A dream come trueThe young professo

A dream come true

The young professor was working in his workshop in a narrow street in Boston, a few steps from scullery square. It was a very hot afternoon in June, but the man didn't notice. He was totally absorbed in his strange machine which he had been working for about three years. Suddenly he heard an almost inaudible sound, the first sound ever transmitted through a wire. The machine was the very first telephone and the young man was Alexander Graham Bell.

Although he was only 28 years old at the time, Alexander had been working in the fields of speech, anatomy, electricity and telegraphy for over 11 years. His grandfather had invented a speech problems. In fact, his whole family had been involved in the study of speech and sounds. Alexander’s father had also written several books on how to speak correctly as well as creating a form of sign language called ‘visible speech’.

At the age of 16 Alexander started to help teach young deaf mutes. He used his father’s system of ‘visible speech’and achieved amazing results. Sadly, around this time the brutal disease called the white plague, spread trough Britain and both Alexander’s brother died. As a result Alexander and his parents left the country and moved to Canada. He was teaching to a tribe of Mohawk Indians in a small Canadian town called Bretford, when the Boston Board of Education asked him to come and work in the USA at a new school for deaf mutes.

He became so successful that he soon opened his own school called ‘The School of Vocal Physiology’. However , he was so busy there that he did not have the time to work on his inventions.

Could you live without it?

Could you live without your phone?

No, I don't feel smart without my smartphone!
If my elders could do it, I can do it too!

See results without voting

Wife and dreams

A few years later, he agreed to give private lessons to a young boy whose family allowed him to use their basement as a workshop. This gave Alexander the opportunity to resume his experiments with sound transmitters. He used to spend all his free time, and most of his money, on his inventions. At that time he had another student who greatly influenced his life. She was a young girl who had lost her hearing and the ability to speak because of a childhood illness. Her name was Mabel Hubbard, and four years later they got married. Although many people taught that inventing a human voice transmitter was impossible ( other who believed in it taught that it's a waste of time) Alexander did not give up his dream. He continued his experiments with sound vibrations. He even copied the design of the human ear using iron rods and electrical wires to produce the same effect.

Books about Bell and the Telephone

Time For Kids: Alexander Graham Bell (Time for Kids Biographies)Time For Kids: Alexander Graham Bell (Time for Kids Biographies)
Buy Now


The telephone
The telephone
Source: http://www.design-technology.org
Amazing Discovery

Alexander was spending so much time and energy on his inventions he did less work with his students and soon ran out of money. He was about to give up when he met Professor John Henry, an expert on the telegraph and electricity. Professor Henry realized immediately that Alexander had made an amazing discovery and encouraged him to continue with his experiments.

In order to survive financially Bell had to work on the musical telegraph, but he also continued working on his mechanical voice transmitter. On that summer afternoon in 1875, when Alexander heard the first sound transmitted over his machine, he realized that he had finally achieved his goal. Almost a year later, in March 1876, the first words were heard coming through the phone.

Succes!


Invention Complete

On his 29th birthday Alexander Graham Bell registered his invention with the patent office and, because had never seen anything like it before, they registered his invention ‘an improvement in telegraphy’. The name ‘telephone’ came later.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝันที่เป็นจริงอาจารย์หนุ่มทำงานในเวิร์คในถนนแคบในบอสตัน ขั้นตอนจากก้นครัวสแควร์ ก็ตอนบ่ายร้อนมากในเดือนมิถุนายน แต่คนเมืองน่าน เขาได้ดูดซึมทั้งหมดในเครื่องของเขาแปลกที่เขาได้ทำงานประมาณสามปี ทันใดนั้นเขาได้ยินเป็นเสียงเกือบ inaudible เสียงแรกที่เคยส่งผ่านลวด เครื่องโทรศัพท์ครั้งแรก และชายหนุ่มอเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์แม้เป็นเพียง 28 ปีในเวลา อเล็กซานเดอร์ได้ทำงานในด้านของเสียง กายวิภาคศาสตร์ ไฟฟ้า และโทรเลข 11 ปี คุณปู่ของเขาได้คิดค้นปัญหาเสียง ในความเป็นจริง ครอบครัวของเขาได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาของคำพูดและเสียง คุณพ่ออเล็กซานเดอร์ได้ยังเขียนหนังสือหลายในวิธีการพูดอย่างถูกต้องและสร้างรูปแบบของภาษาเครื่องที่เรียกว่า 'พูดได้'อายุ 16 อเล็กซานเดอร์เริ่มต้นเพื่อช่วยสอนเด็กหูหนวก mutes เขาใช้ระบบบิดาของ ' speech'and เห็นได้ประหลาดใจกับผลการ เศร้า รอบเวลานี้โรคโหดร้ายเรียกว่ากาฬโรคขาว แผ่ราชอาณาจักรราง และอเล็กซานเดอร์ทั้งพี่ชายเสียชีวิต ดังนั้นอเล็กซานเดอร์และพ่อเหลือประเทศ และย้ายไปแคนาดา เขาได้สอนให้ชาวอินเดียโมฮอว์คในเมืองแคนาดาเล็ก ๆ เรียกว่า Bretford เมื่อบอสตันศึกษาขอให้เขา มาทำงานในสหรัฐอเมริกาที่โรงเรียนใหม่สำหรับคนหูหนวก mutesเขากลายเป็นความสำเร็จดังว่า เขามาได้เปิดโรงเรียนของเขาเองเรียกว่า "โรงเรียนของ Vocal สรีรวิทยา' อย่างไรก็ตาม เขาได้จึงติดมีที่เขาไม่มีเวลาการทำงานประดิษฐ์ของเขาคุณสามารถอยู่โดยไม่ได้คุณสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องโทรศัพท์ ไม่ ฉันไม่รู้สึกสมาร์ท โดยสมาร์ทโฟนของฉัน ถ้าผู้ใหญ่ของฉันสามารถทำได้ สามารถทำเกินไปดูผลลัพธ์โดยไม่ต้องออกเสียงลงคะแนนภรรยาและความฝันไม่กี่ปีต่อมา เขาตกลงให้เรียนส่วนตัวกับชายหนุ่มครอบครัวทำให้เขาใช้ดินการซ่อม นี้ให้อเล็กซานเดอร์โอกาสในการดำเนินการทดลองของเขาต่อกับเครื่องส่งสัญญาณเสียง เคยใช้เวลาว่างของเขา และส่วนใหญ่ของเงินของเขา สิ่งประดิษฐ์ของเขา ในขณะที่ เขามีนักเรียนอื่นที่มีอิทธิพลต่อชีวิตอย่างมาก เธอเป็นเด็กสาวผู้ฟังของเธอและความสามารถในการพูดเนื่องจากการเจ็บป่วยของเด็ก ชื่อของเธอคือ Mabel Hubbard และสี่ปีต่อมาพวกเขาได้แต่งงาน แม้ว่าหลายคนสอนที่ ประดิษฐ์คิดค้นเพื่อสัญญาณเสียงมนุษย์เป็นไปไม่ได้ (อื่น ๆ ที่เชื่อว่าในการสอนว่า เป็นการเสียเวลา) อเล็กซานเดอร์ได้ไม่แพ้ความฝันของเขา เขายังคงทดลองของเขากับเสียงสั่นสะเทือน เขาได้คัดลอกการออกแบบของหูมนุษย์ใช้ก้านเหล็กและสายไฟฟ้าเพื่อสร้างลักษณะพิเศษเดียวกันหนังสือเกี่ยวกับเบลล์และโทรศัพท์เวลาสำหรับเด็ก: อเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์ (เวลาเด็กชีวประวัติ) เวลาสำหรับเด็ก: อเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์ (เวลาเด็กชีวประวัติ) ซื้อตอนนี้ โทรศัพท์โทรศัพท์แหล่งที่มา: http://www.design-technology.orgค้นพบที่น่าทึ่งอเล็กซานเดอร์ได้ใช้เวลาและพลังงานมากในสิ่งประดิษฐ์ของเขาเขาไม่ได้ทำงานน้อยลงกับนักเรียนของเขา และวิ่งเร็ว ๆ นี้ เสียเงิน เขาจะให้ขึ้นเมื่อเขาได้พบศาสตราจารย์จอห์นเฮนรี่ ผู้เชี่ยวชาญในโทรเลขและไฟฟ้า ศาสตราจารย์เฮนรี่รู้ทันทีว่า อเล็กซานเดอร์ทำให้ค้นพบความตื่นตาตื่นใจ และสนับสนุนให้เขาทำการทดลองของเขาเพื่อความอยู่รอดทางการเงิน ระฆังมีต้องโทรเลขดนตรี แต่เขายังคงทำงานบนเขาส่งเสียงกล ในตอนบ่ายของฤดูร้อนนั้นใน 1875 เมื่ออเล็กซานเดอร์ได้ยินเสียงแรกที่ส่งผ่านเครื่องของเขา เขารู้ว่า เขาก็ประสบความสำเร็จเป้าหมายของเขา เกือบปีต่อมา ใน 1876 มีนาคม คำแรกได้ยินมาผ่านโทรศัพท์ความสำเร็จสิ่งประดิษฐ์ที่สมบูรณ์ในวันเกิด 29 อเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์ลงทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ของเขากับสำนักงานสิทธิบัตร และ เนื่องจากไม่เคยเห็นอะไรเช่นมาก่อน จะจดทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ของเขา 'การปรับปรุงในโทรเลข' ชื่อ 'โทรศัพท์' มาในภายหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝันที่เป็นจริงอาจารย์หนุ่มกำลังทำงานอยู่ในการประชุมเชิงปฏิบัติการของเขาในถนนแคบ ๆ ในบอสตันเพียงไม่กี่ก้าวจากตารางอ่างล้างชาม มันเป็นช่วงบ่ายที่ร้อนมากในเดือนมิถุนายน แต่ชายคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็น เขาได้รับการดูดซึมทั้งหมดในเครื่องที่แปลกประหลาดของเขาซึ่งเขาได้รับการทำงานประมาณสามปี ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงที่ไม่ได้ยินเกือบเสียงครั้งแรกที่เคยส่งผ่านสาย เครื่องโทรศัพท์เป็นครั้งแรกและคนหนุ่มสาวที่เป็นอเล็กซานเดเกรแฮมเบลล์. แม้ว่าเขาจะเป็นเพียง 28 ปีในขณะที่อเล็กซานเดได้รับการทำงานในด้านการพูดกายวิภาคศาสตร์ไฟฟ้าและโทรเลขมานานกว่า 11 ปี ปู่ของเขาได้คิดค้นปัญหาการพูด ในความเป็นจริงทั้งครอบครัวของเขามามีส่วนร่วมในการศึกษาในการพูดและเสียง พ่อของอเล็กซานเดยังได้เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับวิธีการที่จะพูดได้อย่างถูกต้องรวมทั้งการสร้างรูปแบบของภาษาที่เรียกว่า 'คำพูดที่มองเห็น'. ตอนอายุ 16 อเล็กซานเดเริ่มต้นที่จะช่วยสอนคนหูหนวกปิดปากหนุ่ม เขาใช้ระบบของพ่อของ speech'and มองเห็นได้บรรลุผลที่น่าตื่นตาตื่นใจ น่าเศร้าที่ในเวลานี้เรียกว่าโรคที่โหดร้ายภัยพิบัติสีขาวกระจายรางทั้งสหราชอาณาจักรและน้องชายของอเล็กซานเดเสียชีวิต เป็นผลให้อเล็กซานเดและผู้ปกครองของเขาออกจากประเทศและย้ายไปอยู่แคนาดา เขาได้รับการเรียนการสอนของชนเผ่าอินเดียนแดงของอินเดียในเมืองเล็ก ๆ ที่เรียกว่าแคนาดา BRETFORD เมื่อคณะกรรมการการศึกษาของบอสตันขอให้เขามาทำงานในประเทศสหรัฐอเมริกาที่โรงเรียนใหม่สำหรับคนหูหนวกปิดปาก. เขากลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จเพื่อให้เขาเร็ว ๆ นี้เปิดตัวเขาเอง โรงเรียนเรียกว่า 'โรงเรียนแกนนำสรีรวิทยา' แต่เขาไม่ว่างจึงมีว่าเขาไม่ได้มีเวลาที่จะทำงานในสิ่งประดิษฐ์ของเขา. คุณสามารถอยู่ได้โดยปราศจากมันได้หรือไม่คุณสามารถอยู่ได้โดยปราศจากโทรศัพท์ของคุณหรือไม่ฉันไม่รู้สึกว่าสมาร์ทโดยไม่ต้องมาร์ทโฟนของฉัน! หากผู้สูงอายุของฉันจะทำ มันฉันสามารถทำมันเกินไป! เห็นผลโดยไม่ต้องออกเสียงลงคะแนนภรรยาและความฝันไม่กี่ปีต่อมาเขาได้ตกลงที่จะให้บทเรียนส่วนตัวถึงเด็กหนุ่มที่มีครอบครัวที่ได้รับอนุญาตให้เขาใช้ชั้นใต้ดินของพวกเขาเช่นการประชุมเชิงปฏิบัติการ เรื่องนี้ทำให้อเล็กซานเดโอกาสที่จะกลับมาทำงานการทดลองของเขากับเครื่องส่งสัญญาณเสียง เขาใช้ในการใช้เวลาว่างของเขาทั้งหมดและส่วนใหญ่ของเงินของเขาในสิ่งประดิษฐ์ของเขา ในเวลานั้นเขามีนักเรียนที่มีอิทธิพลอย่างมากในชีวิตของเขาอีก เธอเป็นเด็กสาวที่ต้องสูญเสียการได้ยินของเธอและความสามารถในการที่จะพูดเพราะความเจ็บป่วยในวัยเด็ก ชื่อของเธอคือเบลฮับบาร์ดและอีกสี่ปีต่อมาพวกเขาได้แต่งงาน แม้ว่าจะมีหลายคนที่สอนว่าการประดิษฐ์เครื่องส่งสัญญาณเสียงของมนุษย์เป็นไปไม่ได้ (อื่น ๆ ที่เชื่อในมันสอนว่ามันเสียเวลา) อเล็กซานเดไม่ให้ขึ้นความฝันของเขา เขายังคงทดลองของเขาด้วยเสียงสั่นสะเทือน เขาคัดลอกแม้กระทั่งการออกแบบของหูของมนุษย์โดยใช้ท่อนเหล็กและสายไฟฟ้าในการผลิตผลเช่นเดียวกัน. หนังสือเกี่ยวกับเบลล์และโทรศัพท์เวลาสำหรับเด็ก: อเล็กซานเดเกรแฮมเบลล์ (เวลาสำหรับประวัติเด็ก) เวลาสำหรับเด็ก: อเล็กซานเดเกรแฮมเบลล์ (เวลา เด็กประวัติ) ซื้อโทรศัพท์โทรศัพท์ที่มา: http://www.design-technology.org การค้นพบที่น่าตื่นตาตื่นใจอเล็กซานเดก็ใช้เวลามากและพลังงานในสิ่งประดิษฐ์ของเขาที่เขาได้ทำงานน้อยลงด้วยนักเรียนของเขาและในไม่ช้าวิ่งออกมาจากเงิน เขาเป็นคนที่เกี่ยวกับการที่จะให้ขึ้นเมื่อเขาได้พบกับศาสตราจารย์จอห์นเฮนรี่ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับโทรเลขและไฟฟ้า ศาสตราจารย์เฮนรี่ตระหนักได้ทันทีว่าอเล็กซานเดได้ทำให้การค้นพบที่น่าตื่นตาตื่นใจและสนับสนุนให้เขาดำเนินการกับการทดลองของเขา. เพื่อให้อยู่รอดทางการเงินเบลล์มีการทำงานในโทรเลขดนตรี แต่เขาก็ยังคงทำงานเกี่ยวกับการส่งสัญญาณเสียงของเครื่องจักรกล ในบ่ายวันในช่วงฤดูร้อนในปี 1875 เมื่ออเล็กซานเดได้ยินเสียงแรกที่ส่งผ่านเครื่องของเขาเขาตระหนักว่าเขาได้ประสบความสำเร็จในที่สุดเป้าหมายของเขา เกือบหนึ่งปีต่อมาในเดือนมีนาคม 1876 คำแรกก็ได้ยินเสียงที่ผ่านมาทางโทรศัพท์. Succes! ประดิษฐ์ที่สมบูรณ์แบบในวันเกิดของเขาที่ 29 อเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์จดทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ของเขากับสำนักงานสิทธิบัตรและเพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนที่พวกเขาลงทะเบียน สิ่งประดิษฐ์ของเขา 'การปรับปรุงในโทรเลข' 'โทรศัพท์' ชื่อมาทีหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝันที่เป็นจริง

อาจารย์หนุ่มที่เคยทำงานในการประชุมเชิงปฏิบัติการของเขาในถนนที่แคบในบอสตัน เพียงไม่กี่ก้าวจากกระจิริด สแควร์ มันเป็นบ่ายร้อนมากในเดือนมิถุนายน แต่คนไม่สังเกต เขาถูกดูดซึมในเครื่องแปลก ๆของเขา ซึ่งเขาได้ทำงานประมาณสามปี ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงแทบไม่ได้ยิน เสียงแรกที่เคยส่งผ่านเส้นลวดเครื่อง เป็นโทรศัพท์ครั้งแรกกับชายหนุ่มคือ อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์

ถึงแม้ว่าเขาอายุเพียง 28 ปีเท่านั้นในเวลาที่ อเล็กซานเดอร์ ได้ทำงานในด้านของการพูด , กายวิภาคศาสตร์ , ไฟฟ้า และโทรเลขมานานกว่า 11 ปี ปู่ของเขา ได้ประดิษฐ์คำพูด ปัญหา ในความเป็นจริงในครอบครัวทั้งหมดของเขาได้รับการมีส่วนร่วมในการศึกษาของเสียงพูดและเสียงพระบิดาของอเล็กซานเดอร์ยังได้เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับวิธีการพูดอย่างถูกต้อง ตลอดจนการสร้างรูปแบบของภาษาที่เรียกว่า ' มองเห็น ' คำพูด

ตอนอายุ 16 อเล็กซานเดอร์เริ่มที่จะช่วยสอนเด็กหูหนวก นาที เขาใช้ระบบของบิดาของ ' มองเห็นได้ speech'and บรรลุผลที่น่าทึ่ง น่าเสียดายที่เวลานี้โหดร้ายโรคที่เรียกว่าโรคสีขาวกระจายอย่างอังกฤษและทั้ง อเล็กซานเดอร์ น้องชายตาย เป็นผลให้ อเล็กซานเดอร์ และพ่อแม่ของเขาออกจากประเทศและย้ายไปแคนาดา เขาสอนให้เผ่าอินเดียนแดงอินเดียนแดงในแคนาดาเมืองเล็กๆที่เรียกว่า bretford เมื่อบอสตันคณะกรรมการการศึกษาให้เขามาทำงานในสหรัฐอเมริกาที่เป็นโรงเรียนใหม่มาให้

คนหูหนวกเขากลายเป็นที่ประสบความสำเร็จดังนั้นว่า ทันทีที่เขาเปิดโรงเรียนของตัวเองเรียกว่า " โรงเรียนสรีรวิทยา ' เสียง อย่างไรก็ตาม เขาก็ยุ่งอยู่ที่เขาไม่ได้มีเวลาที่จะทำสิ่งประดิษฐ์ของเขา

คุณสามารถมีชีวิตอยู่โดยปราศจากมัน

คุณสามารถอยู่โดยไม่มีโทรศัพท์

ผมไม่ค่อยฉลาดโดยไม่ต้องมาร์ทโฟนของฉัน !
ถ้าผู้ใหญ่ ฉันทำได้ ฉันสามารถทำมันเกินไป !

เห็นผลโดยไม่ต้องโหวต



ภรรยาและความฝันไม่กี่ปีต่อมา , เขาตกลงที่จะให้บทเรียนส่วนตัวกับหนุ่มที่มีครอบครัวอนุญาตให้เขาใช้ดินของตนเป็นเชิงปฏิบัติการ นี้ให้ อเล็กซานเดอร์ โอกาสที่จะเริ่มการทดลองของเขากับเสียงเครื่องส่งสัญญาณ . เขาใช้เวลาว่างของเขาทั้งหมด และส่วนใหญ่ของเงินของเขา สิ่งประดิษฐ์ของเขา ตอนนั้นเขามีนักเรียนที่ได้รับอิทธิพลเป็นอย่างมาก ชีวิตของเขาเธอเป็นเด็กสาวที่สูญเสียการได้ยินของเธอและความสามารถในการพูด เพราะเป็นเด็กที่เจ็บป่วย ชื่อของเธอคือ มาเบิล ฮับบาร์ด และสี่ปีต่อมาพวกเขาก็แต่งงานกัน แม้ว่าหลายคนสอนที่ประดิษฐ์เครื่องส่งสัญญาณเสียงมนุษย์เป็นไปไม่ได้ ( อื่น ๆที่เชื่อในการสอนว่ามันเสียเวลา ) อเล็กซานเดอร์ ยังไม่ละทิ้งความฝันของเขาเขายังคงทดลองของเขาด้วยเสียง การสั่นสะเทือน เขาคัดลอกการออกแบบของมนุษย์หูใช้แท่งเหล็ก และสายไฟฟ้า ผลิตผลเดียวกัน

หนังสือเกี่ยวกับระฆังและโทรศัพท์

เวลาสำหรับเด็ก : อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ ( สำหรับเด็กประวัติ ) สำหรับเด็ก : อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ ( สำหรับเด็กประวัติ )



ซื้อตอนนี้ โทรศัพท์โทรศัพท์

( แหล่งที่มา : http : / / www .การออกแบบเทคโนโลยี org

อเล็กซานเดอร์เป็นค้นพบที่น่าตื่นตาตื่นใจการใช้จ่ายมากเวลาและพลังงานของเขาสิ่งประดิษฐ์ที่เขาน้อยกว่าทำงานกับนักเรียนของเขาและเร็ว ๆนี้วิ่งออกจากเงิน เขากำลังจะให้ขึ้นเมื่อเขาได้พบกับศาสตราจารย์ จอห์น เฮนรี่ ผู้เชี่ยวชาญด้านโทรเลขและไฟฟ้าอาจารย์เฮนรี่ตระหนักทันทีว่า อเล็กซานเดอร์ ได้ค้นพบน่าพิศวง และสนับสนุนให้เขาต่อด้วยการทดลองของเขา

เพื่อความอยู่รอดทางการเงินเบลล์มีงานโทรเลขดนตรี แต่เขายังคงทำงานของเขากลเสียงเครื่องส่งสัญญาณ ในช่วงบ่ายฤดูร้อนในปี 1875 เมื่ออเล็กซานเดอร์ ได้ยินเสียงแรกส่งผ่านเครื่องของเขาเขาตระหนักว่าเขาได้บรรลุเป้าหมายของเขา เกือบหนึ่งปีต่อมามีนาคม 1876 , คำแรกที่ได้ยินมาทางโทรศัพท์

ความสำเร็จ !




ในการประดิษฐ์ที่สมบูรณ์ของเขา 29 วันเกิด อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ จดทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ของเขากับสำนักงานสิทธิบัตร และเพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน พวกเขาจดทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ของเขาในการปรับปรุงโทรเลข "