HISTORYCultivation of the vine bega

HISTORY
Cultivation of the vine began several thousand years before Christ and is mentioned many times in the Old Testament. The ancient Egyptians made wine; the early Greeks exported it on a considerable scale.
During the Roman Empire vine cultivation was extended to such a degree that a surplus ensued, and in AD 92 the emperor Domitian decreed that half the vines outside Italy be uprooted. When replanting was later permitted, vineyards extended into northern France and Germany and even into southern England.
The Middle Ages, AD c.400-1200, saw little progress in viticulture. From about 1200, monasteries kept alive the art of wine making. Later the nobility also owned extensive vineyards. The French Revolution and the secularization of the German vineyards by Napoleon, however, removed many vineyards from ecclesiastical hands.
From the beginning of the 13th century, the wines of Bordeaux (an area under the English crown from 1152 to 1435) were commonly shipped to England, the Hanseatic ports, and the Low Countries. By the 14th century wines from Spain and Portugal were also widely exported. Drinking habits were largely governed by changing fashions at court, political relations with producing countries, and changing rates of excise duty. During the 18th century heavy duties on French wines and an English alliance with Portugal led to a sharp rise in English consumption of Portuguese wines.
For convenience in commerce, the Bordeaux merchants classified their finest red wines as early as 1725, but it was not until 1855 that such a classification, based on the market price for each wine, received official recognition. The wines of the Médoc district were divided into five classes, or crus. The 1855 classification stands today with only one recent significant change.
During the middle and second half of the 19th century the European vineyards suffered from a series of disastrous diseases and pests, particularly mildew, or Oidium, and the plant louse, Phylloxera. First discovered in 1863, Phylloxera spread across Europe, destroying the vines by attacking their roots. Not until about 1880 was the grafting of European vine species onto immune American rootstock accepted as the only viable solution. Selective replanting also led to improved grapes.
Simultaneously, a movement began to ensure the authenticity of wine, culminating (1936) in France when the appellation controlée(quality control) law, now the model for similar legislation in other countries, came into effect. The law allows only wine made from grapes grown in the Champagne region, for example, to be called champagne.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติเพาะปลูกของเถาวัลย์จะเริ่มหลายพันปีก่อนคริสตกาล และกล่าวถึงหลายครั้งในพันธสัญญาเดิม ชาวอียิปต์โบราณทำไวน์ กรีกต้นส่งออกในระดับมากระหว่างเถาวัลย์จักรวรรดิโรมัน ได้รับการขยายเพาะปลูกขั้นที่เกิดส่วนเกินตามมา และใน AD 92 จักรพรรดิ Domitian decreed นำครึ่งนอกอิตาลีจะ uprooted เมื่อซีเมนส์ร่วมปลูกได้ในภายหลังได้รับอนุญาต ไร่องุ่นขยายเหนือฝรั่งเศสและเยอรมนี และแม้แต่ ในประเทศอังกฤษยุคกลาง AD c.400-1200 เห็นความคืบหน้าน้อยใน viticulture จากประมาณ 1200 อารามเก็บชีวิตศิลปะการทำไวน์ ภายหลังขุนนางยังเป็นเจ้าของไร่องุ่นกว้างขวาง การปฏิวัติฝรั่งเศสและตัสของไร่องุ่นเยอรมันโดยนโปเลียน ไร เอาไร่องุ่นจำนวนมากจากมือ ecclesiasticalจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 13 ไวน์บอร์โดซ์ (พื้นที่ภายใต้มงกุฎอังกฤษจาก 1152 1435) ถูกจัดส่งไปอังกฤษ พอร์ต Hanseatic และประเทศต่ำโดยทั่วไป โดยศตวรรษที่ 14 ไวน์จากสเปนและโปรตุเกสได้อย่างกว้างขวางนอกจากนี้การส่งออก นิสัยดื่มได้รับการดูแลมาก โดยเปลี่ยนแฟชั่นคอร์ท ความสัมพันธ์ทางการเมืองกับประเทศที่ผลิต และการเปลี่ยนแปลงอัตราภาษีสรรพสามิต ในช่วงศตวรรษ 18 หน้าที่หนักไวน์ฝรั่งเศสและพันธมิตรอังกฤษกับโปรตุเกสนำไปสู่การใช้ภาษาอังกฤษของไวน์โปรตุเกสขึ้นคมเพื่อความสะดวกในการค้า ร้านค้าบอร์โดซ์จัดของดีไวน์แดงก่อนเป็น 1725 แต่ก็ยังไม่จน 1855 ว่า เช่นประเภท ตามราคาตลาดในแต่ละไวน์ ได้รับรู้อย่างเป็นทางการ ไวน์ของ Médoc ถูกแบ่งออกเป็น 5 ชั้น หรือฉลากรูปดอกไม้แสดงอยู่ ประเภท 1855 ถึงวันนี้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญล่าสุดเพียงหนึ่งในช่วงกลางครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 ไร่องุ่นยุโรปทุกข์ทรมานจากโรคร้าย และศัตรู พืช โดยเฉพาะอย่างยิ่งคราบ หรือ Oidium และพืช louse, Phylloxera ชุด พบครั้งแรก ในวันที่ 1863, Phylloxera แพร่กระจายไปทั่วยุโรป ทำลายการนำ โดยการโจมตีของราก ไม่ถึงประมาณ 1880 ถูก grafting พันธุ์ไวน์ยุโรปลงภูมิคุ้มกัน rootstock อเมริกันยอมรับเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะได้ ยังใช้ซีเมนส์ร่วมปลูกนำไปองุ่นปรับปรุงพร้อมกัน การเคลื่อนไหวเริ่มให้ความถูกต้องของไวน์ จบ (ค.ศ. 1936) ในประเทศฝรั่งเศสเมื่อกฎหมาย appellation controlée(quality control) ตอนนี้แบบจำลองสำหรับกฎหมายเหมือนในประเทศอื่น ๆ ผล กฎหมายอนุญาตให้เฉพาะไวน์ที่ทำจากองุ่นที่ปลูกจะเรียกแชมเปญแชมเปญภูมิภาค เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์
การเพาะปลูกของเถาเริ่มหลายพันปีก่อนคริสตกาลและถูกกล่าวถึงหลายครั้งในพันธสัญญาเดิม ชาวอียิปต์โบราณทำไวน์; ต้นกรีกส่งออกมันในระดับมาก.
ในช่วงการเพาะปลูกจักรวรรดิโรมันเถาที่ยื่นออกไปในระดับที่เกินดุลเกิดขึ้นและในปี ค.ศ. 92 จักรพรรดิ Domitian มีคำสั่งว่าองุ่นครึ่งนอกอิตาลีถูกถอนรากถอนโคน เมื่อปลูกได้รับอนุญาตต่อมาไร่องุ่นที่ยื่นออกไปทางตอนเหนือของฝรั่งเศสและเยอรมนีและยังเป็นภาคใต้ของอังกฤษ.
ยุคกลาง c.400-1200 AD เห็นความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยในการปลูกองุ่น จากประมาณ 1200 พระราชวงศ์เก็บชีวิตศิลปะของการทำไวน์ ต่อมาขุนนางยังเป็นเจ้าของไร่องุ่นกว้างขวาง การปฏิวัติฝรั่งเศสและ secularization ของไร่องุ่นที่เยอรมันโดยนโปเลียน แต่ออกไร่องุ่นจำนวนมากจากมือของสงฆ์.
จากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 13 ไวน์บอร์โดซ์ (พื้นที่ใต้มงกุฎภาษาอังกฤษ 1152-1435) ได้รับการจัดส่งทั่วไป อังกฤษพอร์ต Hanseatic และประเทศต่ำ ไวน์โดยศตวรรษที่ 14 จากสเปนและโปรตุเกสก็ยังส่งออกไปอย่างกว้างขวาง ทัศนคติต่อการดื่มส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยการเปลี่ยนแฟชั่นที่ศาลความสัมพันธ์ทางการเมืองกับประเทศผู้ผลิตและการเปลี่ยนแปลงอัตราภาษีสรรพสามิต ในช่วงศตวรรษที่ 18 หน้าที่หนักในไวน์ฝรั่งเศสและพันธมิตรภาษาอังกฤษกับโปรตุเกสนำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการบริโภคของไวน์ภาษาอังกฤษภาษาโปรตุเกส.
เพื่อความสะดวกในการค้าพ่อค้าบอร์โดซ์จัดที่ดีที่สุดไวน์แดงของพวกเขาเร็วที่สุดเท่าที่ 1725 แต่มันก็ไม่ได้จนกว่า 1855 ที่ดังกล่าวจำแนกตามราคาตลาดสำหรับไวน์แต่ละได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ ไวน์ของอำเภอMédocถูกแบ่งออกเป็นห้าชั้นเรียนหรือแข้ง 1855 จำแนกยืนอยู่ในปัจจุบันมีเพียงหนึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ.
ในช่วงครึ่งกลางและที่สองของศตวรรษที่ 19 ไร่องุ่นยุโรปรับความเดือดร้อนจากชุดของโรคภัยพิบัติและแมลงศัตรูพืชโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคราน้ำค้างหรือ Oidium และเหาพืช Phylloxera ค้นพบครั้งแรกในปี 1863 Phylloxera แผ่กระจายไปทั่วยุโรปทำลายเถาโดยการโจมตีรากของพวกเขา ไม่ได้จนกว่า 1880 เกี่ยวกับการปลูกถ่ายอวัยวะเป็นสายพันธุ์เถายุโรปบนต้นตออเมริกันภูมิคุ้มกันได้รับการยอมรับเป็นเพียงโซลูชั่นที่ทำงานได้ ปลูกคัดเลือกนอกจากนี้ยังนำไปสู่การปรับปรุงองุ่น.
พร้อมกันการเคลื่อนไหวเริ่มที่จะให้ความถูกต้องของไวน์สูงสุด (1936) ในประเทศฝรั่งเศสเมื่อนาม Controlee (ควบคุมคุณภาพ) กฎหมายในขณะนี้รูปแบบการออกกฎหมายที่คล้ายกันในประเทศอื่น ๆ เข้ามาทำให้เกิด กฎหมายอนุญาตให้ไวน์เท่านั้นทำจากองุ่นที่ปลูกในภูมิภาคแชมเปญเช่นจะเรียกว่าแชมเปญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์
ปลูกเถาเริ่มหลายพันปีก่อนคริสต์และเป็นที่กล่าวถึงหลายครั้งในพระคัมภีร์ไบเบิลฉบับเก่า ชาวอียิปต์โบราณทำไวน์ ; ต้นกรีกส่งออกในระดับมาก
ในระหว่างจักรวรรดิโรมันเถาปลูกได้ขยายเป็นระดับที่เกินดุล ensued และในโฆษณา 92 จักรพรรดิโดมิเทียนกำหนดว่าครึ่งหนึ่งค้างนอกอิตาลีถูกถอนรากถอนโคนด้วยเมื่อปลูกเป็นไร่องุ่น ต่อมาได้รับอนุญาตให้ขยายเข้ามาในภาคเหนือของประเทศฝรั่งเศสและเยอรมนี และแม้แต่ในภาคใต้ของประเทศอังกฤษ .
สมัยกลาง ลงประกาศ c.400-1200 เห็นความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยในการปลูกองุ่น . จากประมาณ 1200 วัดเก็บชีวิตศิลปะของการทำไวน์ ต่อมาขุนนางยังเป็นเจ้าของไร่องุ่นกว้างขวาง . การปฏิวัติฝรั่งเศสและบทบาทของไร่องุ่นที่เยอรมันโดยนโปเลียน อย่างไรก็ตามลบออกหลายไร่องุ่นจากมือนักบวช .
จากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 13 , ไวน์บอร์โด ( พื้นที่ใต้มงกุฎภาษาอังกฤษจาก 560 ไปที่ผู้ ) ถูกส่งไปยังประเทศอังกฤษ , ท่าเรือ Hanseatic และระดับประเทศ โดยศตวรรษที่ 14 ไวน์จากสเปนและโปรตุเกสถูกส่งออกอย่างกว้างขวาง นิสัยการดื่มส่วนใหญ่ควบคุมโดยการเปลี่ยนแฟชั่นในศาลความสัมพันธ์ทางการเมืองกับประเทศที่ผลิต และการเปลี่ยนแปลงอัตราภาษีสรรพสามิตของหน้าที่ ในช่วงศตวรรษที่ 18 หน้าที่หนักในไวน์ฝรั่งเศสและพันธมิตรอังกฤษกับโปรตุเกส นำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการใช้ภาษาอังกฤษของไวน์โปรตุเกส
เพื่อความสะดวกในการค้า บอร์โดไวน์แดงที่ดีที่สุดของร้านค้าย่อยเร็ว 1 , แต่มันไม่ได้จนกว่า 1855 เช่นการจัดหมวดหมู่ตามราคาตลาดสำหรับแต่ละไวน์ที่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ ไวน์ของ M éหมอตำบลแบ่งออกเป็นห้าชั้น หรือขา . 1855 การจำแนกประเภทที่ยืนวันนี้มีเพียงหนึ่งล่าสุดเปลี่ยนแปลง .
ในช่วงกลาง และช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 ไร่องุ่นที่ยุโรปได้รับความเดือดร้อนจากชุดของโรคและแมลงศัตรูพืช โดยเฉพาะโรคร้ายแรงหรือ oidium , , ,และพืชเพลี้ยชาทํ . ค้นพบครั้งแรกใน 1863 ชาทํกระจายทั่วยุโรป เพราะเถา โดยโจมตีรากของพวกเขา จนกระทั่งประมาณ 1880 เป็นกราฟต์ลงบนต้นตอชนิดเถายุโรปอเมริกันภูมิคุ้มกันยอมรับเป็นโซลูชั่นที่ทำงานได้ การทำสวนองุ่นยังนำไปสู่การปรับปรุง .
พร้อมกัน การเคลื่อนไหวเริ่มมั่นใจในความถูกต้องของไวน์สูงสุด ( 1936 ) ในประเทศฝรั่งเศส เมื่อผู้อุทธรณ์ควบคุมé e ( การควบคุมคุณภาพ ) กฎหมาย ตอนนี้รูปแบบคล้ายกันกฎหมายในประเทศอื่น ๆ มาได้ กฎหมายอนุญาตให้ไวน์ที่ทำจากองุ่นที่ปลูกในภูมิภาคแชมเปญ , ตัวอย่างเช่น , จะเรียกว่าแชมเปญ