Are You Ready, Sam?The clouds hung

Are You Ready, Sam?

The clouds hung low in the gray sky. The chirping of the bluebirds woke me
from my restful sleep. As I slowly woke, I got a funny feeling in my stomach.
Today was the day. Today, I had to do something I have been afraid to do for a long
time. Breakfast was normal and I began to relax.
Mom came into the kitchen asking, "Are you ready, Sam?"
"Yes," I answered quietly. I wasn't really!
The school bus came on time, and I sat with my friend, Billy. We chatted about
baseball and trading cards. It was a great way to get my mind off of what I had to
do today. As we approached the school, I could feel my heart beating. My hands
were starting to sweat. I hated this!
I entered Mrs. Owens' class. She was smiling, and saying hello to all her
students as she did every morning.
“ Hi Sam,” she said as I walked in.
“Hi,” I said and quickly sat in my seat. We said the pledge, and then took our
Spelling test. I looked at the clock. The time was near. I hope I am not first! Mrs.
Owens said it was time to begin our special day. Special day? That’s a joke.
Mrs. Owens announced, “Sam, you’ll be first.”
I got up slowly, looking at the ground as I walked to the front of the room. I
Looked up, and everyone was staring at me. Mrs. Owens must have known I was
Nervous because she came by me, and put her hand on my back.
She said to the class, “Sam has worked very hard on his report, and I know it
Is very interesting.” Then she turned to me and asked, “Sam, what did you like
Best about your report on Hawaii?”
I thought about the fun things I had read about surfing, and I started to talk.
Before I knew it, I was telling the class about everything I had learned. I talked in
Front of the whole class, and it was fun. It wasn’t scary after all. The class clapped
As I finished and Mrs. Owens was smiling. I was pround of myself.
Describe Sam’s feelings at the beginning of this story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณพร้อม สาม?

เมฆแขวนต่ำในท้องฟ้าสีเทา บริการ bluebirds ตื่นฉัน
จากนอนเพื่อการพักผ่อนของฉัน เป็นช้าตื่น ผมมีความรู้สึกตลกในท้องของฉัน.
วันนี้เป็นวัน วันนี้ ผมจะทำอะไรฉันได้กลัวที่จะทำระยะยาว
ครั้ง อาหารเช้าปกติ และเริ่มผ่อนคลายการ
แม่มาร้องขอให้ครัว, "คุณพร้อม สาม? "
"ใช่ ผมตอบอย่างเงียบ ๆ ฉันไม่ได้จริง ๆ !
รถโรงเรียนมาเวลา และทนนั่งกับเพื่อนของฉัน บิลลี่ เรา chatted เกี่ยวกับ
เบสบอลและค้าขายบัตร มันเป็นวิธีดีที่จะคิดออกว่าผมจะ
วันนี้ เป็นโรงเรียนประดับ ฉันสามารถรู้สึกหัวใจตี มือของฉัน
เริ่มเหงื่อ ผมขี้เกียจนี้!
ฉันป้อนคลานาง Owens' เธอยิ้ม และพูดสวัสดีทั้งหมดเธอ
นักเรียนเธอไม่เช้าทุก.
"Hi สาม เธอบอกกับฉันเดินมา
"สวัสดี ผมพูด และนั่งในที่นั่งของฉันได้อย่างรวดเร็ว เราว่า การจำนำ และเอาแล้ว เรา
ทดสอบการสะกดคำ ผมมองนาฬิกา เวลาใกล้ได้ ฉันหวังว่า ฉันไม่แรก นาง
Owens กล่าวว่า เป็นเวลาเริ่มต้นวันพิเศษของเรา วันพิเศษ เล่นเป็นได้
Owens นางประกาศ "สาม คุณจะต้องแรกด้วย"
ผมขึ้นช้า มองที่พื้นฉันเดินไปด้านหน้าของห้องพัก ฉัน
มองขึ้น และทุกคนถูกจ้องฉันด้วย นาง Owens ต้องได้รู้จักกันผม
ประสาท เพราะเธอมาจากฉัน และใส่มือของเธอบนหลังของฉัน.
เธอบอกชั้น, "แซมได้ทำงานหนักมากในรายงานของเขา และฉันรู้ว่า
น่าสนใจมาก" จาก นั้นเธอหันไปฉัน และ ถาม, "สาม อะไรคุณชอบ
สุดเกี่ยวกับรายงานของคุณในฮาวาย? "
ฉันคิดแต่ว่า สนุกสิ่งที่ฉันได้อ่านเกี่ยวกับท่อง และฉันเริ่มพูดคุย
ก่อนฉันรู้ ฉันบอกเรียนเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ ฉันพูด
หน้าชั้นทั้งหมด และมันก็สนุก มันไม่ได้น่ากลัวหลังจากนั้น ปรบมือเพื่อเรียกชั้น
ฉันเสร็จ และนาง Owens ได้ยิ้ม ผม pround ของตัวเอง
อธิบายสามของความรู้สึกที่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณพร้อมที่แซม? เมฆแขวนต่ำในท้องฟ้าสีเทา เจี๊ยบของบลูเบิปลุกผมจากการนอนหลับพักผ่อนของฉัน ขณะที่ผมตื่นช้าผมรู้สึกตลกในท้องของฉันวันนี้เป็นวัน วันนี้ผมได้ทำสิ่งที่ฉันได้รับกลัวที่จะทำสำหรับระยะเวลา อาหารเช้าเป็นปกติและฉันเริ่มที่จะผ่อนคลายแม่เข้ามาถามห้องครัว "คุณพร้อมที่แซม" "ใช่" ผมตอบอย่างเงียบ ๆ ฉันไม่ได้จริงๆรถโรงเรียนมาในเวลาและฉันนั่งอยู่กับเพื่อนของบิลลี่ของฉัน เราพูดคุยเกี่ยวกับเบสบอลและการค้าบัตร มันเป็นวิธีที่ดีที่จะได้ใจของฉันออกจากสิ่งที่ฉันได้ทำในวันนี้ ในขณะที่เราเดินเข้ามาใกล้โรงเรียน, ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเต้น มือของฉันได้เริ่มต้นที่จะมีเหงื่อออก ฉันเกลียดนี้ผมเข้าเรียนนาง Owens ' เธอเป็นคนที่ยิ้มและพูดทักทายกับเธอเป็นนักเรียนที่เธอทำทุกเช้า"สวัสดีแซม" เธอกล่าวในขณะที่ผมเดินเข้ามา"สวัสดี" ผมพูดได้อย่างรวดเร็วและนั่งอยู่ในที่นั่งของฉัน เรากล่าวว่าจำนำแล้วเอาของเราทดสอบการสะกด ผมมองไปที่นาฬิกา เวลาอยู่ใกล้ ฉันหวังว่าฉันไม่ได้เป็นครั้งแรก นางOwens กล่าวว่ามันเป็นเวลาที่จะเริ่มต้นวันพิเศษของเรา วันพิเศษหรือไม่ นั่นเป็นเรื่องตลกนาง Owens ประกาศ "แซมคุณจะเป็นคนแรก." ผมลุกขึ้นอย่างช้าๆมองไปที่พื้นดินขณะที่ผมเดินไปที่หน้าห้อง ผมมองขึ้นและทุกคนที่จ้องมองมาที่ฉัน นาง Owens ต้องรู้ผมประสาทเพราะเธอมาโดยฉันและใส่มือของเธอที่ด้านหลังของฉันเธอบอกว่าไปเรียน "แซมได้ทำงานอย่างหนักมากในรายงานของเขาและฉันรู้ว่ามันเป็นที่น่าสนใจมาก. "จากนั้นเธอ หันมาหาผมและถามว่า "แซมสิ่งที่คุณชอบที่ดีที่สุดเกี่ยวกับรายงานของคุณในฮาวาย " ฉันคิดเกี่ยวกับกิจกรรมสนุก ๆ ที่ฉันได้อ่านเกี่ยวกับการท่องและผมเริ่มที่จะพูดคุยก่อนที่ผมจะรู้ว่าผมได้รับการบอกเกี่ยวกับการเรียน ทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ ผมได้พูดคุยในหน้าของชั้นทั้งหมดและมันก็สนุก มันไม่ได้น่ากลัวหลังจากทั้งหมด ชั้น clapped ขณะที่ผมเสร็จสิ้นและนาง Owens ยิ้ม ผมภูมิใจในตัวเองอธิบายความรู้สึกของแซมที่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณพร้อมมั้ย แซม

เมฆแขวนต่ำในท้องฟ้าสีเทา เสียงของนกสีฟ้่ตื่นฉัน
จากการนอนหลับพักผ่อนของฉัน ฉันค่อยๆตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกแปลกในท้องของฉัน .
วันนี้คือวัน วันนี้ ฉันมีบางอย่างต้องทำ ผมกลัวที่จะต้องทำอีกนาน

อาหารเช้าเป็นปกติและฉันเริ่มที่จะผ่อนคลาย
แม่เข้ามาในครัว ถามว่า " คุณพร้อม แซม ?
" ใช่ " ผมตอบไปอย่างเงียบๆฉันไม่ได้จริงๆ
รถโรงเรียนมาตรงเวลา และฉันนั่งกับเพื่อนของฉัน , บิลลี่ เราคุยกันเรื่อง
เบสบอลและบัตรการซื้อขาย มันเป็นวิธีที่ดีที่จะได้รับความคิดจากสิ่งที่ผม

วันนี้ ในขณะที่เราเข้าหาโรงเรียน ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเต้น
มือเริ่มเหงื่อออก ฉันเกลียดนี้ !
ผมป้อนคุณนายโอเว่น ' เรียน เธอยิ้มและทักทาย
ของเธอทั้งหมดนักเรียนเธอทุกเช้า .
" สวัสดีแซม " เธอพูดแล้วก็เดินเข้ามา
" สวัสดีค่ะ " ฉันพูดอย่างรวดเร็วและนั่งในที่นั่งของฉัน เรากล่าวคำปฏิญาณ จากนั้นเอาของเรา
การสะกดคำทดสอบ ฉันมองนาฬิกา เวลาก็ใกล้เข้ามาแล้ว ฉันหวังว่าฉันจะไม่ก่อน ! คุณนาย
Owens กล่าวว่ามันเป็นเวลาที่จะเริ่มต้นวันสุดพิเศษของเรา วันพิเศษ นั่นมันเรื่องตลก
คุณนายโอเว่นประกาศ " แซม คุณจะเป็นคนแรก "
ฉันลุกขึ้นช้าๆมองไปที่พื้น ผมเดินไปที่หน้าห้อง ผม
เงยหน้าขึ้นมา ทุกคนมองมาที่ผม คุณนายโอเว่นต้องรู้จักผม
เครียดเพราะว่าเธอมา และวางมือของเธอบนหลังของฉัน .
เธอพูดกับชั้น " แซมได้ทำงานอย่างหนักในงานของเขา และผมรู้ว่ามัน
น่าสนใจมาก " แล้วเธอก็หันมาหาผมและถามว่า " อะไรที่คุณแซม เหมือน
ที่ดีที่สุดเกี่ยวกับรายงานของคุณในฮาวาย "
ฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้อ่านเกี่ยวกับการท่องสนุก และผมเริ่มที่จะพูดคุย .
ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ฉันบอกชั้นเกี่ยวกับทุกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้ ฉันพูด
หน้าชั้นเรียนทั้งหมด และมันสนุก ไม่น่ากลัวเลย ชั้นปรบมือ
ผมเสร็จแล้วและคุณนายโอเว่นกำลังยิ้ม ฉันภูมิใจตัวเอง
บรรยายความรู้สึกของแซมที่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวนี้