Chef Josh Niland shares his story o

Chef Josh Niland shares his story of resilience and how experience in his younger days fed into his determination to succeed and to bring a philosophy of sustainability to his restaurant Saint Peter.Niland speaks at Sydney MAD Monday, opening first with his background. At eight years old Niland was diagnosed with cancer of the brain. As a father of two today, he shudders at what his parents must have gone through, but in the face of adversity, Niland learned resilience. That is, in his own words, the ability to copen when things are going wrong.Niland speaks of his early experience at Steven Hodgson’s Fish Face restaurant, where on his first day, he was thrown in thrown in at the deep end when the head chef stormed out of the kitchen leaving it to a 19-year-old Niland to take over service.It was the beginning of a mentorship with Hodsgon who shared his life’s work with Niland telling him all about fish – from how to scale and gut a fish correctly to the miniscule details of the difference in flavour profiles between species.All he learned he brought to his own restaurant Saint Peter, which he opened initially with three chefs. When it became apparent that the demands were too much for such a small kitchen team, he hired another three chefs in an attempt to strike a better work life balance for his employees.With a higher wage bill and more resources at his disposal he developed a system of using the entire fish in his kitchen – from gill to tail. He was able to offset higher costs by reducing waste and increasing profit, but more importantly he was able to see his philosophy work in the kitchen.So successful was this approach, that Niland opened Fish Butchery, next door, a way to share the quality fish with his customer but also to expand the kitchen space.Niland continues to test himself and aim for ever-higher standards at Saint Peter, the difficult start to his life has served him well. Resilience sustains this chef through the adversity of restaurant life at the top of the game.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชฟจอชนีแลนด์หุ้นเรื่องราวของเขาของความยืดหยุ่นและวิธีการที่มีประสบการณ์ในวันที่น้องเขาป้อนเข้าไปในความมุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จและนำปรัชญาของการพัฒนาอย่างยั่งยืนให้กับร้านอาหารของเขาเซนต์ปีเตอร์

นีแลนด์พูดที่ซิดนีย์จันทร์บ้าเปิดครั้งแรกกับภูมิหลังของเขา ที่อายุแปดขวบนีแลนด์ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคมะเร็งของสมอง ขณะที่พ่อของทั้งสองในวันนี้เขาสั่นในสิ่งที่พ่อแม่ของเขาจะต้องได้ผ่าน แต่ในการเผชิญกับความทุกข์ยากนีแลนด์เรียนรู้ที่มีความยืดหยุ่น นั่นคือในคำพูดของเขาความสามารถในการ Copen เมื่อสิ่งที่จะเกิดผิดพลาด

นีแลนด์พูดถึงประสบการณ์ในวัยเด็กของเขาที่ร้านอาหารปลาหน้าสตีเว่นฮอดจ์สันที่ในวันแรกของเขาเขาถูกโยนในโยนในปลายลึกเมื่อหัวหน้าพ่อครัวเดินออกไปจากห้องครัวออกไปยังนีแลนด์ 19 ปีที่จะใช้ บริการผ่าน

มันเป็นจุดเริ่มต้นของการให้คำปรึกษากับผู้ร่วม Hodsgon ชีวิตการทำงานของเขากับนีแลนด์บอกเขาทุกอย่างเกี่ยวกับปลา - จากวิธีการปรับขนาดและไส้ปลาอย่างถูกต้องในรายละเอียด miniscule ของความแตกต่างในโปรไฟล์รสชาติระหว่างเผ่าพันธุ์

ทั้งหมดที่เขารู้ว่าเขานำมาให้ร้านอาหารของเขาเองเซนต์ปีเตอร์ซึ่งเขาเปิดครั้งแรกกับสามพ่อครัว เมื่อมันกลายเป็นที่ชัดเจนว่าต้องการมีมากเกินไปสำหรับทีมงานเช่นห้องครัวเล็ก ๆ เขาได้รับการว่าจ้างอีกสามพ่อครัวในความพยายามที่จะรักษาสมดุลชีวิตการทำงานที่ดีกว่าสำหรับพนักงานของเขา

ด้วยการเรียกเก็บเงินค่าจ้างที่สูงขึ้นและทรัพยากรมากขึ้นในการกำจัดของเขาที่เขาพัฒนาระบบของการใช้ปลาทั้งในห้องครัวของเขา - จากเหงือกถึงหาง เขาก็สามารถที่จะชดเชยค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นโดยการลดของเสียและเพิ่มผลกำไร แต่ที่สำคัญมากขึ้นเขาก็สามารถที่จะเห็นการทำงานของปรัชญาของเขาในห้องครัว

ที่ประสบความสำเร็จเพื่อเป็นวิธีการนี้ว่านีแลนด์เปิดปลาฆ่าสัตว์, ประตูถัดไปวิธีการใช้ปลาที่มีคุณภาพกับลูกค้าของเขา แต่ยังขยายพื้นที่ห้องครัว

นีแลนด์ยังคงที่จะทดสอบตัวเองและจุดมุ่งหมายสำหรับมาตรฐานที่เคยสูงขึ้นในเซนต์ปีเตอร์เริ่มต้นที่ยากที่จะชีวิตของเขาได้ทำหน้าที่เขาดี ความยืดหยุ่นและทนทาน sustains พ่อครัวนี้ผ่านความทุกข์ยากของชีวิตร้านอาหารที่ด้านบนของเกม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชฟจอช Niland แบ่งปันเรื่องราวความยืดหยุ่นของเขาและประสบการณ์ในวันที่บุตรน้อยของเขาได้รับความมุ่งมั่นของเขาที่จะประสบความสำเร็จและเพื่อนำปรัชญาของการพัฒนาอย่างยั่งยืนให้กับร้านอาหารเซนต์ปีเตอร์ของเขา

พูดที่ซิดนีย์บ้าวันจันทร์, เปิดแรกกับพื้นหลังของเขา. ที่แปดปีเก่า Niland ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งของสมอง. ในฐานะที่เป็นพ่อของสองวันนี้เขาชูตัวที่พ่อแม่ของเขาต้องผ่านไปแต่ในใบหน้าของความทุกข์ นั่นคือในคำพูดของตัวเองความสามารถในการ copen เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นผิด

และพูดถึงประสบการณ์แรกของเขาที่สตีเว่นชอบร้านอาหารใบหน้าปลาที่ในวันแรกของเขาที่เขาถูกโยนในที่ปลายลึกเมื่อพ่อครัวศีรษะออกจากห้องครัวทิ้งไว้ให้ Niland ปีและจะใช้เวลามากกว่าการให้บริการ

มันเป็นจุดเริ่มต้นของ mentorship กับ Hodsgon ที่ร่วมงานของเขาในชีวิตของเขากับ Niland บอกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับปลา-จากวิธีการปรับขนาดและลำไส้ปลาอย่างถูกต้องเพื่อรายละเอียด miniscule ของความแตกต่างในรูปแบบรสชาติระหว่างสายพันธุ์

ทั้งหมดที่เขาเรียนรู้ที่เขานำไปที่ร้านอาหารเซนต์ปีเตอร์ของตัวเองซึ่งเขาเปิดตอนแรกกับพ่อครัวสาม เมื่อมันกลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่าความต้องการมากเกินไปสำหรับเช่นทีมงานห้องครัวขนาดเล็ก, เขาจ้างอีกสามพ่อครัวในความพยายามที่จะตีความสมดุลชีวิตการทำงานที่ดีขึ้นสำหรับพนักงานของเขา.

ด้วยค่าจ้างที่สูงขึ้นและทรัพยากรมากขึ้นในการกำจัดของเขาเขาพัฒนาระบบของการใช้ปลาทั้งหมดในห้องครัวของเขา–จากกิลล์ to หาง. เขาสามารถชดเชยค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นโดยการลดของเสียและเพิ่มผลกำไร, แต่ที่สำคัญที่สุดเขาก็สามารถที่จะเห็นปรัชญาของเขาทำงานในห้องครัว.

ดังนั้นความสำเร็จเป็นวิธีการนี้ที่ Niland เปิดการแล่ปลา, ประตูถัดไป, วิธีการแบ่งปันปลาที่มีคุณภาพกับลูกค้าของเขาแต่ยังเพื่อขยายพื้นที่ห้องครัว.

Niland ยังคงทดสอบตัวเองและมีจุดมุ่งหมายสำหรับมาตรฐานที่สูงขึ้นที่เซนต์ปีเตอร์เริ่มต้นในชีวิตของเขาได้รับใช้เขาได้ดี ความยืดหยุ่นสนับสนุนพ่อครัวนี้ผ่านความยากลำบากของชีวิตร้านอาหารที่ด้านบนของเกม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชฟจอชนิลแลนด์ได้แบ่งปันเรื่องราวของเขาเกี่ยวกับวิธีการประสบการณ์ในวัยเด็กของเขามีผลต่อความมุ่งมั่นของเขาที่จะประสบความสำเร็จและนำปรัชญาของการพัฒนาที่ยั่งยืนในร้านอาหารของเขาเซนต์ปีเตอร์
นีแลนด์กล่าวสุนทรพจน์ในซิดนีย์บ้าวันจันทร์เริ่มต้นด้วยพื้นหลังของเขา เมื่อแปดขวบนีลันได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งสมอง เป็นพ่อของเด็กสองคนเขาตัวสั่นด้วยความกลัวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของเขาแต่เขาเรียนรู้ที่จะอดทนในความทุกข์ยาก ในคำอื่นๆในคำพูดของเขาเองความสามารถในการรับมือกับสิ่งที่ผิดพลาด
นิลแลนด์พูดถึงประสบการณ์ของเขาก่อนหน้านี้ที่สตีเว่นฮอดเจสันร้านอาหารก๋วยเตี๋ยวปลาและถูกโยนเข้าไปในส่วนลึกของห้องอาหารในวันแรกของเขาเมื่อพ่อครัววิ่งออกมาจากครัวและทิ้งก๋วยเตี๋ยวปลาสำหรับ 19-year-niland บริการ
มันเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพของเขาเป็นพี่เลี้ยงที่ฮอร์ดสกังแบ่งปันชีวิตการทำงานของเขากับนีลันด์และบอกเค้าทุกอย่างเกี่ยวกับปลาจากวิธีการที่ถูกต้องซูมและย่อยปลาเพื่อความแตกต่างของรสชาติระหว
เขาเอาทุกอย่างที่เขาได้เรียนรู้ในร้านอาหารเซนต์ปีเตอร์ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ดำเนินการโดยสามพ่อครัว เมื่อความต้องการของทีมครัวขนาดเล็กดังกล่าวเป็นที่ชัดเจนว่าสูงเกินไปเขาจ้างสามพ่อครัวเพื่อพยายามที่จะสร้างความสมดุลที่ดีขึ้นของการทำงานและชีวิตสำหรับพนักงาน
ด้วยค่าจ้างที่สูงขึ้นและทรัพยากรที่มีอยู่มากขึ้นเขาได้พัฒนาระบบที่ใช้ปลาทั้งหมดในครัวจากเหงือกปลาหาง เขาสามารถชดเชยค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นโดยการลดของเสียและเพิ่มผลกำไรแต่ที่สำคัญกว่านั้นเขาสามารถดูผลงานทางปรัชญาของเขาในครัว
วิธีนี้ประสบความสำเร็จดังนั้นนีลันเปิดร้านปลาประตูถัดไปเป็นวิธีที่จะแบ่งปันปลาที่ดีกับลูกค้าและขยายพื้นที่ครัว
นีลันด์ยังคงทดสอบตัวเองและไล่ตามมาตรฐานที่สูงขึ้นในเซนต์ปีเตอร์และความยากลำบากของชีวิตของเขาเริ่มที่จะเป็นประโยชน์กับเขา การปรับตัวช่วยให้พ่อครัวเพื่อรักษาฟอร์มที่ดีที่สุดของเขาในความทุกข์ยากของชีวิตในร้านอาหาร