- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
break(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: O
break
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa, we’re about to board our plane back to Seoul. Good luck on the Gala. I’m sure you’ll do well. I can’t wait to see you when you get back. :)
(1/30/14 08:39:22) Min Ho: I fell asleep last night. I hope you got back fine. Will call you later.
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: Good morning! We did. :) Are you busy? Can I call?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa, break a leg! I know you’re going to do great.
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: I read all the articles about the Gala. I even watched a video of you singing. So, so good. You were so handsome. Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: You’re probably resting, right? I’ll talk to you when you get back. What time is your flight tomorrow?
(1/31/14 12:55:49) Min Ho: Mian. Slept as soon as I got to the hotel. Flight is at three. Will call when we land.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: You never called yesterday. Is everything alright?
(2/01/14 20:34:36) Min Ho: I was just really tired. Hyung told me we have a meeting with the agencies on Monday. I’ll see you then, okay?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: Yeah, Joon oppa told me yesterday. See you.
(2/01/14 20:39:45) Shin Hye: I miss you. :(
(2/01/14 22:23:44) Min Ho: Same here. Good night.
Over the course of four days, they exchanged twelve messages and only four were from him. Every time Min Ho didn’t reply or pick up her call, Shin Hye’s heart broke a little. She knew he’d be mad about her turning off her phone while she was on vacation, but she didn’t think he’d react that way. Today she decided she was going to give up trying to reach him. She couldn’t handle any more of his cold replies. She will have to wait until they see each other face to face to talk to him.
‘Are you going to just sit here all day?’
‘Wae? Are you sick of me already?’ Shin Hye cradled Bongi and made baby sounds while Nori snuggled beside her. ‘I don’t have a schedule today. And besides, I just want to spend quality time with my babies.’
Her Mother put down the magazine she was reading and looked at her daughter curiously. ‘Isn’t there another baby you’d rather spend time with?’
Shin Hye shot her Mother a stunned look and scrunched up her nose. ‘Omma. Can you not make comments like that? It’s kind of weird.’
‘Arasso, arasso. I was just trying to be funny,’ she replied, frowning. ‘Is Min Ho busy today?’
Shin Hye looked away and resumed playing with Bongji. ‘I guess,’ she replied weakly.
‘Aigoo, that boy works too much. His agency should at least let him rest,’ her Mother picked Nori up and petted him. ‘Then again it might not be a good idea for you two to meet up so soon, right? The media must still be paying attention to you both after those articles came out.’
‘Hmm,’ Shin Hye nodded her head mechanically, trying to focus on Bongji instead. She wished her Mom would stop talking about Min Ho. It only made her more anxious.
‘But you look like you need him right now. I’ve noticed you seem to be down lately. He can probably cheer you up after all those awful comments,’ her Mother continued. ‘Keunde… imagine if reporters catch you and snap a photo…’
‘Omma,’ Shin Hye cut her off and glowered. ‘You’re giving me mixed advice here.’
The older woman chuckled. ‘Am I? Sorry, honey. I’m just a concerned Mom. I’m sure you and Min Ho talked about what to do already,’ she handed Nori to Shin Hye and stood up. ‘Do you want a snack? I’m thinking of making deokbokki.’
‘Make it really spicy, omma. The type that can make you cry instantly.’
‘Eh? Why?’
‘No reason,’ she replied. ‘Then again, even if it isn’t spicy I might still end up crying,’ she mumbled to herself.
As soon as her Mother was gone, Shin Hye picked up her phone from the table. Her Mom had no idea that she hasn’t talked to Min Ho, and no, she doesn’t know what to do. It’s been two days since Min Ho came back from China but he has made no effort to meet up with her. She had a nagging feeling that something was very wrong. It was the first time since they got together that Min Ho acted that way towards her.
She’s been trying to avoid negative ideas as much as she could. Since she and Min Ho got into a fight the last time she brought up the possibility of their relationship ending, she stopped entertaining those thoughts. But the way he was acting now was starting to make her feel uneasy again. What if he changed his mind? What if he breaks… She let out a faint grunt as she tried to shake off the thought. Ani. He would never do that. He promised.
She hugged Bongji and Nori close. ‘He won’t, right?’
Min Ho took another sip from the beer bottle and stared into the horizon, trying to make sense of what’s been happening to him for the past few days. His emotions have been a blur since the news reports came out, but instead of dealing with them, he decided to bury himself in work.
After getting back from China, he slept the whole day away. He always found sleep to be his best respite, even though he knew he’d have to deal with the same things when he woke up. But he had held on to the hope that once he opened his eyes, his mind would be clearer, his heart calmer. That wasn’t the case this time.
He had no schedule, leaving him alone with his thoughts. But he found himself trying to escape still, just as much as he had been escaping Shin Hye’s texts and calls. He went for a drive, which eventually led to his friend’s apartment.
‘So tell me about it,’ Bum said as he walked beside Min Ho, holding his own bottle of beer and leaning on the railing.
‘This isn’t one of those I-need-a-man-to-man-talk moments,’ Min Ho replied. ‘I just wanted to hang out and drink a little.’
Bum smirked. ‘We’re in the balcony, holding beers and looking out into the city. This is definitely one of those moments. Besides, you would have come to Il Woo hyung’s place if you just wanted to hang out. But you came to me, which means something’s bothering you.’
Bum knew him all too well. He would have called Il Woo if he wanted a distraction, but the truth was, he needed Bum to knock some sense into him.
When Min Ho didn’t reply, Bum spoke again. ‘Are you still bothered by those articles? They’ll die down. Netizens have incredibly short attention spans. I’m sure they’ll move on to the next hot issue soon enough.’
‘I don’t give a shit about those articles.’
‘So what’s wrong? Are you having problems with Shin Hye?’
Min Ho sighed and took another swig. ‘I don’t know.’
Bum nodded his head. ‘So you are having problems with Shin Hye. Do you want to tell me about it?’
He hesitated. ‘I’m just scared.’
‘Scared of what?’
‘My thoughts,’ Min Ho replied. ‘I’m scared of my thoughts lately. And what I’m capable of doing with them.’
‘Hyung.’
Min Ho turned to Bum. ‘I don’t know what’s wrong with me. I know I love her, but lately, I’m just scared and hurt and mad all the time. I feel like there’s a cloud hanging over this relationship and I can’t ignore it anymore.’
‘Hyung, if you’re worried about the scandal…’
‘Ani. It’s not that,’ Min Ho cut him short. ‘That scandal wasn’t even a bomb. More like a bomb threat,’ he scoffed. ‘But we couldn’t even come out of it unscathed.’
Bum frowned. ‘What exactly happened? The last time we talked on the phone, you told me everything was going great between you two.'
‘I thought so, too,’ Min Ho replied. ‘But after those articles were published, she shut me out. I felt so… abandoned.’
‘Maybe there’s a good explanation why,’ Bum reasoned. ‘Maybe her agency told her to do it.’
‘That’s what pisses me off,’ Min Ho looked away, frowning. ‘If she did that because her agency told her to do so…’
‘Hyung,’ Bum interjected. ‘You’re being unfair right now. If you haven’t heard why Shin Hye did that, then you shouldn’t be making assumptions.’
Min Ho turned to his friend. ‘I know that. That’s why I’m scared. What if even after talking to her, I won’t change my mind?’
Bum looked like he was about to say something, but decided against it. He heaved a sigh and sipped his drink instead. ‘I don’t know what’s going on,’ he spoke after a long silence between them. ‘But I know you and I know Shin Hye. Aside from your family, I’ve never seen you care about anybody else this much. And I’ve never seen Shin Hye bring her walls down for any other guy like this. So both of you better get your heads on straight and talk this out.’
‘Bum-ah, how did you and Geun Young handle it when the press found out about you two? Weren’t you scared of the backlash?’
‘Of course we were scared,’ Bum replied. ‘But we both knew that the only way for our relationship to work was if we were upfront about it. The moment I knew I wanted to be with her, I didn’t care anymore. I guess I’m just lucky she felt the same way,’ he continued. ‘Keunde hyung, you and Shin Hye are a different case. Just because you can’t reveal your relationship to the public, doesn’t mean it’s not worth keeping.’
Min Ho smiled and threw his arm around Bum’s shoulder. ‘Jashik. When did you grow up to be a man, huh?’
Bum chuckled. ‘I may not be the oldest or the best-looking out of us three, but I was sure from the start that I was the most mature.’
Min Ho let out a laugh and fell silent again, unaware that Bum was quietly studying him.
‘Hyung, I don’t know what you’re thinking of doing,’ Bum said softly. ‘And even if I did, I would never argue with your decision because that’s your life. But you need to know that there are some things that can’t be undone. So you better be aware of what you could lose when you finally make that choice, and whether you can live with that loss or not.’
Shin Hye stared at the screen as it rang. For a whole week, she had been waiting for that call. But now that it was finally here, she wasn’t sure if she wanted to answer it. She was scared – scared to hear something in his v
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa, we’re about to board our plane back to Seoul. Good luck on the Gala. I’m sure you’ll do well. I can’t wait to see you when you get back. :)
(1/30/14 08:39:22) Min Ho: I fell asleep last night. I hope you got back fine. Will call you later.
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: Good morning! We did. :) Are you busy? Can I call?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa, break a leg! I know you’re going to do great.
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: I read all the articles about the Gala. I even watched a video of you singing. So, so good. You were so handsome. Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: You’re probably resting, right? I’ll talk to you when you get back. What time is your flight tomorrow?
(1/31/14 12:55:49) Min Ho: Mian. Slept as soon as I got to the hotel. Flight is at three. Will call when we land.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: You never called yesterday. Is everything alright?
(2/01/14 20:34:36) Min Ho: I was just really tired. Hyung told me we have a meeting with the agencies on Monday. I’ll see you then, okay?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: Yeah, Joon oppa told me yesterday. See you.
(2/01/14 20:39:45) Shin Hye: I miss you. :(
(2/01/14 22:23:44) Min Ho: Same here. Good night.
Over the course of four days, they exchanged twelve messages and only four were from him. Every time Min Ho didn’t reply or pick up her call, Shin Hye’s heart broke a little. She knew he’d be mad about her turning off her phone while she was on vacation, but she didn’t think he’d react that way. Today she decided she was going to give up trying to reach him. She couldn’t handle any more of his cold replies. She will have to wait until they see each other face to face to talk to him.
‘Are you going to just sit here all day?’
‘Wae? Are you sick of me already?’ Shin Hye cradled Bongi and made baby sounds while Nori snuggled beside her. ‘I don’t have a schedule today. And besides, I just want to spend quality time with my babies.’
Her Mother put down the magazine she was reading and looked at her daughter curiously. ‘Isn’t there another baby you’d rather spend time with?’
Shin Hye shot her Mother a stunned look and scrunched up her nose. ‘Omma. Can you not make comments like that? It’s kind of weird.’
‘Arasso, arasso. I was just trying to be funny,’ she replied, frowning. ‘Is Min Ho busy today?’
Shin Hye looked away and resumed playing with Bongji. ‘I guess,’ she replied weakly.
‘Aigoo, that boy works too much. His agency should at least let him rest,’ her Mother picked Nori up and petted him. ‘Then again it might not be a good idea for you two to meet up so soon, right? The media must still be paying attention to you both after those articles came out.’
‘Hmm,’ Shin Hye nodded her head mechanically, trying to focus on Bongji instead. She wished her Mom would stop talking about Min Ho. It only made her more anxious.
‘But you look like you need him right now. I’ve noticed you seem to be down lately. He can probably cheer you up after all those awful comments,’ her Mother continued. ‘Keunde… imagine if reporters catch you and snap a photo…’
‘Omma,’ Shin Hye cut her off and glowered. ‘You’re giving me mixed advice here.’
The older woman chuckled. ‘Am I? Sorry, honey. I’m just a concerned Mom. I’m sure you and Min Ho talked about what to do already,’ she handed Nori to Shin Hye and stood up. ‘Do you want a snack? I’m thinking of making deokbokki.’
‘Make it really spicy, omma. The type that can make you cry instantly.’
‘Eh? Why?’
‘No reason,’ she replied. ‘Then again, even if it isn’t spicy I might still end up crying,’ she mumbled to herself.
As soon as her Mother was gone, Shin Hye picked up her phone from the table. Her Mom had no idea that she hasn’t talked to Min Ho, and no, she doesn’t know what to do. It’s been two days since Min Ho came back from China but he has made no effort to meet up with her. She had a nagging feeling that something was very wrong. It was the first time since they got together that Min Ho acted that way towards her.
She’s been trying to avoid negative ideas as much as she could. Since she and Min Ho got into a fight the last time she brought up the possibility of their relationship ending, she stopped entertaining those thoughts. But the way he was acting now was starting to make her feel uneasy again. What if he changed his mind? What if he breaks… She let out a faint grunt as she tried to shake off the thought. Ani. He would never do that. He promised.
She hugged Bongji and Nori close. ‘He won’t, right?’
Min Ho took another sip from the beer bottle and stared into the horizon, trying to make sense of what’s been happening to him for the past few days. His emotions have been a blur since the news reports came out, but instead of dealing with them, he decided to bury himself in work.
After getting back from China, he slept the whole day away. He always found sleep to be his best respite, even though he knew he’d have to deal with the same things when he woke up. But he had held on to the hope that once he opened his eyes, his mind would be clearer, his heart calmer. That wasn’t the case this time.
He had no schedule, leaving him alone with his thoughts. But he found himself trying to escape still, just as much as he had been escaping Shin Hye’s texts and calls. He went for a drive, which eventually led to his friend’s apartment.
‘So tell me about it,’ Bum said as he walked beside Min Ho, holding his own bottle of beer and leaning on the railing.
‘This isn’t one of those I-need-a-man-to-man-talk moments,’ Min Ho replied. ‘I just wanted to hang out and drink a little.’
Bum smirked. ‘We’re in the balcony, holding beers and looking out into the city. This is definitely one of those moments. Besides, you would have come to Il Woo hyung’s place if you just wanted to hang out. But you came to me, which means something’s bothering you.’
Bum knew him all too well. He would have called Il Woo if he wanted a distraction, but the truth was, he needed Bum to knock some sense into him.
When Min Ho didn’t reply, Bum spoke again. ‘Are you still bothered by those articles? They’ll die down. Netizens have incredibly short attention spans. I’m sure they’ll move on to the next hot issue soon enough.’
‘I don’t give a shit about those articles.’
‘So what’s wrong? Are you having problems with Shin Hye?’
Min Ho sighed and took another swig. ‘I don’t know.’
Bum nodded his head. ‘So you are having problems with Shin Hye. Do you want to tell me about it?’
He hesitated. ‘I’m just scared.’
‘Scared of what?’
‘My thoughts,’ Min Ho replied. ‘I’m scared of my thoughts lately. And what I’m capable of doing with them.’
‘Hyung.’
Min Ho turned to Bum. ‘I don’t know what’s wrong with me. I know I love her, but lately, I’m just scared and hurt and mad all the time. I feel like there’s a cloud hanging over this relationship and I can’t ignore it anymore.’
‘Hyung, if you’re worried about the scandal…’
‘Ani. It’s not that,’ Min Ho cut him short. ‘That scandal wasn’t even a bomb. More like a bomb threat,’ he scoffed. ‘But we couldn’t even come out of it unscathed.’
Bum frowned. ‘What exactly happened? The last time we talked on the phone, you told me everything was going great between you two.'
‘I thought so, too,’ Min Ho replied. ‘But after those articles were published, she shut me out. I felt so… abandoned.’
‘Maybe there’s a good explanation why,’ Bum reasoned. ‘Maybe her agency told her to do it.’
‘That’s what pisses me off,’ Min Ho looked away, frowning. ‘If she did that because her agency told her to do so…’
‘Hyung,’ Bum interjected. ‘You’re being unfair right now. If you haven’t heard why Shin Hye did that, then you shouldn’t be making assumptions.’
Min Ho turned to his friend. ‘I know that. That’s why I’m scared. What if even after talking to her, I won’t change my mind?’
Bum looked like he was about to say something, but decided against it. He heaved a sigh and sipped his drink instead. ‘I don’t know what’s going on,’ he spoke after a long silence between them. ‘But I know you and I know Shin Hye. Aside from your family, I’ve never seen you care about anybody else this much. And I’ve never seen Shin Hye bring her walls down for any other guy like this. So both of you better get your heads on straight and talk this out.’
‘Bum-ah, how did you and Geun Young handle it when the press found out about you two? Weren’t you scared of the backlash?’
‘Of course we were scared,’ Bum replied. ‘But we both knew that the only way for our relationship to work was if we were upfront about it. The moment I knew I wanted to be with her, I didn’t care anymore. I guess I’m just lucky she felt the same way,’ he continued. ‘Keunde hyung, you and Shin Hye are a different case. Just because you can’t reveal your relationship to the public, doesn’t mean it’s not worth keeping.’
Min Ho smiled and threw his arm around Bum’s shoulder. ‘Jashik. When did you grow up to be a man, huh?’
Bum chuckled. ‘I may not be the oldest or the best-looking out of us three, but I was sure from the start that I was the most mature.’
Min Ho let out a laugh and fell silent again, unaware that Bum was quietly studying him.
‘Hyung, I don’t know what you’re thinking of doing,’ Bum said softly. ‘And even if I did, I would never argue with your decision because that’s your life. But you need to know that there are some things that can’t be undone. So you better be aware of what you could lose when you finally make that choice, and whether you can live with that loss or not.’
Shin Hye stared at the screen as it rang. For a whole week, she had been waiting for that call. But now that it was finally here, she wasn’t sure if she wanted to answer it. She was scared – scared to hear something in his v
0/5000
แบ่ง
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa เรากำลังจะรีดของเราบินไปโซล โชคดีในงาน ผมแน่ใจว่า คุณจะทำได้ดี ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา :)
(1/30/14 08:39:22) โฮจิมินห์ min: ฉันก้มหลับคืนสุดท้าย หวังว่า คุณได้กลับดี จะโทรกลับในภายหลัง
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: สวัสดี เราไม่ :) คุณยุ่งอยู่หรือ ฉันสามารถเรียก?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa แบ่งเป็นขา ฉันรู้ว่า คุณกำลังจะทำดี
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: อ่านบทความทั้งหมดเกี่ยวกับงาน ผมได้ดูวิดีโอของคุณร้องเพลง ดัง ดี คุณก็หล่อมาก Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: คุณคงพัก ขวา ฉันจะพูดคุยกับคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา เวลาจะเที่ยวบินพรุ่งนี้?
(1/31/14 12:55:49) โฮจิมินห์ Min: เมี่ยน นอนหลับทันทีที่ผมได้รับการ เที่ยวบินที่สามได้ จะโทรหาเมื่อเราที่ดิน.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: คุณเคยเรียกว่าเมื่อวานนี้ แจ่มทุกอย่าง?
(2/01/14 20:34:36) นาทีโฮ: ผมเบื่อจริง ๆ Hyung บอกฉันเราได้ประชุมกับหน่วยงานในวันจันทร์ ฉันจะดูคุณ แล้ว โอเควัน?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: ใช่ Joon oppa บอกผมเมื่อวานนี้ ดูคุณ
(2/01/14 20:39:45) shin Hye: คิดถึงคุณ : (
(2/01/14 22:23:44) นาทีโฮจิมินห์: ที่นี่ที่เดียว คืนดี
ในช่วงสี่วัน พวกเขาแลกเปลี่ยนข้อความที่ 12 และมีเพียง 4 จากเขา ทุกครั้งนาทีโฮจิมินห์ไม่ตอบ หรือรับสายของเธอ หัวใจของ Shin Hye ยากจนน้อย เธอรู้ว่า เขาจะคลั่งไคล้เธอปิดโทรศัพท์ของเธอขณะเธอในวันหยุด แต่เธอไม่คิดว่า เขาจะตอบสนองด้วยวิธี วันนี้เธอตัดสินใจเธอกำลังพยายามเข้าถึงเขาให้ เธอไม่สามารถจัดการใด ๆ เพิ่มเติมของตอบกลับของเขาเย็น เธอจะต้องรอจนกว่าพวกเขาดูกันเผชิญหน้ากับเขาด้วย
'บ้างคุณจะไปนั่งที่นี่ทุกวัน'
'Wae คุณป่วยของฉันได้อย่างไร ' ชิน Hye ไกวเปล Bongi และทำเสียงเด็กในขณะที่ขนมติดอยู่ข้างเธอ ' ไม่มีเวลาวันนี้ และนอก จาก ฉันต้องการใช้เวลาคุณภาพกับทารกของฉัน.'
แม่เธอวางลงนิตยสารเธอได้อ่าน และมองลูกสาวของเธอ curiously 'ไม่มีคุณจะค่อนข้างใช้เวลากับเด็กอื่นหรือไม่"
Shin Hye ยิงแม่ของเธอดูตกตะลึงไป และท้อขึ้นจมูกของเธอ ' Omma คุณสามารถไม่ให้เห็นเช่นนั้น มันเป็นของแปลก '
'Arasso, arasso ผมเพียงแค่พยายามจะตลก' เธอตอบกลับ งอ 'คือโฮจิมินห์นาทีว่างวันนี้"
Shin Hye ดูไป และดำเนินต่อเล่นกับ Bongji 'ผมคิดว่า เธอตอบกลับ weakly
" Aigoo เด็กที่ทำงานมากเกินไป หน่วยงานของเขาน้อยควรให้เขาเหลือ แม่ของเธอรับขนม และ petted เขา ' อีก ซึ่งอาจไม่ใช่ความคิดที่ดีสำหรับคุณทั้งสองความเร็ว ขวาดังนั้น สื่อต้องยังคงจ่ายให้ความสนใจกับคุณทั้งสองหลังจากบทความเหล่านั้นออกมา '
'อืมม Shin Hye nodded ศีรษะของเธอกลไก พยายามที่จะเน้น Bongji แทน เธอปรารถนาแม่ของเธอจะหยุดพูดถึงโฮจิมินห์นาที มันเท่านั้นทำให้เธอกังวลมาก
' แต่ดูเหมือนคุณต้องเขาขณะนี้นั้น ฉันได้สังเกตเห็นคุณดูเหมือน จะลงเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาสามารถอาจทำให้คุณหลังจากที่ทุกความคิดเห็นที่น่ากลัว แม่ของเธอต่อได้ ' Keunde...ลองนึกภาพถ้าผู้สื่อข่าวจับคุณ และ snap ภาพ...'
'Omma,' Shin Hye ตัดเธอออก และ glowered 'คุณกำลังมันผสมคำแนะนำที่นี่"
หญิงเก่าเบา ๆ ' ฉัน ขออภัย น้ำผึ้ง ฉันเพียงแค่แม่กังวล ผมแน่ใจว่า คุณและโฮจิมินห์นาทีพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำแล้ว' เธอมอบขนมให้ Shin Hye และลุกขึ้นยืน ' คุณต้องเคี้ยวหรือไม่ ฉันคิดของการทำ deokbokki .'
' ทำให้มันเข้มข้นจริง ๆ omma ชนิดที่สามารถทำให้คุณร้องไห้ได้ทันที '
' เอ๊ะ ทำไม?'
' ไม่มีเหตุผล เธอตอบกลับ 'แล้วอีกครั้ง ถ้าไม่เผ็ด ผมอาจยังท้ายร้องไห้ เธอ mumbled กับตัวเองด้วย
เป็นแม่ของเธอหายไป Shin Hye รับโทรศัพท์เธอจากตาราง แม่ของเธอมีความคิดที่เธอไม่ได้พูดคุยกับโฮนาที และไม่มี เธอไม่รู้ว่าจะทำ จะได้รับสองวันตั้งแต่นาทีโฮกลับมาจากประเทศจีน แต่เขาทำไม่พยายามนัดพบกับเธอ เธอมีความรู้สึกหลุดว่า สิ่งที่ผิดมาก มันเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พวกเขามีร่วมกันว่า โฮจิมินห์นาทีได้ปฏิบัติต่อเธอด้วยวิธีการ
เธอพยายามหลีกเลี่ยงความคิดติดลบมากเท่าที่เธอไม่ เนื่องจากเธอและโฮจิมินห์นาทีได้เข้าสู่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่เธอนำความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์ของพวกเขาสิ้นสุด เธอหยุดบันเทิงความคิดเหล่านั้น แต่วิธีเขาทำหน้าที่ตอนนี้กำลังเริ่มจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอีก ถ้าเขาเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขาหรือไม่ ถ้าเขาแบ่ง... เธอให้ออก grunt จาง ๆ เธอพยายามสลัดความคิด เอนิ เขาจะไม่เคยทำที่ เขาสัญญาว่า
เธอ hugged Bongji และขนมปิด 'เขาไม่ ขวา'
โฮจิมินห์นาทีเอาอีกสิบจากขวดเบียร์ และจ้องไปในขอบฟ้า พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาผ่านมาไม่กี่วัน อารมณ์ของเขาได้รับการเบลอเนื่องจากรายงานข่าวที่ออกมา แต่แทนที่จะจัดการกับพวกเขา เขาตัดสินใจที่จะฝังตัวเองในงาน
หลังจากเดินทางกลับจากประเทศจีน เขานอนหลับทั้งวันเก็บ เขาจะพบนอนให้ เลยของเขาดีที่สุด แม้ว่าเขารู้ว่า เขาจะต้องจัดการกับสิ่งเดียวกันเมื่อเขาตื่นขึ้น แต่เขาได้จัดขึ้นเพื่อหวัง ว่าเขาเปิดตา จิตใจของเขาจะชัดเจน หัวใจน้อง ที่ไม่ใช่เวลานี้
เขาไม่กำหนดการ ออกจากเขาคนเดียวกับความคิดของเขา แต่เขาพบว่าตัวเองพยายามหลบหนียัง เพียงเท่าที่เขามีการหนีข้อความและเรียก Shin Hye เขาไดรฟ์ ซึ่งในที่สุดนำไปสู่อพาร์ทเมนท์เพื่อนของเขา
' ดังนั้นบอกฉันเกี่ยวกับมัน ลุมพินีกล่าวว่า ขณะที่มันเดินข้างนาทีโฮจิมินห์ ถือขวดเบียร์ของตัวเอง และเอนเอียงในความคับแค้นใจที่
'นี้ไม่มีอยู่ที่นี่ I-need-a-man-to-man-talk โฮนาทีตอบ 'ฉันเพียงต้องการ และดื่มเล็กน้อย'
Smirked ลุมพินี ' เรากำลังระเบียง ถือเบียร์ และมองเข้าไปในเมือง นี้เป็นหนึ่งในช่วงเวลาดังกล่าว สำรอง คุณจะได้มาอิลวู hyung ของถ้าคุณเพียงต้องการออกไปเที่ยว แต่คุณมาให้ฉัน ซึ่งหมายความว่า สิ่งที่จะรบกวนคุณ '
กุ๊ยรู้จักเขาดีเกินไป เขาจะได้เรียกว่าอิลวูถ้าเขาต้องการนอน แต่ความจริง ถูก ลุมพินีเคาะความรู้สึกบางเขาจำเขา
เมื่อนาทีโฮจิมินห์ไม่ตอบ กุ๊ยพูดอีก ' อยู่คุณยังรำคาญ โดยบทความเหล่านั้นหรือไม่ พวกเขาจะตายลง Netizens ได้ครอบคลุมความสนใจสั้นอย่างเหลือเชื่อ ผมมั่นใจว่า พวกเขาจะย้ายไปปัญหาร้อนถัดไปเร็วพอ '
'ฉันไม่ให้คนเหล่านั้นเกี่ยวกับ'
' ดังนั้น สิ่งไม่ถูกต้องหรือไม่ คุณมีปัญหากับ Shin Hye ?'
นาทีโฮถอนหายใจ และเอา swig อื่น 'อย่า'
ลุมพินี nodded ศีรษะของเขา ' เพื่อให้คุณมีปัญหากับ Shin Hye คุณต้องการบอกฉันเกี่ยวกับมัน?'
เขา hesitated 'ฉันเป็นเพียงกลัว'
'กลัวของอะไร "
'ผมคิด โฮนาทีตอบ ' ผมกลัวความคิดของฉันเมื่อเร็ว ๆ นี้ และที่ฉันสามารถทำด้วย '
'Hyung'
นาทีโฮหันไปลุมพินี ' ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับฉัน ฉันรู้ว่า ฉันรักเธอ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันกลัวฉันเพียงแค่เจ็บ และบ้าทุกเวลา ฉันรู้สึกเหมือนมีเมฆลอยผ่านความสัมพันธ์นี้ และฉันไม่สามารถไม่สนใจมันอีกต่อไป '
'Hyung หากคุณกังวลเกี่ยวกับสแกนดัล... '
' เอนิ มันไม่เป็น เขาสั้น ๆ ที่โฮจิมินห์นาทีตัด ' สแกนดัลไม่ระเบิดแม้ว่า มากขึ้นเช่นคามระเบิด เขา scoffed 'แต่เราไม่ได้ออกมาจากมันปราศจากอันตราย'
Frowned ลุมพินี ' อะไรว่าเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายเราคุยกันทางโทรศัพท์ คุณบอกฉันทุกอย่างกำลังดีระหว่างคุณทั้งสอง '
' คิดได้ เกินไป โฮนาทีตอบ ' แต่หลังจากบทความที่เผยแพร่ เธอปิดฉันออก ผมรู้สึกถูกทอดทิ้งดังนั้น... การ '
'อาจจะมีคำอธิบายที่ดีทำไม ลุมพินี reasoned 'บางทีหน่วยงานของเธอบอกเธอ'
"นั่นเป็นสิ่ง pisses ฉันปิด โฮนาทีมอง frowning 'ถ้าเธอไม่ว่าเนื่องจากตัวแทนของเธอบอกเธอทำดังนั้น... '
' Hyung ลุมพินี interjected ' คุณกำลังถูกธรรมขณะนั้น ถ้าคุณไม่ได้ยินทำไม Shin Hye ไม่ว่า แล้วคุณควรจะทำสมมติฐาน '
นาทีโฮจิมินห์เปิดให้เพื่อนของเขา ' ฉันรู้ว่า คือเหตุผลที่ทำไมฉันกลัว ถ้าว่าแม้หลังจากพูดคุยกับเธอ ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงใจของฉัน? "
กุ๊ยดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ตัดสินใจกับมัน เขา heaved แยกกัน และ sipped เครื่องดื่มของเขาแทน 'ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาพูดหลังจากเงียบยาวระหว่าง " แต่ฉันรู้ว่าคุณ และฉันรู้ว่า Shin Hye นอกจากครอบครัว พันธุ์คุณดูแลเกี่ยวกับคณุนี้ และผมไม่เคยเห็น Shin Hye นำผนังของเธอสำหรับคนอื่น ๆ เช่นนี้ ทั้งของคุณดีขึ้นได้รับหัวของคุณตรง และพูดคุยนี้ออก '
' ลุมพินีอา วิธีทำและ Geun Young จัดการเมื่อกดที่พบเกี่ยวกับคุณสอง คุณไม่กลัวของแบคแลช?'
'แน่นอนเราก็กลัว ลุมพินีตอบกลับ ' แต่เรารู้ว่า วิธีเดียวสำหรับความสัมพันธ์ของเราในการทำงานคือ ถ้าเรามีตะวันเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ฉันรู้ว่า ฉันอยากอยู่กับเธอ ฉันไม่สนใจอีกต่อไป ฉันเดาฉันนะเธอรู้สึกแบบเดียวกับ เขาต่อ ' Keunde hyung คุณ และ Shin Hye เป็นกรณีต่าง ๆ เพียง เพราะคุณไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์กับประชาชน ไม่ได้หมายความ มันจะไม่คุ้มค่ารักษา '
นาทีโฮยิ้ม และโยนเขาแขนรอบไหล่ของลุมพินี ' Jashik เมื่อได้คุณเติบโตขึ้นเป็นชาย ฮะ?'
กุ๊ยเบา ๆ 'ฉันไม่อาจจะเก่าที่สุดหรือเครื่องนอกเราสาม แต่ผมแน่ใจตั้งแต่เริ่มต้นว่า ผมเป็นผู้ใหญ่มากที่สุด'
โฮจิมินห์นาทีให้ออกหัวเราะ และตกเงียบอีก unaware ว่า กุ๊ยอย่างเงียบ ๆ ที่เรียนเขา
'Hyung ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดทำ กุ๊ยพูดเบา ๆ ' และแม้ว่าฉันไม่ได้ ฉันจะไม่เคยโต้เถียงกับการตัดสินใจเนื่องจากเป็นชีวิตของคุณ แต่คุณต้องรู้ว่า มีบางสิ่งที่ไม่สามารถเลิกทำ ดังนั้นคุณดีได้ทราบ จากสิ่งที่คุณสามารถสูญเสีย เมื่อคุณทำการเลือกที่ในที่สุด และไม่ ว่าคุณสามารถอยู่กับที่ขาดทุน หรือไม่ได้ '
Shin Hye จ้องไปที่หน้าจอเท่านั้นรัง สัปดาห์ทั้งหมด เธอก็รอเรียกว่า แต่ตอนนี้ว่ามันเป็นสุดท้ายที่นี่ เธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะตอบ เธอกลัว – กลัวจะได้ยินอะไรใน v ของเขา
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa เรากำลังจะรีดของเราบินไปโซล โชคดีในงาน ผมแน่ใจว่า คุณจะทำได้ดี ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา :)
(1/30/14 08:39:22) โฮจิมินห์ min: ฉันก้มหลับคืนสุดท้าย หวังว่า คุณได้กลับดี จะโทรกลับในภายหลัง
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: สวัสดี เราไม่ :) คุณยุ่งอยู่หรือ ฉันสามารถเรียก?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa แบ่งเป็นขา ฉันรู้ว่า คุณกำลังจะทำดี
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: อ่านบทความทั้งหมดเกี่ยวกับงาน ผมได้ดูวิดีโอของคุณร้องเพลง ดัง ดี คุณก็หล่อมาก Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: คุณคงพัก ขวา ฉันจะพูดคุยกับคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา เวลาจะเที่ยวบินพรุ่งนี้?
(1/31/14 12:55:49) โฮจิมินห์ Min: เมี่ยน นอนหลับทันทีที่ผมได้รับการ เที่ยวบินที่สามได้ จะโทรหาเมื่อเราที่ดิน.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: คุณเคยเรียกว่าเมื่อวานนี้ แจ่มทุกอย่าง?
(2/01/14 20:34:36) นาทีโฮ: ผมเบื่อจริง ๆ Hyung บอกฉันเราได้ประชุมกับหน่วยงานในวันจันทร์ ฉันจะดูคุณ แล้ว โอเควัน?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: ใช่ Joon oppa บอกผมเมื่อวานนี้ ดูคุณ
(2/01/14 20:39:45) shin Hye: คิดถึงคุณ : (
(2/01/14 22:23:44) นาทีโฮจิมินห์: ที่นี่ที่เดียว คืนดี
ในช่วงสี่วัน พวกเขาแลกเปลี่ยนข้อความที่ 12 และมีเพียง 4 จากเขา ทุกครั้งนาทีโฮจิมินห์ไม่ตอบ หรือรับสายของเธอ หัวใจของ Shin Hye ยากจนน้อย เธอรู้ว่า เขาจะคลั่งไคล้เธอปิดโทรศัพท์ของเธอขณะเธอในวันหยุด แต่เธอไม่คิดว่า เขาจะตอบสนองด้วยวิธี วันนี้เธอตัดสินใจเธอกำลังพยายามเข้าถึงเขาให้ เธอไม่สามารถจัดการใด ๆ เพิ่มเติมของตอบกลับของเขาเย็น เธอจะต้องรอจนกว่าพวกเขาดูกันเผชิญหน้ากับเขาด้วย
'บ้างคุณจะไปนั่งที่นี่ทุกวัน'
'Wae คุณป่วยของฉันได้อย่างไร ' ชิน Hye ไกวเปล Bongi และทำเสียงเด็กในขณะที่ขนมติดอยู่ข้างเธอ ' ไม่มีเวลาวันนี้ และนอก จาก ฉันต้องการใช้เวลาคุณภาพกับทารกของฉัน.'
แม่เธอวางลงนิตยสารเธอได้อ่าน และมองลูกสาวของเธอ curiously 'ไม่มีคุณจะค่อนข้างใช้เวลากับเด็กอื่นหรือไม่"
Shin Hye ยิงแม่ของเธอดูตกตะลึงไป และท้อขึ้นจมูกของเธอ ' Omma คุณสามารถไม่ให้เห็นเช่นนั้น มันเป็นของแปลก '
'Arasso, arasso ผมเพียงแค่พยายามจะตลก' เธอตอบกลับ งอ 'คือโฮจิมินห์นาทีว่างวันนี้"
Shin Hye ดูไป และดำเนินต่อเล่นกับ Bongji 'ผมคิดว่า เธอตอบกลับ weakly
" Aigoo เด็กที่ทำงานมากเกินไป หน่วยงานของเขาน้อยควรให้เขาเหลือ แม่ของเธอรับขนม และ petted เขา ' อีก ซึ่งอาจไม่ใช่ความคิดที่ดีสำหรับคุณทั้งสองความเร็ว ขวาดังนั้น สื่อต้องยังคงจ่ายให้ความสนใจกับคุณทั้งสองหลังจากบทความเหล่านั้นออกมา '
'อืมม Shin Hye nodded ศีรษะของเธอกลไก พยายามที่จะเน้น Bongji แทน เธอปรารถนาแม่ของเธอจะหยุดพูดถึงโฮจิมินห์นาที มันเท่านั้นทำให้เธอกังวลมาก
' แต่ดูเหมือนคุณต้องเขาขณะนี้นั้น ฉันได้สังเกตเห็นคุณดูเหมือน จะลงเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาสามารถอาจทำให้คุณหลังจากที่ทุกความคิดเห็นที่น่ากลัว แม่ของเธอต่อได้ ' Keunde...ลองนึกภาพถ้าผู้สื่อข่าวจับคุณ และ snap ภาพ...'
'Omma,' Shin Hye ตัดเธอออก และ glowered 'คุณกำลังมันผสมคำแนะนำที่นี่"
หญิงเก่าเบา ๆ ' ฉัน ขออภัย น้ำผึ้ง ฉันเพียงแค่แม่กังวล ผมแน่ใจว่า คุณและโฮจิมินห์นาทีพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำแล้ว' เธอมอบขนมให้ Shin Hye และลุกขึ้นยืน ' คุณต้องเคี้ยวหรือไม่ ฉันคิดของการทำ deokbokki .'
' ทำให้มันเข้มข้นจริง ๆ omma ชนิดที่สามารถทำให้คุณร้องไห้ได้ทันที '
' เอ๊ะ ทำไม?'
' ไม่มีเหตุผล เธอตอบกลับ 'แล้วอีกครั้ง ถ้าไม่เผ็ด ผมอาจยังท้ายร้องไห้ เธอ mumbled กับตัวเองด้วย
เป็นแม่ของเธอหายไป Shin Hye รับโทรศัพท์เธอจากตาราง แม่ของเธอมีความคิดที่เธอไม่ได้พูดคุยกับโฮนาที และไม่มี เธอไม่รู้ว่าจะทำ จะได้รับสองวันตั้งแต่นาทีโฮกลับมาจากประเทศจีน แต่เขาทำไม่พยายามนัดพบกับเธอ เธอมีความรู้สึกหลุดว่า สิ่งที่ผิดมาก มันเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พวกเขามีร่วมกันว่า โฮจิมินห์นาทีได้ปฏิบัติต่อเธอด้วยวิธีการ
เธอพยายามหลีกเลี่ยงความคิดติดลบมากเท่าที่เธอไม่ เนื่องจากเธอและโฮจิมินห์นาทีได้เข้าสู่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่เธอนำความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์ของพวกเขาสิ้นสุด เธอหยุดบันเทิงความคิดเหล่านั้น แต่วิธีเขาทำหน้าที่ตอนนี้กำลังเริ่มจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอีก ถ้าเขาเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขาหรือไม่ ถ้าเขาแบ่ง... เธอให้ออก grunt จาง ๆ เธอพยายามสลัดความคิด เอนิ เขาจะไม่เคยทำที่ เขาสัญญาว่า
เธอ hugged Bongji และขนมปิด 'เขาไม่ ขวา'
โฮจิมินห์นาทีเอาอีกสิบจากขวดเบียร์ และจ้องไปในขอบฟ้า พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาผ่านมาไม่กี่วัน อารมณ์ของเขาได้รับการเบลอเนื่องจากรายงานข่าวที่ออกมา แต่แทนที่จะจัดการกับพวกเขา เขาตัดสินใจที่จะฝังตัวเองในงาน
หลังจากเดินทางกลับจากประเทศจีน เขานอนหลับทั้งวันเก็บ เขาจะพบนอนให้ เลยของเขาดีที่สุด แม้ว่าเขารู้ว่า เขาจะต้องจัดการกับสิ่งเดียวกันเมื่อเขาตื่นขึ้น แต่เขาได้จัดขึ้นเพื่อหวัง ว่าเขาเปิดตา จิตใจของเขาจะชัดเจน หัวใจน้อง ที่ไม่ใช่เวลานี้
เขาไม่กำหนดการ ออกจากเขาคนเดียวกับความคิดของเขา แต่เขาพบว่าตัวเองพยายามหลบหนียัง เพียงเท่าที่เขามีการหนีข้อความและเรียก Shin Hye เขาไดรฟ์ ซึ่งในที่สุดนำไปสู่อพาร์ทเมนท์เพื่อนของเขา
' ดังนั้นบอกฉันเกี่ยวกับมัน ลุมพินีกล่าวว่า ขณะที่มันเดินข้างนาทีโฮจิมินห์ ถือขวดเบียร์ของตัวเอง และเอนเอียงในความคับแค้นใจที่
'นี้ไม่มีอยู่ที่นี่ I-need-a-man-to-man-talk โฮนาทีตอบ 'ฉันเพียงต้องการ และดื่มเล็กน้อย'
Smirked ลุมพินี ' เรากำลังระเบียง ถือเบียร์ และมองเข้าไปในเมือง นี้เป็นหนึ่งในช่วงเวลาดังกล่าว สำรอง คุณจะได้มาอิลวู hyung ของถ้าคุณเพียงต้องการออกไปเที่ยว แต่คุณมาให้ฉัน ซึ่งหมายความว่า สิ่งที่จะรบกวนคุณ '
กุ๊ยรู้จักเขาดีเกินไป เขาจะได้เรียกว่าอิลวูถ้าเขาต้องการนอน แต่ความจริง ถูก ลุมพินีเคาะความรู้สึกบางเขาจำเขา
เมื่อนาทีโฮจิมินห์ไม่ตอบ กุ๊ยพูดอีก ' อยู่คุณยังรำคาญ โดยบทความเหล่านั้นหรือไม่ พวกเขาจะตายลง Netizens ได้ครอบคลุมความสนใจสั้นอย่างเหลือเชื่อ ผมมั่นใจว่า พวกเขาจะย้ายไปปัญหาร้อนถัดไปเร็วพอ '
'ฉันไม่ให้คนเหล่านั้นเกี่ยวกับ'
' ดังนั้น สิ่งไม่ถูกต้องหรือไม่ คุณมีปัญหากับ Shin Hye ?'
นาทีโฮถอนหายใจ และเอา swig อื่น 'อย่า'
ลุมพินี nodded ศีรษะของเขา ' เพื่อให้คุณมีปัญหากับ Shin Hye คุณต้องการบอกฉันเกี่ยวกับมัน?'
เขา hesitated 'ฉันเป็นเพียงกลัว'
'กลัวของอะไร "
'ผมคิด โฮนาทีตอบ ' ผมกลัวความคิดของฉันเมื่อเร็ว ๆ นี้ และที่ฉันสามารถทำด้วย '
'Hyung'
นาทีโฮหันไปลุมพินี ' ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับฉัน ฉันรู้ว่า ฉันรักเธอ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันกลัวฉันเพียงแค่เจ็บ และบ้าทุกเวลา ฉันรู้สึกเหมือนมีเมฆลอยผ่านความสัมพันธ์นี้ และฉันไม่สามารถไม่สนใจมันอีกต่อไป '
'Hyung หากคุณกังวลเกี่ยวกับสแกนดัล... '
' เอนิ มันไม่เป็น เขาสั้น ๆ ที่โฮจิมินห์นาทีตัด ' สแกนดัลไม่ระเบิดแม้ว่า มากขึ้นเช่นคามระเบิด เขา scoffed 'แต่เราไม่ได้ออกมาจากมันปราศจากอันตราย'
Frowned ลุมพินี ' อะไรว่าเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายเราคุยกันทางโทรศัพท์ คุณบอกฉันทุกอย่างกำลังดีระหว่างคุณทั้งสอง '
' คิดได้ เกินไป โฮนาทีตอบ ' แต่หลังจากบทความที่เผยแพร่ เธอปิดฉันออก ผมรู้สึกถูกทอดทิ้งดังนั้น... การ '
'อาจจะมีคำอธิบายที่ดีทำไม ลุมพินี reasoned 'บางทีหน่วยงานของเธอบอกเธอ'
"นั่นเป็นสิ่ง pisses ฉันปิด โฮนาทีมอง frowning 'ถ้าเธอไม่ว่าเนื่องจากตัวแทนของเธอบอกเธอทำดังนั้น... '
' Hyung ลุมพินี interjected ' คุณกำลังถูกธรรมขณะนั้น ถ้าคุณไม่ได้ยินทำไม Shin Hye ไม่ว่า แล้วคุณควรจะทำสมมติฐาน '
นาทีโฮจิมินห์เปิดให้เพื่อนของเขา ' ฉันรู้ว่า คือเหตุผลที่ทำไมฉันกลัว ถ้าว่าแม้หลังจากพูดคุยกับเธอ ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงใจของฉัน? "
กุ๊ยดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ตัดสินใจกับมัน เขา heaved แยกกัน และ sipped เครื่องดื่มของเขาแทน 'ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาพูดหลังจากเงียบยาวระหว่าง " แต่ฉันรู้ว่าคุณ และฉันรู้ว่า Shin Hye นอกจากครอบครัว พันธุ์คุณดูแลเกี่ยวกับคณุนี้ และผมไม่เคยเห็น Shin Hye นำผนังของเธอสำหรับคนอื่น ๆ เช่นนี้ ทั้งของคุณดีขึ้นได้รับหัวของคุณตรง และพูดคุยนี้ออก '
' ลุมพินีอา วิธีทำและ Geun Young จัดการเมื่อกดที่พบเกี่ยวกับคุณสอง คุณไม่กลัวของแบคแลช?'
'แน่นอนเราก็กลัว ลุมพินีตอบกลับ ' แต่เรารู้ว่า วิธีเดียวสำหรับความสัมพันธ์ของเราในการทำงานคือ ถ้าเรามีตะวันเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ฉันรู้ว่า ฉันอยากอยู่กับเธอ ฉันไม่สนใจอีกต่อไป ฉันเดาฉันนะเธอรู้สึกแบบเดียวกับ เขาต่อ ' Keunde hyung คุณ และ Shin Hye เป็นกรณีต่าง ๆ เพียง เพราะคุณไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์กับประชาชน ไม่ได้หมายความ มันจะไม่คุ้มค่ารักษา '
นาทีโฮยิ้ม และโยนเขาแขนรอบไหล่ของลุมพินี ' Jashik เมื่อได้คุณเติบโตขึ้นเป็นชาย ฮะ?'
กุ๊ยเบา ๆ 'ฉันไม่อาจจะเก่าที่สุดหรือเครื่องนอกเราสาม แต่ผมแน่ใจตั้งแต่เริ่มต้นว่า ผมเป็นผู้ใหญ่มากที่สุด'
โฮจิมินห์นาทีให้ออกหัวเราะ และตกเงียบอีก unaware ว่า กุ๊ยอย่างเงียบ ๆ ที่เรียนเขา
'Hyung ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดทำ กุ๊ยพูดเบา ๆ ' และแม้ว่าฉันไม่ได้ ฉันจะไม่เคยโต้เถียงกับการตัดสินใจเนื่องจากเป็นชีวิตของคุณ แต่คุณต้องรู้ว่า มีบางสิ่งที่ไม่สามารถเลิกทำ ดังนั้นคุณดีได้ทราบ จากสิ่งที่คุณสามารถสูญเสีย เมื่อคุณทำการเลือกที่ในที่สุด และไม่ ว่าคุณสามารถอยู่กับที่ขาดทุน หรือไม่ได้ '
Shin Hye จ้องไปที่หน้าจอเท่านั้นรัง สัปดาห์ทั้งหมด เธอก็รอเรียกว่า แต่ตอนนี้ว่ามันเป็นสุดท้ายที่นี่ เธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะตอบ เธอกลัว – กลัวจะได้ยินอะไรใน v ของเขา
การแปล กรุณารอสักครู่..
break
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa, we’re about to board our plane back to Seoul. Good luck on the Gala. I’m sure you’ll do well. I can’t wait to see you when you get back. :)
(1/30/14 08:39:22) Min Ho: I fell asleep last night. I hope you got back fine. Will call you later.
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: Good morning! We did. :) Are you busy? Can I call?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa, break a leg! I know you’re going to do great.
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: I read all the articles about the Gala. I even watched a video of you singing. So, so good. You were so handsome. Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: You’re probably resting, right? I’ll talk to you when you get back. What time is your flight tomorrow?
(1/31/14 12:55:49) Min Ho: Mian. Slept as soon as I got to the hotel. Flight is at three. Will call when we land.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: You never called yesterday. Is everything alright?
(2/01/14 20:34:36) Min Ho: I was just really tired. Hyung told me we have a meeting with the agencies on Monday. I’ll see you then, okay?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: Yeah, Joon oppa told me yesterday. See you.
(2/01/14 20:39:45) Shin Hye: I miss you. :(
(2/01/14 22:23:44) Min Ho: Same here. Good night.
Over the course of four days, they exchanged twelve messages and only four were from him. Every time Min Ho didn’t reply or pick up her call, Shin Hye’s heart broke a little. She knew he’d be mad about her turning off her phone while she was on vacation, but she didn’t think he’d react that way. Today she decided she was going to give up trying to reach him. She couldn’t handle any more of his cold replies. She will have to wait until they see each other face to face to talk to him.
‘Are you going to just sit here all day?’
‘Wae? Are you sick of me already?’ Shin Hye cradled Bongi and made baby sounds while Nori snuggled beside her. ‘I don’t have a schedule today. And besides, I just want to spend quality time with my babies.’
Her Mother put down the magazine she was reading and looked at her daughter curiously. ‘Isn’t there another baby you’d rather spend time with?’
Shin Hye shot her Mother a stunned look and scrunched up her nose. ‘Omma. Can you not make comments like that? It’s kind of weird.’
‘Arasso, arasso. I was just trying to be funny,’ she replied, frowning. ‘Is Min Ho busy today?’
Shin Hye looked away and resumed playing with Bongji. ‘I guess,’ she replied weakly.
‘Aigoo, that boy works too much. His agency should at least let him rest,’ her Mother picked Nori up and petted him. ‘Then again it might not be a good idea for you two to meet up so soon, right? The media must still be paying attention to you both after those articles came out.’
‘Hmm,’ Shin Hye nodded her head mechanically, trying to focus on Bongji instead. She wished her Mom would stop talking about Min Ho. It only made her more anxious.
‘But you look like you need him right now. I’ve noticed you seem to be down lately. He can probably cheer you up after all those awful comments,’ her Mother continued. ‘Keunde… imagine if reporters catch you and snap a photo…’
‘Omma,’ Shin Hye cut her off and glowered. ‘You’re giving me mixed advice here.’
The older woman chuckled. ‘Am I? Sorry, honey. I’m just a concerned Mom. I’m sure you and Min Ho talked about what to do already,’ she handed Nori to Shin Hye and stood up. ‘Do you want a snack? I’m thinking of making deokbokki.’
‘Make it really spicy, omma. The type that can make you cry instantly.’
‘Eh? Why?’
‘No reason,’ she replied. ‘Then again, even if it isn’t spicy I might still end up crying,’ she mumbled to herself.
As soon as her Mother was gone, Shin Hye picked up her phone from the table. Her Mom had no idea that she hasn’t talked to Min Ho, and no, she doesn’t know what to do. It’s been two days since Min Ho came back from China but he has made no effort to meet up with her. She had a nagging feeling that something was very wrong. It was the first time since they got together that Min Ho acted that way towards her.
She’s been trying to avoid negative ideas as much as she could. Since she and Min Ho got into a fight the last time she brought up the possibility of their relationship ending, she stopped entertaining those thoughts. But the way he was acting now was starting to make her feel uneasy again. What if he changed his mind? What if he breaks… She let out a faint grunt as she tried to shake off the thought. Ani. He would never do that. He promised.
She hugged Bongji and Nori close. ‘He won’t, right?’
Min Ho took another sip from the beer bottle and stared into the horizon, trying to make sense of what’s been happening to him for the past few days. His emotions have been a blur since the news reports came out, but instead of dealing with them, he decided to bury himself in work.
After getting back from China, he slept the whole day away. He always found sleep to be his best respite, even though he knew he’d have to deal with the same things when he woke up. But he had held on to the hope that once he opened his eyes, his mind would be clearer, his heart calmer. That wasn’t the case this time.
He had no schedule, leaving him alone with his thoughts. But he found himself trying to escape still, just as much as he had been escaping Shin Hye’s texts and calls. He went for a drive, which eventually led to his friend’s apartment.
‘So tell me about it,’ Bum said as he walked beside Min Ho, holding his own bottle of beer and leaning on the railing.
‘This isn’t one of those I-need-a-man-to-man-talk moments,’ Min Ho replied. ‘I just wanted to hang out and drink a little.’
Bum smirked. ‘We’re in the balcony, holding beers and looking out into the city. This is definitely one of those moments. Besides, you would have come to Il Woo hyung’s place if you just wanted to hang out. But you came to me, which means something’s bothering you.’
Bum knew him all too well. He would have called Il Woo if he wanted a distraction, but the truth was, he needed Bum to knock some sense into him.
When Min Ho didn’t reply, Bum spoke again. ‘Are you still bothered by those articles? They’ll die down. Netizens have incredibly short attention spans. I’m sure they’ll move on to the next hot issue soon enough.’
‘I don’t give a shit about those articles.’
‘So what’s wrong? Are you having problems with Shin Hye?’
Min Ho sighed and took another swig. ‘I don’t know.’
Bum nodded his head. ‘So you are having problems with Shin Hye. Do you want to tell me about it?’
He hesitated. ‘I’m just scared.’
‘Scared of what?’
‘My thoughts,’ Min Ho replied. ‘I’m scared of my thoughts lately. And what I’m capable of doing with them.’
‘Hyung.’
Min Ho turned to Bum. ‘I don’t know what’s wrong with me. I know I love her, but lately, I’m just scared and hurt and mad all the time. I feel like there’s a cloud hanging over this relationship and I can’t ignore it anymore.’
‘Hyung, if you’re worried about the scandal…’
‘Ani. It’s not that,’ Min Ho cut him short. ‘That scandal wasn’t even a bomb. More like a bomb threat,’ he scoffed. ‘But we couldn’t even come out of it unscathed.’
Bum frowned. ‘What exactly happened? The last time we talked on the phone, you told me everything was going great between you two.'
‘I thought so, too,’ Min Ho replied. ‘But after those articles were published, she shut me out. I felt so… abandoned.’
‘Maybe there’s a good explanation why,’ Bum reasoned. ‘Maybe her agency told her to do it.’
‘That’s what pisses me off,’ Min Ho looked away, frowning. ‘If she did that because her agency told her to do so…’
‘Hyung,’ Bum interjected. ‘You’re being unfair right now. If you haven’t heard why Shin Hye did that, then you shouldn’t be making assumptions.’
Min Ho turned to his friend. ‘I know that. That’s why I’m scared. What if even after talking to her, I won’t change my mind?’
Bum looked like he was about to say something, but decided against it. He heaved a sigh and sipped his drink instead. ‘I don’t know what’s going on,’ he spoke after a long silence between them. ‘But I know you and I know Shin Hye. Aside from your family, I’ve never seen you care about anybody else this much. And I’ve never seen Shin Hye bring her walls down for any other guy like this. So both of you better get your heads on straight and talk this out.’
‘Bum-ah, how did you and Geun Young handle it when the press found out about you two? Weren’t you scared of the backlash?’
‘Of course we were scared,’ Bum replied. ‘But we both knew that the only way for our relationship to work was if we were upfront about it. The moment I knew I wanted to be with her, I didn’t care anymore. I guess I’m just lucky she felt the same way,’ he continued. ‘Keunde hyung, you and Shin Hye are a different case. Just because you can’t reveal your relationship to the public, doesn’t mean it’s not worth keeping.’
Min Ho smiled and threw his arm around Bum’s shoulder. ‘Jashik. When did you grow up to be a man, huh?’
Bum chuckled. ‘I may not be the oldest or the best-looking out of us three, but I was sure from the start that I was the most mature.’
Min Ho let out a laugh and fell silent again, unaware that Bum was quietly studying him.
‘Hyung, I don’t know what you’re thinking of doing,’ Bum said softly. ‘And even if I did, I would never argue with your decision because that’s your life. But you need to know that there are some things that can’t be undone. So you better be aware of what you could lose when you finally make that choice, and whether you can live with that loss or not.’
Shin Hye stared at the screen as it rang. For a whole week, she had been waiting for that call. But now that it was finally here, she wasn’t sure if she wanted to answer it. She was scared – scared to hear something in his v
(1/29/14 15:09:46) Shin Hye: Oppa, we’re about to board our plane back to Seoul. Good luck on the Gala. I’m sure you’ll do well. I can’t wait to see you when you get back. :)
(1/30/14 08:39:22) Min Ho: I fell asleep last night. I hope you got back fine. Will call you later.
(1/30/14 09:23:46) Shin Hye: Good morning! We did. :) Are you busy? Can I call?
(1/30/14 17:04:37) Shin Hye: Oppa, break a leg! I know you’re going to do great.
(1/30/14 23:16:17) Shin Hye: I read all the articles about the Gala. I even watched a video of you singing. So, so good. You were so handsome. Kkk.
(1/30/14 23:48:35) Shin Hye: You’re probably resting, right? I’ll talk to you when you get back. What time is your flight tomorrow?
(1/31/14 12:55:49) Min Ho: Mian. Slept as soon as I got to the hotel. Flight is at three. Will call when we land.
(2/01/14 09:29:33) Shin Hye: You never called yesterday. Is everything alright?
(2/01/14 20:34:36) Min Ho: I was just really tired. Hyung told me we have a meeting with the agencies on Monday. I’ll see you then, okay?
(2/01/14 20:38:19) Shin Hye: Yeah, Joon oppa told me yesterday. See you.
(2/01/14 20:39:45) Shin Hye: I miss you. :(
(2/01/14 22:23:44) Min Ho: Same here. Good night.
Over the course of four days, they exchanged twelve messages and only four were from him. Every time Min Ho didn’t reply or pick up her call, Shin Hye’s heart broke a little. She knew he’d be mad about her turning off her phone while she was on vacation, but she didn’t think he’d react that way. Today she decided she was going to give up trying to reach him. She couldn’t handle any more of his cold replies. She will have to wait until they see each other face to face to talk to him.
‘Are you going to just sit here all day?’
‘Wae? Are you sick of me already?’ Shin Hye cradled Bongi and made baby sounds while Nori snuggled beside her. ‘I don’t have a schedule today. And besides, I just want to spend quality time with my babies.’
Her Mother put down the magazine she was reading and looked at her daughter curiously. ‘Isn’t there another baby you’d rather spend time with?’
Shin Hye shot her Mother a stunned look and scrunched up her nose. ‘Omma. Can you not make comments like that? It’s kind of weird.’
‘Arasso, arasso. I was just trying to be funny,’ she replied, frowning. ‘Is Min Ho busy today?’
Shin Hye looked away and resumed playing with Bongji. ‘I guess,’ she replied weakly.
‘Aigoo, that boy works too much. His agency should at least let him rest,’ her Mother picked Nori up and petted him. ‘Then again it might not be a good idea for you two to meet up so soon, right? The media must still be paying attention to you both after those articles came out.’
‘Hmm,’ Shin Hye nodded her head mechanically, trying to focus on Bongji instead. She wished her Mom would stop talking about Min Ho. It only made her more anxious.
‘But you look like you need him right now. I’ve noticed you seem to be down lately. He can probably cheer you up after all those awful comments,’ her Mother continued. ‘Keunde… imagine if reporters catch you and snap a photo…’
‘Omma,’ Shin Hye cut her off and glowered. ‘You’re giving me mixed advice here.’
The older woman chuckled. ‘Am I? Sorry, honey. I’m just a concerned Mom. I’m sure you and Min Ho talked about what to do already,’ she handed Nori to Shin Hye and stood up. ‘Do you want a snack? I’m thinking of making deokbokki.’
‘Make it really spicy, omma. The type that can make you cry instantly.’
‘Eh? Why?’
‘No reason,’ she replied. ‘Then again, even if it isn’t spicy I might still end up crying,’ she mumbled to herself.
As soon as her Mother was gone, Shin Hye picked up her phone from the table. Her Mom had no idea that she hasn’t talked to Min Ho, and no, she doesn’t know what to do. It’s been two days since Min Ho came back from China but he has made no effort to meet up with her. She had a nagging feeling that something was very wrong. It was the first time since they got together that Min Ho acted that way towards her.
She’s been trying to avoid negative ideas as much as she could. Since she and Min Ho got into a fight the last time she brought up the possibility of their relationship ending, she stopped entertaining those thoughts. But the way he was acting now was starting to make her feel uneasy again. What if he changed his mind? What if he breaks… She let out a faint grunt as she tried to shake off the thought. Ani. He would never do that. He promised.
She hugged Bongji and Nori close. ‘He won’t, right?’
Min Ho took another sip from the beer bottle and stared into the horizon, trying to make sense of what’s been happening to him for the past few days. His emotions have been a blur since the news reports came out, but instead of dealing with them, he decided to bury himself in work.
After getting back from China, he slept the whole day away. He always found sleep to be his best respite, even though he knew he’d have to deal with the same things when he woke up. But he had held on to the hope that once he opened his eyes, his mind would be clearer, his heart calmer. That wasn’t the case this time.
He had no schedule, leaving him alone with his thoughts. But he found himself trying to escape still, just as much as he had been escaping Shin Hye’s texts and calls. He went for a drive, which eventually led to his friend’s apartment.
‘So tell me about it,’ Bum said as he walked beside Min Ho, holding his own bottle of beer and leaning on the railing.
‘This isn’t one of those I-need-a-man-to-man-talk moments,’ Min Ho replied. ‘I just wanted to hang out and drink a little.’
Bum smirked. ‘We’re in the balcony, holding beers and looking out into the city. This is definitely one of those moments. Besides, you would have come to Il Woo hyung’s place if you just wanted to hang out. But you came to me, which means something’s bothering you.’
Bum knew him all too well. He would have called Il Woo if he wanted a distraction, but the truth was, he needed Bum to knock some sense into him.
When Min Ho didn’t reply, Bum spoke again. ‘Are you still bothered by those articles? They’ll die down. Netizens have incredibly short attention spans. I’m sure they’ll move on to the next hot issue soon enough.’
‘I don’t give a shit about those articles.’
‘So what’s wrong? Are you having problems with Shin Hye?’
Min Ho sighed and took another swig. ‘I don’t know.’
Bum nodded his head. ‘So you are having problems with Shin Hye. Do you want to tell me about it?’
He hesitated. ‘I’m just scared.’
‘Scared of what?’
‘My thoughts,’ Min Ho replied. ‘I’m scared of my thoughts lately. And what I’m capable of doing with them.’
‘Hyung.’
Min Ho turned to Bum. ‘I don’t know what’s wrong with me. I know I love her, but lately, I’m just scared and hurt and mad all the time. I feel like there’s a cloud hanging over this relationship and I can’t ignore it anymore.’
‘Hyung, if you’re worried about the scandal…’
‘Ani. It’s not that,’ Min Ho cut him short. ‘That scandal wasn’t even a bomb. More like a bomb threat,’ he scoffed. ‘But we couldn’t even come out of it unscathed.’
Bum frowned. ‘What exactly happened? The last time we talked on the phone, you told me everything was going great between you two.'
‘I thought so, too,’ Min Ho replied. ‘But after those articles were published, she shut me out. I felt so… abandoned.’
‘Maybe there’s a good explanation why,’ Bum reasoned. ‘Maybe her agency told her to do it.’
‘That’s what pisses me off,’ Min Ho looked away, frowning. ‘If she did that because her agency told her to do so…’
‘Hyung,’ Bum interjected. ‘You’re being unfair right now. If you haven’t heard why Shin Hye did that, then you shouldn’t be making assumptions.’
Min Ho turned to his friend. ‘I know that. That’s why I’m scared. What if even after talking to her, I won’t change my mind?’
Bum looked like he was about to say something, but decided against it. He heaved a sigh and sipped his drink instead. ‘I don’t know what’s going on,’ he spoke after a long silence between them. ‘But I know you and I know Shin Hye. Aside from your family, I’ve never seen you care about anybody else this much. And I’ve never seen Shin Hye bring her walls down for any other guy like this. So both of you better get your heads on straight and talk this out.’
‘Bum-ah, how did you and Geun Young handle it when the press found out about you two? Weren’t you scared of the backlash?’
‘Of course we were scared,’ Bum replied. ‘But we both knew that the only way for our relationship to work was if we were upfront about it. The moment I knew I wanted to be with her, I didn’t care anymore. I guess I’m just lucky she felt the same way,’ he continued. ‘Keunde hyung, you and Shin Hye are a different case. Just because you can’t reveal your relationship to the public, doesn’t mean it’s not worth keeping.’
Min Ho smiled and threw his arm around Bum’s shoulder. ‘Jashik. When did you grow up to be a man, huh?’
Bum chuckled. ‘I may not be the oldest or the best-looking out of us three, but I was sure from the start that I was the most mature.’
Min Ho let out a laugh and fell silent again, unaware that Bum was quietly studying him.
‘Hyung, I don’t know what you’re thinking of doing,’ Bum said softly. ‘And even if I did, I would never argue with your decision because that’s your life. But you need to know that there are some things that can’t be undone. So you better be aware of what you could lose when you finally make that choice, and whether you can live with that loss or not.’
Shin Hye stared at the screen as it rang. For a whole week, she had been waiting for that call. But now that it was finally here, she wasn’t sure if she wanted to answer it. She was scared – scared to hear something in his v
การแปล กรุณารอสักครู่..
แบ่ง
( 1 / 29 / 14 15:09:46 ) ชินเฮ : พี่คะ เรากำลังจะขึ้นเครื่องบินกลับโซล โชคดีในงานกาล่า ฉันแน่ใจว่าคุณจะทำมันได้ดี ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นคุณเมื่อคุณกลับมา : )
( 1 / 30 / 14 08:39:22 ) มินโฮ : ผมเผลอหลับไปเมื่อคืน ฉันหวังว่าเธอจะได้กลับมาได้ จะโทรหาเธอทีหลัง
( 1 / 30 / 14 09:23:46 ) ชินเฮ : อรุณสวัสดิ์ ที่เราทำ : ) คุณยุ่งอยู่เหรอ ? ฉันสามารถเรียก ?
( 1 / 30 / 14 17:04:37 ) ชินเฮ :พี่คะ ขอให้โชคดี ! ผมรู้ว่าคุณกำลังจะทำอะไรดี
( 1 / 30 / 14 23:16:17 ) ชินเฮ : ผมอ่านบทความทั้งหมดที่เกี่ยวกับงาน ผมได้ดูวีดีโอที่คุณร้องเพลง ดังนั้น , มาก คุณหล่อมาก คิคิคิ
( 1 / 30 / 14 23:48:35 ) ชินเฮ : คุณอาจพัก ใช่มั้ย ? ผมจะบอกคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา คุณจะบินพรุ่งนี้
( 1 / 31 / 14 12:55:49 ) มินโฮ : เมี้ยน .หลับทันทีที่มาถึงโรงแรม เที่ยวบินตอน 3 จะโทรหาตอนเราลง
( 2 / 01 / 14 09:29:33 ) ชินเฮ : คุณไม่เคยโทรมาเมื่อวาน ทุกอย่างโอเคมั้ย ?
( 2 / 01 / 14 20:34:36 ) มินโฮ : ผมเหนื่อยจริงๆ พี่บอกฉันว่าเรามีประชุมกับหน่วยงานในวันจันทร์ แล้วเจอกันนะ โอเค ?
( 2 / 01 / 14 20:38:19 ) ชินเฮ : ใช่ค่ะ พี่จุนบอกฉันเมื่อวาน เห็นคุณ
( 2 / 01 / 14 20 : 39 :45 ) ชินเฮ : ฉันคิดถึงเธอ
( 2 / 01 / 14 22:23:44 ) มินโฮ : เหมือนกันเลยครับ ราตรีสวัสดิ์
ผ่านหลักสูตร 4 วัน พวกเขาแลกเปลี่ยนข้อความสิบสองและเพียงสี่จากเขา ทุกครั้งที่มินโฮไม่ตอบหรือรับโทรศัพท์ของเธอ หัวใจของชินเฮ แตกนิดหน่อย เธอรู้ว่าเขาคงโกรธเรื่องที่เธอปิดโทรศัพท์ของเธอ ในขณะที่เธอกำลังพักผ่อนอยู่ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้นวันนี้เธอตัดสินใจจะเลิกพยายามที่จะติดต่อเขา เธอไม่สามารถจัดการใด ๆเพิ่มเติมในตอบเย็นของเขา เธอจะต้องรอจนกว่าพวกเขาจะพบกันที่หน้าเพื่อคุยกับเขา
' นายอย่ามานั่งอยู่ที่นี่ทั้งวัน '
'wae ? คุณเบื่อผมแล้วเหรอ ' ชินเฮไกวเปลให้ลูก bongi เสียงในขณะที่โนรี snuggled ข้างๆเธอ ผมไม่ได้มีนัดวันนี้ และอีกอย่างฉันเพียงต้องการที่จะใช้เวลาคุณภาพกับเด็กของฉัน . '
แม่ของเธอใส่ลงในนิตยสารที่เธออ่านและมองลูกสาวอย่างสงสัย ' ไม่มีเด็กอื่นคุณควรใช้เวลากับ ? '
ชินเฮยิงเธอแม่ตะลึงมองและ scrunched ขึ้นจมูก . ' แม่ คุณสามารถให้ความเห็นชอบนั้น มันแปลกๆนะ '
'arasso arasso , . ฉันแค่พยายามจะตลก' เธอตอบ มุ่ย ' มินโฮไม่ว่างวันนี้ '
ชินฮเยมองออกไปและกลับมาเล่นกับบงจี . ' ฉันคิดว่า ' เธอตอบอย่างอ่อน
'aigoo เด็กคนนั้นทำงานหนักเกินไป ต้นสังกัดของเขาต้องให้เขาพัก ' แม่เลือก โนริ และเลี้ยงเขา ' แล้วมันอาจจะไม่ได้เป็นความคิดที่ดีสำหรับคุณสองคนพบกันเร็วๆนี้ใช่ไหมสื่อยังต้องให้ความสนใจกับคุณทั้งสอง หลังจากบทความเหล่านั้นออกมาค่ะ
'hmm ' ชินเฮพยักหน้าหัวของเธอโดยอัตโนมัติ พยายามเน้นบงจีแทน เธอปรารถนาให้แม่ของเธอจะหยุดพูดถึงมินโฮ มันทำให้เธอกังวลมาก
แต่ดูเหมือนคุณต้องการเขาตอนนี้ ผมสังเกตว่าคุณดูเหมือนจะแย่เขาอาจจะสามารถช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้นหลังจากทั้งหมดที่น่ากลัวความคิดเห็น ' แม่ของเธออย่างต่อเนื่อง ' keunde . . . ลองคิดดูถ้านักข่าวจับคุณแล้วถ่ายรูป . . .
'omma ' ชินเฮตัดของเธอออกและ glowered . ' คุณให้คำแนะนำฉันผสมตรงนี้
หญิงแก่หัวเราะ . ' ฉัน ? โทษที ที่รัก ฉันแค่เป็นห่วงแม่ ฉันแน่ใจว่าคุณและมินโฮพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำแล้ว' เธอส่ง โนริ ชินเฮ และลุกขึ้นยืน ' คุณต้องการขนม ฉันคิดของการ deokbokki '
เริ่มต้นมันเผ็ดจริงๆครับแม่ ชนิดที่สามารถทำให้คุณร้องไห้ทันที . . .
'eh ? ทำไม ?
' ' เหตุผล ' เธอตอบ ' แล้วอีก แม้ว่ามันไม่ได้เผ็ด ฉันอาจจะยังหยุดร้องไห้ " เธอพึมพำกับตัวเอง
ทันทีที่แม่ของเธอหายไป ชินเฮหยิบโทรศัพท์ของเธอจากตารางแม่ของเธอไม่รู้ว่าเธอยังไม่ได้คุยกับ มิน โฮ และ ไม่ เธอไม่รู้จะทำอะไร มันผ่านมา 2 วันแล้ว เพราะมินโฮกลับจากจีน แต่เขาไม่พยายามที่จะเจอเธอ เธอเคยรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติมาก มันเป็นครั้งแรกตั้งแต่พวกเขามาอยู่ด้วยกันที่มินโฮทำแบบนั้นกับเธอ
เธอพยายามที่จะหลีกเลี่ยงความคิดเชิงลบมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้ ตั้งแต่ที่เธอกับมินโฮทะเลาะกันครั้งสุดท้ายที่เธอเอ่ยถึงความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์ของพวกเขาจบลง เธอหยุดสนุกสนานความคิดเหล่านั้น แต่ดูท่าทางตอนนี้เริ่มจะทำให้เธอไม่สบายใจอีกแล้ว ถ้าเขาเปลี่ยนใจแล้วถ้าเขาแบ่ง . . . . . . . ที่เธอปล่อยออกมาคำรามเป็นลมขณะที่เธอพยายามสลัดความคิด แอนี่ เขาจะไม่ทำแบบนั้น เขาสัญญา
เธอกอดบงจี และโนริปิด ' เขาไม่ได้ , ใช่มั้ย ? '
มินโฮเอาอีกจิบจากขวดเบียร์ และจ้องขอบฟ้า , พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงหลายวันที่ผ่านมาอารมณ์ของเขาได้เบลอตั้งแต่ข่าวออกมา แต่แทนที่จะจัดการกับพวกเขา , เขาตัดสินใจที่จะฝังศพตัวเองในงาน
หลังจากกลับมาจากจีน เขานอนทั้งวันเลย เขามักจะพบนอนเพื่อการพักผ่อนที่ดีที่สุดของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะต้องจัดการกับสิ่งเดียวกัน เมื่อเขาตื่นขึ้นมา แต่เขามีความหวังว่า เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาจิตใจของเขาจะชัดเจน แต่จิตใจของเขาสงบ นั่นไม่ใช่กรณีนี้ . .
เขาไม่มีตารางเวลา ทิ้งเค้าไว้คนเดียวกับความคิดของเขา แต่เขาพบว่าตัวเองพยายามที่จะหนี แต่เพียงเท่าที่เขาเคยหลบหนีของชินเฮ ข้อความ และโทรศัพท์ เขาไปขับรถเล่น ซึ่งในที่สุดนำไปสู่การเม้นเพื่อน
'so บอกฉันเกี่ยวกับมันสิ " บอมพูดเมื่อเขาเดินข้างมินโฮถือขวดเบียร์ของตัวเองพาดบนราวบันได
นี่ไม่ใช่หนึ่งในนั้น i-need-a-man-to-man-talk ช่วงเวลา " มินโฮตอบ ผมแค่อยากออกไปเที่ยวและดื่มเล็กน้อย '
คิบอมแสยะยิ้ม " เราอยู่ในระเบียง ถือเบียร์และมองออกไปในเมือง นี้แน่นอนหนึ่งในช่วงเวลาเหล่านั้น นอกจากนี้คุณจะได้มาถึงสถานที่ของอิลวูฮยอง ถ้าคุณแค่อยากไปเที่ยว แต่คุณมาเพื่อฉัน ซึ่งหมายความว่า คุณเบื่ออะไร "
บอมรู้จักเค้าดี เขาจะเรียกว่า อิลวู ว่าเขาต้องการอะไร แต่ความจริงคือ เขาต้องการบัมเคาะความรู้สึกบางอย่างในตัวเขา .
เมื่อมินโฮไม่ตอบ คิบอมพูดขึ้นอีก ' คุณยังคง bothered โดยบทความเหล่านั้น พวกเขาจะตายลงnetizens สั้นอย่างไม่น่าเชื่อใจช่วง ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะย้ายไปยังฉบับหน้าร้อนพอ '
" อย่าให้เรื่องบทความที่ '
'so เป็นอะไรไป ? คุณมีปัญหากับชินเฮ '
มินโฮถอนหายใจแล้วเอาน้ำอีก . ' ไม่รู้ '
บอมพยักหน้าของเขาหัว ' ดังนั้นคุณจะมีปัญหากับชินเฮ คุณต้องการจะบอกอะไรฉันเกี่ยวกับมัน '
เขาลังเล' ฉันแค่ตกใจ "
'scared อะไร ? '
' ของฉันความคิด " มินโฮตอบ ' ผมกลัวความคิดของฉันเมื่อเร็ว ๆนี้ และสิ่งที่ฉันสามารถทำอะไรกับพวกเขา 'hyung
' '
มินโฮหันไปบัม ' ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันรู้ว่าฉันรักเธอ แต่พักหลังๆ ผมแค่รู้สึกกลัว และเจ็บและโกรธตลอดเวลาผมรู้สึกเหมือนมีเมฆลอยผ่านความสัมพันธ์นี้ และผมจะไม่สนใจมันอีก '
'hyung ถ้าคุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาว . . . . . . . '
'ani . มันไม่ใช่ว่า ' มินโฮตัดเขาสั้น ' ข่าวฉาวไม่ระเบิด เหมือนระเบิด เขาเย้ยหยัน . ' แต่เราไม่ได้กลับออกมาอย่างปลอดภัย '
บอมขมวดคิ้ว . ' เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกันทางโทรศัพท์คุณบอกฉันว่าทุกอย่างจะดี ระหว่างคุณสองคน "
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน " มินโฮตอบ แต่หลังจากที่บทความที่ถูกตีพิมพ์ เธอผลักไสฉันออกมา ฉันรู้สึก . . . . . . . ทิ้ง . . .
'maybe มีคำอธิบายว่าทำไม " คิบอมมีเหตุผล ' บางทีเอเจนซี่ของเธอบอกให้เธอทำมัน . '
ที่เป็นสิ่งที่ไม่สบอารมณ์ " มินโฮมองออกไป มุ่ยถ้าเธอทำอย่างนั้น เพราะหน่วยงานของเธอบอกให้เธอทำอย่างนั้น . . . . . . '
'hyung ' บัม interjected . ' เธอไม่ยุติธรรมเลยตอนนี้ ถ้าคุณยังไม่เคยได้ยินว่าชินเฮทำแบบนั้น คุณก็ไม่ควรทึกทักเอาเอง . . .
มินโฮหันไปของเขาเพื่อน " ข้ารู้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงกลัว แล้วถ้าหลังจากพูดกับเธอ , ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจ ? '
บอม ดูเหมือนเขากำลังจะพูดบางอย่างแต่ตัดสินใจกับมัน เขาถอนใจยาว และจิบเครื่องดื่มของเขาแทน ' ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น " เขาพูดหลังจากที่เงียบมานานระหว่างพวกเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณและฉันก็รู้ว่า ชินฮเย นอกจากครอบครัว ผมไม่เคยเห็นคุณห่วงใครมากขนาดนี้ และผมก็ไม่เคยเห็นชินเฮให้กำแพงของเธอลงผู้ชายอื่นแบบนี้ดังนั้นทั้งคุณดีขึ้นได้รับหัวของคุณตรงและพูดออกมา '
'bum-ah ทำไมคุณกับ กึน ยองจัดการเมื่อกดเจอคุณสองคน คุณไม่ได้กลัวฟันเฟือง ? '
ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอนเรากลัว " บอมตอบ แต่เราต่างก็รู้ว่าวิธีเดียวสำหรับความสัมพันธ์ของเราจะทำงานถ้าเราตรงไปตรงมาเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันต้องการที่จะอยู่กับเธอฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว ฉันคิดว่า ฉันแค่โชคดี เธอรู้สึกแบบเดียวกัน " เขากล่าว ' พี่ keunde เธอกับชินเฮจะต่างกัน เพียงเพราะคุณไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับประชาชน ไม่ได้หมายความว่า จะไม่คุ้มค่ารักษา '
มินโฮยิ้มและโยนแขนของเขารอบ บอมก็ไหล่ ' jashik . เมื่อคุณโตขึ้นเป็นผู้ชายเหรอ '
บอมหัวเราะ ." ข้าไม่อาจจะเก่าแก่ที่สุดหรือดีที่สุดมองเราสามคน , แต่ฉันแน่ใจว่าจากจุดเริ่มต้นที่ผมส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่ '
มินโฮปล่อยหัวเราะออกมา และก็เงียบอีกครั้ง ไม่รู้ว่าคิบอมอยู่เงียบๆอ่านหนังสือเขา
'hyung ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ ทำ " คิบอมพูดเบาๆ และถ้าผมทำ ผมจะไม่เถียงกับการตัดสินใจของคุณ เพราะมันเป็นชีวิตของคุณแต่คุณต้องทราบว่า มีบางสิ่งที่ไม่สามารถยกเลิกได้ ดังนั้นคุณควรจะตระหนักถึงสิ่งที่คุณอาจสูญเสียในที่สุดเมื่อคุณตัดสินใจแล้วว่าคุณสามารถมีชีวิตอยู่กับการสูญเสียหรือไม่ "
ชินเฮจ้องหน้าจอมันก็ดังขึ้น ตลอดทั้งสัปดาห์ เธอได้รับการรอเรียก . แต่ตอนนี้มันมาถึง เธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะตอบมันเธอกลัว กลัวที่จะได้ยินบางอย่างในตัวของเขา และวี
( 1 / 29 / 14 15:09:46 ) ชินเฮ : พี่คะ เรากำลังจะขึ้นเครื่องบินกลับโซล โชคดีในงานกาล่า ฉันแน่ใจว่าคุณจะทำมันได้ดี ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นคุณเมื่อคุณกลับมา : )
( 1 / 30 / 14 08:39:22 ) มินโฮ : ผมเผลอหลับไปเมื่อคืน ฉันหวังว่าเธอจะได้กลับมาได้ จะโทรหาเธอทีหลัง
( 1 / 30 / 14 09:23:46 ) ชินเฮ : อรุณสวัสดิ์ ที่เราทำ : ) คุณยุ่งอยู่เหรอ ? ฉันสามารถเรียก ?
( 1 / 30 / 14 17:04:37 ) ชินเฮ :พี่คะ ขอให้โชคดี ! ผมรู้ว่าคุณกำลังจะทำอะไรดี
( 1 / 30 / 14 23:16:17 ) ชินเฮ : ผมอ่านบทความทั้งหมดที่เกี่ยวกับงาน ผมได้ดูวีดีโอที่คุณร้องเพลง ดังนั้น , มาก คุณหล่อมาก คิคิคิ
( 1 / 30 / 14 23:48:35 ) ชินเฮ : คุณอาจพัก ใช่มั้ย ? ผมจะบอกคุณเมื่อคุณได้รับกลับมา คุณจะบินพรุ่งนี้
( 1 / 31 / 14 12:55:49 ) มินโฮ : เมี้ยน .หลับทันทีที่มาถึงโรงแรม เที่ยวบินตอน 3 จะโทรหาตอนเราลง
( 2 / 01 / 14 09:29:33 ) ชินเฮ : คุณไม่เคยโทรมาเมื่อวาน ทุกอย่างโอเคมั้ย ?
( 2 / 01 / 14 20:34:36 ) มินโฮ : ผมเหนื่อยจริงๆ พี่บอกฉันว่าเรามีประชุมกับหน่วยงานในวันจันทร์ แล้วเจอกันนะ โอเค ?
( 2 / 01 / 14 20:38:19 ) ชินเฮ : ใช่ค่ะ พี่จุนบอกฉันเมื่อวาน เห็นคุณ
( 2 / 01 / 14 20 : 39 :45 ) ชินเฮ : ฉันคิดถึงเธอ
( 2 / 01 / 14 22:23:44 ) มินโฮ : เหมือนกันเลยครับ ราตรีสวัสดิ์
ผ่านหลักสูตร 4 วัน พวกเขาแลกเปลี่ยนข้อความสิบสองและเพียงสี่จากเขา ทุกครั้งที่มินโฮไม่ตอบหรือรับโทรศัพท์ของเธอ หัวใจของชินเฮ แตกนิดหน่อย เธอรู้ว่าเขาคงโกรธเรื่องที่เธอปิดโทรศัพท์ของเธอ ในขณะที่เธอกำลังพักผ่อนอยู่ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้นวันนี้เธอตัดสินใจจะเลิกพยายามที่จะติดต่อเขา เธอไม่สามารถจัดการใด ๆเพิ่มเติมในตอบเย็นของเขา เธอจะต้องรอจนกว่าพวกเขาจะพบกันที่หน้าเพื่อคุยกับเขา
' นายอย่ามานั่งอยู่ที่นี่ทั้งวัน '
'wae ? คุณเบื่อผมแล้วเหรอ ' ชินเฮไกวเปลให้ลูก bongi เสียงในขณะที่โนรี snuggled ข้างๆเธอ ผมไม่ได้มีนัดวันนี้ และอีกอย่างฉันเพียงต้องการที่จะใช้เวลาคุณภาพกับเด็กของฉัน . '
แม่ของเธอใส่ลงในนิตยสารที่เธออ่านและมองลูกสาวอย่างสงสัย ' ไม่มีเด็กอื่นคุณควรใช้เวลากับ ? '
ชินเฮยิงเธอแม่ตะลึงมองและ scrunched ขึ้นจมูก . ' แม่ คุณสามารถให้ความเห็นชอบนั้น มันแปลกๆนะ '
'arasso arasso , . ฉันแค่พยายามจะตลก' เธอตอบ มุ่ย ' มินโฮไม่ว่างวันนี้ '
ชินฮเยมองออกไปและกลับมาเล่นกับบงจี . ' ฉันคิดว่า ' เธอตอบอย่างอ่อน
'aigoo เด็กคนนั้นทำงานหนักเกินไป ต้นสังกัดของเขาต้องให้เขาพัก ' แม่เลือก โนริ และเลี้ยงเขา ' แล้วมันอาจจะไม่ได้เป็นความคิดที่ดีสำหรับคุณสองคนพบกันเร็วๆนี้ใช่ไหมสื่อยังต้องให้ความสนใจกับคุณทั้งสอง หลังจากบทความเหล่านั้นออกมาค่ะ
'hmm ' ชินเฮพยักหน้าหัวของเธอโดยอัตโนมัติ พยายามเน้นบงจีแทน เธอปรารถนาให้แม่ของเธอจะหยุดพูดถึงมินโฮ มันทำให้เธอกังวลมาก
แต่ดูเหมือนคุณต้องการเขาตอนนี้ ผมสังเกตว่าคุณดูเหมือนจะแย่เขาอาจจะสามารถช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้นหลังจากทั้งหมดที่น่ากลัวความคิดเห็น ' แม่ของเธออย่างต่อเนื่อง ' keunde . . . ลองคิดดูถ้านักข่าวจับคุณแล้วถ่ายรูป . . .
'omma ' ชินเฮตัดของเธอออกและ glowered . ' คุณให้คำแนะนำฉันผสมตรงนี้
หญิงแก่หัวเราะ . ' ฉัน ? โทษที ที่รัก ฉันแค่เป็นห่วงแม่ ฉันแน่ใจว่าคุณและมินโฮพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำแล้ว' เธอส่ง โนริ ชินเฮ และลุกขึ้นยืน ' คุณต้องการขนม ฉันคิดของการ deokbokki '
เริ่มต้นมันเผ็ดจริงๆครับแม่ ชนิดที่สามารถทำให้คุณร้องไห้ทันที . . .
'eh ? ทำไม ?
' ' เหตุผล ' เธอตอบ ' แล้วอีก แม้ว่ามันไม่ได้เผ็ด ฉันอาจจะยังหยุดร้องไห้ " เธอพึมพำกับตัวเอง
ทันทีที่แม่ของเธอหายไป ชินเฮหยิบโทรศัพท์ของเธอจากตารางแม่ของเธอไม่รู้ว่าเธอยังไม่ได้คุยกับ มิน โฮ และ ไม่ เธอไม่รู้จะทำอะไร มันผ่านมา 2 วันแล้ว เพราะมินโฮกลับจากจีน แต่เขาไม่พยายามที่จะเจอเธอ เธอเคยรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติมาก มันเป็นครั้งแรกตั้งแต่พวกเขามาอยู่ด้วยกันที่มินโฮทำแบบนั้นกับเธอ
เธอพยายามที่จะหลีกเลี่ยงความคิดเชิงลบมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้ ตั้งแต่ที่เธอกับมินโฮทะเลาะกันครั้งสุดท้ายที่เธอเอ่ยถึงความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์ของพวกเขาจบลง เธอหยุดสนุกสนานความคิดเหล่านั้น แต่ดูท่าทางตอนนี้เริ่มจะทำให้เธอไม่สบายใจอีกแล้ว ถ้าเขาเปลี่ยนใจแล้วถ้าเขาแบ่ง . . . . . . . ที่เธอปล่อยออกมาคำรามเป็นลมขณะที่เธอพยายามสลัดความคิด แอนี่ เขาจะไม่ทำแบบนั้น เขาสัญญา
เธอกอดบงจี และโนริปิด ' เขาไม่ได้ , ใช่มั้ย ? '
มินโฮเอาอีกจิบจากขวดเบียร์ และจ้องขอบฟ้า , พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงหลายวันที่ผ่านมาอารมณ์ของเขาได้เบลอตั้งแต่ข่าวออกมา แต่แทนที่จะจัดการกับพวกเขา , เขาตัดสินใจที่จะฝังศพตัวเองในงาน
หลังจากกลับมาจากจีน เขานอนทั้งวันเลย เขามักจะพบนอนเพื่อการพักผ่อนที่ดีที่สุดของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะต้องจัดการกับสิ่งเดียวกัน เมื่อเขาตื่นขึ้นมา แต่เขามีความหวังว่า เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาจิตใจของเขาจะชัดเจน แต่จิตใจของเขาสงบ นั่นไม่ใช่กรณีนี้ . .
เขาไม่มีตารางเวลา ทิ้งเค้าไว้คนเดียวกับความคิดของเขา แต่เขาพบว่าตัวเองพยายามที่จะหนี แต่เพียงเท่าที่เขาเคยหลบหนีของชินเฮ ข้อความ และโทรศัพท์ เขาไปขับรถเล่น ซึ่งในที่สุดนำไปสู่การเม้นเพื่อน
'so บอกฉันเกี่ยวกับมันสิ " บอมพูดเมื่อเขาเดินข้างมินโฮถือขวดเบียร์ของตัวเองพาดบนราวบันได
นี่ไม่ใช่หนึ่งในนั้น i-need-a-man-to-man-talk ช่วงเวลา " มินโฮตอบ ผมแค่อยากออกไปเที่ยวและดื่มเล็กน้อย '
คิบอมแสยะยิ้ม " เราอยู่ในระเบียง ถือเบียร์และมองออกไปในเมือง นี้แน่นอนหนึ่งในช่วงเวลาเหล่านั้น นอกจากนี้คุณจะได้มาถึงสถานที่ของอิลวูฮยอง ถ้าคุณแค่อยากไปเที่ยว แต่คุณมาเพื่อฉัน ซึ่งหมายความว่า คุณเบื่ออะไร "
บอมรู้จักเค้าดี เขาจะเรียกว่า อิลวู ว่าเขาต้องการอะไร แต่ความจริงคือ เขาต้องการบัมเคาะความรู้สึกบางอย่างในตัวเขา .
เมื่อมินโฮไม่ตอบ คิบอมพูดขึ้นอีก ' คุณยังคง bothered โดยบทความเหล่านั้น พวกเขาจะตายลงnetizens สั้นอย่างไม่น่าเชื่อใจช่วง ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะย้ายไปยังฉบับหน้าร้อนพอ '
" อย่าให้เรื่องบทความที่ '
'so เป็นอะไรไป ? คุณมีปัญหากับชินเฮ '
มินโฮถอนหายใจแล้วเอาน้ำอีก . ' ไม่รู้ '
บอมพยักหน้าของเขาหัว ' ดังนั้นคุณจะมีปัญหากับชินเฮ คุณต้องการจะบอกอะไรฉันเกี่ยวกับมัน '
เขาลังเล' ฉันแค่ตกใจ "
'scared อะไร ? '
' ของฉันความคิด " มินโฮตอบ ' ผมกลัวความคิดของฉันเมื่อเร็ว ๆนี้ และสิ่งที่ฉันสามารถทำอะไรกับพวกเขา 'hyung
' '
มินโฮหันไปบัม ' ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันรู้ว่าฉันรักเธอ แต่พักหลังๆ ผมแค่รู้สึกกลัว และเจ็บและโกรธตลอดเวลาผมรู้สึกเหมือนมีเมฆลอยผ่านความสัมพันธ์นี้ และผมจะไม่สนใจมันอีก '
'hyung ถ้าคุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาว . . . . . . . '
'ani . มันไม่ใช่ว่า ' มินโฮตัดเขาสั้น ' ข่าวฉาวไม่ระเบิด เหมือนระเบิด เขาเย้ยหยัน . ' แต่เราไม่ได้กลับออกมาอย่างปลอดภัย '
บอมขมวดคิ้ว . ' เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกันทางโทรศัพท์คุณบอกฉันว่าทุกอย่างจะดี ระหว่างคุณสองคน "
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน " มินโฮตอบ แต่หลังจากที่บทความที่ถูกตีพิมพ์ เธอผลักไสฉันออกมา ฉันรู้สึก . . . . . . . ทิ้ง . . .
'maybe มีคำอธิบายว่าทำไม " คิบอมมีเหตุผล ' บางทีเอเจนซี่ของเธอบอกให้เธอทำมัน . '
ที่เป็นสิ่งที่ไม่สบอารมณ์ " มินโฮมองออกไป มุ่ยถ้าเธอทำอย่างนั้น เพราะหน่วยงานของเธอบอกให้เธอทำอย่างนั้น . . . . . . '
'hyung ' บัม interjected . ' เธอไม่ยุติธรรมเลยตอนนี้ ถ้าคุณยังไม่เคยได้ยินว่าชินเฮทำแบบนั้น คุณก็ไม่ควรทึกทักเอาเอง . . .
มินโฮหันไปของเขาเพื่อน " ข้ารู้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงกลัว แล้วถ้าหลังจากพูดกับเธอ , ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจ ? '
บอม ดูเหมือนเขากำลังจะพูดบางอย่างแต่ตัดสินใจกับมัน เขาถอนใจยาว และจิบเครื่องดื่มของเขาแทน ' ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น " เขาพูดหลังจากที่เงียบมานานระหว่างพวกเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณและฉันก็รู้ว่า ชินฮเย นอกจากครอบครัว ผมไม่เคยเห็นคุณห่วงใครมากขนาดนี้ และผมก็ไม่เคยเห็นชินเฮให้กำแพงของเธอลงผู้ชายอื่นแบบนี้ดังนั้นทั้งคุณดีขึ้นได้รับหัวของคุณตรงและพูดออกมา '
'bum-ah ทำไมคุณกับ กึน ยองจัดการเมื่อกดเจอคุณสองคน คุณไม่ได้กลัวฟันเฟือง ? '
ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอนเรากลัว " บอมตอบ แต่เราต่างก็รู้ว่าวิธีเดียวสำหรับความสัมพันธ์ของเราจะทำงานถ้าเราตรงไปตรงมาเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันต้องการที่จะอยู่กับเธอฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว ฉันคิดว่า ฉันแค่โชคดี เธอรู้สึกแบบเดียวกัน " เขากล่าว ' พี่ keunde เธอกับชินเฮจะต่างกัน เพียงเพราะคุณไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับประชาชน ไม่ได้หมายความว่า จะไม่คุ้มค่ารักษา '
มินโฮยิ้มและโยนแขนของเขารอบ บอมก็ไหล่ ' jashik . เมื่อคุณโตขึ้นเป็นผู้ชายเหรอ '
บอมหัวเราะ ." ข้าไม่อาจจะเก่าแก่ที่สุดหรือดีที่สุดมองเราสามคน , แต่ฉันแน่ใจว่าจากจุดเริ่มต้นที่ผมส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่ '
มินโฮปล่อยหัวเราะออกมา และก็เงียบอีกครั้ง ไม่รู้ว่าคิบอมอยู่เงียบๆอ่านหนังสือเขา
'hyung ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ ทำ " คิบอมพูดเบาๆ และถ้าผมทำ ผมจะไม่เถียงกับการตัดสินใจของคุณ เพราะมันเป็นชีวิตของคุณแต่คุณต้องทราบว่า มีบางสิ่งที่ไม่สามารถยกเลิกได้ ดังนั้นคุณควรจะตระหนักถึงสิ่งที่คุณอาจสูญเสียในที่สุดเมื่อคุณตัดสินใจแล้วว่าคุณสามารถมีชีวิตอยู่กับการสูญเสียหรือไม่ "
ชินเฮจ้องหน้าจอมันก็ดังขึ้น ตลอดทั้งสัปดาห์ เธอได้รับการรอเรียก . แต่ตอนนี้มันมาถึง เธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะตอบมันเธอกลัว กลัวที่จะได้ยินบางอย่างในตัวของเขา และวี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- The area can stick pictures at Khon Kaen
- so happy to see you guys again
- Why do you take photos with different gi
- 看尽世间繁华
- พูดเก่ง
- To drive 980 kilometers
- I got a present for u two
- 5.4.2 Separate raw materials/packages th
- เชียงคาน
- What are main Occupation
- manage
- Why do you take photos with different gi
- Im good and you?
- find convenient treatment
- Half past six
- พาหมาไปหาหมอ
- 夜漾枫
- คุณรู้สึกอย่างไรกับฉัน
- Authorization
- 爷、看尽世间繁华
- ฉันไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อน
- ฉันหวังว่าคุณจะตอบกลับฉัน
- The meeting started by 10:00am and ended
- i joop on ur nm over ur shirt..
