A Poverty of CompassionThe most tro

A Poverty of Compassion
The most troubling element of this new poverty is what we label the growing "compassion gap" toward those in need between Democrats and Republicans. The Pew Research Center through its values survey has been tracking attitudes regarding support for the social safety net every five years since 1987 using responses on three statements. The size of the gap for those who responded affirmatively on those items in 1987 compared to 2012 is highlighted below.
• It's the government's responsibility to take care of people who can't take care of themselves: (1987 D-R Gap+17. 2012 Gap.+35.)
• The government should help more needy people even if it means going deeper in debt: (1987 Gap+25. 2012 Gap. +45.)
• The government should guarantee every citizen enough to eat and a place to sleep: (1987 Gap+27. 2012 Gap +42.)
The D-R gaps stayed relatively similar in size between 1987 and 2002 and then started to expand.The D-R gap on "take care of people who can't take care of themselves" and "help more people even if it means going more in debt" went up by more than 10 points between the responses in 2007 as opposed to those in 2012.

A Poverty of Commitment
These changes in attitudes of the electorate have been reflected in the tone and tenor of the public debate over the past few years and in policy and legislation which reduces resources being dedicated to help those in need. The most recent examples of this are: the cuts to the food stamps or Supplemental Nutritional Assistance Program (SNAP); and, the failure to extend unemployment insurance benefits.The cuts to food stamps will be about $800 million per year or $8 billion over the next decade. The Congressional Budget Office estimates they will impact about 850,000 households. The inability to pass an extension of unemployment insurance means that 1.3 million workers have been without jobless benefits since December 28. As Brad Plumer explains in a Washington Post blog, loss of these benefits matter for a variety of reasons including: most of the long term unemployed are having an extremely difficult time in finding jobs; long term unemployment takes an extreme toll on people's health and well being; and, these benefits are a key source of income for millions of people.


A Poverty of Creativity
Fifty years ago, when the War on Poverty was announced and launched there was no lack of creativity. Bold new programs that impacted poverty such as: enhanced social security, job training programs, Medicare, Job Corps, community action programs, and Head Start were designed and developed at the stroke of a pen or a key on an Underwood typewriter. Since then, the leitmotif has been to criticize programs, to highlight problems, to make incremental changes, and to reduce or eliminate funding rather than to find innovative ways to make things better. Take Head Start as a case in point. There is an ongoing debate regarding Heat Start's effectiveness. Much of the debate revolves around whether gains in a young pre-school learner's ability are maintained into the early grades (one through three). Critics cite studies that say there is little to no lasting effect. Defenders cite studies that find a substantial continuing effect. This debate has constrained the funding for and activities of Head Start rather than to find a way to improve its performance and extend its impact. This seems odd to us. If there is a proven program that works, but its effects are not being sustained, wouldn't the logical, business-like approach be to double down and to devote additional resources at the appropriate intervention point(s) to ensure that learning gains are maintained and enhanced? This ensures an appropriate return on investment as opposed to unrewarded expenditures. And, now our final question: In light of the New Poverty and where things stand today, does it make sense to continue the War on Poverty? Our answer to that is absolutely but with a caveat. That caveat is that we need to find new and better ways to fight the War on Poverty that transcend political and ideological boundaries. The response to the current poverty context and conditions can not be simply to say stay the course from the left or give the money to the states from the right. We need to search for and find alternative paradigms and programmatic solutions that are research and evidence based and developed through a process of full and open inquiry. Fortunately, the fiftieth year anniversary of this war has brought a renewed focus and fresh thinking to this critical area. For example, Peter Edelman spells out "Ten Lessons for the Future" such as: "We can't attack poverty without addressing the question of income..." Michael Gerson suggests renaming the war and "new tactics" such as increasing worker skills and rewards and "encouraging the norm of marriage." David Brooks recommends a "developmental agenda to help poor children move from birth to middle class." Brooks also advocates that the President create "an opportunity coalition" by bringing bipartisan groups together to build "opportunity and social mobility agendas." Writing for the National Catholic Reporter, Michael Sean Winters calls upon the Catholic Church to take a lead in forging solutions through its catholic conferences at the state levels and Catholic Charities directors at the dioceses levels. The dialogue and discussion has begun. We need to convert this intellectual energy to non-partisan pragmatic plans and the emotional currency required in order to continue to win the battles in the War on Poverty and to vanquish the current poverty of compassion, commitment and creativity. If we do not, America's new poverty will triumph and America and Americans will be much the poorer for it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจนของเมตตาองค์ประกอบ troubling ที่สุดของความยากจนใหม่นี้เป็นสิ่งที่เราป้ายเติบโต "แรงกว่าช่องว่าง" ไปที่จำเป็นระหว่างประชาธิปัตย์และ Republicans ศูนย์วิจัยพิวผ่านแบบสำรวจของค่ามีการติดตามทัศนคติเกี่ยวกับการสนับสนุนสำหรับ net ความปลอดภัยทางสังคมทุก ๆ 5 ปีตั้งแต่ปี 1987 ใช้ตอบในงบสาม ขนาดของช่องว่างสำหรับผู้ที่ตอบสนอง affirmatively สินค้าเหล่านั้นในปี 1987 เมื่อเทียบ 2555 เน้นด้านล่าง •มีความรับผิดชอบของรัฐบาลเพื่อดูแลคนที่ไม่ดูแลตัวเอง: (ช่วง 1987 D R + 17. 2012 ช่วงนั้น + 35)•รัฐบาลควรช่วยเหลือคนยากจนแม้ว่ามันหมายความว่า จะลึกเป็นหนี้: (1987 Gap + 25 ช่วง 2012. + 45.)•รัฐบาลควรรับประกันทุกคนพอกินและที่นอน: (1987 Gap + 27. 2012 ช่วง +42.)ช่อง D-R อยู่ค่อนข้างคล้ายกันในขนาดระหว่างปี 1987 และ 2002 และเริ่มขยาย ช่องว่างของ D-R ในการ "ดูแลคนที่ไม่ดูแลตัวเอง" และ "ช่วยคนแม้ว่ามันหมายความว่า จะหนี้เพิ่มเติมใน" ขึ้นไปมากกว่า 10 จุดระหว่างการตอบสนองใน 2007 จำกัดใน 2012 ความยากจนของความมุ่งมั่นได้ถูกสะท้อนเหล่านี้เปลี่ยนแปลงในทัศนคติของในรูปแบบการบินการอภิปรายสาธารณะและน้ำเสียงไม่กี่ปีผ่านมา และ ในนโยบายและกฎหมายที่ลดทรัพยากรมีทุ่มเทการให้ความช่วยเหลือในความต้อง ตัวอย่างล่าสุดของนี้: ตัดแสตมป์อาหารหรือเสริมโภชนาการช่วยเหลือโปรแกรม (SNAP); ก ความล้มเหลวในการขยายงานประกัน ตัดกับแสตมป์อาหารจะประมาณ 800 ล้านดอลลาร์ต่อปีหรือ 8 พันล้านเหรียญมากกว่าทศวรรษต่อมา สำนักงบประมาณตั้งประเมินจะมีผลกระทบประมาณ 850000 ครัวเรือน ไม่ผ่านส่วนขยายหมายถึงประกันว่างงานที่ 1.3 ล้านคนได้ โดยไม่มีสวัสดิการการว่างงานตั้งแต่วันที่ 28 ธันวาคม เป็นแบรด Plumer อธิบายในบล็อกวอชิงตันโพสต์ สูญเสียเหล่านี้ได้รับประโยชน์หลายประการรวมทั้งเรื่อง: ส่วนใหญ่ว่างงานระยะยาวมีเวลายากมากในการหางาน ว่างงานระยะยาวใช้การโทรมากประชาชนสุขภาพและความเป็นอยู่ ก ประโยชน์เหล่านี้เป็นแหล่งสำคัญของรายได้เป็นล้าน ๆ คนความยากจนความคิดสร้างสรรค์ห้าสิบปีที่ผ่านมา เมื่อประกาศสงครามกับความยากจน และมีการเปิดตัวได้ไม่ขาดความคิดสร้างสรรค์ โปรแกรมใหม่ที่รับผลกระทบความยากจนเช่นตัวหนา: ปลอดภัยสังคม งานฝึกอบรม เมดิแคร์ หน่วยงาน โครงการปฏิบัติการชุมชน และเริ่มต้นหัวถูกออกแบบ และพัฒนาที่เส้นของปากกาหรือคีย์ในการพิมพ์ดีด Underwood ตั้งแต่นั้น leitmotif ได้ถูกโปรแกรม ปัญหา การเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้น และลด หรือกำจัดทุนมากกว่าหาวิธีใหม่ ๆ ทำสิ่งที่ดีเน้นการโจมตี ใช้ต่อเป็นกรณีในจุด มีการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับความร้อนเริ่มต้นของประสิทธิภาพ การอภิปรายส่วนใหญ่ revolves รอบว่าเก็บกำไรในความเป็นหนุ่มสาวก่อนโรงเรียนผู้เรียนของในระดับต้น (หนึ่งถึงสาม) นักวิจารณ์อ้างอิงศึกษาที่พูดมีน้อยไม่มีผลที่ยั่งยืน กองหลังอ้างอิงศึกษาที่พบว่าผลต่อเนื่องพบ อภิปรายนี้มีจำกัดทุนและกิจกรรม ของต่อไม่ ใช่ เพื่อหาทางปรับปรุงประสิทธิภาพ และขยายผลกระทบ นี้ดูเหมือนว่าแปลกเรา ถ้ามีการพิสูจน์แล้วว่าโปรแกรมที่ทำงาน แต่ผลจะไม่อยู่ยั่งยืน วิธีการทางตรรกะ ธุรกิจเหมือนเป็นสองลง และ จะอุทิศทรัพยากรเพิ่มเติมที่จุดแทรกแซงที่เหมาะสมเพื่อให้แน่ใจว่า มีรักษา และเพิ่มกำไรเรียน แก่การส่งคืนที่เหมาะสมลงทุนตรงข้ามกับค่าใช้จ่าย unrewarded และ ตอนนี้ของเราคำถามสุดท้าย: เมื่อความยากจนใหม่และที่สิ่งที่ยืนวันนี้ ไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงสงครามกับความยากจนต่อไปหรือไม่ คำตอบของเราที่ได้แน่นอน แต่เป็น caveat Caveat นั้นคือ เราต้องค้นหาใหม่ และดีกว่าวิธีการต่อสู้สงครามกับความยากจนที่ transcend ขอบเขตทางการเมือง และอุดมการณ์ การตอบสนองต่อบริบทความยากจนและเงื่อนไขไม่สามารถเพียงแค่ว่าอยู่หลักสูตรจากด้านซ้าย หรือให้เงินไปอเมริกาจากด้านขวาได้ เราต้องค้นหา และค้นหาอื่น paradigms โซลูชันด้านโปรแกรมที่วิจัยและหลักฐานตาม และพัฒนาขั้นตอนการสอบถามทั้งหมด และเปิด โชคดี ครบรอบปี fiftieth สงครามนี้ได้นำความใหม่และสดคิดกับพื้นที่นี้สำคัญ ตัวอย่าง ปีเตอร์ Edelman แจง "10 บทเรียนสำหรับในอนาคต" เช่น: "เราไม่สามารถโจมตีความยากจน โดยกำหนดคำถามของรายได้..." Michael Gerson แนะนำชื่อสงครามและ "กลยุทธ์ใหม่" เพิ่มทักษะของผู้ปฏิบัติงาน และรางวัล และ "ส่งเสริมปกติของการแต่งงาน" บรู๊คส์ David แนะนำการ "พัฒนาวาระเพื่อช่วยเด็กยากจนที่ไปกำเนิดชั้นกลาง" บรู๊คส์ยังสนับสนุนว่า ประธานสร้าง "มีโอกาสรัฐบาล" โดยนำกลุ่มสองเข้าด้วยกันเพื่อสร้าง "โอกาสและวาระการประชุมเคลื่อนไหวทางสังคม" เขียนสำหรับในประเทศคาทอลิกโปรแกรมรายงาน Michael ฌอนนี่เรียกตามคริสตจักรคาทอลิกจะนำในโซลูชั่นผ่านการประชุมของคาทอลิกในระดับรัฐและกรรมการในองค์กรการกุศลที่คาทอลิกระดับ dioceses พูดคุยและสนทนาได้เริ่มขึ้น เราต้องแปลงพลังงานนี้ปัญญาไม่ถือเขาถือเราแผนปฏิบัติและสกุลเงินอารมณ์ที่จำเป็นเพื่อดำเนินต่อ จะชนะการต่อสู้ในสงครามกับความยากจน และ การกำราบความยากจนปัจจุบันความเมตตา ความมุ่งมั่น และความคิดสร้างสรรค์ ถ้าเราไม่ทำ จะชัยชนะความยากจนใหม่ของอเมริกา และอเมริกาและชาวอเมริกันจะมากย่อมให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจนของความเมตตาองค์ประกอบที่หนักใจมากที่สุดของความยากจนใหม่นี้เป็นสิ่งที่เราติดป้ายที่กำลังเติบโต "ช่องว่างความเห็นอกเห็นใจ" ต่อผู้ที่ต้องการระหว่างพรรคประชาธิปัตย์และพรรครีพับลิกัน
ศูนย์วิจัย Pew ผ่านการสำรวจค่าที่ได้รับการติดตามทัศนคติเกี่ยวกับการสนับสนุนสำหรับสุทธิความปลอดภัยทางสังคมทุกห้าปีตั้งแต่ปี 1987 โดยใช้การตอบสนองในงบสาม ขนาดของช่องว่างสำหรับผู้ที่ตอบยืนยันในรายการเหล่านั้นในปี 1987 เมื่อเทียบกับปี 2012 เป็นไฮไลต์ด้านล่าง.
•มันเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลที่จะดูแลคนที่ไม่สามารถดูแลตัวเอง:. (1987 DR Gap + 17 2012 Gap . + 35).
•รัฐบาลควรจะช่วยคนยากจนมากขึ้นถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงการที่จะลึกในตราสารหนี้: (1987 Gap + 25 2012 ช่องว่าง 45)...
•รัฐบาลควรรับประกันพลเมืองทุกคนพอที่จะกินและสถานที่ที่จะนอนหลับ (.. 1987 Gap + 27 2012 ช่องว่าง 42)
ช่องว่าง DR อยู่ค่อนข้างคล้ายกันในขนาดระหว่างปี 1987 และปี 2002 และจากนั้นก็เริ่มที่จะลดช่องว่าง expand.The DR ที่ "ดูแลคนที่ไม่สามารถดูแลตัวเอง" และ "ช่วยให้ผู้คนมากขึ้นแม้ว่าจะหมายถึงจะมากขึ้นในตราสารหนี้" เพิ่มขึ้นกว่า 10 จุดระหว่างการตอบสนองในปี 2007 เมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในปี 2012 ความยากจนของความมุ่งมั่นในการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในทัศนคติของการเลือกตั้งที่ได้รับการสะท้อนให้เห็นในน้ำเสียงและระยะเวลาการอภิปรายสาธารณะในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและในการกำหนดนโยบายและการออกกฎหมายซึ่งจะช่วยลดทรัพยากรถูกอุทิศตนเพื่อช่วยให้ผู้ที่อยู่ในความต้องการ ตัวอย่างล่าสุดนี้มีการตัดกับแสตมป์อาหารเสริมหรือโครงการให้ความช่วยเหลือทางโภชนาการ (SNAP); และความล้มเหลวที่จะขยายการประกันการว่างงานลด benefits.The เพื่อแสตมป์อาหารจะอยู่ที่ประมาณ $ 800,000,000 ต่อปีหรือ $ 8000000000 ในช่วงทศวรรษหน้า สำนักงบประมาณรัฐสภาประมาณการที่พวกเขาจะส่งผลกระทบเกี่ยวกับ 850,000 ครัวเรือน ไม่สามารถที่จะผ่านการเป็นส่วนหนึ่งของการประกันการว่างงานหมายความว่า 1.3 ล้านคนงานได้รับผลประโยชน์โดยไม่ต้องว่างงานตั้งแต่ 28 ธันวาคมขณะที่แบรด Plumer อธิบายในบล็อกของวอชิงตันโพสต์การสูญเสียผลประโยชน์เหล่านี้มีความสำคัญสำหรับความหลากหลายของเหตุผลรวมถึงส่วนใหญ่ในระยะยาว ว่างงานมีเวลาที่ยากมากในการหางาน; การว่างงานระยะยาวจะใช้เวลาโทรมากต่อสุขภาพของผู้คนและความเป็นอยู่; และผลประโยชน์เหล่านี้เป็นแหล่งสำคัญของรายได้สำหรับผู้คนนับล้าน. ความยากจนของความคิดสร้างสรรค์ห้าสิบปีที่ผ่านมาเมื่อสงครามกับความยากจนได้มีการประกาศเปิดตัวและมีการขาดความคิดสร้างสรรค์ไม่มี โปรแกรมใหม่ที่เป็นตัวหนาที่ส่งผลกระทบความยากจนเช่นการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยทางสังคมโปรแกรมการฝึกอบรมงานประกันสุขภาพของรัฐบาลคณะทำงานชุมชนโปรแกรมการกระทำและ Head Start ได้รับการออกแบบและพัฒนาขึ้นในจังหวะของปากกาหรือคีย์บนเครื่องพิมพ์ดีดอันเดอร์วู้ดที่ ตั้งแต่นั้นมาเพลงเอกที่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์โปรแกรมเพื่อเน้นปัญหาที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้นและเพื่อลดหรือขจัดเงินทุนมากกว่าที่จะหาวิธีการใหม่ ๆ ที่จะทำให้สิ่งที่ดีกว่า ใช้เวลาเริ่มใหญ่เป็นกรณีในจุด มีอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับการอภิปรายเริ่มต้นความร้อนที่มีประสิทธิภาพคือ มากของการอภิปรายหมุนรอบไม่ว่าจะเป็นกำไรในความสามารถของผู้เรียนก่อนวัยเรียนหนุ่มจะรักษาเกรดลงในช่วงต้น (หนึ่งผ่านสาม) นักวิจารณ์กล่าวถึงการศึกษาที่บอกว่ามีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มีผลกระทบที่ยั่งยืน ป้อมปราการกล่าวถึงการศึกษาที่พบว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญอย่างต่อเนื่อง การอภิปรายครั้งนี้มีข้อ จำกัด สำหรับการระดมทุนและกิจกรรมของ Head Start มากกว่าที่จะหาวิธีในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานและขยายผลกระทบ นี้น่าแปลกที่เรา หากมีการพิสูจน์แล้วว่าโปรแกรมทำงาน แต่ผลของมันจะไม่ได้อย่างยั่งยืนจะไม่ได้เป็นตรรกะธุรกิจเหมือนเป็นวิธีการที่สองลงและจะอุทิศทรัพยากรเพิ่มเติมที่จุดแทรกแซงที่เหมาะสม (s) เพื่อให้แน่ใจว่าการเรียนรู้เป็นกำไร รักษาและเพิ่มขึ้น? นี้ช่วยให้มั่นใจผลตอบแทนจากการลงทุนที่เหมาะสมเมื่อเทียบกับค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้รับรางวัล และตอนนี้คำถามสุดท้ายของเราในแง่ของความยากจนและสิ่งที่โดดเด่นในวันนี้ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกที่จะดำเนินการต่อสงครามกับความยากจน? คำตอบของเราในการที่เป็นอย่าง แต่มีข้อแม้ ข้อแม้นั่นคือการที่เราต้องการที่จะหาวิธีการใหม่และดีกว่าที่จะต่อสู้กับสงครามกับความยากจนที่อยู่เหนือขอบเขตและอุดมการณ์ทางการเมือง เพื่อตอบสนองต่อบริบทของความยากจนในปัจจุบันและสภาพไม่สามารถเพียงแค่จะบอกว่าอยู่ที่แน่นอนจากทางด้านซ้ายหรือให้เงินไปที่รัฐจากด้านขวา เราจำเป็นต้องค้นหาและพบกระบวนทัศน์ทางเลือกและการแก้ปัญหาการเขียนโปรแกรมที่มีการวิจัยและหลักฐานที่ใช้และการพัฒนาผ่านกระบวนการของการสอบสวนเต็มรูปแบบและเปิด โชคดีที่วันครบรอบปีที่ห้าสิบของสงครามครั้งนี้ได้นำการมุ่งเน้นการต่ออายุและการคิดสดไปยังพื้นที่ที่สำคัญนี้ ยกตัวอย่างเช่นปีเตอร์เอ๊ดสกิลออก "บทเรียนสิบสำหรับอนาคต" เช่น: "เราไม่สามารถโจมตีได้โดยไม่ต้องมีความยากจนอยู่คำถามของรายได้ ... " ไมเคิล Gerson แนะนำการเปลี่ยนชื่อสงครามและ "กลยุทธ์ใหม่" เช่นการเพิ่มทักษะในการปฏิบัติงาน และผลตอบแทนและ "การส่งเสริมให้เป็นบรรทัดฐานของการแต่งงาน". เดวิดบรูคส์แนะนำ "วาระการพัฒนาที่จะช่วยให้เด็กยากจนย้ายตั้งแต่แรกเกิดถึงชนชั้นกลาง." บรูคส์ยังสนับสนุนว่าประธานาธิบดีสร้าง "ซึ่งเป็นโอกาสที่รัฐบาล" โดยนำกลุ่มพรรคร่วมกันเพื่อสร้าง "โอกาสและวาระการเคลื่อนไหวทางสังคม." เขียนคาทอลิกแห่งชาติข่าวไมเคิลวินเทอร์ฌอนเรียกร้องให้คริสตจักรคาทอลิกที่จะเป็นผู้นำในการแก้ปัญหาการปลอมผ่านการประชุมของคาทอลิกในระดับรัฐและกรรมการคาทอลิกองค์กรการกุศลในระดับเหรียญตรา การเจรจาและการอภิปรายได้เริ่ม เราจำเป็นต้องแปลงนี้พลังงานทางปัญญาที่จะมีแผนในทางปฏิบัติไม่เข้าข้างและสกุลเงินทางอารมณ์ที่จำเป็นเพื่อดำเนินการต่อที่จะชนะการต่อสู้ในสงครามกับความยากจนและเพื่อกำราบความยากจนในปัจจุบันของความเห็นอกเห็นใจความมุ่งมั่นและความคิดสร้างสรรค์ ถ้าเราทำไม่ได้ความยากจนใหม่ของอเมริกาจะประสบความสำเร็จและอเมริกาและชาวอเมริกันจะมีมากยากจนสำหรับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจนของความเห็นอกเห็นใจ
องค์ประกอบที่แย่ที่สุดของความยากจนใหม่ นี่คือสิ่งที่เราป้ายเติบโต " เมตตาต่อผู้ต้องการช่องว่าง " ระหว่างพรรคประชาธิปัตย์และพรรครีพับลิ . ที่ศูนย์วิจัย Pew ผ่านค่าของการสำรวจได้รับการติดตามทัศนคติเกี่ยวกับการสนับสนุนสำหรับสุทธิความปลอดภัยทางสังคมทุก 5 ปี ตั้งแต่ปี 1987 ใช้การตอบสนองทั้ง 3 ข้อความขนาดช่องว่างสำหรับผู้ที่ตอบในรายการเหล่านั้น affirmatively ในปี 1987 เมื่อเทียบกับ 2012 จะเน้นด้านล่าง
- มันเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลที่ต้องดูแลประชาชน ที่ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ ( 1987 d-r ช่องว่าง 17 2012 ช่องว่าง 35 . )
- รัฐบาลควรช่วยคนขัดสนมากขึ้นถึงแม้จะลึกในตราสารหนี้ : ( 1987 ช่องว่าง 25 2012 ช่องว่าง 45 . )
- รัฐบาลควรรับประกันทุกพลเมืองมากพอที่จะกินและที่นอน ( 1987 ช่องว่าง 27 2012 ช่อง 42 )
d-r ช่องว่างอยู่ค่อนข้างคล้ายกันในขนาดระหว่างปี 1987 และปี 2002 และเริ่มขยายตัวการ d-r ช่องว่าง " ดูแลผู้ที่ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ และช่วยให้ผู้คนมากขึ้นถึงแม้จะเพิ่มเติมในตราสารหนี้ " เพิ่มขึ้นกว่า 10 จุดระหว่างการตอบสนองใน 2007 เป็นนอกคอกใน 2012 .


ความยากจนของความมุ่งมั่นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในทัศนคติของเขตเลือกตั้งได้สะท้อนเสียง และแนวโน้มของการอภิปรายสาธารณะในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และในด้านนโยบายและกฎหมาย ซึ่งจะช่วยลดทรัพยากรที่ทุ่มเทเพื่อช่วยให้ผู้ที่อยู่ในความต้องการ ตัวอย่างล่าสุดของนี้ : ตัดกับแสตมป์อาหารหรือความช่วยเหลือทางโภชนาการเสริมโปรแกรม ( Snap ) ; และความล้มเหลวที่จะขยายสิทธิประโยชน์การประกันการว่างงาน การตัดแสตมป์อาหารจะอยู่ที่ประมาณ 800 ล้านเหรียญต่อปีหรือ $ 8 ล้านกว่าทศวรรษถัดไป สำนักงานงบประมาณรัฐสภาประเมินพวกเขาจะส่งผลกระทบประมาณ 850 , 000 ครัวเรือน ไม่สามารถผ่านส่วนขยายของการประกันการว่างงานหมายความว่า 1.3 ล้านคนได้รับโดยไม่มีผลประโยชน์ว่างงานตั้งแต่ 28 ธันวาคมขณะที่ แบรด พลัมเมอร์อธิบายในวอชิงตันโพสต์บล็อก , การสูญเสียของเรื่องผลประโยชน์เหล่านี้สำหรับหลากหลายเหตุผลรวมถึง : ที่สุดของอัตราการว่างงานในระยะยาวมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการหางาน การว่างงานในระยะยาวจะใช้เวลาการโทรมากในสุขภาพของผู้คน และถูกดี และ ผลประโยชน์เหล่านี้เป็นแหล่งที่มาหลักของรายได้สำหรับ คนเป็นล้าน .



ความยากจนของความคิดสร้างสรรค์