Whenever I consider the contributio

Whenever I consider the contributions of people such as the three justices
who have served on the Indiana Supreme Court for more than twenty-five years,
I am reminded of the words musician Tom Lehrer used in praising the life’s work
of one of the world’s greatest composers: “It is a sobering thought that when
Mozart was my age he had been dead for three years.”
It is not by accident that the walls of university buildings and public
courthouses frequently display the names of great lawgivers. Such people are an
inspiration to carry on.
Inevitably they give us many lessons. One is a lesson in determination and
adaptability to change. Issac Blackford became a judge during the first year of
statehood when our government fit nicely in the statehouse in Corydon, and he
departed after the new constitution was written and the nation was preparing for
a civil war. Roger O. DeBruler came to the court when Lyndon B. Johnson was
President, and I was a college senior, and he stayed long enough to become one
of the first members of the court to draft opinions using a computer. Richard M.
Givan first became part of the court’s life as a law clerk in 1951, and he stayed
until his secretary, Jackie Anders, learned to put opinions on the computer. He
once told me that he had in his lifetime known personally one-third of all the
people who served on the Indiana Supreme Court.
These justices are worth remembering because we have had the good fortune
to be their colleagues and friends. They are worth memorializing, however, for
other reasons, the reasons for which their fellow citizens will remember them.
Like so many other judges and like so many great lawyers, their fellow citizens
will remember them for what they did for our society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อใดก็ตามต้องพิจารณาการจัดสรรของคนเช่น justices สามที่ได้ทำหน้าที่ในศาลฎีกาของอินเดียน่ามากกว่ายี่สิบห้าปี,ผมนึกถึงนักดนตรีคำ Lehrer ต้มใช้ในการสรรเสริญงานของชีวิตหนึ่งในคีตกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก: "ก็เป็น sobering คิดว่า เมื่อโรงแรมโมสาร์ทเป็นอายุของฉันเคยตายสามปี"มันไม่ใช่ โดยบังเอิญที่ผนังของอาคารมหาวิทยาลัยและประชาชนcourthouses มักจะแสดงชื่อของ lawgivers ดี คนดังกล่าวมีการแรงบันดาลใจสืบย่อมจะให้เราเรียนมาก เป็นบทเรียนในการกำหนด และหลากหลายการเปลี่ยนแปลง Issac Blackford กลาย เป็นผู้พิพากษาในช่วงปีแรกstatehood เมื่อรัฐบาลของเราพอดีใน statehouse ใน Corydon และเขาออกเดินทางหลังจากที่มีเขียนรัฐธรรมนูญใหม่ และประเทศกำลังเตรียมการสงครามกลางเมือง Roger DeBruler โอมาศาลเมื่อ Lyndon B. Johnsonประธาน และมีวิทยาลัยอาวุโส และเขาอยู่นานพอที่จะเป็นหนึ่งสมาชิกคนแรกของศาลร่างความคิดเห็นในการใช้คอมพิวเตอร์ ริชาร์ดเอ็มGivan กลายเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตของศาลพนักงานกฎหมายเป็นครั้งแรกในปีค.ศ. และเขาดีจนถึงเลขานุการของเขา Jackie Anders เรียนรู้วิธีการใส่ความคิดเห็นในคอมพิวเตอร์ เขาเมื่อบอกว่า เขามีชีวิตรู้จักตัวหนึ่งในสามของทั้งหมดคนที่ทำหน้าที่ในศาลฎีกาของอินเดียน่าJustices เหล่านี้จะมีโชคดีเพื่อให้ผู้ร่วมงานและเพื่อนของพวกเขา มีมูลค่า memorializing อย่างไรก็ตาม สำหรับเหตุผลอื่น ๆ เหตุผลที่ประชาชนเพื่อนจะจำเช่นผู้พิพากษาอื่น ๆ มาก และชอบมากมากทนายความ ประชาชนเพื่อนจะจำในสิ่งที่พวกเขาได้ในสังคมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่ผมคิดว่าผลงานของคนดังกล่าวขณะที่ทั้งสามผู้พิพากษาที่ได้ทำหน้าที่ในอินดีแอนาศาลฎีกามานานกว่ายี่สิบห้าปีที่ผ่านมาทำให้ผมนึกถึงนักดนตรีคำทอมLehrer ใช้ในการยกย่องการทำงานของชีวิตของหนึ่งในนักประพันธ์เพลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก"มันเป็นความคิดที่ว่าเมื่อสติ. โมซาร์ทเป็นอายุของฉันเขาได้รับการตายเป็นเวลาสามปี" มันไม่ได้เป็นโดยอุบัติเหตุที่ผนังของอาคารมหาวิทยาลัยและประชาชนศาลบ่อยแสดงชื่อของ lawgivers ดี คนดังกล่าวเป็นแรงบันดาลใจที่จะดำเนินการ. หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาทำให้เรามีบทเรียนมากมาย หนึ่งเป็นบทเรียนในการกำหนดและการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลง ไอแซคแบ็คกลายเป็นผู้พิพากษาในช่วงปีแรกของมลรัฐเมื่อรัฐบาลของเราพอดีอย่างในเมืองหลวงของมลรัฐในคอรีและเขาออกหลังจากที่รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ถูกเขียนและประเทศชาติได้รับการเตรียมความพร้อมสำหรับสงครามกลางเมือง โรเจอร์ทุม DeBruler มาถึงศาลเมื่อลินดอนบีจอห์นสันประธานและผมวิทยาลัยอาวุโสและเขาอยู่นานพอที่จะกลายเป็นหนึ่งในสมาชิกแรกของศาลที่จะมีความคิดเห็นที่ร่างโดยใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ ริชาร์ดเอ็มGivan แรกกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของศาลเป็นเสมียนกฎหมายในปี 1951 และเขาอยู่จนเลขาฯของเขาแจ๊คกี้เดสได้เรียนรู้ที่จะนำความคิดเห็นเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เขาเคยบอกฉันว่าเขามีในชีวิตของเขาที่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวหนึ่งในสามของทุกคนที่ทำหน้าที่ในอินดีแอนาศาลฎีกา. ผู้พิพากษาเหล่านี้มีมูลค่าการจดจำเพราะเราได้มีความโชคดีที่จะเป็นเพื่อนร่วมงานและเพื่อนของพวกเขา พวกเขามีมูลค่า memorializing แต่สำหรับเหตุผลอื่นๆ สาเหตุของการที่พลเมืองที่เป็นเพื่อนของพวกเขาจะจำได้. เช่นเดียวกับผู้พิพากษาอื่น ๆ อีกมากมายและเช่นเดียวกับทนายความที่ดีจำนวนมากดังนั้นประชาชนเพื่อนของพวกเขาจะจดจำพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาได้สำหรับสังคมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อใดก็ตามที่ฉันพิจารณาการบริจาคของประชาชน เช่น ผู้พิพากษา
3 ซึ่งทำหน้าที่ในรัฐอินเดียนาศาลฎีกามานานกว่ายี่สิบห้าปี
ผมนึกถึงคำพูดที่นักดนตรีทอมใช้ในการสรรเสริญของชีวิต
1 ของโลกคีตกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด : " มันเป็นความคิดที่ sobering เมื่อ
โมซาร์ท อายุเท่าฉัน เขาได้ตายไป 3 ปี "
.มันไม่ได้เป็นโดยอุบัติเหตุที่ผนังของอาคารของมหาวิทยาลัยและประชาชน
ศาลมักแสดงชื่อของ lawgivers เยี่ยม เช่น คนเป็นแรงบันดาลใจต่อไป
.
ย่อมพวกเขาให้บทเรียนมากมาย เป็นบทเรียนในการกำหนดและ
พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง ไอแซค แบ็คก็กลายเป็นผู้พิพากษาในช่วงปีแรกของ
มลรัฐเมื่อรัฐบาลของเราพอดีอย่างในอาคารรัฐสภาของมลรัฐในโคริดอน เขา
ตายหลังจากรัฐธรรมนูญใหม่เขียนและประเทศกำลังเตรียม
สงครามกลางเมือง โรเจอร์ โอ debruler มาหาศาล เมื่อ ลินดอน บี. จอห์นสัน ถูก
ประธาน และฉันเป็นรุ่นพี่ และเขาก็อยู่ได้นานพอ ที่จะกลายเป็นหนึ่ง
ของสมาชิกของศาลเพื่อร่างความคิดเห็นโดยใช้คอมพิวเตอร์ ริชาร์ด
Mกีเวิ่นก่อน กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของศาลเป็นกฎหมายเสมียนในปี 1951 เขาอยู่
จนเลขา แจ็คกี้ แอนเดอร์ เรียนรู้ที่จะวางความคิดเห็นในคอมพิวเตอร์
เมื่อเขาบอกว่า เขามีในชีวิตของเขาที่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว หนึ่งในสามของทั้งหมด
คนที่เสิร์ฟในรัฐอินเดียนาศาลฎีกา .
ผู้พิพากษาเหล่านี้มีมูลค่าการจดจำ เพราะเรามี
โชคดีเป็นของตนเอง เพื่อนร่วมงานและเพื่อนพวกเขามีมูลค่า memorializing อย่างไรก็ตาม
เหตุผลอื่น ๆ เหตุผลที่ประชาชนจะจดจำพวกเขา .
เหมือนผู้พิพากษาอื่นๆมากมายและทนายความที่ดีมาก ประชาชนของพวกเขา
จะจำพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อสังคมของเรา .