Day 47When I woke up as usual my [I

Day 47

When I woke up as usual my [Intuition] sprung into action.

It’s telling me that I should stay in the cave and hide myself quietly, and that if I move I’ll regret it.

I activated [Hiding], that was boosted from [Job-Assassin], and [Conceal Presence] at the same time as I headed toward the back of the cave where Blacksmith-san, the Sisters, Alchemist-san, and Redhead made themselves at home.

I relaxed, lately it has become my hobby to fill in the unexplored area in my mental map, yesterday I created a replicate of myself of my flesh and blood that was as tall as my waist — the overall ability is halved, because it behaves in a certain way, it also has some free will — and sent it out.

This replica had the ability [Infused Liquid Restoration] that I got from the Grey Slime, which makes it so that if it receives damage to its limbs or gets pierced by something it can restore itself to a certain degree restore by absorbing the necessary amount of water, which is why I tried making it.

Its current combat ability is rather low compared to me, but it is still reasonably strong, so it won’t get killed easily. It can also run fast.

Using [Metamorphosis], the replica changed its appearance to that of a large wolf and sprinted outside. After seeing it off I went back inside.

I assigned some Goblins of my generation from the logistical support group «Patri» to assist Blacksmith-san, because it would be inconvenient all by herself, having considered making new cookery for the Sisters’ place. Then I analyzed the old medicine that for some reason hadn’t degraded at all which we secured from Velvet’s inheritance at Alchemist-san’s place. After doing all these things, time passed.

And then it happened.

The place where Gobukichi-kun and the others were practicing is linked to the cave’s entrance, it’s called the Great Hall. It was the largest space within the mine. Gobukichi-kun, Gobumi-chan, Redhead, and the others practicing hard here, wielding wooden swords.

At that time my [Presence Sensor] detected some enemy contacts approaching the entrance. The species name on display was “Elf”. Furthermore, the name of the Elf male I drove out the other day was mixed in among them. Even I didn’t expect that they would turn up this soon.

Quickly I called the Goblins inside and made preparations. Luckily, since they were already in the middle of training, they already had their equipment on, so they finished preparing shortly.

After a simple inspection of the equipment, we hid ourselves in the trenches we made beforehand near the Great Hall. We simply waited in place where it’s easy to spring a surprise attack against the invading Elves. I had Gobue-chan continue mining for the time being, the sound of her mining that can be heard throughout the cave will be used for cover.

A short time later, the armed group of Elves entered the cave.

Hobgoblins like Gobukichi-kun notwithstanding, for the Goblins to win against the twenty five quiet and swift yet bloodlust Elves armed with specialized weapons, even when facing them three to one, would be hard enemies to deal with.

The mood was already full of hostile intent, but still, I needed to capture them and hear their story first.

Alone, I flew out from behind cover while using my [Intimidating Roar] and [Scaled Horse's Neigh] together loudly and made them flinch, furthermore I immediately activated [Intimidating Glare] and [Snake's Evil Eye] which gave me the chance to capture them with my threads.

After lining up the captured Elves, I beat up the Elf who was the next clan chief's (and other titles that didn't concern me) face with my red spear while I had a quick talk with them.

Yeah, I seemed to have deeply injured his pride the other day.

After two days had passed, his fear of me faded a little bit. Once he was able to think a little clearly, he decided that he had no choice but to kill the one who looked down on them thinking, “Why does a noble Elf such as me blablabla…, if I’m not afraid of the likes of the ogre this and that…”, so he took along elite level Elves from among his subordinates, allowing himself to be controlled by his emotions and attacked. As a result, they arrived at the current predicament having had the tables turned on them.

I pity the other Elves for working under such a boss. The two female Elves from the other day also hung their heads before my eyes. I was a little curious and tried to speak to them, but they refused to listen.

The pain the subordinates had to bear for the sake of an incompetent boss struck a chord with me, so as expected, killing them as they were did not sit well with me, and I did the following more or less out of sympathy.

Give up on the next clan chief candidate Elf, he’s dead.
Fight in a mock battle with Goblins and Hobgoblins other than me. Without killing your opponent, make them faint or otherwise make them incapable of fighting. If you succeed at this you win.
If you win the mock battle, you won’t be killed, if you lose, you will be killed and eaten.
That was the gist of it.

As I finished explaining, I untied the threads for all of them except for the next clan chief candidate Elf.

When I did that, one highly loyal Elf tried to kill me, but I broke his chin with a punch and gave him a concussion. Then I grabbed the unsteady Elf by his head and shoulders, and killed him by twisting his neck until it broke.

I told Redhead, Blacksmith, and the other girls to stay inside until I came back, then I devoured the fresh corpse, heart and all.

Ability [Elf Language] learned.

The Elves didn’t stop trembling.

Because their bodies were frozen in fear, I said “The fight with the humans is close, and yet you’re fine with dying unseemly deaths in this kind of place? Don’t you want to live?”, to put some fighting spirit in them.

Those were my own words, yet they sounded shameless.

Still, for now it had an effect, everyone became motivated.

And then, the mock battle began.

The final result, of the 23 Elves who participated in the mock battle, 17 survived.

I had to say my condolences to the people who got Gobukichi-kun, Gobumi-chan, and Hobusato-san. Of the ordinary Elves and Hobgoblins it’d usually end up with Elves winning nine out of ten times, but the strength of Gobukichi-kun and the others who have continued to train already greatly surpassed that of an average Hobgoblin.

Though it’s regrettable for the defeated who begged for their lives, there will be no mercy for those who come to kill us, I killed them after saying that.

It’s a pity, but this is war. Besides, it was the other side that pulled the trigger first. There’s no need for sympathy.

The six who lost — — all were male. No, it became that way after I rigged the matches because intentionally killing a beautiful woman is unpleasant—— were all delicious.

Ability [Inhabitant of the Forest] learned.
Ability [Elemental] learned.
Ability [Archery Proficiency] learned.
Ability [Tracking] learned.
Ability [Hiding] learned.

When I finished eating the losers, I turned to the winning Elves who were staring blankly in a dazed state, after putting all their equipped magical items in one place, I tied them up with thread again.

They complained about not being released, but I pointed out that I didn’t say they’d be “released”.

I only said that they wouldn’t be killed, it's not my fault if they misunderstood. Although I help those who are one-sidedly oppressed such as Redhead, I don't have an ounce of mercy for an “Enemy” that has attacked.

This mercy is “Not killing” them.

That’s how it is… Breaking it down, there are ten men and seven women, let’s cooperate to increase the number. Oh, I said I hated doing it by force before, and I will never do it by force. It’s true.

But I administer an aphrodisiac made from my body fluids to all of them. I had them thrown in jail and gave a strict order that they shall not be touched unless they they wanted to be touched.

Because they may relieve each other if they were in the same room, they were placed in their own separate prison cells.

Though the male Elves can’t bear any children, well, they could still be used for relieving one’s libido. They look good anyway.

But geez, I’m rather grateful for their timing. The Goblins of the same generation as me, and the older Goblins could no longer be satisfied with just the female Goblins, and a lot of stress has accumulated. Because of the harsh training we’ve had until now, they’ve somehow been distracted from this issue, but they’ve gotten used to the training so their limit is fast approaching.

That’s why I am grateful for this.

…Are you saying I’m acting like a villain? Nope, it’s troubling me that you’ve gotten the wrong idea. In the first place, it was the other side who started it.

They had lost while trying to kill us, and yet you tell us, who were attacked, to release the prisoners peacefully? That’s just not possible. We were unreasonably attacked, so if we strike back there’s no way that would count as being villains.

We didn’t even have rules regarding prisoners of war to begin with, so even doing things like this is no problem. What one does with them is up to them based on their own feelings.

Also, although I'm judging myself, let me say it first. I still believe I made the rules relatively fair.

At such a sight, the Elf ringleader began to say something, but I ignored him.

After the 17 Elves had been taken to jail, the one Elf left behind became material for various things. Things like new torture methods and lectures on vital spots of humanoids.

Of course, he ended up in my stomach in the end.

Ability [Overcharge] learned.
Ability [Discount] learned.

I ate a fair number of Elves. The individual abilities of those I ate were high and on top of that they held duplicates of the useful skills I already had and improved them. Yeah, I was so thankful that I could even pray for them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Day 47When I woke up as usual my [Intuition] sprung into action.It’s telling me that I should stay in the cave and hide myself quietly, and that if I move I’ll regret it.I activated [Hiding], that was boosted from [Job-Assassin], and [Conceal Presence] at the same time as I headed toward the back of the cave where Blacksmith-san, the Sisters, Alchemist-san, and Redhead made themselves at home.I relaxed, lately it has become my hobby to fill in the unexplored area in my mental map, yesterday I created a replicate of myself of my flesh and blood that was as tall as my waist — the overall ability is halved, because it behaves in a certain way, it also has some free will — and sent it out.This replica had the ability [Infused Liquid Restoration] that I got from the Grey Slime, which makes it so that if it receives damage to its limbs or gets pierced by something it can restore itself to a certain degree restore by absorbing the necessary amount of water, which is why I tried making it.Its current combat ability is rather low compared to me, but it is still reasonably strong, so it won’t get killed easily. It can also run fast.Using [Metamorphosis], the replica changed its appearance to that of a large wolf and sprinted outside. After seeing it off I went back inside.ฉันกำหนด Goblins บางรุ่นของฉันจากกลุ่มสนับสนุน logistical «Patri » โกดังสินค้า-ซาน การช่วยเหลือเนื่องจากมันจะถูกละเลยทั้งหมด ด้วยตนเอง ไม่ถือว่าทำอาหารใหม่สำหรับสถานที่ของน้องสาว แล้ว ฉันวิเคราะห์ยาเก่าที่ดังไม่ได้เสื่อมโทรมทั้งหมดที่เราปลอดภัยจากการสืบทอดของกำมะหยี่สกลซาน หลังจากทำสิ่งเหล่านี้ เวลาผ่านไปแล้ว ก็เกิดขึ้นสถานที่ Gobukichi kun และอื่น ๆ ได้ฝึกกับทางเข้าของถ้ำ เรียกว่าห้องโถงใหญ่ มันเป็นพื้นที่ใหญ่ที่สุดภายในเหมือง Gobukichi-kun, Gobumi จัง แดง และอื่น ๆ การฝึกหนักที่นี่ wielding ดาบไม้ว่าเวลาของฉัน [สถานะเซ็นเซอร์] พบติดต่อบางศัตรูใกล้ทางเข้า ชื่อพันธุ์บนจอแสดงผลเป็น "เอลฟ์" นอกจากนี้ ชื่อของเอลฟ์ชายผมขับรถออกวันถูกผสมในระหว่างกัน แม้ผมไม่ได้คาดหวังว่า จะต้องเปลี่ยนค่านี้เร็ว ๆ นี้อย่างรวดเร็วฉันเรียกผีมังกรภายใน และทำการเตรียม โชคดี เนื่องจากพวกเขาแล้วระหว่างการฝึกอบรม พวกเขาแล้วมีอุปกรณ์ของพวกเขา เพื่อให้พวกเขาเสร็จสิ้นการเตรียมไม่ช้าหลังจากตรวจสอบเรื่องของอุปกรณ์ เราซ่อนตัวเองใน trenches ที่เราทำไว้ล่วงหน้าใกล้กับหอประชุมใหญ่ เราก็รอในที่มีการโจมตีแปลกใจกับเอลฟ์บุกรุกฤดูใบไม้ผลิ ผมทำเหมืองสำหรับเวลาที่เป็น เสียงของเหมืองของเธอที่จะได้ยินตลอดถ้ำจะใช้สำหรับปะจัน Gobueเวลาสั้น ๆ ภายหลัง กลุ่มติดอาวุธของเอลฟ์ป้อนถ้ำHobgoblins เช่น Gobukichi-kun อย่างไรก็ตาม สำหรับ Goblins ชนะยี่สิบห้าเงียบ และ swift ยังเอลฟ์ bloodlust อาวุธ โดยเฉพาะอาวุธ แม้พวกสามวัน จะเป็นศัตรูที่ยากในการจัดการกับอารมณ์แล้วก็เต็มไป ด้วยความตั้งใจเป็นศัตรู แต่ยัง ฉันจำเป็นต้องจับพวกเขา และได้ยินเรื่องราวของพวกเขาก่อนคนเดียว ฉันบินออกพอครอบคลุมในขณะที่ใช้ของฉัน [Intimidating ร้อง] และ [ปรับม้าเห็น] กันดัง และทำให้พวกเขา flinch นอกจากนี้ ฉันทันทีเรียก [Intimidating แสงบาดตา] [งูถลึงตา] และที่ให้ผมมีโอกาสที่จะจับกับกระทู้ของฉันหลังซับค่าแถนจับ ฉันชนะขึ้นเอลฟ์ผู้เป็นของหัวหน้าตระกูลถัดไป (และชื่ออื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับฉัน) หน้ากับหอกสีแดงของฉันในขณะที่ผมพูดอย่างรวดเร็วด้วยใช่ ฉันดูเหมือนจะมีลึกบาดภาคภูมิใจในวันอื่น ๆหลังจากได้ผ่านวันที่สอง ความกลัวของฉันเขาสีจางลงนิดเดียว เมื่อเขาคิดน้อยอย่างชัดเจน เขาตัดสินใจว่า เขาไปฆ่าผู้ที่มองลงไปในนั้นคิด, "ทำไมไม่เอลฟ์โนเบิลเช่นฉัน blablabla..., ถ้าผมไม่ชอบของ ogre นี้ และที่กลัว...", เพื่อ ให้เขาได้ตามระดับ elite เอลฟ์จากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ทำให้ตัวเองสามารถควบคุมอารมณ์ของเขา และโจมตี ดังนั้น พวกเขามาถึงที่สภาพปัจจุบันที่มีมีตารางที่เปิดอยู่นั้นฉันสงสารเอลฟ์อื่น ๆ สำหรับการทำงานภายใต้การเป็นเจ้านาย เอลฟ์หญิงสองจากวันยังแขวนศีรษะของพวกเขาก่อนที่ตาของฉัน ผมอยากรู้เล็กน้อย และพยายามพูดคุยกับพวกเขา แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะฟังอาการปวดที่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ได้รับเพื่อเจ้านายไร้ความสามารถหลงคอร์ดกับฉัน ตาม ไม่ได้นั่งฆ่าพวกเขาเป็นพวกเขาดีกับฉัน และฉันได้ต่อไปนี้มากน้อยไม่เห็นใจในหน้าตระกูลประธานกรรมการเอลฟ์ เขาจะตายต่อสู้ในสงครามจำลอง Goblins และ Hobgoblins ไม่ใช่ฉัน โดยไม่ต้องฆ่าฝ่ายตรงข้าม ทำให้หน้ามืดตามัว หรือมิฉะนั้น ให้หมันต่อสู้ ถ้าคุณประสบความสำเร็จที่คุณชนะถ้าคุณชนะการต่อสู้จำลอง ฆ่า ถ้าคุณสูญเสีย คุณจะฆ่า และกินที่เป็นส่วนสำคัญของมันเสร็จฉันอธิบาย ฉัน untied เธรดทั้งหมดออกยกเว้นต่อตระกูลประธานกรรมการเอลฟ์เมื่อฉันได้ที่ เอลฟ์หนึ่งสูงซื่อสัตย์พยายามฆ่าฉัน แต่ฉันยากจนเขาชิน ด้วยหมัด และให้เขาการสั่นสะเทือน ฉันคว้าเอลฟ์ unsteady หัวและไหล่ของเขา แล้วฆ่าเขา โดยบิดคอของเขาจนได้ยากจนฉันบอกแดง โกดังสินค้า และหญิงอยู่ภายในจนกว่าก็ แล้วกลืนศพสด หัวใจ และทั้งหมดสามารถ [ภาษาเอลฟ์] เรียนรู้เอลฟ์ไม่หยุดตะลึงงันเนื่องจากร่างกายถูกแช่แข็งในความกลัว ฉันกล่าวว่า "การต่อสู้กับมนุษย์อยู่ใกล้ และยัง คุณดีกับตาย unseemly ตายในสถานที่แบบนี้ คุณต้องการอยู่หรือไม่? ให้บางวิญญาณต่อสู้ในการนั้นเป็นคำพูดของฉันเอง แต่พวกเขาแต่เพียงแห่ง shamelessยังคง สำหรับตอนนี้ มันมีลักษณะพิเศษ ทุกคนเป็นแรงจูงใจแล้ว เริ่มการต่อสู้จำลองสุดท้ายผล เอลฟ์ 23 ที่เข้าร่วมในการต่อสู้จำลอง 17 ที่รอดชีวิตผมว่ารแสดงของฉันกับคนที่มี Gobukichi kun จาน Gobumi และ Hobusato ซัง ของเอลฟ์และ Hobgoblins มันจะมักจะจบลง ด้วยการชนะเก้าจากสิบครั้ง แต่ความแข็งแรงของ Gobukichi kun เอลฟ์ และบุคคลอื่นที่มีต่อการฝึกมากแล้วแล้วที่ Hobgoblin เฉลี่ยแม้ว่าจะเป็นพอที่การแพ้ที่ขอร้องสำหรับชีวิต จะไม่เมตตาสำหรับผู้ที่มาฆ่าเรา ฉันฆ่าพวกเขาหลังจากบอกที่ก็สงสาร แต่นี้เป็นสงคราม นอกจาก มันเป็นด้านอื่น ๆ ที่ดึงทริกเกอร์ก่อน ไม่จำเป็นเห็นใจหกนัก — — ทั้งหมดถูกชาย ไม่ มันเป็นวิธีหลังจากฉัน rigged การแข่งขันเนื่องจากตั้งใจฆ่าผู้หญิงสวยงามถูกใจ — — ได้อร่อยทั้งนั้นสามารถ [Inhabitant ของป่า] เรียนรู้ สามารถ [ธาตุ] เรียนรู้ [ธนูถนัด] ความสามารถเรียนรู้ [ติดตาม] ความสามารถเรียนรู้ [ซ่อน] ความสามารถเรียนรู้เมื่อกินเสร็จแล้วกินที่ losers ฉันกลายเป็นเอลฟ์ชนะที่ถูกจ้องมอง blankly ในสภาพงุนงง หลังจากรายการทั้งหมดของอุปกรณ์วิเศษที่เดียว ฉันติดให้ด้ายอีกพวกเขาแนะนำเกี่ยวกับไม่ถูกนำออกใช้ แต่ผมชี้ให้เห็นว่า ผมไม่ได้บอกว่า พวกเขาจะ "ออก"ผมเพียงพูดว่า พวกเขาจะไม่ฆ่า ไม่ความผิดของฉันถ้าเขา misunderstood ถึงแม้ว่าฉันช่วยผู้ one-sidedly ได้ถูกรุกรานเช่นแดง ไม่ออนซ์ของความเมตตาสำหรับ "ศัตรู" ที่มีโจมตีเมตตานี้คือ "ไม่ฆ่า" พวกเขาที่จะมี... ทำลายลง มีสิบคนและหญิง 7 ลองร่วมมือกันเพื่อเพิ่มจำนวน โอ้ ฉันกล่าวว่า ผมขี้เกียจทำแรงก่อน และฉันไม่เคยจะทำ โดยแรง มันเป็นความจริงแต่ผมดูแลการยาโป๊ะทำจากของเหลวที่ร่างกายของฉันทั้งหมด ฉันมีพวกเขาในคุก และให้สั่งเข้มงวดที่พวกเขาจะไม่มีใครแตะต้องยกเว้นว่าพวกเขาพวกเขาต้องการที่จะสัมผัสเนื่องจากพวกเขาอาจบรรเทาแต่ถ้าอยู่ในห้องเดียว พวกเขาถูกวางในเซลล์คุกต่างหากของตนเองแม้ว่าเอลฟ์ชายไม่หมีรอง ดี ยังใช้สำหรับปลดปล่อยความใคร่ของ พวกเขาดูดีแต่ geez ฉันแทนที่จะขอบคุณสำหรับช่วงเวลาของพวกเขา ผีมังกรรุ่นเดียวกันเป็นฉัน และ Goblins เก่าอาจไม่พอใจกับเพียงผีมังกรหญิง และมีสะสมของความเครียด เนื่องจากการฝึกรุนแรงเราเคยจนถึงขณะนี้ พวกเขาอย่างใดเคยต้องคอยกังวลจากปัญหานี้ แต่พวกเขาได้รับใช้ในการฝึกจึงจำกัดของดิฉันคือเหตุผลที่ทำไมฉันขอบคุณสำหรับการนี้… คุณว่า ผมกำลังทำหน้าที่เป็นวายร้ายหรือไม่ Nope มันมีปัญหาผมว่า คุณได้รับความคิดที่ไม่ถูกต้อง ในสถานที่แรก มันเป็นด้านอื่น ๆ ที่เริ่มต้นนั้นพวกเขาได้หายไปขณะพยายามฆ่าเรา และยัง คุณบอก ที่ถูกโจมตี การปลดปล่อยนักโทษสงบ ที่ห้องไม่ได้ เราได้ท่องโจมตี ดังนั้นถ้าเราตีกลับ มีวิธีที่จะนับเป็น คนร้ายเรายังไม่มีกฎเกี่ยวกับเชลยศึกจะเริ่มต้นด้วย ดังนั้นแม้จะทำเช่นนี้จะไม่มีปัญหา สิ่งที่หนึ่งไม่ได้เป็นได้ตามความรู้สึกของตนเองยัง แม้ว่าฉันกำลังตัดสินตัวเอง ผมพูดครั้งแรก ผมยังเชื่อว่า ทำกฎค่อนข้างแฟร์เช่นเห็น ตัวการใหญ่ค้าเอลฟ์เริ่มพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกละเว้นเขาหลังจากเอลฟ์ 17 ได้ถูกนำมาเข้าคุก หนึ่งเอลฟ์ทิ้งกลายเป็นวัสดุสำหรับสิ่งต่าง ๆ สิ่งที่ชอบวิธีการทรมานใหม่และบรรยายในจุดสำคัญของ humanoidsแน่นอน เขาสิ้นสุดขึ้นในท้องของฉันในสุด[แหล่ง] ความสามารถเรียนรู้ [ส่วนลด] ความสามารถเรียนรู้ฉันกินเลขดีของเอลฟ์ แต่ละความสามารถของฉันกินได้สูง และด้านบนของที่ เดิมซ้ำทักษะมีประโยชน์ฉันได้แล้ว และปรับปรุงพวกเขา ใช่ ผมขอบคุณที่ผมไม่สามารถแม้อธิษฐานสำหรับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

47 วันเมื่อฉันตื่นขึ้นมาตามปกติของฉัน [ปรีชา] ผุดไปสู่การปฏิบัติ. มันบอกฉันว่าฉันควรจะอยู่ในถ้ำและซ่อนตัวเองอย่างเงียบ ๆ และว่าถ้าผมย้ายผมจะเสียใจมัน. ฉันเปิดใช้งาน [ซ่อน] ที่เป็น เพิ่มขึ้นจาก [งาน-Assassin] และ [ปกปิดการแสดงตน] ในเวลาเดียวกันขณะที่ผมมุ่งหน้าไปทางด้านหลังของถ้ำที่ช่างตีเหล็กซังน้องสาว, เล่นแร่แปรธาตุซังและแดงทำให้ตัวเองที่บ้าน. ฉันผ่อนคลายเมื่อเร็ว ๆ นี้มัน ได้กลายเป็นงานอดิเรกของฉันที่จะเติมในพื้นที่สำรวจในแผนที่ทางจิตของฉันเมื่อวานนี้ผมสร้างขึ้นซ้ำของตัวเองของเนื้อและเลือดของฉันที่เป็นสูงเท่าเอวของฉัน - ความสามารถโดยรวมลดลงครึ่งหนึ่งเพราะมันจะทำงานในทางหนึ่งก็ นอกจากนี้ยังมีบางส่วนจะฟรี -. และส่งออกจำลองนี้มีความสามารถใน [Infused เหลวฟื้นฟู] ที่ผมได้จากเมือกสีเทาซึ่งจะทำให้มันเพื่อที่ว่าถ้าได้รับความเสียหายให้กับแขนขาหรือรับแทงด้วยบางสิ่งบางอย่างที่จะสามารถคืนตัวเอง ในระดับหนึ่งเรียกคืนโดยการดูดซับจำนวนเงินที่จำเป็นของน้ำซึ่งเป็นเหตุผลที่ผมพยายามทำให้มัน. ความสามารถในการต่อสู้ในปัจจุบันค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับผม แต่มันก็ยังคงแข็งแกร่งพอสมควรจึงจะไม่ได้รับการฆ่าได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้ยังสามารถทำงานได้อย่างรวดเร็ว. ใช้ [เปลี่ยนแปลง] แบบจำลองการเปลี่ยนแปลงลักษณะที่ปรากฏในการที่ของหมาป่าขนาดใหญ่และวิ่งออกไปข้างนอก หลังจากที่ได้เห็นมันออกผมก็กลับภายใน. ผมได้รับมอบหมาย Goblins บางรุ่นของฉันจากกลุ่มสนับสนุนจิสติกส์«พาทริ»เพื่อช่วยให้ช่างตีเหล็กซังเพราะมันจะไม่สะดวกทั้งหมดด้วยตัวเองที่มีการพิจารณาการปรุงอาหารใหม่สำหรับสถานที่ที่น้องสาว จากนั้นผมวิเคราะห์ยาเก่าที่มีเหตุผลบางอย่างที่ไม่ได้ลดลงเลยที่เราปลอดภัยจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรมกำมะหยี่ที่สถานที่เล่นแร่แปรธาตุซังของ หลังจากทำสิ่งเหล่านี้เวลาผ่านไป. แล้วมันเกิดขึ้น. สถานที่ที่ Gobukichi คุงและคนอื่น ๆ ที่ได้รับการฝึกมีการเชื่อมโยงไปยังทางเข้าของถ้ำก็เรียกว่าห้องโถงใหญ่ มันเป็นพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดในเหมือง Gobukichi คุง Gobumi จังแดงและอื่น ๆ การฝึกซ้อมอย่างหนักที่นี่กวัดแกว่งดาบไม้. ในเวลานั้นของฉัน [Presence เซนเซอร์] ตรวจพบบางรายชื่อศัตรูใกล้ประตูทางเข้า ชื่อสายพันธุ์บนจอแสดงผลก็คือ "เอลฟ์" นอกจากนี้ชื่อของเอลฟ์ชายผมขับรถออกไปในวันอื่น ๆ ได้รับการผสมในหมู่พวกเขา แม้ฉันไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะกลับมาในไม่ช้านี้. ได้อย่างรวดเร็วผมเรียกว่าก๊อบลินภายในและเตรียม โชคดีเพราะพวกเขามีอยู่แล้วในช่วงกลางของการฝึกอบรมที่พวกเขามีอยู่แล้วบนอุปกรณ์ของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาเสร็จสิ้นการเตรียมความพร้อมในไม่ช้า. หลังจากการตรวจสอบที่เรียบง่ายของอุปกรณ์ที่เราซ่อนตัวเองอยู่ในสนามเพลาะที่เราทำก่อนที่อยู่ใกล้ห้องโถงใหญ่ เราก็รออยู่ในสถานที่ที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะฤดูใบไม้ผลิจู่โจมบุกเข้ากับเอลฟ์ ผมมี Gobue จังยังคงทำเหมืองแร่ในขณะนี้เสียงของการทำเหมืองของเธอที่สามารถได้ยินทั่วถ้ำจะใช้สำหรับปก. หลังจากนั้นไม่นานกลุ่มติดอาวุธของเอลฟ์เข้าไปในถ้ำ. Hobgoblins เช่น Gobukichi คุง แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับก๊อบลินที่จะชนะกับยี่สิบหเงียบสงบและยังกระหายเลือดอย่างรวดเร็วเอลฟ์ที่ติดอาวุธด้วยอาวุธพิเศษแม้ในขณะที่พวกเขาหันหน้า 3-1 จะเป็นศัตรูยากที่จะจัดการกับ. อารมณ์ก็เต็มแล้วของเจตนาที่ไม่เป็นมิตร แต่ยังคงฉัน ที่จำเป็นในการจับพวกเขาและได้ยินเรื่องราวของพวกเขาเป็นครั้งแรก. คนเดียวผมบินออกมาจากหลังปกในขณะที่ใช้ของฉัน [ข่มขู่คำราม] และ [สเกลฮี้ม้า] ร่วมกันเสียงดังและทำให้พวกเขาสะดุ้งนอกจากนี้ผมใช้งานได้ทันที [ข่มขู่แสงจ้า] และ [งูชั่วร้าย ตา] ซึ่งทำให้ผมมีโอกาสที่จะจับพวกเขาด้วยหัวข้อของฉัน. หลังจากแถวเอลฟ์จับผมตีขึ้นเอลฟ์ที่เป็นหัวหน้าตระกูลถัดไป (และชื่ออื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับฉัน) ใบหน้าด้วยหอกสีแดงของฉันในขณะที่ฉัน มีการพูดคุยกับพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว. ใช่ฉันดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บอย่างลึกซึ้งภาคภูมิใจของเขาในวันอื่น ๆ . หลังจากที่สองวันที่ผ่านมา, ความกลัวของเขาฉันจางหายไปนิด ๆ หน่อย ๆ ครั้งหนึ่งเขาก็สามารถที่จะคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเห็นได้ชัดเขาตัดสินใจว่าเขาไม่มีทางเลือกที่จะฆ่าคนที่มองลงไปที่พวกเขาคิดว่า "ทำไมไม่ขุนนางเอลฟ์เช่นฉัน blablabla ... ถ้าฉันไม่กลัวของชอบ ของยักษ์นี้และที่ ... "ดังนั้นเขาจึงพร้อมระดับหัวกะทิเอลฟ์จากบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาปล่อยให้ตัวเองถูกควบคุมโดยอารมณ์ของเขาและโจมตี เป็นผลให้พวกเขามาถึงสถานการณ์ปัจจุบันต้องมีตารางเปิดพวกเขา. ฉันสงสารเอลฟ์อื่น ๆ สำหรับการทำงานภายใต้เช่นเจ้านาย ทั้งสองเอลฟ์หญิงจากวันอื่น ๆ ยังแขวนหัวของพวกเขาก่อนที่ตาของฉัน ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยอยากรู้อยากเห็นและพยายามที่จะพูดคุยกับพวกเขา แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะรับฟัง. ความเจ็บปวดผู้ใต้บังคับบัญชาจะต้องแบกรับเพื่อประโยชน์ของเจ้านายไร้หลงคอร์ดกับฉันเพื่อให้เป็นไปตามคาดฆ่าพวกเขาขณะที่พวกเขาไม่ได้นั่ง ดีกับฉันและฉันก็ทำต่อไปนี้มากหรือน้อยจากความเห็นอกเห็นใจ. ให้ขึ้นอยู่กับผู้สมัครที่หัวหน้าตระกูลเอลฟ์ต่อไปเขาตาย. ต่อสู้ในการต่อสู้จำลองกับก๊อบลินและอื่น ๆ Hobgoblins กว่าฉัน โดยไม่ต้องฆ่าฝ่ายตรงข้ามทำให้พวกเขาเป็นลมหรือทำให้พวกเขามีความสามารถของการต่อสู้ หากคุณประสบความสำเร็จในครั้งนี้คุณจะชนะ. ถ้าคุณชนะการต่อสู้จำลองคุณจะไม่ถูกฆ่าถ้าคุณสูญเสียคุณจะถูกฆ่าตายและกิน. ที่เป็นส่วนสำคัญของมัน. ขณะที่ผมอธิบายเสร็จผมผูกหัวข้อสำหรับ ทั้งหมดของพวกเขายกเว้นหัวหน้าตระกูลเอลฟ์ผู้สมัครต่อไป. เมื่อฉันได้ที่หนึ่งที่มีความภักดีสูงเอลฟ์พยายามจะฆ่าฉัน แต่ฉันยากจนคางของเขาด้วยหมัดและทำให้เขาสั่นสะเทือน แล้วฉันจะคว้าไม่คงที่เอลฟ์จากศีรษะของเขาและไหล่และฆ่าเขาโดยการบิดคอของเขาจนกว่าจะยากจน. ผมบอกแดง, ช่างตีเหล็กและผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่จะเข้าพักภายในจนผมกลับมาแล้วผมกินศพสดหัวใจและ ทั้งหมด. ความสามารถ [เอลฟ์ภาษา] เรียนรู้. เอลฟ์ไม่ได้หยุดสั่น. เพราะร่างกายของพวกเขาถูกแช่แข็งในความกลัวที่ผมกล่าวว่า "การต่อสู้กับมนุษย์อยู่ใกล้และยังคุณดีกับการเสียชีวิตที่ไม่สมควรจะตายในลักษณะนี้ สถานที่? คุณไม่ต้องการที่จะอยู่? "ที่จะนำจิตวิญญาณการต่อสู้บางอย่างในพวกเขา. เหล่านี้เป็นคำพูดของตัวเองพวกเขาก็ยังฟังดูไร้ยางอาย. ยังคงสำหรับตอนนี้มันมีผลกระทบทุกคนกลายเป็นแรงบันดาลใจ. และแล้วการต่อสู้จำลองเริ่มผลสุดท้ายของ 23 เอลฟ์ที่มีส่วนร่วมในการต่อสู้จำลอง 17 รอดชีวิต. ผมได้กล่าวแสดงความเสียใจกับคนที่มี Gobukichi คุง Gobumi จังและ Hobusato ซัง จากสามัญและเอลฟ์ Hobgoblins ก็มักจะจบลงด้วยเอลฟ์ชนะเก้าในสิบครั้ง แต่ความแข็งแรงของ Gobukichi คุงและคนอื่น ๆ ที่มีอย่างต่อเนื่องในการฝึกอบรมแล้วแซงอย่างมากของค่าเฉลี่ยหลอกเด็ก. แต่เป็นที่น่าเสียใจสำหรับ พ่ายแพ้ที่ขอร้องให้ชีวิตของพวกเขาจะมีความเมตตาแก่ผู้ที่มาฆ่าเราไม่มีฉันฆ่าพวกเขาหลังจากที่บอกว่า. ก็สงสาร แต่นี่คือสงคราม นอกจากนี้ยังเป็นอีกด้านหนึ่งที่เหนี่ยวไกครั้งแรก . มีความจำเป็นในการเห็นอกเห็นใจไม่หกที่สูญเสีย - - ทั้งหมดเป็นเพศชาย ไม่มีมันก็กลายเป็นวิธีการที่หลังจากที่ผมหัวเรือใหญ่การแข่งขันเพราะจงใจฆ่าหญิงสาวสวยเป็น unpleasant-- ล้วนอร่อย. ความสามารถ [อาศัยของป่า] เรียนรู้. ความสามารถ [ธาตุ] เรียนรู้. ความสามารถ [ยิงธนูวัดความรู้] เรียนรู้. ความสามารถ [ติดตาม ] เรียนรู้. ความสามารถ [ซ่อน] เรียนรู้. เมื่อฉันกินเสร็จแพ้ผมหันไปชนะเอลฟ์ที่ถูกจ้องมอง blankly ในสภาพมึนงงหลังจากวางทุกรายการที่มีมนต์ขลังพร้อมของพวกเขาในสถานที่หนึ่งที่ผมผูกพวกเขาขึ้นมาอีกครั้งด้วยด้ายพวกเขาบ่นเกี่ยวกับการไม่ได้รับการปล่อยตัว แต่ผมชี้ให้เห็นว่าผมไม่ได้บอกว่าพวกเขาต้องการจะ "ปล่อย". ฉันเท่านั้นที่กล่าวว่าพวกเขาจะไม่ถูกฆ่าตายมันไม่ใช่ความผิดของฉันถ้าพวกเขาเข้าใจผิด ถึงแม้ว่าผมจะช่วยให้ผู้ที่เป็นหนึ่ง sidedly กดขี่เช่นแดง, ผมไม่ได้มีความเมตตาต่อออนซ์สำหรับ "ศัตรู" ที่มีการโจมตี. เมตตานี้ "ไม่ฆ่า" พวกเขา. นั่นเป็นวิธีที่มันเป็น ... ทำลายมันลง มีสิบคนและหญิงเจ็ดคนให้ความร่วมมือในการเพิ่มจำนวน โอ้ฉันบอกว่าฉันเกลียดทำมันโดยการบังคับก่อนและผมจะไม่ทำมันโดยการบังคับ มันเป็นความจริง. แต่ฉันจัดการยาโป๊ที่ทำจากของเหลวในร่างกายของฉันทั้งหมดของพวกเขา ฉันได้โยนพวกเขาอยู่ในคุกและให้คำสั่งที่เข้มงวดว่าพวกเขาจะไม่ถูกแตะต้องจนกว่าพวกเขาที่พวกเขาต้องการที่จะสัมผัส. เพราะพวกเขาอาจจะบรรเทากันว่าพวกเขาอยู่ในห้องเดียวกันพวกเขาถูกวางไว้ในห้องขังแยกของพวกเขาเอง. แม้ว่า เอลฟ์ชายไม่สามารถแบกลูกที่ดีพวกเขายังคงสามารถนำมาใช้สำหรับการบรรเทาความใคร่ของคน ๆ หนึ่ง พวกเขาดูดีอยู่แล้ว. แต่ geez ผมค่อนข้างขอบคุณสำหรับระยะเวลาของพวกเขา ก๊อบลินของคนรุ่นเดียวกับผมและ Goblins เก่าไม่สามารถที่จะมีความพึงพอใจที่มีเพียงแค่ก๊อบลินหญิงและจำนวนมากของความเครียดสะสม เพราะการฝึกอบรมที่รุนแรงที่เราได้มีจนถึงขณะนี้พวกเขาได้รับอย่างใดฟุ้งซ่านจากปัญหานี้ แต่พวกเขาได้อากาศที่ใช้ในการฝึกอบรมเพื่อให้ขีด จำกัด ของพวกเขาอย่างรวดเร็วใกล้. นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับนี้. ... คุณกำลังจะบอก ฉันทำตัวเหมือนคนร้ายหรือไม่? Nope ก็หนักใจผมว่าคุณเคยคิดที่ผิด ในครั้งแรกที่มันเป็นในด้านอื่น ๆ ที่เริ่มต้นมัน. พวกเขาได้สูญเสียในขณะที่พยายามที่จะฆ่าเราและยังคุณบอกเราที่ถูกโจมตีจะปล่อยนักโทษอย่างสงบ? นั่นเป็นเพียงไปไม่ได้ เราถูกโจมตีอย่างไม่มีเหตุผลดังนั้นหากเราตีกลับมีวิธีการที่จะนับเป็นคนร้ายเป็น no. เราไม่ได้มีกฎระเบียบเกี่ยวกับเชลยศึกจะเริ่มต้นด้วยดังนั้นแม้การทำสิ่งเช่นนี้จะไม่มีปัญหา สิ่งหนึ่งไม่กับพวกเขาขึ้นอยู่กับพวกเขาขึ้นอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง. นอกจากนี้ถึงแม้ว่าฉันตัดสินตัวเองให้ฉันบอกว่ามันเป็นครั้งแรก ผมยังเชื่อว่าฉันทำกฎระเบียบที่ค่อนข้างยุติธรรม. ที่เช่นสายตา, หัวโจกเอลฟ์เริ่มที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉันไม่สนใจเขา. หลังจากที่ 17 เอลฟ์ได้รับนำไปขังคุกหนึ่งเอลฟ์ที่ทิ้งไว้เบื้องหลังกลายเป็นวัสดุสิ่งต่างๆ สิ่งที่ต้องการวิธีการทรมานใหม่และการบรรยายในจุดสำคัญของดาวเคราะห์. แน่นอนเขาสิ้นสุดลงในท้องของฉันในที่สุด. ความสามารถ [Overcharge] เรียนรู้. ความสามารถ [ส่วนลด] เรียนรู้. ฉันกินจำนวนยุติธรรมของเอลฟ์ ความสามารถของแต่ละบุคคลของผู้ที่ฉันกินอยู่ในระดับสูงและด้านบนของที่พวกเขาจัดขึ้นที่ซ้ำกันของทักษะที่มีประโยชน์ที่ผมมีอยู่แล้วและการปรับปรุงพวกเขา ใช่ผมจึงรู้สึกขอบคุณที่ฉันยังสามารถอธิษฐานสำหรับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่ 47

เมื่อฉันตื่นขึ้นมาตามปกติของฉัน [ สัญชาตญาณ ] เด้งลงไป

มันบอกฉันว่า ฉันควรจะอยู่ในถ้ำ และซ่อนตัวอย่างเงียบๆ และถ้าผมย้าย ผมจะเสียใจ

เปิด [ ซ่อน ] , [ ] สังหารที่เพิ่มขึ้นจากงานนี้ [ ปกปิดตัวตน ] ในเวลาเดียวกับที่ฉันมุ่งหน้าไปทางด้านหลังของถ้ำที่ช่างตีเหล็กซาน , น้องสาว , Alchemist ซานและ แดงทำเองที่บ้าน . . . .

ฉันผ่อนคลาย เมื่อเร็ว ๆนี้มันได้กลายเป็นงานอดิเรกของฉันเพื่อเติมในพื้นที่ unexplored ในแผนที่จิตใจของผม เมื่อวานผมสร้างเลียนแบบของตัวเองของเนื้อและเลือดของฉันมันสูงเท่าเอวฉัน - ความสามารถโดยรวมจะลดลง เนื่องจากพฤติกรรมในทางหนึ่ง มันยังมีบางจะฟรีและส่งมันออกไป . . . . .

แบบจำลองนี้มีความสามารถในการผสมของเหลว [ บูรณะ ] ที่ผมได้จากโคลนสีเทาซึ่งทำให้มันเพื่อที่ว่าถ้ามันได้รับความเสียหายหรือถูกทิ่มแทงโดย limbs บางอย่างมันสามารถฟื้นฟูตัวเองในระดับหนึ่ง โดยการเรียกคืนจำนวนเงินที่จำเป็นของน้ำ , ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันพยายามทำ

ความสามารถของมัน การต่อสู้ในปัจจุบันค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับผม แต่มันก็ยังแข็งแรง เหมาะสมมันจะไม่ฆ่าได้อย่างง่ายดาย มันสามารถวิ่งได้เร็ว การใช้ [

] , แบบจําลองเปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันที่เป็นหมาป่าที่มีขนาดใหญ่และวิ่งหนีจุกตูดอยู่ข้างนอก หลังจากเห็นมันออกฉันไปข้างใน

ผมได้รับมอบหมายบางปีศาจรุ่นของฉันจากกลุ่มสนับสนุน logistical «เพอร์ทรี่»ช่วยช่างตีเหล็กซาน เพราะว่ามันจะไม่สะดวกด้วยตัวคนเดียวมีการพิจารณาการปรุงอาหารใหม่สำหรับพี่น้อง ' ผมใช้ยาเก่าที่ด้วยเหตุผลบางอย่างไม่ทรามเลยซึ่งเราเก็บมาจากมรดกกำมะหยี่อยู่ที่นักเล่นแร่แปรธาตุซานค่ะ หลังจากที่ทำสิ่งทั้งหมดเหล่านี้เวลาผ่านไป

แล้วมันเกิดขึ้น

ที่ gobukichi คุงและคนอื่นๆ กำลังฝึกเชื่อมกับทางเข้าของถ้ำมันเรียกว่า ห้องโถงใหญ่ มันใหญ่ที่สุดพื้นที่ภายในเหมือง gobukichi คุง gobumi ชาน , แดง , และคนอื่น ๆ ฝึกหนักมากวัดแกว่งดาบไม้

ตอนนั้นเซ็นเซอร์สถานะของฉัน [ ] ตรวจพบศัตรูบางคนติดต่อใกล้ทางเข้า ชื่อสายพันธุ์บนจอแสดงผลเป็น " เอลฟ์ " นอกจากนี้ ชื่อของเอลฟ์ชาย ฉันขับรถไปวันอื่น ๆปะปนอยู่ในหมู่พวกเขาผมไม่ได้คาดหวังว่า พวกเขาจะเปิดขึ้นเร็วๆนี้

รวดเร็วฉันเรียกปีศาจภายใน และเตรียมตัว พังเนื่องจากพวกเขามีอยู่แล้วในช่วงกลางของการฝึกพวกเขาแล้วมีอุปกรณ์ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาพร้อมแล้ว

หลังจากการตรวจสอบง่ายของอุปกรณ์ เราซ่อนตนเองอยู่ลึกๆที่เราทำไว้ล่วงหน้าใกล้ห้องโถงเราเพียงแค่รอในสถานที่ที่มันง่ายที่จะฤดูใบไม้ผลิจู่โจมต่อต้านบุกรุกเอลฟ์ ผมมี gobue ชานยังคงทำเหมืองในเวลานี้ เสียงของเธอที่สามารถได้ยินไปทั่วเหมืองถ้ำจะถูกใช้สำหรับปก

เวลาสั้นๆต่อมากลุ่มติดอาวุธของเอลฟ์เข้ามาในถ้ำ gobukichi คุง

ฮอบก๊อบลิน ด้วย เช่น ถึงกระนั้นสำหรับผีชนะยี่สิบห้าเงียบและรวดเร็ว แต่การกำจัดเอลฟ์ที่ติดอาวุธด้วยอาวุธพิเศษ แม้เมื่อเผชิญหน้ากับพวกเขาทั้งสาม จะเป็นศัตรูที่ยากที่จะจัดการกับ .

อารมณ์ก็เต็มไปด้วยเจตนาประสงค์ร้าย แต่ฉันก็ยังต้องการที่จะจับพวกเขาและได้ยินเรื่องราวของพวกเขาแรก

อยู่คนเดียว ,ฉันบินออกมาจากหลังปกในขณะที่ใช้ของฉัน [ ขู่คำราม ] และ [ ขนาดม้าฮี้ ] กันเสียงดังทำให้เขาสะดุ้ง นอกจากนี้ฉันทันทีเปิดใช้งาน [ น่าวิตกถลึงตา ] และ [ อสรพิษร้ายตา ] ที่ให้ฉันโอกาสที่จะจับพวกเขากับกระทู้ของผม

หลังจากแถวจับเอลฟ์ผมตีเอลฟ์ที่เป็นหน้าของหัวหน้าเผ่า ( และอื่น ๆเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวกับฉัน ) เผชิญกับหอกสีแดงของฉันในขณะที่ฉันพูดเร็วด้วย

ผมดูเหมือนจะลึกบาดเจ็บความภาคภูมิใจของเขาเมื่อวันก่อน

หลังจากสองวันผ่านไปความกลัวของฉัน จาง ๆนิดหน่อย เขาเคยคิดน้อยอย่างชัดเจน