A social constructivist perspective

A social constructivist perspective implies a shift from focusing on
transnational communities to transnational practices in order to avoid essentialised conceptions of migrant groups as being, for example, inherently national or transnational. In his interrogation of diaspora, Paerregaard focuses on the political constitution of diaspora using the case of Peruvian migration and efforts to establish diasporas in the United States, Argentina and Spain. His is an inquiry into the question of how diasporic political mobilisation and solidarity are created and maintained and thus how the boundaries of diaspora are constructed or constituted. Paerregaard integrates elements of older, more traditional definitions emphasising communal autonomy and a distinctive collective identity with more recent research on transnational ties, which highlights sustained cross-border mobility and continuous exchange of ideas and goods as a defining criterion (see also Bruneau). Both aspects are summed up succinctly in Clifford’s (1994a) metaphor of ‘roots and routes’. Using Clifford’s metaphor, Paerregaard takes care to look at both bilateral ties between emigration and immigration states and lateral ties between groups in immigration countries. Within this conceptual apparatus, he focuses on the ‘negotiation of diaspora’ in the three fields – politics, solidarity and social class. He identifies members and groups of the Peruvian upper classes as the main movers and mobilisers of the Peruvian diaspora. This finding opens up diaspora studies for interesting comparisons with the role of key groups in nineteenthand twentieth-century nationalism when intellectuals prepared the way for the legitimation of nationalist ideologies (e.g. Greenfield 1992). The implication is that we should avoid peremptorily attributing a single shared or dominant identity to all members of a group. In political practices, identities must be constructed discursively and mobilised by elites to become salient for larger groups of persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองแบบสร้างสรรค์นิยมทางสังคมหมายถึงการเปลี่ยนจากเน้น
ชุมชนปฏิบัติหลีกเลี่ยง conceptions essentialised กลุ่มแรงเป็นอยู่ เช่น ความเป็นชาติ หรือข้ามชาติข้ามชาติข้ามชาติ ในเขามืดพลัดถิ่น Paerregaard เน้นรัฐธรรมนูญทางการเมืองของพลัดถิ่นใช้กรณีโยกย้ายชาวเปรูและพยายามสร้างเป็นในสหรัฐอเมริกา ประเทศอาร์เจนตินา และประเทศสเปน เขาจะถามเป็นคำถามที่ว่า การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง diasporic และสมานฉันท์สร้าง และรักษา และทำ อย่างไรขอบเขตของการพลัดถิ่นสร้าง หรือทะลัก Paerregaard รวมองค์ประกอบของคำศัพท์เก่า สไตล์เน้นชุมชนอิสระและตัวรวมโดดเด่น ด้วยความสัมพันธ์ข้ามชาติ ล่าสุดวิจัยซึ่งเน้นเคลื่อนข้ามแดน sustained และอย่างต่อเนื่องแลกเปลี่ยนความคิดและสินค้าเป็นการกำหนดเงื่อนไข (ดู Bruneau) ทั้งสองด้านจะรวมยอด succinctly ในเย (1994a) เทียบ 'รากและเส้นทาง' ใช้เทียบฟฟอร์ด Paerregaard ดูแลตาทั้งความสัมพันธ์ทวิภาคีระหว่าง emigration อเมริกาตรวจคนเข้าเมือง และความสัมพันธ์ด้านข้างระหว่างกลุ่มประเทศตรวจคนเข้าเมือง ภายในเครื่องนี้แนวคิด เขาเน้นที่ 'เจรจาของพลัดถิ่น"ในเขตข้อมูลสาม – การเมือง เอกภาพและชนชั้น เขาระบุสมาชิกและกลุ่มชนชั้นสูงชาวเปรูเป็นตัวย้ายหลักและผู้พลัดถิ่นชาวเปรู ค้นหานี้เปิดขึ้นพลัดถิ่นศึกษาการเปรียบเทียบที่น่าสนใจกับบทบาทของกลุ่มคีย์ในชาตินิยมศตวรรษที่ยี่สิบ nineteenthand เมื่อนักวิชาการเตรียมวิธี legitimation ของเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ชาตินิยม (เช่น กรีนฟิลด์ 1992) เนื่องจากเป็นที่เราควรหลีกเลี่ยง peremptorily attributing เอกลักษณ์ร่วมกัน หรือหลักเดียวสมาชิกทั้งหมดของกลุ่ม ในทางปฏิบัติทางการเมือง ประจำต้องสร้าง discursively และ mobilised โดยจะกลายเป็นเด่นสำหรับคนกลุ่มใหญ่ที่ร่ำรวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นมุมมองที่แสดงถึงแนวคิดคอนสตรัคติสังคมเปลี่ยนจากเน้น
ชุมชนในข้ามชาติการปฏิบัติเพื่อหลีกเลี่ยง essentialised มโนทัศน์ของกลุ่มแรงงาน เป็น ตัวอย่าง โดยเนื้อแท้แห่งชาติหรือข้ามชาติ ในการสอบปากคำของ Diaspora ,paerregaard เน้นรัฐธรรมนูญการเมืองพลัดถิ่นใช้กรณีการย้ายถิ่นของเปรู และความพยายามที่จะสร้าง diasporas ในสหรัฐอเมริกา อาร์เจนตินา และ สเปน ของเขาคือการสอบสวนคำถามของวิธีการทางการเมืองและการ diasporic ยายจะสร้างและรักษาไว้ และดังนั้นจึง ว่าขอบเขตของพลัดถิ่นที่สร้าง หรือบัญญัติ .paerregaard รวมองค์ประกอบเก่าดั้งเดิมนิยามเน้นในชุมชนและเอกลักษณ์ที่โดดเด่น รวมกับการวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ข้ามชาติ ซึ่งไฮไลท์ที่ยั่งยืนและต่อเนื่องของความคิดการแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศและสินค้าเป็นเกณฑ์ที่กำหนด ( ดู bruneau )ทั้งสองด้านจะสรุปได้ชัดเจนในคลิฟฟอร์ด ( 1994a ) อุปมาของรากและเส้นทาง ' โดยคลิฟฟอร์ด เปรียบ paerregaard แลดูทั้งความสัมพันธ์ทวิภาคีระหว่างการอพยพและสหรัฐอเมริกาตรวจคนเข้าเมืองและผูกด้านข้างระหว่างกลุ่มในประเทศ กองตรวจคนเข้าเมือง ภายในเครื่องมือ แนวคิดนี้ เขาเน้น ' เจรจาของพลัดถิ่นใน 3 สาขาวิชา และการเมืองยาย และชนชั้นทางสังคม เขาระบุ สมาชิกและกลุ่มของเปรูชั้นสูงเป็นหลัก และ mobilisers movers ของพลัดถิ่นชาวเปรู การค้นหานี้จะเปิดขึ้นสำหรับการเปรียบเทียบที่น่าสนใจศึกษาพลัดถิ่น กับบทบาทของกลุ่มที่สำคัญในศตวรรษที่ยี่สิบ nineteenthand ชาตินิยมเมื่อปัญญาชนจัดเตรียมวิธีการที่ถูกต้องตามกฎหมายของอุดมการณ์ชาตินิยม เช่นGreenfield 1992 ) ความหมายคือเราควรจะหลีกเลี่ยง peremptorily เจตนารมณ์เดียวใช้ร่วมกันหรือเอกลักษณ์เด่นให้กับสมาชิกของกลุ่ม ในการปฏิบัติทางการเมือง ตนจะต้องสร้างอย่างอ้อมค้อม mobilised โดยชนชั้นสูงและเป็นสำคัญสำหรับกลุ่มใหญ่ของคน