4. Chocolate as Medicine: the European Tradition
In 1570, Hernández was sent by Philip II to New Spain, where he would lead a scientific expedition to study native flora, gathering information from the natives about herbs, trees and medicinal plants to learn their uses, doses, as well as the conditions for cultivation, so that medicinal plants could be grown in Spain. Hernández’s monumental work was never published in his lifetime, and the manuscript that Philip II had deposited in the library of the Escorial was burnt in the terrible fire of 1671. The Accademia de Lincei edition of Hernandez’s Mexican Treasury, published in 1651, is often referred to as “The Rome Edition”; this was due to Cassiano dal Pozzo (1588–1657), a seventeenth century patron of the arts and sciences and famous antiquarian, who became a member of the Accademia dei Lincei. When he visited the Escorial Library, he asked the principal archivist and librarian, Andrés de los Reyes, to copy several important works by Hernández, among which is the Index Alphabeticus Plantarum Novae Hispaniae, which was used for the Rome Edition and is of great importance in reconstructing the works of Hernández burned in the 1671 fire [12].
Hernandez was among the first to consider the use of chocolate in connection with humoral medicine: he argued that as cacao bean had cold and dry qualities, chocolate had to be recommended to treat hot diseases, such as fevers. Hernandez reported the different prescriptions followed by natives: without adding any other ingredients, chocolate was used for liver disorders; four grains of cocoa and a dose of gum (holli) toasted and mixed together “restrained dysentery”; the drug called atextli was made using a fine paste of cocoa and corn, to which mecaxochitl (Piper sanctum) and tlilxochitl (Vanilla planifolia) could be added, as an aphrodisiac. The frequent use of a beverage made with grains of pochotl and cacahoatl, instead, was extremely fattening and was therefore recommended to slim and asthenic people [4].
However, the medical use of cocoa needed to be tested within the framework of the European medical understanding of the time.
4. ช็อคโกแลตเป็นยา: ประเพณียุโรป
ใน 1570, Hernándezถูกส่งโดยฟิลิปที่สองไปที่ใหม่สเปนที่เขาจะนำไปสู่การเดินทางทางวิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาพืชพื้นเมือง, การรวบรวมข้อมูลจากชาวบ้านเกี่ยวกับสมุนไพรต้นไม้และพืชสมุนไพรที่จะเรียนรู้การใช้งานของพวกเขา ปริมาณเช่นเดียวกับเงื่อนไขสำหรับการเพาะปลูกเพื่อให้พืชสมุนไพรอาจจะมีการเติบโตในประเทศสเปน อนุสรณ์งานของHernándezก็ไม่เคยได้รับการตีพิมพ์ในชีวิตของเขาและเขียนด้วยลายมือว่าฟิลิปที่สองได้ฝากไว้ในห้องสมุดของสกอเรียลถูกไฟไหม้ในไฟที่น่ากลัวของ 1671 ฉบับ Accademia เด Lincei ของ Hernandez เม็กซิกันธนารักษ์ตีพิมพ์ในปี 1651, มักจะเรียก ว่า "โรม Edition"; นี้เป็นเพราะ Cassiano Dal Pozzo (1588-1657), ผู้มีพระคุณศตวรรษที่สิบเจ็ดของศิลปะและวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงและโบราณวัตถุที่ได้กลายเป็นสมาชิกของ Accademia dei Lincei เมื่อเขาไปเยี่ยมกอเรียลห้องสมุดเขาถามเก็บเอกสารเงินต้นและบรรณารักษ์, Andrés de los Reyes, การคัดลอกผลงานที่สำคัญหลายHernándezหมู่ซึ่งเป็นดัชนี Alphabeticus Plantarum คอกล้อม Hispaniae ซึ่งใช้สำหรับโรม Edition และมีความสำคัญมาก ในการฟื้นฟูการทำงานของHernándezเผาไหม้ในไฟ 1671 [12]. Hernandez เป็นหนึ่งในครั้งแรกที่จะต้องพิจารณาการใช้ช็อคโกแลตในการเชื่อมต่อกับยา humoral: เขาอ้างว่าเป็นถั่วโกโก้มีคุณสมบัติเย็นและแห้ง, ช็อคโกแลตต้องได้รับการแนะนำให้ รักษาโรคร้อนเช่นไข้ Hernandez รายงานใบสั่งยาที่แตกต่างกันตามด้วยชาวบ้าน: โดยไม่ต้องเพิ่มส่วนผสมอื่น ๆ , ช็อคโกแลตที่ใช้สำหรับความผิดปกติของตับ; สี่เมล็ดโกโก้และปริมาณของเหงือก (Holli) toasted และผสมเข้าด้วยกัน "ยับยั้งโรคบิด"; ยาเสพติดที่เรียกว่า atextli ถูกสร้างขึ้นมาโดยใช้วางที่ดีของโกโก้และข้าวโพดซึ่ง mecaxochitl (ไพเพอร์ถ้ำ) และ tlilxochitl (วานิลลา planifolia) อาจจะเพิ่มเป็นยาโป๊ ใช้บ่อยของเครื่องดื่มที่ทำด้วยธัญพืชของ pochotl และ cacahoatl แทนที่จะเป็นขุนมากและจึงได้แนะนำให้คนที่บางและ asthenic [4]. อย่างไรก็ตามการใช้การแพทย์ของโกโก้จะต้องผ่านการทดสอบภายใต้กรอบของยุโรปทางการแพทย์ ความเข้าใจของเวลา
การแปล กรุณารอสักครู่..