‘real’ setting, a community of prac

‘real’ setting, a community of practice, enables learning to be contextualised. Crossley
and Watson (2003) argue that this learning needs multiple levels: local, regional,
national and global. It is possible through practice within the community and classroom
reflection for students to be able to see this bigger picture. Utilising a lens on
communities of practice and CP there is a synergy available where pedagogy and
learning can be shared both within formal learning settings and outside – with
community members. In this paper, I have set out the precepts of communities of practice
and CP mapping similarities across the areas. The synergy of these approaches
was illustrated through a case study, outlining ways in which communities of practice
ideas are taken up in an undergraduate CP module. Bourner (2009) contrasts the
knowledge, skills and attitudes of a traditional university education (majority) model
with a student learning in the community model. The traditional and dominant model
seeks to produce graduates with an up-to-date knowledge of a subject with a questioning
mind, good writing skills, etc. A student who is learning in the community has
learnt how and where to locate knowledge from wide sources, how to use knowledge
from one’s own experience thus acquiring self and subject-specific knowledge. These
skills are transferable and, ‘this graduate recognises the value of action when
they want to make a difference to a cause to which they feel commitment’ (Bourner
2009, 7).
This versatility argument on a graduate level also impacts upon the world outside
the university. On a macro level, there is a growing recognition of the value of
university community engagement (Kagan and Duggan 2009; Watson 2007) and an
evidence base is beginning to accrue. To make universities more accountable to the
communities in which they are situated in, we need to have a dialogue and a space in
which the relationship and obligations are discussed. The discourse of widening
participation and the rhetoric of lifelong learning are shorthand ways of placing learning
on the governmental agenda. However, access to knowledge, resources for learning
and alienation are implicit issue which need unpacking. To legitimise peripheral
participation (i.e. learning), there is a need to shape how communities of practice are
formed. Returning to a definition of community of practice, ‘as a group of people who
share a concern or a passion for something they do and learn how to do it better
through regular interaction’, we can see core elements of sharing, regular interaction
and change. Embedding the learning pedagogy of CP with ideas from communitie

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'จริง' การตั้งค่า ชุมชนการปฏิบัติ ช่วยให้เรียนให้ contextualised ริดเจสและ Watson (2003) โต้แย้งว่า การเรียนรู้นี้ต้องการหลายระดับ: ท้องถิ่น ภูมิภาคแห่งชาติ และสากล เป็นไปได้ทางปฏิบัติภายในชุมชนและห้องเรียนสะท้อนสำหรับนักเรียนเพื่อให้สามารถดูรูปภาพใหญ่กว่านี้ โดยเลนส์บนชุมชนปฏิบัติและ CP มี synergy เป็นที่สอน และสามารถร่วมเรียนรู้ทั้งภาย ในการเรียนรู้อย่างเป็นทางการตั้งค่า และนอก – มีสมาชิกในชุมชน ในเอกสารนี้ ฉันมีกำหนดศีลของชุมชนการปฏิบัติและความเหมือนการแม็ป CP ทั่วพื้นที่ Synergy ของวิธีเหล่านี้ถูกสะท้อนผ่านกรณีศึกษา เค้าร่างวิธีในที่ชุมชนการปฏิบัติความคิดจะถูกนำขึ้นในโมดูล CP เป็นระดับปริญญาตรี Bourner (2009) แตกในความรู้ ทักษะ และทัศนคติของรุ่นดั้งเดิมของมหาวิทยาลัยศึกษา (ส่วนใหญ่)กับนักเรียนที่เรียนรู้ในรูปแบบชุมชน แบบดั้งเดิม และหลักพยายามที่จะผลิตบัณฑิตที่ มีความรู้ทันสมัยของเรื่องกับจิตตจิตใจ ทักษะการเขียนที่ดี เป็นต้น มีนักเรียนที่เรียนรู้ในชุมชนเรียนรู้วิธีการ และที่จะค้นหาความรู้จากทั้งแหล่ง วิธีการใช้ความรู้จากหนึ่งของประสบการณ์จึง ได้รับด้วยตนเองและความรู้เฉพาะเรื่อง เหล่านี้มีครอบครัว และ, ' บัณฑิตนี้ตระหนักถึงค่าของการดำเนินการเมื่อพวกเขาต้องการให้ถึงสาเหตุที่พวกเขารู้สึกมั่น ' (Bourner2009, 7)อาร์กิวเมนต์นี้คล่องตัวในระดับบัณฑิตศึกษานอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อเมื่อโลกภายนอกมหาวิทยาลัย ในระดับแม มีการเติบโตของมูลค่าของมหาวิทยาลัยชุมชนหมั้น (Kagan และดักแกน 2009 Watson 2007) และหลักฐานพื้นฐานเริ่มรับรู้ เพื่อให้มหาวิทยาลัยรับผิดชอบต่อการซึ่งตั้งอยู่ในชุมชน เราจำเป็นต้องมีการพูดคุยกันและช่องว่างในซึ่งความสัมพันธ์และข้อผูกพันจะกล่าวถึง วาทกรรมของการขยับขยายมีส่วนร่วมและปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้สำนวนย่อวิธีวางเรียนรู้ในวาระที่รัฐบาล อย่างไรก็ตาม เข้าถึงความรู้ ทรัพยากรการเรียนรู้และจำหน่ายมีนัยปัญหาจำเป็นต้องแยก การต่อพ่วง legitimiseมีส่วนร่วม (เช่นเรียน), ความจำเป็นต้องรูปร่างชุมชนปฏิบัติอย่างไรเกิดขึ้น ให้คำนิยามของชุมชนการปฏิบัติ, ' เป็นกลุ่มคนที่แบ่งปันความกังวลหรือความรักในสิ่งที่พวกเขาทำ และเรียนรู้วิธีการทำดีผ่านปกติโต้ ', เราสามารถเห็นองค์ประกอบหลักของการใช้ร่วมกัน โต้ตอบทั่วไปและเปลี่ยนแปลง ฝังกลางเรียนรู้ของ CP แนวคิดจาก communitie

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'จริง' การตั้งค่าชุมชนของการปฏิบัติที่ช่วยให้การเรียนรู้ที่จะ contextualised รอสเล่ย์และวัตสัน (2003) ยืนยันว่าการเรียนรู้นี้ความต้องการหลายระดับ: ท้องถิ่นภูมิภาคระดับชาติและระดับโลก มันเป็นไปได้ผ่านการปฏิบัติที่อยู่ในชุมชนและห้องเรียนสะท้อนสำหรับนักเรียนที่จะสามารถที่จะเห็นภาพใหญ่ เงินทองเลนส์ในชุมชนของการปฏิบัติและซีพีมีการทำงานร่วมกันที่มีอยู่ที่การเรียนการสอนและการเรียนรู้ที่สามารถใช้ร่วมกันทั้งในการตั้งค่าการเรียนรู้อย่างเป็นทางการและภายนอก- มีสมาชิกในชุมชน ในบทความนี้ผมได้กำหนดไว้ในข้อบังคับของชุมชนของการปฏิบัติและการทำแผนที่ CP คล้ายคลึงกันทั่วพื้นที่ พลังของวิธีการเหล่านี้เป็นตัวอย่างผ่านกรณีศึกษาสรุปวิธีการที่ชุมชนของการปฏิบัติความคิดจะถูกนำขึ้นมาในโมดูลCP ระดับปริญญาตรี Bourner (2009) ขัดแย้งความรู้ทักษะและทัศนคติของการศึกษาของมหาวิทยาลัยแบบดั้งเดิม (ส่วนใหญ่) รูปแบบที่มีการเรียนรู้ของนักเรียนในรูปแบบชุมชน รูปแบบที่โดดเด่นแบบดั้งเดิมและพยายามที่จะผลิตบัณฑิตที่มีความรู้ขึ้นไปวันที่มีการซักถามเรื่องที่ใจทักษะการเขียนที่ดีฯลฯ นักเรียนที่จะเรียนรู้ในชุมชนได้เรียนรู้วิธีการที่จะค้นหาความรู้จากแหล่งข้อมูลที่หลากหลายวิธีการที่จะใช้ความรู้จากประสบการณ์ของตัวเองดังนั้นการแสวงหาความรู้ด้วยตนเองและการเฉพาะเรื่อง เหล่านี้มีทักษะสามารถโอนและ'จบการศึกษานี้ตระหนักถึงคุณค่าของการดำเนินการเมื่อพวกเขาต้องการที่จะสร้างความแตกต่างให้กับสาเหตุที่พวกเขารู้สึกว่าความมุ่งมั่นที่(Bourner 2009 7). นี้โต้แย้งความคล่องตัวในระดับบัณฑิตศึกษานอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่ออยู่กับโลกภายนอกมหาวิทยาลัย. ในระดับมหภาคที่มีการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของมูลค่าของส่วนร่วมของชุมชนมหาวิทยาลัย (Kagan และดักแกน 2009; วัตสัน 2007) และหลักฐานเป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เกิด ที่จะทำให้มหาวิทยาลัยมีความรับผิดชอบมากขึ้นในชุมชนในการที่พวกเขามีอยู่ในเราจำเป็นต้องมีการเจรจาและพื้นที่ในการที่ความสัมพันธ์และภาระผูกพันที่จะกล่าวถึง วาทกรรมของการขยับขยายการมีส่วนร่วมและสำนวนของการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นวิธีการจดชวเลขของการวางการเรียนรู้ในวาระการประชุมของภาครัฐ แต่การเข้าถึงความรู้ทรัพยากรสำหรับการเรียนรู้และความแปลกแยกที่มีปัญหานัยที่ต้องเอาออก จะต้องรับผิดชอบต่อพ่วงส่วนร่วม (เช่นการเรียนรู้) มีความจำเป็นที่จะรูปร่างวิธีการชุมชนของการปฏิบัติที่จะเกิดขึ้น กลับมาที่ความหมายของชุมชนของการปฏิบัติ "เป็นกลุ่มคนที่แบ่งปันความกังวลหรือความหลงใหลในสิ่งที่พวกเขาทำและเรียนรู้วิธีการทำมันได้ดีผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ปกติเราจะเห็นองค์ประกอบหลักของการแบ่งปันการมีปฏิสัมพันธ์ปกติและการเปลี่ยนแปลง. ฝังการเรียนการสอนการเรียนรู้ของซีพีที่มีความคิดจาก communitie

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ' การเป็นชุมชนของการปฏิบัติที่ช่วยให้การเรียนรู้ที่จะ contextualised . crossley
วัตสัน ( 2003 ) โต้แย้งว่า การเรียนรู้นี้ความต้องการหลายระดับ : ท้องถิ่นภูมิภาค
ระดับชาติและระดับโลก มันเป็นไปได้ผ่านการฝึกปฏิบัติภายในชุมชนและสะท้อนห้องเรียน
ให้นักเรียนได้เห็นภาพใหญ่ . การใช้เลนส์ใน
ชุมชนแห่งการปฏิบัติและ CP มี synergy ใช้ได้ที่การสอนและการเรียนรู้
สามารถใช้ร่วมกันทั้งภายในและภายนอก และการตั้งค่าระบบการเรียนรู้
สมาชิกชุมชน ในบทความนี้ , ฉันได้ตั้งค่าออกข้อบังคับของชุมชนนักปฏิบัติ
และ CP แผนที่ความคล้ายคลึงกันทั่วพื้นที่ พลังเหล่านี้แสดงวิธีการ
ผ่านกรณีศึกษาสรุปวิธีการที่ชุมชนของความคิดการปฏิบัติ
ถ่ายขึ้นในระดับปริญญาตรี หรือโมดูล bourner ( 2009 ) ความแตกต่าง
ความรู้ ทักษะ และทัศนคติ ของการศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดิม ( ส่วนใหญ่ ) รุ่น
กับการเรียนรู้ของนักเรียนในรูปแบบของชุมชน แบบดั้งเดิม และเด่นแบบ
พยายามที่จะผลิตบัณฑิตที่มีความรู้ทันสมัยของเรื่องด้วยการตั้งคำถาม
จิตใจมีทักษะด้านการเขียน ฯลฯ นักเรียนที่กำลังเรียนในชุมชนได้
เรียนรู้วิธีการที่จะหาแหล่งความรู้จากหลากหลายวิธีที่จะใช้ความรู้จากประสบการณ์ของตน ดังนั้น
รับด้วยตนเองและความรู้ที่เฉพาะเจาะจง ทักษะเหล่านี้
สามารถและระดับปริญญาโทนี้ตระหนักถึงคุณค่าของการกระทำเมื่อ
พวกเขาต้องการที่จะสร้างความแตกต่างให้กับสาเหตุที่พวกเขารู้สึกผูกพัน ' ( bourner
2009 , 7 ) .
นี้หลากหลายอาร์กิวเมนต์ในระดับบัณฑิตศึกษาระดับนอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อบนโลกภายนอก
มหาวิทยาลัย ในระดับมหภาค มีการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของค่าของชุมชนอย่างมีส่วนร่วม
มหาวิทยาลัย ( คาแกนและดักแกน 2009 ; วัตสัน 2007 ) และ
หลักฐานฐานเริ่มรับรู้รายได้เพื่อให้มหาวิทยาลัยเพิ่มเติมรับผิดชอบต่อ
ชุมชนที่พวกเขาจะตั้งอยู่ในที่ที่เราต้องการที่จะมีการสนทนาและพื้นที่ใน
ซึ่งความสัมพันธ์และพันธกรณีที่กล่าวถึง วาทกรรมของการขยับขยาย
การมีส่วนร่วมและวาทศิลป์ของการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นชวเลขวิธีวางการเรียนรู้
ในวาระการประชุมของรัฐ อย่างไรก็ตาม การเข้าถึงความรู้ ทรัพยากรเพื่อการเรียนรู้
และแปลกแยกอยู่โดยปริยาย ปัญหาที่ต้องจัดของ การต่อพ่วงเพื่อ legitimise
( เช่นการเรียนรู้ ) จำเป็นต้องมีรูปร่างวิธีการฝึกของชุมชนเป็น
รูปแบบ กลับไปที่ความหมายของการปฏิบัติในชุมชน ' เป็นกลุ่มของคนที่
แบ่งปันความกังวลหรือความหลงใหลในสิ่งที่พวกเขาทำ และเรียนรู้วิธีการทำมันได้ดี
ผ่านปฏิสัมพันธ์ ' ปกติเราสามารถเห็นองค์ประกอบหลักของการแบ่งปัน
ปฏิสัมพันธ์ปกติและการเปลี่ยนแปลง ผ่านการเรียนรู้การสอนของซีพีกับความคิดจาก communitie