The determination of King Taksin th

The determination of King Taksin the Great

I, your father, am called Phraya Tak.
I swear to devote my heart and soul to liberate our beloved Kingdom.
The freedom of this honorable land will be faithfully dedicated to the Lord Buddha and be a symbol of worshiping our sublime Buddhism.

The religion will be preserved as long as five thousand years.
Shramanas, Brahmans, and nuns can practice their religious activities as they wish.
Meditation, such as Samatha and Vipassana, is greatly admiring in our nation and I will encourage people to do so.
All devotion I have made is to pay homage to the Lord Buddha.

King Taksin the Great (aka the King of Thonburi) was first named “Sin” (Chinese name: “Sern Sern Sin”). He was born on Sunday, April 17, 1734. His father is a Teochew Chinese immigrant named Hai-Hong. His mother, Lady Nok-Iang, was Thai. They got married during the reign of King Boromakot (aka Somdet Phra Maha Thammarachathirat III). When King Taksin was young, he was adopted by Chao Phraya Chakri. When he was five, Sin was taught by a monk named Thong-Dee at Kosawat temple (aka Klung temple). He completed the study of Khom language and Thai language as well as the Tripitaka. When he was 13 years old, Sin served the service of King Boromakot as a royal page and he was assigned to work with Chao Phraya Chakri’s son. Sin studied with a Chinese, an Annamese, and an Indian teachers and was able to communicate fluently in all of the three languages.

Once Sin was 21 years old, he was ordained as a Buddhist monk at Kosawawt temple. He was a monk for three years and he was back to join the King’s service. With his intelligence and the well-rounded knowledge, he was promoted and his service was to work in the Ministry of Interior and the Ministry of Justice.

In 1758, King Boromakot passed away and he was succeeded by King Uthumphon. King Uthumphon was in the throne for about 3 months and he was succeeded by his brother, Somdet Phra Borommaracha III (aka King Ekathat). King Ekathat assigned Sin to be a judge in the Northern upcountry. Sin was successful at work and got promoted to be “Luang Yok KraBat”. He was first assigned to help the governor of Tak. After the governor of Tak passed away, Sin was promoted to be the next governor of Tak which gained him his name, ‘”Phraya Tak”.

In 1764, Burmese troops attacked the southern region of Thailand. Mang-Maha-Noratha was the general of the Burmese army. The southern cities fell easily. The Burmese troop marched to Petchaburi. Ayutthaya sent troops led by Phraya Kosatipbordee and Phraya Tak to aid Petchaburi. Thai army won. Burmese troops went back to Sinkhon border route.

In 1765, Burmese troops attacked Thailand again. Phraya Tak successfully saved Ayutthaya and was promoted to be the governor of Kum Pang Pet called “Phraya Vajiraprakarn”. Before Phraya Vajiraprakarn got to govern Kum Pang Pet, there was a big war against Burma. Thus, Phraya Vajiraprakarn was assigned to protect Ayutthaya. In 1766, during the peak of violent war, Phraya Vajiraprakarn was downhearted because of many reasons.
1.Phraya Vajiraprakarn led a troop out of Ayutthaya to win Burmese camp but Ayutthaya failed to support him with an army. Thus, Burmese troop fought back and repossessed the camp easily.
2.During a navy war against the Burmese, Phraya Vajiraprakarn led the troops with Phraya Petburi. Phraya Vajiraprakarn asked Phraya Petburi not to fight against the Burmese navy because Burma was stronger. Phraya Petburi ignored Phraya Vajiraprakarn’s warning and led a troop to fight against Burma. He was killed in the battle. Phraya Vajiraprakarn was accused of leaving Phraya Petburi in danger.
3. Three months before the Burmese troops attacked Ayutthaya, Phraya Vajiraprakarn saw the coming danger and thus ordered cannon shoot. Phraya Tak was sued because his order of cannon shoot was not approved by the court.



With all of the above the reasons, Phraya Vajiraprakarn believed that his stay to protect Ayutthaya would not do any good and he also believed that Ayutthaya would be captured by the Burmese. Therefore, on a Saturday evening on the 4th day of full moon in the second lunar month (1766) Phraya Vajiraprakarn led a group of soldiers to flee from Ayutthaya. The group of soldiers includes great soldiers such as Phra Chiang-Ngern, Luang Prom Se-na, Luang Pichai-ra-cha (later known as Phraya Pichai Darb-Huk), Luang Rach Sa-ne-ha, Khun Apai-puk-dee, and about five hundred soldiers. Phraya Vajiraprakarn and his soldiers headed northeast through Ban Hantra. They were followed by a small group of Burmese army. Phraya Vajiraprakarn’s army beat the opponent army at Ban Kao-mao at around midnight. The remaining Burmese soldiers went back to Ayutthaya. Phraya Vajiraprakarn and his army marched along the beaches in the eastern region of Thailand to persuade local people to join his army. They walked past Ban Narerng in Nakorn Na-Yok province and Ban Kongjae in Pracheenburi province. The Burmese troop was informed of the route earlier and had already prepared to stop Phraya Vajiraprakarn and his army. Phraya Vajiraprakarn’s army battled with the Burmese again, ten days after the last battle.

After Phraya Vajiraprakarn won the battle at Jao Lo estuary, he and his soldiers marched through Ban Hua Thong Lang, Sapan Thong (Chonburi province in the present); then Ban Pra Sroi, Chonburi city; and Ban Na-Klua, Bang La-mung city. Klom (or Klam according to the royal rescript), the head of people at Bang La-mung joined with Phraya Vajiraprakarn. On a Sunday on the 6th day of waning moon in the second lunar month, year of dog (1756) Klom had lead Phraya Vajiraprakarn to “Thap Praya” (Some say Pattaya) and stayed overnight before headed to Ban Na Jom Tien,, Toong Kai Tia, Sattaheeb. Phraya Vajiraprakarn’s troop stayed there for a night before marched along the coast until they reached Hing Khong Sub-district and Ban Nam Kao in Rayong. Anyway, when the army reached Rayong, Phraya Rayong (Boonmueang), the ruler of Rayong, refused to obey. So Phraya Vajiraprakarn decided to attack and occupied the city. Then, he battled with the group of Khun Ram Muen Song at Ban Prasae in Chantaboon. Ban Rai and Ban Klam Mueang and he, once again, won the battle. After that, he planned to capture Chantaburi since Chantaburi was a big city that suite to be used as a base. By the way, as well as what happened in Rayong, the ruler of the city refused to obey. In order to get the victory, Phraya Tak (Phraya Vajiraprakarn) used a psychological strategic by telling his soldiers to throw away all of remain food and utensils. And then, he stated

“We are going to attack Chantaburi tonight, and all the food that we have left just throw it away and destroy all of the utensils that we have. As we are going to have breakfast together at Chantaburi otherwise we would rather be dead”

At that night, he ordered his soldiers to sneak into the place as planned and wait silently for the signal. At 3’o clock, Phraya Tak rode the elephant named Pang-Kee-Ree, shooting as a signal for soldiers to attach the city simultaneously. He destroyed the city gates with his elephant and seized the city successfully.

In 1767, Ayutthaya was facing the full blast of the Burmese siege. After being surrounded for 1 year and 2 months, Ayutthaya was defeated in the reign of King Ekathat, the last king of Ayutthaya.

After the sacking of Ayutthaya, the country had fallen apart. Many rulers proclaimed themselves independent: General Suki’s group, Phraya Phitsanulok’s group, Phrachao Fang’s group, Chao Phraya Nakorn Srithammarach’s goup and Chao Pimai’s group. Phraya Vajiraprakrn had prepared his army for 3 months before sailing up the Chao Phraya River and successfully seized Thonburi. He executed Thong-in, Thai governor whom the Burmese had placed over it. He later launched boldly attacking the main Burmese camp at Phosamton causing the death of General Suki. The Burmese were defeated and expelled from Ayutthaya in 1767 within 7 month of the destruction of Ayutthaya.

Phraya Tak (Phraya Vajiraprakarn) marched back to Thonburi and established it as his new capital. On December 28, 1768, he was crowned king of Siam and assumed the official name of Boromraja IV, but he was known as King Taksin by the public. He later set out to crush his rivals. He spent three years to retrieve the territory: since 2311 BC – 2313 BC

King Taksin the Great had ruled the country for 15 years. He died at age 48 on Saturday 6th April, 1782. He was a talented king who restore independence of the nation that last long until these days.

People who sense of his divine grace bestow on King Taksin the honorary title of the Great. The government, public officers and all people cooperated to build a monument in front of the city hall of Pattaya City to commemorate his glorious biography, dignity and prestige to appear on future generations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมุ่งมั่นของพระเจ้าตากสินมหาราช

ฉัน คุณพ่อ เรียกพระยาตาก
ฉันสาบานจะอุทิศของฉันจิตใจเพื่อปลดปล่อยเรารักราชอาณาจักร
อิสรภาพของแผ่นดินนี้อย่างจะ faithfully อุทิศแด่พระพุทธเจ้า และเป็นสัญลักษณ์ของ worshiping ของเราคลายพระพุทธศาสนา

ศาสนาจะเก็บรักษาไว้นานเป็นห้าพันปี
Shramanas, Brahmans และแม่ชีสามารถปฏิบัติกิจกรรมทางศาสนาเหล่านั้นต้องการ
สมาธิ Vipassana และสมถะจะชื่นชมอย่างมากในประเทศของเรา และฉันจะทำให้คนทำดังนั้น
ความจงรักภักดีทั้งหมดที่ได้ทำคือการ ถวายบังคมการพระพุทธเจ้า

พระเจ้าตากสินมหาราช (aka กษัตริย์ของธนบุรี) ครั้งแรกชื่อว่า "บาป" (ชื่อจีน: "เมื่อเมื่อบาป") เขาเกิดในวันอาทิตย์ 17 เมษายน 1734 บิดาของเขาได้อพยพจีน Teochew ชื่อไห่ฮ่องกง แม่ หญิงนก-Iang เป็นคนไทย พวกเขาได้แต่งงานในรัชสมัยของกษัตริย์ Boromakot (อาคาสมเด็จพระมหา Thammarachathirat III) เมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินถูกหนุ่ม เขาเป็นบุตรบุญธรรม โดยเจ้าพระยาจักรี เมื่อเขาถูกห้า บาปถูกสอน โดยพระชื่อทองดีที่วัด Kosawat (aka บรรยากาศวัด) เขาเสร็จสิ้นการศึกษาภาษาขอม และภาษาไทยเช่นเดียว กับในพระไตรปิฏก เมื่อเขาอายุ 13 ปี บาปให้บริการบริการของกษัตริย์ Boromakot เป็นเพรอยัล และถูกให้ทำงานกับบุตรของเจ้าพระยาจักรี บาปเรียนจีน การ Annamese และครูที่อินเดีย และสามารถสื่อสารทั้งหมดของสามภาษา fluently

บาปครั้ง 21 ปี เขาได้ออกบวชเป็นพระพุทธที่วัด Kosawawt เขาถูกพระสามปี และกลับจะรวมบริการของพระมหากษัตริย์ ด้วยพระปัญญาและความรู้จาง เขาถูกส่งเสริม และบริการของเขาคือการ ทำงานในกระทรวงมหาดไทยและในกระทรวงของความยุติธรรม

ใน 1758 คิง Boromakot ผ่านไป และเขาได้ประสบความสำเร็จ โดยพระอุทุมพร พระอุทุมพรอยู่ในบัลลังก์ประมาณ 3 เดือน และเขาได้สำเร็จแล้ว โดยพี่ชายของเขา สมเด็จพระ Borommaracha III (aka Ekathat คิง) คิง Ekathat กำหนดบาปเป็นผู้พิพากษาในเหนือต่างจังหวัด บาปที่ทำสำเร็จ และได้เลื่อนขึ้นเป็น "หลวงไทรโยค KraBat" ครั้งแรกเขาถูกกำหนดไว้เพื่อช่วยผู้ว่าการตาก หลังจากผ่านข้าหลวงตาก บาปถูกส่งเสริมให้ ผู้ว่าราชการถัดไปของตากซึ่งชื่อของเขา เขาได้รับ ""พระยาตาก"

ใน 1764 ทหารพม่าโจมตีภาคใต้ของประเทศไทย Mang-มหา-Noratha ทั่วไปของกองทัพพม่าได้ เมืองใต้ตกง่าย กองทหารพม่าเดินไปเพชรบุรี อยุธยาส่งกองกำลังที่นำ โดย Kosatipbordee เจ้าพระยาและพระยาตากช่วยเพชรบุรี กองทัพไทยชนะ กองทัพพม่าไปเส้นทางเส้นขอบ Sinkhon.

ในลตัน ทหารพม่าโจมตีไทยอีกด้วย พระยาตากบันทึกอยุธยาประสบความสำเร็จ และได้เลื่อนขึ้นเป็น ข้าหลวงของ Pet ปางกุ่มที่เรียกว่า "พระยา Vajiraprakarn" ก่อนที่พระยา Vajiraprakarn มีการควบคุมสัตว์เลี้ยงปางกุ่ม มีสงครามใหญ่กับพม่า ดังนั้น พระยา Vajiraprakarn ถูกกำหนดเพื่อป้องกันพระนครศรีอยุธยา ใน 1766 ในระหว่างช่วงสงครามรุนแรง Vajiraprakarn พระยามนุษย์เอง เพราะหลายเหตุผล.
1.Phraya Vajiraprakarn นำกองทหารจากอยุธยาลุ้นค่ายพม่า แต่ไม่สามารถสนับสนุนเขา ด้วยกองทัพอยุธยา ดังนั้น กองทหารพม่าสู้กลับ และลำค่ายง่าย ๆ .
2.During ที่กองทัพเรือสงครามกับพม่า Vajiraprakarn พระยานำกองทหารกับพระยาเพชรบุรี พระยา Vajiraprakarn ถามพระยาเพชรบุรีไม่ให้ต่อสู้กับกองทัพเรือพม่าเนื่องจากพม่ามีกำลัง พระยาเพชรบุรีละเว้นคำเตือนพระยา Vajiraprakarn และนำกองทหารในการต่อสู้กับพม่า เขาถูกฆ่าในการต่อสู้ พระยา Vajiraprakarn ที่ถูกกล่าวออกพระยาเพชรบุรีในอันตราย
3 สามเดือนก่อนที่กองทัพพม่าโจมตีอยุธยา พระยา Vajiraprakarn เห็นอันตรายมาถึง และยิงปืนใหญ่จึงสั่ง พระยาตากถูก sued เนื่องจากเขาสั่งยิงปืนใหญ่ได้รับอนุมัติจากศาลไม่



กับของ เหตุผล พระยา Vajiraprakarn เชื่อว่า ห้องพักของเขาเพื่อป้องกันอยุธยาจะทำความดี และเขายังเชื่อว่า อยุธยาจะถูกรวบรวม โดยพม่า ดังนั้น ในวันเสาร์ตอนเย็นในวัน 4 ของพระจันทร์เต็มดวงในเดือนค่ำสอง (1766) พระยา Vajiraprakarn นำกลุ่มทหารเพื่อหลบหนีจากอยุธยา กลุ่มของทหารมีทหารมากเช่นพระเชียงใหม่เงิน หลวงพรหม Se-นา หลวงพิชัย-ra-ชะอำ (ภายหลังเรียกเป็นพระยาพิชัย Darb-ฮัก), หลวงราช Sa-มุฮา คุณ Apai-puk-ดี และทหารประมาณห้าร้อย พระยา Vajiraprakarn และทหารของเขาทิศตะวันออกเฉียงเหนือผ่านบ้าน Hantra พวกเขาถูกตาม ด้วยกลุ่มขนาดเล็กของกองทัพพม่า กองทัพพระยา Vajiraprakarn ชนะกองทัพคู่แข่งที่บ้านเก่าเมาที่ประมาณเที่ยงคืน ทหารพม่าที่เหลือก็กลับไปอยุธยา พระยา Vajiraprakarn และกองทัพของเขาเดินตามชายหาดในภาคตะวันออกของไทยชักจูงประชาชนให้เข้าร่วมกองทัพของเขา พวกเขาเดินผ่านบ้าน Narerng ในจังหวัดนครนายก Kongjae บ้านในจังหวัด Pracheenburi กองทหารพม่าไม่ทราบเส้นทางก่อนหน้านี้ และได้เตรียมหยุด Vajiraprakarn เจ้าพระยาและกองทัพของเขา กองทัพพระยา Vajiraprakarn กับปัญหาธนบัตรกับพม่าอีก สิบวันหลังจากสุดท้ายรบ.

Vajiraprakarn พระยาหลังจากชนะศึกที่ห้องเจ้าหล่อ เขาและทหารของเขาเดินผ่านบ้านหัวทองหลาง สะพานทอง (จังหวัดชลบุรีในปัจจุบัน); แล้วบ้านพระ Sroi ชลบุรี และบ้านนา เกลือ บางละมุงเมือง หมัน (หรือบางกล่ำตามหัตถเลขาราช), ศีรษะของคนบางละมุงร่วมกับพระยา Vajiraprakarn ในวันอาทิตย์ในวัน 6 ของข้างในสองค่ำเดือน ปีของสุนัข (1756) หมันมีราคาเป้าหมาย Vajiraprakarn เจ้าพระยากับ "ทัพพระยา" (บางคนบอกพัทยา) และค้างคืนก่อนมุ่งหน้าไปบ้านนาจอมเทียน ตุงไก่เตี้ย Sattaheeb กองทหารของพระยา Vajiraprakarn ค่อนคืนก่อนที่จะเดินไปตามชายฝั่งจนถึงตำบลกัมฮิงไทโขงและบ้านน้ำขาวในระยอง อย่างไรก็ตาม เมื่อกองทัพถึงระยอง พระยาระยอง (Boonmueang), ระยอง เจ้าปฏิเสธต้องปฎิบัติตาม ดังนั้นพระยา Vajiraprakarn ตัดสินใจที่จะโจมตี และครอบครองเมือง แล้ว เขากับปัญหาธนบัตรกับกลุ่มของขุนรามหมื่นเพลงที่บ้านประแสใน Chantaboon บ้าน ไร่ และบ้าน เมืองบางกล่ำ และ เขา ครั้ง ชนะสงคราม หลังจากนั้น เขาวางแผนจับจันทบุรีเนื่องจากจันทบุรีเป็นเมืองใหญ่ที่ห้องที่จะใช้เป็นฐาน โดยวิธี เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในระยอง เจ้าเมืองปฏิเสธที่จะฟัง เพื่อให้ได้ชัยชนะ พระยาตาก (พระยา Vajiraprakarn) ใช้เป็นจิตวิทยาเชิงกลยุทธ์ โดยการบอกทหารของเขาโยนออกไปทั้งหมดยังคงอาหารและเครื่องครัว แล้ว เขากล่าว

"เราจะไปโจมตีจันทบุรีคืนนี้ และอาหารทั้งหมดที่เรามีเหลือเพียงโยนมันทิ้ง และทำลายทั้งหมดของอุปกรณ์ที่เรามี เป็นเราจะไปรับประทานอาหารเช้ากันที่จันทบุรี มิฉะนั้นเราจะต้องตาย "

คืนนั้น เขาสั่งทหารเขาแอบเข้าไปในสถานที่เป็นไปตามแผน และอยู่เบื้องหลังรอสัญญาณ ที่ 3 นาฬิกา o ตากขี่ช้างชื่อพังกีรี ยิงปืนเป็นสัญญาณทหารแนบเมืองพร้อมกัน เขาทำลายประตูเมืองกับช้างของเขา และยึดเมืองสำเร็จ

ในปีพ.ศ. 2310 อยุธยาถูกหันหน้าระเบิดเต็มรูปแบบของพม่าล้อมไว้ หลังจากถูกล้อมรอบ 1 ปี 2 เดือน อยุธยาได้พ่ายแพ้ในรัชสมัยของกษัตริย์ Ekathat กษัตริย์สุดท้ายของอยุธยา

หลังจาก sacking ของอยุธยา ประเทศได้ตกลงกัน ตัวเองอิสระที่ไม้หลายประกาศ: กลุ่มทั่วไปกี้ พระยาพิษณุโลกกลุ่ม กลุ่มพระเจ้าฝาง goup Srithammarach เจ้าพระยานคร และกลุ่มเจ้า Pimai พระยา Vajiraprakrn ได้เตรียมทัพ 3 เดือนก่อนล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยา และสำเร็จยึดธนบุรี เขาดำเนินการผู้ว่าราชการ ในทอง ไทยที่พม่าได้วางไว้ ภายหลังเขาเปิดตัวโจมตีค่ายพม่าหลักที่ Phosamton ทำให้เกิดการตายของกี้ทั่วไปอย่างกล้าหาญ พม่าพ่ายแพ้ และขับไล่ออกจากอยุธยาในปีพ.ศ. 2310 ภายใน 7 เดือนของการทำลายของอยุธยา

ตาก (พระยา Vajiraprakarn) เดินกลับไปที่ธนบุรี และก่อตั้งเป็นเมืองหลวงใหม่ของเขา บน 28 ธันวาคม 1768 เขามงกุฎพระเจ้ากรุงสยาม และสมมติชื่ออย่างเป็นทางการของ Boromraja IV แต่เขาถูกเรียกว่าพระเจ้าตากสิน โดยประชาชน เขาในภายหลังได้ออกขยี้คู่แข่งของเขา เขาใช้เวลา 3 ปีเรียกอาณาเขต: ตั้งแต่ 2311 BC-2313 BC

พระเจ้าตากสินมหาราชได้ปกครองประเทศ 15 ปี เขาตายที่อายุ 48 บนวันเสาร์ 6 เมษายน 1782 เขาเป็นกษัตริย์มีความสามารถที่เรียกคืนเอกราชของชาติที่ล่าสุด มีความยาวจนถึงวันนี้

คนที่ของพระคุณพระเจ้าประทานแก่ในสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชชื่อกิตติมศักดิ์ รัฐบาล เจ้าหน้าที่สาธารณะและทุกคนร่วมมือในการสร้างอนุสาวรีย์ที่หน้าศาลาว่าการเมืองพัทยาเพื่อระลึกถึงเกียรติประวัติของเขา เกียรติศักดิ์ และศักดิ์ศรีให้ปรากฏในรุ่นที่ในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่การวินิจฉัยของสมเด็จพระเจ้าตากสินที่ ดีเยี่ยม

i ,พ่อของคุณ,น.เรียกว่าพระยาตาก.
ผมสาบานกับอุทิศหัวใจของฉันและจิตวิญญาณในการปล่อยให้เป็นอิสระของเราเป็นที่รักราชอาณาจักร.
จะมีอิสระของโรงแรมแห่งนี้ให้เป็นเกียรติที่จะขอแสดงความนับถือให้บริการพระและเป็นสัญลักษณ์ของ worshiping ของเราบริสุทธิ์พุทธศาสนา.

ศาสนาจะได้รับการเก็บรักษาเป็นอย่างดีตราบใดที่ห้าพันปี.
shramanas ,ชัยมงคลคาถาพราหมณ์,แม่ชีและจะสามารถฝึกกิจกรรมทางศาสนาของพวกเขาและพวกเขาต้องการ.
ทำสมาธิ,เช่น samatha และวิปัสสนา,เป็นอย่างมากท่านเพลิดเพลินไปกับในประเทศของเราและผมจะช่วยกระตุ้นให้ประชาชนในการดำเนินการดังกล่าว.
ทั้งหมดอุทิศตัวผมจะทำให้เป็นการแสดงความเคารพในพระ.

สมเด็จพระเจ้าตากสินที่ดีเยี่ยม(หรือเรียกว่ากษัตริย์ของธนบุรี)เป็นครั้งแรกชื่อว่า"บาป"(จีนชื่อ" sern sern บาป") เขาเกิดมาบนวันอาทิตย์ที่ 17 เดือนเมษายนค.ศ. 1734พ่อของเขาเป็นอาหาร Teochew และอาหารจีนที่ได้รับการตั้งชื่อว่าสถานเอกอัครราชทูตไทยณกรุงโตเกียว hai-hong แม่ของเขาเลดี้ nok-iang เป็นไทย ทั้งคู่แต่งงานกันในระหว่างรัชสมัยของกษัตริย์ boromakot (หรือเรียกว่าสมเด็จพระมหา thammarachathirat III ) เมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินเป็นหนุ่มเขาเป็นลูกบุญธรรมโดยเจ้าพระยาจักรี เมื่อเขาเป็นห้าเครื่องบูชาไถ่บาปก็สอนโดยพระที่ได้รับการตั้งชื่อว่า thong-dee ที่วัด kosawat (หรือเรียกว่าวัด klung )เขาเสร็จสมบูรณ์การศึกษา ภาษา สร้างคอมและ ภาษา ไทยและปริยัติธรรม เมื่อเขาเป็น 13 ปีไถ่บาปจัดให้บริการให้บริการของกษัตริย์ boromakot เป็นหน้าและเขาถูกมอบหมายให้ไปทำงานกับบุตรชายของเจ้าพระยาจักรี เครื่องบูชาไถ่บาปเรียนกับจีนที่ชาวญวนและอาหารอินเดียและครูที่สามารถติดต่อสื่อสารอย่างคล่องแคล่วในสาม ภาษา ทั้งหมด.

เมื่อเครื่องบูชาไถ่บาปเป็น 21 ปีเขาบวชเป็น พระภิกษุ ที่วัด kosawawt เขาเป็นพระที่เป็นเวลาสามปีและเขาก็กลับมาเข้าร่วมบริการของกษัตริย์ ด้วยความฉลาดและความรู้ที่ทรงกลมที่เขาได้รับการส่งเสริมการลงทุนและการบริการของเขาก็คือการทำงานในกระทรวงของ ภายใน ห้องโดยสารและของกระทรวงยุติธรรม.

ใน 1758 กษัตริย์ boromakot ผ่านไปและเขาก็ทำได้สำเร็จโดยอุทุมพรกษัตริย์อุทุมพรอยู่ในที่นั่งประมาณ 3 เดือนและเขาก็ทำได้สำเร็จโดยน้องชายของเขาพระบาทสมเด็จ borommaracha III (หรือเรียกว่ากษัตริย์ ekathat ) กษัตริย์ ekathat กำหนดให้เครื่องบูชาไถ่บาปให้เป็นตุลาการฯและต่างจังหวัดในตอนเหนือ เครื่องบูชาไถ่บาปเป็นความสำเร็จที่ทำงานและได้รับการส่งเสริมให้เป็น"หลวงไทรโยค krabat " เขาถูกมอบหมายให้ไปช่วยให้ผู้ว่าการจังหวัดตากเป็นครั้งแรก หลังจากผู้ว่าการจังหวัดตากอยู่ห่างออกไปในระยะทางเดินผ่านไปเครื่องบูชาไถ่บาปได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นผู้ว่าถัดไปที่จังหวัดตากซึ่งได้รับเขาชื่อของเขา""พระยาตาก"..

ใน 1764 กองกำลังของพม่าถูกโจมตีพื้นที่ ภาค ใต้ของประเทศไทย mang-maha - noratha ได้โดยทั่วไปของกองทัพพม่า เมืองต่างๆทางตอนใต้ที่ลดลงได้อย่างง่ายดาย กองทัพพม่าได้พากันเดินไปยังจ.เพชรบุรี จังหวัดพระนครศรีอยุธยาส่งทหารนำโดยพระยา kosatipbordee และพระยาตากจ.เพชรบุรีเพื่อช่วยเหลือ กองทัพไทยได้รับรางวัลทหารพม่ากลับไปเพื่อไปยังเส้นทางชายแดน sinkhon .

ในปี 1765 กองกำลังของพม่าถูกโจมตีประเทศไทยอีกครั้ง พระยาตากอยุธยาเรียบร้อยแล้วบันทึกไว้และได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นผู้ว่าการกุ่มปางสัตว์เลี้ยงเรียกว่า"พระยา vajiraprakarn " ก่อนพระยา vajiraprakarn ต้องมีผลบังคับใช้ปางกุ่มสัตว์เลี้ยงมีสงครามขนาดใหญ่ที่มีต่อพม่า ดังนั้นพระยา vajiraprakarn ถูกมอบหมายให้เพื่อปกป้องอยุธยา ใน 1766ในช่วงที่มีสงครามรุนแรงพระยา vajiraprakarn ก็หดหู่เพราะด้วยเหตุผลหลายประการ.
1 .พระยา vajiraprakarn ไฟ LED ของกองทัพที่ออกมาจากอยุธยาชนะอยุธยาค่ายพม่าแต่ไม่ให้การสนับสนุนเขาด้วยกองทัพ ดังนั้นทหารพม่าต่อสู้และ repossessed ค่ายได้อย่างง่ายดาย.
2 .ในช่วงที่เกิดสงครามกองทัพเรือที่ต่อสู้กับกองทัพพม่าพระยา vajiraprakarn ทหารที่พร้อมด้วยพระยา petburiพระยา vajiraprakarn ถามพระยา petburi ไม่ได้เพื่อต่อสู้กับพม่าที่กองทัพเรือเพราะพม่ามีความแข็งแรง พระยา petburi ไม่สนใจคำเตือนของพระยา vajiraprakarn และไฟ LED ของกองทัพที่จะต่อสู้กับพม่า เขาถูกฆ่าตายในสงคราม พระยา vajiraprakarn ก็ถูกกล่าวหาว่าปล่อยให้พระยา petburi อยู่ในอันตราย.
3 สามเดือนก่อนกองกำลังของพม่าที่ถูกโจมตีกรุงศรีอยุธยาพระยา vajiraprakarn เห็นอันตรายที่จะมาถึงและดังนั้นจึงสั่งให้ยิงปืนใหญ่ เป็นพระยาตากได้ฟ้องร้องเนื่องจากการสั่งซื้อของเขายิงปืนใหญ่ไม่ได้รับอนุมัติจากศาลได้.



พร้อมด้วยข้อมูลข้างต้นทั้งหมดนี้ด้วยเหตุผลที่พระยา vajiraprakarn เชื่อว่าการเข้าพักของท่านในการปกป้องอยุธยาจะไม่ดีและเขายังเชื่อว่าจะมีอยุธยาได้รับการบอกเล่าจากพม่า ดังนั้นในช่วงเย็นวันเสาร์ในวันที่ 4 ของเดือนอย่างเต็มที่ในเดือนยี่ที่สอง( 1766 )พระยา vajiraprakarn นำกลุ่มของทหารเพื่อหนีไปจากกรุงศรีอยุธยา กลุ่มของทหารรวมถึงทหารที่ดีเยี่ยมเช่นพระ chiang-ngern หลวงงานพรอม Se - นาหลวงยพิ - กงหรา - ชะอำ(ใน ภายหลัง ซึ่งรู้จักกันในชื่อจากฝีมือ darb-huk )การรับเรื่องร้องเรียนสระหลวง - NE - HA ขุน apai - รหัส PUK - ดีและประมาณห้าร้อยทหารพระยา vajiraprakarn และทหารของเขาหัวด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือผ่านบ้าน hantra พวกเขาเป็นตามด้วยกลุ่มขนาดเล็กของทหารพม่า กองทัพของพระยา vajiraprakarn เอาชนะคู่ต่อสู้ที่กองทัพที่บ้านเก่า - เหมาเวลาประมาณเที่ยงคืน ทหารพม่าที่เหลือก็กลับไปอยุธยาพระยา vajiraprakarn และกองทัพของเขาเดินไปตามชายหาดต่างๆที่อยู่ในพื้นที่ ภาค ตะวันออกของประเทศไทยในการชักจูงให้ผู้คนในท้องถิ่นเพื่อเข้าร่วมกองทัพของเขา พวกเขาเดินผ่านบ้าน narerng ในนคร na-yok จังหวัดและบ้าน kongjae ีมาในจังหวัด ทหารพม่าที่ได้รับแจ้งจากเส้นทางที่ก่อนหน้านี้และได้เตรียมไว้เพื่อหยุดพระยา vajiraprakarn และกองทัพของเขาอยู่แล้วกองทัพของพระยา vajiraprakarn ต่อสู้กับพม่าได้อีกครั้ง 10 วันหลังจากการต่อสู้ที่ผ่านมา.

หลังจากพระยา vajiraprakarn ได้รับรางวัลการต่อสู้ที่ปากอ่าวไทรทองหล่อเขาและทหารของเขาเดินผ่านบ้านหัวทองหลางสะพานทอง(จังหวัดชลบุรีในปัจจุบัน)จากนั้นบ้านพระ sroi เมืองชลบุรีและบ้าน na-klua บางเมือง La - มุง กลม(หรือกล่ำตามพระราชวินิจฉัยของกษัตริย์ราชวงศ์)หัวโกนที่บางคนใน La - มุงร่วมกับพระยา vajiraprakarn ในวันอาทิตย์ที่ 6 ของวันจันทร์แรมที่สองเดือนยี่ปีของสุนัข( 1756 )กลมได้นำไปสู่แม่น้ำเจ้าพระยา vajiraprakarn "ทับม่อนพระยาแช่"(บางคนพูดว่าพัทยา)และอยู่พักค้างคืนก่อนมุ่งหน้าเพื่อไปยังบ้านนาบีชเทียน"แก่งไก่เตี้ย, sattaheeb .กองทัพของพระยา vajiraprakarn อยู่ในนั้นสำหรับในยามค่ำคืนก่อนเดินไปตามแนวชายฝั่งที่จนกว่าจะถึงคง,บ้านน้ำเก่าและตำบลในจังหวัดระยอง อย่างไรก็ตามเมื่อทหารมาถึงจังหวัดระยองพระยาจังหวัดระยอง( boonmueang )ผู้ปกครองของจังหวัดระยองไม่ยอมปฏิบัติตาม ดังนั้นพระยา vajiraprakarn มีมติให้การโจมตีและเมื่ออยู่ในบริเวณเมือง แล้วเขาต่อสู้กับกลุ่มของขุน RAM หมื่นเพลงในบ้าน prasae ในจันทบุรี บ้านไร่และบ้านกล่ำเมืองอีกครั้งและเขาได้รับรางวัลการต่อสู้ หลังจากที่เขาวางแผนว่าจะถ่าย ภาพ จันทบุรีนับตั้งแต่จังหวัดจันทบุรีเป็นเมืองขนาดใหญ่ที่ห้องสวีทที่จะใช้เป็นฐาน โดยวิธีที่ดีเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในจังหวัดระยองเป็นผู้ปกครองของเมืองที่ไม่ยอมปฏิบัติตาม ในการสั่งซื้อจะได้รับชัยชนะพระยาตาก(พระยา vajiraprakarn )ที่ใช้ในเชิงจิตวิทยาเชิงกลยุทธ์โดยบอกให้ทหารของเขาในการทิ้งยังคงอยู่และอาหารทั้งหมด และแล้วเขา กล่าว

"เราก็จะโจมตีจันทบุรีในคืนนี้และอาหารทั้งหมดที่เรามีด้านซ้ายอยู่เพียงระยะทางที่ไม่ไกลนักและอยู่ห่างออกไปในระยะทางที่ทำลาย ภาชนะ ที่เรามีทั้งหมด ในขณะที่เรากำลังจะมีทานอาหารเช้ากันที่จังหวัดจันทบุรีไม่เช่นนั้นเราจะไม่"

มากในยามค่ำคืนที่เขาสั่งให้ทหารของเขาจะแอบเข้าไปในสถานที่ที่มีการวางแผนและรอไปอย่างเงียบๆสำหรับสัญญาณ ที่ 3 'นาฬิกา O พระยาตากขี่ม้าขี่ช้างที่มีชื่อ pang-kee - โรงแรม Ree การถ่าย ภาพ เป็นสัญญาณที่ทหารให้เข้าเมืองได้พร้อมกัน เขาถูกทำลายประตูเมืองที่พร้อมด้วยช้างของเขาและยึดเมืองนี้ให้เสร็จสมบูรณ์.

ใน 1767 พระนครศรีอยุธยาก็หันหน้าเข้าหากำลังทำการอย่างเต็มที่ในการล้อมพม่าหลังจากที่มีการโอบล้อมไป 1 ปี 2 เดือนและอยุธยาได้ถูกทำให้พ่ายแพ้ในรัชกาลของ ekathat กษัตริย์ที่ผ่านมาของอยุธยา.

หลังจากในอยุธยาประเทศที่แยกออกมา ผู้ปกครองจำนวนมากก็ประกาศตัวเป็นอิสระของกลุ่มทั่วไปสุกี้กลุ่มของพระยาพิษณุโลกของกลุ่ม phrachao ฝาง goup ของเจ้าพระยานคร srithammarach และกลุ่มของเจ้าพิมายพระยา vajiraprakrn ได้เตรียมไว้กองทัพของเขาสำหรับ 3 เดือนก่อนล่องเรือเจ้าพระยาและได้สำเร็จคว้าธนบุรี เขาถูกประหารชีวิตผู้ว่าไทยทอง - ผู้ที่พม่าได้วางไว้ ต่อมา ภายหลัง เขาเริ่มกล้าแสดงออกการโจมตีค่ายพม่าหลักที่ phosamton ทำให้การตายของสุกี้ทั่วไปชาวพม่าที่เป็นพ่ายแพ้และถูกขับไล่ออกจากกรุงศรีอยุธยาใน 1767 ภายใน 7 เดือนของการทำลายของอยุธยา.

พระยาตาก(พระยา vajiraprakarn )พากันเดินกลับไปเพื่อไปยังธนบุรีและจัดตั้งขึ้นเป็นเมืองหลวงใหม่ของเขา บนวันที่ 28 ธันวาคม 1768 เขาเป็นกษัตริย์ของไทยและชื่ออย่างเป็นทางการของ boromraja , iv ,แต่เขาเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า"สมเด็จพระบรมราชาของประชาชน ต่อมา ภายหลัง เขาตั้งค่าออกมาในการบดคู่แข่งของเขาเขาได้ใช้เวลา 3 ปีในการกู้คืนดินแดนมาตั้งแต่ .2311 BC - .2313 BC

สมเด็จพระเจ้าตากสินที่ดีเยี่ยมได้ปกครองประเทศเป็นเวลาอีก 15 ปี เขาเสียชีวิตที่อายุ 48 วันเสาร์ 6 เมษายน 1782 พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีพรสวรรค์คนหนึ่งที่เรียกคืนความเป็นอิสระของความเป็นชาติที่ผ่านมานานจนวันนี้"

คนที่ให้ความรู้สึกของพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ในสมเด็จพระเจ้าตากสินชื่อกิตติมศักดิ์ของที่ดีเยี่ยม รัฐบาลเจ้าหน้าที่รัฐและประชาชนทั้งหมดให้ความร่วมมือในการสร้างอนุสรณ์สถานที่อยู่ทางด้านหน้าของศาลากลางเมืองที่ของเมืองพัทยาเพื่อเป็นที่ระลึกและชื่อเสียงของเขามีชื่อเสียงศักดิ์ศรีความเป็นประวัติให้ปรากฏบนคนรุ่นต่อไปในอนาคต.