Figure 10.5. Brightness after bleac

Figure 10.5. Brightness after bleaching with D(EO) or D(EO)D versus the chlorine dioxide consumption denoted
as the kappa factor. The latter is calculated as % active chlorine on pulp per kappa number of the pulp prior to
bleaching. It is seen that by splitting the chlorine dioxide charge from one to two stages a significantly higher
brightness is obtained for a given kappa factor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 10.5 การ ความสว่างหลังจากฟอกสีด้วย D(EO) หรือ D (อีโอ) D เมื่อเทียบกับปริมาณคลอรีนไดออกไซด์สามารถบุเป็นตัวกัปปะ หลังมีคำนวณเป็น%คลอรีนใช้เยื่อต่อจำนวนเนื้อเยื่อก่อนกัปปะฟอกสี จะเห็นได้ว่า โดยแบ่งไดออกไซด์คลอรีนคิดจากหนึ่งไปสองขั้นสูงอย่างมีนัยสำคัญความสว่างที่ได้รับมาตัวกัปปะให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 10.5 ความสว่างหลังจากฟอกสีกับ D (EO) หรือ D (EO) D เมื่อเทียบกับปริมาณการใช้ก๊าซคลอรีนดังกล่าว
เป็นปัจจัยคัปปา หลังถูกคำนวณเป็น% คลอรีนที่ใช้งานบนเยื่อกระดาษต่อคัปปาเยื่อก่อนที่จะมี
การฟอกขาว จะเห็นว่าโดยแยกค่าใช้จ่ายคลอรีนไดออกไซด์ 1-2 ขั้นตอนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
จะได้รับความสว่างสำหรับปัจจัยที่คัปปาได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 10.5 ความสว่างหลังฟอกกับ D ( EO ) หรือ D ( EO ) D กับคลอรีนไดออกไซด์ใช้เครื่องหมาย
เป็นปัจจัยคัป . หลังถูกคำนวณเป็น % การใช้งานคลอรีนผลิตต่อเลขแคปปาของเยื่อก่อน
ฟอกขาว จะเห็นได้ว่า คลอรีนไดออกไซด์โดยการแยกค่าใช้จ่ายจากหนึ่งไปสองขั้นตอนความสว่างสูงกว่า
ได้ให้ปัจจัย คัปป้า