Yun Che wiped his forehead with his

Yun Che wiped his forehead with his hand and laughed: “To a man, sweating this much is nothing at all. I can only blame myself for not being strong enough and running out of strength so quickly.”

“That’s not true… Big brother Yun is awesome… More awesome than anyone else…” Feng Xue’er gently said: “Are we… safe now?”

“No idea, but we’re probably safe.” Yun Che consoled.

“Look in front!” Jasmine suddenly said.

Yun Che’s concentrated at once and rapidly looked up before becoming stunned.

In front of him, the barren empty land had disappeared and a dark blue wall stood tall there. It was so tall that it blocked the view of the sky and so wide that the ends could not be seen. With Yun Che eyesight, he couldn’t see its boundaries, whether horizontally or vertically.

Directly in front of Yun Che, the bluish black wall had an opened stone door. The stone door was three hundred meters tall and and three hundred meters wide. Everywhere else was filled with many stone windows that were tens of meters tall and wide. Between the windows was just a stretch of grey, it was impossible to tell what was inside.

This is…

Yun Che looked up and his mind went into a trance for some time. In regards to such a massive structure where the borders could not be seen, he should have clearly seen it from hundred of miles away. Furthermore, this place was so barren that even if the infrastructure was a hundred times smaller, it would no doubt be exceptionally out of place and spotted immediately.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yun Che เช็ดหน้าผากของเขา ด้วยมือของเขา และหัวเราะ: "กับคน เหงื่อออกมากนี้เป็นอะไรที่ทั้งหมด ฉันสามารถเพียงตำหนิตัวเองจะแข็งแกร่งเพียงพอ และใช้แรงอย่างรวดเร็วไม่""ที่ไม่จริง... พี่ใหญ่ยุนน่ากลัว... น่ากลัวมากขึ้นมากกว่าคนอื่น... " ฮ Xue'er เบา ๆ กล่าวว่า: "คือเรา...เซฟตอนนี้? ""ความคิด แต่เราทำน่าจะปลอดภัย" ยุน Che ชื้น"ดูหน้า" มะลิก็กล่าวว่ายุน Che เข้มข้นในครั้งเดียว และมองอย่างรวดเร็วขึ้นก่อนที่จะกลายเป็นชวนหน้าเขา ที่ดินว่างเปล่าแห้งแล้งหายไป และผนังสีเข้มยืนสูงมี มันก็สูงว่า จะถูกบล็อควิวท้องฟ้า และกว้างที่ปลายอาจมองไม่เห็น ด้วยสายตายุน Che เขาไม่เห็นขอบเขตของ ว่าแนวนอน หรือแนวตั้งตรงด้านหน้าของ Yun Che ผนังสีดำน้ำเงินมีประตูหินที่เปิด ประตูหินถูกสามร้อยเมตร และกว้างสามร้อยเมตร ทุกคนก็เต็มไป ด้วยหน้าต่างหินจำนวนมากที่สิบเมตรกว้าง และสูง ระหว่าง windows แก้ไขเพียงยืดเทา ไม่สามารถบอกอะไรภายในนี่คือ...Che ยุนมองขึ้น และจิตเข้าภวังค์ไปบางครั้ง ในขนาดใหญ่โครงสร้างที่เส้นขอบอาจมองไม่เห็น เขาควรได้เห็นอย่างชัดเจนจากร้อยที่ห่างกัน นอกจากนี้ นี้คือแห้งแล้งดังนั้นว่า แม้โครงสร้างพื้นฐานขนาดเล็กร้อยครั้ง มันไม่มีข้อสงสัยจะเป็นพิเศษจากสถานที่ และด่างทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun Che เช็ดหน้าผากของเขาด้วยมือของเขาและหัวเราะ: "เพื่อคนที่เหงื่อออกมากนี้เป็นอะไรที่ทุกคน . ฉันสามารถโทษตัวเองที่ไม่แข็งแรงพอและวิ่งออกมาจากความแข็งแรงอย่างรวดเร็ว " " นั่นไม่เป็นความจริง ... พี่ใหญ่หยุนจะน่ากลัว ... เพิ่มเติมที่น่ากลัวกว่าคนอื่น ... "ฮ Xue'er เบา ๆ กล่าวว่า" เรามีความปลอดภัยในขณะนี้ ... ? " " ไม่มีความคิด แต่เราอาจจะปลอดภัย. "ยุนเจ๊ปลอบโยน. " ดูในหน้า! "จัสมินจู่กล่าว. Yun เจ๊เข้มข้นในครั้งเดียวอย่างรวดเร็วและเงยหน้าขึ้นมองก่อนที่จะกลายตะลึง. ในด้านหน้าของเขา, ที่ดินว่างเปล่าเป็นหมัน ได้หายไปและผนังสีฟ้าเข้มยืนสูงมี มันจึงสูงว่ามันถูกปิดกั้นมุมมองของท้องฟ้าและอื่น ๆ ทั้งที่สิ้นสุดไม่สามารถมองเห็นได้ ด้วย Yun Che สายตาเขาไม่สามารถมองเห็นขอบเขตของมันไม่ว่าจะเป็นแนวนอนหรือแนว. โดยตรงในด้านหน้าของหยุนเจ๊ผนังสีดำสีฟ้ามีประตูเปิดหิน ประตูหินสามร้อยเมตรสูงและสามร้อยเมตรกว้าง ทุกคนก็เต็มไปด้วยหน้าต่างหินจำนวนมากที่มีหลายสิบเมตรสูงและกว้าง ระหว่าง Windows เป็นเพียงการยืดสีเทามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกสิ่งที่อยู่ข้างใน. นี่คือ ... ยุนเจ๊เงยหน้าขึ้นและความคิดของเขาเดินเข้าไปในภวังค์สำหรับบางเวลา ในการไปถึงเช่นโครงสร้างขนาดใหญ่ที่ชายแดนไม่สามารถมองเห็นเขาควรจะได้เห็นอย่างชัดเจนได้จากร้อยห่างออกไป นอกจากนี้สถานที่แห่งนี้จึงเป็นหมันว่าแม้ว่าโครงสร้างพื้นฐานขนาดเล็กร้อยครั้งก็ไม่ต้องสงสัยเลยจะล้ำออกจากสถานที่และเห็นได้ทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเช เช็ดที่หน้าผาก มือและหัวเราะ : " ผู้ชายเหงื่อออกมากขนาดนี้ ไม่มีอะไรเลย ผมได้แต่โทษตัวเองที่ไม่เข้มแข็งพอ และหมดแรงอย่างรวดเร็ว "" ไม่จริง . . . . . . . พี่ยุนจะน่ากลัว . . . น่ากลัวกว่าใคร . . . . . . . " ฟง xue"er เบา ๆกล่าวว่า : " เรา . . . . . . . ปลอดภัยแล้วใช่มั๊ย ? "" ไม่รู้เหมือนกัน แต่เราก็อาจจะปลอดภัย " ยุนเช อุ่นใจ" มองข้างหน้า " มะลิ พลันกล่าวว่ายุนเชเข้มข้นอีกครั้งอย่างรวดเร็วและเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะกลายเป็นงงต่อหน้าเขา ที่ดินว่างเปล่าแห้งแล้งได้หายไปและผนังสีน้ำเงินเข้มยืนอยู่สูงมี มันสูงมากที่มันจะบังวิวของท้องฟ้าและกว้างมากที่สุดไม่สามารถเห็นได้ กับยุนเช สายตาเขาไม่เห็นขอบเขต ไม่ว่าจะในแนวนอนหรือแนวตั้งโดยตรงในด้านหน้าของยุนเช ผนังสีดำแกมน้ำเงิน มีเปิดประตูหิน ประตูหินสามร้อยเมตรสูงและกว้าง 300 เมตร ที่ไหนๆก็เต็มไปด้วยหินหน้าต่างที่หลายสิบเมตรสูงและกว้าง ต่างแค่ยืดสีเทา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกสิ่งที่อยู่ข้างในนี่ . . . . . . .ยุนเชเงยหน้าขึ้น และจิตใจของเขาก็เข้าสู่ภวังค์เป็นบางครั้ง ในการไปถึง เช่น โครงสร้างใหญ่ที่ชายแดนอาจไม่เห็น เขาควรจะได้เห็นมันจาก 100 ไมล์จากที่นี่ นอกจากนี้ สถานที่นี้จึงเป็นหมัน แม้ว่าโครงสร้างพื้นฐานเป็นร้อยครั้ง มีขนาดเล็กลง ก็จะไม่มีข้อสงสัยจะโคตรออกจากสถานที่ และด่างทันที