3.2. Seasonal total GHGs emissionTh

3.2. Seasonal total GHGs emission
The seasonal dynamics of N2O (a) and CH4 (b) emissions during the WRGS of 2010 were presented in Fig. 1 while that of CH4 and N2O of 2009 was reported by Zhang et al. (2010). In addition, seasonal dynamic of CO2 emission in both cycles was given in Fig. 2. Data of the seasonal amount and the overall intensity of GHGs emission from the treatment plots were organized in Table 3.
Seasonal dynamics of a single greenhouse gas showed different patterns between the two cycles, mainly depending on the water regime (Fig. 1). In contrast to a single peak during drainage at the ear primordial stage in the first cycle, N2O emission showed dual peaks during the first 2 weeks after direct sowing and midseason drainage in the second cycle. However, emission of CH4 dually peaked at first and second flooding stage, a lag behind that of N2O (Fig. 1). Seasonal dynamics of CO2 emission generally followed a W-shaped pattern for the two cycles (Fig. 2) though a later but high peak appeared in the second cycle.

As compared to the corresponding control (C0), the seasonal total of N2O emission was decreased by 40% and 31%, by 58% and 44%, and by 51% and 56% under biochar amendment at rate of 10 t ha−1 (C1), 20 t ha−1 (C2) and 40 t ha−1 (C3) in the first and second cycle, respectively (Table 3). However, the seasonal total of N2O emission under a single treatment was much higher in 2010 than in 2009 for longer period of moist condition in 2010 than in 2009.

The seasonal total of CH4 emission under C0, C1, C2 and C3 treatment was 69.3 ± 7.7, 67.2 ± 9.4, 175.1 ± 33 and 104.9 ± 10.4 kg CH4–C ha−1 in 2009, and 28.3 ± 2.6, 24.5 ± 2.0, 43.6 ± 1.9 and 39.1 ± 5.0 kg CH4–C ha−1 in 2010, respectively. Clearly, the seasonal total of CH4 emission turned much lower in the second cycle than that in the first cycle while flooding condition was sustained longer (6 weeks) in 2009 than in 2010 (4 weeks). Nevertheless, CH4 emission was increased by 154% and by 51% in 2009 while by 54% and 38% in 2010 under biochar amendment at 20 t ha−1 and 40 t ha−1 as compared to corresponding control, respectively. Increase in the seasonal total of CH4 emission was found insignificant in both cycles under C1 treatment probably due to small biochar amendment rate (Table 3).

The seasonal total of CO2 emission under a single biochar treatment ranged from 1107 ± 109 kg CO2–C ha−1 to 1180 ± 42.4 kg CO2–C ha−1 in 2009 and from 1306 ± 55.1 kg CO2–C ha−1 to 1582 ± 54.8 kg CO2–C ha−1 in 2010. There was a smaller but significant increase in total CO2 emission in 2010 under a single treatment though no remarkable difference between the treatments nor dependent on biochar amendment rates in a single cycle.

3.3. Overall GWP and C intensity from soil under rice growing
Data of overall GWP of CO2, CH4 and N2O from soil and GHGI with rice growing in both cycles were organized in Table 3. Total GWP under a single treatment ranged from 7123 ± 401 kg CO2-e ha−1 to 10,166 ± 857 kg CO2-e ha−1 in 2009 and from 7036 ± 286 kg CO2-e ha−1 to 8651 ± 410 kg CO2-e ha−1 in 2010. Weighed by the rice yield, C intensity under a single biochar treatment ranged from 858 ± 39 kg CO2-e t−1 to 1202 ± 102 kg CO2-e t−1 in 2009 and 723 ± 5.0 kg CO2-e t−1 to 1109 ± 42 kg CO2-e t−1 in 2010. While there was an increase in GWP and C intensity under C0 treatment in 2010 as compared to that of 2009, both of overall GWP and C intensity in 2010 was seen reduced in all biochar amended plots except for no change in C3 treatment when compared to that in 2009. Among the biochar treatment plots, the highest GWP and C intensity was for the treatment of C2 in 2009 while the lowest GWP and C intensity was found for treatment of C1 at rate of 10 t ha−1 in both cycles.

4. Discussions
4.1. Consistence over years of biochar effect on rice productivity and GHGs emission
It has been well documented that biochar amendment to croplands to enhance crop productivity through improving soil quality (Asai et al., 2009, Major et al., 2010, Sohi et al., 2010, Zwieten et al., 2010, Gaskin et al., 2010 and Haefele et al., 2011). The calculated biochar effect intensity (BEI) values for soil quality and crop productivity as well as GHGs emission were presented in Table 4. While positive effects on increasing soil pH (H2O), SOC, total N and decreasing soil bulk density were observed in both rice cycles, the BEI (%) was observed less than 5% for pH (H2O), and less than 10% for soil bulk density, −1.7% to 22.5% for total N, and 9.3% to 56% for soil organic carbon in both cycles. However, the BEI values of soil quality showed no significant difference between the two cycles. The sustained positive effects on soil quality could be also seen from the change in rice productivity under biochar treatments with the two cycles. The biochar amendment exerted a significant positive effect on enhancing rice yield by 10% in the first cycle and by 9.5–29% in the subsequent cycle following biochar amendment. Moreover, the BEI of rice yield turned increased under C1 treatment though unchanged under C2 and C3 treatment over the two cycles. Therefore, this study evidenced a positive effect of biochar amendment on soil quality and rice yield consistent over two cycles of rice growing. Such sustainable increasing effect could be also supported by other field experiments on dry croplands. Kimetu et al. (2008) reported a doubling of cumulative maize yield over two years in a degraded Oxisol from Kenya after triplicate biochar application of 6 t C ha−1. Vaccari et al. (2011) reported an increase in yield of durum wheat (Triticum durum L.) in a silty loam soil by 28.2% and 28.6% in the first year, but by 32.1% and 23.6% in second year after application of coppiced woodlands biochar respectively at 30 t ha−1 and 60 t ha−1. Likewise, Major et al. (2010) showed no change in maize yield in the first year and significant increase in the subsequent three years after wood biochar amendment at a single dose of 20 t ha−1 in a Colombian savanna Oxisol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 ตามฤดูกาลรวม GHGs มลพิษ
เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของ N2O (ก) และ CH4 (ข) ปล่อยระหว่าง WRGS 2010 ถูกนำเสนอใน Fig. 1 ในขณะที่ของ CH4 และ N2O 2552 รายงานโดย Zhang et al. (2010) นอกจากนี้ ไดนามิกตามฤดูกาลของการปล่อยก๊าซ CO2 ในวงจรทั้งสองได้รับใน Fig. 2 ข้อมูลของยอดเงินตามฤดูกาลและความรุนแรงโดยรวมของ GHGs มลพิษจากโครงการรักษาถูกจัดอยู่ในตาราง 3.
dynamics ตามฤดูกาลของก๊าซเรือนกระจกเดียวแสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่แตกต่างกันระหว่างรอบสอง ส่วนใหญ่ตามระบอบน้ำ (Fig. 1) ตรงข้ามสูงสุดเดียวระหว่างการระบายน้ำในหู primordial ขั้นในรอบแรก มลพิษ N2O พบสองยอดในช่วง 2 สัปดาห์แรกหลังจาก sowing โดยตรงและระบายน้ำ midseason ในรอบที่สอง อย่างไรก็ตาม ปล่อยก๊าซ CH4 peaked dually แรก และน้ำท่วมสองขั้น ตอน ความล่าช้าอยู่เบื้องหลังของ N2O (Fig. 1) ปล่อยก๊าซ CO2 แปลงตามฤดูกาลตามรูปแบบรูป W สำหรับรอบ 2 (Fig. 2) โดยทั่วไปว่าปรากฏในภายหลัง แต่สูงสูงสุดในรอบสอง

เมื่อเทียบกับตัวควบคุมเกี่ยวข้อง (C0), ผลรวมตามฤดูกาลของ N2O มลพิษถูกลดลง 40% และ 31%, 44% และ 58% และ 51% และ 56% ภายใต้แก้ไข biochar ที่อัตรา 10 t ha−1 (C1), 20 t ha−1 (C2) และ 40 t ha−1 (C3) ในรอบแรก และสอง ตามลำดับ (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม ผลรวมตามฤดูกาลของ N2O มลพิษภายใต้การรักษาเดียวถูกสูงในปี 2553 กว่าในปี 2552 สภาพชุ่มชื่นระยะยาวในปี 2553 กว่าในปี 2552

ปล่อยก๊าซ CH4 ภายใต้ C0, C1, C2 และ C3 จำนวนฤดูกาล 69.3 ± 7.7, 67.2 ± 9.4, 175.1 ±± 33 และ 104.9 10.4 kg CH4-C ha−1 2009 และ 28.3 ± 2.6, 24.5 ± 2.0, ±± 1.9 และ 39.1 43.6 5 กิโลกรัม CH4-C ha−1 ในปี 2010 ตามลำดับ ชัดเจน จำนวนปล่อยก๊าซ CH4 ตามฤดูกาลเปิดต่ำมากในรอบที่สองกว่าที่ในรอบแรกขณะที่อยู่ในสภาพน้ำท่วม sustained ยาว (6 สัปดาห์) ในปี 2552 กว่า 2010 (4 สัปดาห์) อย่างไรก็ตาม ปล่อยก๊าซ CH4 ขึ้น 154% และ 51% ในปี 2552 ขณะที่ 54% และ 38% ในปี 2553 ภายใต้แก้ไข biochar 20 t ha−1 และ 40 t ha−1 เมื่อเทียบกับตัวควบคุมที่สอดคล้องกัน ตามลำดับ เพิ่มขึ้นจำนวนปล่อยก๊าซ CH4 ตามฤดูกาลพบสำคัญในทั้งสองรอบภายใต้รักษา C1 ท่อง biochar เล็กแก้ไขอัตรา (ตาราง 3) .

ผลรวมตามฤดูกาลของการปล่อยก๊าซ CO2 ภายใต้รักษา biochar เดียวอยู่ในช่วงจาก 1107 ± 109 kg CO2-C ha−1 การ 1180 42.4 kg CO2-C ha−1 2009 และ จาก 1306 ± 55.1 kg CO2-C ha−1 การ 1582 54.8 kg CO2-C ha−1 ในปี 2553 มีขนาดเล็ก แต่สำคัญเพิ่มขึ้นในการปล่อยก๊าซ CO2 รวมในปี 2553 ภายใต้การรักษาเดียวแม้ไม่โดดเด่นแตกต่างระหว่างการรักษาหรือขึ้นอยู่กับการแก้ไข biochar ราคาในตัวเดียวรอบ

3.3 ความเข้ม GWP และ C จากดินภายใต้การเติบโตของข้าวโดยรวม
ข้อมูลโดยรวม GWP ของ CO2, CH4 และ N2O จากดินและ GHGI ข้าวที่เจริญเติบโตทั้งสองรอบถูกจัดอยู่ในตาราง 3 GWP รวมภายใต้การรักษาเดียวอยู่ในช่วงจาก 7123 ± 401 kg CO2-อี ha−1 กับ 10,166 ± 857 kg CO2-อี ha−1 ในปี 2009 และ จาก 7036 ha−1 CO2-e 286 กิโลกรัม±เพื่อ ha−1 CO2-e 410 กก.± 8651 ใน 2010 หนัก โดยผลผลิตข้าว C ความเข้มภายใต้รักษา biochar เดียวอยู่ในช่วงจาก 858 ± 39 kg CO2-อี t−1 การ 1202 ± 102 kg CO2-อี t−1 ใน 2009 และ 723 ± 5.0 kg CO2-อี t−1 การค.ศ. 1109 42 kg CO2-อี t−1 ใน 2010 ในขณะที่มีการเพิ่มความเข้ม GWP และ C ภายใต้รักษา C0 ในปี 2553 เมื่อเทียบกับปี 2552, GWP และ C รวมทั้งความรุนแรงในปี 2553 ไม่เห็นลดลงในทุกผืน biochar แก้ไขยกเว้นเปลี่ยนแปลง C3 รักษาเมื่อเปรียบเทียบกับปี 2552 ระหว่าง biochar รักษาผืน ความเข้ม GWP และ C สูงเคยรักษาของ C2 ในปี 2552 ขณะ GWP ต่ำ และความเข้ม C พบที่ C1 ที่อัตรา 10 t ha−1 ในรอบทั้งนั้น

4 สนทนา
4.1 เรื่องความสอดคล้องของผลผลิตข้าวและการปล่อยก๊าซ GHGs biochar ปี
ได้ดีเอกสารที่แก้ไข biochar croplands เพื่อเพิ่มผลผลิตพืช โดยการปรับปรุงคุณภาพดิน (Asai et al. ปี 2009 หลัก et al., 2010 โซฮีและ al., 2010, Zwieten et al., 2010, Gaskin et al., 2010 และ Haefele et al., 2011) ค่า biochar คำนวณผลความเข้ม (BEI) สำหรับผลผลิตคุณภาพและพืชดินเป็นมลพิษ GHGs ได้แสดงในตาราง 4 ในขณะที่ค่าบวกผลค่า pH ดินเพิ่มขึ้น (H2O), SOC รวม N และลดความหนาแน่นจำนวนมากดินสุภัครอบทั้งข้าว ปี่ (%) ที่พบน้อยกว่า 5% สำหรับค่า pH (H2O), และน้อยกว่า 10% ในดินจำนวนมากความหนาแน่น −1.7%, N รวม 22.5% และ 9.3% 56% สำหรับดินอินทรีย์คาร์บอนในวงจรทั้งสอง อย่างไรก็ตาม ค่า BEI ของคุณภาพดินแสดงให้เห็นว่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างรอบสอง ผลบวก sustained ดินคุณภาพอาจยังเห็นได้จากการเปลี่ยนแปลงในผลผลิตข้าวภายใต้ biochar นวดรอบสอง แก้ไข biochar นั่นเองผลบวกสำคัญในการเพิ่มผลผลิตข้าว โดย 10% ในรอบแรก และ 9รอบต่อมาตามแก้ไข biochar 5 – 29% นอกจากนี้ ปี่ของผลผลิตข้าวเปิดขึ้นภายใต้การรักษา C1 แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงภายใต้รักษา C2 และ C3 ผ่านรอบสอง ดังนั้น การศึกษานี้เป็นหลักฐานผลบวก biochar แก้ไขคุณภาพดิน และรอบ 2 สอดคล้องกันของการปลูกข้าวผลผลิตข้าว ลักษณะดังกล่าวเพิ่มขึ้นอย่างยั่งยืนอาจจะสนับสนุน โดยทดลองฟิลด์อื่น ๆ ใน croplands แห้งยัง Kimetu et al. (2008) รายงานจะของผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์สะสม Oxisol เสื่อมโทรมจากเคนยากว่าสองปีหลังจากใช้ triplicate biochar ha−1 t C 6 Vaccari et al. (2011) รายงานการเพิ่มขึ้นของผลผลิต durum ข้าวสาลี (Triticum durum L.) ในดินปนทรายแป้ง loam โดย 28.2% และ 286% ในปีแรก แต่ โดย 32.1% และ 23.6% ในปีที่สองหลังจากแอพลิเคชันของ biochar วู้ดแลนด์ coppiced ลำดับที่ 30 t ha−1 และ 60 t ha−1 ในทำนองเดียวกัน วิชา et al. (2010) พบไม่เปลี่ยนแปลงในผลผลิตข้าวโพดในปีแรกและเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในสามปีต่อมาหลังจากแก้ไข biochar ไม้ที่เป็นยาเดี่ยวของ ha−1 t 20 ใน savanna โคลัมเบีย Oxisol

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ตามฤดูกาลรวมการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของ N2O (ก) และ CH4 (ข) การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในช่วง WRGS 2010 มีการนำเสนอในรูปที่ 1 ในขณะที่ CH4 และ N2O ปี 2009 มีรายงานโดย Zhang et al, (2010) นอกจากนี้แบบไดนามิกตามฤดูกาลของการปล่อย CO2 ในรอบทั้งสองได้รับในรูปที่ 2. ข้อมูลของจำนวนเงินตามฤดูกาลและความรุนแรงโดยรวมของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแปลงทดลองที่ถูกจัดอยู่ในตารางที่ 3
การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของก๊าซเรือนกระจกที่เดียวที่แสดงให้เห็นรูปแบบที่แตกต่างกันระหว่างสองรอบส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับระบอบการปกครองของน้ำ (รูปที่ 1) . ในทางตรงกันข้ามกับจุดสูงสุดในระหว่างการระบายน้ำที่หูขั้นตอนแรกในรอบแรกปล่อย N2O แสดงให้เห็นยอดเขาที่สองในช่วง 2 สัปดาห์แรกหลังจากการหว่านเมล็ดโดยตรงและการระบายน้ำ midseason ในรอบที่สอง แต่การปล่อย CH4 dually แหลมที่หนึ่งและสองขั้นตอนน้ำท่วมล่าช้าหลังที่ N2O (รูปที่ 1) การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของการปล่อย CO2 โดยทั่วไปตามรูปแบบ W-รูปสำหรับสองรอบ (รูปที่ 2) แม้ว่าจุดสูงสุด แต่ต่อมาปรากฏตัวขึ้นสูงในรอบที่สองเมื่อเทียบกับการควบคุมที่เกี่ยวข้อง (C0) ทั้งหมดตามฤดูกาลของการปล่อย N2O เป็น ลดลง 40% และ 31%, 58% และ 44% และ 51% และ 56% ภายใต้ biochar การแก้ไขในอัตรา 10 ตันต่อเฮกตาร์-1 (C1), 20 ตันต่อเฮกตาร์-1 (C2) และ 40 ตันต่อเฮกตาร์ 1 (C3) ในรอบแรกและครั้งที่สองตามลำดับ (ตารางที่ 3) แต่ทั้งหมดตามฤดูกาลของการปล่อยภายใต้ N2O รักษาเพียงครั้งเดียวก็มากขึ้นกว่าในปี 2010 ในปี 2009 สำหรับระยะเวลานานของสภาพชื้นในปี 2010 กว่าในปี 2009 รวมตามฤดูกาลของการปล่อยภายใต้ CH4 C0 รักษา C1, C2 และ C3 เป็น 69.3 ± 7.7, 67.2 ± 9.4, 175.1 ± 33 และ 104.9 ± 10.4 กิโลกรัม CH4-C ha-1 ในปี 2009 และ 28.3 ± 2.6, 24.5 ± 2.0, 43.6 ± 1.9 และ 39.1 ± 5.0 กิโลกรัม CH4-C-1 ฮ่าในปี 2010 ตามลำดับ . เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดตามฤดูกาลของการปล่อย CH4 เปิดที่ต่ำกว่ามากในรอบที่สองไปกว่านั้นในรอบแรกขณะที่สภาพน้ำท่วมได้รับการสนับสนุนอีกต่อไป (6 สัปดาห์) ในปี 2009 กว่าในปี 2010 (4 สัปดาห์) อย่างไรก็ตามการปล่อย CH4 เพิ่มขึ้น 154% และ 51% ในปี 2009 ในขณะที่ 54% และ 38% ในปี 2010 ภายใต้ biochar การแก้ไขที่ 20 ตันต่อเฮกตาร์ 1 และ 40 ตันต่อเฮกตาร์ 1 เมื่อเทียบกับการควบคุมที่สอดคล้องกันตามลำดับ เพิ่มขึ้นตามฤดูกาลรวมการปล่อยก๊าซ CH4 พบเล็กน้อยในรอบทั้งที่อยู่ภายใต้การรักษา C1 อาจจะเป็นเพราะขนาดเล็กอัตรา biochar การแก้ไข (ตารางที่ 3) รวมตามฤดูกาลของการปล่อย CO2 อยู่ภายใต้การรักษา biochar เดียวตั้งแต่ 1,107 ± 109 กิโลกรัม CO2-C ฮ่า -1 ถึง 1,180 ± 42.4 กิโลกรัม CO2-C ha-1 ในปี 2009 และจาก 1306 ± 55.1 กิโลกรัม CO2-C ฮ่า 1-1582 ± 54.8 กิโลกรัม CO2-C-1 ฮ่าในปี 2010. มีการเพิ่มขึ้นของขนาดเล็ก แต่ที่สำคัญในการรวมเป็น การปล่อย CO2 ในปี 2010 ภายใต้การรักษาเพียงครั้งเดียวแม้ว่าจะไม่มีความแตกต่างที่โดดเด่นระหว่างการรักษาหรือขึ้นอยู่กับอัตราการแก้ไข biochar ในรอบเดียว3.3 GWP โดยรวมและ C เข้มจากดินภายใต้การปลูกข้าวโดยรวมของข้อมูล GWP ของ CO2, CH4 และ N2O จากดินและ GHGI ด้วยการปลูกข้าวในรอบที่ทั้งสองถูกจัดไว้ในตารางที่ 3. รวม GWP ภายใต้การรักษาเพียงครั้งเดียวตั้งแต่ 7123 ± 401 กิโลกรัม CO2- e-ha-1 ถึง 10,166 ± 857 กิโลกรัม CO2-e ฮ่า-1 ในปี 2009 และจาก 7036 ± 286 กิโลกรัม CO2-e ฮ่า 1-8651 ± 410 กิโลกรัม CO2-e-1 ฮ่าในปี 2010. ชั่งน้ำหนักโดยผลผลิตข้าว, C ความรุนแรงภายใต้การรักษา biochar เดียวตั้งแต่ 858 ± 39 กิโลกรัม CO2-et-1-1202 ± 102 กิโลกรัม CO2-et-1 ในปี 2009 และ 723 ± 5.0 กิโลกรัม CO2-et-1-1109 ± 42 กิโลกรัม CO2-et-1 ใน 2010. ในขณะที่มีการเพิ่มขึ้นใน GWP และความรุนแรง C ภายใต้การรักษา C0 ในปี 2010 เมื่อเทียบกับของปี 2009 ทั้งสองโดยรวมความเข้ม GWP และ C ในปี 2010 ถูกมองว่าลดลงในทุก biochar แปลงแก้ไขเพิ่มเติมยกเว้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการรักษา C3 เมื่อเทียบ เพื่อว่าในปี 2009. ในแปลงทดลอง biochar, GWP และ C ความเข้มสูงสุดสำหรับการรักษาของ C2 ในปี 2009 ในขณะที่ GWP ต่ำสุดและความรุนแรง C พบในการรักษา C1 ในอัตรา 10 ตันต่อเฮกตาร์ที่ 1 ในรอบทั้ง4 สนทนา4.1 ความมั่นคงในช่วงหลายปีของผลกระทบ biochar การผลิตข้าวและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะได้รับเอกสารอย่างดีว่าการแก้ไข biochar การ croplands เพื่อเพิ่มผลผลิตพืชที่ผ่านการปรับปรุงคุณภาพดิน (Asai, et al., 2009, เมเจอร์เอตอัล., 2010, Sohi, et al. 2010, Zwieten et al,., 2010, Gaskin et al,. 2010 และ Haefele และคณะ. 2011) ความเข้มของผลกระทบ biochar คำนวณ (BEI) ค่าสำหรับคุณภาพของดินและการผลิตพืชรวมทั้งการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ถูกนำเสนอในตารางที่ 4. ในขณะที่ผลในเชิงบวกในการเพิ่ม pH ของดิน (H2O), SOC รวมยังไม่มีและลดความหนาแน่นของดินที่พบในทั้งสอง รอบข้าว BEI (%) พบน้อยกว่า 5% ค่า pH (H2O) และน้อยกว่า 10% ของความหนาแน่นของดิน -1.7% ถึง 22.5% รวม N, และ 9.3% ถึง 56% ดินอินทรีย์คาร์บอน ในรอบทั้ง แต่ค่า BEI คุณภาพดินแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองรอบ ผลในเชิงบวกอย่างต่อเนื่องที่มีต่อคุณภาพของดินอาจจะเห็นจากการเปลี่ยนแปลงในการผลิตข้าวภายใต้การรักษา biochar กับสองรอบ แก้ไข biochar ออกแรงผลบวกอย่างมีนัยสำคัญในการเสริมสร้างผลผลิตข้าว 10% ในรอบแรกและ 9.5-29% ในรอบต่อมาดังต่อไปนี้การแก้ไข biochar นอกจากนี้ BEI ของผลผลิตข้าวที่เพิ่มขึ้นภายใต้การเปิดการรักษา C1 แม้ว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงภายใต้การรักษา C2 และ C3 กว่าสองรอบ ดังนั้นการศึกษานี้แสดงให้เห็นผลในเชิงบวกของ biochar การแก้ไขที่มีต่อคุณภาพของดินและผลผลิตข้าวสอดคล้องกันในช่วงสองรอบของการปลูกข้าว ผลกระทบดังกล่าวที่เพิ่มขึ้นอย่างยั่งยืนได้รับการสนับสนุนโดยการทดลองด้านอื่น ๆ ใน croplands แห้ง Kimetu ตอัล (2008) รายงานเพิ่มขึ้นของผลผลิตข้าวโพดสะสมกว่าสองปีในการสลาย Oxisol จากเคนยาหลังจากโปรแกรม biochar เพิ่มขึ้นสามเท่าจาก 6 เสื้อ C ha-1 Vaccari ตอัล (2011) รายงานการเพิ่มขึ้นของผลผลิตของข้าวสาลี durum (Triticum durum L. ) ในดินปนทรายแป้งดินโดย 28.2% และ 28.6% ในปีแรก แต่โดย 32.1% และ 23.6% ในปีที่สองหลังจากการประยุกต์ใช้ coppiced biochar ป่าตามลำดับ ณ วันที่ 30 ตันต่อเฮกตาร์ 1 และ 60 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ในทำนองเดียวกันที่สำคัญและอัล (2010) แสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในอัตราผลตอบแทนจากการปลูกข้าวโพดในปีแรกและการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในภายหลังสามปีหลังจากการแก้ไข biochar ไม้ที่เดียวของปริมาณ 20 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ใน Oxisol หญ้าสะวันนาโคลอมเบีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ฤดูกาลการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลทั้งหมด GHGs
N2O ( A ) และ ( B ) การปล่อยร่างใน wrgs 2010 ถูกเสนอในรูปที่ 1 ส่วนของร่าง N2O 2009 และถูกรายงานโดย Zhang et al . ( 2010 ) นอกจากนี้ ตามฤดูกาลแบบไดนามิกของคาร์บอนไดออกไซด์ในทั้ง 2 รอบ ได้รับในรูปที่ 2ข้อมูล จํานวนตามฤดูกาลและความเข้มของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดตารางแปลง 3 .
ตามฤดูกาลพลศาสตร์ของก๊าซเรือนกระจกเดียวแสดงรูปแบบที่แตกต่างกันระหว่างสองรอบ ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับน้ำระบบ ( รูปที่ 1 ) ในทางตรงกันข้ามกับยอดเดียวในการระบายน้ำในหูขั้นประถมในรอบแรกการพบยอดคู่ N2O ในช่วง 2 สัปดาห์แรกหลังโดยการหว่านและการระบายน้ำ midseason ในรอบสอง อย่างไรก็ตาม การปล่อยร่างมีแหลมที่ตัวแรกและตัวที่สองน้ำท่วมเวที , ล้าหลังที่ N2O ( รูปที่ 1 ) ฤดูกาลการเปลี่ยนแปลงของคาร์บอนไดออกไซด์โดยทั่วไปตามรูปแบบ w-shaped สำหรับสองรอบ ( รูปที่ 2 ) แม้ว่าภายหลัง แต่สูงสูงสุดปรากฏในรอบสอง

เมื่อเทียบกับการควบคุมที่เกี่ยวข้อง ( C0 ) รวมตามฤดูกาล N2O มลพิษลดลง 40% และ 31 เปอร์เซ็นต์ โดยร้อยละ 58 และ 44% และ 51% และ 56 ภายใต้การแก้ไขไบโอชาร์ในอัตรา 10 T ฮา− 1 ( C1 ) 20 T ฮา− 1 ( C2 ) และ 40 ไม่ฮา− 1 ( C3 ) ในรอบแรกและสองตามลำดับ ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตามฤดูกาลการรักษาทั้งหมดของ N2O ภายใต้เดียวสูงขึ้นมากในปี 2010 ในปี 2552 เป็นระยะเวลานาน อาการชื้นใน 2010 กว่าใน 2009

รวมตามฤดูกาลของการร่างภายใต้ C0 C1 , C2 และ C3 การรอง± 7.7 , 200 ± 9.4 , 175.1 ± 33 และ 104.9 ± 10.4 กก. ร่าง C − 1 ( ฮา ) และ ( ± 2.6 ยัง± 2.0 43.6 ± 1.9 และสินค้า± 5.0 kg ร่าง C ฮา− 1 ) 53ตามลำดับ อย่างชัดเจน โดยการเปิดฤดูกาลของร่างที่ต่ำกว่ามากในรอบสองที่ในรอบแรก ขณะที่สภาวะน้ำท่วมอยู่ยั่งยืนนาน ( 6 สัปดาห์ ) ในปี 2009 กว่าในปี 2552 ( 4 สัปดาห์ ) อย่างไรก็ตามร่างการปล่อยเพิ่มขึ้น 154% จาก 51% ในปี 2009 ในขณะที่ร้อยละ 54 และร้อยละ 38 ในปี 2010 ภายใต้การแก้ไขไบโอชาร์ที่ 20 T T ฮาฮา − 1 และ 40 − 1 เมื่อเทียบกับการควบคุมที่เกี่ยวข้องตามลำดับ เพิ่มในฤดูกาลของการรวมร่างก็ไม่พบทั้งในรอบภายใต้ C1 รักษาอาจเนื่องจากอัตราการแก้ไขไบโอชาร์ขนาดเล็ก ( ตารางที่ 3 ) .

ฤดูกาลทั้งหมดของคาร์บอนไดออกไซด์ภายใต้การรักษาไบโอชาร์เดียวตั้งแต่มี± 109 กก. CO2 –ซีฮา− 1 , ± 120 กก. CO2 –ซีฮา− 1 ในปี 2009 และจะ± 55.1 กก. รุ่น C − 1 ) ฮ่าๆ± 54.8 กก. CO2 –ซีฮา− 1 ในปี 2010มีขนาดเล็ก แต่เพิ่มขึ้นในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งหมดในปี 2010 ภายใต้การรักษา แต่ไม่โดดเดียว ความแตกต่างระหว่างการรักษาและขึ้นอยู่กับอัตราการแก้ไขไบโอชาร์ในรอบเดียว

3 . GWP โดยรวมและ C ความเข้มจากดินใต้ปลูกข้าว
ข้อมูล GWP โดยรวมของ บริษัท และ ghgi N2O ร่างจากดินด้วยการปลูกข้าวทั้งในรอบมาจัดโต๊ะ 3GWP รวมภายใต้การรักษาเพียงครั้งเดียวระหว่าง 7123 ± 401 กิโลกรัม co2-e ฮา− 1 10166 ± 857 กิโลกรัม co2-e ฮา− 1 ในปี 2552 และจาก 7036 ± 286 กก. co2-e ฮา− 1 8651 ± 410 กก co2-e ฮา− 1 ในปี 2010 ชั่งน้ำหนักโดยผลผลิตข้าว , C เข้มภายใต้การรักษาไบโอชาร์เดียวระหว่าง 858 ± 39 กก. co2-e T − 1 1202 ± 102 กก. co2-e T − 1 ในปี 2009 และคุณ± 5.0 กิโลกรัม co2-e T − 1 1109 ± 42 กก. co2-e T − 1 ในปี 2010ในขณะที่มีการเพิ่มความเข้มในการรักษา GWP และ C C0 ใน 2010 เมื่อเทียบกับปี 2009 ทั้ง GWP โดยรวมและ C เข้มใน 2010 ได้เห็นลดลงในไบโอชาร์แก้ไขแปลง ยกเว้นการเปลี่ยนแปลงใน C3 รักษาเมื่อเทียบกับที่ในปี 2009 ระหว่างไบโอชาร์รักษาแปลงมี GWP สูงและ C เข้มสำหรับการรักษาของ C2 ในปี 2009 ในขณะที่ค่าความเข้มและ GWP C พบการ C1 ในอัตรา 10 T ฮา− 1 ทั้งในรอบ

4 . การสนทนา
4.1 . คงเส้นคงวากว่าปีของผลกระทบต่อผลผลิตข้าวและการปล่อย GHGs ไบโอชาร์
จะได้รับเอกสารดีว่าไบโอชาร์แก้ไข croplands เพื่อเพิ่มผลผลิตผ่านการปรับปรุงคุณภาพดิน ( ไซ et al . , 2009 , สาขา et al . , 2010 , sohi et al . , 2010 , zwieten et al . , 2010 , กัสคิ่น et al . , 2010 และ haefele et al . , 2011 ) คำนวณความเข้มไบโอชาร์ผล ( BEI ) ค่าคุณภาพของดิน และผลผลิต ตลอดจนการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ถูกนำเสนอในตารางที่ 4ในขณะที่ผลในเชิงบวกในการเพิ่ม pH ดิน ( H2O ) , รายวิชา , ไนโตรเจนทั้งหมดและลดความหนาแน่นของดินที่พบในข้าวทั้งรอบ , เป่ย ( % ) พบว่าน้อยกว่า 5% ที่ pH ( H2O ) และน้อยกว่า 10 % ความหนาแน่นรวมของดิน − 1.7% 22.5 เปอร์เซ็นต์ไนโตรเจน 9.3 ร้อยละ 56 และดินอินทรีย์คาร์บอนในทั้งสองรอบ อย่างไรก็ตามส่วนเล่าปี่ ค่าคุณภาพของดินพบความแตกต่างระหว่างสองรอบ ทางบวกต่อคุณภาพของดินอาจจะยังเห็นได้จากการเปลี่ยนแปลงในการผลิตข้าวภายใต้ไบโอชาร์รักษากับสองรอบ ส่วนไบโอชาร์นั่นเองผลทางด้านบวก การเพิ่มผลผลิตข้าว โดย 10% ในรอบแรก และ 9 .5 – 30 % ในรอบต่อมาดังต่อไปนี้การแก้ไขไบโอชาร์ . นอกจากนี้ ราคาของผลผลิตข้าวเพิ่มขึ้นตามการเปิด C1 C2 และ C3 แต่ไม่เปลี่ยนแปลงภายใต้การรักษามากกว่า 2 รอบ ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้จึงเห็นผลในเชิงบวกของการแก้ไขไบโอชาร์ในคุณภาพของดินและผลผลิตข้าวที่สอดคล้องกันมากกว่าสองรอบของข้าวที่ปลูกเช่นอย่างยั่งยืนเพิ่มผลอาจจะยังได้รับการสนับสนุนจากเขตอื่น ๆจากการทดลอง croplands แห้ง kimetu et al . ( 2008 ) รายงานว่า ผลผลิตข้าวโพดทั้งหมดรวมกว่าสองปีในการย่อยสลายอ ซิซอลจากเคนยา หลังจากใช้ไบโอชาร์ทำสำเนาสามฉบับ 6 T C ฮา− 1 Vaccari et al . ( 2011 ) รายงานการเพิ่มผลผลิตของข้าวสาลีดูรัม ( triticum durum L . ) ในดินร่วนปนทรายแป้ง ดินโดย 28.2 ล้านบาท และ 286 เปอร์เซ็นต์ในปีแรก แต่โดย 32.1 % และ 23.6 % ในปีที่สองหลังจากการ coppiced ป่าไบโอชาร์ตามลำดับ ที่ 30 และ 60 T T ฮาฮา 1 −− 1 อนึ่ง สาขา et al . ( 2010 ) พบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในข้าวโพดผลผลิตในปีแรกและเพิ่มขึ้นในเวลาต่อมา สามปีหลังจากไม้ไบโอชาร์แก้ไขที่ dose เดียว 20 T ฮา− 1 อ ซิซอลทุ่งหญ้าสะวันนาในโคลอมเบีย