AbstractThe aim of the study is to

Abstract
The aim of the study is to ascertain the level of depression among university students across gender, academic stream, semesters, perception of family environment and relationship with parents, academic performance, and family income. In addition, the study examines the association between students’ perceived university academic environment, living arrangements, personal issues, and depression. Seven hypotheses were formulated for verification. A total of 717 students were recruited following the multistage cluster sampling method, and data were collected by a specially designed structured questionnaire, academic achievement record and a standardized University Students Depression Inventory. Findings disclosed that 37.7%, 13.1%, and 2.4% of the students were suffering from moderate, severe, and extremely severe depression. A significant difference was found across semester, that is, semester II students reported a higher level of depression than semester III students. So far as academic stream is concerned, students from humanities and social science were found to be suffering from more depression compared to students from science and management streams. The study further disclosed that the students who reported positive views about the university academic environment and living arrangements had lower level of depression compared to their counterparts. Personal resilience’s such as being able to sharing personal problems with others and doing regular exercise were found to be associated with positive mental health. The findings of the study emphasize the need for immediate mental health support services for about 15.6% of the students who were either suffering from severe or extremely severe depression at the University

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อเป้าหมายของการศึกษาคือการ ตรวจระดับของภาวะซึมเศร้าในหมู่นักศึกษามหาวิทยาลัยในภาคการศึกษา เพศ กระแสวิชาการ การรับรู้สภาพแวดล้อมของครอบครัวและความสัมพันธ์กับผู้ปกครอง ผลการเรียน และรายได้ของครอบครัว นอกจากนี้ การศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษามหาวิทยาลัยรับรู้สิ่งแวดล้อมศึกษา จัดการที่พักอาศัย ปัญหาส่วนบุคคล และภาวะซึมเศร้า สมมติฐานเจ็ดมีสูตรสำหรับการตรวจสอบ จำนวน 717 นักเรียนผ่านการคัดเลือกตามวิธีการสุ่มตัวอย่างคลัสเตอร์พัด และมีการรวบรวมข้อมูล โดยแบบสอบถามแบบมีโครงสร้างที่ออกแบบเป็นพิเศษ บันทึกความสำเร็จทางวิชาการ และสินค้าคง คลังมีมาตรฐานมหาวิทยาลัยนักศึกษาภาวะซึมเศร้า ผลการวิจัยเปิดเผยว่า 37.7%, 13.1%, 2.4% ของนักเรียน และกำลังทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าระดับปานกลาง รุนแรง และรุนแรงมาก ความแตกต่างที่สำคัญพบทั่วภาค คือ นักเรียนสองภาคการศึกษาที่รายงานระดับความซึมเศร้าสูงกว่านักเรียนภาค III ดังกระแสข้อมูลวิชาการเกี่ยวข้อง นักเรียนมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์พบว่าจะทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้ามากขึ้นเมื่อเทียบกับนักเรียนจากวิทยาศาสตร์และการจัดการกระแส การศึกษาการเปิดเผยว่า นักเรียนที่รายงานมุมมองในเชิงบวกเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยและการจัดการที่พักอาศัย มีระดับของภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขา ส่วนตัวความยืดหยุ่นของเช่นความสามารถในการร่วมกันของปัญหาส่วนบุคคลกับผู้อื่น และทำการออกกำลังกายปกติพบจะเกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตที่ดี ผลการวิจัยของการศึกษาเน้นความต้องการบริการสุขภาพจิตทันทีประมาณ 15.6% ของนักเรียนที่มีทั้งความทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้ารุนแรง หรือรุนแรงมากที่มหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการตรวจสอบระดับของภาวะซึมเศร้าในหมู่นักศึกษามหาวิทยาลัยทั่วเพศกระแสวิชาการเทอมการรับรู้ของสภาพแวดล้อมทางครอบครัวและความสัมพันธ์กับผู้ปกครองผลงานทางวิชาการและรายได้ของครอบครัว นอกจากนี้การศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยที่รับรู้ของนักเรียน, การจัดที่อยู่อาศัยปัญหาส่วนบุคคลและภาวะซึมเศร้า เซเว่นสมมติฐานเป็นสูตรสำหรับการตรวจสอบ นักศึกษารวม 717 ได้รับคัดเลือกตามวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนคลัสเตอร์และเก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถามที่มีโครงสร้างออกแบบมาเป็นพิเศษบันทึกผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและมาตรฐานสินค้าคงคลังนักศึกษามหาวิทยาลัยอาการซึมเศร้า ผลการวิจัยเปิดเผยว่า 37.7%, 13.1% และ 2.4% ของนักเรียนที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากระดับปานกลางรุนแรงและรุนแรงมากภาวะซึมเศร้า ความแตกต่างที่สำคัญพบได้ทั่วภาคการศึกษาที่เป็นภาคการศึกษานักเรียนที่สองรายงานระดับที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้ากว่าภาคการศึกษานักเรียนที่สาม เพื่อให้ห่างไกลเป็นกระแสทางวิชาการเป็นห่วงนักเรียนจากมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์พบว่าจะทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้ามากขึ้นเมื่อเทียบกับนักเรียนจากวิทยาศาสตร์และการจัดการลำธาร การศึกษาเพิ่มเติมเปิดเผยว่านักเรียนที่รายงานมุมมองที่เป็นบวกเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางวิชาการและการใช้ชีวิตการเตรียมการของมหาวิทยาลัยมีระดับที่ต่ำกว่าของภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับคู่ของพวกเขา พบว่ามีความยืดหยุ่นส่วนบุคคลเช่นความสามารถในการใช้งานร่วมกันปัญหาส่วนตัวกับผู้อื่นและการออกกำลังกายเป็นประจำจะเกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตในเชิงบวก ผลการศึกษาเน้นความจำเป็นในการให้บริการสนับสนุนด้านสุขภาพจิตทันทีประมาณ 15.6% ของนักเรียนที่มีทั้งความทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรงหรือรุนแรงมากที่มหาวิทยาลัย