Shrimp aquaculture growth in Asia h

Shrimp aquaculture growth in Asia has suffered many problems in recent years,
and the major factor contributing to the problem in sustaining shrimp aquaculture
are disease outbreaks, environmental degradation and poor management practice
(Primavera, 1998). There is a pressing need for the development and dissemination of
a range of shrimp culture systems that are both environmentally and economically
sustainable (Funge-smith and Briggs, 1998). To mitigate the environmental impacts
of effluent discharge and to reduce the risk of disease contamination from externally
polluted water supply, the intensive shrimp culture in recent years has evolved from
‘open system’ with frequent water discharge to ‘closed system’ with little or ‘zero’
water discharge. However, the major problem associated with closed system is the
rapid eutrophication in ponds, resulting from increasing concentrations of nutrients
and organic matters over the culture period. The super-eutrophic pond water can
lead to the flash point of pond carrying capacity by adverse pond environment (Lin,
1995). Obviously, the balance between waste production and assimilation capacity in
pond environment is of paramount importance for the success of closed system. The
closed systems need to take full account of waste impact on growth of culture
organisms, mortality, and the overall expansion of total biomass in the production
system (Richard et al., 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตของกุ้งเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในเอเชียได้รับความเดือดร้อนปัญหามากในปีที่ผ่านมา
และเป็นปัจจัยสำคัญที่เอื้อต่อการมีปัญหาในการสนับสนุนการเพาะเลี้ยงกุ้ง
ที่มีการระบาดของโรค, ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและการบริหารจัดการที่ไม่ดี
(Primavera, 1998) มีความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการพัฒนาและเผยแพร่เป็น
ช่วงของระบบการเลี้ยงกุ้งที่มีทั้งต่อสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ
อย่างยั่งยืน (Funge สมิ ธ และบริกส์, 1998) เพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
ของการปล่อยน้ำทิ้งและเพื่อลดความเสี่ยงจากการปนเปื้อนจากภายนอกโรค
อุปทานน้ำเสีย, การเลี้ยงกุ้งอย่างเข้มข้นในปีที่ผ่านมามีวิวัฒนาการมาจาก
'ระบบเปิดกับปล่อยน้ำบ่อย' ระบบปิดที่มีน้อยหรือ 'ศูนย์ '
ปล่อยน้ำ แต่ปัญหาสำคัญที่เกี่ยวข้องกับระบบปิดคือ
การขาดออกซิเจนในบ่ออย่างรวดเร็วเป็นผลมาจากการเพิ่มความเข้มข้นของสารอาหาร
และสารอินทรีย์ในช่วงระยะเวลาการเลี้ยง ซุปเปอร์ eutrophic น้ำในบ่อเลี้ยงสามารถ
นำไปสู่การจุดวาบไฟของบ่อแบกความจุโดยสภาพแวดล้อมบ่อที่ไม่พึงประสงค์ (หลิน,
1995) เห็นได้ชัดว่าความสมดุลระหว่างการผลิตของเสียและความสามารถในการดูดซึมใน
สภาพแวดล้อมที่บ่อมีความสำคัญยิ่งสำหรับความสำเร็จของระบบปิด
ระบบปิดต้องใช้บัญชีเต็มรูปแบบของผลกระทบเสียต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรม
ชีวิตความตายและการขยายตัวโดยรวมของชีวมวลรวมในการผลิต
ระบบ (ริชาร์ด et al., 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ กุ้งในเอเชียประสบปัญหามากมายในช่วงปีที่ผ่านมา
และปัจจัยหลักที่เอื้อต่อปัญหาใน sustaining กุ้ง
เป็นโรคระบาด ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและ
ฝึกบริหารไม่ดี ( Primavera , 1998 ) มันต้องกดสำหรับการพัฒนาและการเผยแพร่
ช่วงของการเลี้ยงกุ้งทั้งระบบ ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและประหยัด
ยั่งยืน ( funge สมิ ธและ Briggs , 1998 ) เพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
จำหน่าย และมีประสิทธิภาพ เพื่อลดความเสี่ยงจากการปนเปื้อนของเชื้อโรคจากภายนอก
มลพิษน้ำ , การเลี้ยงกุ้งเข้มข้น ใน ปี ล่าสุด มีวิวัฒนาการมาจาก
เปิดระบบ ' ที่มีบ่อย การระบายน้ำ เพื่อปิดระบบหรือน้อย ' ' ' ศูนย์ '
น้ำปล่อย อย่างไรก็ตาม ปัญหาหลักที่เกี่ยวข้องกับระบบการปิดเป็น
บานชื่นอย่างรวดเร็วในบ่อที่เกิดจากการเพิ่มความเข้มข้นของสารอินทรีย์และสารอาหาร
ช่วงวัฒนธรรม ซุปเปอร์บ่อบำบัดสามารถ
ยูโทรฟิกนำไปสู่จุดแฟลชของบ่อ โดยบ่อที่ไม่พึงประสงค์ ( แบกความจุสภาพแวดล้อมลิน
1995 ) เห็นได้ชัดว่า ความสมดุลระหว่างการผลิตของเสียและการผสมผสานความสามารถในบ่อ
สภาพแวดล้อมมีความสำคัญยิ่งต่อความสำเร็จของระบบปิด
ปิดระบบต้องใช้บัญชีเต็มของขยะส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรม
สิ่งมีชีวิต การตายและการขยายตัวโดยรวมของมวลชีวภาพรวมระบบการผลิต
( ริชาร์ด et al . , 1995 )