All the stem extracts exhibited hig

All the stem extracts exhibited high to moderate activity against S. aureus at the lowest tested concentration of 12.5 μg/μl while methanol extract showed very high activity at 200 μg/μl concentration with ZI, 17.00 ± 6.56 mm and AI, −22. The extremely low value of AI with negative sign indicates higher antimicrobial susceptibility as compared to the control ( Table 4 and Table 5). This further suggests methanol extract at 200 μg/μl concentrations acted as better antimicrobial agent than amphicilin against S. aureus. At lowest concentration (12.5 μg/μl) most effective extract was determined as methanol followed by ethyl acetate, petroleum ether, acetone and chloroform extract. The results obtained in the present study were far superior as compared to earlier reports, where methanol extract exhibited moderate activity at 100 μg/μl. Also, petroleum ether, chloroform and ethyl acetate extracts of the stem were evaluated for the first time against S. aureus. All the extracts exhibited dose dependent increase in activity. This may be due to the increase in the amount of the active components in the crude extracts with concentration ( Varahalarao and Kaladhar, 2012 and Sekar et al., 2012). From Duncan’s multiple range test, chloroform, petroleum ether and acetone extract were not significantly different from each other against S. aureus while, ethyl acetate and methanol extracts were considerably different with significant value P < 0.05. The correlations between concentrations indicated that positive control and extracts were considerably different from each other. Moreover, stem extracts at different concentrations, 100, 50 and 25 μg/μl were not significantly different from each other, indicating similar efficacy at different concentrations.

The response of stem extracts towards B. cereus was slightly poor as compared to S. aureus. Nevertheless, moderate activity was observed by all the stem extracts against B. cereus at lowest concentration of 12.5 μg/μl and methanol extract was found more potent than the other four extracts. The most strong antibacterial activity was observed at the highest tested concentration of 200 μg/μl, where methanol extract (ZI of 14.00 ± 1.00 mm) was followed by ethyl acetate (ZI of 12.33 ± 0.58 mm), acetone (ZI of 11.33 ± 1.53 mm), chloroform (ZI of 11.00 ± 0.00 mm) and petroleum ether (ZI of 10.33 ± 1.53 mm) extract (Table 4). This was also represented by AI values at −11, 3, 11, 13 and 19, respectively (Table 5). The lower AI values as compared to other extracts evidenced either higher or nearly equal antimicrobial potential with respect to the positive control against B. cereus. Based on Duncan’s multiple range test, chloroform, petroleum ether and acetone extracts were not significantly different from each other, whereas, methanol and ethyl acetate stem extracts were considerably different from other extracts against B. cereus, corresponding to the high activity exhibited by both methanol and ethyl acetate extracts than other extracts. The extracts of the stem at all concentrations were greatly different from each other against B. cereus suggesting variation in potency of extract with dosage.

In case of P. aeruginosa and A. niger, the interpretation of Duncan multiple range test indicated that ethyl acetate extract of the stem was significantly different from other four extracts, since, among all the prepared stem extracts, only ethyl acetate extract demonstrated activity against these microorganisms. The ethyl acetate extracts at 200 and 100 μg/μl concentrations were considerably different from each other as well as from other treatments of ethyl acetate extract, as evidenced from their strength at the tested concentrations (Table 4). All the stem extracts showed no responses against S. virchow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารสกัดจากลำต้นทั้งหมดแสดงสูงกิจกรรมปานกลางกับหมอเทศข้างลาย S. ที่เข้มข้นต่ำสุดที่ผ่านการทดสอบของ 12.5 μ g μ l ในขณะที่กิจกรรมสูงมากแสดงให้เห็นว่าสารสกัดเมทานอลที่ความเข้มข้นμ g μ l 200 กับ ZI, 17.00 ± 6.56 มม.และ AI, −22 ค่าต่ำมากของ AI มีหมายลบบ่งชี้ความไวต่อยาต้านจุลชีพสูงเมื่อเทียบกับตัวควบคุม (ตารางที่ 4 และตาราง 5) นี้เพิ่มเติมแนะนำสารสกัดเมทานอลที่ความเข้มข้น 200 μ g μ l เป็นจุลชีพดีกว่า amphicilin กับ S. หมอเทศข้างลาย สารสกัดจากมีประสิทธิภาพสูงสุด (12.5 μ g μ l) ความเข้มข้นต่ำสุดที่กำหนดเป็นเมทานอลตาม ด้วยเอทิลอะซิเตท สารสกัดจากปิโตรเลียมอีเทอร์ อะซิโตน และคลอโรฟอร์ม ผลลัพธ์ที่ได้ในการศึกษาได้ดีกว่าไกลเมื่อเทียบกับรายงานก่อนหน้านี้ ที่สารสกัดเมทานอจัดแสดงกิจกรรมปานกลาง 100 μ g μ l ยัง สารสกัดจากปิโตรเลียมอีเทอร์ คลอโรฟอร์ม และเอทิลอะซิเตทของลำต้นถูกประเมินเป็นครั้งแรกกับ S. หมอเทศข้างลาย สารสกัดทั้งหมดจัดแสดงเพิ่มขึ้นขึ้นอยู่กับปริมาณในกิจกรรม นี้อาจเป็นการเพิ่มจำนวนของคอมโพเนนต์ที่ใช้งานอยู่ในสารสกัดหยาบเข้มข้น (Varahalarao และ Kaladhar, 2012 และก้าร์ et al. 2012) จากของ Duncan หลายช่วงทดสอบ คลอโรฟอร์ม ปิโตรเลียมอีเทอร์ และอะซีโตน สารสกัดได้ไม่แตกต่างจากกันกับ S. หมอเทศข้างลายในขณะที่ เอทิลอะซิเตทและเมทานอลสารสกัดมากแตกต่างกับค่านัยสำคัญ P < 0.05 ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นแสดงว่า ควบคุมบวกและสารสกัดมีมากแตกต่างกันไป นอกจากนี้ สารสกัดจากลำต้นที่แตกต่างความเข้มข้น 100, 50 และ 25 μ g μ l ไม่ได้แตกต่างจากกัน แสดงประสิทธิภาพคล้ายกันที่ความเข้มข้นแตกต่างกันการตอบสนองของสารสกัดจากลำต้นไป B. cereus แก้ไขยากเล็กน้อยเมื่อเทียบกับ S. หมอเทศข้างลาย อย่างไรก็ตาม กิจกรรมปานกลางพบว่า ทุกก้านแยกกับ B. cereus ที่ความเข้มข้นต่ำสุดของ 12.5 μ g μ l และสารสกัดเมทานอลพบมีศักยภาพมากกว่าสี่สารสกัดอื่น ๆ แบคทีเรียที่แข็งแกร่งที่สุดพบว่า ที่ความเข้มข้นที่ผ่านการทดสอบสูงสุดของ 200 μ g μ l ที่แยกเมทานอล (ZI ของ 14.00 ± 1.00 mm) ตามมา ด้วยอะ (ZI ของ 12.33 ± 0.58 mm), อะซิโตน (ZI ของ 11.33 ± 1.53 มม.), คลอโรฟอร์ม (ZI ของ 11.00 ± 0.00 มม.) และปิโตรเลียมอีเทอร์ (ZI ของ 10.33 ± 1.53 มม.) แยก (ตาราง 4) นี้ก็ยังแสดง โดยค่า AI ที่ −11, 3, 11, 13 และ 19 ตามลำดับ (ตาราง 5) ค่า AI ต่ำเมื่อเทียบกับสารสกัดอื่น ๆ เห็นศักยภาพต้านจุลชีพสูง หรือเกือบเท่ากับควบคุมบวกกับ B. cereus จากการทดสอบช่วงหลายของ Duncan คลอโรฟอร์ม อีเทอร์ปิโตรเลียม และสารสกัดจากอะซีโตนก็แตกต่างกัน ในขณะ เมทานอลและเอทิลอะซิเตทสารสกัดจากลำต้นแตกต่างอย่างมากจากสารสกัดอื่น ๆ กับ B. cereus ที่สอดคล้องกับกิจกรรมสูงที่ exhibited โดยสารสกัดเมทานอลและเอทิลอะซิเตทกว่าสารสกัดอื่น ๆ สารสกัดจากลำต้นที่ความเข้มข้นทั้งหมดอย่างมากแตกต่างจากกันกับ B. cereus บอกความแตกต่างในความแรงของสารสกัดด้วยปริมาณได้ในกรณีของ P. aeruginosa และ A. ไนเจอร์ การตีความหลายช่วงทดสอบระบุว่า สารสกัดเอทิลอะซิเตทของลำต้นคือแตกต่างจากสารสกัดอื่น ๆ สี่ ตั้งแต่ ในทุกลำต้นเตรียมสารสกัดจาก ดันแคนเท่าอะแยกแสดงให้เห็นถึงกิจกรรมกับจุลินทรีย์เหล่านี้ สารสกัดจากอะซีที่ความเข้มข้น 200 และ 100 μ g μ l ถูกมากแตกต่างกันไปเช่นนับแต่รักษาอื่น ๆ ของสารสกัดเอทิลอะซิเตท เห็นได้จากความแข็งแรงที่ความเข้มข้นที่ทดสอบ (ตาราง 4) ไม่มีคำตอบกับ S. virchow พบสารสกัดจากลำต้นทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารสกัดจากลำต้นทั้งหมดแสดงสูงกับกิจกรรมในระดับปานกลางกับเชื้อ S. aureus ที่ความเข้มข้นต่ำสุดของการทดสอบ 12.5 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรในขณะที่สารสกัดจากเมทานอลมีฤทธิ์สูงมากที่ 200 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรเข้มข้นกับ ZI, 17.00 ± 6.56 มมไอ -22 ค่าต่ำมากของ AI ที่มีเครื่องหมายลบแสดงความไวต่อยาต้านจุลชีพที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับการควบคุม (ตารางที่ 4 และตารางที่ 5) ต่อไปนี้จะแสดงให้เห็นสารสกัดเมทานอลที่ 200 ไมโครกรัม / ความเข้มข้นไมโครลิตรทำหน้าที่เป็นสารต้านจุลชีพดีกว่า amphicilin กับเชื้อ S. aureus ที่มีความเข้มข้นต่ำสุด (12.5 ไมโครกรัม / ไมโครลิตร) สารสกัดที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือกำหนดเป็นเมทานอลตามด้วยเอทิลอะซิเตท, ปิโตรเลียมอีเทอร์อะซีโตนและสารสกัดจากคลอโรฟอร์ม ผลที่ได้รับในการศึกษาครั้งนี้ได้ไกลกว่าเมื่อเทียบกับรายงานก่อนหน้านี้ที่สารสกัดจากเมทานอลมีฤทธิ์ปานกลางที่ 100 ไมโครกรัม / ไมโครลิตร นอกจากนี้ปิโตรเลียมอีเทอร์คลอโรฟอร์มและสารสกัดจากน้ำนมของลำต้นได้รับการประเมินเป็นครั้งแรกกับเชื้อ S. aureus สารสกัดจากทั้งหมดแสดงเพิ่มขนาดยาขึ้นอยู่กับกิจกรรม ซึ่งอาจเกิดจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณของส่วนประกอบที่ใช้งานอยู่ในสารสกัดที่มีความเข้มข้นที่ (Varahalarao และ Kaladhar 2012 และ Sekar et al., 2012) ดันแคนจากหลายการทดสอบช่วงคลอโรฟอร์มอีเทอร์ปิโตรเลียมและอะซีโตนสารสกัดไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ กับ aureus ขณะเอทิลอะซิเตทและเมทานอลสารสกัดจากเอสเป็นอย่างมากที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่มีค่า P <0.05 ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นชี้ให้เห็นว่าการควบคุมในเชิงบวกและสารสกัดมีมากแตกต่างจากคนอื่น ๆ นอกจากนี้สารสกัดจากลำต้นที่ระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน, 100, 50 และ 25 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่คล้ายกันที่ระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน.

การตอบสนองของสารสกัดจากลำต้นต่อ B. cereus ได้ดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเชื้อ S. aureus อย่างไรก็ตามกิจกรรมในระดับปานกลางก็สังเกตเห็นโดยทุกต้นกำเนิดสารสกัดกับ B. cereus ที่มีความเข้มข้นต่ำสุดของ 12.5 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรและเมทานอลสารสกัดก็พบว่ามีศักยภาพมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ สี่สารสกัดจาก กิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียที่แข็งแกร่งมากที่สุดพบว่าที่ความเข้มข้นของการทดสอบสูงสุด 200 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรที่สารสกัดจากเมทานอล (ZI ของ 14.00 ± 1.00 มิลลิเมตร) ตามมาด้วยเอทิลอะซิเตท (ZI ของ 12.33 ± 0.58 มิลลิเมตร), อะซิโตน (ZI ของ 11.33 ± 1.53 มิลลิเมตร) คลอโรฟอร์ม (ZI 11.00 ± 0.00 มิลลิเมตร) และปิโตรเลียมอีเทอร์ (ZI ของ 10.33 ± 1.53 มิลลิเมตร) สกัด (ตารางที่ 4) นอกจากนี้ยังเป็นตัวแทนจากค่า AI ที่ -11, 3, 11, 13 และ 19 ตามลำดับ (ตารางที่ 5) ที่ต่ำกว่าค่า AI เมื่อเทียบกับสารสกัดอื่น ๆ หลักฐานอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีศักยภาพสูงขึ้นหรือยาต้านจุลชีพเกือบเท่ากับที่เกี่ยวกับการควบคุมบวกกับ B. cereus อยู่บนพื้นฐานของดันแคนหลายทดสอบช่วงคลอโรฟอร์มอีเทอร์ปิโตรเลียมและอะซีโตนสารสกัดไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ ในขณะที่เมทานอลและเอทิลอะซิเตทสารสกัดจากลำต้นมีมากแตกต่างจากสารสกัดอื่น ๆ กับ B. cereus ที่สอดคล้องกับกิจกรรมระดับสูงแสดงโดยทั้งเมทานอล และสารสกัดจากน้ำนมกว่าสารสกัดอื่น ๆ สารสกัดจากต้นกำเนิดที่ระดับความเข้มข้นทั้งหมดเป็นอย่างมากแตกต่างจากคนอื่น ๆ กับ B. cereus บอกการเปลี่ยนแปลงในความแรงของสารสกัดที่มีปริมาณ.

ในกรณีของ P. aeruginosa และ A. ไนเจอร์การตีความหมายของดันแคนทดสอบช่วงหลายชี้ให้เห็นว่าสารสกัดจากน้ำนม ของลำต้นอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันจากสี่สารสกัดอื่น ๆ ตั้งแต่ในทุกสารสกัดจากต้นกำเนิดที่เตรียมไว้เฉพาะสารสกัดจากกิจกรรมที่แสดงให้เห็นถึงเอทิลอะซีเตเชื้อจุลินทรีย์เหล่านี้ น้ำนมสารสกัดเอทิลที่ 200 และ 100 ไมโครกรัม / ไมโครลิตรความเข้มข้นเป็นอย่างมากแตกต่างจากคนอื่น ๆ รวมทั้งจากการรักษาอื่น ๆ ของสารสกัดจากน้ำนมเป็นหลักฐานจากความแข็งแรงของพวกเขาที่มีความเข้มข้นของการทดสอบ (ตารางที่ 4) สารสกัดจากลำต้นทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าไม่มีการตอบสนองกับเอสชอว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารสกัดจากต้นทั้งหมดมีสูงปานกลางต่อ S . aureus ที่ถูกที่สุดทดสอบความเข้มข้น 12.5 กรัม / ลิตร ในขณะที่μμเมทานอลพบกิจกรรมสูงที่ 200 μกรัม / μ L ความเข้มข้นกับ Zi , 17.00 ± 6.56 มม. และไอ 22 − . ต่ำมาก ค่าของ AI กับเครื่องหมายลบหมายถึงยาต้านจุลชีพกลุ่มสูงกว่าเมื่อเทียบกับการควบคุม ( ตารางที่ 4 ตารางที่ 5 ) เรื่องนี้ชี้ให้เห็นเมทานอลที่ 200 กรัม / ลิตร ความเข้มข้นμμทำหน้าที่ได้ดีกว่ายาต้านจุลชีพตัวแทน amphicilin ต่อ S . aureus . ที่ความเข้มข้นต่ำ ( 12.5 μกรัม / μ L ) สารสกัดเมทานอล ตั้งใจเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดตามด้วยเอทิลอะซิเตท ปิโตรเลียมอีเทอร์ อะซิโตน และคลอโรฟอร์ม , สารสกัด ผลลัพธ์ที่ได้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ไกล กว่า เมื่อเทียบกับรายงานก่อนหน้าที่เมทานอลมีกิจกรรมในระดับปานกลางที่ 100 μกรัม / μ . นอกจากนี้ ปิโตรเลียมอีเธอร์ คลอโรฟอร์ม และเอทิลอะซิเตท สารสกัดจากต้นถูกประเมินครั้งแรกต่อ S . aureus . สารสกัดจากทั้งหมด โดยขึ้นกับขนาดของยาเพิ่มในกิจกรรม นี้อาจจะเนื่องจากการเพิ่มปริมาณของส่วนประกอบที่ใช้งานอยู่ในสารสกัดที่มีความเข้มข้นของ ( varahalarao และ kaladhar 2012 และเซการ์ et al . , 2012 ) จาก Duncan " s Multiple Range Test คลอโรฟอร์ม และสารสกัดปิโตรเลียมอีเทอร์อะซีโตนไม่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆต่อ S . aureus ในขณะที่ , เอทิลอะซิเตท และสารสกัดเมทานอลถูกมากแตกต่างกับอย่างมีนัยสำคัญค่า p < 0.05 ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นพบว่าบวกควบคุมและสารสกัดถูกมากแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ นอกจากนี้ สารสกัดจากต้นที่ความเข้มข้นแตกต่างกัน 100 , 50 และ 25 μกรัม / μ l มีค่าไม่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ แสดงความสามารถที่คล้ายกันที่ความเข้มข้นต่างๆการตอบสนองของก้านสกัดต่อ B . cereus เล็กน้อยจนเทียบกับ S . aureus . อย่างไรก็ตาม กิจกรรมปานกลาง สังเกตได้จากทุกสารสกัดจากต้น B . cereus ที่ความเข้มข้นต่ำสุดของμ 12.5 กรัม / ลิตรและμเมทานอลพบว่ามีศักยภาพมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆสี่แยก กิจกรรมต้านแรงมากที่สุด พบสูงสุดทดสอบที่ความเข้มข้น 200 μกรัม / ลิตรที่μ , เมทานอล ( จื่อของ 14.00 ± 1.00 มม. ) ตามด้วยเอทิลอะซิเตท ( จื่อคุม± 0.58 mm ) อะซิโตน ( จื่อ ) ของ± 1.53 มม. ) คลอโรฟอร์ม ( จื่อของ 11.00 ± 0.00 mm ) และ ปิโตรเลียมอีเทอร์ ( จื่อของวิศวกรออกแบบ± 1.53 มม. ) สกัด ( ตารางที่ 4 ) นี้ยังแสดงโดยไอที่ค่า− 11 , 3 , 11 , 13 และ 19 ตามลำดับ ( ตารางที่ 5 ) ราคา Ai ค่าเมื่อเทียบกับอื่น ๆสารสกัดจากหลักฐานทั้งสูงหรือเกือบเท่ากับยาต้านจุลชีพที่มีต่อการควบคุมศักยภาพบวกกับ B . cereus . จาก Duncan " s Multiple Range Test คลอโรฟอร์ม และสารสกัดอีเทอร์อะซีโตนไม่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆในขณะที่ปิโตรเลียม สารสกัดเมทานอลและเอทิลอะซิเตทต้นถูกมากแตกต่างจากสารสกัดอื่นๆกับ B . cereus , สอดคล้องกับความว่องไวสูงแสดงโดยทั้งเมธานอลและสารสกัดเอทิลอะซีเตท มากกว่าสารสกัดอื่นๆ สารสกัดจากต้นที่ความเข้มข้นอย่างมากแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ กับ B . cereus แนะนำการแยกกับความแรงของยาในกรณีของ P . aeruginosa และ A . niger , ความหมายของการทดสอบ ดันแคน หลายช่วง พบว่าสารสกัดเอทิลอะซิเตทของลำต้นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากสี่อื่น ๆ สารสกัด เพราะในบรรดาเตรียมสารสกัดเอทิลอะซีเตท สารสกัดจากต้น เพียงแสดงฤทธิ์ต่อเชื้อจุลินทรีย์เหล่านี้ สารสกัดเอทิลอะซิเตตที่ 200 และ 100 ไมโครกรัมต่อลิตรμμความเข้มข้นมากแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ รวมทั้งจากการรักษาอื่น ๆ สารสกัดเอทิลอะซีเตทดังเห็นได้จากความแข็งแรงของพวกเขาที่การทดสอบความเข้มข้น ( ตารางที่ 4 ) สารสกัดจากทั้งหมดที่พบไม่มีการตอบสนองต่อก้านเอส วีร์โชว์ .