The data on self-reported hearing l

The data on self-reported hearing loss was collected using a standard questionnaire with questions
adopted from the 1977 National Health Interview Survey (Ries, 1982). The first part of the
questionnaire looked at hearing difficulties include whether subjects were total deaf or had any
other hearing trouble. The second focused on traffic policemen with any type of difficulty. This
includes a self-rating scale with subjects classify their hearing in each ear as good, a little trouble
hearing, lot of trouble of hearing, or deaf. Policemen who reported any type of difficulty hearing
on the screening questions and any difficulty hearing on the self-rating scale in one or both ears
were classified as having self-reported hearing loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลในรายงานด้วยตนเองได้ยินสูญเสียถูกรวบรวมโดยใช้แบบสอบถามมาตรฐานกับคำถามรับรองจาก 1977 ชาติสุขภาพสัมภาษณ์สำรวจ (Ries, 1982) ส่วนแรกของการดูแบบสอบถามที่ได้ยินลำบากรวมถึงเรื่องคนหูหนวกรวม หรือได้มีปัญหาอื่น ๆ ฟัง ที่สองเน้นตำรวจจราจรในพื้นที่กับความยากลำบาก นี้มีการจัดอันดับตัวเองกับเรื่องการจัดประเภทของพวกเขาได้ยินในหูแต่ละเป็นดี ปัญหาเล็กน้อยได้ยิน จำนวนมากของปัญหาในการได้ยิน หรือคนหูหนวก ทนายสมชายที่รายงานของฟังยากคำถามคัดกรองและปัญหาการได้ยินในระดับการจัดอันดับตัวเองในหูหนึ่ง หรือทั้งสองถูกจัดประเภทเป็นเองมีรายงานการสูญเสียการได้ยิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลเกี่ยวกับการสูญเสียการได้ยินตนเองรายงานที่ถูกเก็บรวบรวมโดยใช้แบบสอบถามมาตรฐานที่มีคำถามที่นำมาใช้จาก 1977 สุขภาพแห่งชาติให้สัมภาษณ์การสำรวจ (Ries, 1982)
ส่วนแรกของแบบสอบถามมองที่ยากลำบากรวมถึงได้ยินว่ากลุ่มตัวอย่างเป็นคนหูหนวกรวมหรือมีใด ๆ ปัญหาในการได้ยินอื่น ๆ อย่างที่สองที่มุ่งเน้นการตำรวจจราจรที่มีประเภทของความยากลำบากใด ๆ นี้รวมถึงระดับคะแนนตัวเองกับวิชาจำแนกได้ยินของพวกเขาในหูแต่ละที่ดีเป็นปัญหาเล็กน้อยได้ยินมากปัญหาของการได้ยินหรือหูหนวก ตำรวจที่รายงานประเภทใด ๆ ของการได้ยินความยากลำบากในการตรวจคัดกรองคำถามและการได้ยินความยากลำบากใดๆ ในระดับคะแนนตัวเองในหนึ่งหรือทั้งสองหูถูกจัดว่ามีสูญเสียการได้ยินตนเองรายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูล self-reported สูญเสียการได้ยินเป็นแบบสอบถามมาตรฐานกับคำถาม
บุญธรรมจาก 1977 แห่งชาติสัมภาษณ์สํารวจสุขภาพ ries , 1982 ) ส่วนแรกของแบบสอบถามมองปัญหารวม
ได้ยินว่าจำนวนรวมคนหูหนวกหรือมีปัญหาใดได้ยิน
อื่น ๆ ที่สองเน้นการตำรวจจราจรกับชนิดของความยากลำบากใด ๆ นี้
รวมถึงตนเองด้วยวิชาแบ่งมาตราส่วนการได้ยินของหูแต่ละดีรับฟังปัญหา
น้อยมากของปัญหาการได้ยินหรือหูหนวก ตำรวจที่รายงานชนิดของปัญหาใด ๆในการคัดกรองการได้ยิน
คำถามและปัญหาการได้ยินในการประเมินในหนึ่งหรือทั้งสองหู
แบ่งเป็นมี self-reported การสูญเสียการได้ยิน