3.3 Students’ Learning Process In t

3.3 Students’ Learning Process
In this section, we describe the process followed by students to acquire the knowledge and skills required in the subject. The successful application of our methodology requires students to assist the lectures where theoretical background is provided. A week after theoretical lessons have started, the first laboratory session is given.
The first four sessions are devoted to the explanation of the VNUML-UM virtualization tool: Definition of a topology, configuration of the nodes participating in the network scenario and interaction with a simulation. Once the initial sessions are completed, the specific sessions associated to the practical works are given in sync with the contents explained in theoretical lessons. In these sessions, professors explain the software installed in the file system file used by the virtual machines providing dynamic routing, autoconfiguration and IPv6 mobility, and high availability and load balancing. More precisely, in these sessions, professors explain how to configure this software and how it can be used to design and develop different computer network systems. In this process, we promote active learning by means of class discussion. Thus, we can relate different theoretical concepts to its practical use. When both theoretical concepts and specific laboratory sessions associated with a practical work are successfully given, the practical work is introduced. Each practical work consists on the development of a computer network system that satisfies a set of requirements on some of the theoretical concepts introduced.
During the course, students must develop three practical works. For the resolution of each practical work, students are organized in groups integrated by two members. Once the different laboratory sessions associated to a practical work are completed, students proceed in the following manner. First, they discuss the requirements and establish the design of the solution. This solution is, generally, presented to the teacher to get his feedback. Next, when the design is validated, they start with the development of the solution. This development can be made either during the weekly laboratory sessions scheduled for the subject that are not associated with the explanation of tools and concepts or during their personal work time either at home or within the laboratory (when is free and no classes are scheduled). Regardless of the way students proceed, professors are available to provide tutorship by means of interviews with them or through a virtual campus platform.
In general, in each group, students collaborate to produce the design of the system, the choice of the tools to develop the system, and configuration options for the development of the core elements by articulating their perspectives and negotiating their knowledge or beliefs [28]. However, they work cooperatively by sharing out some tasks when some specific issues that are similar have to be developed, e.g., the configuration of a routing protocol in two different autonomous systems. Finally, in general, they cooperate to produce the final report associated with the practical work. This report serves to reinforce their knowledge of the system, and discuss and justify again the different design solutions they have chosen for their system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 กระบวนการเรียนรู้ของนักเรียน ในส่วนนี้ เราอธิบายตามที่นักเรียนจะได้รับความรู้และทักษะที่จำเป็นในเรื่องของกระบวนการ การประยุกต์วิธีการของเราประสบความสำเร็จต้องเรียนช่วยบรรยายที่ให้พื้นหลังของทฤษฎี สัปดาห์หลังจากเริ่มต้นบทเรียนทฤษฎี การปฏิบัติการครั้งแรกได้รับ คำอธิบายของเครื่องมือเสมือน VNUML UM ขายช่วงแรกสี่: นิยามของโทโพโลยี โหนเข้าร่วมในสถานการณ์เครือข่ายและโต้ตอบกับการจำลองการตั้งค่า เมื่อเซสชันเริ่มต้นเสร็จสมบูรณ์ เซสชันเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการทำงานจริงได้ตรงกับเนื้อหาที่อธิบายไว้ในบทเรียนทฤษฎี ช่วงเวลา อาจารย์อธิบายซอฟต์แวร์ติดตั้งในแฟ้มระบบแฟ้มที่ใช้ โดยเครื่องเสมือนให้กำหนดเส้นทางแบบไดนามิก กำหนดค่าแบบอัตโนมัติ และการเคลื่อนไหว IPv6 และพร้อมใช้งานสูง และการสมดุลภาระ ได้แม่นยำมากขึ้น ช่วงเวลา อาจารย์อธิบายวิธีการกำหนดค่าซอฟต์แวร์นี้และวิธีนั้นสามารถใช้การออกแบบ และพัฒนาระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ ในกระบวนการนี้ เราส่งเสริมเรียนรู้โดยวิธีเรียนสนทนา ดังนั้น เราสามารถเชื่อมโยงแนวคิดทฤษฎีต่าง ๆ เพื่อใช้ปฏิบัติ เมื่อแนวคิดทฤษฎีและเซสชันเฉพาะห้องปฏิบัติการที่เกี่ยวข้องกับงานปฏิบัติเสร็จเรียบร้อยแล้วได้รับ ทำงานจริงอีกด้วย ทำงานจริงแต่ละประกอบด้วยการพัฒนาระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่เป็นชุดของความต้องการในบางส่วนของแนวคิดทฤษฎีที่นำมาใช้ ในระหว่างการเรียน นักศึกษาต้องพัฒนาปฏิบัติงาน 3 สำหรับการแก้ปัญหาของแต่ละงานที่ปฏิบัติ มีจัดนักเรียนในกลุ่มที่รวม โดยสมาชิกสอง เมื่อเสร็จสมบูรณ์รอบห้องปฏิบัติการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานจริง นักเรียนดำเนินในลักษณะต่อไปนี้ ครั้งแรก พวกเขาพูดคุยถึงความต้องการ และสร้างการออกแบบการแก้ปัญหา แก้ไขปัญหานี้ ทั่วไป การนำเสนอครูไปรับของเขา ถัดไป เมื่อมีการตรวจสอบการออกแบบ พวกเขาเริ่มต้น ด้วยการพัฒนาโซลูชัน นี้สามารถทำอย่างใดอย่างหนึ่งในระหว่างสัปดาห์ห้องปฏิบัติการเซสชันการจัดกำหนดการสำหรับเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำอธิบายของเครื่องมือและแนวคิด หรือตัวบุคคลในระหว่างเวลาทำงานที่บ้าน หรือ ในห้องปฏิบัติการ (เมื่อ และเรียนไม่มีกำหนด) โดยไม่คำนึงถึงทางดำเนิน อาจารย์มีให้ tutorship โดยวิธีการสัมภาษณ์ กับพวกเขา หรือ ผ่านแพลตฟอร์วิทยาเขตเสมือนจริง ทั่วไป ในแต่ละกลุ่ม นักเรียนร่วมมือกันในการผลิตการออกแบบของระบบ เลือกเครื่องมือการพัฒนาระบบ และการกำหนดค่าตัวเลือกสำหรับการพัฒนาองค์ประกอบหลัก โดยมามุมมองของพวกเขา และการเจรจาต่อรองของความรู้หรือความเชื่อ [28] อย่างไรก็ตาม ทำงานร่วมกัน ด้วยการแบ่งงานบางอย่างเมื่อได้รับการพัฒนา เช่น การกำหนดค่าของโพรโทคอสายงานการผลิตในระบบอิสระแตกต่างกันสองปัญหาเฉพาะบางอย่างที่คล้ายกัน ในที่สุด ทั่วไป พวกเขาร่วมมือเพื่อผลิตรายงานขั้นสุดท้ายที่เกี่ยวข้องกับการทำงานปฏิบัติงาน รายงานนี้ทำหน้าที่ในการเสริมสร้างความรู้ของระบบ และอภิปราย และจัดการโซลูชันการออกแบบที่แตกต่างกันที่พวกเขาเลือกสำหรับระบบอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 กระบวนการเรียนรู้ของนักเรียน
ในส่วนนี้เราจะอธิบายกระบวนการที่ใช้โดยนักศึกษาจะได้รับความรู้และทักษะที่จำเป็นในเรื่อง แอพลิเคชันที่ประสบความสำเร็จของวิธีการของเราต้องการให้นักเรียนที่จะช่วยให้การบรรยายที่พื้นหลังทฤษฎีที่มีให้ . หนึ่งสัปดาห์หลังจากบทเรียนทฤษฎีได้เริ่มต้นเซสชั่นห้องปฏิบัติการครั้งแรกที่จะได้รับ
สี่การประชุมครั้งแรกที่จะอุทิศให้กับคำอธิบายของเครื่องมือการทำงานแบบเสมือน VNUML-UM นี้: ความหมายของโทโพโลยีการกำหนดค่าของโหนดที่มีส่วนร่วมในสถานการณ์เครือข่ายและการมีปฏิสัมพันธ์กับ จำลอง เมื่อเริ่มต้นการประชุมเสร็จสิ้นการประชุมเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการทำงานในทางปฏิบัติจะได้รับในการซิงค์ที่มีเนื้อหาที่อธิบายไว้ในบทเรียนทฤษฎี ในการประชุมเหล่านี้อาจารย์อธิบายซอฟต์แวร์ที่ติดตั้งในแฟ้มระบบไฟล์ที่ใช้โดยเครื่องเสมือนให้กำหนดเส้นทางแบบไดนามิกและการเคลื่อนไหว Autoconfiguration IPv6 และความพร้อมสูงและสมดุลภาระ แม่นยำมากขึ้นในการประชุมเหล่านี้อาจารย์จะอธิบายวิธีการกำหนดค่าซอฟต์แวร์นี้และวิธีที่จะสามารถนำมาใช้ในการออกแบบและพัฒนาระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่แตกต่างกัน ในขั้นตอนนี้เราส่งเสริมการเรียนรู้การใช้งานโดยวิธีการอภิปรายในชั้นเรียน ดังนั้นเราจึงสามารถเชื่อมโยงแนวคิดทางทฤษฎีที่แตกต่างกันในการใช้งานจริงของมัน เมื่อทั้งสองแนวคิดทฤษฎีและการประชุมในห้องปฏิบัติการเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานจะได้รับการประสบความสำเร็จในการปฏิบัติงานเป็นที่รู้จัก แต่ละการปฏิบัติงานประกอบด้วยในการพัฒนาระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ตอบสนองชุดของความต้องการในบางส่วนของแนวคิดทฤษฎีการแนะนำให้รู้จัก.
ในช่วงที่นักเรียนจะต้องพัฒนาสามงานในทางปฏิบัติ สำหรับการแก้ปัญหาของแต่ละการปฏิบัติงานนักเรียนถูกจัดอยู่ในกลุ่มบูรณาการโดยสองสมาชิก เมื่อการประชุมในห้องปฏิบัติการที่แตกต่างกันที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานจะเสร็จสมบูรณ์นักเรียนดำเนินการในลักษณะดังต่อไปนี้ ก่อนที่พวกเขาหารือเกี่ยวกับข้อกำหนดและสร้างการออกแบบของการแก้ปัญหา วิธีนี้คือโดยทั่วไปนำเสนอให้กับครูที่จะได้รับความคิดเห็นของเขา ถัดไปเมื่อการออกแบบจะถูกตรวจสอบพวกเขาเริ่มต้นด้วยการพัฒนาของการแก้ปัญหา การพัฒนานี้สามารถทำได้ทั้งในระหว่างการประชุมประจำสัปดาห์ของห้องปฏิบัติการที่กำหนดไว้สำหรับเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำอธิบายของเครื่องมือและแนวคิดหรือในระหว่างเวลาทำงานส่วนตัวของพวกเขาทั้งที่บ้านหรือที่อยู่ในห้องปฏิบัติการ (เมื่อเป็นอิสระและไม่เปิดเรียนที่กำหนดไว้) โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่นักเรียนดำเนินการต่ออาจารย์พร้อมที่จะให้การติวโดยใช้วิธีการสัมภาษณ์กับพวกเขาหรือผ่านแพลตฟอร์มมหาวิทยาลัยเสมือน.
โดยทั่วไปในแต่ละกลุ่มนักเรียนทำงานร่วมกันในการผลิตการออกแบบของระบบทางเลือกของเครื่องมือในการพัฒนา ระบบและการกำหนดค่าตัวเลือกสำหรับการพัฒนาขององค์ประกอบหลักโดยการสื่อสารมุมมองของพวกเขาและการเจรจาต่อรองความรู้หรือความเชื่อของพวกเขา [28] อย่างไรก็ตามพวกเขาทำงานร่วมกันโดยการแบ่งปันงานบางอย่างเมื่อบางประเด็นเฉพาะที่มีความคล้ายคลึงกันจะต้องมีการพัฒนาเช่นการกำหนดค่าของโปรโตคอลการกำหนดเส้นทางในสองระบบอิสระที่แตกต่างกัน ในที่สุดโดยทั่วไปพวกเขาให้ความร่วมมือในการผลิตรายงานขั้นสุดท้ายที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงาน รายงานนี้จะทำหน้าที่ในการเสริมสร้างความรู้ของระบบและหารือและแสดงให้เห็นอีกครั้งในการแก้ปัญหาการออกแบบที่แตกต่างที่พวกเขาได้รับการแต่งตั้งให้ระบบของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 นักเรียนการเรียนรู้กระบวนการในส่วนนี้เราอธิบายกระบวนการตาม โดยนักเรียนได้รับความรู้และทักษะที่จําเป็นในเรื่อง การประยุกต์ใช้ที่ประสบความสำเร็จของวิธีการของเราต้องการให้นักเรียนเพื่อช่วยบรรยายที่ทฤษฎีพื้นฐานที่มีให้ สัปดาห์หลังจากบทเรียนเชิงทฤษฎีได้เริ่มต้น งานปฏิบัติการแรกจะได้รับสี่เซสชันแรกที่อุทิศให้กับคำอธิบายของ vnuml-um เสมือนเครื่องมือ : นิยามของโครงสร้างค่าของโหนดที่เข้าร่วมในเครือข่าย และปฏิสัมพันธ์กับสถานการณ์จำลอง เมื่อเซสชันแรกเสร็จแล้ว เซสชันที่เฉพาะเจาะจงที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานให้อยู่ในซิงค์กับเนื้อหาบทเรียนที่อธิบายในทฤษฎี ในส่วนนี้ อาจารย์อธิบายซอฟต์แวร์ที่ติดตั้งในระบบแฟ้มของแฟ้มที่ใช้โดยเสมือนเครื่องให้ไดนามิกเส้นทาง autoconfiguration และ IPv6 การเคลื่อนไหว และพร้อมใช้งานสูงและสมดุลภาระ อย่างแม่นยำมากขึ้นในกลุ่มเหล่านี้ อาจารย์อธิบายวิธีการกำหนดค่าซอฟต์แวร์นี้และวิธีการที่สามารถใช้ในการออกแบบและพัฒนาระบบคอมพิวเตอร์เครือข่ายที่แตกต่างกัน ในขั้นตอนนี้ เราส่งเสริมการเรียนรู้โดยวิธีการของการอภิปรายในชั้นเรียน . เราจึงสามารถเชื่อมโยงแนวคิดทางทฤษฎีต่าง ๆ เพื่อประโยชน์ของ เมื่อทั้งทฤษฎีและปฏิบัติการเฉพาะการประชุมที่เกี่ยวข้องกับงานจริงจะเสร็จเรียบร้อยแล้วให้ การปฏิบัติงาน เป็นที่รู้จัก แต่ละงานจริงประกอบในการพัฒนาระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ตอบสนองชุดของความต้องการในบางส่วนของแนวคิดทฤษฎีแนะนำในหลักสูตร นักเรียน ต้องพัฒนาสามทำงานในทางปฏิบัติ สำหรับความละเอียดของแต่ละงานภาคปฏิบัติ นักศึกษาจะจัดอยู่ในกลุ่มรวม โดยสองสมาชิก เมื่อการประชุมที่เกี่ยวข้องกับงานปฏิบัติการต่าง ๆที่เป็นประโยชน์จะเสร็จสมบูรณ์ นักเรียนดำเนินการในลักษณะ ดังนี้ ครั้งแรก , พวกเขาจะหารือเกี่ยวกับความต้องการและสร้างการออกแบบของสารละลาย โซลูชั่นนี้ ทั่วไป เสนออาจารย์ เพื่อรับข้อเสนอแนะของเขา ต่อมา เมื่อการออกแบบตรวจสอบ พวกเขาเริ่มต้นด้วยการพัฒนาโซลูชั่น การพัฒนานี้สามารถทําให้ในระหว่างการประชุมปฏิบัติการรายสัปดาห์ กำหนดวิชาที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำอธิบายของเครื่องมือและแนวคิดหรือในเวลางานส่วนบุคคลของพวกเขาทั้งที่บ้านหรือภายในห้องปฏิบัติการ ( เมื่อเป็นอิสระ และไม่เรียนจะกำหนด ) โดยไม่คำนึงถึงวิธีที่นักเรียนดำเนินการ อาจารย์พร้อมที่จะให้การสั่งสอนโดยวิธีการสัมภาษณ์กับพวกเขาหรือผ่านแพลตฟอร์มวิทยาเขตเสมือนโดยทั่วไปในแต่ละกลุ่ม นักเรียน นักศึกษา ร่วมกันผลิต การออกแบบระบบ การเลือกเครื่องมือพัฒนาระบบ และตัวเลือกการปรับแต่งสำหรับการพัฒนาองค์ประกอบหลักจากมุมมองของพวกเขาและเจรจาต่อรอง articulating ความรู้หรือความเชื่อ [ 28 ] อย่างไรก็ตาม พวกเขาทำงานร่วมกัน โดยร่วมกันออกบางงานเมื่อปัญหาเฉพาะที่คล้ายกันได้รับการพัฒนา เช่น การปรับแต่งของโปรโตคอลเส้นทางสองระบบอิสระที่แตกต่างกัน ในที่สุด โดยทั่วไปพวกเขาร่วมมือเพื่อสร้างรายงานที่เกี่ยวข้องกับงานที่ปฏิบัติ รายงานนี้ทำหน้าที่เพื่อเสริมสร้างความรู้ของระบบ และหารือและปรับอีกครั้งที่แตกต่างกันการออกแบบโซลูชั่นที่พวกเขาได้เลือกระบบของพวกเขา