hapter 12(narrated by Tommy)Mr Bumb

hapter 12
(narrated by Tommy)
Mr Bumble and the Stranger
Mr Bumble was sitting by the fire in the workhouse where Oliver was born. He was drinking his tea and reading the paper, when a tall, dark man in a black coat came to see him. It was the man that Oliver had seen at the inn, and later outside his window with Fagin.
'Mr Bumble,' said the stranger, 'you are an officer of the workhouse, aren't you?' 'I am now master of the workhouse, young man,' said Mr Bumble slowly and in an important voice.
'I want you to tell me something,' said the stranger. 'I won't ask you to do it for nothing. Take this now.'
As he spoke, the man put two gold coins on the table. Mr Bumble took them and put them in his pocket.
'Try to remember something, Mr Bumble,' said the stranger, 'Twelve years ago last winter something happened in your workhouse. A boy was born here.'
'Many boys!' replied Mr Bumble, shaking his head.
'There was one little boy with a thin face. He was sent out to work for a coffin-maker, then he ran away to London.'
'Ah, you mean Oliver Twist!' said Mr Bumble. 'Yes, I remember him!'
'I want to hear about the old woman who looked after his mother,' said the stranger, 'Where is she?'
'She died last winter,' said Mr Bumble. 'She had a friend with her when she died - another old woman from the workhouse. She was told something.'
'How can I find her?' asked the stranger.
'Only through me,' said Mr Bumble.
'When?'
'Tomorrow.'
'At nine in the evening,' said the stranger, taking a piece of paper and writing an address on it. 'Bring her to me at this place and in secret.'
Mr Bumble looked at the paper and saw that it had no name on it.
'What name should I ask for?' he said.
'Monks,' answered the man, and walked quickly away.
It was a hot summer evening. Mr Bumble went down to the river. An old woman was with him.
'The place must be near here,' said Mr Bumble, looking at the piece of paper by the light of his lamp.
'Hello!' said a voice from an old empty house. 'Come in!' They went in.
The man in the black coat closed the door behind them.
'Now,' said the stranger to the old woman, 'what do you know about the mother of Oliver Twist? What did your friend tell you on her death bed?'
'How much money is her information worth to you?' said Mr Bumble.
'It may be worth nothing or it may be worth twenty pounds,' said Monks. 'Let me hear it first.'
'Give me twenty-five pounds in gold,' said Mr Bumble.
Monks thought for a moment. Then he took some money from his pocket. He counted out twenty-five gold coins and gave them to Mr Bumble.
'Now,' he said. 'Let's hear the story.'
'When old Sally died,' said the old woman, 'she and I were alone.'
'Was there no one else near?' asked Monks. 'No one who could hear you?'
'No,' replied the old woman. 'We were alone.'
'Good,' said Monks.
'She talked about a young girl,' continued the woman, 'who had brought a child - Oliver Twist - into the world some years before. Old Sally told me that the young mother had given her something before she died. She had asked her, almost with her last breath, to keep it for the child.'
'And did she keep it for the boy? What did she do with it?' cried Monks.
'She kept it for herself. She never gave it to the child.'
'And' then?'
'She sold it to me.'
'Where is it now?' cried Monks.
'Here,' said the woman.
She threw a small bag on to the table.
Monks tore it open, inside a small gold locket there were two pieces of hair and a plain gold wedding ring.
'The ring has the word Agnes inside it,' said the old woman. 'That was the name of the child's mother.'
'And this is all?' said Monks.
'All,' replied the woman.
'Good,' said Monks.' Now come with me. I will show you what I am going to do with this jewellery.' He led them down to the river. 'There!' said Monks, throwing the bag into the river. 'That is the end of that! And you two will say nothing about all this?'
'Of course, Mr Monks,' said Mr Bumble, bowing. 'You can trust us.'
Chapter 13
(narrated by Syrile)
Nancy Learns a Secret
Bill Sikes lay on his bed, covered by his coat. He had been ill with a fever for several weeks. The dog lay beside the bed and Nancy sat near the window. She looked white and thin. Illness had not improved Bill Sikes's temper. When Nancy helped him from the bed to a chair, he cursed her and hit her. She turned away and tried to laugh, but there was a tear in her eye.
The door opened and Fagin came into the room.
'Now listen to me, Bill,' said Fagin. 'We have got to get Oliver back. He is worth a lot of money to me, Bill.'
'How can we get him back?' said Bill.
'He is staying with Miss Maylie and her aunt. And I think we have a chance now, Bill. They have come to London from the country and they are staying at a hotel near Hyde Park. We will try again, and Nancy will help us.'
'Nancy can go with you now,' said Bill. 'I want some money from you.'
Fagin did not want to give Sikes any money, but they eventually agreed on an amount. Then he and Nancy left to get the money.
'Now,' said Fagin when they reached his room. 'I will give you the money, Nancy.' They heard the sound of a man's voice on the stairs. 'I was expecting this man,' whispered Fagin.
'Don't talk about the money, Nancy! He won't stay long.'
Fagin took the candle to the door. Monks stood there in his black coat. He stepped back when he saw Nancy.
'This is one of my young people,' said Fagin. 'Don't move, Nancy.'
Monks came in.
'When did you return to town?' asked Fagin.
'Two hours ago,' answered Monks.
'Did you see him?' asked Fagin.
'I did,' replied the other man. 'Let me have a word with you.'
Fagin led the way to the sitting-room, where they would be alone. Nancy quickly took off her shoes, followed them and stood quietly near the door. She listened to their mysterious conversation with great interest.
When Fagin came back, Nancy was ready to go home.
'You have been a long time, Fagin,' she said unhappily. 'Bill will be in a bad temper when I get back.'
'I couldn't help it, my dear. Business.'
He gave Nancy the money that Sikes had asked for, and they said goodbye.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

hapter 12
(narrated by Tommy)
นายบัมเบิลและคนแปลกหน้า
บัมเบิลนายนั่ง โดยไฟไหม้ในโรงทำงานที่โอลิเวอร์เกิด เขาดื่มชาของเขา และอ่านกระดาษ สูง เข้มชายเสื้อสีดำมาหาเขา ก็คนที่เห็นโอลิเวอร์ที่อินน์ และในภายหลัง นอกหน้าต่างของเขากับ Fagin
'นายบัมเบิล กล่าวว่า คนแปลกหน้า, ' คุณเป็นนายโรงทำงาน ไม่คุณ? " 'ตอนนี้ฉันมีหลักของโรงทำงาน หนุ่ม กล่าวว่า นายบัมเบิลอย่างช้า ๆ และ ในสำคัญเสียง
'ฉันต้องการบอกอะไร กล่าวว่า คนแปลกหน้า ' ฉันจะไม่ขอให้คุณทำเรื่อง ใช้ตอนนี้ '
เป็นพูด ผู้ชายใส่เหรียญทองที่สองบนตาราง นายบัมเบิลถ่าย และใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา.
'พยายามจำสิ่ง นายบัมเบิล กล่าวว่า คนแปลกหน้า ' สิบสองปีที่ผ่านมาหนาวสุดท้ายสิ่งที่เกิดขึ้นในโรงทำงานของคุณ เด็กที่เกิดที่นี่ "
'ในเด็กผู้ชาย ' ตอบนายบัมเบิล สั่นศีรษะของเขา.
' มีชายหนึ่งหน้าบาง เขาถูกส่งออกไปทำหีบศพกาแฟ แล้วเขาก็ย้ายหนีไปลอนดอน '
'Ah คุณหมายถึง บิดโอลิเวอร์ ' กล่าวว่า นายบัมเบิล 'ใช่ ฉันจำเขา'
' อยากได้ยินเกี่ยวกับหญิงชราที่ดูหลังจากแม่ของเขา' กล่าวว่า การที่คนแปลกหน้า 'เธออยู่ไหน "
'ตายหนาวล่าสุด กล่าวว่า นายบัมเบิล ' เธอได้เป็นเพื่อนกับเธอเมื่อเธอเสียชีวิต - หญิงชราอีกจากโรงทำงาน เธอบอกบางสิ่งบางอย่าง '
'วิธีจะหาเธอ' ถามคนแปลกหน้า.
'เท่านั้นทางเรา กล่าวนายบัมเบิล
'เมื่อ '
'พรุ่งนี้ '
'ที่เก้าในตอนเย็น กล่าวว่า คนแปลกหน้า ทำชิ้นส่วนของกระดาษ และเขียนอยู่ในนั้น 'นำเธอให้ฉันสถานที่ลับ'
นายบัมเบิลกระดาษมอง และเห็นว่า มันมีไม่มีชื่อบนมัน
'ชื่ออะไรควรฉันถาม ' เขากล่าวว่า .
'พระ ตอบผู้ชาย และเดินไปอย่างรวดเร็ว.
ก็เย็นร้อน นายบัมเบิลไปลงแม่น้ำ หญิงชราถูกกับเขา
'ต้องอยู่ใกล้ที่นี่ กล่าวว่า นายบัมเบิล ชิ้นส่วนของกระดาษมองตามแสงของหลอดไฟของเขา
'สวัสดี ' กล่าวเสียงจากบ้านว่างเก่า 'มา' พวกเขาไปค่ะ
คนในเสื้อคลุมสีดำปิดประตูนั้น
'ทันที กล่าวว่า คนแปลกหน้ากับหญิงชรา, ' คุณรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของโอลิเวอร์บิด ไม่ได้เพื่อนของคุณบอกอะไรคุณบนเตียงของเธอตาย? "
'จำนวนเงินคือมูลค่าของข้อมูลคุณ ' กล่าวนายบัมเบิล
' อาจเป็นอะไรที่คุ้มค่า หรืออาจจะเป็นมูลค่ายี่สิบปอนด์' กล่าวว่า พระสงฆ์ "ผมได้ยินครั้งแรก'
'ให้ฉันยี่สิบห้าปอนด์ทองคำ กล่าวนายบัมเบิล
พระคิดว่า ช่วงนั้น แล้ว เขาเอาเงินบางส่วนจากกระเป๋าของเขา เขานับออกยี่สิบห้าเหรียญทอง และให้พวกเขากับนายบัมเบิล.
'ทันที เขากล่าวว่า 'ลองฟังเรื่องราว'
'เมื่อแฮร์รีเก่าตาย หญิงชรากล่าวว่า "เธอและฉันได้คนเดียว'
'ไม่มีไม่มีใครใกล้ ' ขอให้พระสงฆ์ 'ไม่มีใครสามารถได้ยินคุณ"
'ไม่ ตอบหญิงชรา 'เราได้คนเดียว'
'ดี กล่าวว่า พระสงฆ์.
'เธอคุยสาว ต่อผู้หญิง, ' ที่ได้นำเด็ก - โอลิเวอร์บิด - สู่โลกปีก่อน แฮร์รีเก่าบอกผมว่า แม่สาวมีให้เธออะไรก่อนตาย เธอถามเธอ มีเธอลมหายใจสุดท้าย ให้สำหรับเด็กเกือบ '
' และเธอได้เก็บมันสำหรับเด็ก ก็เธอทำอะไรกับมันหรือไม่ ' ร้องเรียกภิกษุ
' เธอเก็บไว้สำหรับตัวเอง เธอไม่เคยให้กับเด็ก '
'และ' แล้ว?'
'เธอขายมันให้ฉัน '
'ที่เป็นตอนนี้ ' ร้องเรียกภิกษุ
'นี่ กล่าวว่า ผู้หญิง.
เธอโยนถุงเล็กระบบตาราง
พระฉีกเปิด ภายในกลมและเหลี่ยมทองเล็ก มีสองชิ้นของผมและแหวนแต่งงานทองคำธรรมดา
'วงแหวนมีคำว่าแอกเนส ไว้ภายใน' กล่าวว่า หญิงชรา 'ที่เป็นชื่อของแม่ของลูก'
'และนี่คือทั้งหมด ' กล่าวว่า พระสงฆ์.
'ทั้งหมด ตอบผู้หญิง
'ดี กล่าวว่า พระสงฆ์ ' ตอนนี้ มาด้วย ฉันจะแสดงคุณสิ่งที่ฉันกำลังไปทำเครื่องประดับนี้ ' เขานำพวกเขาลงแม่น้ำ 'มี ' กล่าวว่า พระสงฆ์ การขว้างปาถุงลงในแม่น้ำ ' ที่เป็นที่สิ้นสุด และคุณสองจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมดหรือไม่? "
'ของหลักสูตร นายพระ กล่าวว่า นายบัมเบิล โค้ง 'คุณสามารถไว้วางใจเรา'
บทที่ 13
(narrated by Syrile)
Nancy รู้ความลับ
Sikes ตั๋วนอนบนเตียงของเขา ครอบคลุมเสื้อนอกของเขา เคยมีอาการไข้หลายสัปดาห์ สุนัขวางข้างเตียงนอน และแนนซี่นั่งใกล้หน้าต่าง เธอดูขาว และบาง เจ็บป่วยได้ดีขึ้นอารมณ์ตั๋ว Sikes เมื่อแนนซี่ได้ช่วยเขาจากเก้าอี้ เขาสาปเธอ และตีเธอ เธอหัน และพยายามหัวเราะ แต่มีน้ำตาในตาของเธอ
ประตูเปิด และ Fagin มาในห้อง
'ตอนนี้ฟังฉัน ตั๋ว กล่าวว่า Fagin ' เรามีโอลิเวอร์กลับมา เขาจะคุ้มค่าเงินผม เก็บเงินจำนวนมาก '
'ว่าเราได้เขากลับมา ' กล่าวว่า ตั๋ว.
' เขาเข้ามา ด้วยนางสาว Maylie และป้าของเธอ และผมคิดว่า เรามีโอกาสตอนนี้ ตั๋ว พวกเขาได้มาถึงลอนดอนจากประเทศ และพวกเขาจะพักที่โรงแรมที่ใกล้กับไฮด์พาร์ค เราจะลองอีกครั้ง และซีจะช่วยให้เรา '
'Nancy สามารถไปกับคุณตอนนี้ กล่าวว่า เก็บเงิน 'ฉันต้องเงินบางส่วนจากคุณ'
Fagin ไม่ต้องให้เงิน Sikes แต่พวกเขาก็ตกลงบนยอด จากนั้น เขาและ Nancy ซ้ายเพื่อรับเงิน
' ตอนนี้' กล่าวว่า Fagin เข้าถึงห้องของเขา 'ฉันจะให้เงิน Nancy ' พวกเขาได้ยินเสียงเสียงผู้ชายคนหนึ่งบนบันได 'ฉันถูกคาดหวังว่าชายคนนี้ เกมส์ Fagin.
'Don ไม่พูดคุยเกี่ยวกับเงิน Nancy เขาจะไม่พักยาว.'
Fagin เอาเทียนไปประตู พระยืนในเสื้อของเขาสีดำมี เขาถอยเมื่อเขาเห็นแนนซี่.
'นี้เป็นหนึ่งในคนหนุ่มสาวของฉัน กล่าวว่า Fagin ' อย่าย้าย แนนซี่ '
พระมาค่ะ
'เมื่อได้คุณกลับไปยังเมือง ' ถาม Fagin.
'สองชั่วโมงที่ผ่านมา ตอบพระ
'ดูเขา "ถาม Fagin.
'ค่ะ ตอบคนอื่น 'ผมมีคำกับคุณ'
Fagin นำไปห้องนั่งเล่น- ที่พวกเขาจะอยู่คนเดียว แนนซี่อย่างรวดเร็วเอาปิดรองเท้าของเธอ ตามเขา และยืนใกล้ประตูอย่างเงียบ ๆ เธอฟังสนทนาความลึกลับกับดอกเบี้ยดี.
Fagin เมื่อกลับมา Nancy เป็นพร้อมที่จะไปบ้าน
'คุณได้รับเป็นเวลานาน Fagin เธอกล่าวว่า unhappily 'ตั๋วจะเสียเมื่อฉันกลับไป'
' ไม่ช่วยมัน รักของฉัน ธุรกิจ '
เขาให้แนนซี่ Sikes มาขอเงิน และกล่าวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

hapter 12
(บรรยายโดยทอมมี่)
นายบัมเบิลและคนแปลกหน้า
นายบัมเบิลนั่งอยู่ด้วยไฟในสถานสงเคราะห์ที่โอลิเวอร์เกิด เขาได้รับการดื่มชาของเขาและการอ่านกระดาษเมื่อร่างสูงคนเข้มเสื้อสีดำมาที่จะเห็นเขา มันเป็นคนที่โอลิเวอร์ได้เห็นที่โรงแรมและต่อมานอกหน้าต่างของเขากับ Fagin
'นายบัมเบิล "กล่าวว่าคนแปลกหน้านั้นท่านเป็นเจ้าหน้าที่ของสถานสงเคราะห์จะไม่ได้คุณ? 'ตอนนี้ฉันหลักของสถานสงเคราะห์ชายหนุ่ม' กล่าวว่านายบัมเบิลอย่างช้า ๆ และในเสียงที่สำคัญ
'ฉันต้องการให้คุณบอกอะไรบางอย่าง' กล่าวว่าคนแปลกหน้า 'ฉันจะไม่ขอให้คุณทำมันเพื่ออะไร ใช้เวลานี้ในขณะนี้.
ขณะที่เขาพูดคนใส่สองเหรียญทองบนโต๊ะ นายบัมเบิลพาพวกเขาและใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา
'พยายามที่จะจำสิ่งที่นายบัมเบิล "กล่าวว่าคนแปลกหน้า' สิบสองปีที่ผ่านมาสิ่งที่ฤดูหนาวที่ผ่านมาที่เกิดขึ้นในสถานสงเคราะห์ของคุณ เด็กเกิดที่นี่.
'เด็กผู้ชายจำนวนมาก! ตอบนาย Bumble สั่นหัวของเขา
'มีเด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่มีใบหน้าเป็นบาง เขาถูกส่งตัวออกไปทำงานให้กับผู้ผลิตโลงศพแล้วเขาวิ่งหนีออกไปลอนดอน.
'Ah, คุณหมายถึงโอลิเวอร์ทวิ! นายบัมเบิลกล่าวว่า "ใช่ผมจำได้ว่าเขา '
'ฉันต้องการที่จะได้ยินเกี่ยวกับหญิงชราคนหนึ่งที่มองหลังจากที่แม่ของเขา' กล่าวว่าคนต่างด้าว 'ที่ไหนเธอคืออะไร'
'เธอเสียชีวิตในช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมา' นายบัมเบิลกล่าวว่า 'เธอมีเพื่อนกับเธอเมื่อเธอตายอีก - หญิงชราจากสถานสงเคราะห์ เธอก็บอกว่าบางสิ่งบางอย่าง.
'ฉันสามารถหาเธออย่างไร ถามคนแปลกหน้า
'เพียงผ่านผมว่านายบัมเบิลกล่าวว่า
'เมื่อไหร่'
'พรุ่งนี้.
'ที่เก้าในตอนเย็น,' กล่าวว่าคนแปลกหน้าเอาชิ้นส่วนของกระดาษและการเขียนที่อยู่ในนั้น 'นำเธอมาให้ฉันในสถานที่นี้และในความลับ.
นายบัมเบิลมองไปที่กระดาษและเห็นว่าไม่มีชื่อในนั้น
'ชื่ออะไรที่ฉันควรจะขอ? เขากล่าวว่า
'พระสงฆ์' ตอบชายคนนั้นและเดินอย่างรวดเร็วไป
มันเป็นช่วงเย็นฤดูร้อน นายบัมเบิลลงไปในแม่น้ำ หญิงชราคนหนึ่งอยู่กับเขา
'สถานที่ที่จะต้องอยู่ใกล้ที่นี่' กล่าวว่านายบัมเบิลกำลังมองหาที่ชิ้นส่วนของกระดาษด้วยแสงของหลอดไฟของเขา
'Hello!' เสียงจากบ้านร้างเก่ากล่าวว่า 'Come in! พวกเขาเดินเข้ามา
คนในเสื้อโค้ทสีดำปิดประตูอยู่เบื้องหลังพวกเขา
'ตอนนี้' กล่าวว่าคนแปลกหน้ากับหญิงชรา 'สิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับแม่ของโอลิเวอร์ทวิหรือไม่ สิ่งที่เพื่อนของคุณบอกคุณตายบนเตียงของเธอ '
'ใช้เงินเท่าไหร่เป็นข้อมูลของเธอคุ้มค่าเพื่อคุณ? นายบัมเบิลกล่าวว่า
"มันอาจจะเป็นอะไรที่คุ้มค่าหรือมันอาจจะมีมูลค่า£ 20, 'กล่าวว่าพระสงฆ์ 'ให้ฉันได้ยินมันเป็นครั้งแรก.
'ให้ฉัน£ 25 ทอง' บัมเบิลกล่าวว่านาย
คิดว่าพระสงฆ์สักครู่ จากนั้นเขาก็เอาเงินจากกระเป๋าของเขา เขานับออกยี่สิบห้าเหรียญทองและมอบให้แก่นายบัมเบิล
'ตอนนี้' เขากล่าวว่า 'ลองมาฟังเรื่องราว.
เมื่อเก่าแซลลี่ตาย 'กล่าวว่าหญิงชรา' ที่เธอและฉันอยู่คนเดียว.
ก็อยู่ที่นั่นไม่มีใครอยู่ใกล้? ถามพระสงฆ์ 'คนที่สามารถได้ยินเสียงที่คุณไม่'
'ไม่' ตอบว่าหญิงชราคนหนึ่ง . เราคนเดียว '
'ดี' กล่าวว่าพระสงฆ์
'เธอพูดคุยเกี่ยวกับเด็กสาว' ต่อผู้หญิง 'ที่ได้นำเด็ก - โอลิเวอร์ทวิ - เข้าสู่โลกเมื่อหลายปีก่อน เก่าแซลลี่บอกว่าแม่ยังสาวได้รับบางสิ่งบางอย่างของเธอก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอได้ถามเธอเกือบกับลมหายใจสุดท้ายของเธอเพื่อให้มันสำหรับบุตรหลาน.
'และเธอเก็บไว้ให้เด็กได้หรือไม่ เธอทำอะไรกับมันได้หรือไม่ ' ร้องไห้พระสงฆ์
'เธอเก็บมันไว้สำหรับตัวเอง เธอไม่เคยมอบมันให้กับเด็ก.
'และ' แล้ว '
'เธอขายมันให้ฉัน.
'ที่ไหนมันเป็นอยู่ตอนนี้' ร้องไห้พระสงฆ์
'ที่นี่' กล่าวว่าผู้หญิงที่
เธอโยนถุงขนาดเล็กบนโต๊ะ
พระฉีกมันเปิดภายในล็อกเกตทองขนาดเล็กมีสองชิ้นของผมและแหวนแต่งงานธรรมดาทอง
'แหวนที่มีคำว่า แอกเนสอยู่ข้างใน 'กล่าวว่าหญิงชราคนหนึ่ง 'นั่นเป็นชื่อของแม่ของเด็ก.
'และนี่คือทั้งหมดหรือไม่' กล่าวว่าพระสงฆ์
'ทั้งหมด' ตอบผู้หญิง
'ดี' กล่าวว่าพระสงฆ์. ตอนนี้มาอยู่กับฉัน ฉันจะแสดงสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรกับเครื่องเพชรพลอยนี้. เขานำพวกเขาลงไปในแม่น้ำ 'มี' พระสงฆ์กล่าวว่าการขว้างปาถุงลงไปในแม่น้ำ 'นั่นคือจุดสิ้นสุดของที่! และคุณทั้งสองจะพูดอะไรเกี่ยวกับทั้งหมดนี้หรือไม่ '
'แน่นอนนายพระสงฆ์,' กล่าวว่านายบัมเบิล, โค้ง 'คุณสามารถไว้วางใจเรา.
บทที่ 13
(บรรยายโดย Syrile)
แนนเรียนรู้ที่เป็นความลับ
บิลไซคซ์วางอยู่บนเตียงของเขาปกคลุมด้วยเสื้อคลุมของเขา เขาเคยป่วยด้วยไข้เป็นเวลาหลายสัปดาห์ สุนัขวางอยู่ข้างเตียงและแนนซี่นั่งใกล้หน้าต่าง เธอมองสีขาวและบาง การเจ็บป่วยไม่ได้มีการปรับปรุงอารมณ์บิลไซคซ์ของ เมื่อแนนซี่ช่วยให้เขาจากเตียงไปที่เก้าอี้ที่เขาสาปแช่งเธอและตีเธอ เธอหันไปและพยายามที่จะหัวเราะ แต่ก็มีน้ำตาในดวงตาของเธอ
ที่ประตูเปิดออกและ Fagin เข้าไปในห้อง
'ตอนนี้ฟังฉันบิล' Fagin กล่าวว่า 'เราได้มีที่จะได้รับกลับโอลิเวอร์ เขาเป็นคนที่คุ้มค่าเงินเป็นจำนวนมากกับผมบิล.
'วิธีที่เราจะได้รับเขากลับมา? กล่าวว่าบิล
'เขาเป็นคนที่อยู่กับนางสาว Maylie และป้าของเธอ และผมคิดว่าเรามีโอกาสที่ตอนนี้บิล พวกเขาได้มาจากกรุงลอนดอนประเทศและพวกเขาจะเข้าพักที่โรงแรมใกล้กับไฮด์ปาร์ค เราจะพยายามอีกครั้งและแนนซี่จะช่วยให้เรา.
'แนนสามารถไปกับคุณตอนนี้บิลกล่าวว่า 'ฉันต้องการเงินจากคุณ.
Fagin ไม่ต้องการที่จะให้ไซคซ์เงินใด ๆ แต่พวกเขาในที่สุดก็ตกลงกับปริมาณ จากนั้นเขาและแนนซี่ที่เหลือจะได้รับเงิน
'ตอนนี้' Fagin กล่าวว่าเมื่อพวกเขามาถึงห้องของเขา 'ฉันจะให้เงินคุณแนนซี่. พวกเขาได้ยินเสียงของเสียงของผู้ชายคนหนึ่งบนบันได 'ผมคาดหวังว่าชายคนนี้' กระซิบ Fagin
'ไม่พูดคุยเกี่ยวกับเงินที่แนนซี่! เขาจะไม่อยู่นาน.
Fagin เอาเทียนไปที่ประตู พระสงฆ์ยืนอยู่ที่นั่นในเสื้อโค้ทสีดำของเขา เขาเดินกลับเมื่อเขาเห็นแนน
นี่เป็นหนึ่งในคนหนุ่มสาวของฉัน 'Fagin กล่าวว่า 'ห้ามเคลื่อนย้ายแนนซี่.
พระสงฆ์เข้ามา
เมื่อคุณไม่กลับไปที่เมือง? ถาม Fagin
'สองชั่วโมงที่ผ่านมา' ตอบพระสงฆ์
'คุณเห็นเขาได้หรือ' ถาม Fagin
'ฉันไม่' ตอบคนอื่น ๆ 'ให้ฉันมีคำที่มีคุณ.
Fagin นำวิธีการไปห้องนั่งเล่นที่พวกเขาจะเป็นคนเดียว แนนซี่ได้อย่างรวดเร็วถอดรองเท้าของเธอตามไปและยืนอยู่เงียบ ๆ อยู่ใกล้ประตู เธอได้ฟังการสนทนาของพวกเขาลึกลับที่มีความสนใจที่ดี
เมื่อ Fagin กลับมาแนนซี่ก็พร้อมที่จะกลับบ้าน
'คุณได้รับเป็นเวลานาน, Fagin,' เธอบอกว่ามีความสุข 'บิลจะอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีเมื่อฉันได้รับกลับ.
'ฉันไม่สามารถช่วยมันที่รักของฉัน ธุรกิจ.
เขาให้แนนซี่เงินที่ไซคซ์ได้ถามและพวกเขาบอกลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hapter 12
( บรรยายโดยทอมมี่ )
นายบัมเบิ้ลและคนแปลกหน้า
คุณบัมเบิ้ลนั่งอยู่ข้างกองไฟในโรงฝึกงานที่โอลิเวอร์ เกิด เขากำลังดื่มชา และอ่านหนังสือพิมพ์ เมื่อ สูง เข้ม ชายในเสื้อคลุมสีดำมาหาเขา มันเป็นผู้ชายที่โอลิเวอร์ได้เห็นในโรงแรม และภายหลังจากหน้าต่างของเขากับเฟกิ้น .
คุณ Bumble ' คนแปลกหน้า ' คุณเป็นเจ้าหน้าที่ของโรคหัวใจขาดเลือด ,ใช่ไหม ? ' ' ตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของ workhouse หนุ่ม ' นายบับเบิ้ล ช้า และเป็นเสียงสำคัญ .
ฉันต้องการให้คุณบอกฉันสิ่งที่ ' คนแปลกหน้า ' ผมจะไม่ขอให้คุณทำมันเลย เอานี่นะ "
ขณะที่เขาพูด ผู้ชายใส่ได้สองเหรียญทองลงบนโต๊ะ นายบับเบิ้ล เอาพวกเขาและใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา . . . . . .
'try จำสิ่งที่ คุณ Bumble ' คนแปลกหน้า' เมื่อสิบสองปีที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นในฤดูหนาวสุดท้ายฝึกอาชีพของคุณ เด็กเกิดที่นี่ . '
'many เด็กผู้ชาย ! ตอบคุณบัมเบิ้ล สั่นศีรษะของเขา .
มันอาจเป็นเด็กที่มีใบหน้าบาง ๆ เขาถูกส่งตัวไปทำงานกับโลงศพ maker แล้วเขาหนีไปลอนดอน '
'ah หมายความว่า โอลิเวอร์ ทวิสต์ " นายบัมเบิล’ ใช่ ผมจำเขาได้ !
" อยากฟังเรื่องของหญิงชราที่ดูแลแม่ของเขา' คนแปลกหน้า ' นางอยู่ไหน ?
เธอตายเมื่อหน้าหนาวปีที่แล้ว ' นายบัมเบิล’ เธอกับเพื่อนของเธอเมื่อเธอตายอีก ผู้หญิงแก่มาจาดสถานสงเคราะห์ เธอได้บอกอะไร '
' ฉันสามารถหาเธอ ? ถามคนแปลกหน้า .
'only ผ่านฉัน ' นายเดินโซเซ .
เมื่อ ?
'tomorrow '
'at เก้าในตอนเย็น ทั่วไป รับชิ้นส่วนของกระดาษและเขียนที่อยู่บนนั้น' พาเธอมาที่นี่ และในที่ลับ '
นายบัมเบิลมองกระดาษ และเห็นว่ามันไม่มี ชื่อนั้น ชื่อ
'what ฉันควรถามเพื่อ ? เขากล่าวว่า 'monks
' ตอบเพื่อน แล้วเดินเร็วๆออกไป
ช่างเป็นค่ำคืนที่เร่าร้อน คุณเดินโซเซลงไปที่แม่น้ำ หญิงชรากับเขา .
' ที่ต้องอยู่ใกล้ๆนี้ ' นายบัมเบิ้ล มองแผ่นกระดาษด้วยแสงจากโคมไฟของเขา .
' ' สวัสดี บอกว่าเสียงจากบ้านที่ว่างเปล่าเก่า’ เข้ามาสิ ' พวกเขาไป .
ชายในเสื้อคลุมสีดำสนิท ประตูที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา .
ตอนนี้ ' คนแปลกหน้าให้หญิงชรา , ' คุณรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของโอลิเวอร์ ทวิสต์ ? อะไรที่เพื่อนของคุณบอกคุณตายบนเตียงเธอ ?
เงินมันมากเป็นข้อมูลที่คุ้มค่าที่คุณเธอ ? นายบัมเบิล .
มันอาจจะไม่มีค่าอะไร หรือมันอาจจะมีมูลค่ายี่สิบปอนด์' ' พระ ขอฟังก่อนสิ '
'give ผมยี่สิบห้าปอนด์ทองคำ ' นายเดินโซเซ .
พระคิดสักครู่ แล้วเขาก็หยิบเงินออกจากกระเป๋าของเขา เขานับได้ 25 เหรียญทองให้นายเดินโซเซ .
ตอนนี้ ' ' เขากล่าวว่า มาฟังเรื่อง '
เมื่อแซลลี่คนเก่าตาย ' หญิงชรา ' เธอและผมอยู่คนเดียว '
'was ไม่มีใครใกล้ ? ถามพระ" ไม่มีใครที่ได้ยิน ?
' ' หญิงชรา ' เราอยู่กันตามลำพัง ความดี '

' ' พระสงฆ์ เธอพูดถึงสาว ' ต่อผู้หญิง ' ที่ได้นำเด็ก - โอลิเวอร์ ทวิสต์ - เข้าสู่โลกหลายปีมาก่อน แซลลี่คนเก่า บอกกับฉันว่า แม่เด็กได้ให้อะไรเธอก่อนเธอจะตาย เธอเคยถามเธอ เกือบกับลมหายใจสุดท้ายที่จะให้มันสำหรับเด็ก '
.' แล้วเธอเก็บมันไว้สำหรับเด็ก เธอทำอะไรกับมัน ? ร้องพระสงฆ์ .
เธอเก็บไว้สำหรับตัวเอง เธอไม่เคยให้มันกับเด็ก '
' และ ' แล้ว ?
เธอขายมันให้ฉัน . '
'where มันตอนนี้ ? ร้องพระสงฆ์ .
'here ' ผู้หญิง .
เธอโยนถุงเล็กบนโต๊ะ
พระฉีกมันเปิด ภายในล็อกเก็ตทองคำขนาดเล็ก มี 2 ชิ้น ของ ผม และแหวนทองธรรมดา
' แหวนมีคำว่าแอกเนสข้างใน ' หญิงชรา ' นั่นเป็นชื่อแม่ของเด็ก '
และทั้งหมดนี้ ? กล่าวว่า พระสงฆ์ทั้งหมด

' . . . ผู้หญิง ความดี ' พระสงฆ์ ' แล้วมากับฉัน ผมจะแสดงให้คุณสิ่งที่ฉันทำเครื่องประดับนี้ เขานำพวกเขาลงในแม่น้ำ . . . ตรงนั้น ! กล่าวว่า พระสงฆ์ โยนกระเป๋าลงแม่น้ำ . . . ที่สิ้นสุดที่และคุณสองคนจะพูดเรื่องทั้งหมดนี้ ?
ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน คุณพระ ' ' นายบัมเบิ้ล คำนับ คุณสามารถไว้วางใจเรา . . .

บทที่ 13 ( บรรยายโดย syrile )

บิลล์ ไซก์สแนนซี่เรียนรู้ลับนอนอยู่บนเตียงของเขา ที่ปกคลุมด้วยเสื้อของเขา เขาล้มป่วยด้วยอาการไข้เป็นเวลาหลายสัปดาห์ สุนัขนอนอยู่ข้างๆเตียง และแนนซี่ นั่งใกล้หน้าต่าง เธอดูขาวและผอม อาการไม่ได้ดีขึ้นคือ บิล ไซก์สอารมณ์เมื่อแนนซี่ช่วยเขาจากเตียงกับเก้าอี้ เขาด่าเธอและทำร้ายเธอ เธอหันหนีและพยายามจะหัวเราะ แต่นั่นคือน้ำตาในดวงตาของเธอ .
ประตูเปิดและเฟกิ้นเข้ามาในห้อง
ตอนนี้ฟังฉัน บิล ' ' เฟกิ้น . เราต้องพา โอลิเวอร์ กลับมา เขามีมูลค่าเงินเป็นจำนวนมากเพื่อฉัน บิล '
' เราสามารถพาเขากลับไป ? บอกว่าบิล เขาพักอยู่กับคุณ
maylie และป้าของเธอและฉันคิดว่าเรามีโอกาสตอนนี้ บิล พวกเขามาถึงลอนดอน จากประเทศ และพวกเขาจะได้พักอยู่ที่โรงแรมใกล้ Hyde Park เราจะพยายามอีกครั้ง และ แนนซี่ จะช่วยให้เรา . . .
'nancy สามารถไปกับคุณตอนนี้ ' บิล ' ฉันต้องการเงินจากคุณ '
เฟกิ้นไม่ได้ต้องการให้ไซก์สมีเงินใด ๆแต่พวกเขาในที่สุดตกลงบนยอด แล้วเขาและแนนซี่ซ้ายจะได้รับเงิน .
ตอนนี้ ,' เฟกิ้น เมื่อพวกเขามาถึงที่ห้องของเขา . . . ผมจะให้เงินคุณ แนนซี่ พวกเขาได้ยินเสียงของผู้ชาย เสียงบนบันได . ฉันคิดว่าชายคนนี้กระซิบเฟกิ้น .
ห้ามพูดเรื่องเงิน แนนซี่ เขาจะอยู่ไม่นาน '
เฟกิ้นเอาเทียนไปที่ประตู พระยืน ในเสื้อคลุมสีดำของเขา เขาก้าวถอยหลังเมื่อเขาเห็นแนนซี่ .
' นี่คือหนึ่งของเยาวชนของฉัน ' ' เฟกิ้น . อย่าขยับแนนซี่ พระสงฆ์มา '
.
เมื่อคุณกลับไปที่เมือง ? ถามเฟกิ้น .
'two ชั่วโมง ' ตอบ
'did พระสงฆ์ ที่คุณเห็นเขา ? ถามเฟกิ้น .
" แล้ว ' ' ชายอื่น ๆ ให้ฉันได้พูดกับคุณ . '
เฟกิ้นนำ ไปนั่งในห้องที่พวกเขาจะอยู่คนเดียว แนนซี่รีบถอดรองเท้าออก ตาม พวกเขายืนอยู่เงียบ ๆข้างประตูเธอฟังการสนทนาลับของพวกเขาด้วยความสนใจ
เมื่อเฟกิ้นกลับมา แนนซี่ พร้อมที่จะกลับบ้าน .
คุณได้เป็นเวลานาน เฟกิ้น , ' ' เธอกล่าวว่าไม่มีความสุข บิลหัวเสีย เมื่อผมกลับมา '
" ช่วยไม่ได้นะ ที่รัก ธุรกิจ '
เขาให้แนนซี่ เงินที่ ไซก์สได้ถามและกล่าวว่าลาก่อน .