It starts out so harmlessly.     I

It starts out so harmlessly.

     I don't really mean anything by it, I'm just in one of those moods. I mean, when you're 42 years old and have 3 kids and a husband and responsibilities, who figures on finding excitement, too? Other than bad excitement, like when you have to hit the brakes hard and all your blood vessels get a quick yee-ha.

     It's true, I've been noticing men a lot lately. Their arms, particularly. Don't ask me why, but I've suddenly become fascinated with men's arms. Forearms, lightly furred, with those lines of tendons and the swell of muscle below the elbow that women just don't have. And men's hands, square and capable. I see them everywhere. In restaurants, at gas stations, in the middle of the aisle at the freakin' K-Mart, for god's sake. It's embarrassing to know I'm lusting in Lawn & Garden.

     It's not just the young men either, mind you. I've been noticing older men, too. Men in their 40's and 50's, men who maybe think no woman is looking at them that way any more. Mostly I like the ones who still have plenty of hair and rugged looking faces, who look like they still get some, you know? Ponytails too, on older men, catch my attention. Here's a guy who thinks young, I figure. I could be wrong. Maybe he's just a guy who hates going to the barber.

     Anyway, I'm sitting there at the coffee shop, I'm reading a book by Robin Hemley and it makes me laugh out loud. I look around to see if anyone notices and there's a man smiling at me. He's good-looking too. He's sitting at one of the tables, reading a magazine, and it's not just any magazine, not about motorcycles or computers or entertainers, it's the New Yorker. The guy's literate, for crying in the sink.

     I give him a little smile. Going back to my reading, I shift in my seat, cross my legs, straighten my back a little. Knockers up, my aunt used to say. I rest my chin on my hand, arching my neck a little. That's body language for "I'm interested". Or something like that. A customer near the front makes a huge mess by dropping her coffee, the tray clattering to the floor. I take a quick glance at Mr. Attractive and he's looking at me. So I smile. And then, God help me, I wink.


     Now it's just a little wink, just an acknowledgement that he's there and I'm there and we both see the humor of the situation and that, perhaps, we're somehow both a little more in the know than the average joker and already have this little connection, but that's all it is. I swear.

     But it's enough.

 

Because next thing I know, he's picking up his coffee and his New Yorker and he's coming over to me, doing that little raised eyebrow thing to ask if he can join me and I'm nodding, nodding, thinking I don't quite believe this. He asks me about my book and I ask him about his magazine and I mention, modestly, that I'm a writer and he mentions, modestly, that he's a musician, and even though we're really a bookkeeper and a systems analyst, we understand that we're not defined by our paying jobs. I tell him my name and he tells me his and it's one of those names I always admired. He has a little bit of curly black/grey/white hair coming out of the collar of his shirt. His eyes crinkle at the corners and his forearms flex as he leans forward on his elbows to talk to me in low tones that require that I lean forward too. I smile to show my dimples and hope that I don't have coffee breath and we keep talking. About books and music and the theatre. About the way that parking is getting impossible in this town and how traffic is ridiculous. He mentions that he lives near South Park and I mention that I'm over by the university and pretty soon our coffee is cold and it's somehow gotten to be an hour later.

     It's really time for me to leave and he walks me to my car, which thank heavens is decently clean, with no McDonald's Happy Meal figures on the front seat. He mentions that he's going to the poetry slam next Friday because his friend is playing flute for some poet and I mention that I've never been to a poetry slam and he says I should try it. So I say maybe I will and I drive away with my hands perspiring on the steering wheel.


     I have no complaints about my husband, that has to be understood. He's loving and thoughtful and sexy and he picks up his socks and puts down the toilet seat. But on Friday night I'm at the damn poetry slam, trying to look like I'm enjoying it but really keeping an eye out for Mr. Handsome only I don't see him and feel like a fool and I'm just getting ready to leave (I mean it, I'm only giving it five more minutes) when he walks in. And he winks at me.

     The place is crowded and noisy, people are talking to each other and completely ignoring the woman in purple tights and purple hair who is bellowing some poem about spaghetti, and when he takes my elbow and leads me away to a quieter corner, a little thrill runs right up my arm. He asks if I want to get out of there and I nod and suddenly my knees are way too loose and I'm afraid that if I walk, they'll bend backwards, the wrong way, which would not be attractive at all.

     I manage to pull myself together and we get in our cars and I follow him to a bar, which is quiet and lowlit and has a nice band playing oldies. We talk and dance and his arms go around my waist, which has mostly been used to apron strings and babies' monkey legs and my husband's arms. Which are also nicely hairy and brown and have those good flexy muscles. Which I'm trying not to think about just like I'm trying not to mention that both Mr. Gorgeous and I are wearing wedding rings. Because we are, and we're not kidding ourselves that this is anything but an exercise in visibility.

     You see, it seems to me that after 40, you become invisible. Oh, you're still there and people see you but they don't really SEE you. They see this person whose daughter is now an adult and whose mother is now a child and who's supposed to hold everything together. A person who couldn't possibly have desires and doubts and unfulfilled longings. A person who is still, improbably, perhaps imperceptibly, a person.


     I take a good look at Mr. Still-Has-It and I can see that he still loves rock'n'roll and still would look good behind the wheel of a Corvette and still has a bit of anxiety about how he looks to a younger woman. Which I am, to him. So I smile and flirt and he flirts back and it feel real good. We dance and I think about how strange it is to be in the arms of someone else, another man, a man who is a bit taller and bulkier than my husband, with a different voice and different lips and different eyes. It feels so weird, and then it feels even weirder when he kisses me, which he does, right there in the middle of the dance floor. I haven't kissed another man on the lips in over 20 years and now his mouth is on mine, and it's different, a different touch and taste and style. More than that, it's real, I'm really here and I'm doing this thing.

     I start to shake, start to vibrate like a goddamn tuning fork, until he probably thinks he's such a good kisser that I'm going into orgasm, but actually I'm about three counties away from an orgasm. I'm just shaking with fear because I realize that I'm thinking about a lot more than kissing and that scares the hell out of me.

     He laughs a little, softly, in a pleased sort of way, and I blush all the way to my fingernails and we go back to the table. He's looking at me and I think, yes, look at me. I'm not ready to be old, to have all my fun behind me. I want to shimmy when I dance, and wiggle when I walk. I want a man to look at me and get a little yee-ha of his own.

 

Then I begin to think that maybe this is why people cheat in the first place. To have this warm glow that comes from someone else's eyes. To remember who they are and not to be the person that everyone thinks they are and, a little bit, not to be the person they know they are.


     I look at him too. I see a man who's just as scared as I am of becoming invisible. Or being seen as past it, on the far side of manhood, as being old. So I reach across the table and take his hand (good hands, wide and blunt-fingered, the hands of a man who can fix things). I stroke his wrist and tell him without saying it that he's still pretty sexy-looking and makes my mouth water. I think about all the things I've never done and all the things I'll never be, and I wonder if it's too late.

     A rush goes through me, starting with my lips, making them feel warm and full, and I think, damn, what a hell of a time for my first hot flash. But it's not a hot flash. It's the realization that I'm not going to do a thing. Because among all those things I wanted to do with my life, this wasn't on the list.

     I give Mr. It-Might-Have-Been a quick kiss on the cheek. I'll have daydreams for a while about him, play with thoughts that should send me to confession, and keep the memory of his kiss for those days when I can't jump-start my own desires. I drive home and sit for a moment in the car, looking up at the light in the bedroom window.

     You know, sometimes a wink is really just a nervous tic, a sudden twitch of muscles contracted in error by a misguided neuron, an accident of synapses gone awry. The muscles keep twitching until something clicks over and they smooth out, like a skip in an old 45 rpm record, and everything goes back to normal. The way it should be, I guess. The way it is. The way the music plays best.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเริ่มออกเพื่อ harmlessly ฉันไม่จริง ๆ หมายถึง อะไรโดย ฉันอยู่ในอารมณ์เหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมหมายถึง เมื่อคุณกำลังอายุ 42 ปี และมีเด็ก 3 และสามี และความรับผิด ชอบ ที่แสดงตัวเลขในการค้นหาความตื่นเต้น เกินไป นอกจากความตื่นเต้นดี เช่นเมื่อคุณต้องการเข้าชม เบรคหนักและหลอดเลือดของคุณทั้งหมดได้รับยี่ด่วน-ฮา มันเป็นความจริง ฉันได้รับสังเกตเห็นคนจำนวนมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ แผ่นดินของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการ ไม่ต้องถามฉันทำไม แต่ฉันได้ก็กลายเป็นหลงใหลชายแขน Forearms เบา furred บรรทัดของเอ็นและบวมของกล้ามเนื้อต่ำกว่าศอกที่ผู้หญิงเพียงไม่มี และ มือของผู้ชาย ขนาด และความสามารถในการ ฉันเห็นพวกเขาทุก ในร้านอาหาร ที่สถานีแก๊ส กลางเก็บที่ freakin' K-Mart สำหรับพระสาเก มันน่าอายที่จะรู้ว่า ฉันกำลัง lusting ในสนามหญ้าและสวน ไม่เพียงชายหนุ่มอย่างใดอย่างหนึ่ง มายด์ ฉันได้ถูกซักถามคนเก่า เกินไป คนใน 40's และซิดนีย์ คนอาจจะคิดว่า ผู้หญิงไม่เป็นมองพวกเขาที่อีกวิธีการ ส่วนใหญ่ชอบคนที่ยังคง มีมากมายของผม และมอง หน้า ซึ่งดูเหมือนพวกเขายังได้รับบาง แข็งแรงทนทานคุณรู้หรือไม่ Ponytails เกินไป คนเก่า จับผม นี่คือคนที่คิดว่า หนุ่ม ฉันคิด ผมอาจไม่ถูกต้อง บางทีเขาเป็นเพียงคนที่เกลียดไปตัดผม อย่างไรก็ตาม ฉันกำลังนั่งมีร้านกาแฟ ฉันอ่านหนังสือ โดยโรบิน Hemley และมันทำให้ฉันหัวเราะดัง ๆ ผมมองรอบ ๆ ถ้าสังเกตพบว่า ทุกคน และเป็นคนยิ้มที่ฉันมี เขาอยู่หน้าตาเกินไป เขานั่งที่หนึ่งของตาราง นิตยสาร อ่าน และไม่ก็นิตยสาร ไม่เกี่ยวกับรถจักรยานยนต์ หรือคอมพิวเตอร์ หรือ entertainers เป็น New Yorker คนของ literate การร้องไห้ในอ่าง ฉันให้เขายิ้มน้อย กลับไปอ่านของฉัน ฉันเลื่อนในที่นั่งของฉัน ข้ามขาของฉัน ตรงหลังเล็กน้อย Knockers ขึ้น ใช้ว่าคุณป้า ฉันวางตัวชิ้นของฉันบนมือ arching คอเล็กน้อย นั่นคือภาษากายสำหรับ "ฉันสนใจ" หรือสิ่งที่ต้องการที่ ลูกค้าใกล้ด้านหน้าทำให้ระเบียบมากโดยเธอกาแฟ ถาด clattering พื้น ผมใช้ล่ะที่นาย Attractive และเขาจะมองที่ฉัน ยิ้มให้ แล้ว พระเจ้าช่วยฉัน ฉันขยิบ< 2 > ตอนนี้ก็เป็นเพียงเล็กน้อยอด เพียงการยอมรับที่เขามี และฉันมีและเราทั้งสองดูตลกสถานการณ์และที่ บางที เรากำลังอย่างใดทั้งน้อยในรู้กว่าโจ๊กเฉลี่ย และมีการเชื่อมต่อนี้เล็กน้อย แต่นั่นคือทั้งหมดมันเป็น ฉันสาบาน แต่ก็เพียงพอ เนื่องจากสิ่งต่อไปที่ฉันรู้ เขาจะรับกาแฟของเขาและเขา New Yorker และเขามาไปกับฉัน ทำที่ยกคิ้วสิ่งขอถ้า เขาสามารถร่วมฉัน และฉัน nodding, nodding คิดน้อย ผมไม่น่าเชื่อว่านี้ เขาถามฉันเกี่ยวกับการจองของฉัน และฉันถามเขาเกี่ยวกับนิตยสารของเขา และฉัน พูด ทั้ง ว่า ฉันเป็นนักเขียน และเขากล่าว ถึง ทั้ง ว่า เขาจะเป็นนักดนตรี และแม้ว่าเราจริง ๆ เป็นผู้จัดทำบัญชีและการวิเคราะห์ระบบ เราเข้าใจว่า เราจะไม่มีกำหนดโดยชำระเงินของเรา ผมบอกชื่อของฉัน และเขาบอกของเขาและเรื่องหนึ่งชื่อเหล่านั้นจะชื่นชม เขามีผมสีดำ/สีเทา/ขาวหยักออกมาจากคอของเสื้อของเขาเล็กน้อย ตา crinkle ที่มุม และ forearms ของเขาการทำงานแบบยืดหยุ่นเป็นเขาเอนไปข้างหน้าบนข้อของเขาพูดกับผมเสียงต่ำสุดที่ต้องการให้ผมเอนไปข้างหน้ามากเกินไป ฉันยิ้มแสดง dimples ของฉัน และหวังว่า ไม่มีลมหายใจกาแฟ และเราให้พูด เกี่ยวกับหนังสือดนตรี และโรงละคร เกี่ยวกับวิธีการ จอดรถที่จะได้รับเป็นไปไม่ได้ในเมืองนี้และวิธีการจราจรไร้สาระ เขาระบุว่า เขาอยู่ใกล้กับสวนใต้ และพูดว่า ฉัน โดยมหาวิทยาลัย และสวยเร็ว ๆ นี้กาแฟของเราเย็น และมันได้รับอย่างใดให้ หนึ่งชั่วโมงในภายหลัง ถึงเวลาจริง ๆ จะปล่อย และเขาแนะนำฉันไปที่รถของฉัน ซึ่งขอขอบคุณสวรรค์มีลักษณะสะอาด แมคโดนัลด์ไม่อาหารสุขภาพบนนั่งด้านหน้า เขาระบุว่า เขาจะไปสแลมบทกวีวันศุกร์ถัดไปเนื่องจากเพื่อนของเขากำลังเล่นขลุ่ยสำหรับกวีบาง และพูดว่า ฉันไม่เคยได้รับการชัยชนะเป็นบทกวี และเขากล่าวว่า ควรลองมัน ดังนั้น ผมว่า บางทีฉันจะ และฉันขับไป ด้วยมือของฉัน perspiring บนพวงมาลัย< 3 > มีข้อร้องเรียนไม่เกี่ยวกับสามีของฉัน ความเข้าใจ เขาจะรัก และเด่น และเซ็กซี่ และเขาเลือกถุงเท้าของเขา และวางลงที่นั่งชักโครก แต่ในคืนวันศุกร์ ผมที่ชัยชนะไอ้บทกวี พยายามที่จะดูเหมือนฉันกำลังเพลิดเพลินกับมัน แต่จริง ๆ เก็บตาออกสำหรับนาย Handsome เพียงฉันไม่เห็นเขา และรู้สึกเหมือนคนโง่ และฉันเพียงแค่เตรียมไป (ผมหมายถึง ฉันกำลังเท่านำมัน 5 นาทีขึ้นไป) เมื่อเขาเดินไปใน และเขาวิงค์ที่ฉัน อยู่แออัด และเสียงดัง คนคุย และสมบูรณ์ละเว้นผู้หญิงเสื้อสีม่วงและผมสีม่วงที่เป็น bellowing บางกลอนเกี่ยวกับสปาเก็ตตี้ และเมื่อเขาใช้ข้อศอกของฉัน และนำผมไปสู่มุมเงียบสงบ น้อยหวามวิ่งขวาขึ้นแขนของฉัน เขาถามถ้า ต้องการรับออกจากที่นั่น และฉันพยักหน้าทันใดนั้นเข่าของฉันหลวมเกินไป และฉันกลัวว่า ถ้าฉันเดิน พวกเขาจะงอย้อนหลัง ที่ไม่ถูกต้องวิธี ซึ่งจะไม่น่าสนใจเลย ฉันจัดการเพื่อดึงตัวเองเข้าด้วยกัน และเราได้รับในรถของเรา และผมทำตามเขาไปบาร์ ซึ่งเงียบและ lowlit และมีวงดนตรีดีเล่น oldies เราพูดคุย และเต้นและแขนของเขาไปรอบเอวของฉัน ซึ่งส่วนใหญ่มีการใช้สายเอี๊ยมเด็กทารกลิงขา และแขนของสามี ซึ่งยังมีสีน้ำตาล และขนอย่างสวยงาม และมีกล้ามเนื้อ flexy เหล่าดี ซึ่งฉันกำลังพยายามไม่คิดเพียงเหมือน ฉันกำลังพยายามไม่พูดว่า ทั้งนาย Gorgeous และจะสวมแหวนแต่งงาน เพราะเราได้ และเรากำลังไม่ล้อเล่นตัวเอง ว่านี่คือ anything but การออกกำลังกายในการแสดงผล คุณเห็น ผมดูเหมือนว่า หลังจาก 40 คุณหาย โอ้ คุณยังมี และคนดูคุณ แต่พวกเขาไม่เห็นคุณ พวกเขาเห็นคนนี้ลูกสาวเป็นผู้ใหญ่และแม่เป็นเด็กและที่ควรเก็บทุกอย่างเข้าด้วยกัน บุคคลที่ไม่มีความปรารถนา และความสงสัย และไม่บรรลุผล longings ผู้ที่เป็นยังคง improbably ที imperceptibly คน< 4 > ฉันจะดูดีที่นายยังมีมัน และจะเห็นว่า เขายังคงรัก rock'n' ม้วนยัง จะดูดีหลังล้อของตัวเรือ และยัง มีความวิตกกังวลเกี่ยวกับว่าเขามองหญิงอายุ ซึ่งฉัน เขา ฉันยิ้ม และจีบกัน และเขา flirts หลังและรู้สึกดีจริง เราเต้น และคิดเกี่ยวกับวิธีแปลกมันจะอยู่ในแผ่นดินของผู้อื่น คนอื่น คนที่เป็นบิตสูง และ bulkier กว่าสามี เสียงที่แตกต่างริมฝีปากที่แตกต่างกัน และตาที่แตกต่างกัน มันรู้สึกแปลกมาก แล้ว รู้สึกว่า weirder แม้เมื่อเขาจูบฉัน ซึ่งเขาไม่ ทางกลางฟลอร์เต้นรำ ฉันไม่รั้งคนอื่นบนริมฝีปาก ในกว่า 20 ปี และตอน นี้ปากของเขาอยู่ในเหมือง และก็แตกต่างกัน สัมผัสแตกต่างกัน และรสชาติ และลักษณะ ยิ่งกว่านั้น เป็นจริง ฉันจริง ๆ นี่ และฉันทำสิ่งนี้ การสั่น การ vibrate เช่นส้อม tuning goddamn จนกว่าเขาคงคิดว่า เขาเป็นเช่นที่ดี kisser ว่า ฉันจะไปสำเร็จความใคร่ แต่จริง ผมประมาณสามเขตจากการสำเร็จความใคร่ ฉันเพียงกำลังสั่น ด้วยความกลัว เพราะผมรู้ว่า ผมกำลังคิดมาก scares มากกว่าจูบ และที่นรกออกจากฉัน เขาหัวเราะทีน้อย เบา ในการเรียงลำดับวิธี สนุก และฉันหน้าแดงไปทางเล็บของฉัน และเรากลับไปตาราง เขามองที่ฉัน และฉันคิดว่า ใช่ ดูที ฉันไม่พร้อมที่จะเก่า จะมีความสนุกสนานทั้งหมดของฉันข้างหลัง อยาก shimmy เมื่อฉันเต้นรำ wiggle เมื่อฉันเดิน อยากให้คนมองที่ฉัน และรับน้อยยี่-ฮา ของตนเอง จากนั้น ผมเริ่มคิดว่าอาจจะเป็นเหตุให้คนโกงในสถานที่แรก การเรืองแสงนี้อบอุ่นที่มาจากสายตาของผู้อื่นได้ จำพวกเขาเป็นใคร และไม่เป็นบุคคลที่ทุกคนคิดคือ และ น้อย ไม่ให้ คน เขาทราบจะ< 5 > ผมดูที่เขาเกินไป เห็นคนที่เพียงแค่เป็นกลัวเป็นฉันกลายเป็นมองไม่เห็น หรือการเห็นเป็นอดีต ด้านไกลของกล้าหาญ เป็นเก่า ดังนั้นผมถึงในตาราง และใช้มือ (มือดี กว้าง และทู่มือไว มือของคนที่สามารถแก้ไขสิ่ง) โรคหลอดเลือดสมองข้อมือของเขา และบอกเขาไม่พูดว่า เขาจะยังคงสวยเซ็กซี่ดู และน้ำลาย คิดถึงทุกสิ่งที่ฉันไม่เคยทำและทุกสิ่งที่ฉันจะไม่ และฉันสงสัยว่า ถ้า มันจะสายเกินไป เร่งไปถึงฉัน เริ่มต้น ด้วยริมฝีปากของฉัน ทำให้พวกเขารู้สึกอบอุ่น และเต็มไป ด้วย และฉันคิด ว่า เหี้ย นรกสิ่งของเวลาสำหรับแฟลชของฉันร้อนแรก แต่ไม่ใช่แฟลชร้อน สำนึกที่ไม่ไปทำสิ่งได้ เนื่องจากในสิ่งที่ อยากจะทำอย่างไรกับชีวิต นี้ไม่ได้อยู่ในรายการ ให้นาย It-Might-Have-Been ด่วนจูบแก้ม ฉันจะมี daydreams หนึ่งเกี่ยวกับเขา เล่นกับความคิดที่จะส่งฉันไปสารภาพ และเก็บความทรงจำของเขาจูบวันเหล่านั้นเมื่อฉันไม่ jump-start ปรารถนาของตัวเอง ขับรถหน้าแรก และนั่งแป๊บในรถยนต์ หาที่ไฟในหน้าต่างห้องนอน คุณทราบ บางครั้งอดได้แค่เป็นประสาท tic, twitch ฉับพลันของกล้ามเนื้อที่สัญญา โดยเซลล์ประสาท misguided อุบัติเหตุของ synapses ไปผิดพลาด กล้ามเนื้อให้ twitching บางคลิกผ่าน และพวกเขาเรียบ เช่นข้ามระเบียนการเก่า 45 rpm และทุกอย่างจะกลับสู่ปกติ แบบที่มันควรจะ ฉันเดา วิธีการคือ ทางดนตรีเล่นดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเริ่มออกแล้วไม่อันตราย

    ฉันไม่ทำอะไรเลย ฉันก็แค่หนึ่งในอารมณ์เหล่านั้น ฉันหมายถึง เมื่อคุณอายุ 42 ปี และมีลูกด้วยกัน 3 คนและหน้าที่สามีและที่ตัวเลขในการค้นหาความตื่นเต้นด้วย นอกจากความตื่นเต้นที่ไม่ดี เช่น เมื่อคุณต้องกดเบรคหนัก และหลอดเลือดของคุณทั้งหมดได้ ฮา ยีอย่างรวดเร็ว

    มันจริง ผมเห็นคนมากมายในช่วงนี้ทั้งแขน , โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ต้องถามฉันว่าทำไม แต่ฉันกลายเป็นหลงกับชายแขน ต้นแขนเบา ๆมีขน กับเส้นเอ็น และบวมของกล้ามเนื้อใต้ข้อศอก ผู้หญิงก็ไม่ได้ และผู้ชายมือ สี่เหลี่ยม และมีความสามารถ ผมเห็นพวกเขาทุกที่ ในร้านอาหารที่สถานีก๊าซในช่วงกลางของทางเดินที่ไอ้เค - มาร์ท เห็นแก่พระเจ้าเถอะมันน่าอายที่จะรู้ว่าฉันตื่นตัวในสนามหญ้า&สวน

    ไม่ใช่แค่ชายหนุ่มเหมือนกัน จิตใจคุณ ผมเห็นผู้ชายอายุมากเกินไป ผู้ชายใน 40 และ 50 ของผู้ชายที่อาจจะคิดว่าไม่มีผู้หญิงมองเขาแบบนั้นอีก ส่วนใหญ่ผมชอบคนที่ยังเหลือผมและขรุขระมองใบหน้าที่ดูเหมือนจะยังให้ คุณรู้มั้ย ? ponytails เหมือนกัน ผู้ชายอายุมากกว่าจับความสนใจของฉัน นี่คือชายที่คิดว่า ยัง ฉันคิด ฉันอาจจะผิด บางทีเขาอาจเป็นเพียงคนที่เกลียดไปร้านตัดผม .

    อยู่ดี ฉันนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟ ฉันอ่านหนังสือ โดย โรบิน hemley และมันทำให้ฉันหัวเราะออกมาดัง ๆ ฉันมองไปรอบ ๆเพื่อดูว่ามีใครสังเกต และมีผู้ชายยิ้มให้ฉัน เขาดูดีเหมือนกัน เขานั่งอยู่ที่หนึ่งของตารางอ่านนิตยสาร และไม่ใช่แค่นิตยสารใด ๆไม่ได้เกี่ยวกับรถจักรยานยนต์ หรือคอมพิวเตอร์ หรือความบันเทิง เป็นชาวนิวยอร์ก เขารู้หนังสือ ร้องในอ่าง

    ฉันให้เขาเล็ก ๆน้อย ๆยิ้ม กลับไปอ่านของฉัน ฉันเปลี่ยนที่นั่งไขว้ขา ยืดหลังนิดหน่อย เต้านม ( คำหยาบ ) , ป้าของฉันเคยพูด ผมพักคางของฉันในมือของฉัน , arching คอนิดหน่อยนั่นคือภาษากาย " ฉันไม่สนใจ " หรืออะไรประมาณนั้น ลูกค้าที่อยู่ใกล้ด้านหน้าทำให้ยุ่งโดยวางกาแฟ ถาดตกหล่นบนพื้น ฉันใช้เวลาอย่างรวดเร็วที่คุณมีเสน่ห์ และเขากำลังมองฉันอยู่ ฉันยิ้ม แล้ว พระเจ้าช่วย ฉันเลย

<    2    >
    ตอนนี้แค่กระพริบตาแค่ยอมรับว่าเขามี และผมมี และเราทั้งสองเห็นอารมณ์ขันของสถานการณ์ และบางทีเราก็ทั้งเพิ่มเติมเล็กน้อยในรู้กว่าโจ๊กเกอร์เฉลี่ยและมีการเชื่อมต่อน้อยนี้แล้ว แต่มันก็แค่นั้น ผมสาบานได้ . .

    แต่มันก็พอ

ไหม

เพราะ สิ่งต่อมาที่ผมรู้คือ เขาหยิบของเขากาแฟ และนิวยอร์ก และเขาก็มาหาฉันทำที่เล็ก ๆน้อย ๆ ยกคิ้ว ที่ถาม ถ้าเขาสามารถเข้าร่วมฉันและฉันจะคอย , คอย , ความคิดฉันไม่ค่อยเชื่อ เขาถามฉันเกี่ยวกับหนังสือของฉันและฉันถามเขาเกี่ยวกับนิตยสารของเขาและฉันได้พูดถึงอย่างถ่อมตัวว่า ผมเป็นนักเขียนและเขากล่าวถึง , สุภาพ , ที่เขาเป็นนักดนตรี และถึงแม้ว่าเราจะพนักงานบัญชีและนักวิเคราะห์ระบบจริงๆนะ เราเข้าใจ ว่าเราไม่ได้ถูกกำหนด โดยเราจ่ายงานฉันบอกเขาว่าชื่อของฉันและเขาบอกฉันว่า เขาและมันเป็นหนึ่งในชื่อที่ฉันมักจะชื่นชม เขาได้นิด ๆหน่อย ๆหยิก ดำ / เทา / ขาว ผมออกมาจากปกเสื้อ ตา รอยย่นที่มุมและ forearms ของเขาดิ้นเมื่อเขาเอนไปข้างหน้าบนข้อศอกของเขาที่จะพูดคุยกับผมในโทนต่ำที่ต้องใช้ ผมเอนตัวไปข้างหน้าด้วยฉันยิ้มโชว์ลักยิ้มของผมและหวังว่าจะไม่มีลมหายใจ และกาแฟ เราพูดต่อไป เกี่ยวกับหนังสือ ดนตรีและละคร เรื่องที่จอดรถจะเป็นไปไม่ได้ในเมืองนี้และวิธีการจราจรเป็นไร้สาระ เขากล่าวว่าเขาอาศัยอยู่ใกล้ South Park และฉันพูดว่า ฉันจบจากมหาวิทยาลัย และไม่ช้ากาแฟของเราเย็น และบางทีมันก็จะเป็นอีก 1 ชม. .

    มันจริงๆเวลาที่ฉันต้องไป และเขาเดินมาที่รถ ซึ่งขอบคุณสวรรค์อยู่ decently สะอาด ไม่มีแมคโดนัลด์ อาหารสุขภาพบนเบาะหน้า เขาบอกว่า เขาไปแข่งอ่านบทกลอน วันศุกร์หน้า เพราะเพื่อนเขาเล่นขลุ่ยบางกวีและฉันพูดถึงว่าผมไม่เคยไปแข่งอ่านบทกลอน และเขาบอกว่าฉันควรลองฉันว่าบางทีฉันอาจจะ ฉันขับรถออกไปกับมือเหงื่อออกบนพวงมาลัย

<    3    >
    ฉันไม่มีข้อร้องเรียนเกี่ยวกับสามี ที่ได้เข้าใจ เค้า รัก และ เอาใจใส่และเซ็กซี่และเขาหยิบถุงเท้าและใส่ลงชักโครก . แต่คืนวันศุกร์ผมที่กระแทกกระทั้นบทกวีเลย พยายามที่จะดูฉันมีความสุขกับมัน แต่จริง ๆแล้วการรักษาตาออกสำหรับคุณหล่อ แต่ฉันไม่เห็นเขา และรู้สึกเหมือนเป็นคนโง่ และผมก็พร้อมที่จะทิ้ง ( ผมหมายถึง ผมให้เวลาอีกห้านาที ) เมื่อเขาเดินเข้ามา และเขากระพริบตาฉัน

    สถานที่แออัดและมีเสียงดัง คนก็พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆและไม่สนผู้หญิงในชุดรัดรูปสีม่วง และผมสีม่วงที่ตะโกนบางบทกวี เกี่ยวกับ สปาเก็ตตี้และเมื่อเขาเอาข้อศอกของฉันและนำฉันไปที่มุมสงบ ๆตื่นเต้น วิ่งขึ้นไปที่แขนของฉัน เขาถามว่าฉันต้องการจะออกไปจากที่นั่น ฉันพยักหน้าและก็เข่าของฉันจะหลวมเกินไป และผมกลัวว่าถ้าผมเดิน พวกเขาจะโค้งงอไปข้างหลังแบบผิดๆ ซึ่งจะไม่น่าสนใจเลย

    ฉันจัดการเพื่อดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเราได้รับในรถและฉัน ตามเขาไปที่บาร์