And all the time the dog ran with h

And all the time the dog ran with him, at his heels. When he fell down a second time, it curled its tail over its forefeet and sat in front of him, facing him, curiously eager and intent. The warmth and security of the animal angered him, and he cursed it till it flattened down its ears appealingly. This time the shivering came more quickly upon the man. He was losing in his battle with the frost. It was creeping into his body from all sides. The thought of it drove him on, but he ran no more than a hundred feet, when he staggered and pitched headlong. It was his last panic. When he had recovered his breath and control, he sat up and entertained in his mind the conception of meeting death with dignity. However, the conception did not come to him in such terms. His idea of it was that he had been making a fool of himself, running around like a chicken with its head cut off—such was the simile that occurred to him. Well, he was bound to freeze anyway, and he might as well take it decently. With this new-found peace of mind came the first glimmerings of drowsiness. A good idea, he thought, to sleep off to death. It was like salting an anesthetic. Freezing was not so bad as people thought. There were lots worse ways to die.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และเวลาสุนัขวิ่งกับเขา ที่ส้นเท้าของเขา เมื่อเขาล้มลงเป็นครั้งที่สอง โค้งหางเหนือของ forefeet และเสาร์หน้าเขา เขา กระตือรือร้น และนึก curiously หันหน้าไปทาง ความอบอุ่นและความปลอดภัยของสัตว์ angered เขา และเขาสาปมันจนมัน flattened ลงหูของ appealingly เวลานี้การสั่นมาได้เร็วขึ้นเมื่อชายคนนั้น เขาได้สูญเสียในการต่อสู้ของเขากับน้ำแข็ง มันไม่เลื้อยเข้าไปในร่างกายของเขาจากทุกฝ่าย คิดว่าจะขับรถบนเขา แต่เขาวิ่งไม่เกินร้อยฟุต เมื่อเขาเหลื่อมกัน และแหลม headlong เขาตกใจสุดท้ายได้ เมื่อเขาได้หายลมหายใจและการควบคุมของเขา เขานั่งขึ้น และเพลิดเพลินในจิตใจของเขาคิดประชุมตาย ด้วยศักดิ์ศรี อย่างไรก็ตาม ความคิดไม่ได้เกิดกับเขาในเงื่อนไขดังกล่าว ความคิดของเขานั้นได้ว่า เขาได้ทำให้คนโง่ของตัวเอง ทำงานรอบเช่นไก่กับหัวของมันตัดตัวเช่นเป็นคำที่เกิดขึ้นกับเขา ดี เขาถูกผูกตรึงต่อไป และด้วยจะได้ลักษณะ นี้พบใหม่อุ่นใจกับมา glimmerings แรกของอาการง่วงนอน ความคิดที่ดี เขาคิด นอนปิดตาย มันเป็นเหมือนยาชามารีซอลทิง จุดเยือกแข็งไม่เลวเป็นคนคิด มีจำนวนมากวิธีการที่แย่จะตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และทุกครั้งที่สุนัขวิ่งกับเขาที่ส้นเท้าของเขา เมื่อเขาล้มลงเป็นครั้งที่สองก็ขดหางของมันมากกว่าตีนและนั่งอยู่ในด้านหน้าของเขาหันหน้าไปทางเขาอยากรู้อยากเห็นความกระตือรือร้นและความตั้งใจ ความอบอุ่นและความปลอดภัยของสัตว์โกรธเขาและเขาสาปแช่งมันจนแบนราบลงหูดึงดูด คราวนี้ตัวสั่นมาได้รวดเร็วยิ่งขึ้นเมื่อชายคนนั้น เขาได้รับการสูญเสียในการต่อสู้ของเขากับน้ำค้างแข็ง มันก็คืบคลานเข้ามาในร่างกายของเขาจากทุกทิศทุกทาง ความคิดของมันขับไล่เขา แต่เขาวิ่งไม่เกินร้อยฟุตเมื่อเขาถูกย้ายและแหลมหัวทิ่ม มันเป็นความตื่นตระหนกครั้งสุดท้ายของเขา เมื่อเขาหายลมหายใจและการควบคุมของเขาเขาลุกขึ้นนั่งและความบันเทิงในใจของเขาคิดของการเสียชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรีประชุม แต่ความคิดไม่ได้มาเพื่อเขาในข้อตกลงดังกล่าว ความคิดของเขามันคือการที่เขาได้รับการทำให้คนโง่ของตัวเองวิ่งไปรอบ ๆ เหมือนไก่กับหัวของมันตัดออกเช่นการเปรียบเทียบที่เกิดขึ้นกับเขาเป็น ดีที่เขาถูกผูกไว้ที่จะแช่แข็งอยู่แล้วและเขาก็เช่นกันอาจจะใช้มันถูกทำนองคลองธรรม ด้วยเหตุนี้ความสงบสุขที่ได้พบใหม่ของจิตใจมา glimmerings แรกของอาการง่วงนอน ความคิดที่ดีที่เขาคิดว่าการนอนหลับออกไปสู่​​ความตาย มันเป็นเหมือนยาชาเกลือ การแช่แข็งไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คนคิดว่า ยังมีอีกหลายวิธีที่เลวร้ายยิ่งที่จะตายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดเวลานั้นเจ้าสุนัขวิ่งไปกับเขา ที่ส้นเท้าของเขา เมื่อเขาล้มลงเป็นครั้งที่สอง มันม้วนหางของหน้าและนั่งข้างหน้ากับเขาอย่างกระตือรือร้นอยากรู้อยากเห็น และเจตนา ความอบอุ่นและความปลอดภัยของสัตว์ที่ทำให้เขาโกรธ เขาสบถด่าทอจนมันหูวาง . คราวนี้สั่นสะท้านครอบงำเขาอย่างรวดเร็ว .เขากำลังจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับความหนาวเย็น มันกำลังคืบคลานเข้ามาในร่างกายเขาจากทุกด้าน คิดจะไล่เขา แต่เขาวิ่งไม่เกินร้อยฟุตก็ล้มคะมำไปข้างหน้า มันเป็นความตื่นกลัวครั้งสุดท้าย เมื่อเขากลับมาหายใจได้ตามปกติและการควบคุม เขาลุกขึ้นนั่งและเพลิดเพลินในจิตใจของเขาเผชิญความตายอย่างมีศักดิ์ศรี อย่างไรก็ตามความคิดไม่ได้มาหาเขาในแง่นั้น ที่เขาคิดคือว่าเขาได้ทำคนโง่ของตัวเอง วิ่งไปทั่วเหมือนไก่หัวตัดดังกล่าวเป็นลักษณะที่เกิดขึ้นกับเขา แต่เขาก็ต้องหยุดอยู่ดี และเขาก็ใช้มันอย่างเหมาะสม กับใหม่นี้พบความสงบของจิตใจที่เพิ่งค้นพบทำให้เขาเริ่มรู้สึกง่วง ความคิดที่ดี เขาคิดที่จะหลับและตายไป มันเหมือนโดนยาชายาสลบ หนาวก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครๆ คิด มีวิธีการมากมายที่เลวร้ายจะตาย