ภาวะโลกร้อน ได้เริ่มขึ้นเมื่อ 100 ปีที่ผ่านมา ตั้งแต่มนุษย์เริ่มรู้จักการใช้เครื่องจักรไอน้ำและเชื้อเพลิงฟอสซิล ได้แก่ ถ่านหิน และน้ำมันมาใช้ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการปลดปล่อยก๊าชคาร์บอนไดอออกไซค์สู่ชั้นบรรยากาศในปริมาณที่มากขึ้น โดยเทคโนโลยีของมนุษย์ เป็นผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลกที่มีแนวโน้มจะสูงขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งสาเหตุหลักก็คือ ก๊าซเรือนกระจกและปรากฏเรือนกระจก (Greenhouse gases)
การสร้างอาคาร ฉนวนความร้อนเป็นสิ่งสำคัญ โดยฉนวนกันความร้อน (Thermal Insulation) เป็นวัสดุที่ใช้เพื่อการประหยัดพลังงานเป็นสำคัญเนื่องจากฉนวนกันความร้อนมีคุณสมบัติในการสกัดกั้นการส่งออกความร้อนจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งสำหรับประเทศซึ่งมีภูมิอากาศแบบร้อนชื้น อากาศภายนอกมีอุณหภูมิสูง ดังนั้นเพื่อให้อากาศภายในอาคารมีสภาพที่เหมาะสมต่อการอยู่อาศัยและเกิดภาวะความสบาย จึงต้องลดความร้อนที่จะเข้ามาในอาคาร การใช้ฉนวนกันความร้อนสำหรับประเทศไทยจึงมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อป้องกันการถ่ายเทความร้อนจากภายนอกเข้ามายังภายในอาคาร ซึ่งการเลือกใช้ฉนวนกันความร้อนต้องพิจารณาถึงประสิทธิภาพในการป้องกันความร้อน ลักษณะฉนวนกันความร้อน การยืดหดตัวเมื่อได้รับความร้อน น้ำหนัก การกันน้ำและความชื้น ความหนาแน่นและความทนทาน ดังเช่นกรณีฉนวนกันความร้อนที่มีความหนาค่อนข้างน้อย ราคาจะถูก พื้นที่ใช้สอยที่เหลือจากการติดตั้งจะมาก แต่ความสามารถในการควบคุมอุณหภูมิต่ำลง ดังนั้นการเลือกใช้ควรคำนึงถึงความจำเป็นในติดตั้ง ช่วงอุณหภูมิในการใช้งาน และลักษณะการใช้งาน (ธนัญชัย ปคุณวรกิจ และคณะ. 2548)
วัสดุพอลิเมอร์นั้น มีทั้งที่เกิดเองในธรรมชาติ (Natural polymer) และพอลิเมอร์สังเคราะห์ (Synthetic polymer) ตัวอย่างของ โพลิเมอร์ธรรมชาติ ได้แก่ แป้ง เซลลูโลส โปรตีน กรดนิวคลีอิก และยางธรรมชาติ ส่วนพอลิเมอร์สังเคราะห์ เช่น พลาสติก เส้นใย โฟม และกาว พอลิเมอร์ทั้งสองชนิดนี้เข้ามามีบทบาทมากในชีวิตประจำวัน เราต้องใช้ประโยชน์จากพอลิเมอร์ และพอลิเมอร์แต่ละชนิดมีสมบัติต่างกันจึงทำหน้าที่หรือนำไปใช้งานที่ต่างกันได้ โดยวัสดุพอลิเมอร์ที่นำมาผลิตฉนวนกันความร้อนคือ พอลิสไตรีน เป็นพลาสติกชนิดเทอร์โมพลาสติก คือหลอมเป็นของเหลวได้ โดยที่อุณหภูมิห้องจะอยู่ในสถานะของแข็ง แต่จะหลอมละลายเมื่อทำให้ร้อนและแข็งตัวเมื่อเย็นลง พอลิสไตรีนแข็งที่บริสุทธิ์จะไม่มีสี ใส แต่สามารถทำเป็นสีต่าง ๆได้ และยืดหยุ่นได้จำกัด โดยใช้ชนิด Extruded polystyrene (XPS) มีชื่อทางการค้าที่แพร่หลายคือ Styrofoam เป็นชนิดที่มีการเติมอากาศไว้ในช่องว่างตามเนื้อโฟมทำให้มีค่าการนำความร้อนต่ำ ใช้ในงานก่อสร้าง และใช้เป็นฉนวนกันความร้อนในอาคาร
ด้วยเหตุนี้ ทางคณะผู้จัดทำจึงมีความต้องการที่จะทำการค้นคว้าวิจัยและเปรียบเทียบคุณภาพของฉนวนกันความร้อนที่สร้างจากวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรร่วมกับวัสดุพอลิเมอร์ โดยมีส่วนประกอบของวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรสามชนิดคือ ชานอ้อย ผักตบชวา และฟางข้าวร่วมกับวัสดุพอลิเมอร์ในอัตราส่วนที่แตกต่างกัน โดยมีการเปรียบเทียบคุณภาพกับมาตรฐาน มอก. ทั้งนี้ยังลดการนำเข้าวัตถุดิบสำหรับทำฉนวนความร้อนจากต่างประเทศได้อีกด้วย