RESULTSExperiment 1The straw, SFH,

RESULTS
Experiment 1
The straw, SFH, and SBP contained by analyses 2.8,
5.9, and 9.2 % CP, and 69.9, 58.2, and 31.7% NDF, respectively
(Table 1). The GMD was 602, 701, and 835
μm for straw, SFH, and SBP, respectively. The determined
nutrient content of the experimental diets, including
the AA composition, was close to expected values,
confirming that the ingredients were mixed correctly
(Table 3). As the level of fiber increased, the
GMD of the diet decreased (1,080, 981, and 963 μm
for the control diet and for the average of the diets that
contained 2 or 4% of the fiber sources, respectively).
Mortality was 2.9% and was not related to treatment
(data not shown). Most of the mortality (2.6%) occurred
during the first week of life. For the entire experimental
period (from hatching to 5 wk age), the inclusion
of fiber in substitution of the whole diet increased
(P < 0.05) ADFI and ADG (Table 6), and improved
(P < 0.05) EnE (Table 7). Most of the benefits of fiber
inclusion were observed after the first week of life. In
fact, pullets fed the fiber containing diets showed, as an
average, higher ADG than pullets fed the control diet
for the second (6.3 vs. 5.8 g/d; P < 0.001), third (8.9 vs. 8.5 g/d; P < 0.01), and fourth week (10.8 vs. 10.1
g/d; P < 0.01) age.
From hatching to 5 wk age, pullets fed the SFH containing
diets tended to have higher (P = 0.072) ADG
than pullets fed the SBP containing diets, with pullets
fed the straw containing diets being intermediate. However,
ADFI, FCR, and EnE were not affected by type
of fiber. Similarly, an increase in the level of inclusion Experiment 2
The determined nutrient content of the experimental
diets were close to expected values and similar for the
mash as for their corresponding crumble diets, confirming
that the ingredients were mixed correctly (Table 4).
The GMD of the 2,850, 2,900, 2,950, 3,000, and 3,050
kcal AMEn/kg diets was 968, 986, 1,000, 968, and 940
μm for the mash diets, and 1,491, 1,384, 1,272, 1,158,
and 1,144 μm for the crumble diets, respectively. Mortality
was 2.7% and was not related to treatment (data
not shown). Most of the mortality (2.6%) occurred during
the first week of life.
Feed form. From hatching to 5 wk age, pullets fed
crumbles had lower ADFI (21.1 vs. 21.5 g/d; P <
0.01), greater ADG (9.8 vs. 9.2 g/d; P < 0.001), and
better FCR (2.14 vs. 2.33; P < 0.001) than pullets
fed mash (Table 9). Consequently, EnE (6.32 vs. 6.87
kcal/AMEn/g ADG; P < 0.001) was improved when the
diets were crumbled (Table 10). The beneficial effects
of crumbling on ADG and FCR were observed at all
ages. Average daily FI, however, was higher (P < 0.05)
in pullets fed crumbles than in pullets fed mash for the
first week of life, but an opposite effect was observed
after this age.
Crumbling tended to improve BW uniformity of the
pullets at all ages, with differences being significant at
3 wk (8.8 vs. 10.2%; P < 0.05) and 4 wk (8.0 vs. 8.5%;
P < 0.05) age (Table 11).
Energy concentration. Pullet performance was affected
in different ways by energy concentration of the
diet. From hatching to 5 wk age, an increase in the energy
concentration of the diet decreased ADFI and improved
FCR when the feeds were fed in crumble form,
but no differences were detected when fed in mash form
(P < 0.01 and P < 0.05 for the interaction, respectively)
(Figure 1). Consequently, EnI was similar for all pullets
fed crumbles, irrespective of the energy concentration
of the diet, but increased in pullets fed mash as the
AMEn increased (P < 0.01 for the interaction). The
interactions between feed form and energy concentration
of the diet were more evident during the last part
of the experiment. BW uniformity was not affected by
the energy content of the diet at any age (Table 11).
DISCUSSION
Experiment 1
The inclusion of additional fiber in the diet increased
FI by 3.6% as an average and improved ADG by 4.1%
from hatching to 5 wk age; consequently, FCR was not
affected. The authors have not found any research on
the effects of dietary fiber on growth performance of
pullets to compare with the results reported in this
paper. In broilers, Jim´enez-Moreno et al. (2009b) observed
that the inclusion of 3% OH in the diet from 1
to 21 d age improved FCR by 5.5% and ADG by 6.1% as compared with broilers fed a control diet. Similarly,
Gonz´alez-Alvarado et al. (2007) reported that the inclusion
of 3% OH or 3% soy hulls in the diet of broilers
from 1 to 21 d age improved ADG by 5.4% for both
fiber sources, and FCR by 2.9 and 2.2%, respectively.
However, FI was not affected by fiber inclusion in any
of these studies conducted with broilers, whereas a significant
increase of 3.6% was detected in the current
study conducted with pullets.
The inclusion of fiber in the diet improved EnE
within the range of 0.9% (4% SBP-containing diet) and
4.4% (2% SFH-containing diet) as compared with the
control diet. Gonz´alez-Alvarado et al. (2010) reported a
5.8% increase in EnE with 3% OH inclusion in broilers
from 1 to 42 d age, and Jim´enez-Moreno et al. (2013)
showed a 4.3% improvement in EnE in broilers fed diets
with 5.0% SBP from 1 to 18 d age as compared with
broilers fed the control diet. The data also suggest that
during the initial stages of the rearing period, pullets
might benefit from the inclusion of moderate amounts
of fiber in the diet but that the benefits on ADG and
EnE might be less pronounced in pullets than in broilers.
Broilers had a higher capacity for FI and grew faster
than pullets. Also, fiber content is lower in commercial
diets for broilers than in commercial diets for pullets.
Consequently, under practical conditions, additional dietary
fiber might be more beneficial in young broilers
than in young pullets.
From hatching to 5 wk age pullets fed SFH grew as
an average 2.8% faster than pullets fed SBP, with pullets
fed straw being intermediate. Jim´enez-Moreno et al.
(2010) also observed that broilers fed 3% OH, an insoluble
fiber source, grew 6.3% faster from 1 to 21 d age
than broilers fed 3% SBP, a soluble fiber source. Similarly,
Gonz´alez-Alvarado et al. (2010) reported 7.1%
higher ADG in broilers fed 3% OH than in broilers fed
3% SBP from 1 to 42 d age. The differences in ADG
observed between birds fed SFH and SBP might be related
to differences in the physico-chemical characteristics
of the 2 fiber sources. For example, pectin content
is higher in SBP than in SFH; pectins increase water
retention and volume and viscosity of the digesta in the
GIT, which may lead to faster satiety and less growth
of the birds.
Pullets fed diets with 4% added fiber were less efficient
than pullets fed diets with 2% added fiber.
Jim´enez-Moreno et al. (2013) reported also a reduction
in feed efficiency in broilers from 1 to 18 d age
as the level of OH or SBP in the diet increased from
2.5 to 7.5%. Similarly, Pettersson and Razdan (1993) showed a reduction in feed efficiency in broilers from
1 to 21 d age when the SBP of the diet was increased
from 2.3 to 4.6% or 9.2%. The data suggest that similar
to what have been observed in broilers, young pullets
might benefit when additional fiber sources are included
in low-fiber diets but that an excess of fiber might not
be of benefit. Possibly, pullets might require a minimum
of 3.2 to 3.5% crude fiber (equivalent to 9.2 to
9.5% NDF, approximately) to maximize growth performance
from hatching to 5 wk age. In this respect, Fundaci
´on Espa˜nola Desarrollo Nutrici´on Animal (2008)
recommended at least 3.0% CF in this period. However,
neither the National Research Council (1994) nor the
main companies involved in poultry genetics (e.g., Hy-
Line International, 2013; Lohmann, 2013) have made
any suggestions on the most convenient level of fiber in
diets for young pullets.
Body weight uniformity was not affected by the inclusion
of fiber in the diet. The authors have not found
any published report on the influence of fiber inclusion
in the diet on this trait. The data indicate that when
moderate amounts of fiber are included in the diet, BW
uniformity will not be affected.
Experiment 2
Feed form. The GMD of the mash diets was not
affected by energy concentration of the feed but that
of the crumble diets decreased as the AMEn increased.
The high-energy diets contained more fat than the lowenergy
diets, and an increase in fat content might reduce
crumble quality, increasing the percentage of fines
(Briggs et al., 1999). In contrast, dust formation is reduced
in mash diets when the level of fat is increased
and therefore no reduction in GMD should be expected.
Numerous studies have reported that crumbling or
pelleting of the diets improves performance in broilers
(Amerah et al., 2007; Brickett et al., 2007; Serrano
et al., 2012) and pullets (Frikha et al., 2009b). The
Downloaded from http://ps.oxfordjournals.org/ at Suranaree University of Technology on November 9, 2015
FIBER, ENERGY, AND FEED FORM OF PULLET DIETS 259
heat and pressure applied during the pelleting process
reduces further the particle size of some of the ingredients
of the feed, fracturing the endosperm and disrupting
the outer coat of the seeds (Svihus et al., 2004;
Amerah et al., 2007). Consequently, pelleting facilitates
the release of the intracellular oil contained in the ingredients,
as well as the access of digestive enzymes
to nutrients. Also, the heat applied during the pelleting
process might modify at some extent the structure
of the protein fraction, reducing the activity of some
antinutritional factors present in plant ingredients and
increasing CP digestibility (Herkelman et al., 1991). In
addition, pellets might reduce the energy spent by the
bird in feed ingestion, which may decrease further energy
requirements (Abdollahi et al., 2012). From hatching
to 5 wk age, pullets fed crumbles had 6.5% higher
ADG and 8.2% better FCR than pullets fed mash.
These results agree with data of Frikha et al. (2009b)
who reported in 45-day-old pullets a 5.9% improvement
in ADG when fed pellets, alt

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการทดลองที่ 1 ฟางที่ SFH และ SBP ที่มีอยู่โดยการวิเคราะห์ 2.8, 5.9 และ 9.2% CP และ 69.9, 58.2 และ 31.7% NDF ตามลำดับ(ตารางที่ 1) GMD คือ 602, 701 และ 835 ไมโครเมตรสำหรับฟาง SFH และ SBP ตามลำดับ กำหนดปริมาณสารอาหารของอาหารทดลองรวมทั้งองค์ประกอบAA ที่ใกล้เคียงกับค่าที่คาดหวังยืนยันว่าส่วนผสมที่ถูกผสมอย่างถูกต้อง(ตารางที่ 3) ในฐานะที่เป็นระดับของเส้นใยเพิ่มขึ้นGMD ของอาหารที่ลดลง (1,080, 981 และ 963 ไมโครเมตรสำหรับอาหารควบคุมและหาค่าเฉลี่ยของอาหารที่มี2 หรือ 4% ของแหล่งที่มาของเส้นใยตามลำดับ). การตายเป็น 2.9% และไม่ได้เกี่ยวข้องกับการรักษา(ไม่ได้แสดงข้อมูล) ส่วนใหญ่ของการเสียชีวิต (2.6%) ที่เกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์แรกของชีวิต สำหรับการทดลองทั้งระยะเวลา (จากการฟักไข่ถึง 5 อายุสัปดาห์) รวมของเส้นใยทดแทนของอาหารทั้งที่เพิ่มขึ้น(P <0.05) ADFI และ ADG (ตารางที่ 6) และปรับปรุงให้ดีขึ้น(P <0.05) ENE (ตารางที่ 7) . ส่วนใหญ่ของผลประโยชน์ของเส้นใยรวมถูกตั้งข้อสังเกตหลังจากที่สัปดาห์แรกของชีวิต ในความเป็นจริงการเลี้ยงไก่รุ่นที่มีเส้นใยอาหารที่แสดงให้เห็นว่าในฐานะที่เป็นค่าเฉลี่ยสูงกว่าไก่รุ่นADG รับอาหารควบคุมที่สอง(6.3 เทียบกับ 5.8 กรัม / d; p <0.001) สาม (8.9 เทียบกับ 8.5 กรัม / d; p <0.01) และสัปดาห์ที่สี่ (10.8 เทียบกับ 10.1 กรัม / d. p <0.01) อายุจากฟักอายุ5 สัปดาห์, เลี้ยงไก่รุ่น SFH มีอาหารที่มีแนวโน้มว่าจะสูงขึ้น(P = 0.072) ADG กว่าเลี้ยงไก่รุ่น SBP มีอาหารที่มีไก่รุ่นที่เลี้ยงด้วยฟางที่มีอาหารเป็นกลาง อย่างไรก็ตามADFI อัตราแลกเนื้อและความเร็วที่ไม่ได้รับผลกระทบจากชนิดของเส้นใย ในทำนองเดียวกันการเพิ่มขึ้นในระดับของการรวมการทดลองที่ 2 เนื้อหาสารอาหารที่กำหนดของการทดลองอาหารได้ใกล้เคียงกับค่าที่คาดหวังและที่คล้ายกันสำหรับบดเป็นอาหารสลายที่สอดคล้องกันของพวกเขายืนยันว่าส่วนผสมที่ถูกผสมอย่างถูกต้อง(ตารางที่ 4). GMD ของ 2,850, 2,900, 2,950, 3,000 และ 3,050 กิโลแคลอรีอาเมน / อาหารกก. เป็น 968, 986, 1,000, 968 และ 940 ไมโครเมตรสำหรับอาหารบดและ 1491, 1384, 1272, 1158, และ 1144 ไมโครเมตรสำหรับอาหารสลาย ตามลำดับ ตายเป็น 2.7% และไม่ได้เกี่ยวข้องกับการรักษา (ข้อมูลไม่แสดง) ส่วนใหญ่ของการเสียชีวิต (2.6%) ที่เกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์แรกของชีวิต. รูปแบบฟีด จากฟักอายุ 5 สัปดาห์, ไก่รุ่นที่เลี้ยงcrumbles มี ADFI ต่ำ (21.1 เทียบกับ 21.5 กรัม / d; p <0.01) มากขึ้น ADG (9.8 เทียบกับ 9.2 กรัม / d; p <0.001) และดีกว่าFCR (2.14 เทียบกับ 2.33; p <0.001) มากกว่าไก่รุ่นที่เลี้ยงบด(ตารางที่ 9) ดังนั้น ene (6.32 เทียบกับ 6.87 กิโลแคลอรี / อาเมน / g ADG; p <0.001) ได้รับการปรับปรุงเมื่ออาหารถูกร่วง(ตารางที่ 10) ผลประโยชน์ของบี้ใน ADG และ FCR ถูกตั้งข้อสังเกตที่ทุกคนทุกเพศทุกวัย FI เฉลี่ยต่อวัน แต่เป็นที่สูงขึ้น (P <0.05) ในไก่รุ่นที่เลี้ยงเขรอะกว่าในไก่รุ่นที่เลี้ยงบดสำหรับสัปดาห์แรกของชีวิตแต่ผลในทางตรงกันข้ามพบว่าหลังจากยุคนี้. บี้มีแนวโน้มที่จะปรับปรุงความสม่ำเสมอ BW ของไก่รุ่นที่ทั้งหมดทุกเพศทุกวัยมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นที่3 สัปดาห์ (8.8 เทียบกับ 10.2%; p <0.05) และ 4 สัปดาห์ (8.0 เทียบกับ 8.5%; p <0.05) อายุ (ตารางที่ 11). ความเข้มข้นของพลังงาน ประสิทธิภาพไก่สาวได้รับผลกระทบในรูปแบบที่แตกต่างกันโดยความเข้มข้นของการใช้พลังงานของอาหาร จากการฟักไข่ถึง 5 อายุสัปดาห์เพิ่มขึ้นในการใช้พลังงานความเข้มข้นของอาหารลดลงADFI และปรับปรุงอัตราแลกเนื้อเมื่อฟีดได้รับการเลี้ยงดูในรูปแบบสลาย, แต่ไม่แตกต่างกันถูกตรวจพบเมื่อเลี้ยงในรูปแบบผสม(p <0.01 และ P <0.05 สำหรับ การทำงานร่วมกันตามลำดับ) (รูปที่ 1) ดังนั้น Eni เป็นไก่รุ่นที่คล้ายกันสำหรับทุกคนที่เลี้ยงcrumbles โดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นของพลังงานของอาหารแต่ที่เพิ่มขึ้นในการเลี้ยงดูไก่รุ่นบดเป็นอาเมนเพิ่มขึ้น (P <0.01 สำหรับการทำงานร่วมกัน) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบอาหารและความเข้มข้นของการใช้พลังงานของอาหารที่ชัดเจนมากขึ้นในช่วงที่ผ่านมาเป็นส่วนหนึ่งของการทดลอง สม่ำเสมอ BW ไม่ได้รับผลกระทบจากปริมาณพลังงานของอาหารที่ทุกเพศทุกวัย(ตารางที่ 11). การอภิปรายการทดลองที่ 1 การรวมของเส้นใยที่เพิ่มขึ้นในอาหารเพิ่มขึ้นFI 3.6% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยและปรับปรุง ADG 4.1% จากการฟักไข่ถึง 5 สัปดาห์ อายุ; ดังนั้นอัตราแลกเนื้อไม่ได้รับผลกระทบ ผู้เขียนยังไม่พบการวิจัยใด ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของใยอาหารต่อการเจริญเติบโตของไก่รุ่นเพื่อเปรียบเทียบกับผลลัพธ์ที่ได้รายงานในกระดาษ ในไก่เนื้อ, Jim'enez-et al, เรโน (2009b) ตั้งข้อสังเกตว่าการรวมของOH 3% ในอาหารตั้งแต่วันที่ 1 ที่จะอายุ21 d FCR ดีขึ้นจาก 5.5% และ ADG 6.1% เมื่อเทียบกับไก่ที่เลี้ยงอาหารควบคุม ในทำนองเดียวกันGonz'alez-et al, อัลบา (2007) รายงานว่าการรวม3% OH หรือ 3% เปลือกถั่วเหลืองในอาหารไก่เนื้อ1-21 ดีขึ้นอายุ d ADG 5.4% สำหรับทั้งแหล่งเส้นใยและอัตราแลกเนื้อ2.9 และ 2.2% ตามลำดับ. แต่ FI ไม่ได้รับผลกระทบจากการรวมไฟเบอร์ในการศึกษาเหล่านี้ดำเนินการกับไก่เนื้อในขณะที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้น3.6% ถูกตรวจพบในปัจจุบันการศึกษาดำเนินการกับไก่รุ่น. รวมของเส้นใยในอาหารการปรับปรุงความเร็วในช่วง 0.9% (4% การรับประทานอาหารที่มีส่วนผสมของ SBP) และ 4.4% (2% อาหารที่มี SFH) เมื่อเทียบกับอาหารที่ควบคุม Gonz'alez-et al, อัลบา (2010) รายงานว่าเพิ่มขึ้น5.8% ใน ene 3% รวม OH ในไก่เนื้อ1-42 อายุ d และ Jim'enez-et al, เรโน (2013) แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงที่ 4.3% ในการความเร็วในไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มี5.0% SBP 1-18 อายุ d เมื่อเทียบกับไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ควบคุม ข้อมูลยังชี้ให้เห็นว่าในช่วงเริ่มต้นของระยะเวลาการเลี้ยงให้ไก่รุ่นอาจได้รับประโยชน์จากการรวมของจำนวนปานกลางของเส้นใยในอาหารแต่ผลประโยชน์ใน ADG และความเร็วอาจจะเด่นชัดในไก่รุ่นกว่าในไก่เนื้อ. ไก่มีสูงขึ้น ความสามารถในการ FI และเติบโตได้เร็วขึ้นกว่าไก่รุ่น นอกจากนี้ปริมาณเส้นใยต่ำในเชิงพาณิชย์อาหารสำหรับไก่เนื้อกว่าในอาหารเชิงพาณิชย์สำหรับไก่รุ่น. ดังนั้นภายใต้เงื่อนไขที่ปฏิบัติอาหารเพิ่มเติมเส้นใยอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นในไก่หนุ่มกว่าในหนุ่มไก่รุ่น. จากการฟักไข่ถึง 5 ไก่รุ่นอายุสัปดาห์ที่เลี้ยง SFH เติบโตเป็นค่าเฉลี่ย 2.8% เร็วกว่าไก่รุ่นที่เลี้ยง SBP กับไก่รุ่นฟางเลี้ยงเป็นสื่อกลาง Jim'enez-Moreno et al. (2010) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าไก่ที่เลี้ยง 3% OH ที่ไม่ละลายน้ำแหล่งของใยอาหารเพิ่มขึ้น6.3% เร็ว 1-21 งอายุกว่าไก่ที่เลี้ยง3% SBP เป็นแหล่งเส้นใยที่ละลายน้ำ ในทำนองเดียวกันGonz'alez-et al, อัลบา (2010) รายงาน 7.1% สูงกว่า ADG ในไก่ที่เลี้ยง 3% OH กว่าในไก่ที่เลี้ยง3% SBP 1-42 อายุ d ความแตกต่างใน ADG สังเกตระหว่างนกที่เลี้ยง SFH SBP และอาจจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของ2 แหล่งใย ยกตัวอย่างเช่นเนื้อหาเพคตินจะสูงกว่าใน SBP กว่าใน SFH; pectins เพิ่มน้ำการเก็บรักษาและปริมาณและความหนืดของdigesta ในที่GIT ซึ่งอาจนำไปสู่ความเต็มอิ่มได้เร็วขึ้นและการเจริญเติบโตน้อยของนก. ไก่รุ่นรับอาหารที่มีเส้นใย 4% เพิ่มเป็นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าไก่รุ่นได้รับอาหารที่มี2% เพิ่มเส้นใย. จิม 'enez-et al, เรโน (2013) นอกจากนี้ยังมีรายงานการลดลงในประสิทธิภาพการใช้อาหารไก่เนื้อใน1-18 อายุ d เป็นระดับของ OH หรือ SBP ในอาหารเพิ่มขึ้นจาก2.5% 7.5 ที่จะ ในทำนองเดียวกัน Pettersson และ Razdan (1993) แสดงให้เห็นว่าการลดลงของประสิทธิภาพการใช้อาหารในไก่เนื้อจาก1-21 อายุ d เมื่อ SBP ของอาหารที่เพิ่มขึ้น2.3-4.6% หรือ 9.2% ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าคล้ายกับสิ่งที่ได้รับการปฏิบัติในไก่เนื้อไก่รุ่นหนุ่มสาวที่อาจได้รับประโยชน์เมื่อแหล่งใยเพิ่มเติมจะรวมอยู่ในอาหารต่ำเส้นใยแต่ส่วนที่เกินจากเส้นใยอาจไม่เป็นประโยชน์ อาจจะเป็นไก่รุ่นอาจต้องใช้อย่างน้อย3.2 3.5% เยื่อใย (เทียบเท่าไป 9.2 9.5% NDF ประมาณ) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตจากการฟักไข่ถึง5 สัปดาห์อายุ ในแง่นี้ Fundaci'on Espa~nola Desarrollo Nutrici'on สัตว์ (2008) แนะนำอย่างน้อย 3.0% CF ในช่วงนี้ อย่างไรก็ตามทั้งสภาวิจัยแห่งชาติ (1994) หรือ บริษัท หลักที่เกี่ยวข้องในด้านพันธุกรรมสัตว์ปีก (เช่น HY- สายนานาชาติ 2013; Lohmann 2013) ได้ทำข้อเสนอแนะในระดับที่สะดวกที่สุดของเส้นใยในอาหารสำหรับไก่รุ่นหนุ่มสาว. ร่างกาย ความสม่ำเสมอของน้ำหนักก็ไม่ได้รับผลกระทบจากการรวมของเส้นใยในอาหาร ผู้เขียนยังไม่พบรายงานที่ตีพิมพ์ใด ๆ เกี่ยวกับอิทธิพลของการรวมเส้นใยในอาหารในลักษณะนี้ ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าเมื่อปริมาณปานกลางของเส้นใยจะรวมอยู่ในอาหารที่ BW สม่ำเสมอจะไม่ได้รับผลกระทบ. ทดลอง 2 รูปแบบฟีด GMD ของอาหารบดไม่ได้รับผลกระทบจากความเข้มข้นของการใช้พลังงานของฟีดแต่ที่ของอาหารสลายเป็นลดลงสาธุเพิ่มขึ้น. อาหารที่พลังงานสูงที่มีไขมันมากขึ้นกว่า lowenergy อาหารและการเพิ่มขึ้นของปริมาณไขมันอาจลดคุณภาพสลายเพิ่มขึ้นร้อยละของค่าปรับ(บริกส์ et al., 1999) ในทางตรงกันข้ามการก่อตัวของฝุ่นจะลดลงในอาหารบดเมื่อระดับของไขมันเพิ่มขึ้นและดังนั้นจึงลดลงในGMD ควรจะคาดหวัง. การศึกษาจำนวนมากมีรายงานว่าบี้หรืออัดเม็ดของอาหารที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานในไก่เนื้อ(Amerah et al, 2007. Brickett et al, 2007;. Serrano.. et al, 2012) และไก่รุ่น (Frikha, et al, 2009b) ที่ดาวน์โหลดจาก http://ps.oxfordjournals.org/ ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 2015 ไฟเบอร์, พลังงาน, และรูปแบบของอาหารไก่สาวอาหาร 259 ความร้อนและความดันที่ใช้ในระหว่างกระบวนการอัดเม็ดลดต่อไปขนาดอนุภาคของบางส่วนของส่วนผสมของอาหารพร่าพราย endosperm และกระทบกับเสื้อนอกของเมล็ด(Svihus et al, 2004;.. Amerah et al, 2007) ดังนั้นอัดเม็ดอำนวยความสะดวกในการเปิดตัวของน้ำมันภายในเซลล์ที่มีอยู่ในส่วนผสมที่รวมทั้งการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหารสารอาหาร นอกจากนี้ความร้อนที่ใช้ในระหว่างการอัดเม็ดกระบวนการที่อาจปรับเปลี่ยนบางส่วนโครงสร้างของโปรตีนที่ช่วยลดการทำงานของบางปัจจัยantinutritional อยู่ในส่วนผสมจากพืชและการเพิ่มการย่อยCP (Herkelman et al., 1991) ในนอกจากนี้เม็ดอาจลดพลังงานที่ใช้โดยนกในการบริโภคอาหารที่อาจลดการใช้พลังงานต่อความต้องการ(Abdollahi et al., 2012) จากการฟักไข่ถึง 5 สัปดาห์อายุ, ไก่รุ่น crumbles เลี้ยงมี 6.5% สูง ADG และ 8.2% ดีกว่าอัตราแลกเนื้อไก่รุ่นที่เลี้ยงบด. ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับข้อมูล Frikha et al, (2009b) ที่รายงานในไก่รุ่น 45 วันเก่าการปรับปรุงที่ 5.9% ใน ADG เมื่อเลี้ยงเม็ดแอลที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองที่ 1 ผล

ฟาง sfh และเงินเดือนที่มีอยู่ โดยการวิเคราะห์ 2.8
5.9 และ 9.2% CP , 3.9 และไม่มีพืช , ,
% NDF ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ) โดย GMD เป็น 602 852 , 835
μ M สำหรับฟาง sfh และ SBP ตามลำดับ กำหนด
สารอาหารของอาหารทดลอง รวมทั้ง
องค์ประกอบ AA สนิทคาดว่าค่า
ยืนยันว่าส่วนผสมที่ถูกผสมอย่างถูกต้อง
( ตารางที่ 3 ) เป็นระดับของเส้นใยเพิ่มขึ้น
GMD ของอาหารลดลง ( 663 , 981 , 963 μ M
สำหรับอาหารควบคุมและค่าเฉลี่ยของอาหาร
ที่มีอยู่ 2 หรือ 4 % ของเส้นใยแหล่งตามลำดับ )
อัตราการตายร้อยละ 2.9 และไม่ได้เกี่ยวข้องกับการรักษา
( ข้อมูล ไม่แสดง ) ส่วนใหญ่ของการเสียชีวิต ( 2.6% ) เกิดขึ้น
ในช่วงสัปดาห์แรกของชีวิต สำหรับ
ทดลองทั้งหมดระยะเวลา ( จากการ อายุ 5 สัปดาห์ ) รวม
ไฟเบอร์ในการแทนที่ของอาหารทั้งหมดเพิ่มขึ้น
( P < 0.05 ) และ adfi ADG ( ตารางที่ 6 ) , และปรับปรุง
( P < 0.05 ) ใน ( ตารางที่ 7 ) ที่สุดของประโยชน์ของไฟเบอร์
รวมพบว่าหลังจากที่สัปดาห์แรกของชีวิต ในความเป็นจริงไก่ไข่ที่เลี้ยง
, เส้นใยอาหารที่พบเป็น
เฉลี่ย , อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่าไก่ไข่ที่ได้รับอาหารควบคุม
สำหรับสอง ( 63 กับ 8 G / D ; p < 0.001 ) , 3 ( 8.9 และ 8.5 G / D ; p < 0.01 ) และในสัปดาห์ที่สี่ ( 10.8 และ 10.1
g / D ; p < 0.01 ) อายุ 5 สัปดาห์ .
จากฟักอายุไก่ไข่ที่ได้รับอาหารที่มี sfh
( มีแนวโน้มสูงกว่า P = 0.072 ) ไก่ไข่ที่ได้รับเงินเดือนมากกว่า ADG

เลี้ยงไก่ไข่ผสมอาหารกับฟางที่มีอาหารถูกกลาง อย่างไรก็ตาม adfi FCR
, ,
ในไม่ได้รับผลกระทบจากชนิดของเส้นใย ในทํานองเดียวกันการเพิ่มขึ้นของระดับของการรวมการทดลองที่ 2
กำหนดสารอาหารของอาหารทดลอง
อยู่ใกล้คาดว่าค่าและที่คล้ายกันสำหรับ
บดส่วนที่สอดคล้องกันของพวกเขาสลายอาหาร , ยืนยัน
ว่าส่วนผสมถูกผสมอย่างถูกต้อง ( ตารางที่ 4 ) .
GMD ของ 2850 , 2950 , , , 3000 , และ 050 กิโลแคลอรี / กิโลกรัมอาหาร
อนุโมทนา 968 986 , 1000 , 968 , 940
μ M สำหรับบดอาหาร และ 1491 1209 , 855 , 889 ,
, 1144 μ M สำหรับสลายอาหาร ตามลำดับ อัตราการตาย
เป็น 2.7% และไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ( ข้อมูล
ไม่แสดง ) ส่วนใหญ่ของการเสียชีวิต ( 2.6% ) ที่เกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์แรกของชีวิต
.
แบบฟอร์มฟีด จากการ อายุ 5 สัปดาห์ , เลี้ยงไก่ไข่มี adfi
ไม่เหลือลดลง ( ขนาดเทียบกับ 21.5 กรัม / D ; P <
0.01 ) มากกว่าอัตราการเจริญเติบโต ( 9.8 เทียบกับ 9.2 G / D ; p < 0.001 ) และ
ดีกว่าเปลี่ยน ( 2.14 และ 2.33 ; P < 0.001 ) กว่าเลี้ยงไก่ไข่
บด ( ตารางที่ 9 ) จากนั้น ทางทิศตะวันออก ( 6.32 กับ 6.87
กิโลแคลอรี / สาธุ / กรัมอัตราการเจริญเติบโต ; P < 0.001 ) คือการปรับปรุงเมื่อ
อาหารมี crumbled ( ตารางที่ 10 ) ผลประโยชน์ของบี้ใน FCR ADG

และพบในทุกวัย เฉลี่ยรายวัน Fi แต่สูงกว่า ( P < 0.05 ) ในอาหารไก่ไข่ Crumbles กว่า

เลี้ยงไก่ไข่ Mash สำหรับสัปดาห์แรกของชีวิตแต่ตรงกันข้าม พบว่าหลังจากอายุนี้
.
บี้มีแนวโน้มที่จะปรับปรุงความสม่ำเสมอของน้ำหนักตัวของ
ไก่ไข่ที่ทุกเพศทุกวัย มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน
3 สัปดาห์ ( 8.8 และ 10.2 % ; p < 0.05 ) และ 4 สัปดาห์ ( 8 กับ 8.5 %
; P < 0.05 ) อายุ ( ตารางที่ 11 )
ความเข้มข้นของพลังงาน ผลงานผู้ได้รับผลกระทบ
ในรูปแบบที่แตกต่างกันโดยความเข้มข้นการใช้พลังงานของ
อาหาร จากการไป 5 สัปดาห์ อายุการเพิ่มขึ้นของพลังงาน
ความเข้มข้นของอาหารลดลงและปรับปรุง
adfi FCR เมื่อฟีดให้อาหารในพังทลายแบบ
แต่ไม่มีความแตกต่างที่ถูกตรวจพบเมื่อเลี้ยงใน mash แบบฟอร์ม
( P < 0.01 และ p < 0.05 สำหรับปฏิสัมพันธ์ตามลำดับ )
( รูปที่ 1 ) โดย ENI ที่คล้ายคลึงกันสำหรับเลี้ยงไก่ไข่
ไม่เหลือโดยไม่คำนึงถึงพลังสมาธิ
ของอาหารแต่เพิ่มขึ้นในอาหารไก่ไข่บดเป็น
สาธุเพิ่มขึ้น ( P < 0.01 สำหรับปฏิสัมพันธ์ )

ของปฏิสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบอาหารและพลังงานจากอาหารได้ชัดเจนมากขึ้นในส่วนสุดท้าย
ของการทดลอง BW สามัคคี ได้รับผลกระทบ โดย
ปริมาณพลังงานของอาหารที่อายุใด ๆ ( ตาราง 11 )


การทดลองที่ 1 รวมในอาหารเพิ่มขึ้น
fi ไฟเบอร์เพิ่มเติมโดย 36 % โดยเฉลี่ย และอัตราการเจริญเติบโตดีขึ้นโดย 4.1 %
5 สัปดาห์ จากการ อายุ เพราะฉะนั้นใช้ไม่ได้
ผลกระทบ ผู้เขียนยังไม่พบงานวิจัยที่เกี่ยวกับ
ผลของเส้นใยอาหารต่อสมรรถนะการเจริญเติบโตของ
ไก่ไข่เพื่อเปรียบเทียบกับผลรายงานในกระดาษนี้

ไก่กระทง , จิมใหม่ enez Moreno et al . ( 2009b ) สังเกต
ที่รวม 3% โอในอาหารจาก 1
21 D อายุขึ้นใช้ด้วย 55 % และ ADG 6.1% เมื่อเทียบกับสูตรอาหารควบคุมอาหาร ในทํานองเดียวกัน
gonz ใหม่ alez Alvarado et al . ( 2007 ) รายงานว่ารวม
3 % โอ้หรือ 3 % เปลือกถั่วเหลืองในอาหารไก่กระทง
1 D อายุ 21 ขึ้น 5.4% อัตราการเจริญเติบโต โดยทั้ง
ไฟเบอร์ แหล่งที่มาและใช้โดย 2.9 และ 2.2% ตามลำดับ .
แต่ Fi ไม่ได้รับผลกระทบโดยรวมใน
ของไฟเบอร์ เหล่านี้การศึกษากับไก่ ,ในขณะที่การเปลี่ยนแปลง
3.6 % ที่ตรวจพบในการศึกษากับไก่ไข่ในปัจจุบัน
.
รวมของเส้นใยในอาหารขึ้นใน
ภายในช่วงของ 0.9% ( 4 % เงินเดือนบรรจุอาหาร ) และ
4.4% ( 2% sfh ที่มีอาหาร ) เมื่อเทียบกับ
อาหารควบคุม gonz ใหม่ alez Alvarado et al . ( 2553 ) รายงาน
5.8% เพิ่มขึ้นใน 3 % โอ้รวมในไก่เนื้อ
1 D อายุ 42 ,และจิมใหม่ enez Moreno et al . ( 2013 )
มีการปรับปรุงเป็น 4.3% ในทางทิศตะวันออกในไก่เนื้ออาหาร
5.0 % ดังกล่าว ตั้งแต่ 1 ถึง 18 D อายุเมื่อเทียบกับ
ไก่เลี้ยงอาหารควบคุม การวิจัยยังชี้ให้เห็นว่า
ในระหว่างขั้นเริ่มต้นของระยะเวลาการเลี้ยงไก่ไข่ ,
อาจได้รับประโยชน์จากการรวมปริมาณปานกลาง
ของเส้นใยในอาหาร แต่ประโยชน์ต่ออัตราการเจริญเติบโตและ
ทางทิศตะวันออกเฉียงอาจจะน้อยกว่าการออกเสียงในไก่ไข่กว่าในไก่เนื้อ ไก่มีความจุสูงขึ้น

สำหรับ Fi และเติบโตเร็วกว่าไก่ไข่ . นอกจากนี้ ปริมาณเส้นใยต่ำในอาหารเชิงพาณิชย์
ไก่กว่าในอาหารเชิงพาณิชย์สำหรับไก่ไข่ .
ดังนั้นภายใต้เงื่อนไขการปฏิบัติใยอาหาร
เพิ่มเติมอาจจะมีประโยชน์ในเด็กมากกว่าในไก่ไข่ไก่

หนุ่ม .จากการ อายุ 5 สัปดาห์ เลี้ยงไก่ไข่ sfh เติบโตเป็น
เฉลี่ย 2.8% เร็วกว่าเลี้ยงไก่ไข่ดังกล่าวกับไก่ไข่
ที่ได้รับฟางข้าวเป็นระดับกลาง จิมใหม่ enez Moreno et al .
( 2010 ) พบว่า ไก่ที่เลี้ยง 3 เปอร์เซ็นต์ โอ้ เป็นแหล่งไฟเบอร์ที่ไม่ละลายน้ำ
, ขยายตัว 6.3% เร็วจาก 1 ถึง 21 D อายุ
กว่าไก่เลี้ยง 3 % ดังกล่าวเป็นแหล่งใยอาหารละลายน้ำได้ ในทํานองเดียวกัน
gonz ใหม่ alez Alvarado et al . 7.1 %
( 2553 ) รายงานสูงกว่าอัตราการเจริญเติบโตในไก่เนื้อเลี้ยง 3 % โอ้มากกว่าในไก่เนื้อเลี้ยง
3 % ดังกล่าว จาก 1 ถึง 42 D อายุ ความแตกต่างระหว่างนกเลี้ยง sfh ADG
สังเกตดังกล่าว และอาจจะเกี่ยวข้องกัน

ความแตกต่างในลักษณะทางกายภาพของเส้นใย 2 แหล่ง ตัวอย่างเช่น
เนื้อหาเพคตินสูงดังกล่าว มากกว่าใน sfh ; เพกตินเพิ่มความคงทนน้ำ
และปริมาณและความหนืดของ digesta ใน
ไป ,ซึ่งอาจนำไปสู่ความเต็มอิ่มเร็วขึ้นและขยายตัวน้อยกว่านก
.
ไก่ไข่อาหารกับ 4% เพิ่มไฟเบอร์มีประสิทธิภาพน้อยกว่า
กว่าอาหารไก่ไข่ 2 % เพิ่มไฟเบอร์ .
จิมใหม่ enez Moreno et al . ( 2013 ) รายงานยังลดลงในประสิทธิภาพของอาหารในไก่กระทง
1 D อายุ 18
เป็นระดับของโอหรือ SBP ในอาหารเพิ่มขึ้นจาก
2.5 7.5 % ในทํานองเดียวกันเพตเตอร์ ัน และ razdan ( 1993 ) พบการลดลงของประสิทธิภาพของอาหารในไก่กระทงจาก
1 D อายุ 21 เมื่อเงินเดือนของอาหารเพิ่มขึ้น
จาก 2.3 4.6% หรือ 9.2 % ข้อมูลแนะนำที่คล้ายกัน
สิ่งที่ได้พบในไก่เนื้อไก่ไข่สาว
อาจได้รับประโยชน์เมื่อแหล่งไฟเบอร์เพิ่มเติมในอาหารต่ำเส้นใยรวม
แต่ที่เกินของเส้นใยอาจ
เป็นประโยชน์ อาจจะไก่ไข่จะต้องมีอย่างน้อย
3.2 ถึง 3.5% เยื่อใย ( เท่ากับ 9.2

9.5 เปอร์เซ็นต์ NDF ประมาณ ) สูงสุด
การเจริญเติบโตจากการถึง 5 สัปดาห์ อายุ ในส่วนนี้ fundaci เอสปาโนล่า ˜
ใหม่ในการพัฒนา nutrici ใหม่ในสัตว์ ( 2008 )
แนะนำอย่างน้อย 3.0% CF ในช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตาม ,
หรือสภาวิจัยแห่งชาติ ( 2537 ) และ บริษัท ที่เกี่ยวข้องในสัตว์ปีก
หลักพันธุศาสตร์ ( เช่นHY -
สายต่างประเทศ 2013 ; Lohmann , 2013 ) ได้
คำแนะนำในระดับที่สะดวกที่สุดของเส้นใยในอาหารไก่ไข่หนุ่ม
.
( น้ำหนักตัวไม่ได้รับผลกระทบโดยรวม
ของเส้นใยในอาหาร ผู้เขียนได้พบใด ๆที่เผยแพร่รายงาน

รวมอิทธิพลของเส้นใยในอาหารต่อคุณลักษณะนี้ ข้อมูลบ่งชี้ว่าเมื่อ
ปริมาณปานกลางของเส้นใยจะรวมอยู่ในอาหาร , BW
ความสม่ำเสมอจะไม่ได้รับผลกระทบ การทดลองแบบ 2

อาหาร โดย GMD ของบดอาหารไม่มีผลต่อความเข้มข้นของพลังงาน

กินแต่ของสลายอาหารลดลงตาม สาธุ
อาหารพลังงานสูงเพิ่มขึ้น มีไขมันมากกว่า lowenergy
อาหาร และเพิ่มปริมาณไขมันอาจลด
2 คุณภาพการเพิ่มจำนวนค่าปรับ
( Briggs et al . , 1999 ) ในทางตรงกันข้าม การเกิดฝุ่นจะลดลง
ในอาหารบดเมื่อระดับของไขมันจะเพิ่มขึ้นและดังนั้นจึงไม่ลด

GMD ควรจะคาด ศึกษาจำนวนมากได้รายงานว่า บี้ หรือ
อัดในอาหารจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในไก่เนื้อ
( amerah et al . , 2007 ; brickett et al . , 2007 ; Serrano
et al . , 2012 ) และไก่ไข่ ( frikha et al .2009b , )
ดาวน์โหลดจาก http://ps.oxfordjournals.org/ ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี วันที่ 9 พฤศจิกายน 2015
ไฟเบอร์ , พลังงาน , และรูปแบบอาหารอาหาร 259
ความร้อนและความดันที่ใช้ในกระบวนการอัดต่อไป
ลดขนาดอนุภาคของวัสดุบางอย่าง
ของอาหารไก่ fracturing , การประเมินผลกระทบ
ขนชั้นนอกของเมล็ด ( svihus et al . , 2004 ;
amerah et al .2550 ) จากนั้น อัดสะดวก
ปล่อยน้ำมันชนิดที่มีอยู่ในส่วนผสม
รวมทั้งการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหาร
ถึงรัง นอกจากนี้ ความร้อนที่ใช้ในกระบวนการอัด
อาจปรับเปลี่ยนขอบเขตบางโครงสร้าง
ของโปรตีนส่วน ลดกิจกรรมของบางปัจจัยที่มีอยู่ในวัสดุปลูกมะกิ้ง

และการเพิ่มการย่อยได้ ( CP herkelman et al . , 1991 ) ใน
นอกจากนี้เม็ดอาจจะลดพลังงานที่ใช้ในการรับประทานอาหารโดย
นก ซึ่งอาจลดความต้องการพลังงาน
เพิ่มเติม ( abdollahi et al . , 2012 ) จากการ
5 สัปดาห์ อายุ เลี้ยงไก่ไข่ พังมีอัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า 6.5 % และใช้กว่า 8.2 ดีกว่า

เลี้ยงไก่ไข่คลุกเคล้า ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับข้อมูล frikha et al . ( 2009b )
ที่รายงานในไก่ไข่อายุ 45 วันล้านบาท ในการปรับปรุง
ADG เมื่อเฟดเม็ดปุ่ม