CONCLUSIONAs in many other discipli

CONCLUSION
As in many other disciplines, creativity has increasingly become a focus
of attention for tourism scholars in recent years. Although the concept
of creativity remains elusive to define, it has been integrated into
tourism in a range of different forms, via creative people, products,
processes and places. This creative wave has been driven by both productive
and consumption-related forces, including the growth of the
experience economy, the need to valorize culture and the postmodern
fragmentation of demand.
1244 G. Richards / Annals of Tourism Research 38 (2011) 1225–1253
The growth of creative approaches to tourism can also be linked to
the various strategies to create distinctive places, including the promotion
of creative industries, creative cities and the creative class. Arguably
these different strategies manifest themselves concretely through
the absorption of creative production and consumption into specific
creative clusters. These nodes in creative networks can link the various
creative industries and creative people with tourism, anchoring flows of
knowledge, images and power in specific local spaces. The growth of
cultural and creative events has also served to provide a particular concentration
of creativity in time and space which is also extremely attractive
to tourists and others in search of co-presence (Richards, 2010).
Creativity provides activity, content and atmosphere for tourism, and
tourism in turn supports creative activities. The growing integration of
tourism and creativity is evident in the treatment of tourism as a creative
industry. This integration has also led some to identify a specific
form of ‘creative tourism’, which involves the co-creation of participative,
‘authentic’ experiences that allow people to develop their creative
potential and skills through contact with local people and culture. Specific
creative tourism initiatives have sprung up in a range of places,
including major cities and artistic havens in rural areas. These types
of initiatives are often based on the idea of providing an alternative
to the serial reproduction that affects much cultural tourism, and they
are often spearheaded by ‘lifestyle entrepreneurs’ trying to generate
economic capital from their creative skills.
Creative tourism is therefore often seen as a development of cultural
tourism, which has arguably become increasingly mainstream over the
years. The irony is that creative tourism, in apparently offering an alternative
to mass cultural tourism, may be far more effective in spearheading
new forms of commodification. The object of commodification
shifts from the tangible heritage long valorized through cultural tourism
towards the intangible culture of everyday life, leading to a further
‘colonization of the lifeworld’ (Lengkeek, 1996). It also seems that notions
of ‘authenticity’ are shifting in models of creative tourism. The
material and contextual forms of authenticity so important in the
tangible heritage of cultural tourism are being replaced by more conceptual
forms of authenticity which are judged according to the concept
of the original performer or maker (Ex & Lengkeek, 1996). In the
co-creation of creative tourism experiences, conceptual authenticity is
arguably negotiated in situ by the host and the tourist, each playing a
role as the originator of the experience. This also represents a shift
from the externally-defined forms of distinction so prevalent in cultural
tourism towards a more internal, skills-based model of distinction.
The intensity of such participative models of creative tourism makes
it unlikely that it will move into the mass market of cultural tourism.
However, creativity may well play an important part in mainstream
tourism experiences by adding to the atmosphere of places, forming
part of the ‘buzz’ apparently so important to attracting the creative
class. In view of this complexity perhaps creative tourism is not a
coherent ‘niche’ at all, but rather a series of creative practices linking
production, consumption and place. The creativity involved in creative
G. Richards / Annals of Tourism Research 38 (2011) 1225–1253 1245
tourism is also not limited to a single actor, such as the tourists themselves,
but involves the creative interplay of producers, consumers, policy
makers and landscapes to develop embedded creativity in tourism
experiences.
The evolving relationship between creativity and tourism may therefore
force us to re-think some important aspects of contemporary tourism.
In particular, the dichotomous roles of the tourist as sovereign
chooser or unfortunate dupe are eroded by the creative interplay of
different actors and contexts in the making and performance of tourism
experiences. Tourists not only visit places, they also make them,
and the point of creative tourism should be to ensure that co-makership
happens through an exchange of skills and knowledge with those
who are visited

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปในสาขาวิชาอื่น ๆ ความคิดสร้างสรรค์ได้มากขึ้นกลายเป็น โฟกัสสนใจสำหรับนักวิชาการท่องเที่ยวในปี แม้ว่าแนวคิดของความคิดสร้างสรรค์ยังคงไมโครซอฟท์ กำหนด มันได้ถูกรวมเข้าท่องเที่ยวในรูปแบบต่าง ๆ ผ่านคนที่สร้างสรรค์ ผลิตภัณฑ์กระบวนการและสถาน คลื่นสร้างสรรค์นี้การเน้นทั้งประสิทธิภาพและที่เกี่ยวข้องกับการใช้กอง กำลัง รวมทั้งการเติบโตของการพบเศรษฐกิจ ต้อง valorize ที่หลังสมัยใหม่และวัฒนธรรมการกระจายตัวของความต้องการของริชาร์ด G. 1244 / พงศาวดารของการท่องเที่ยววิจัย 38 (2011) 1225-1253การเจริญเติบโตของวิธีสร้างสรรค์การท่องเที่ยวสามารถจะเชื่อมโยงไปยังกลยุทธ์ต่าง ๆ ในการสร้างสถานโดดเด่น รวมถึงโปรโมชั่นอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ ความคิดสร้างสรรค์ และสร้างสรรค์ระดับชั้น เนื้อหากลยุทธ์เหล่านี้ต่างประจักษ์ถึงรูปธรรมการดูดซึมของการสร้างสรรค์ผลิตและใช้เป็นการเฉพาะคลัสเตอร์ที่สร้างสรรค์ โหนเหล่านี้ในเครือข่ายสร้างสรรค์สามารถเชื่อมโยงต่าง ๆอุตสาหกรรมสร้างสรรค์และสร้างสรรค์คนท่องเที่ยว บริเวณกระแสของความรู้ ภาพ และพลังงานในท้องถิ่นที่เฉพาะเจาะจง การเติบโตของมีบริการกิจกรรมทางวัฒนธรรม และสร้างสรรค์เพื่อให้มีความเข้มข้นโดยเฉพาะความคิดสร้างสรรค์ในเวลาและพื้นที่ที่ยังน่าสนใจนักท่องเที่ยวและอื่น ๆ ในการค้นหาปรากฏร่วม (ริชาร์ด 2010)ความคิดสร้างสรรค์มีกิจกรรม เนื้อหา และบรรยากาศการท่องเที่ยว และท่องเที่ยวจะสนับสนุนกิจกรรมสร้างสรรค์ การเติบโตรวมการท่องเที่ยวและความคิดสร้างสรรค์ชัดเจนในการรักษาของการท่องเที่ยวเป็นการสร้างสรรค์อุตสาหกรรม รวมนี้ยังนำบางที่ระบุเฉพาะรูปแบบของการ 'ท่องเที่ยวสร้างสรรค์' ที่เกี่ยวข้องกับการร่วมสร้างประชาธิปไตยประสบการณ์ 'แท้จริง' ที่ให้คนได้พัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาศักยภาพและทักษะผ่านการติดต่อกับคนในท้องถิ่นและวัฒนธรรม เฉพาะโครงการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ได้เด้งแล้วขึ้นในสถานรวมทั้งเมืองใหญ่และ havens ศิลปะในพื้นที่ชนบท ชนิดเหล่านี้ของโครงการมักจะตามความคิดของทางเลือกทำประจำ ที่มีผลต่อการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมมาก และพวกเขามักจะได้เป็นผู้นำ โดย 'ไลฟ์สไตล์ผู้ประกอบการ' พยายามสร้างทุนทางเศรษฐกิจจากทักษะความคิดสร้างสรรค์ท่องเที่ยวสร้างสรรค์จึงมักจะเห็นเป็นการพัฒนาทางวัฒนธรรมท่องเที่ยว ที่เนื้อหาเป็นหลักมากขึ้นกว่าการปี เหน็บอยู่ที่สร้างสรรค์การท่องเที่ยว เห็นได้ชัดว่าเสนอทางเลือกการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมมวลชน อาจจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดใน spearheadingรูปแบบใหม่เป็นสินค้า วัตถุประสงค์ของการเป็นสินค้ากะจากมรดกรูปธรรมที่ยาว valorized ผ่านการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมต่อวัฒนธรรมที่ไม่มีตัวตนในชีวิตประจำวัน นำไปอีก'ล่าอาณานิคมของ lifeworld' (Lengkeek, 1996) นอกจากนี้ยังดูเหมือนที่คิดของ 'แท้' จะเปลี่ยนในรูปแบบของการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ การวัสดุและรูปแบบตามบริบทของความสำคัญในการมรดกเป็นรูปธรรมของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมจะถูกแทนที่โดยแนวคิดเพิ่มเติมรูปแบบของแท้ที่ตัดสินตามแนวคิดนักแสดงเดิมหรือชง (Ex & Lengkeek, 1996) ในท่องเที่ยวสร้างสรรค์ร่วมสร้างประสบการณ์ แนวคิดความเป็นเนื้อหาเจรจาแหล่งกำเนิด โดยโฮสต์และท่องเที่ยว การเล่นแต่ละตัวบทบาทเป็นผู้ริเริ่มของประสบการณ์ นี้ยังแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงจากแบบฟอร์มที่กำหนดเองภายนอกความแตกต่างเพื่อให้แพร่หลายในวัฒนธรรมท่องเที่ยวไปสู่รูปแบบภายในเพิ่มเติม ทักษะความแตกต่างทำให้ความเข้มของการท่องเที่ยวสร้างสรรค์รุ่นประชาธิปไตยดังกล่าวมันไม่ว่า มันจะย้ายเข้าสู่ตลาดโดยรวมของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมอย่างไรก็ตาม ความคิดสร้างสรรค์อาจดีได้เล่นเป็นส่วนสำคัญในหลักประสบการณ์การท่องเที่ยว โดยการเพิ่มบรรยากาศของสถาน ขึ้นรูปเป็นส่วนหนึ่งของ 'กระแส' เห็นได้ชัดจึงมีความสำคัญในการดึงดูดสร้างสรรค์ชั้น มุมมองความซับซ้อน บางทีท่องเที่ยวสร้างสรรค์ไม่เป็นสอดคล้อง 'นิช' ที่ทั้งหมด แต่ค่อนข้างชุดปฏิบัติสร้างสรรค์การเชื่อมโยงผลิต ปริมาณการใช้ และสถานที่ เกี่ยวข้องกับความคิดสร้างสรรค์ในการสร้างสรรค์G. ริชาร์ด / พงศาวดารของการท่องเที่ยววิจัย 38 (2011) 1225 – 1253 1245ท่องเที่ยวไม่จำกัดเฉพาะการเป็นนักแสดงเดี่ยว เช่นนักท่องเที่ยวเองแต่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่สร้างสรรค์ของผู้ผลิต ผู้บริโภค นโยบายเครื่องชงและภูมิทัศน์ในการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ฝังตัวในการท่องเที่ยวประสบการณ์อาจพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างความคิดสร้างสรรค์และการท่องเที่ยวดังนั้นบังคับให้เราต้องคิดบางแง่มุมที่สำคัญของการท่องเที่ยวร่วมสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทบาท dichotomous ท่องเป็นโซเวอเรนเลือกหรือโชคร้ายล่อถูกกัดเซาะ โดยอยางสร้างสรรค์นักแสดงที่แตกต่างกันและบริบทในการทำและประสิทธิภาพการทำงานของการท่องเที่ยวประสบการณ์ นักท่องเที่ยวเยี่ยมชมสถานไม่เพียงแต่ พวกเขายังทำให้พวกเขาและจุดท่องเที่ยวสร้างสรรค์ควรให้ที่ co-makershipเกิดขึ้นผ่านการแลกเปลี่ยนทักษะและความรู้เหล่านั้นผู้เข้าเยี่ยมชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการศึกษา
ในฐานะที่เป็นในสาขาวิชาอื่น ๆ อีกมากมายได้กลายเป็นความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นมุ่งเน้น
ความสนใจของนักวิชาการการท่องเที่ยวในปีที่ผ่านมา แม้ว่าแนวคิด
ของความคิดสร้างสรรค์ยังคงเข้าใจยากที่จะกำหนดจะได้รับการรวมเข้ากับ
การท่องเที่ยวในช่วงของรูปแบบที่แตกต่างกันผ่านทางคนสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์
กระบวนการและสถานที่ คลื่นความคิดสร้างสรรค์นี้ได้รับแรงหนุนจากการผลิตทั้ง
กองกำลังและการบริโภคที่เกี่ยวข้องรวมทั้งการเจริญเติบโตของ
เศรษฐกิจประสบการณ์ความจำเป็นที่จะ valorize วัฒนธรรมและหลังสมัยใหม่
การกระจายตัวของความต้องการ.
1244 กรัมริชาร์ด / พงศาวดารของการวิจัยการท่องเที่ยว 38 (2011) 1225- 1253
การเจริญเติบโตของวิธีการที่สร้างสรรค์เพื่อการท่องเที่ยวนอกจากนี้ยังสามารถเชื่อมโยงกับ
กลยุทธ์ต่างๆในการสร้างสถานที่ที่โดดเด่นรวมทั้งโปรโมชั่น
ของอุตสาหกรรมสร้างสรรค์เมืองสร้างสรรค์และระดับความคิดสร้างสรรค์ เบบี้
กลยุทธ์ที่แตกต่างเหล่านี้เป็นรูปธรรมชัดแจ้งด้วยตนเองผ่าน
การดูดซึมของการผลิตและการบริโภคที่มีความคิดสร้างสรรค์ลงไปในเฉพาะ
กลุ่มความคิดสร้างสรรค์ โหนดเหล่านี้ในเครือข่ายความคิดสร้างสรรค์สามารถเชื่อมโยงต่างๆ
อุตสาหกรรมสร้างสรรค์และคนที่ความคิดสร้างสรรค์กับการท่องเที่ยว, การยึดกระแสของ
ความรู้ภาพและการใช้พลังงานในพื้นที่เฉพาะท้องถิ่น การเจริญเติบโตของ
กิจกรรมทางวัฒนธรรมและความคิดสร้างสรรค์ยังทำหน้าที่เพื่อให้มีความเข้มข้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ของความคิดสร้างสรรค์ในเวลาและพื้นที่ซึ่งยังเป็นที่น่าสนใจอย่างมาก
ให้กับนักท่องเที่ยวและคนอื่น ๆ ในการค้นหาของผู้ร่วมแสดงตน (ริชาร์ด 2010).
ความคิดสร้างสรรค์ให้กิจกรรมเนื้อหาและบรรยากาศ การท่องเที่ยวและ
การท่องเที่ยวในการเปิดการสนับสนุนกิจกรรมสร้างสรรค์ บูรณาการการเติบโตของ
การท่องเที่ยวและความคิดสร้างสรรค์ที่เห็นได้ชัดในการรักษาของการท่องเที่ยวเป็นความคิดสร้างสรรค์
อุตสาหกรรม การรวมกลุ่มนี้ยังได้นำบางส่วนที่จะระบุเฉพาะเจาะจง
รูปแบบของการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ 'ซึ่งเกี่ยวข้องกับการร่วมสร้างมีส่วนร่วม
ประสบการณ์' ของแท้ 'ที่ช่วยให้คนที่จะพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา
ที่มีศักยภาพและทักษะผ่านการติดต่อกับผู้คนและวัฒนธรรมท้องถิ่น โดยเฉพาะ
ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์การท่องเที่ยวผุดขึ้นมาในช่วงของสถานที่
รวมทั้งเมืองใหญ่และ Havens ศิลปะในพื้นที่ชนบท ประเภทนี้
ของความคิดริเริ่มมักจะขึ้นอยู่กับความคิดของการให้บริการทางเลือกนั้น
จะทำสำเนาแบบอนุกรมที่มีผลต่อการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมมากและพวกเขา
มักจะทันสมัยโดย 'ผู้ประกอบการดำเนินชีวิต' พยายามที่จะสร้าง
ทุนทางเศรษฐกิจจากทักษะความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา.
ท่องเที่ยวสร้างสรรค์ดังนั้นจึงมักจะเห็น การพัฒนาวัฒนธรรม
การท่องเที่ยวซึ่งได้กลายเป็นเนื้อหาหลักมากขึ้นกว่า
ปีที่ผ่านมา ประชดคือว่าการท่องเที่ยวมีความคิดสร้างสรรค์ในการเห็นได้ชัดว่าการเสนอทางเลือก
เพื่อการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมมวลอาจจะไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเป็นหัวหอกใน
รูปแบบใหม่ของเป็นสินค้า วัตถุของการเป็นสินค้า
กะจากมรดกที่จับต้องได้ valorized ยาวผ่านการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม
ที่มีต่อวัฒนธรรมที่ไม่มีตัวตนในชีวิตประจำวันนำไปสู่การต่อไป
'ตั้งรกรากของโลกชีวิตของ (Lengkeek, 1996) นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าความคิด
ของ 'ถูกต้อง' จะขยับในรูปแบบของการท่องเที่ยวสร้างสรรค์
วัสดุและรูปแบบตามบริบทของความถูกต้องให้ความสำคัญใน
มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่ถูกแทนที่ด้วยความคิดเพิ่มเติม
รูปแบบของความถูกต้องซึ่งจะตัดสินตามแนวความคิด
ของนักแสดงต้นฉบับหรือชง (Ex & Lengkeek, 1996) ในการ
ร่วมสร้างประสบการณ์การท่องเที่ยวสร้างสรรค์, ความถูกต้องความคิดมีการ
เจรจาต่อรองเนื้อหาในแหล่งกำเนิดโดยโฮสต์และสถานที่ท่องเที่ยว, เล่นแต่ละ
บทบาทในฐานะผู้ริเริ่มของประสบการณ์ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลง
จากรูปแบบภายนอกที่กำหนดไว้ของความแตกต่างเพื่อให้แพร่หลายในวัฒนธรรม
การท่องเที่ยวต่อภายในรูปแบบมากขึ้นตามทักษะของความแตกต่าง.
ความเข้มของแบบจำลองมีส่วนร่วมเช่นการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ทำให้
มันไม่น่าที่จะย้ายเข้ามาในตลาดมวล ของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม.
แต่ความคิดสร้างสรรค์ดีอาจเล่นเป็นส่วนสำคัญในหลัก
ประสบการณ์การท่องเที่ยวด้วยการเพิ่มบรรยากาศของสถานที่ที่ขึ้นรูป
เป็นส่วนหนึ่งของ 'Buzz "เห็นได้ชัดว่าให้ความสำคัญกับการดึงดูดความคิดสร้างสรรค์
ระดับ ในมุมมองของความซับซ้อนนี้การท่องเที่ยวสร้างสรรค์บางทีอาจจะไม่ได้เป็น
ที่สอดคล้องกัน 'เฉพาะ' ที่ทุกคน แต่ชุดของการปฏิบัติที่มีความคิดสร้างสรรค์การเชื่อมโยง
การผลิตการบริโภคและสถานที่ ความคิดสร้างสรรค์มีส่วนร่วมในความคิดสร้างสรรค์
กรัม ริชาร์ด / พงศาวดารของการวิจัยการท่องเที่ยว 38 (2011) 1225-1253 1245
การท่องเที่ยวยังไม่ จำกัด เฉพาะการเป็นนักแสดงที่เดียวเช่นนักท่องเที่ยวของตัวเอง
แต่เกี่ยวข้องกับอิทธิพลซึ่งกันและกันความคิดสร้างสรรค์ของผู้ผลิตผู้บริโภค, นโยบายเกี่ยวกับ
ผู้ผลิตและภูมิทัศน์ในการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ที่ฝังตัวในการท่องเที่ยว
ประสบการณ์.
ความสัมพันธ์พัฒนาระหว่างความคิดสร้างสรรค์และการท่องเที่ยวดังนั้นจึงอาจ
บังคับให้เราอีกครั้งคิดว่าบางแง่มุมที่สำคัญของการท่องเที่ยวร่วมสมัย.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาท dichotomous ของการท่องเที่ยวที่เป็นอธิปไตย
เลือกหรือล่อโชคร้ายจะถูกกัดเซาะโดยมีอิทธิพลซึ่งกันและกันความคิดสร้างสรรค์ของ
นักแสดงที่แตกต่างกันและบริบท ในการทำและประสิทธิภาพการทำงานของการท่องเที่ยว
ประสบการณ์ ไม่เพียง แต่นักท่องเที่ยวเยี่ยมชมสถานที่ที่พวกเขายังทำให้พวกเขา,
และจุดของการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ที่ควรจะเป็นเพื่อให้มั่นใจว่าผู้ร่วม makership
เกิดขึ้นผ่านการแลกเปลี่ยนทักษะและความรู้กับผู้
ที่จะเข้าเยี่ยมชม