เข้าสู่ช่วงฤดูการแต่งงานอีกแล้วนะคะ ในช่วง 2 เดือนนี้ มีเพื่อนดิฉันแต่งงาน 4 คู่ วันก่อน ช่วงหลัง งานแต่งงานไทยพัฒนาไปมาก มีพร็อพให้คนมาถ่ายรูปเล่นหน้างานบ้าง มีการโยนช่อดอกไม้เจ้าสาวบ้าง ดิฉันเคยไปงานหนึ่ง เขาเอา Printer มาตั้ง เราสามารถรอรับภาพถ่ายกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวได้หลังเลิกงานเลย
งานแต่งงานของคนญี่ปุ่นจะเล็กกว่าของคนไทยมาก แขกประมาณ 70-100 คนเท่านั้นเอง เขาจะชวนแค่เพื่อนที่สนิทจริงๆ ญาติ เจ้านายแค่นั้นเองค่ะ แขกประเภทเพื่อนสนิทพ่อ เพื่อนสนิทแม่ กำนัน ส.ส. ส.ว. นี่ไม่มี แต่ด้วยความที่เป็นงานเล็กๆ เขาก็จะมีมนตร์เสน่ห์น่ารักๆ ในแบบญี่ปุ่น ไปมากี่งาน ก็รู้สึกอยากจัดงานอย่างนี้บ้าง รู้สึกอย่างนี้ทุกครั้งเลย! (เจ้าบ่าวในอนาคตดิฉันขา...รีบปรากฏตัวเร็วเร้ว ดิฉันมีไอเดียเพียบเลยนะคะ)
ก่อนจะเล่าถึงความน่ารักของงานแต่งญี่ปุ่น ขอเล่าเรื่องการใส่ซองนิดหนึ่งนะคะ การใส่ซองนี่ เป็นสิ่งที่ดิฉันรู้สึกว่าไทยกับญี่ปุ่นต่างกันโดยสิ้นเชิง! คนไทยมักจะใส่ซองลงในซองบัตรเชิญใช่ไหมคะ เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเขียนชื่อด้วย บ่าวสาวก็แกะซองง่าย รู้ว่าใครเป็นใคร บางคนลืมเอาซองมาก็มาขอซองหน้างานหรือจากโรงแรม จำนวนเงินก็แล้วแต่ศรัทธา
แต่คนญี่ปุ่นจะมีพิธีรีตองมาก จำนวนเงินที่ให้ควรเป็นเลขคี่ค่ะ เช่น 1 หมื่น 3 หมื่น 5 หมื่นเยน ไม่ให้เลขคู่ เขาว่ามันไม่เป็นมงคล ธนบัตรที่ใส่ซองต้องเป็นธนบัตรใหม่ ไม่ใช่แบงค์เน่าๆ ที่ควักจากกระเป๋าสตางค์ ซองที่ใส่ ก็ต้องไปซื้อซองอลังการงานสร้างมาใส่ให้ แค่ค่าซองก็ปาไป 200-300 บาทแล้ว