You could go mad trying to stay abr

You could go mad trying to stay abreast of the volume of photo books streaming out of Japan. Photographers there regard putting out a book the same way their counterparts in the West think of staging a gallery show. It makes so much sense, not just for production but also for access to an audience. When Yoshinori Mizutani won awards for Tokyo Parrots, he caught the eye of Yusuke Takahashi, the menswear designer for Issey Miyake. He recognized a kindred spirit in Mizutani, both of them leading lights in Japan's new generation of creators, and both keen to prove that a photo's potential extends beyond a flat printed image.

Takahashi's theme was urban nature, reflecting the ways in which the natural world interacts with a man-made environment. Tokyo, for example, has a large population of parrots, captured in Mizutani's stunning hyper-real photographs, which were printed here on shirts, woven into jacquards for a coat and a pair of pants, and dissected into strips of fabric that were woven into tweeds that still maintained the vivid color schemes of the original images. Utterly charming, if you fancy psittacines cavorting across your torso come next spring.

Mizutani's latest book, Colors, was similarly sourced, its abstract urban imagery creating fractured patterns for shorts suits that possibly had a little too much of the harlequin about them. Takahashi also referenced Luis Barragán's buildings in Mexico City for a passage of outfits that looked pretty much just like that: artificially constructed architecture for the body. Again, surprisingly theatrical for Miyake, and slightly disappointing for that. Still, Takahashi had us at the parrots.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสามารถไปบ้าพยายามที่จะอยู่เคียงข้างของปริมาณของหนังสือภาพสตรีมมิ่งจากประเทศญี่ปุ่น ช่างภาพถือว่ามีวางออกหนังสือลักษณะเดียวกับคู่ของพวกเขาในเวสต์คิดว่าการแสดงละครการแสดงที่แกลเลอรี่ มันทำให้รู้สึกมากไม่เพียง แต่สำหรับการผลิต แต่ยังสำหรับการเข้าถึงผู้ชม เมื่อโนริ Mizutani รับรางวัลโตเกียวนกแก้วเขาสบตากับยูสุเกะทากาฮาชินักออกแบบเสื้อผ้าบุรุษ Issey Miyake สำหรับ เขาได้รับการยอมรับวิญญาณเครือญาติใน Mizutani ทั้งคู่ไฟชั้นนำในรุ่นใหม่ของผู้สร้างของญี่ปุ่นและทั้งสองกระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่ามีศักยภาพภาพที่ขยายเกินภาพพิมพ์แบน. ธีมทากาฮาชิเป็นธรรมชาติในเมืองที่สะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่โลกธรรมชาติ มีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมที่มนุษย์ทำ โตเกียวเช่นมีประชากรขนาดใหญ่ของนกแก้วได้บันทึกในที่สวยงาม Mizutani ของการถ่ายภาพมากเกินไปจริงซึ่งถูกตีพิมพ์ที่นี่ในเสื้อถักทอเป็น jacquards สำหรับเสื้อและกางเกงและชำแหละเป็นเส้นของผ้าที่ถูกถักทอเป็น tweeds ที่ยังคงรักษารูปแบบสีที่สดใสของภาพต้นฉบับ เสน่ห์อย่างเต็มที่ถ้าคุณ psittacines แฟนซี cavorting ทั่วเนื้อตัวของคุณมาในฤดูใบไม้ผลิต่อไป. Mizutani หนังสือเล่มล่าสุดของสีได้รับมาในทำนองเดียวกันภาพของเมืองที่เป็นนามธรรมการสร้างรูปแบบการหักสำหรับกางเกงขาสั้นที่อาจจะเหมาะสมกับมีเล็ก ๆ น้อย ๆ มากเกินไปของตัวละครเกี่ยวกับพวกเขา ทากาฮาชิยังอ้างอิง Luis Barragánของอาคารในกรุงเม็กซิโกซิตี้สำหรับเนื้อเรื่องของชุดที่ดูสวยมากเช่นเดียวกับที่: การสร้างสถาปัตยกรรมเทียมสำหรับร่างกาย อีกครั้งที่การแสดงละครที่น่าแปลกใจสำหรับ Miyake และที่น่าผิดหวังเล็กน้อยที่ ยังคงมีทากาฮาชิเราได้ที่นกแก้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสามารถไปบ้าพยายามที่จะอยู่เคียงคู่ปริมาณของหนังสือภาพสตรีมมิ่งจากญี่ปุ่น ช่างภาพมีสัมมาคารวะใส่ออกหนังสือแบบเดียวกับคู่ของพวกเขาในตะวันตกคิดจัดเตรียมแกลเลอรี่แสดง มันทำให้ความรู้สึกมาก ไม่เพียง แต่สำหรับการผลิต แต่ยังสำหรับการเข้าถึงผู้ชม เมื่อโยชิโนริ มิซึทานิ รางวัลสำหรับนกแก้ว โตเกียว เขาจับสายตาของยูสึเกะทาคาฮาชินักออกแบบเสื้อผ้าบุรุษสำหรับอิซเซ มิยาเกะ . เขาจำจิตวิญญาณเครือญาติใน มิซูทานิ ทั้งคู่นำแสงของญี่ปุ่นรุ่นใหม่ของผู้สร้าง และกระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ศักยภาพของภาพเกินแบนพิมพ์ภาพ

ทาคาฮาชิ ธีมเป็นเมืองธรรมชาติ สะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่ธรรมชาติของโลก มีการโต้ตอบกับสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้น โตเกียว , ตัวอย่างเช่นมีประชากรขนาดใหญ่ของนก , ถูกจับใน มิซูทานิสวยงามของไฮเปอร์ จริง รูปถ่าย ซึ่งถูกพิมพ์บนเสื้อ ทอเป็น jacquards สำหรับเสื้อและกางเกง และผ่าเป็นแผ่นผ้าที่ทอเป็น tweeds ที่ยังคงสดใส โทนสี ของภาพต้นฉบับ อย่างมีเสน่ห์ถ้าคุณแฟนซี psittacines cavorting ข้ามเนื้อตัวมาฤดูใบไม้ผลิต่อไป

มิซึทานิ ล่าสุดของหนังสือ สี ก็เช่นเดียวกัน ที่มาของการสร้างรูปแบบนามธรรมเมืองหักสำหรับกางเกงขาสั้นเหมาะกับอาจจะได้รับน้อยเกินไปของนวนิยายเกี่ยวกับพวกเขา ทาคาฮาชิยังอ้างอิงอาคารเป็นขนรักแร้ ในเมืองเม็กซิโก สำหรับเนื้อเรื่องของชุดดูสวยมากเหมือนที่ตั้งใจสร้างสถาปัตยกรรมสำหรับร่างกาย อีกครั้ง จู่ ๆละครสำหรับมิยาเกะ และค่อนข้างน่าผิดหวังที่ ยัง ทาคาฮาชิ มีเราที่นกแก้ว