The results for documentation and r

The results for documentation and records, which had the
lowest adherence average in this study, are consistent with the
Paulista Program of Food Fiscal Analysis report for 2005e2006, in
which the documentation and records items also showed the
highest rates of non-adherence among all categories of the inspection
(São Paulo, 2007). Yamamoto, Marlet, Silva, and Santos
(2004) found that the Manual of Good Practices was not available
in most of the establishments surveyed; when the manual was
available, it was held by the owner or manager in most cases, and
employees did not have access to the document. This study highlights
the lack of awareness and commitment of food service establishments
to RDC n
. 216/2004. According to Kepp, Vilela, and
Goulart (2005), the elaboration of a Manual of Good Practices
could be essential for achieving proper handling according to the
recommended hygienic criteria.
This argument is in agreement with Quintiliano et al. (2008),
who found that the most frequent irregularity in restaurants was
the lack of documentation and records. Previous studies have
shown that this issue is a constant in this field (Buchweitz, 2001;
Queiroz, Rodrigues, Alvarez, & Kakisaka, 2000; Stangarlin, Delevati,
& Saccol, 2009). Rodrigues et al. (2012) reported that the good
practices requirements related to installations, equipment, utensils,
furniture, documents and registration were found to have major
inadequacies.
The evaluated item that presented the requirements regarding
the responsibilities of the catering service according to the Good
Practices resulted in an average 70% compliance within the evaluated
sites, i.e., this is another aspect that deserves attention, since
this part of the diagnosis evaluates whether the company has at
least one trained employee to be in charge of the Good Practices
process within the company. Sacco and Ortigoza (2007) concluded
that handler education and training in food hygiene were imperative
measures for foodborne illness prevention. Food handlers can
be responsible for introducing biological hazards into the food
supply, especially those that may lead to diarrheal diseases. In one
study, Sarter and Sarter (2012) found high levels of fecal contamination
(Escherichia coli, Salmonella spp.) in salads that were sold in
restaurants in Antananarivo (Madagáscar). Moreover, handlers
could be carriers of disease, demonstrate inadequate hygiene
habits, and may perform specific behaviors that cause product
contamination. The most effective and economical way to overcome
poor hygiene is to invest in food handling Good Practices
personnel training (São Paulo, 2008).
In 14 evaluated establishments, Quintiliano et al. (2008) found
that the owners had Technical Responsibility, but 71% of them had
not undergone any Good Practices training. The fact that the establishments
did not have qualified Technical Responsibility is
indeed disquieting; the presence of individuals who are trained in
Good Practices is crucial for foodborne disease prevention.
Lange et al. (2008) concluded that Good Practices training is an
important resource for promoting sanitation awareness, continuous
monitoring and training to create safe links between the
handler and the consumer. Several studies have highlighted the
connection between the level of knowledge about hygiene and the
general level of education of the handlers (Chapman, MacLaurin, &
Powell, 2011; Jianu & Chis, 2012; McIntyre, Vallaster, Wilcott,
Henderson, & Kosatsky, 2013; Powell, Jacob, & Chapman, 2011)
The evaluated establishments had overall adherence rates between
80 and 86% for the requirements involving the food production
process (Table 1). Although this is a high average
percentage, it is worrying that the items with the greatest irregularities
were those related to temperature control from the receipt
of raw materials to the presentation of the finished product to the
consumer. Temperature control is of particular importance in food
service because microbial populations grow more rapidly in foods

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์สำหรับเอกสารและระเบียน ซึ่งมีการ
ต่าง ๆ ค่าเฉลี่ยที่ต่ำสุดในการศึกษานี้ สอดคล้องกับ
Paulista โปรแกรมวิเคราะห์ทางอาหารรายงาน 2005e2006 ใน
ซึ่งยังพบสินค้าเอกสารและระเบียน
ไม่ติดในทุกประเภทของการตรวจสอบอัตราสูงสุด
(เซาเปาลู 2007) ยามาโมโตะ Marlet, Silva และซานโตส
(2004) พบว่า ในคู่มือของวิธีปฏิบัติที่ดีไม่มี
ส่วนใหญ่สถานประกอบการสำรวจ เมื่อได้คู่มือ
ว่าง มันถูกจัดขึ้น โดยเจ้าของหรือผู้จัดการในกรณีส่วนใหญ่ และ
พนักงานไม่สามารถเข้าถึงเอกสาร การศึกษานี้เน้น
ขาดจิตสำนึกและความมุ่งมั่นของสถานประกอบการอาหาร
เพื่อ RDC n 216/2004 ตาม Kepp, Vilela และ
Goulart (2005), ทุก ๆ ของตัวเองของวิธีปฏิบัติที่ดี
อาจจำเป็นสำหรับการบรรลุเป้าหมายการจัดการที่เหมาะสมตาม
แนะนำสุขอนามัยเกณฑ์
อาร์กิวเมนต์นี้จะยังคง Quintiliano et al. (2008),
ที่พบว่า อาการตีบบ่อยที่สุดในร้านคือ
ขาดเอกสารและระเบียนได้ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้
แสดงว่า ปัญหานี้เป็นค่าคงที่ในฟิลด์นี้ (Buchweitz, 2001
Queiroz โรดริเกวส Alvarez & Kakisaka, 2000 Stangarlin, Delevati,
& Saccol, 2009) โรดริเกวส et al. (2012) รายงานว่า ดี
แนวความต้องการที่เกี่ยวข้องกับการติดตั้ง อุปกรณ์ เครื่อง ครัว,
เฟอร์นิเจอร์ เอกสาร และลงทะเบียนพบว่ามีหลัก
inadequacies.
สินค้าค่าที่แสดงความต้องการเกี่ยวกับ
ความรับผิดชอบบริการจัดเลี้ยงตามดี
ปฏิบัติส่งผลให้การปฏิบัติ 70% เฉลี่ยภายในที่ค่า
เว็บไซต์ เช่น นี้เป็นด้านที่สมควรให้ความสนใจ ตั้งแต่
นี้เป็นส่วนหนึ่งของการวินิจฉัยประเมินว่าบริษัทฯ ที่
อย่างน้อยหนึ่งพนักงานผ่านการฝึกอบรมจะรับผิดชอบปฏิบัติดี
กระบวนการภายในบริษัท สรุป Sacco และ Ortigoza (2007)
ที่จัดการศึกษาและฝึกอบรมในสุขอนามัยอาหารมีความจำเป็น
มาตรการป้องกัน foodborne เจ็บป่วย สามารถจัดการอาหาร
รับผิดชอบแนะนำอันตรายชีวภาพอาหาร
ซัพพลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อาจนำไปสู่โรค diarrheal ใน
ศึกษา Sarter และ Sarter (2012) พบสูงระดับการปนเปื้อน fecal
(Escherichia coli โอซัล) ในสลัดที่มีขายใน
ร้านอาหารใน Antananarivo (Madagáscar) นอกจากนี้ ตัวจัดการ
สามารถเป็นพาหะของโรค สุขอนามัยไม่เพียงพอที่แสดงให้เห็นถึง
นิสัย และอาจทำพฤติกรรมเฉพาะที่ทำให้เกิดผลิตภัณฑ์
ปนเปื้อนได้ สุดประหยัด และมีประสิทธิภาพวิธีการเอาชนะ
ดีจะลงทุนในอาหารการจัดการวิธีปฏิบัติที่ดี
ฝึกอบรมบุคลากร (เซาเปาลู 2008) .
ใน 14 ประเมินสถานประกอบการ Quintiliano et al (2008) พบ
ว่า เจ้ามีความรับผิดชอบทางเทคนิค 71% ของพวกเขาแต่มี
ไม่เปลี่ยนการฝึกอบรมวิธีปฏิบัติที่ดี ความจริงที่สถานประกอบการที่
ไม่มีความรับผิดชอบทางเทคนิคที่เหมาะสมคือ
disquieting แน่นอน สถานะของบุคคลที่ได้รับการอบรม
วิธีปฏิบัติที่ดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการป้องกันโรค foodborne.
แลนจ์ et al. (2008) สรุปว่า วิธีปฏิบัติที่ดีการฝึกอบรมเป็นการ
ทรัพยากรสำคัญในการส่งเสริมจิตสำนึกสุขาภิบาล ต่อเนื่อง
ตรวจสอบ และฝึกอบรมการเซฟ
จัดการและผู้บริโภค หลายการศึกษาได้เน้นการ
เชื่อมต่อระหว่างระดับความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยและ
ระดับทั่วไปของการจัดการศึกษา (แชปแมน MacLaurin &
พาวเวล 2011 Jianu & Chis, 2012 McIntyre, Vallaster, Wilcott,
Henderson & Kosatsky, 2013 พาวเวล ค็อบ &แชปแมน 2011)
สถานประกอบการค่ามีราคาต่าง ๆ โดยรวมระหว่าง
80 และ 86% สำหรับความต้องการเกี่ยวข้องกับการผลิตอาหาร
กระบวนการ (ตารางที่ 1) แม้ว่าจะเฉลี่ยสูง
เปอร์เซ็นต์ เป็นกังวลที่สินค้าที่ มีความผิดปกติมากที่สุด
ผู้เกี่ยวข้องกับการควบคุมอุณหภูมิจากการรับ
ของวัตถุดิบในงานนำเสนอของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปเพื่อการ
ผู้บริโภค การควบคุมอุณหภูมิมีความสำคัญเฉพาะในอาหาร
บริการเนื่องจากกลุ่มประชากรจุลินทรีย์เติบโตอย่างรวดเร็วในอาหารเพิ่มมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์สำหรับเอกสารและบันทึก ซึ่งมีเฉลี่ยต่ำสุด
การยึดมั่นในการศึกษาครั้งนี้สอดคล้องกับรายงาน
Paulista โปรแกรมการวิเคราะห์งบประมาณอาหาร 2005e2006 ใน
ซึ่งเอกสารและบันทึกรายการมีอัตราสูงสุดของการไม่ยึดมั่น
ในหมู่ทุกประเภทของการตรวจสอบ
( เซาเปาลู , 2007 ) ยามาโมโตะ มาร์เล็ต ซิลวา และ ซานโตส
,( 2004 ) พบว่า คู่มือแนวทางปฏิบัติที่ดีไม่สามารถใช้ได้
ในส่วนของสถานประกอบการทั้งหมด เมื่อคู่มือ
ใช้ได้ , มันถูกจัดขึ้นโดยเจ้าของหรือผู้จัดการในกรณีส่วนใหญ่และ
พนักงานไม่ได้มีการเข้าถึงเอกสาร การศึกษานี้เน้น
ขาดความตระหนักและความมุ่งมั่นของสถานประกอบการบริการอาหารเพื่อ

. n . 216 / 2004 ตาม kepp vilela และต่อไป , ,
( 2005 )รายละเอียดของคู่มือแนวทางปฏิบัติที่ดีที่จำเป็นสำหรับ
สามารถบรรลุการจัดการที่เหมาะสมตาม

แนะนำเกณฑ์สุขลักษณะ อาร์กิวเมนต์นี้สอดคล้องกับ quintiliano et al . ( 2008 ) ,
ที่พบว่าผิดปกติที่พบบ่อยที่สุดในร้านอาหารคือ
ขาดเอกสารและบันทึก การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าปัญหานี้
เป็นค่าคงที่ในเขตนี้ ( buchweitz , 2001 ;
เคยรอซ โรดริเกส อัลวาเรซ , , , kakisaka & , 2000 ; stangarlin delevati
, , & saccol , 2009 ) Rodrigues et al . ( 2555 ) มีรายงานว่า ดี
การปฏิบัติความต้องการที่เกี่ยวข้องกับการติดตั้ง อุปกรณ์ เครื่องใช้
เฟอร์นิเจอร์ เอกสารและการลงทะเบียนพบว่ามีปัญหาหลัก
.
ประเมินรายการที่นำเสนอความต้องการด้าน
ความรับผิดชอบของการจัดเลี้ยงบริการตามแนวทางปฏิบัติที่ดี
ส่งผลให้เกิดมีการปฏิบัติ 70% เฉลี่ยภายในการประเมิน
เว็บไซต์ คือ นี่เป็นอีกแง่มุมหนึ่งที่สมควรได้รับความสนใจเนื่องจาก
ส่วนนี้ของการวินิจฉัย ประเมินว่า บริษัทมีการอบรมพนักงานที่
อย่างน้อยหนึ่งรับผิดชอบในกระบวนการการปฏิบัติ
ดีภายใน บริษัท โค และ ortigoza ( 2550 ) สรุป
การศึกษาการจัดการและการฝึกอบรมในด้านสุขอนามัยอาหาร เป็นมาตรการที่จำเป็น
เพื่อป้องกันการไม่สบายจากอาหารเป็นพิษ สัมผัสอาหารได้
รับผิดชอบแนะนำอันตรายทางชีวภาพในอาหาร
อุปทาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อาจนำไปสู่โรคอุจจาระร่วง . ในการศึกษาและ sarter
, sarter ( 2012 ) พบว่าระดับการปนเปื้อนอุจจาระ
( Escherichia coli , Salmonella spp . ) ในผักสดที่วางขายใน
ร้านอาหารในอันตานานาริโว ( madag . kgm แผลเป็น ) นอกจากนี้ ผู้ดูแล
อาจเป็นพาหะนำโรค แสดงพฤติกรรมอนามัย
ไม่เพียงพอ และอาจแสดงพฤติกรรมที่เฉพาะเจาะจงที่ทำให้เกิดผลิตภัณฑ์
ปนเปื้อน วิธีที่มีประสิทธิภาพและประหยัดที่สุดในการเอาชนะ
สุขอนามัยที่ดีคือการลงทุนในการจัดการอาหารที่ดีการปฏิบัติ
การฝึกอบรมบุคลากร ( เซาเปาลู , 2008 ) .
14 การประเมินสถานประกอบการ quintiliano et al .( 2008 ) พบ
ที่เจ้าของมีความรับผิดชอบทางด้านเทคนิค แต่ 71% ของพวกเขาเคยได้รับการอบรมดี
. ความจริงที่ว่าสถานประกอบการ
ไม่ได้มีคุณสมบัติทางเทคนิคความรับผิดชอบ
แน่นอนดูไม่ดี ; สถานะของบุคคลที่ได้รับการฝึกฝนใน
แนวทางปฏิบัติที่ดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการป้องกันโรคอาหารเป็นพิษ .
แลง et al . ( 2551 ) สรุปได้ว่า การฝึกปฏิบัติดีเป็น
ทรัพยากรที่สำคัญสำหรับการส่งเสริมความตระหนักสุขาภิบาล ตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
และการฝึกอบรมเพื่อสร้างการเชื่อมโยงที่ปลอดภัยระหว่าง
ผู้ดูแลและผู้บริโภค หลายการศึกษาได้เน้น
การเชื่อมต่อระหว่างระดับความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยและ
ระดับทั่วไปของการศึกษาของผู้ดูแล ( แชปแมน แมคลอริน&
, Powell , 2011 ; jianu &ชีส , 2012 ; แมคอินไตย์ vallaster วิลท์คอตท์
, , , เฮนเดอร์สัน& kosatsky 2013 ; พาวเวลล์ เจคอบ & Chapman , 2011 )
ประเมินสถานประกอบการรวมในอัตราระหว่าง
80 และร้อยละ 86 สำหรับความต้องการที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการผลิต
อาหาร ( ตารางที่ 1 ) แม้ว่าจะสูงเฉลี่ย
เปอร์เซ็นต์ เป็นกังวลว่ารายการที่มีมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมความผิดปกติ

อุณหภูมิจากใบเสร็จวัตถุดิบในการนำเสนอผลิตภัณฑ์สู่
ผู้บริโภค การควบคุมอุณหภูมิเป็นสำคัญโดยเฉพาะในอาหาร
เพราะประชากรจุลินทรีย์เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในอาหาร