We can see the interior of a club,

We can see the interior of a club, illuminated by artificial lights.
In the middle of the room there are two dancers: they are the leading figures but they're not on the first ground. They're also characterised by many features, it's like the artist wanted to make us know their identities.
In fact, the two dancers were well known in the Parisian night-life: the woman is Louise Weber, also known with her stage name La Gouloue (the glutton), often portraited by Toulouse-Lautrec and reported to be the inventor of an early form of Cancan; the man his her friend and partner, the dancer Jacques Renaudin or Valentin le disossé, who was so agile that he seemed boneless.

There's a huge sense of movement: the woman's red stockings show off her legs, the figures are defined by curves and nervous lines.
Beside the dance's dynamism, there's also a strong feeling of melancholia that's shown by the soft, cold lighting that distort the figures.

This particular green-ish colouring effect was typical of advertisements.
In fact, Toulouse-Lautrec was a skilful affiches drawer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราจะเห็นการตกแต่งภายในของสโมสรที่สว่างไสวไปด้วยแสงไฟเทียม.
ในช่วงกลางของห้องพักที่มีสองนักเต้น: พวกเขาเป็นผู้นำ แต่พวกเขาไม่ได้อยู่บนพื้นดินเป็นครั้งแรก พวกเขากำลังยังโดดเด่นด้วยคุณสมบัติหลาย ๆ มันก็เหมือนศิลปินต้องการที่จะทำให้เราทราบตัวตนของพวกเขา.
ในความเป็นจริงทั้งสองนักเต้นที่เป็นที่รู้จักกันดีในยามค่ำคืนของกรุงปารีส: ผู้หญิงที่เป็นหลุยส์เวเบอร์ยังเป็นที่รู้จักที่มีชื่อบนเวทีของเธอลา Gouloue (ตะกละ) มัก portraited โดย Toulouse-Lautrec และรายงานว่าเป็นนักประดิษฐ์ของรูปแบบแรกของ Cancan นั้น ชายคนนั้นเพื่อนของเธอและคู่เต้นฌา Renaudin หรือ Valentin le disosséซึ่งเป็นเพื่อให้คล่องตัวดูเหมือนว่าเขาไม่มีกระดูก. มีความรู้สึกอย่างมากของการเคลื่อนไหวที่: ผู้หญิงถุงน่องสีแดงอวดขาของเธอตัวเลขจะถูกกำหนดโดยเส้นโค้งและประสาท สาย. ข้างชีวิตชีวาเต้นรำของนอกจากนี้ยังมีความรู้สึกที่ดีของใจลอยที่แสดงโดยอ่อนแสงเย็นที่บิดเบือนตัวเลข. ผลกระทบนี้สีโดยเฉพาะสีเขียวค่อนข้างเป็นปกติของการโฆษณา. ในความเป็นจริง Toulouse-Lautrec เป็นลิ้นชัก Affiches ฝีมือ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราสามารถเห็นภายในของคลับ สว่างไสวด้วยแสงไฟประดิษฐ์
ตรงกลางของห้องมีสองนักเต้น : พวกเขาเป็นบุคคล แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในพื้นดินก่อน พวกเขายังเป็นลักษณะโดยคุณสมบัติมากมาย มันเป็นเหมือนศิลปินที่อยากให้เรารู้จักตัวตนของพวกเขา .
ในความเป็นจริง สองนักเต้น เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในชีวิตกลางคืนปารีส : ผู้หญิงคือ หลุยส์ เวเบอร์หรือที่รู้จักกัน เธอชื่อ ลาเวที gouloue ( ตะกละ ) มักจะ portraited Toulouse Lautrec และรายงานโดยเป็นนักประดิษฐ์ของรูปแบบแรกของให้ หุ้นส่วนของเขาเธอและเพื่อนชาย นักเต้น ฌาคส์ renaudin หรือวาเลนติน เลอ disoss é ใครดีจริง เขาดูเหมือนไม่มีกระดูก

มีความรู้สึก มากของการเคลื่อนไหว : ผู้หญิงถุงน่องสีแดงแสดงปิดขาของเธอตัวเลขที่ถูกกำหนดโดยเส้นโค้งและเส้น ประสาท
ข้างเต้น พลวัต ยังมีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของซึมเศร้าที่แสดงโดยนุ่มเย็น แสงสว่างที่บิดเบือนตัวเลข

นี้โดยเฉพาะสีเขียวผลให้สีดาทั่วไปของการโฆษณา
ในความเป็นจริง Toulouse Lautrec เป็นลิ้นชัก affiches ฝีมือ