The night was not over yet. Only, t

The night was not over yet. Only, the bright moon had already moved from one side of the sky to the other. Even the insects in the grass were making much less noise than earlier, as if they had fallen asleep because of being unable to endure the loneliness of the late night.

Bai Yunfei went out of Luoshi City right after bidding farewell to the two girls.

In front of Uncle Wu’s grave…

“Uncle Wu, I have fulfilled my promise to you. I already killed Zhang Yang with my own hands. Now you and Xiao Yu’er can rest in peace in the nether world…”

“Uncle Wu, later I probably won’t be able to come see you again. I have no intention of staying in Luoshi City and even in Qingyun Province. I want to leave this place to look for the path of my own life.

“I have decided the destination. Hopefully I can live the kind of life I want to live at that place…

“Uncle Wu, though we only spent half a day together, you gave me a warm feeling similar to what my grandpa had given me. In the end, you even died to save me… I will engrave the words said by both my grandpa and you in my heart!”

Bai Yunfei kowtowed three times respectfully to Uncle Wu’s grave. When he stood up, the sorrow on his face gradually faded away, replaced with an unparalleled determination!

“I’m leaving now, Uncle Wu. No matter what problems I will have to face in the future, I will definitely live free and with a clear conscience!”

The moment Bai Yunfei turned around and left, a subtle change suddenly occurred in his body. His body, which had always been slightly bent unconsciously, was now perfectly upright. That trace of confusion and sadness in his eyes had disappeared. Now his clear eyes were filled with confidence and resolution.

With the death of Zhang Yang, Bai Yunfei had taken his revenge and his state of mind had changed quietly again. He was already no longer that lowly and weak coolie who had struggled for survival by moving rice sacks in a rice store. Instead, he was now a powerful soul cultivator who could fight for his ideals!

An invisible aura was emitted from his body. Within this small area, the remaining several insects which were crying suddenly became quiet. Even the moonlight in the surroundings seemed to ripple because of Bai Yunfei’s aura.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนไม่ได้ไปยัง เท่านั้น พระจันทร์สว่างได้แล้วย้ายจากด้านหนึ่งของท้องฟ้าอื่น ๆ แม้แมลงในสนามหญ้าก็ทำเสียงมากน้อยกว่าก่อนหน้านี้ เป็นถ้าพวกเขาได้ลดลงนอนหลับเนื่องจากการไม่สามารถทนความเหงาของยามค่ำคืนไบ Yunfei ไปจากเมือง Luoshi ขวาหลังจากประมูลอำลากับสองสาวอยู่หน้าหลุมฝังศพลุงวู..."ลุงวู ฉันมีสมบูรณ์สัญญาของฉันเพื่อคุณ ฉันแล้วฆ่าเตียวยาง ด้วยมือของฉันเอง ตอนนี้ คุณและเซียว Yu'er สามารถพักผ่อนในสันติภาพใน nether โลก...""ลุงวู หลังผมอาจจะไม่สามารถมาพบคุณอีกครั้ง ขออยู่ ใน เมือง Luoshi และแม้กระทั่ง ใน Qingyun จังหวัดได้ ฉันต้องการออกจากสถานที่แห่งนี้เพื่อค้นหาเส้นทางของชีวิตของตัวเอง"ได้ตัดสินใจที่ปลายทาง หวังว่าฉันสามารถอยู่ชนิดของชีวิตที่ต้องอยู่ในสถานที่..."ลุงวู ว่าเราเพียงใช้เวลาครึ่งวัน คุณทำให้ผมอบอุ่นรู้สึกคล้ายกับว่าที่คุณปู่ของฉันมีให้ฉัน ในตอนท้าย คุณแม้ตายไปช่วยฉัน... ผมจะแกะคำกล่าว โดยคุณปู่ของฉันและคุณในหัวใจของฉัน"ไบ Yunfei kowtowed สามครั้งกราบไปหลุมฝังศพลุงวู เมื่อเขาลุกขึ้นยืน เสียใจใบหน้าค่อย ๆ จางหายไป แทนที่ ด้วยความมุ่งมั่นที่คุณ"จะออกตอนนี้ ลุงวู ไม่ว่าอะไรคือปัญหาที่จะต้องเผชิญในอนาคต ฉันแน่นอนจะอยู่ฟรี และ ด้วยจิตสำนึกชัดเจน! "ขณะที่ไบ Yunfei หัน และซ้าย การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยก็เกิดขึ้นในร่างกายของเขา ร่างกายของเขา ซึ่งได้เสมอรับเล็กน้อยดัดโค้งโดยไม่รู้ตัว คือตอนนี้ตั้งตรงอย่างสมบูรณ์ ว่า ร่องรอยของความสับสนและความเศร้าในดวงตาของเขาได้หายไป ตอนนี้ ตาใสเต็มไป ด้วยความมั่นใจและแก้ปัญหากับการตายของเตียวยาง ไบ Yunfei ได้นำเขาแก้แค้น และสภาวะของจิตใจของเขาได้เปลี่ยนแปลงอย่างเงียบ ๆ อีกครั้ง เขาได้แล้วไม่ว่าปล้องอ้อยอ่อนแอ และต่ำต้อยที่ได้ต่อสู้เพื่อความอยู่รอด โดยย้ายข้าวถุงในร้านข้าว แทน เขาเป็นตอนนี้เกษตรกรทรงพลังวิญญาณที่สามารถต่อสู้สำหรับอุดมคติของเขากลิ่นอายมองไม่เห็นถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา ภายในพื้นที่ขนาดเล็ก เหลือ แมลงหลายที่กำลังร้องไห้ก็กลายเป็นเงียบ แม้แสงจันทร์ในบรรยากาศดูเหมือนจะ กระเพื่อม เพราะออร่าไบ Yunfei

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนก็ยังไม่จบ เท่านั้นที่ดวงจันทร์สว่างได้ย้ายไปอยู่จากด้านหนึ่งของท้องฟ้าที่อื่น ๆ แม้แมลงในหญ้าที่ถูกรบกวนมากน้อยกว่าก่อนหน้านี้ราวกับว่าพวกเขาก็ผล็อยหลับไปเพราะไม่สามารถที่จะทนความเหงาของดึก. ตากใบ Yunfei ออกไปจาก Luoshi เมืองขวาหลังจากการเสนอราคาอำลาสองสาว. ใน ด้านหน้าของหลุมฝังศพของลุงวู ... "ลุงวูผมได้ปฏิบัติตามสัญญาของฉันกับคุณ ฉันถูกฆ่าตายแล้วจางหยางด้วยมือของตัวเอง ตอนนี้คุณและเสี่ยว Yu'er สามารถอยู่ในความสงบในโลกอเวจี ... " " ลุงวูต่อมาผมอาจจะไม่สามารถที่จะมาพบคุณอีกครั้ง ผมมีความตั้งใจที่จะเข้าพักใน Luoshi เมืองและแม้กระทั่งในจังหวัด Qingyun ไม่มี ฉันต้องการที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้จะมองหาเส้นทางของชีวิตของฉันเอง. "ฉันได้ตัดสินใจที่ปลายทาง หวังว่าฉันสามารถมีชีวิตอยู่ชนิดของชีวิตที่ผมต้องการที่จะอยู่ในสถานที่นั้น ... "ลุงวูแม้ว่าเราจะใช้เวลาเพียงครึ่งวันด้วยกันคุณให้ฉันรู้สึกอบอุ่นคล้ายกับสิ่งที่คุณปู่ของฉันมีให้ฉัน ในท้ายที่สุดคุณก็เสียชีวิตไปช่วยฉัน ... ฉันจะแกะสลักคำกล่าวจากทั้งคุณปู่ของฉันและคุณในหัวใจของฉัน! " Bai Yunfei kowtowed กราบสามครั้งที่หลุมฝังศพลุงวู เมื่อเขาลุกขึ้นยืนเศร้าโศกบนใบหน้าของเขาค่อย ๆ จางหายไปแทนที่ด้วยความมุ่งมั่นที่เหนือชั้น! "ฉันออกจากบ้านแล้วลุงวู ไม่ว่าสิ่งที่เป็นปัญหาที่ผมจะต้องเผชิญในอนาคตแน่นอนฉันจะมีชีวิตอยู่ฟรีและมีจิตสำนึกที่ชัดเจน! " ขณะที่ตากใบ Yunfei หันไปรอบ ๆ และด้านซ้ายของการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งจู่ ๆ ก็เกิดขึ้นในร่างกายของเขา ร่างกายของเขาซึ่งได้รับมักจะงอเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัวคือตอนนี้ตรงอย่างสมบูรณ์แบบ ร่องรอยของความสับสนและความโศกเศร้าในสายตาของเขาที่หายไป ตอนนี้ตาที่ชัดเจนของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและความละเอียด. กับการตายของจางหยางตากใบ Yunfei ได้รับการแก้แค้นของเขาและของรัฐของจิตใจที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบ ๆ อีกครั้ง เขาได้แล้วไม่ว่าต่ำต้อยและจับกังอ่อนแอที่ได้ต่อสู้เพื่อความอยู่รอดโดยการย้ายกระสอบข้าวในร้านข้าว แต่ตอนนี้เขากำลังเกษตรกรจิตวิญญาณที่มีประสิทธิภาพที่จะต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ของเขา! กลิ่นอายที่มองไม่เห็นที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา อยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ นี้ส่วนที่เหลืออีกหลายแมลงที่มีการร้องไห้ก็กลายเป็นที่เงียบสงบ แม้แสงจันทร์ในสภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนจะกระเพื่อมเพราะกลิ่นอายตากใบ Yunfei ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คืนยังไม่จบ เท่านั้น ดวงจันทร์สว่างได้ย้ายจากด้านหนึ่งของท้องฟ้าอื่น ๆ แต่แมลงในสนามหญ้าทำเสียงน้อยกว่าก่อนหน้านี้ ราวกับว่าพวกเขาได้หลับไปแล้ว เพราะไม่สามารถอดทนกับความเหงาของเมื่อคืนที่ผ่านมาใบ yunfei เสด็จออกจากเมืองทันที หลังจากบอกลา โรชิ กับสองสาวต่อหน้าหลุมศพของลุงอู๋ . . . . . . ." ลุงอู๋ ผมทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณ ฉันฆ่าจางหยาง ด้วยมือของฉันเอง ตอนนี้คุณและเสี่ยว yu"er สามารถส่วนที่เหลือในสันติภาพในโลกต่างมิติ " . . . . . . ." ลุงอู๋ ต่อมาผมอาจจะไม่มาเจอคุณอีก ผมไม่มีความตั้งใจที่จะอยู่ในเมือง และแม้กระทั่ง โรชิชิงหยุน ) ฉันต้องการที่จะออกจากสถานที่นี้เพื่อค้นหาเส้นทางของชีวิต" ผมตัดสินใจปลายทาง หวังว่าฉันสามารถใช้ชีวิตในแบบที่ฉันต้องการอยู่ในที่นั้น . . . . . . ." ลุงอู๋ ถึงแม้ว่าเราจะใช้เวลาเพียงครึ่งวันด้วยกัน คุณทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น คล้ายกับว่าคุณปู่ของฉันมีให้ฉัน สุดท้าย คุณจะตายเพื่อช่วยฉัน . . . . . . . เราจะสลักคำพูดจากทั้งปู่และคุณอยู่ในใจของฉัน "ใบ yunfei kowtowed สามครั้งด้วยความเคารพหลุมศพของอาอู่ เมื่อเขายืนขึ้น ความเศร้าบนใบหน้าของเขาค่อยๆเลือนหายไป แทนที่ด้วยความมุ่งมั่นที่ไร้คู่แข่ง !" ผมไปก่อนนะลุง วู ไม่ว่าปัญหาอะไรที่ผมจะต้องเผชิญในอนาคต ผมจะมีชีวิตอยู่ฟรีและมีจิตสำนึกที่ชัดเจน ! "ช่วงเวลาบ่าย yunfei หันหลังกลับ เปลี่ยนสีสัน ก็เกิดขึ้นในร่างกายของเขา ร่างกายของเขาซึ่งมักจะงอเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้สมบูรณ์ตรง ที่ร่องรอยของความสับสนและความเศร้าในดวงตาของเขาได้หายไป ตอนนี้ตาชัดเจนของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ และความละเอียดกับการตายของจางหยาง ไป่ yunfei เอาของเขาแก้แค้นและสภาพจิตใจของพระองค์ก็เปลี่ยนไปอย่างเงียบๆอีกครั้ง เขาก็ไม่ต่ำช้าและอ่อนแอ จับกัง ที่ต่อสู้เพื่อความอยู่รอด โดยย้ายกระสอบข้าวในร้านข้าว แต่ตอนนี้มันเป็นวิญญาณที่มีพลังที่สามารถต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ของเขาออร่ามองไม่เห็นมันออกมาจากร่างกายของเขา ภายในพื้นที่ขนาดเล็กนี้เหลือหลาย แมลงที่ร้องไห้ก็เงียบ แม้แต่แสงจันทร์ในสภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนจะกระเพื่อมเพราะเป็นใบ yunfei ออร่า