Elton Mayo (1880-1949) was a Harvar

Elton Mayo (1880-1949) was a Harvard professor who proposed that managers should become more “people-orientated” (Smit & Cronjé, 2002, p43). Conducting experiments on conditions in the workplace and incorporating the well-published findings of the Hawthorne Studies, Mayo declared that “logical factors were far less important than emotional factors in determining productive efficiency” (George, 1968, p129). He concluded that participation in social groups and “group pressure”, as opposed to organizational structures or demands from management, had the strongest impact on worker productivity (Smit & Cronjé, 2002, p43).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอลตัน Mayo (1880-1949) มีศาสตราจารย์ฮาร์วาร์ดที่เสนอว่า ผู้จัดการควรจะมี "คนเล็กๆ" (Smit & Cronjé, 2002, p43) ดำเนินการทดลองในเงื่อนไขในการทำงานและเพจพบประกาศเชิญศึกษา Hawthorne Mayo ประกาศว่า "ปัจจัยทางตรรกะได้ไกลน้อยกว่าสำคัญกว่าปัจจัยทางอารมณ์ในการกำหนดประสิทธิภาพประสิทธิผล" (จอร์จ 1968, p129) เขาสรุปว่า มีส่วนร่วมในกลุ่มสังคมและ "กลุ่มความดัน" ตรงข้ามกับโครงสร้างองค์กรหรือความต้องการจัดการ มีผลกระทบแข็งแกร่งบนประสิทธิภาพของผู้ปฏิบัติงาน (Smit & Cronjé, 2002, p43)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอลตันเมโย (1880-1949) เป็นอาจารย์ฮาร์วาร์ผู้เสนอว่าผู้บริหารควรจะเป็นมากขึ้น "คนที่ orientated" (Smit & Cronjé 2002, p43) ดำเนินการทดลองกับเงื่อนไขในการทำงานและการใช้มาตรการการค้นพบที่ตีพิมพ์การศึกษาฮอว์ ธ เมโยประกาศว่า "ปัจจัยตรรกะอยู่ไกลความสำคัญน้อยกว่าปัจจัยทางอารมณ์ในการกำหนดประสิทธิภาพการผลิต" (จอร์จ, 1968, หน้า 129) เขาสรุปว่าการมีส่วนร่วมในสังคมและกลุ่ม "ความดันกลุ่ม" เมื่อเทียบกับโครงสร้างขององค์กรหรือความต้องการจากผู้บริหารมีผลกระทบที่แข็งแกร่งในการผลิตคนงาน (Smit & Cronjé 2002, p43)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Elton Mayo ( 1880-1949 ) เป็นฮาร์วาร์ดศาสตราจารย์ที่เสนอว่าผู้บริหารควรกลายเป็นคน " เน้น " ( SMIT & cronj é , 2002 p43 ) การทดลองเกี่ยวกับเงื่อนไขในการทำงาน และเรียกได้ตีพิมพ์ผลการวิจัยของ Hawthorne ศึกษามายองเนสประกาศว่า " ปัจจัยตรรกะไกลสำคัญน้อยกว่าปัจจัยทางอารมณ์ในการกำหนดประสิทธิภาพการผลิต " ( จอร์จ , 1968 , p129 ) เขาสรุปได้ว่าการมีส่วนร่วมในกลุ่มสังคมและ " ความดัน " กลุ่มที่ต่อต้านองค์การหรือความต้องการจากการจัดการ ได้มีอิทธิพลต่อผลผลิตของพนักงาน ( SMIT & cronj é , 2002 p43 )