Crisis management is the process by

Crisis management is the process by which an organization deals with a major event that threatens to harm the organization, its stakeholders, or the general public. The study of crisis management originated with the large-scale industrial and environmental disasters in the 1980s.[1][2] It is considered to be the most important process in public relations.[2]

Three elements are common to a crisis: (a) a threat to the organization, (b) the element of surprise, and (c) a short decision time.[3] Venette[4] argues that "crisis is a process of transformation where the old system can no longer be maintained." Therefore the fourth defining quality is the need for change. If change is not needed, the event could more accurately be described as a failure or incident.

In contrast to risk management, which involves assessing potential threats and finding the best ways to avoid those threats, crisis management involves dealing with threats before, during, and after they have occurred. It is a discipline within the broader context of management consisting of skills and techniques required to identify, assess, understand, and cope with a serious situation, especially from the moment it first occurs to the point that recovery procedures start.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการวิกฤตเป็นกระบวนการที่องค์กรที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญที่ข่มขู่ทำร้ายองค์กร เสียของ หรือประชาชนทั่วไป การศึกษาการจัดการวิกฤตมา ด้วยภัยสิ่งแวดล้อม และอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในทศวรรษ 1980[1][2] จึงถือเป็นกระบวนการสำคัญในการประชาสัมพันธ์[2]องค์ประกอบทั้งสามจะไปวิกฤต: (ก) เป็นอุปสรรคต่อองค์กร, (b)องค์ประกอบของความประหลาดใจ และเวลา (ค) การตัดสินใจระยะสั้น[3] Venette [4] จนว่า "วิกฤตเป็นกระบวนการของการเปลี่ยนแปลงที่ระบบเก่าสามารถไม่รักษา" ดังนั้น คุณภาพการกำหนดสี่ไม่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลง ถ้าไม่จำเป็นมีการเปลี่ยนแปลง เหตุการณ์อาจจะอธิบายไว้เป็นความล้มเหลวหรือเหตุการณ์ได้แม่นยำมากขึ้นตรงข้ามการบริหารความเสี่ยง ที่เกี่ยวข้องประเมินภัยคุกคาม และหาวิธีที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงการคุกคามเหล่านั้น จัดการวิกฤตเกี่ยวข้องกับการจัดการกับภัยคุกคามก่อน ระหว่าง และหลังจากนั้นเกิดขึ้น วินัยภายในบริบทที่กว้างขึ้นของการจัดการประกอบด้วยทักษะและเทคนิคที่ต้องระบุ ประเมิน เข้าใจ และรับมือกับสถานการณ์ที่ร้ายแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากช่วงแรกเกิดถึงจุดที่เริ่มต้นขั้นตอนการกู้คืนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการวิกฤตเป็นกระบวนการที่องค์กรที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญที่ขู่ว่าจะเป็นอันตรายต่อองค์กรผู้มีส่วนได้เสียของตนหรือประชาชนทั่วไป การศึกษาของการจัดการวิกฤตเกิดขึ้นกับภัยพิบัติขนาดใหญ่ในภาคอุตสาหกรรมและสิ่งแวดล้อมในปี 1980 [1] [2] มันเป็นถือว่าเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการประชาสัมพันธ์ [2].. สามองค์ประกอบเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกิดวิกฤต: ( ) เป็นภัยคุกคามต่อองค์กร (ข) องค์ประกอบของความประหลาดใจ, และ (ค) เวลาตัดสินใจสั้น. [3] Venette [4] ระบุว่า "วิกฤตเป็นกระบวนการของการเปลี่ยนแปลงที่ระบบเก่าไม่สามารถรักษาได้ . " ดังนั้นที่สี่การกำหนดคุณภาพเป็นจำเป็นในการเปลี่ยนแปลง หากมีการเปลี่ยนแปลงจะไม่จำเป็นต้องจัดกิจกรรมขึ้นอย่างถูกต้องสามารถอธิบายได้ว่าเป็นความล้มเหลวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. ในทางตรงกันข้ามกับการบริหารความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการประเมินภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นและหาวิธีที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงภัยคุกคามเหล่านั้นการจัดการวิกฤตที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับภัยคุกคามก่อนระหว่าง และหลังจากที่พวกเขาได้เกิดขึ้น มันเป็นวินัยในบริบทที่กว้างขึ้นของการจัดการประกอบด้วยทักษะและเทคนิคที่จำเป็นในการระบุประเมินเข้าใจและรับมือกับสถานการณ์ที่รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากช่วงเวลาที่มันเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นไปยังจุดที่ขั้นตอนการกู้คืนเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการภาวะวิกฤต คือ กระบวนการ ซึ่งองค์กรที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญที่คุกคามเป็นอันตรายต่อองค์กร ผู้มีส่วนได้เสีย หรือประชาชนทั่วไป การศึกษาการจัดการภาวะวิกฤตที่มากับภัยสิ่งแวดล้อมและอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ในช่วงปี 1980 [ 1 ] [ 2 ] ถือว่าเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการประชาสัมพันธ์ [ 2 ]

สามองค์ประกอบที่พบบ่อยในภาวะวิกฤต : ( a ) ต่อองค์กร ( 2 ) องค์ประกอบของความประหลาดใจ และ ( c ) เวลาการตัดสินใจสั้น [ 3 ] venette [ 4 ] ระบุว่า " วิกฤต คือ กระบวนการของการเปลี่ยนแปลงที่ระบบเก่าไม่สามารถจะรักษา ดังนั้นที่สี่ การกำหนดคุณภาพ ต้องเปลี่ยน ถ้าเปลี่ยนเป็นไม่ต้องเหตุการณ์ได้แม่นยำมากขึ้นสามารถอธิบายเป็นความล้มเหลวหรือเหตุการณ์

ในทางตรงกันข้ามกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการประเมินภัยคุกคามที่มีศักยภาพและหาวิธีที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงภัยคุกคามเหล่านั้น การบริหารจัดการในภาวะวิกฤตที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับภัยคุกคามทั้งก่อน ระหว่าง และหลังจากที่พวกเขาได้เกิดขึ้นมันเป็นวินัยภายในกว้างบริบทของการจัดการ ซึ่งประกอบด้วยทักษะและเทคนิคที่จำเป็นเพื่อระบุ ประเมิน เข้าใจและรับมือกับสถานการณ์ร้ายแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากช่วงเวลาแรกเกิดขึ้นไปยังจุดที่วิธีการกู้คืนเริ่มต้น