Rumination is engaging in a passive

Rumination is engaging in a passive focus on one's symptoms of distress and on the possible causes and consequences of these symptoms. Women are more likely than men to engage in rumination. This study examined whether gender differences in the following beliefs would mediate the gender difference in rumination: the controllability of emotions, the appropriateness of rumination as a coping strategy, responsibility for the emotional tone of relationships, and mastery over negative events. The sample was 740 community-dwelling adults between 25 and 75 years of age, who completed a survey by mail. The combination of beliefs about control of emotions, responsibility for the emotional tone of relationships, and mastery over negative events fully mediated the gender difference in rumination. Alternative hypotheses that the gender difference in rumination was due to gender differences in distress, emotional expressivity, and the tendency to give socially desirable answers were not supported.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rumination เชื่อในโฟกัสแฝงอาการของทุกข์ และสาเหตุและผลกระทบของอาการเหล่านี้ได้ ผู้หญิงมีแนวโน้มมากกว่าผู้ชายใน rumination การศึกษานี้ตรวจสอบว่าเพศความแตกต่างในความเชื่อต่อไปนี้จะบรรเทาความแตกต่างของเพศใน rumination: controllability อารมณ์ ความ rumination เป็นกลยุทธ์รับมือ ความรับผิดชอบในโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์ และสามารถผ่านเหตุการณ์ลบ ตัวอย่างถูกผู้ใหญ่ระดับ 740 ชุมชนที่อยู่อาศัยระหว่าง 25 และ 75 ปี ที่กรอกแบบสำรวจทางไปรษณีย์ การรวมกันของความเชื่อเกี่ยวกับการควบคุมอารมณ์ ความรับผิดชอบในโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์ และสามารถผ่านเหตุการณ์ลบเต็ม mediated ต่างเพศใน rumination ไม่สนับสนุนสมมุติฐานอื่นที่ต่างเพศใน rumination เนื่องจากความแตกต่างของเพศในทุกข์ expressivity อารมณ์ และแนวโน้มที่จะให้คำตอบที่สังคมต้อง การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคี้ยวเอื้องมีส่วนร่วมในการให้ความสำคัญเรื่อย ๆ กับอาการอย่างใดอย่างหนึ่งของความทุกข์และสาเหตุและผลกระทบของอาการเหล่านี้ ผู้หญิงมีแนวโน้มมากกว่าผู้ชายที่จะมีส่วนร่วมในการครุ่นคิด การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างทางเพศในความเชื่อต่อไปนี้จะเป็นสื่อกลางในความแตกต่างทางเพศในการครุ่นคิด: ควบคุมอารมณ์ที่เหมาะสมของการครุ่นคิดเป็นกลยุทธ์รับมือความรับผิดชอบสำหรับโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์และการเรียนรู้มากกว่าเหตุการณ์ในเชิงลบ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ใหญ่ 740 ชุมชนที่อาศัยอยู่ระหว่าง 25 และ 75 ปีของอายุที่เสร็จสิ้นการสำรวจโดยทางไปรษณีย์ การรวมกันของความเชื่อเกี่ยวกับการควบคุมอารมณ์ความรับผิดชอบสำหรับโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์และการเรียนรู้มากกว่าเหตุการณ์ในเชิงลบอย่างเต็มที่ไกล่เกลี่ยความแตกต่างทางเพศในการครุ่นคิด สมมติฐานทางเลือกที่แตกต่างทางเพศในเคี้ยวเอื้องเป็นเพราะความแตกต่างทางเพศในความทุกข์ expressivity อารมณ์และมีแนวโน้มที่จะให้คำตอบที่น่าพอใจสังคมที่ไม่ได้รับการสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใคร่ครวญเป็นส่วนร่วมในการโฟกัสเรื่อยๆด้วยอาการของความทุกข์ และสาเหตุที่เป็นไปได้และผลกระทบของอาการเหล่านี้ ผู้หญิงมีแนวโน้มมากกว่าผู้ชายที่จะมีส่วนร่วมในการใคร่ครวญ ศึกษาความแตกต่างระหว่างเพศในความเชื่อว่าต่อไปนี้จะเป็นเพศที่แตกต่างในการใคร่ครวญ : การควบคุมอารมณ์ความเหมาะสมของการใคร่ครวญเป็น coping กลยุทธ์ความรับผิดชอบต่อโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์ และการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมเชิงลบ จำนวน 740 community-dwelling ผู้ใหญ่ระหว่าง 25 และ 75 ปีของอายุ , ที่เสร็จสิ้นการสํารวจทางไปรษณีย์ การรวมกันของความเชื่อเกี่ยวกับการควบคุมอารมณ์ ความรับผิดชอบสำหรับโทนอารมณ์ของความสัมพันธ์และการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมเชิงลบอย่างคนกลาง ในเพศในการใคร่ครวญ สมมติฐานว่า เพศทางเลือกในการใคร่ครวญได้เนื่องจากความแตกต่างทางเพศในทุกข์ expressivity อารมณ์ และแนวโน้มเพื่อให้คำตอบที่ต้องการสังคมไม่สนับสนุน