ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่ยังอยู่ในท้องแม่จน ณ วินาทีนี้แม่ก็ได้ทำหน้าที่เป็นผู้ให้ไม่มีสิ้นสุด แม่ให้ทั้งความรัก ความห่วงใย อีกทั้งยังมอบความรักที่ไม่อาจมีรักใดมาทดแทนได้ให้แก่เรา นั่นก็คือความรัก ความผูกพัน ระหว่างแม่และลูก แม่นั้นเปรียบดั่งสายน้ำ ที่คอยระงับความทุกข์ใจของลูก แม้ในยามที่ลูกไม่ต้องการ แต่ในบางครั้งเรานั้นไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของแม่เลย เรากลับทำให้แม่ต้องเจ็บช้ำ เสียน้ำตา ในบางกิริยาที่เราแสดงออกมา ถึงกระนั้นก็ตามในเวลาที่ลูกมีปัญหา แม่ก็คือผู้ที่คอยให้คำปรึกษาแก่เราเป็นอย่างดีในเวลาที่ลูกต้องเสียน้ำตา แม่ก็สละเวลาทำงานของแม่ มาปลอบโยนไม่คิดโกรธ หรือเคืองลูกแม้แต่น้อย ที่ในบางครั้งบางคราว ลูกก็ไม่เชื่อฟังคำที่พร่ำสั่งสอน ถ้าจะให้เปรียบพระคุณของแม่ นั้นก็คงจะเปรียบประดุจผืนทรายที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง เหมือนรักของแม่ที่มีแต่การให้เพียงอย่างเดียว ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน นอกจากรอยยิ้มของลูก ความรู้สึกที่แม่มีต่อลูกนั้นเปรียบดั่งพื้นน้ำที่ไม่มีวันหมดสิ้นไปจากโลก ในช่วงเวลาต่างๆในชีวิต เรานั้นก็ต่างผ่านอารมณ์ต่างๆ มามากมาย ในเวลาที่เรามีความสุข แม่ก็มีความสุขไปกับเรา แต่ในเวลาที่เราทุกข์แม่กลับทุกข์กว่าเราหลาย 100 เท่า แต่ท่านก็ไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนล้า ความเหน็ดเหนื่อยของท่านให้เราได้เห็น แม่ของเราช่างมีความอดทนเหลือเกิน แต่ที่ท่านอดทนนี้ก็ด้วยความรัก ความห่วงใย ที่มีต่อลูกทั้งสิ้น ในชีวิตนี้ แม่ยอมโกหกเราเพื่อให้เรามีความสุข นั้นก็คือ คำว่า ไม่เหนื่อย ไม่โกรธ ไม่เจ็บ ไม่เศร้า และไม่ในอีกหลายๆอย่างของแม่ แม่พูดคำเหล่านี้ออกมาในความหมายตรงกันข้ามกับความเป็นจริง แต่ที่โกหกนี้ก็เพื่อไม่ให้ลูกรักต้องกังวลถึงเรื่องของตนเอง
สำหรับฉัน “แม่”เปรียบเสมือนร่มโพธิ์ร่มไทรที่คอยช่วยเหลือยามลูกคนนี้มีปัญหา หรือมีเรื่องไม่สบายใจ แม่จะคอยช่วยปลอบใจ ไม่ว่าลูกจะทุกข์จะสุขแค่ไหนแม่ก็จะคอยอยู่ข้างๆคอยเป็นกำลังใจให้ลูกคนนี้อยู่เสมอ แม่คอยปกป้องคุ้มครองให้ลูกปลอดภัยเหมือนกับตำรวจที่ปกป้องดูแลประชาชน ถึงแม้จะเหนื่อยสักเพียงใด แม่ก็พยายามทำทุกอย่างให้ลูกมีความสุข