BackgroundThe lifetime prevalence o

Background
The lifetime prevalence of schizophrenia estimated from a
systematic review of 188 studies was 0Æ4% (Saha et al. 2005).
Similarly, the prevalence of schizophrenia in Taiwan estimated
from National Health Insurance (NHI) data was
0Æ44% (Chien et al. 2004). Schizophrenia influences not only
one’s cognition, emotions and social functions (American
Psychiatric Association 2000) but also the occurrence of
suicide attempts (Xiang et al. 2008, Robinson et al. 2010).
The lifetime suicide rate estimated from a review of 51
studies on patients with schizophrenia from Europe, North
America and Asia was around 5% (Hor & Taylor 2010). In
Taiwan, the suicide mortality of patients with schizophrenia
in 2007 was over three times higher than that in the general
population (Department of Health-Taiwan 2008). In Finland,
around 30% of 18,199 patients with schizophrenia repeated
suicide attempts between 1996 and 2003 (Haukka et al.
2008). These latter results indicate that health care providers
caring for patients with schizophrenia need to place a very
high priority on the risk of suicide attempts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาความชุกอายุการใช้งานของโรคจิตเภทประมาณจากการตรวจสอบระบบการศึกษาเป็น188 0Æ4% (สห et al. 2005). ในทำนองเดียวกันความชุกของผู้ป่วยโรคจิตเภทในไต้หวันประมาณจากประกันสุขภาพแห่งชาติ (NHI) ข้อมูลที่เป็น0Æ44% (Chien et al, 2004) อิทธิพลของโรคจิตเภทไม่เพียง แต่ความรู้หนึ่งของอารมณ์และฟังก์ชั่นทางสังคม(อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ 2000) แต่ยังเกิดขึ้นจากความพยายามฆ่าตัวตาย(Xiang et al. 2008 โรบินสัน et al. 2010). อัตราการฆ่าตัวตายอายุการใช้งานประมาณจากการตรวจสอบของ 51 การศึกษาเกี่ยวกับ ผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทจากทวีปยุโรปอเมริกาและเอเชียอยู่ที่ประมาณ5% (แนลและเทย์เลอร์ 2010) ในไต้หวันตายฆ่าตัวตายของผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทในปี2007 ได้มากกว่าสามครั้งสูงกว่าว่าในทั่วไปประชากร(กรมอนามัยไต้หวัน 2008) ในฟินแลนด์ประมาณ 30% ของผู้ป่วยที่มี 18,199 โรคจิตเภทซ้ำพยายามฆ่าตัวตายระหว่างปี1996 และ 2003 (Haukka et al. 2008) เหล่านี้ส่งผลหลังแสดงให้เห็นว่าผู้ให้บริการดูแลสุขภาพการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทต้องวางอย่างมีลำดับความสำคัญสูงในความเสี่ยงของการพยายามฆ่าตัวตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังชีวิตความชุกของผู้ป่วยจิตเภท

) จากการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ 188 การศึกษา 0 กู้ 4 % ( สห et al . 2005 ) .
ส่วนความชุกของผู้ป่วยจิตเภทในไต้หวันประมาณ
จากประกันสุขภาพแห่งชาติ ( นี ) ข้อมูล
0 กู้ 44 ( เจียน et al . 2004 ) โรคจิตเภทมีอิทธิพลไม่เพียงหนึ่ง
รับรู้อารมณ์ และหน้าที่ทางสังคม ( อเมริกัน
สมาคมจิตแพทย์ 2000 ) แต่ก็เกิด
พยายามฆ่าตัวตาย ( เซียง et al . 2008 , โรบินสัน et al . 2010 ) .
ชีวิตอัตราการฆ่าตัวตายประมาณ จากการทบทวน 51
การศึกษาในผู้ป่วยจิตเภท จากยุโรป อเมริกา และเอเชีย เหนือ
ประมาณ 5% ( โฮร์&เทย์เลอร์ 2010 ) ใน
ไต้หวันฆ่าตัวตาย อัตราการตายของผู้ป่วยจิตเภท
ในปี 2007 มากกว่าสามครั้งสูงกว่าในประชากรทั่วไป
( กรมสุขภาพของไต้หวันปี 2551 ในฟินแลนด์ ,
ประมาณ 30% ของผู้ป่วยจิตเภท
18199 ซ้ำพยายามฆ่าตัวตายระหว่างปี 1996 และปี 2003 ( haukka et al .
2008 ) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพหลังการดูแลผู้ป่วยจิตเภท

ต้องวางมากลำดับความสำคัญสูงในความเสี่ยงของการพยายามฆ่าตัวตาย