For nearly a decade, Keith McFarlan

For nearly a decade, Keith McFarland was frustrated by
the fact that he could never find a book that adequately
described the steps a company could take to solve the
problems involved when moving beyond
the entrepreneurial stages of business toward
something bigger. In the mid-1990s he had
just become chairman of a Los Angelesbased
company that had twice been named
to Inc. magazine’s Inc. 500 list of the fastestgrowing
privately held companies in the
United States.He felt his company was at a
turning point that would soon determine
whether it would reach its full potential for
exponential growth, or if it would stagnate.
Wouldn’t be nice, he thought, if there was a
book describing the experiences of entrepreneurs
who had led their companies to
whole new levels of success?
About the same time that he assumed his position as
chairman,McFarland met Peter Drucker, the man who
essentially defined the science of business management in
the 20th century, and he discussed his dilemma — why
couldn’t he find a decent book that would serve as a road
map for taking his company past the confines of its entrepreneurial
stage? Drucker’s reply was simple:“Because you
haven’t written it yet.”
Fast-forward to 2002, when McFarland was one of two
keynote speakers addressing a conference composed of
CEOs.The other speaker on the bill was Jim Collins,
author of Good to Great, arguably the most successfulbusiness book of this decade.At the conference
McFarland pointed out to Collins that all the companies
described in Good to Great were large organizations, with
average sales figures of $32 billion. But, again,McFarland
was concerned about all those companies that wanted to
break away from the early stages of business development.
Where was the book for them?
The book, Collins advised, could be done using the
same research methods he employed when
writing Good to Great.After receiving
encouragement from two of the most
respected voices in the field,McFarland
was finally inspired enough to set out and
discover for himself how a company moved
from startup to full-blown success.He
wasn’t interested in the General Electrics,
Dells orWal-Marts of the business world
— those companies and others in their
economic strata had been analyzed countless
times.What McFarland wanted were
real-life examples of the businesses that had
broken through the entrepreneurial stage of
development and, if they weren’t raking in
tens of billions of dollars annually, were at least successful
on a large scale. In doing so, he finally found that book
he had been looking for all those years — his own.And
even though he claims that The Breakthrough Company is
not a recipe for creating successful companies, he still
offers plenty of advice on how a company moves from
one level of accomplishment to the next.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับเกือบทศวรรษ Keith McFarland เสียงความจริงที่ว่า เขาไม่เคยพบหนังสือที่เพียงพออธิบายขั้นตอนบริษัทสามารถทำการแก้ตัวปัญหาที่เกี่ยวข้องเมื่อมีการย้ายเกินกว่าในขั้นตอนที่ผู้ประกอบการของธุรกิจไปสู่สิ่งที่ใหญ่ขึ้น ในกลางปี 1990 เขาได้เพิ่งเข้าไปเป็น ประธานของ Angelesbased ลอสบริษัทที่มีชื่อสองครั้งนิตยสารอิงค์อิงค์ 500 รายการของ fastestgrowingเอกชนบริษัทในการสหรัฐ States.He รู้สึกว่า บริษัทของเขาเป็นที่จุดเปลี่ยนที่ต้องกำหนดเร็ว ๆ นี้ไม่ว่ามันจะถึงเต็มศักยภาพสำหรับเรขา หรือ ถ้ามันจะซบเซาจะไม่ดี เขาคิด ถ้ามีการหนังสืออธิบายประสบการณ์ของผู้ประกอบการผู้นำบริษัทของพวกเขาระดับใหม่ของความสำเร็จหรือไม่เกี่ยวกับเวลาเดียวกันที่เขาถือว่าเป็นตำแหน่งของเขาประธานกรรมการ McFarland ได้พบกับ Peter Drucker คนที่กำหนดเป็นหลักวิทยาศาสตร์ของการจัดการธุรกิจในศตวรรษที่ 20 และเขากล่าวพร่ำ — ทำไมเขาไม่สามารถค้นหาหนังสือเหมาะสมที่จะเป็นถนนแผนที่สำหรับบริษัทของเขาในอดีตขอบเขตของของผู้ประกอบการขั้นตอน ตอบของ Drucker ได้ง่าย: "เพราะคุณยังไม่ได้เขียนก็ยัง"กรอไป 2002 เมื่อ McFarland เป็นหนึ่งสองลำโพงปราศรัยจัดการประชุมประกอบด้วยCEOs.The ลำโพงอื่น ๆ ในรายการคือ จิมคอลลินส์ผู้เขียนจะ เนื้อหาส่วนใหญ่ successfulbusiness หนังสือของทศวรรษนี้ ที่ประชุมMcFarland ชี้ออกไปคอลลินส์ที่บริษัททั้งหมดอธิบายไว้ในดีดีที่มีองค์กรขนาดใหญ่ ด้วยยอดขายเฉลี่ยของ $32 พันล้าน แต่ อีกครั้ง McFarlandก็กังวลว่าบริษัทเหล่านั้นทั้งหมดที่ต้องการการพักผ่อนจากช่วงแรกของการพัฒนาธุรกิจไหนหนังสือพวกเขาหนังสือ คอลลินส์ควร ทำโดยใช้การวิธีวิจัยเดียวกันที่เขาจ้างเมื่อเขียนดีมาก Great.After รับกำลังใจจากสองมากสุดเสียงยอมรับในฟิลด์ McFarlandได้ในที่สุดแรงบันดาลใจพอจะออก และค้นพบตัวเองว่าบริษัทย้ายจากการเริ่มต้นสู่ความสำเร็จเต็มเป่า เขาไม่สนใจในไฟฟ้าทั่วไปเดลส์ orWal ช๊อปของโลกธุรกิจ— บริษัทและอื่น ๆ ในการมีการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจชั้นนับไม่ถ้วนครั้ง McFarland อยากได้อะไรตัวอย่างชีวิตจริงของธุรกิจที่มีเสียที่ผ่านขั้นตอนของผู้ประกอบการพัฒนาและ ถ้าพวกเขาไม่ raking ในหมื่นล้านดอลลาร์ต่อปี ประสบความสำเร็จน้อยในขนาดใหญ่ ในการทำเช่นนั้น เขาก็พบว่าที่จองเขาได้รับการมองหาทุกปีซึ่งเขาเอง และแม้ เขาอ้างว่า บริษัทฯ ประสบความสำเร็จเขายังไม่มีสูตรสำหรับการสร้างบริษัทที่ประสบความสำเร็จมีคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการที่บริษัทย้ายจากมากมายสำเร็จไปอีกหนึ่งระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเวลาเกือบทศวรรษที่ผ่านมาคี ธ McFarland รู้สึกผิดหวังกับ
ความจริงที่ว่าเขาไม่สามารถหาหนังสือที่เพียงพอ
อธิบายขั้นตอนที่ บริษัท อาจจะใช้เวลาในการแก้
ปัญหาที่เกี่ยวข้องเมื่อมีการย้ายเกินกว่า
ขั้นตอนที่ผู้ประกอบการของธุรกิจที่มีต่อ
สิ่งที่ใหญ่กว่า ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 เขาได้
กลายเป็นเพียงประธานของลอ Angelesbased
บริษัท ที่ได้รับการตั้งชื่อเป็นครั้งที่สอง
ที่อิงค์นิตยสารอิงค์ 500 รายการของที่เติบโตเร็วที่สุด
ของ บริษัท เอกชนใน
ประเทศ States.He รู้สึกว่า บริษัท ของเขาอยู่ใน
จุดเปลี่ยนที่จะ เร็ว ๆ นี้ตรวจสอบ
ว่ามันจะถึงศักยภาพในการ
เจริญเติบโตหรือถ้ามันจะทำให้เมื่อยล้า.
จะไม่ดีที่เขาคิดว่าถ้ามี
หนังสืออธิบายประสบการณ์ของผู้ประกอบการ
ที่ได้นำ บริษัท ของพวกเขาไปยัง
ระดับใหม่ของความสำเร็จ?
เกี่ยวกับเวลาเดียวกันกับที่เขาคิดว่าตำแหน่งของเขาเป็น
ประธาน McFarland พบ Peter Drucker คนที่
เป็นหลักกำหนดวิทยาศาสตร์ของการจัดการธุรกิจใน
ศตวรรษที่ 20 และเขากล่าวถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเขา - เหตุผลที่
เขาไม่สามารถหาหนังสือดีที่จะทำหน้าที่ เป็นถนน
แผนที่สำหรับการสละ บริษัท ของเขาที่ผ่านมาขอบเขตของผู้ประกอบการของตน
บนเวที? การตอบกลับของ Drucker ได้ง่าย: "เพราะคุณ
ยังไม่ได้เขียนเลย."
Fast-ไปข้างหน้าเพื่อปี 2002 เมื่อ McFarland เป็นหนึ่งในสอง
วิทยากรที่อยู่ประชุมประกอบด้วย
CEOs.The ลำโพงอื่น ๆ เกี่ยวกับการเรียกเก็บเงินเป็นจิมคอลลิน
ผู้เขียนที่ดี เพื่อ Great เนื้อหาหนังสือ successfulbusiness มากที่สุดนี้ decade.At ประชุม
McFarland ชี้ให้คอลลินที่ทุก บริษัท
ที่อธิบายไว้ในดีดีเป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่มี
ยอดขายเฉลี่ยของ $ 32 พันล้าน แต่อีกครั้ง McFarland
เป็นกังวลเกี่ยวกับ บริษัท ทุกคนที่อยากจะ
หนีออกไปจากขั้นตอนแรกของการพัฒนาธุรกิจ.
ไหนเป็นหนังสือสำหรับพวกเขา?
หนังสือคอลลินแนะนำสามารถทำได้โดยใช้
วิธีการวิจัยเดียวกันเขาจ้างเมื่อ
การเขียนที่ดี เพื่อ Great.After ได้รับ
การสนับสนุนจากทั้งสองในที่สุด
เสียงที่เคารพนับถือในสนาม McFarland
เป็นแรงบันดาลใจในที่สุดพอที่จะตั้งออกมาและ
ค้นพบตัวเองว่า บริษัท ได้ย้าย
จากการเริ่มต้นที่จะเต็มเป่า success.He
ไม่ได้สนใจในเจเนอรัลอิเล็กทริก ,
เดลส์ orWal มาร์ทของโลกธุรกิจ
- บริษัท เหล่านั้นและอื่น ๆ ในของพวกเขา
ชั้นทางเศรษฐกิจได้รับการวิเคราะห์ที่นับไม่ถ้วน
times.What McFarland อยากเป็น
ตัวอย่างชีวิตจริงของธุรกิจที่ได้
หักผ่านขั้นตอนที่ผู้ประกอบการของ
การพัฒนาและถ้าพวกเขา weren ' T raking ใน
นับพันล้านดอลลาร์ต่อปีเป็นอย่างน้อยที่ประสบความสำเร็จ
ในขนาดใหญ่ ในการทำเช่นนั้นในที่สุดเขาก็พบว่าหนังสือที่
เขาได้รับการมองหาทุกปีที่ - own.And ของเขา
แม้เขาจะอ้างว่า บริษัท ฯ ก้าวหน้าคือ
ไม่ได้สูตรสำหรับการสร้าง บริษัท ที่ประสบความสำเร็จเขาก็ยังคง
มีความอุดมสมบูรณ์ของคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการย้าย บริษัท จาก
ระดับหนึ่งของความสำเร็จต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบทศวรรษ , คีธ แมคฟาร์แลนด์ผิดหวังโดยความจริงที่ว่าเขาไม่เคยเจอหนังสือที่เพียงพออธิบายขั้นตอนที่ บริษัท สามารถใช้เพื่อแก้ปัญหาปัญหาเมื่อย้ายเกินกว่าในขั้นตอนของธุรกิจต่อผู้ประกอบการที่ใหญ่กว่า ในช่วงที่เขามีกลายมาเป็นประธานของ Los angelesbasedบริษัทที่ชื่อ 2ให้อิงค์นิตยสาร Inc . 500 รายชื่อสำหรับบริษัท เอกชนในสหรัฐอเมริกา เขารู้สึกว่า บริษัท ของเขาอยู่ในจุดเปลี่ยนที่อีกไม่นานจะกำหนดไม่ว่ามันจะไปถึงศักยภาพสำหรับการเจริญเติบโต หรือหากจะซบเซาไม่ต้องสวยมาก เขาคิดว่า ถ้าหากมีหนังสืออธิบายประสบการณ์ของผู้ประกอบการที่ได้นำ บริษัท ของพวกเขาระดับใหม่ของความสำเร็จเกี่ยวกับเวลาเดียวกันที่เขาสันนิษฐานว่าตำแหน่งของเขาในฐานะท่านประธาน แมคฟาร์แลนด์ พบ ปีเตอร์ ดรักเกอร์ ผู้ชายที่หลักวิทยาศาสตร์ของการจัดการธุรกิจในนิยามศตวรรษที่ 20 และเขากล่าวถึงสถานการณ์ของเขา - ทำไมเขาไม่พบหนังสือที่ดีที่จะใช้เป็นถนนแผนที่สำหรับการ บริษัท ของเขาที่ผ่านมาขอบเขตของการเป็นผู้ประกอบการเวที Drucker ตอบได้ง่าย : " เพราะคุณยังไม่ได้เขียนเลย "ข้างหน้าอย่างรวดเร็วใน 2002 เมื่อแมคฟาร์แลนด์ เป็นหนึ่งใน สองลําโพงที่อยู่ในการประชุมประกอบด้วยซีอีโอ ลำโพงอื่น ๆในรายการคือ จิม คอลลินส์ผู้เขียนที่ดีเยี่ยม , arguably มากที่สุด successfulbusiness หนังสือของทศวรรษนี้ ในที่ประชุมแมคฟาร์แลนด์ชี้ให้ คอลลินส์ ที่บริษัททั้งหมดอธิบายไว้ในที่ดีเยี่ยม เป็นองค์กรขนาดใหญ่ตัวเลขยอดขายเฉลี่ยของ $ 32 พันล้าน แต่ , อีกครั้ง , แมคฟาร์แลนด์กังวลเกี่ยวกับที่ บริษัท ที่ต้องการแบ่งออกไปจากขั้นตอนแรกของการพัฒนาธุรกิจซึ่งเป็นหนังสือที่ให้หนังสือ , คอลลิน แนะนำ สามารถทำได้โดยใช้วิธีที่เขาใช้เมื่อการวิจัยเดียวกันการเขียนที่ดีเยี่ยม หลังจากได้รับกำลังใจจากสองมากที่สุดเคารพเสียงในฟิลด์ แมคฟาร์แลนด์ก็เพียงพอที่จะตั้งและแรงบันดาลใจสำหรับตัวเองค้นพบวิธีการที่ บริษัท ย้ายจากการเริ่มต้นสู่ความสำเร็จเต็มเป่า เขาไม่ได้สนใจในไฟฟ้าทั่วไปเสมือนศูนย์ข้อมูล orwal ของโลกธุรกิจ- บรรดาบริษัทในของพวกเขาและคนอื่น ๆชนชั้นทางเศรษฐกิจได้วิเคราะห์ นับไม่ถ้วนครั้ง แล้วแมคฟาร์แลนด์ต้องการคือตัวอย่างชีวิตจริงของธุรกิจที่มีหักผ่านเวทีของผู้ประกอบการการพัฒนาและถ้าพวกเขาไม่ได้ raking ในนับพันล้านดอลลาร์ต่อปี เป็นอย่างน้อย ที่ประสบความสำเร็จในขนาดใหญ่ ในการทำเช่นนั้น ในที่สุดเขาก็พบว่า หนังสือเขาได้รับการมองหาปีเหล่านั้นทั้งหมดของเขาเองถึงแม้ว่าเขาจะอ้างว่า บริษัท ที่โดดเด่นคือไม่สูตรสำหรับการสร้าง บริษัท ที่ประสบความสำเร็จ เขายังข้อเสนอมากมายของคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการที่ บริษัท ย้ายจากระดับหนึ่งของความสำเร็จให้ต่อไป