lower b-glucan and SDF contents. Fu

lower b-glucan and SDF contents. Furthermore, the bglucan contents of CDC-Candle and Phoenix (6.5 and 3.9%, respectively) were higher than SDF contents (5.6 and 2.4%, respectively). This suggests that barley bglucan contained water-soluble as well as insoluble fractions. The water-solubility of b-glucan in the native and extruded flours is given in Table 2. The solubility (determined at 100 C) of native b-glucan was 79% for CDC-Candle and 57% for Phoenix, which suggests that the SDF of native flour might contain a large amount of b-glucan (91% in CDC-Candle and 93% in Phoenix).
The b-glucan in extruded flours had higher solubility(determined at 25 C) than its native counterparts(Table 2), and, at each extrusion temperature, the solubilityincreased with an increase in the extrusion-moisture level. The solubility differences between native CDC-Candle and Phoenix b-glucans may be attributed to the variety-dependent molecular variations, while the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่ำกว่า b-glucan และเนื้อหาสตางค์ นอกจากนี้ เนื้อหา bglucan ของ CDC เทียนและฟีนิกซ์ (6.5 และ 3.9% ตามลำดับ) ได้สูงกว่าเนื้อหาสตางค์ (5.6 และ 2.4% ตามลำดับ) แนะนำ bglucan ข้าวบาร์เลย์ที่ประกอบด้วยเศษส่วนที่ละลายใน เป็นไม่ละลายน้ำ Water-solubility ของ b-glucan ในแป้ง extruded และภาษาแสดงไว้ในตารางที่ 2 ละลาย (กำหนดที่ 100 C) ของเจ้า b-glucan ถูก 79% สำหรับเทียน CDC และ 57% สำหรับฟีนิกซ์ เห็นว่า สตางค์ของแม่แป้งอาจประกอบด้วยขนาดใหญ่ของบี-glucan (91% ใน CDC เทียนและ 93% ฟินิกส์)B-glucan ในแป้ง extruded ได้ (กำหนดที่ 25 C) ละลายสูง กว่าคู่ของพื้นเมือง (ตารางที่ 2), และ อุณหภูมิแต่ละอัด solubilityincreased ด้วยการเพิ่มระดับความชื้นไหลออกมา อาจจะแตกละลายเจ้าเทียน CDC และฟีนิกซ์ b-glucans บันทึกรูปแบบต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับโมเลกุล ขณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดลงขกลูแคนและเนื้อหาไอ้เวร นอกจากนี้เนื้อหาของ bglucan CDC-เทียนและฟินิกซ์ (6.5 และ 3.9% ตามลำดับ) สูงกว่าเนื้อหา SDF (5.6 และ 2.4% ตามลำดับ) นี้แสดงให้เห็นว่าข้าวบาร์เลย์ bglucan มีที่ละลายน้ำได้เช่นเดียวกับเศษส่วนที่ไม่ละลายน้ำ น้ำละลายของขกลูแคนในแป้งอัดพื้นเมืองและจะได้รับในตารางที่ 2 การละลาย (กำหนดที่ 100? C) ของขกลูแคนพื้นเมืองเป็น 79% สำหรับ CDC-เทียนและ 57% สำหรับฟินิกซ์ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ไอ้เวรแป้งพื้นเมืองอาจมีจำนวนมากของขกลูแคน (91% ใน CDC-เทียนและ 93% ในฟินิกซ์).
ขกลูแคนในแป้งอัดมีการละลายที่สูงขึ้น (กำหนดวันที่ 25? C) กว่าคู่ของพื้นเมือง ( ตารางที่ 2) และการอัดขึ้นรูปที่อุณหภูมิแต่ละ solubilityincreased กับการเพิ่มขึ้นของระดับการอัดขึ้นรูป-ความชื้น ความแตกต่างระหว่างการละลายพื้นเมือง CDC-เทียนฟีนิกซ์ขกลูแคนอาจนำมาประกอบกับรูปแบบโมเลกุลหลากหลายขึ้นอยู่กับในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

b-glucan ล่างและหลังเนื้อหา นอกจากนี้ bglucan เนื้อหาของเทียน CDC และฟินิกซ์ ( 6.5 และ 3.9% ตามลำดับ ) สูงกว่า sdf เนื้อหา ( 5.6 และ 2.4% ตามลำดับ ) นี้บ่งบอกว่าข้าวบาร์เลย์ bglucan ที่มีอยู่ละลายเป็นเศษส่วนที่ไม่ละลาย ละลายน้ํา b-glucan ในพื้นเมืองและอัดแป้งจะได้รับในตารางที่ 2การละลาย ( กำหนดที่ 100  C ) พื้นเมือง b-glucan คือ 79% สำหรับเทียน CDC และ 57% ฟีนิกซ์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเครื่องแป้งพื้นเมืองอาจประกอบด้วยจำนวนมากของ b-glucan ( 91% ในเทียน CDC และ 93% ใน Phoenix )
b-glucan ในการละลายแป้งอัดสูงกว่า ( พิจารณาที่ 25  C ) กว่า counterparts ดั้งเดิมของ ( ตารางที่ 2 ) และ ในแต่ละรูป อุณหภูมิการ solubilityincreased กับการเพิ่มขึ้นในการรีดความชื้นระดับ ค่าความแตกต่างระหว่างเทียน CDC พื้นเมืองและ Phoenix b-glucans อาจจะเกิดจากความหลากหลายขึ้นอยู่กับโมเลกุลต่าง ๆ ในขณะที่