In the end, all of that transformed

In the end, all of that transformed into a teardrop, which then turned into massive waves.

It was as if everything between them had been ordinary, and yet that ordinariness had at some point turned into a fundamental part of their lives. It was as if, without even realizing it, both of them had suddenly come to exist permanently as a part of each other’s hearts.

“It’s Xu Qing,” murmured Meng Hao. A smile broke out on his face. It was the smile caused by an imminent reunion after having been parted for more than a hundred years. His body suddenly flickered, and he disappeared from the sight of all the disciples present. When he reappeared, shockingly, he was standing on the stone step directly in front of the female Outer Sect disciple.

She almost bumped directly into him. His sudden appearance caused her to subconsciously edge backward a few steps.

The nearby Inner Sect disciple’s eyes went wide. His voice hoarse, he said, “Little Patriarch… you….”

He was so close to her that Meng Hao could feel his heart thumping. He looked at the yet still sleeping Xu Qing, and softly said, “From now on, you are a Conclave disciple of the Fourth Peak!”

The woman stared in shock, confusion, and panic. She was nervous, disbelieving, and frightened. She glanced at the Inner Sect disciple as if to ask for help.

The Inner Sect disciple took a deep breath and then immediately bowed his head in compliance. He immediately produced a jade slip and asked,

“What’s your name?”

Before the woman could respond, Meng Hao’s voice could be heard.

“Her name is Xu Qing. She’ll be practicing cultivation in my Immortal’s cave from now on.”

“Huh?” said the girl, her eyes wide. “My… my name is….”

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสุด ที่กลายเป็นน้ำตา ที่แล้ว กลายเป็นคลื่นขนาดใหญ่ทั้งหมดมันเป็นเหมือนทุกอย่างระหว่างพวกเขาได้รับสามัญ และยังไม่ ได้ว่า ordinariness มีบางจุดที่กลายเป็นส่วนพื้นฐานของชีวิต ก็ว่า โดยไม่ทันรู้ตัวก็ ทั้งสองอย่างก็มาอยู่อย่างถาวรเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจของผู้อื่น"มันเป็น Xu Qing," murmured เฮาเมง รอยยิ้มที่โพล่งออกมาบนใบหน้าของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่เกิดจากการชุมนุมจวนเจียนหลังรับการแยกออกมากว่าร้อยปี ร่างกายของเขาก็ flickered และหายไปจากสายตาของสาวกปัจจุบัน เมื่อเขากลับมา เสียงกระหึ่ม เขากำลังยืนอยู่บนขั้นตอนหินตรงด้านหน้าของสาวกนิกายนอกหญิงเธอเกือบจะชนกับเขาโดยตรง ฉับพลันของเขาทำให้เธอต้องสำนึกขอบย้อนหลังกี่ขั้นตอนสาวกนิกายภายในใกล้เคียงตาไปกว้าง เสียงของเขาแหบ เขากล่าว "น้อยพระ...คุณ..."เขาเป็นเพื่อเธอให้ เฮาเมงรู้สึกว่าหัวใจของเขากระหึ่ม เขามองไปที่การชิงซูยังยังคงนอนหลับ และนวล กล่าว "จากนี้ คุณมีสาวก Conclave ของ Peak สี่"ผู้หญิงจ้องในช็อต สับสน และตื่นตระหนก เธอเป็นประสาท disbelieving และกลัว เธอ glanced ที่สาวกนิกายภายในราวกับจะขอความช่วยเหลือสาวกนิกายภายในเอาหายใจลึก ๆ แล้ว ทันทีนั้นโค้งศีรษะของเขาปฏิบัติตาม เขาผลิตใบหยกทันที และ ถาม"ชื่อของคุณคืออะไร"ก่อนที่หญิงสามารถตอบสนองต่อ เสียงเมงเฮาอาจจะได้ยิน"ชื่อของเธอคือ Xu Qing เธอจะสามารถฝึกเพาะในถ้ำอมตะของฉันจากนี้""ฮะ" กล่าวสาว ดวงตาของเธอกว้าง "ฉัน...ฉันชื่อ. ... "—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในท้ายที่สุดทุกที่กลายเป็นหยดน้ำซึ่งจากนั้นจะกลายเป็นคลื่นยักษ์.

มันเป็นเหมือนกับว่าทุกอย่างระหว่างพวกเขาได้รับการสามัญและยังธรรมดาที่มีในบางจุดกลายเป็นส่วนพื้นฐานของชีวิตของพวกเขา มันเป็นเหมือนกับว่าโดยไม่ทราบว่ามันทั้งสองคนได้มาก็จะมีชีวิตอยู่อย่างถาวรเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจของกันและกัน.

"มันเป็นเสี่ยวชิง" บ่นอยู่เม้งเฮา รอยยิ้มที่โพล่งออกมาบนใบหน้าของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่เกิดจากการชุมนุมใกล้เข้ามาหลังจากที่มีการแยกมานานกว่าร้อยปี ร่างกายของเขาอย่างกระทันหัน flickered และเขาหายไปจากสายตาของสาวกทั้งหมดในปัจจุบัน เมื่อเขากลับมาเขย่าขวัญเขากำลังยืนอยู่บนขั้นตอนหินโดยตรงในด้านหน้าของหญิงนอกนิกายศิษย์.

เธอเกือบจะชนโดยตรงเข้าไปในตัวเขา การปรากฏตัวของเขาอย่างกะทันหันทำให้เธอคืขอบย้อนหลังไม่กี่ขั้นตอน.

ตาอยู่บริเวณใกล้เคียงภายในสาวกนิกายเดินกว้าง เสียงแหบเสียงของเขาเขากล่าวว่า "ลิตเติ้ลสังฆราช ... คุณ ... ."

เขาเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเธอว่าเม้งเฮาจะรู้สึกเต้นหัวใจของเขา เขามองไปที่ยังคงนอนหลับเสี่ยวชิงนุ่มและกล่าวว่า "จากนี้ไปคุณเป็นสาวกประชุมของสี่ยอด!"

ผู้หญิงคนนั้นจ้องในช็อตความสับสนและความหวาดกลัว เธอเป็นประสาทเชื่อและกลัว เธอเหลือบมองไปที่ด้านสาวกนิกายเช่นถ้าจะขอความช่วยเหลือ.

ภายในนิกายศิษย์เอาลมหายใจลึก ๆ แล้วก็ก้มศีรษะของเขาทันทีในการปฏิบัติ ทันทีที่เขาผลิตใบหยกและถามว่า

"คุณชื่ออะไร?"

ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นสามารถตอบสนองต่อเสียงเม้งเฮาส์อาจจะได้ยิน.

"ชื่อของเธอคือเสี่ยวชิง เธอจะได้รับการฝึกการเพาะปลูกในถ้ำอมตะของฉันจากนี้ไป. "

" หือ? "หญิงสาวกล่าวว่าดวงตาของเธอกว้าง "ฉัน ... ฉันชื่อ ...

." -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้าย ทั้งหมดนั้นกลายเป็นหยดน้ำ ซึ่งกลายเป็นคลื่นยักษ์ .มันเป็นถ้าทุกอย่างระหว่างพวกเขาได้รับการธรรมดาและยังว่าธรรมดามีบางจุดกลายเป็นส่วนสำคัญของชีวิตของพวกเขา มันเหมือนกับว่า โดยไม่รู้ตัว ทั้งคู่ได้เข้ามาอยู่เป็นการถาวรเป็นส่วนหนึ่งของแต่ละอื่น ๆ ของหัวใจ" คือ Xu ชิง " บ่น เมิ่งฮ่าว รอยยิ้มออกมาบนใบหน้าของเขา มันเป็นยิ้มที่เกิดจากการรวมตัวขหลังจากถูกแยกจากกันเป็นเวลากว่าร้อยปี ร่างกายของเขาก็ริบหรี่ลง และเขาก็หายไปจากสายตาของศิษย์ปัจจุบัน เมื่อเขาปรากฏตัว น่างงงวย เขายืนอยู่บนหินก้าวตรงด้านหน้าของหญิงสาวกลัทธิภายนอกเธอเกือบจะชนโดยตรงเข้าไปในเขา กระทันหันของเขาทำให้เธอต้องเพิ่มขอบถอยหลังสองสามก้าวใกล้เคียง ภายในนิกายสาวกมองไปกว้าง เสียงของเขาแหบแห้ง , เขากล่าวว่า , " เล็ก ๆน้อย ๆท่าน . . . . . . . . . . . . . . "เขาสนิทกับเธอว่า เมิ่งฮ่าวรู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรง . เขาดูยังหลับ ซู ชิง และ เบา ๆว่า " ตั้งแต่นี้ไป คุณเป็นสงฆ์สาวกของยอดที่สี่ ! "ผู้หญิงมองตกใจ สับสน และหวาดกลัว เธอประหม่ามาก ไม่เชื่อ และกลัว เธอดูสาวกนิกายภายในราวกับจะขอความช่วยเหลือสาวกนิกายภายในสูดหายใจลึกแล้วรีบก้มศีรษะคารวะในการปฏิบัติตาม ทันทีที่เขาผลิตหยกลื่น และถาม" นายชื่ออะไร ? "ก่อนที่หญิงสาวจะตอบ เสียงของเมิ่งเฮ่าอาจจะได้ยิน" เธอชื่อ ซู ชิง เธอจะได้รับการฝึกการปลูกในถ้ำเป็นอมตะของฉันแล้ว "" หือ ? " เด็กหญิงพูด สายตาของเธอกว้าง " . . . . . . . ชื่อของฉันคือ . . . . . . . "- จำกัด