Abstract. [Purpose] The aim of the

Abstract. [Purpose] The aim of the present study was to investigate the effect of yoga training on static and dynamic standing balance in obese individuals with poor standing balance.

[Subjects and Methods] Sixteen obese volunteers were randomly assigned into yoga and control groups. The yoga training program was performed for 45 minutes per day, 3 times per week, for 4 weeks. Static and dynamic balance were assessed in volunteers with one leg standing and functional reach tests. Outcome measures were tested before training and after a single week
of training. Two-way repeated measure analysis of variance with Tukey’s honestly significant difference post hoc statistics was used to analyze the data.

[Results] Obese individuals showed significantly increased static standing balance in the yoga training group, but there was no significant improvement of static or dynamic standing balance
in the control group after 4 weeks. In the yoga group, significant increases in static standing balance was found after the 2nd, 3rd, and 4th weeks. Compared with the control group, static standing balance in the yoga group was significantly different after the 2nd week, and dynamic standing balance was significantly different after the 4th week.

[Conclusion] Yoga training would be beneficial for improving standing balance in obese individuals with poor standing balance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ [วัตถุประสงค์] จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันมีการ ตรวจสอบผลของการฝึกโยคะดุลยืนคงที่ และแบบไดนามิกในคนอ้วนมีดุลดียืน [หัวเรื่องและวิธี] อาสาสมัครที่อ้วนสิบหกได้รับการกำหนดโดยการสุ่มเป็นกลุ่มโยคะและการควบคุม โปรแกรมการฝึกโยคะที่ดำเนินการใน 45 นาทีต่อวัน 3 ครั้งต่อสัปดาห์ สัปดาห์ที่ 4 สมดุลแบบไดนามิก และแบบคงถูกประเมินในอาสายืนขาเดียวและทดสอบถึงการทำงาน ทดสอบประเมินผล ก่อนการอบรม และหลัง จากสัปดาห์เดียวการฝึกการ ผลต่างของวิเคราะห์การวัดซ้ำสองของของ Tukey สุจริตอย่างร post hoc สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล [ผลลัพธ์] บุคคลที่อ้วนพบว่าดุลยืนคงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มฝึกโยคะ แต่มีการปรับปรุงยอดดุลยืนคงที่ หรือแบบไดนามิกไม่สำคัญในกลุ่มควบคุมหลังจาก 4 สัปดาห์ ในกลุ่มโยคะ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในดุลยืนคงถูกพบหลังจากสัปดาห์ 2, 3 และ 4 เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ดุลคงยืนในกลุ่มโยคะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจากสัปดาห์ 2 และสมดุลไดนามิกยืนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 4 สัปดาห์นั้น [สรุป] ฝึกโยคะจะมีประโยชน์สำหรับการปรับปรุงดุลยืนในคนอ้วน มียอดยืนดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม. [วัตถุประสงค์] จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการศึกษาผลของการฝึกอบรมโยคะกับความสมดุลยืนแบบคงที่และแบบไดนามิกในคนอ้วนที่มีความสมดุลยืนไม่ดี. [วิชาและวิธีการ] สิบหกอาสาสมัครเป็นโรคอ้วนได้รับการสุ่มเข้าไปในการฝึกโยคะและกลุ่มควบคุม โปรแกรมการฝึกอบรมโยคะได้ดำเนินการเป็นเวลา 45 นาทีต่อวันสัปดาห์ละ 3 ครั้งเป็นเวลา 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา ยอดเงินคงที่และแบบไดนามิกได้รับการประเมินในอาสาสมัครยืนขาข้างหนึ่งและการเข้าถึงการทดสอบการทำงาน วัดที่ได้รับการทดสอบก่อนการฝึกอบรมและหลังจากที่ในสัปดาห์เดียวของการฝึกอบรม สองทางซ้ำการวิเคราะห์ตัวชี้วัดของความแปรปรวนที่มีของ Tukey ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญตรงไปตรงมาโพสต์สถิติเฉพาะกิจถูกใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล. [ผล] บุคคลอ้วนแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสมดุลยืนคงอยู่ในกลุ่มการฝึกอบรมโยคะ แต่ไม่มีการปรับปรุงที่สำคัญของแบบคงที่หรือแบบไดนามิก ความสมดุลที่ยืนอยู่ในกลุ่มควบคุมหลังจาก4 สัปดาห์ที่ผ่านมา ในกลุ่มโยคะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความสมดุลยืนคงถูกพบหลังจากที่ 2, 3 และ 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมสมดุลยืนคงอยู่ในกลุ่มโยคะอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันหลังจากสัปดาห์ที่ 2 และความสมดุลยืนแบบไดนามิกอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันหลังจากสัปดาห์ที่ 4. [สรุป] การฝึกอบรมการฝึกโยคะจะเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงสมดุลยืนอยู่ในคนอ้วนกับคนยากจน สมดุลยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม [ มี ] จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อศึกษาผลของการฝึกโยคะในแบบคงที่และแบบไดนามิก การยืนทรงตัว ในคนอ้วนที่มีความสมดุลยืนไม่ดี

[ อ้วน ] 16 วิชา และอาสาสมัครวิธีสุ่มแบ่งออกเป็นกลุ่มโยคะและการควบคุม โปรแกรมการฝึกปฏิบัติโยคะเป็นเวลา 45 นาทีต่อวัน 3 ครั้งต่อสัปดาห์เป็นเวลา 4 สัปดาห์แบบคงที่และแบบไดนามิกยอดประเมินในอาสาสมัครกับยืนขาหนึ่งและการทดสอบถึงการทํางาน การวัดผลทดสอบก่อนอบรมและหลัง
สัปดาห์เดียวของการฝึกอบรม การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางชนิดวัดซ้ำกับคู่ของความแตกต่างจริงๆหาสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล .

[ ผล ] บุคคลอ้วนพบเพิ่มขึ้นอย่างคงที่ยืนทรงตัว ในกลุ่มฝึกโยคะ แต่ไม่มีการปรับปรุงที่สำคัญของแบบคงที่หรือแบบไดนามิกการยืนทรงตัว
ในกลุ่มควบคุมหลังจาก 4 สัปดาห์ ในกลุ่มโยคะ , เพิ่มขึ้นอย่างมากในสมดุลยืนคงที่พบหลังที่ 2 , 3 , และ 4 สัปดาห์ เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมสมดุลยืนคงที่ในกลุ่มโยคะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 2 สัปดาห์และสมดุลแบบไดนามิกที่ยืนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ หลังจากสัปดาห์ที่ 4

[ สรุป ] โยคะการฝึกจะเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงการยืนทรงตัว ตุ๊บุคคล จนยืนทรงตัว .