4.3. Treatment with seaweed extract

4.3. Treatment with seaweed extracts
Antibacterial activity of seaweed extracts was tested by in vitro
study. In vivo treatment with the ethanol and aqueous extracts against
P. aeruginosa infection was performed for controlling the disease in O.
mossambicus. Ethanol and aqueous extracts showed potent antibacterial
activity. P. aeruginosa challenged fishwhen treatedwith ethanol extract
showed 70% survival up to 15 days of exposure while 80% survival was
achieved in the P. aeruginosa challenged fish treated with aqueous extract
(Fig. 2). Our results corroborated with Thanigaivel et al. (2014)
who reported that the ethanol extract of C. antennina when used for
treating V. parahaemolyticus infected shrimps, resulted in 98% survival.
Thanigaivel et al. (2015b) reported that in vivo treatmentwith the combined
ethanol and aqueous extracts of two seaweeds Sargassum
longifolium and Gracilaria folifera was carried out successfully for the
treatment of Aeromonas salmonicida infection. The percentage of survival
after the treatment was found to be 90%. Thanigaivel et al. (2015a) and
Thomas et al. (2013) reported that infection caused by A. salmonicida
in cat fish Clarias batrachus treated with neem nanoemulsion failed to
produce 100% mortality even after 3 weeks post infection (Thomas
et al., 2013, 2014). Reverter et al. (2014) reported that pathogen infected
fish when treated with plant extracts respond by enhancing their internal
immunostimulants.
4.4. Histopathology
Histopathological study was carried out on the treated and control
gills of tilapia to assess the damages caused to internal organs. Gills
were chosen for the study since they are considered to be the main
portal entry of external particles such as microorganisms. The control
gills, infected gills and treated gills (exposed to the plant extracts for
treatment) were used for this study. In the control gills, clear morphology
showing hyaline cartilaginous rods in each of the filaments with
clear primary lamellae and secondary lamellae were seen. Single large
sized squamous epithelial cells and muscle cells lay scattered on both
ides of the lamellae as seen in Fig. 3a. Infected gills showed complete destruction
of lamellae which was also reported in our previous study
(Thanigaivel et al., 2014). However in the ethanol and aqueous seaweed
extract treated groups, the gill lamellae were clearly seen although
there were slight inflammation of organs, and slight destruction of gill
morphology as shown in Fig. 3b, c. This corroborates with the results
of Nasiruddin et al. (2013) who reported that treatment with different
seed extracts showed histopathological variations in the different organs
of Heteropneustes fossilis (Bloch) depending on the toxicity of the
ethanol and aqueous extracts of the three botanicals Lagerstroemia
speciosa (L.) Pers, Dipterocarpus turbinatus, GaertnandHevea brasiliensis
used.
4.5. Detection of pathogen in different organs by PCR
PCR, which is a highly sensitive molecular diagnostic method, can
detect both viable and non viable bacteria. This high throughput and
cost-effectivemethodwill help in better understanding and assessment
of the unknown and known bacterial pathogens compared to the
conventionalmethods (Chu and Lu, 2005). P. aeruginosa from the experimentally
infected gills, the liver, the intestine and tissues was identified
and confirmed by PCR (Plumb and Hanson, 2011). Thiswas done by the
binding of oligonucleotide primers with the targeted gene-specific
microorganism. The amplification of desired product was achieved by
observing the known product size of the pathogenic strain. In our
study, the organswhichwere used for the study exhibited 455 bp product
size of the bacterial pathogen P. aeruginosa from gills (L2) and skin
(L5)which showed strong positive and mild positive results respectively
as presented in (Fig. 4). Other organs screened for the pathogen
showed no amplification, which confirms the distribution of pathogen
in the gills and skin of the experimental fishes. Altinok et al. (2008)
and Bader et al. (2003) studied the seasonal occurrence of 5 different
strains of fish pathogens namely Aeromonas hydrophila, A. salmonicida,
Flavobacterium columnare, Renibacterium salmoninarum, and Yersinia
ruckeri.
4.6. Bioactive compounds
The bioactive compounds from the ethanol extract of seaweed
P. gymnospora were analyzed for the presence of natural secondary
metabolites and chemical compounds with their respective peak area
percentage. The results are shown in (Fig. 5). The bioactive compounds
and their respective activities such as antibacterial, antiulcer, antiinflammatory
and antihyperglycemic, antiviral, antiedemic and
antioxidant have been reported in Dr. Duke's Phytochemical and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3. การรักษา ด้วยสารสกัดจากสาหร่ายทะเลทดสอบต้านแบคทีเรียของสารสกัดจากสาหร่ายทะเล โดยในหลอดทดลองการศึกษา ในร่างกายรักษา ด้วยเอทานอลและสารสกัดน้ำกับติดเชื้อ P. aeruginosa ได้ดำเนินการควบคุมโรคในโอหมอเทศ เอทานอลและสารสกัดจากน้ำพบว่าต้านเชื้อแบคทีเรียที่มีศักยภาพกิจกรรม P. aeruginosa ท้าทายสารสกัดเอทานอ treatedwith fishwhenพบรอด 70% ขึ้น ไป 15 วันของการสัมผัสในขณะที่ 80% อยู่รอดได้ประสบความสำเร็จในการ P. aeruginosa ที่ท้าทายปลารักษา ด้วยสารสกัดจากน้ำ(2 รูป) ผลของเราเวลากับ Thanigaivel et al. (2014)ที่รายงานว่า สารสกัดเอทานอลที่ของ C. antennina เมื่อใช้รักษา V. parahaemolyticus ติดเชื้อกุ้ง ผล 98% อยู่รอดThanigaivel et al. (2015b) รายงานที่ treatmentwith ในร่างกายที่รวมเอทานอลและสารสกัดจากสาหร่ายทะเลสอง Sargassum อควีlongifolium และ Gracilaria folifera ได้ดำเนินการเรียบร้อยแล้วสำหรับการรักษาโรคติดเชื้อ Aeromonas salmonicida เปอร์เซ็นต์ของการอยู่รอดหลังจากการรักษาพบว่า 90% Thanigaivel et al. (2015a) และรายงานการติดเชื้อที่เกิดจาก A. salmonicida Thomas et al. (2013)ในปลาดุก ด้านปลาดุกรักษา ด้วยสะเดา nanoemulsion ล้มเหลวในการผลิตตาย 100% แม้แต่หลังจาก 3 สัปดาห์ลงติดเชื้อ (โทมัสet al. 2013, 2014) Reverter et al. (2014) รายงานว่า เชื้อโรคที่ติดเชื้อปลาเมื่อรักษา ด้วยสารสกัดจากพืชการตอบสนอง โดยการเสริมสร้างภายในของพวกเขาimmunostimulants4.4. จุลพยาธิวิทยาHistopathological การศึกษาดำเนินการในการบำบัด และควบคุมเหงือกของปลานิลเพื่อประเมินความเสียหายที่เกิดกับอวัยวะภายใน เหงือกได้รับเลือกสำหรับการศึกษาเนื่องจากพวกเขาจะถือว่าเป็นหลักรายการพอร์ทัลของอนุภาคภายนอกเช่นจุลินทรีย์ การควบคุมเหงือก เหงือกติดเชื้อ และรักษาเหงือก (สัมผัสกับสารสกัดจากพืชสำหรับรักษา) ใช้สำหรับการศึกษานี้ ในเหงือกควบคุม ล้างสัณฐานวิทยาแสดง hyaline cartilaginous แท่งในแต่ละเส้นใยด้วยเห็นหลักชัดเจนยาวและยาวรอง เตียงเดี่ยวขนาดใหญ่เซลล์กล้ามเนื้อและเซลล์เยื่อบุผิว squamous ขนาดวางกระจายทั้งสองides ความยาวตามที่เห็นในรูป 3a แสดงให้เห็นว่าสมบูรณ์ทำลายเหงือกติดเชื้อของยาว ซึ่งนอกจากนี้ยังมีรายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเรา(Thanigaivel et al. 2014) อย่างไรก็ตามในเอทานอลและน้ำสาหร่ายสารสกัดจากกลุ่มที่ได้รับการรักษา ยาวกิลล์ได้เห็นอย่างชัดเจนแม้ว่ามีการอักเสบเล็กน้อยของอวัยวะ และทำลายเหงือกเล็กน้อยสัณฐานดังแสดงในรูป 3b, c นี้ corroborates มีผลของ Nasiruddin et al. (2013) ที่รายงานว่า รักษา ด้วยแตกต่างกันหรือไม่สารสกัดจากเมล็ดพันธุ์ที่แสดงให้เห็นรูปแบบ histopathological ในอวัยวะต่าง ๆของปลาจี fossilis (ลค) ขึ้นอยู่กับความเป็นพิษของการเอทานอลและสารสกัดจากสมุนไพรสามตะแบกอควีกระท่อม (L.) วง ตอง turbinatus ยางพารา GaertnandHeveaใช้4.5. ตรวจหาเชื้อโรคในอวัยวะต่าง ๆ โดย PCRPCR ซึ่งเป็นวิธีการตรวจวินิจฉัยระดับโมเลกุลมีความไวสูง สามารถตรวจพบแบคทีเรียทั้งทำงาน และทำงานไม่ได้ ผลผลิตสูง และeffectivemethodwill ต้นทุนช่วยในการเข้าใจและการประเมินของที่ไม่รู้จัก และรู้จักแบคทีเรียเชื้อโรคเมื่อเทียบกับการconventionalmethods (ชูและ Lu, 2005) P. aeruginosa จากการทดลองพบเหงือกติดเชื้อ ตับ ลำไส้ และเนื้อเยื่อและยืนยัน โดย PCR (ดิ่งและแฮนสัน 2011) Thiswas ทำได้โดยการผูกพันของไพรเมอร์ oligonucleotide กับเฉพาะยีนเป็นเป้าหมายจุลินทรีย์ ขยายของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการได้รับความสังเกตขนาดสินค้าที่ขึ้นชื่อของสายพันธุ์ทำให้เกิดโรค ในของเราศึกษา organswhichwere ที่ใช้สำหรับการศึกษาการจัดแสดงผลิตภัณฑ์ bp 455ขนาดของการเชื้อโรคแบคทีเรีย P. aeruginosa จากผิวและเหงือก (L2)(L5) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแข็งแกร่งบวก และอ่อนผลบวกตามลำดับตามที่แสดงใน (4 รูป) อวัยวะอื่น ๆ ผ่านตรวจเชื้อโรคแสดงให้เห็นว่าไม่ขยาย ซึ่งยืนยันการกระจายของเชื้อโรคในเหงือกและผิวหนังของปลาทดลอง Altinok et al. (2008)และท et al. (2003) ศึกษาการเกิดขึ้นตามฤดูกาล 5 แตกต่างกันสายพันธุ์ของเชื้อโรคปลาคือ Aeromonas hydrophila, A. salmonicidaFlavobacterium columnare, Renibacterium salmoninarum และ Yersiniaruckeri4.6 การออกฤทธิ์ทางชีวภาพของสารสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากเอทานอลสารสกัดจากสาหร่ายทะเลP. gymnospora ได้วิเคราะห์ความมีอยู่ของธรรมชาติรองสารและสารประกอบทางเคมี มีพื้นที่สูงสุดที่เกี่ยวข้องของพวกเขาเปอร์เซ็นต์ ผลลัพธ์แสดงอยู่ (5 รูป) สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องเช่น antiulcer ต้านเชื้อแบคทีเรีย ต้านการอักเสบและ antihyperglycemic ต้านไวรัส antiedemic และสารต้านอนุมูลอิสระที่มีการรายงานในสารพฤกษเคมีของดร. Duke และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 การรักษาด้วยสารสกัดจากสาหร่ายทะเล
ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากสาหร่ายทะเลได้รับการทดสอบในหลอดทดลองโดย
การศึกษา ในการรักษาร่างกายกับเอทานอลและสารสกัดจากน้ำกับ
พี การติดเชื้อ aeruginosa ได้ดำเนินการในการควบคุมโรคในทุม
mossambicus สารสกัดเอทานอลและน้ำแสดงให้เห็นว่าการต้านเชื้อแบคทีเรียที่มีศักยภาพ
กิจกรรม P. aeruginosa ท้าทายสารสกัดเอทานอล treatedwith fishwhen
แสดงให้เห็นว่าการอยู่รอด 70% ถึง 15 วันของการเปิดรับในขณะที่มีชีวิตอยู่รอด 80% ได้รับการ
ประสบความสำเร็จใน P. aeruginosa ท้าทายปลารับการรักษาด้วยสารสกัด
(รูปที่. 2) ผลของเรายืนยันกับ Thanigaivel et al, (2014)
ที่รายงานว่าสารสกัดเอทานอลของซี antennina เมื่อนำมาใช้สำหรับ
การรักษา V. parahaemolyticus ติดเชื้อกุ้งส่งผลในการอยู่รอด 98%.
Thanigaivel et al, (2015b) รายงานว่าในร่างกาย treatmentwith รวม
เอทานอลและสารสกัดด้วยน้ำของทั้งสองสาหร่าย Sargassum
longifolium และ Gracilaria folifera ได้ดำเนินการประสบความสำเร็จสำหรับ
การรักษาของการติดเชื้อ Aeromonas salmonicida ร้อยละของการอยู่รอด
หลังการรักษาพบว่า 90% Thanigaivel et al, (2015a) และ
โทมัส, et al (2013) รายงานว่าเกิดจากเชื้อเอ salmonicida
ในปลาแมวปลาดุก batrachus รับการรักษาด้วยสะเดา nanoemulsion ล้มเหลวในการ
ผลิตการเสียชีวิต 100% แม้หลังจาก 3 สัปดาห์ที่โพสต์ติดเชื้อ (โทมัส
et al. 2013 2014) Reverter et al, (2014) รายงานว่าเชื้อโรคที่ติดเชื้อ
ปลาเมื่อได้รับการรักษาด้วยสารสกัดจากพืชตอบสนองโดยการเสริมสร้างภายในของพวกเขา
immunostimulants.
4.4 พยาธิสภาพ
การศึกษาทางจุลพยาธิวิทยาได้ดำเนินการเกี่ยวกับการได้รับการรักษาและการควบคุม
เหงือกของปลานิลเพื่อประเมินความเสียหายที่เกิดกับอวัยวะภายใน เหงือก
ได้รับการคัดเลือกในการศึกษาตั้งแต่พวกเขาจะถือว่าเป็นหลัก
รายการพอร์ทัลของอนุภาคภายนอกเช่นจุลินทรีย์ การควบคุม
เหงือกเหงือกติดเชื้อและได้รับการรักษาเหงือก (สัมผัสกับสารสกัดจากพืชสำหรับ
การรักษา) ถูกนำมาใช้สำหรับการศึกษานี้ ในเหงือกควบคุมสัณฐานที่ชัดเจน
ที่แสดงให้เห็นแท่งกระดูกอ่อนใสในแต่ละเส้นใยที่มี
lamellae หลักที่ชัดเจนและ lamellae รองได้เห็น เดี่ยวขนาดใหญ่
ขนาดเซลล์เยื่อบุผิวและ squamous เซลล์กล้ามเนื้อวางกระจัดกระจายอยู่บนทั้ง
Ides of lamellae ที่เห็นในรูป 3a เหงือกติดเชื้อที่แสดงให้เห็นการทำลายที่สมบูรณ์
ของ lamellae ซึ่งยังมีรายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเรา
(Thanigaivel et al., 2014) อย่างไรก็ตามในเอทานอลและสาหร่ายในน้ำ
สารสกัดจากได้รับการรักษากลุ่ม lamellae เหงือกได้เห็นอย่างชัดเจนถึงแม้จะ
มีการอักเสบเล็กน้อยของอวัยวะและการทำลายเล็กน้อยของเหงือก
สัณฐานดังแสดงในรูป 3B, C นี้ยืนยันกับผล
ของ Nasiruddin et al, (2013) ที่รายงานว่าการรักษาที่แตกต่างกันกับ
สารสกัดจากเมล็ดพบการเปลี่ยนแปลงทางจุลพยาธิวิทยาในอวัยวะที่แตกต่างกัน
ของ Heteropneustes fossilis (Bloch) ขึ้นอยู่กับความเป็นพิษของ
เอทานอลและสารสกัดด้วยน้ำของสามสมุนไพร Lagerstroemia
speciosa ( L. ) Pers, เต็งรัง turbinatus, GaertnandHevea brasiliensis
ใช้.
4.5 การตรวจหาการติดเชื้อในอวัยวะที่แตกต่างกันโดยวิธี PCR
PCR ซึ่งเป็นวิธีที่มีความไวสูงในการวินิจฉัยโมเลกุลสามารถ
ตรวจสอบทั้งที่ทำงานและที่ไม่ใช่แบคทีเรียทำงานได้ นี้ผ่านสูงและ
ความช่วยเหลือค่าใช้จ่ายใน effectivemethodwill เข้าใจที่ดีขึ้นและการประเมินผล
ของการไม่รู้จักและเป็นที่รู้จักแบคทีเรียเมื่อเทียบกับ
conventionalmethods (จือและ Lu, 2005) P. aeruginosa จากการทดลอง
เหงือกติดเชื้อตับลำไส้และเนื้อเยื่อที่ถูกระบุ
และยืนยันโดยวิธี PCR (ลูกดิ่งและแฮนสัน 2011) Thiswas ทำโดย
มีผลผูกพันของไพรเมอร์ oligonucleotide กับยีนที่กำหนดเป้าหมายเฉพาะ
จุลินทรีย์ ขยายของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการได้สำเร็จโดย
การสังเกตขนาดสินค้าเป็นที่รู้จักกันของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรค ในบ้านเรา
ศึกษา organswhichwere ที่ใช้สำหรับการศึกษาการจัดแสดงสินค้า BP 455
ขนาดของเชื้อแบคทีเรียเชื้อ P. aeruginosa จากเหงือก (L2) และผิวหนัง
(L5) ซึ่งแสดงให้เห็นผลในเชิงบวกที่แข็งแกร่งในเชิงบวกและอ่อนตามลำดับ
ที่แสดงไว้ใน (รูปที่. 4) อวัยวะอื่น ๆ คัดกรองเชื้อโรค
พบว่าไม่มีการใช้เครื่องขยายเสียงซึ่งยืนยันการกระจายของเชื้อโรค
ในเหงือกและผิวหนังของปลาทดลอง Altinok et al, (2008)
และ Bader et al, (2003) การศึกษาการเกิดขึ้นตามฤดูกาลที่แตกต่างกันของ 5
สายพันธุ์ของเชื้อโรคปลาคือเชื้อ Aeromonas ก salmonicida,
Flavobacterium columnare, Renibacterium salmoninarum และ Yersinia
ruckeri.
4.6 สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากสารสกัดเอทานอลของสาหร่ายทะเล
พี gymnospora ถูกนำมาวิเคราะห์การปรากฏตัวของรองธรรมชาติ
สารและสารประกอบทางเคมีที่มีพื้นที่จุดสูงสุดของตน
ร้อยละ ผลที่จะได้แสดงใน (รูปที่. 5) สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
และกิจกรรมของตนเช่นแบคทีเรีย, antiulcer, ต้านการอักเสบ
และลดน้ำตาลขนานไวรัส antiedemic และ
สารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับรายงานในดร. ดยุคและพฤกษเคมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . การรักษาด้วยสารสกัดจากสาหร่ายทะเล
ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียสารสกัดจากสาหร่ายในหลอดทดลอง ทดสอบโดย
การศึกษา ฤทธิ์ในการรักษาด้วยสารสกัดเอทานอลและน้ำ กับ
P . aeruginosa การติดเชื้อการในการควบคุมโรคใน O
mossambicus . สารสกัดน้ำและเอทานอล พบสารต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรม P . aeruginosa ท้าทาย fishwhen treatedwith สารสกัดเอทานอล
พบรอด 70% ถึง 15 วันของการเปิดรับแสง ในขณะที่ 80% การอยู่รอดคือ
ความท้าทายใน P . aeruginosa ปลาที่ได้รับสารสกัดน้ำ
( รูปที่ 2 ) ผลของเรายืนยันกับ thanigaivel et al . ( 2014 )
ที่รายงานว่าสารสกัดเอทานอลของ antennina เมื่อใช้
การรักษาติดเชื้อ ( tdh กุ้งรอดชีวิต 98%
thanigaivel et al . ( 2015b ) รายงานว่า โดยรวม treatmentwith
เอทานอลและน้ำสกัดของสาหร่ายสองซาร์กัซซัม
longifolium และ Gracilaria folifera ได้สำเร็จสำหรับ
การรักษาของการติดเชื้อของเชื้อ salmonicida . เปอร์เซ็นต์การอยู่รอด
หลังการรักษา พบว่า 90% thanigaivel et al . ( 2015a ) และ
โทมัส et al . ( 2013 ) รายงานว่าติดเชื้อที่เกิดจาก salmonicida .
แมวปลาปลาดุก batrachus รักษาด้วยนาโนอิมัลชั่น ล้มเหลว สะเดา
ผลิตอัตราการตาย 100% แม้หลังจาก 3 สัปดาห์ ( โธมัส การติดเชื้อ โพสต์
et al . , 2013 , 2014 ) reverter et al . ( 2014 ) รายงานว่า เชื้อโรคไวรัส
ปลาเมื่อรักษาด้วยสารสกัดจากพืชตอบสนองโดยการเพิ่มของพวกเขาภายใน
สารกระตุ้นภูมิคุ้มกัน .
4.4 . จุลพยาธิวิทยา
การศึกษาการศึกษาได้ดำเนินการในการรักษาและการควบคุม
เหงือกของปลานิล เพื่อประเมินความเสียหายที่เกิดกับอวัยวะภายใน เหงือก
เลือกศึกษาตั้งแต่พวกเขาจะถือว่าเป็นหลัก
ประตูทางเข้าของอนุภาคภายนอก เช่น จุลินทรีย์ การควบคุม
เหงือกเหงือกที่ติดเชื้อและรักษา , เหงือก ( สัมผัสกับสารสกัดจากพืชสำหรับ
การรักษา ) ใช้สำหรับการศึกษานี้ ในการควบคุมที่ชัดเจนของเหงือก ,
แสดงจำนวนคาทิแลจแท่งในแต่ละเส้นใยด้วย
ประถมศึกษาและมัธยมศึกษาล้างลาเมลล่าลาเมลล่าเคยเห็น เดี่ยวขนาดใหญ่
ขนาด squamous เซลล์เยื่อและเซลล์กล้ามเนื้อกระจัดกระจาย ทั้ง
ปีของลาเมลล่าตามที่เห็นในรูปเหงือกติดเชื้อ พบการทำลายสมบูรณ์ 3A
ของลาเมลล่าซึ่งก็รายงานในการศึกษาของเรา
( thanigaivel et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามในเอทานอลและน้ำสาหร่าย
แยกกลุ่ม , กิลลาเมลล่า ก็เห็น ถึงแม้ว่า
มีการอักเสบเล็กน้อยของอวัยวะ และการทำลายของเหงือกเล็กน้อย
สัณฐานดังแสดงในรูปที่ 3B , C . นี้ HUB กับผลลัพธ์
ของนาซิรุดดิน et al . ( 2013 ) ที่รายงานการรักษาที่แตกต่างกัน
สารสกัดจากเมล็ดมีการเปลี่ยนแปลงของเซลล์อวัยวะต่าง ๆ
ของมหาสมุทรแปซิฟิก ( Bloch ) ขึ้นอยู่กับความเป็นพิษของ
เอทานอลและน้ำสกัดสมุนไพรตะแบก 3
speciosa ( L . ) ที่พักยางประมาณ gaertnandhevea , ธรรม ,
ใช้
4.5 . การตรวจหาเชื้อในอวัยวะต่าง ๆ โดยวิธี PCR
PCR ซึ่งมีความไวสูงในการวินิจฉัยระดับโมเลกุล วิธีการ สามารถ
ตรวจสอบทั้งได้และไม่ได้ แบคทีเรีย นี้สูง throughput และ
ต้นทุน effectivemethodwill ช่วยในความเข้าใจและการประเมิน
ที่ไม่รู้จักและรู้จักแบคทีเรียก่อโรคเมื่อเทียบกับ
กับ ( ชู และ ลู , 2005 ) P . aeruginosa จากการทดลอง
การติดเชื้อเหงือก ตับ ลำไส้ และเนื้อเยื่อที่ถูกระบุ
และได้รับการยืนยันโดยวิธี PCR ( ลูกดิ่ง และแฮนสัน , 2011 ) หลังจากนั้นจะทำโดย
การจับดีเอ็นเอที่มียีนที่เฉพาะเจาะจง ซึ่งเป้าหมาย
จุลินทรีย์ การเพิ่มปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการทำโดย
สังเกตว่าขนาดของสายพันธุ์ที่ก่อโรค . ในของเรา
การศึกษา , organswhichwere ใช้เพื่อศึกษาว่าผลิตภัณฑ์ BP 455
ขนาดของเชื้อ P . aeruginosa แบคทีเรียจากเหงือก ( L2 ) และผิว
( L5 ) ซึ่งแสดงให้เห็นผลในเชิงบวกและบวกแรงอ่อนตามลำดับ
ที่นำเสนอใน ( รูปที่ 4 ) คัดกรองโรคอวัยวะอื่น ๆ
พบว่า ไม่มีการขยาย ซึ่งยืนยันว่า การแพร่กระจายของเชื้อโรค
ในเหงือกและผิวหนังของจำนวนปลา altinok et al . ( 2008 )
และ บาเดอร์ et al . ( 2546 ) ได้ศึกษาการเกิดฤดูกาล 5 แตกต่างกัน
เชื้อโรคสายพันธุ์ของปลา คือ A . hydrophila salmonicida , ,
columnare renibacterium ฟลาโวแบคทีเรียม , salmoninarum และเยอซิเนีย
ruckeri .
4.6 . สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากสารสกัดเอทานอลจากสาหร่าย
หน้า gymnospora วิเคราะห์สถานะรองจากธรรมชาติ
สาร และสารประกอบทางเคมีที่มีพื้นที่สูงสุดของตน
หาค่าร้อยละ ผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงใน ( รูปที่ 5 ) สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
และกิจกรรมต่างๆ ของตน เช่น การ antiulcer antibacterial ,
antihyperglycemic ยาต้านไวรัส antiedemic , และ , และ
สารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับการรายงานในทางพฤกษเคมีของดยุคและดร.