I've never told this story before,

I've never told this story before, but just the same I'm telling you now.

I was a boy of 8 in 1885 and I lived in a small town out west with my baby sister and my folks who ran the local delivery stable. It might not have been such a bad place except for one man.

His name was Sliver Pete and we thought him the meanest, ugliest, most cussed hombre that ever packed a gun and it was well known he carried a Colt 45. He didn't much like to work, was a cowpoke a few months out of the year and the rest of the time he played and cheated at cards and killed anybody who called him on it. Then for recreation or just pure spite he killed every sheriff that ever tried to arrest him. There wasn't a soul that didn't fear Sliver Pete, even my Father.

The townspeople ended up offering a reward of $20,000 to anyone who could either run Sliver Pete out of town or put him in his grave. Mind you, that was a fortune in those days but when Sliver Pete heard there was a price on his head he just laughed and shot up the saloon and then the bakery. He said he was worth much more money than that. And when stranger after stranger came to collect the reward they came to stay because Sliver Pete put them in the town cemetery.



One very windy day the stagecoach arrived in town with an unusual passenger. I was there to witness it because it was my duty to water the stagecoach horses. The stagecoach door swung open and a single man, tall and gaunt and dressed in a brown/black coat and hat, with a white collar, stepped out. I had seen pictures of Abraham Lincoln and that is who this man reminded me of, although I knew Abraham Lincoln would not have been wearing a preacher's clothes. He waved the coachman away as he reached for his own trunk off the roof of the coach. The trunk was wrapped in a blue cloth that flapped in the wind although partially tied with a rope. Just as he got it to the ground a gust tore at the material and I clearly saw the writing on its side. He grabbed the cloth and stuffed it back into place, glancing straight at me. Then he smiled a slow smile, winked, and put his index finger to his mouth as if to say we shared a secret. That's the only incident I saw myself and all the rest I heard secondhand through either my folks or my friends.

The man called himself Preacher Dan. He said he hadn't come to stay but he was in our town on the Lord's business to get money to build a church. He'd already acquired most of it, but people were surprised when he said he planned on making the remainder by playing cards and that God had told him he would win the rest that he needed in just one night. Although such behavior was improper for a preacher nobody questioned it. He had a quiet manner and quick smile and, anyway, strangers never stayed too long.



That afternoon the card game started early. Among the four players around the table was Sliver Pete. Sliver Pete was his mean self, slouched in his chair with a whisky at his elbow. I was told Preacher Dan didn't say a word the first hour although he smiled readily enough if anyone caught his eye.

The first two games were won by Mike McGrew and Tom Eider, town regulars. The purse was small. There was static in the air like just before an electric storm. The third game the purse grew bigger and Sliver Pete won this round. He smiled for the first time and Preacher Dan smiled back.

"Nice going." the Preacher said. "I see the Lord's in need of help tonight."

Sliver Pete smirked.

But Preacher Dan wasn't finished. "I been eyeing that gun of yours. May I see it?"

The room grew suddenly quiet as Sliver Pete's smile vanished as quick as a Bluetail fly beneath a horse's tail swat. "No man touches my gun but me."

"Oh. I didn't mean anything by it," the Preacher grinned. "You know I'm not a man. Just a messenger of God. Don't usually cotton to guns either, but I hear you're right handy with one and I sure wanted to see the smoker that's done the damage."

Perhaps it was the hint of admiration in his voice, or maybe God intervened to soften Sliver's mood, but to everyone's surprise, Sliver Pete unholstered his Colt 45 and put it on the table. His eyes glowered about the room as if daring anybody to disapprove.

Preacher Dan calmly retrieved the gun and examined it thoroughly, looking up the barrel and bouncing it gently in his hand to weigh it. Suddenly, unaccountably it slipped from his fingers onto the floor. Kerplunk...

Sliver Pete jumped to his feet, sliding his chair back with a squeal. But just as quick the Preacher leaned over and retrieved the gun, wiping it with his jacket hem and sleeve. "Sorry 'bout that," he said, handing it back.

"Better sorry than dead," growled Sliver Pete. But there was a noticeable sigh of relief from the room as he holstered the 45 and sat back down.

After that things seemed to pick up speed as the bets got bigger. Mike McGrew pushed away from the table. "Too rich for my blood," he said. Now there were three

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้ก่อน แต่เพียงเดียว ฉันบอกคุณตอนนี้ผมเด็ก 8 ในปีค.ศ. 1976 และฉันอยู่ในเมืองเล็กอกกับลูกน้องและคนของฉันที่วิ่งจัดส่งภายในที่มั่นคง มันอาจไม่ได้มาคนเดียวยกเว้นชื่อของเขาคือ เศษไม้ Pete และเราคิดว่า เขา hombre meanest ทู cussed มากที่สุดที่เคยบรรจุปืน และมันเป็นที่รู้จักกันดีเขาบรรทุก 45 การค้น เขาไม่ได้รู้สึกอยากทำงาน เป็น cowpoke มีกี่เดือนปีและเวลาเขาเล่นโกงที่การ์ด และฆ่าทุกคนที่เรียกว่าเขามันเหลือ แล้ว สำหรับพักผ่อนหย่อนใจหรือล้วน ๆ ทั้งๆ เขาฆ่านายอำเภอทุกที่เคยพยายามที่จะจับกุมตัวเขา ไม่มีจิตวิญญาณที่ไม่กลัวเศษไม้พีท พ่อของฉันชาวเมืองจบลงด้วยการเสนอรางวัล $ 20,000 ใครก็ตามที่สามารถทำงาน Pete เศษไม้ออกจากเมือง หรือนำเขาในหลุมฝังศพของเขา ทราบว่าคุณ ที่เป็นโชค ในวันนั้น แต่ เมื่อได้ยิน Pete เศษไม้มีราคาเหมาะบนหัวของเขาเขาก็หัวเราะ และยิงรถเก๋งที่และเบเกอรี่ เขากล่าวว่า เขามีค่ามากเงินมากขึ้นกว่าที่ และเมื่อคนแปลกหน้าจากคนแปลกหน้ามารับรางวัลที่พวกเขามาเพราะ Pete เศษไม้ใส่ลงไปในสุสานเมืองวันหนึ่งลม stagecoach มาถึงในเมืองที่มีผู้โดยสารปกติ ผมมีพยานมัน เพราะมันเป็นหน้าที่ของฉันน้ำ stagecoach ม้า ประตู stagecoach ก้นเปิด และคนเดียว สูง และอนต์ และแต่งตัวในเสื้อคลุมสีน้ำตาล/สีดำและหมวก สตรี ก้าวออก ผมเห็นภาพของอับราฮัมลินคอล์น และที่ที่ชายคนนี้เตือนฉัน แม้ว่าฉันรู้ว่า อับราฮัมลินคอล์นจะไม่ได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าของสาวก เขาโบกชแมนได้มาถึงสำหรับลำตัวของเขาเองปิดหลังคาของโค้ช ลำตัวถูกห่อในผ้าสีฟ้าที่ flapped ลมแม้ว่าบางส่วนผูก ด้วยเชือก เหมือนว่าเขาได้ไปพื้น gust ฉีกที่วัสดุ และผมเห็นเขียนด้านนั้นอย่างชัดเจน เขาคว้าผ้า และยัดกลับเข้า ดูตรงที่ฉัน แล้วเขายิ้มยิ้มช้า winked และใส่นิ้วชี้ของเขาที่ปากของเขาราวกับจะบอกว่า เราร่วมกันเป็นความลับ นั่นคือเหตุการณ์เดียวที่ผมเห็นตัวเองและเหลือทั้งหมดที่ผมได้ยิน secondhand ผ่านเพื่อนหรือคนที่ฉันคนที่เรียกตัวเองสาวกแดน เขากล่าวว่า เขาไม่ได้มาที่พัก แต่ในเมืองของเราในธุรกิจของพระเจ้าจะได้รับเงินไปสร้างโบสถ์ เขามีมาแล้วส่วนใหญ่ แต่คนประหลาดใจเมื่อเขากล่าวว่า เขาวางแผนในการเล่นไพ่เหลือ และว่า พระเจ้าได้บอกเขาว่า เขาจะชนะเหลือที่เขาต้องในคืนเดียว แม้ว่าพฤติกรรมดังกล่าวไม่เหมาะสมสำหรับสาวก ไม่มีใครตั้งคำถาม เขามีลักษณะที่เงียบและรวดเร็วยิ้ม และ หรือ คนแปลกหน้าไม่เคยพักนานเกินไปบ่ายวันนั้นการ์ดเกมขึ้นเริ่มต้น ในหมู่ผู้เล่นสี่รอบตารางถูกเศษไม้ Pete เศษไม้ Pete แก้ไขตัวเองของเขาหมายถึง slouched ในเก้าอี้ของเขากับวิสกี้ที่ข้อศอกของเขา ฉันบอกสาวกแดนไม่ได้บอกว่า เป็นชั่วโมงคำแรกแม้ว่ายิ้มพร้อมพอถ้าทุกคนติดตาของเขาเกมสองครั้งแรกก็ชนะ โดย McGrew ไมค์และทอม Eider เหมือนเมือง กระเป๋ามีขนาดเล็ก มีไฟฟ้าสถิตในอากาศเช่นก่อนพายุไฟฟ้า เกมสามกระเป๋าเติบใหญ่ และ Pete เศษไม้ที่ได้รับรางวัลนี้รอบ ยิ้มเป็นครั้งแรก และนักเทศน์แดนยิ้มกลับ"ดีไป" นักเทศน์ที่กล่าว "ฉันเห็นคุณค่าของเจ้าคืน"เศษไม้ Pete smirkedแต่นักเทศน์แดนไม่เสร็จ "ฉันถูก eyeing ที่ปืนของคุณ อาจเจอหรือไม่"ห้องเติบโตเงียบก็ ตามรอยยิ้มของ Pete เศษไม้ไหลอย่างรวดเร็วบิน Bluetail ใต้หน่วย swat หางม้า "ไม่มีใครสัมผัสปืนของฉันแต่ฉัน""โอ้ ผมไม่ได้หมายถึง อะไร โดยมัน นักเทศน์ที่ grinned "คุณรู้ว่า ผมไม่ได้เป็นคน เพียงเป็นทูตของพระเจ้า ไม่ปกติฝ้ายกับปืนอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ฉันได้ยินคุณประโยชน์อยู่ด้วย และแน่ใจว่าอยากจะเห็นนักสูบบุหรี่ที่ทำความเสียหาย"บางทีมันเป็นคำแนะนำของการชื่นชมในเสียงของเขา หรือบางทีพระเจ้าแทรกแซงให้นุ่มอารมณ์ของเศษไม้ แต่ของทุกคนแปลกใจ เศษไม้ unholstered 45 ค้นของเขา และวางไว้บนโต๊ะ ตาของเขา glowered เกี่ยวกับเป็นถ้ากล้าให้ใครเห็นสาวกแดนสงบดึงปืน และตรวจสอบอย่างละเอียด หาบาร์เรล และกำยำมันเบา ๆ ในมือของเขาชั่งน้ำหนักมัน ทันใดนั้น unaccountably มันเล็ดรอดจากนิ้วมือของเขาลงบนพื้น Kerplunk ...Pete เศษไม้กระโดดไปที่เท้าของเขา เลื่อนเก้าอี้กลับมาพร้อมกับการร้องของเขา แต่เป็นด่วน ที่สาวกเอง และดึงปืน เช็ดกับเสื้อกุ๊นและแขนของเขา "ขออภัย ' แข่งขันที่, " เขากล่าวว่า ยกให้ผู้อื่นกลับ"ขอดีกว่าตายแล้ว growled Pete เศษไม้ แต่มีแยกกันอย่างเห็นได้ชัดของบรรเทาจากห้องเขาอยู่ในซองหนัง 45 และกลับนั่งลงหลังจากนั้น สิ่งที่ดูเหมือนจะ รับความเร็วขณะที่การเดิมพันใหญ่ ไมค์ McGrew ผลักออกจากตาราง "รวยเกินไปสำหรับเลือดของฉัน เขากล่าวว่า ตอนนี้ มีสาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่เคยบอกเรื่องนี้มาก่อน แต่เพียงเดียวกันฉันบอกคุณในขณะนี้

ฉันเป็นเด็ก 8 ในปี 1885 และผมอาศัยอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ออกมาทางทิศตะวันตกกับน้องสาวของฉันและฉัน folks ที่วิ่งเสถียรภาพการจัดส่งภายใน มันอาจจะไม่ได้รับการดังกล่าวเป็นสถานที่ที่ไม่ดียกเว้นสำหรับชายคนหนึ่ง

ชื่อของเขาคือ Sliver พีทและเราคิดว่าเขาต่ำต้อย, น่าเกลียดไอ้สบถที่สุดที่เคยบรรจุปืนและเป็นที่รู้จักกันดีที่เขาดำเนินหนุ่ม 45. เขาไม่ได้เหมือนไปทำงานเป็น cowpoke ไม่กี่เดือนออกมาจาก ปีและส่วนที่เหลือของเวลาที่เขาเล่นและโกงไพ่และฆ่าทุกคนที่เขาเรียกว่าในนั้น แล้วสำหรับการพักผ่อนหย่อนใจหรือเพียงแค่ทั้งๆที่บริสุทธิ์เขาฆ่านายอำเภอที่เคยพยายามที่จะจับกุมตัวเขาทุก ไม่ได้มีจิตวิญญาณที่ไม่กลัว Sliver พีทแม้พระบิดาของเรา

ชาวกรุงจบลงด้วยการเสนอรางวัล $ 20,000 ถึงทุกคนที่ทั้งสามารถเรียกใช้ Sliver พีทออกจากเมืองหรือทำให้เขาอยู่ในหลุมฝังศพของเขา ใจคุณว่าเป็นโชคลาภในวันนั้น แต่เมื่อ Sliver พีทได้ยินมีราคาบนศีรษะของเขาเขาก็หัวเราะและยิงขึ้นรถเก๋งแล้วเบเกอรี่ เขาบอกว่าเขาคุ้มค่าเงินมากขึ้นกว่าที่ และเมื่อคนแปลกหน้าหลังจากที่คนแปลกหน้าเข้ามาในการเก็บรวบรวมรางวัลที่พวกเขามาอยู่เพราะ Sliver พีทใส่ไว้ในสุสานเมือง



หนึ่งวันที่ลมแรงมาก Stagecoach มาถึงในเมืองที่มีผู้โดยสารที่ผิดปกติ ผมอยู่ที่นั่นเพื่อเป็นสักขีพยานก็เพราะมันเป็นหน้าที่ของผมให้น้ำม้า Stagecoach ประตู Stagecoach เหวี่ยงที่เปิดกว้างและเป็นคนเดียวที่สูงและผอมแห้งและแต่งกายในชุดสีน้ำตาล / เสื้อโค้ทสีดำและหมวกที่มีปกสีขาว, ก้าวออกมา ฉันได้เห็นภาพของอับราฮัมลินคอล์นและนั่นคือที่ชายคนนี้ทำให้ผมนึกถึง แต่ฉันรู้ว่าอับราฮัมลินคอล์นจะไม่ได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าของนักเทศน์ เขาโบกมือให้คนขับรถม้าออกไปในขณะที่เขาเอื้อมมือลำตัวของตัวเองลงมาจากหลังคาของโค้ช ลำต้นอยู่ในห่อผ้าสีฟ้าที่กระพือในลมแม้ว่าบางส่วนผูกด้วยเชือก เช่นเดียวกับที่เขาได้รับมันไปที่พื้นดินกระโชกฉีกที่วัสดุและฉันชัดเจนเห็นเขียนบนด้านข้างของมัน เขาคว้าผ้าและยัดมันกลับเข้ามาในสถานที่วินาศภัยตรงมาที่ผม แล้วเขาก็ยิ้มรอยยิ้มช้าเชื่อมโยงและวางนิ้วชี้ของเขาไปที่ปากของเขาราวกับจะบอกว่าเราใช้ร่วมกันเป็นความลับ นั่นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงฉันเห็นตัวเองและส่วนที่เหลือทั้งหมดที่ผมได้ยินสองผ่านทั้งคนหรือเพื่อนของฉัน

คนที่เรียกตัวเองว่าเทศน์แดน เขาบอกว่าเขาไม่ได้มาอยู่ แต่เขาก็อยู่ในเมืองของเราในธุรกิจของพระเจ้าที่จะได้รับเงินในการสร้างคริสตจักร เขาต้องการอยู่แล้วที่ได้มาส่วนใหญ่ของมัน แต่คนประหลาดใจเมื่อเขากล่าวว่าเขามีแผนในการทำส่วนที่เหลือจากการเล่นไพ่และว่าพระเจ้าทรงบอกเขาว่าเขาจะชนะส่วนที่เหลือว่าเขาต้องการในเวลาเพียงหนึ่งคืน แม้ว่าพฤติกรรมดังกล่าวเป็นที่ไม่เหมาะสมสำหรับนักเทศน์ไม่มีใครถามมัน เขามีลักษณะที่เงียบสงบและรอยยิ้มได้อย่างรวดเร็วและต่อไปคนแปลกหน้าไม่เคยอยู่นานเกินไป



บ่ายวันนั้นการ์ดเกมเริ่มต้น ในหมู่ผู้เล่นสี่รอบโต๊ะเป็นไม้พีท Sliver พีทตัวเองหมายถึงเขา slouched ในเก้าอี้ของเขากับวิสกี้ที่ข้อศอกของเขา ผมก็บอกเทศน์แดนไม่ได้พูดคำชั่วโมงแรกแม้ว่าเขาจะยิ้มได้อย่างง่ายดายพอถ้าใครสบตาเขา

สองเกมแรกชนะไมค์ McGrew และทอมยึกยักเมืองประจำ กระเป๋ามีขนาดเล็ก นอกจากนั้นก็คงอยู่ในอากาศเช่นเดียวกับก่อนที่พายุไฟฟ้า เกมที่สามกระเป๋าขยายตัวที่ใหญ่กว่าและ Sliver พีทได้รับรางวัลในรอบนี้ เขายิ้มเป็นครั้งแรกและนักเทศน์แดนยิ้มกลับ

"ไปได้สวย." ปัญญาจารย์กล่าวว่า "ผมเห็นของพระเจ้าในความต้องการของความช่วยเหลือคืนนี้."

Sliver พีท smirked

แต่เทศน์แดนไม่เสร็จ "ผมรับ eyeing ปืนของคุณที่. ฉันอาจดูได้หรือไม่"

ห้องพักที่เงียบสงบเพิ่มขึ้นอย่างกระทันหันเป็นรอยยิ้ม Sliver พีทหายไปเป็นอย่างรวดเร็วเป็น Bluetail บินอยู่ใต้ม้า SWAT หาง "ไม่มีใครสัมผัสปืนของฉัน แต่ฉัน."

"โอ้. ผมไม่ได้หมายถึงอะไรจากมัน" ปัญญาจารย์ยิ้ม "คุณรู้ว่าฉันไม่ได้เป็นคน. เพียงเป็นทูตของพระเจ้า. ทำผ้าฝ้ายไม่ได้มักจะอยู่กับปืนทั้ง แต่ผมได้ยินคุณพูดถูกที่มีประโยชน์กับหนึ่งและผมแน่ใจว่าอยากจะเห็นผู้สูบบุหรี่ที่ทำความเสียหาย."

บางทีมันอาจจะเป็นคำใบ้ของความชื่นชมในเสียงของเขาหรือบางทีพระเจ้าแทรกแซงเพื่อทำให้ผิวอ่อนนุ่มอารมณ์ Sliver แต่ที่แปลกใจของทุกคน Sliver พีท unholstered หนุ่มของเขา 45 และวางไว้บนโต๊ะ ดวงตาของเขา glowered เกี่ยวกับห้องพักเช่นถ้าใครกล้าที่จะไม่อนุมัติ

นักเทศน์แดนใจเย็นดึงปืนและตรวจสอบได้อย่างทั่วถึงเงยหน้าขึ้นมองบาร์เรลและตีกลับมันเบา ๆ ในมือของเขาที่จะชั่งน้ำหนักมัน ทันใดนั้นมันอธิบายไม่ได้ลดลงจากนิ้วมือของเขาลงบนพื้น Kerplunk ...

Sliver พีทเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเขาเลื่อนเก้าอี้ของเขากลับมาพร้อมกับซัดทอด แต่ก็เป็นที่รวดเร็วปัญญาจารย์โน้มตัวไปข้างและดึงปืนเช็ดด้วยแจ็คเก็ตชายเสื้อและแขนเสื้อของเขา "ขอโทษทีนะ" เขากล่าวยื่นมันกลับมา

"ดีกว่าเสียใจตาย" คำราม Sliver พีท แต่มีการถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เห็นได้ชัดจากห้องในขณะที่เขาซอง 45 และนั่งกลับลงมา

หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะเลือกความเร็วที่เพิ่มขึ้นเป็นเดิมพันมีขนาดใหญ่ ไมค์ McGrew ผลักออกจากตาราง "รวยเกินไปสำหรับโลหิตของเรา" เขากล่าว ตอนนี้มีอยู่สาม