When you think of monsters you thin

When you think of monsters you think of forests.

I don’t know who started this, but it is apparently a part of the mistaken common sense of this world.

By the way, we also thought the same when we first came to the world. A bit away from the highway were the grasslands and even further were the dark forests.

There, the encounter rate would be higher, was what one of our game expert comrade had said.

But that’s not actually true.

Sure, there are definitely monsters in the forest. But in actuality, those grasslands and plains were actually more troublesome.

Especially, those goblins that the woman with the honey coloured hair was looking for.

Those guys come in swarms. They would definitely not act alone. The least would be in a group of three but at times they also move in groups of 10 as well.

If it was a cave, they could be dealt with without getting yourself surrounded by them.

But in a plain grassland, they’ll surround you with numbers and attack from your blind spot.

Is that woman aware of such things?

[Your personality is still the same.]

“Really…..even though it won’t do me anything good.”

Since I couldn’t refute it, I agreed.

Just how many times have I worked like this for free.

Even though I have money problems, I still do things that won’t earn me anything.

Also its pretty difficult when everyone around you puts faith in you.

No matter what anyone says, defeating monsters is the most rewarding job of an adventurer.

An adventurer who doesn’t fight will be looked at with a suitable gaze.

Especially me, who doesn’t take any other quest than herb gathering which is free of danger.

But that’s because I can live with just that.

I won’t come under any danger.

Otherwise, I won’t be able to stay alive. Especially me, who was the weakest among the 13.

[Haah]

Don’t sigh, I’ll also become sad.

A rescue fairy had not come nor was I requested by anyone.

So, there will be no reward. It’ll be just work for me.

I understand if you want to sigh. I understand but please forgive me.

Isn’t saving a person a beautiful thing? I wish I could get a reward for that as well though.

If I can save that beautiful woman, I think I’ll ask her about it.

It’s not like I’m a saint. And I can’t live on just air either.

I need money to keep living. To eat, to rent a room at an inn, and also to get some equipment, I need money.

…….seriously, we really worked completely for free when we were heroes.

Everything might have been for the sake of the people but it was never for our own self.

It’s really a truth I can cry to.

[O.Renji, near your feet.]

That’s unusual. The cursed medal Ermenhilde raised a voice with excitement.

Just as that voice had said, as I looked near my feet, I saw a copper coin.

In this world, the value system was copper coin -> gold coin -> silver coin, in that order.

Normally you’d think that gold should have more value but gold could not be enchanted with magic and it was heavier on top of it.

Well silver was also heavy but it could be enchanted with magic and was also useful against ghosts and undeads making them lose regenerating power, or turning them to ash.

Due to that, in this world, different from the usual fantasy world, the value of silver and gold had been reversed.

This made me think that the Gold Armours shown in Fantasies must have been so heavy.

I want to try wearing that once. Though I think I won’t be able to even move after that.

Well anyway, leaving that aside, I picked up the copper coin from the ground.

“Good job.”

[With this you can buy two pieces of bread.]

For the time being, my problem for today’s dinner has been solved.

By the way, one piece of copper coin can buy two pieces of bread or one piece of jerky.

To have lunch at a slightly stylish restaurant, you’ll need about 20 copper coins.

Fufun, while humming, I walked through the plains with light steps.

You really should always help people. Yup.

[…..Ah, I feel like crying a bit.]

“Can you even cry with a body like that?”

[Shut up………this poor lifestyle, it’s piercing into the core of my body.”

Looks like, it is feeling down.

Probably, due to overly huge pride, it was unable to bear the fact that it actually became happy from finding small change on the road.

It happens sometimes so I should just leave it be.

Even after feeling down so much, if it actually felt happy from finding small change, there is already no room for saving.

Also, there’s the fact that Ermenhilde found it faster than me, so it really can’t be helped.

As I walked while flipping the copper coin with my thumb, I heard the faint sound of swords clashing.

“As expected……”

I gave a sigh.

Why do young ones always do reckless things.

As I moved my gaze, I couldn’t see the woman. In my sight was a 3m big rock that had been marked by the village.

I had thought that she’d move towards the places that stood out, and it seems I was right.

Probably, the woman is currently on the other side of the rock.

To make sure that I’m not too late, I trotted closer towards the rock and decided to peek and see the situation.

The first thing that came into my sight was the woman with honey coloured hair that I had just met earlier.

Some parts of her clothes had been torn, but at least she still looks fine. I breathed a sigh in relief.

And facing her was a monster at the same height of an elementary schooler, with ashen skin; it was Goblins.

In its hand were long swords, battleaxes and hammers that must have been stolen from an adventurer.

It had a big and tall nose compared to its face and its ears were large as well. If one were to put the two ears together it might be big enough as its face, I think.

Goblins looked like proud creatures to me.

Though it is only my personal judgement gained from the many times I had to fight them.

Those Goblins swung their weapons lightly and were slowly driving the woman to a corner.

[fumu. So she was still alive.]

“Oh, you’re back to normal?”

[Shut up. I’ll kill you.]

“yeah, yeah.”

While ignoring its threats and jeers, I observed the woman as she fought the numerous Goblins.

Not much time must have passed since the start of battle.

Back then she didn’t have a weapon but right now she had pretty good looking short sword.

She must have gone to the weapon shop after parting from me and then gone off to hunting.

Probably, it’s been around 10mins or so.

But still, the woman was breathing heavily and was holding the light short sword with both of her hands.

There were 5 goblins and each of them seemed pretty composed.

After all they are superior in both skill and numbers.

If they attacked while surrounding someone, even a intermediate level adventurer could face defeat.

They could instantly take care of a newbie adventurer. But without being to forceful, they’re waiting for their enemy to weaken and stop moving.

That’s the most troublesome part of monsters. They had the intelligence to make sure they have the advantage in a fight.

This time, they were using their difference in numbers to weaken their enemy.

Because this an open grassland, if they surround the enemy, they could attack from blind spots and even if the enemy were to block it, he’ll still exhaust lot of concentration and stamina quickly.

When inside a cave, there are times when they even lay down traps as well. Ambushes or pitfalls, etc. that’s how intelligent they are.

Especially humanoid monsters are strikingly so.

[She doesn’t look like she’ll hold much longer.]

“I know.”

In my sight, the woman keeps on getting cornered.

The only reason they haven’t killed her yet is because they’re playing with her.

When your prey is just one and an amateur at that, it’s not weird for them to have sadistic tendencies.

Well thanks to that I was able to make it in time though.

I know that it’s already a miracle for her to have held out against 5 goblins for 10 whole mins.

While thinking that, I brought out the medal from my pocket and gripped it in my left hand.

“Lend me your strength, Ermenhilde.”

[Roger that, my master.]

The jeering atmosphere till now completely disappeared.

While fighting, it is always serious. The opponents are just small fry but there’s a difference between composure and carelessness.

I know that human lives can disappear easily just because of slight carelessness.

In my left hand, warmth started appearing. The magical energy of the source of my cheat ability, Ermenhilde, took form.

One knife. Five Daggers.

There are no decorations. It’s a boorish weapon with stress on utility.

Confirming the weapons, I put the medal back inside my pocket.

Holding the knife in my left hand, I fixed the daggers on my belt.

“Really, as long as I have you, I don’t really need to buy any weapons.”

[Don’t mistake their use, definitely.]

“I know.”

I’m a [God Slayer] and you’re the [God Slaying Weapon].

I won’t forget that in my whole life.

As I said that, I jumped out from the shadow of the rock and threw a dagger.

Without even being able to perceive me, the dagger pierced through its head and the goblin died. Red blood stained the grasslands.

Taking out another dagger, I once again threw it. I bring down another one. That makes 2 down.

After that they finally become aware of the intruder that is me and put up their guards.

I threw another dagger but it was struck down by the long sword.

I wanted to finish them off with just daggers but…….I guess that’s that.

The world isn’t such an easy place.

“Ah.”

I ignored the woman as she raised a sound in relief.

3 remain. I’m at a disadvantage if we consider just the numbers.

I have confidence in my superior ability, but if I get surrounded, I could only lose then.

Changing the knife to my right hand, I held a dagger in my left.

Two sword style. But, unfortunately I’m a right hander.

“Shaa!!”

I stopped the long sword’s attack with my dagger.

With having the a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคุณคิดของ คุณคิดว่า ของป่าไม่ทราบที่เริ่มต้นนี้ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกทั่วไปเข้าใจผิดว่าโลกนี้โดยวิธีการ เรายังคิดว่า เหมือนกันก่อนมาสู่โลก บิตจากทางหลวงถูก grasslands และยิ่ง มีป่ามืดอัตราพบจะมีสูง เป็นสิ่งหนึ่งในเกมของเราเชี่ยวชาญ comrade ได้กล่าวว่าแต่ที่ไม่จริงจริงแน่ใจ แน่นอนมีมอนสเตอร์ในป่า แต่ใน actuality, grasslands และที่ราบที่มีลำบากจริงเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะ เหล่าผีมังกรที่ผู้หญิงผมสีฮันนี่ถูกมองหาคนเหล่านั้นมาใน swarms พวกเขาจะแน่นอนไม่ทำคนเดียว น้อยที่สุดจะอยู่ในกลุ่มของสาม แต่ครั้งจะย้ายในกลุ่มของ 10 เช่นถ้ามี พวกเขาสามารถติดต่อกับโดยไม่ได้รับตัวเองที่ล้อมรอบพวกเขาแต่ในกราสแลนด์เป็นธรรมดา พวกเขาจะล้อมรอบคุณ มีหมายเลขและโจมตีจากจุดบอดของคุณเป็นผู้หญิงที่ตระหนักถึงสิ่งต่าง ๆ หรือไม่[บุคลิกภาพของคุณจะยังคงเหมือนกัน]"จริง ๆ...ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีอะไรฉันดี"เนื่องจากผมไม่โต้มัน ฉันตกลงเพียงกี่ครั้งฉันทำงานนี้สำหรับฟรีแม้ปัญหาการเงิน ฉันยังคงทำสิ่งที่ไม่ได้รับฉันอะไรนอกจากนี้ความสวยยากเมื่อทุกคนรอบ ๆ ตัวคุณทำให้ศรัทธาในตัวคุณไม่ว่าอะไรที่ใครว่า เอาชนะมอนสเตอร์เป็นงานที่คุ้มค่าที่สุดของนักผจญภัยนักผจญภัยที่ไม่สู้จะค้นหาที่ มีสายตาที่เหมาะสมโดยเฉพาะฉัน ที่ไม่ทำเควสอื่น ๆ กว่าสมุนไพรที่รวบรวมซึ่งไม่อันตรายแต่เนื่องจากฉันสามารถอยู่กับที่เพียงฉันจะไม่มาภายใต้อันตรายใด ๆมิฉะนั้น ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะฉัน ที่กำจัดจุดหมู่ 13[Haah]ไม่ถอนใจ ฉันจะกลายเป็นเศร้าไม่ได้มาเป็นนางฟ้ากู้ภัย หรือฉันร้อง โดยทุกคนดังนั้น จะมีผลตอบแทนไม่ มันจะทำให้ฉันเข้าใจว่า คุณต้องการถอนหายใจ เข้าใจ แต่โปรดยกโทษให้ฉันไม่บันทึกคนเป็นสิ่งสวยงาม ต้องสามารถได้รับรางวัลที่ดีแม้ว่าถ้าสามารถบันทึกที่ทราม ฉันคิดว่า ฉันจะถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่เหมือนฉันเซนต์ได้ และฉันไม่สามารถอยู่ในอากาศเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งต้องการเงินเพื่อรักษาชีวิต กิน ให้เช่าห้องพักที่อินน์ และยังได้รับอุปกรณ์บางอย่าง ฉันต้องจ่าย...อย่างจริงจัง เราทำงานจริง ๆ อย่างสมบูรณ์สำหรับเมื่อฟรีเรามีวีรบุรุษทุกอย่างอาจมีเพื่อคน แต่ก็ไม่มีในตัวของเราเองเป็นความจริงที่ฉันสามารถร้องให้[O.Renji ใกล้เท้าของคุณ]ที่เป็นปกติ เหรียญสาป Ermenhilde ยกเสียง ด้วยความตื่นเต้นเหมือนเสียงนั้นได้กล่าวว่า เป็นช็อปปิ้งใกล้เท้าของฉัน ฉันเห็นเหรียญทองแดงในโลกนี้ ระบบค่าคือทองแดงทอง -> เหรียญเหรียญ -> เหรียญเงิน ลำดับนั้นโดยปกติคุณจะคิดว่า ทองควรมีค่ามากกว่า แต่ไม่ได้ทำทองกับเมจิก และก็หนักอยู่ด้านบนยังถูกเงินดีหนัก แต่ก็อาจจะหลงกับมายากล และยังเป็นประโยชน์กับผีและ undeads ทำให้สูญเสียพลังงานที่สร้างใหม่ หรือเปลี่ยนให้ไปเถ้าจากนั้น ในโลก แตกต่างจากโลกแฟนตาซีปกติ ค่าของเงินและทองมีการกลับรายการนี้ได้คิดว่า Armours ทองที่แสดงใน Fantasies ต้องได้หนักอยากจะลองสวมใส่ที่หนึ่งครั้ง ว่าฉันคิดว่า ฉันจะไม่สามารถย้ายได้หลังจากนั้นดีต่อไป ออกจากกันนั้น ฉันรับเหรียญทองแดงจากพื้นดิน"งานดี"[นี้ คุณสามารถซื้อขนมปังสองชิ้น]ขณะหนึ่ง ปัญหาของฉันในวันนี้มีการแก้ไขโดยวิธีการ เหรียญทองแดงชิ้นหนึ่งสามารถซื้อขนมปังสองชิ้นหรือชิ้นเดียวออฟเจอร์กี้มีอาหารกลางวันที่ร้านอาหารเล็กน้อยทันสมัย คุณจะต้องประมาณ 20 เหรียญทองแดงFufun ในขณะที่ฮัม ฉันเดินผ่านราบตอนแสงคุณจริง ๆ ควรจะช่วยคน ยุบ[….. Ah ฉันรู้สึกอยากร้องไห้มากขึ้น]"สามารถคุณแม้ร้องไห้ด้วยเช่นนั้นหรือ"[ปิด up. ... ชีวิตนี้ไม่ดี มันฉีดเป็นแกนของร่างกายของฉัน "ดูเหมือน มันเป็นความรู้สึกลงคง เนื่องจากความภาคภูมิใจมากเกินไป มันไม่สามารถแบกรับความจริงว่า มันจะกลายเป็นความสุขจากการหาการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กบนถนนมันเกิดขึ้นในบางครั้งดังนั้นฉันจะปล่อยให้มันเป็นแม้หลังจากรู้สึกลงมาก ถ้ามันจริงรู้สึกมีความสุขจากการหาการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มีอยู่ห้องไม่ประหยัดยัง มีความจริงที่ว่า Ermenhilde พบว่าเร็วกว่าฉัน ดังนั้นจริง ๆ ไม่ได้ช่วยขณะที่ฉันเดินในขณะพลิกเหรียญทองแดงกับนิ้วหัวแม่มือของฉัน ฉันได้ยินเสียงลมดาบ clashingเป็นที่คาดไว้"..."ฉันได้แยกกันทำไมคนหนุ่มสาวมักจะทำสิ่งที่เสี่ยงเป็นสายตาของฉันช้าไป ฉันไม่สามารถเห็นผู้หญิง ในสายตาของฉันถูกก้อนหินขนาดใหญ่ 3 เมตรที่มีการทำเครื่องหมายตามหมู่บ้านฉันมีความคิดว่า เธอจะย้ายไปยังสถานที่ยืนออก และดูเหมือนว่า ฉันถูกคง ผู้หญิงอยู่ในด้านอื่น ๆ ของร็อคเพื่อให้แน่ใจว่า ฉันไม่สายเกินไป ฉัน trotted ใกล้ไปทางร็อค และตัดสินใจที่จะมอง และดูสถานการณ์สิ่งแรกที่มาถึงตาของฉันเป็นผู้หญิงที่ มีผมสีฮันนี่ที่ฉันมีเพียงเงื่อนไขก่อนหน้านี้มีการเสียหายบางส่วนของเสื้อผ้าของเธอ แต่อย่างน้อย เธอยังดูดี ฉันหายใจแยกกันในบรรเทาและหันหน้าไปทางเธอเป็นสัตว์ประหลาดที่มีความสูงของลองการประถมศึกษา กับผิวมณโฑหน้าขาว ผีมังกรได้ในมือมันมีดาบยาว battleaxes และค้อนที่ต้องได้รับการถูกขโมยจากนักผจญภัยมันมีจมูกใหญ่ และสูงเมื่อเทียบกับความหน้า และหูของมันมีขนาดใหญ่เช่น ถ้าหนึ่งใส่หูสองกัน อาจใหญ่พอเป็นของหน้า คิดผีมังกรดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่ภูมิใจกับฉันแม้ว่าจะเป็นเฉพาะของฉันจากหลายครั้งการตัดสินส่วนตัว ผมจะต่อสู้กับพวกเขาผีมังกรที่ swung อาวุธของเขาเบา ๆ และช้า ๆ ได้ขับผู้หญิงมุม[fumu ดังนั้น เธอยังมีชีวิตอยู่]"โอ้ คุณกลับมาเป็นปกติหรือไม่"[ปิดค่า ฉันจะฆ่าคุณ]"ใช่ ใช่"ในขณะที่ละเว้นการคุกคามและ jeers ผมสังเกตผู้หญิงเธอสู้ผีมังกรจำนวนมากเวลาไม่มากต้องแล้วตั้งแต่เริ่มต้นของการต่อสู้กลับไป แล้วเธอไม่มีอาวุธแต่ขณะนี้ เธอมีดาบสั้นมองสวยดีเธอต้องมีแล้วซื้ออาวุธอวยจากฉัน และไปออกไปล่าสัตว์อาจจะ จะได้รับ 10minsแต่ยังคง ผู้หญิงถูกหายใจหนัก และถูกจับดาบสั้นเบา ๆ ด้วยมือของเธอทั้งสองมีผีมังกร 5 และแต่ละของพวกเขาดูเหมือนสวยประกอบด้วยหลังจาก พวกเขาจะเหนือกว่าทักษะและหมายเลขถ้าพวกเขาโจมตีในขณะที่รอบข้างบางคน แม้นักผจญภัยระดับที่กลางสามารถเผชิญกับความพ่ายแพ้พวกเขาได้ทันทีดูแลนักผจญภัยจากการ แต่ไม่ถูกกับ พลัง พวกเขากำลังรอศัตรูของพวกเขาลดลง และหยุดการเคลื่อนไหวที่เป็นส่วนที่ยากลำบากที่สุดของมอนสเตอร์ มีปัญญาให้แน่ใจว่ามีความได้เปรียบในการต่อสู้เวลานี้ พวกเขากำลังใช้ความแตกต่างของตัวเลขโรยศัตรูของพวกเขาเนื่องจากนี้การเปิดกราสแลนด์ ถ้าพวกเขาล้อมรอบศัตรู พวกเขาสามารถโจมตีจากจุดบอด และแม้หากศัตรู บล็อก เขาจะยังไอความเข้มข้นและความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็วเมื่อภายในถ้ำ มีเวลาเมื่อพวกเขาได้วางกับดักด้วย Ambushes หรือข้อผิดพลาด ฯลฯ ที่ว่าอัจฉริยะมีEspecially humanoid monsters are strikingly so.[She doesn’t look like she’ll hold much longer.]“I know.”In my sight, the woman keeps on getting cornered.The only reason they haven’t killed her yet is because they’re playing with her.When your prey is just one and an amateur at that, it’s not weird for them to have sadistic tendencies.Well thanks to that I was able to make it in time though.I know that it’s already a miracle for her to have held out against 5 goblins for 10 whole mins.While thinking that, I brought out the medal from my pocket and gripped it in my left hand.“Lend me your strength, Ermenhilde.”[Roger that, my master.]The jeering atmosphere till now completely disappeared.While fighting, it is always serious. The opponents are just small fry but there’s a difference between composure and carelessness.I know that human lives can disappear easily just because of slight carelessness.In my left hand, warmth started appearing. The magical energy of the source of my cheat ability, Ermenhilde, took form.One knife. Five Daggers.There are no decorations. It’s a boorish weapon with stress on utility.Confirming the weapons, I put the medal back inside my pocket.Holding the knife in my left hand, I fixed the daggers on my belt.“Really, as long as I have you, I don’t really need to buy any weapons.”[Don’t mistake their use, definitely.]“I know.”I’m a [God Slayer] and you’re the [God Slaying Weapon].I won’t forget that in my whole life.As I said that, I jumped out from the shadow of the rock and threw a dagger.Without even being able to perceive me, the dagger pierced through its head and the goblin died. Red blood stained the grasslands.Taking out another dagger, I once again threw it. I bring down another one. That makes 2 down.After that they finally become aware of the intruder that is me and put up their guards.I threw another dagger but it was struck down by the long sword.I wanted to finish them off with just daggers but…….I guess that’s that.The world isn’t such an easy place.“Ah.”I ignored the woman as she raised a sound in relief.3 remain. I’m at a disadvantage if we consider just the numbers.I have confidence in my superior ability, but if I get surrounded, I could only lose then.Changing the knife to my right hand, I held a dagger in my left.Two sword style. But, unfortunately I’m a right hander.“Shaa!!”I stopped the long sword’s attack with my dagger.With having the a

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณคิดว่าของมอนสเตอร์ที่คุณคิดว่าป่า. ผมไม่ทราบว่าผู้ที่เริ่มต้นนี้ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกร่วมกันเข้าใจผิดของโลกนี้. โดยวิธีการที่เรายังคิดเหมือนกันตอนแรกที่เรามาถึงโลก . บิตห่างจากทางหลวงเป็นทุ่งหญ้าและยิ่งเป็นป่ามืด. มีอัตราการแข่งขันจะสูงเป็นสิ่งหนึ่งในเพื่อนสนิทผู้เชี่ยวชาญเกมของเราได้กล่าวว่า. แต่ที่ไม่เป็นความจริงจริง. ตรวจสอบว่ามีแน่นอนมอนสเตอร์ใน ป่า. แต่ในความเป็นจริงและที่ราบทุ่งหญ้าเหล่านั้นเป็นจริงลำบากมากขึ้น. โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ก๊อบลินผู้หญิงที่มีผมสีน้ำผึ้งที่กำลังมองหา. พวกนั้นมาในฝูง พวกเขาจะแน่นอนไม่ทำคนเดียว อย่างน้อยจะอยู่ในกลุ่มของสาม แต่ในครั้งที่พวกเขายังมีการย้ายในกลุ่ม 10 เช่นกัน. ถ้ามันเป็นถ้ำที่พวกเขาจะได้รับการจัดการโดยไม่ได้รับตัวเองล้อมรอบโดยพวกเขา. แต่ในทุ่งหญ้าธรรมดาที่พวกเขาจะล้อมรอบ คุณกับตัวเลขและการโจมตีจากจุดบอดของคุณ. เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตระหนักถึงสิ่งดังกล่าวหรือไม่[บุคลิกภาพของคุณคือยังเหมือนเดิม.] "จริงเหรอ ... ..even แม้ว่ามันจะไม่ทำอะไรฉันดี." ตั้งแต่ฉันไม่สามารถลบล้าง มันก็ตกลงกัน. เพียงแค่มีกี่ครั้งที่ผมทำงานเช่นนี้ได้ฟรี. แม้ว่าฉันจะมีปัญหาเงินผมยังคงทำในสิ่งที่จะไม่ได้รับฉันอะไร. นอกจากนี้ยากสวยเมื่อทุกคนรอบ ๆ ตัวคุณที่ทำให้ความเชื่อมั่นในคุณ. ไม่มี ไม่ว่าสิ่งที่ทุกคนกล่าวว่าการเอาชนะมอนสเตอร์เป็นงานที่คุ้มค่ามากที่สุดของนักผจญภัย. นักผจญภัยที่ไม่ได้ต่อสู้จะมองที่มีสายตาที่เหมาะสม. โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมที่ไม่ได้ใช้เวลาแสวงหาใด ๆ นอกเหนือรวบรวมสมุนไพรซึ่งเป็นอิสระของ อันตราย. แต่นั่นเป็นเพราะฉันจะอยู่กับเพียงแค่ว่า. ฉันจะไม่มาอยู่ภายใต้อันตรายใด ๆ . มิฉะนั้นผมจะไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมที่เป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่ที่ 13 [Haah] อย่าถอนหายใจฉันยังจะกลายเป็นเศร้า. นางฟ้ากู้ภัยไม่ได้มาหรือผมขอโดยทุกคน. ดังนั้นจะมีรางวัลไม่ มันจะเพียงแค่ทำงานสำหรับฉัน. ฉันเข้าใจถ้าคุณต้องการที่จะถอนหายใจ ผมเข้าใจ แต่โปรดยกโทษให้ฉัน. ไม่ได้เป็นคนที่ประหยัดเป็นสิ่งที่สวยงาม? ฉันหวังว่าฉันจะได้รับรางวัลสำหรับการที่ดีแม้ว่า. ถ้าฉันสามารถบันทึกว่าหญิงสาวสวยผมคิดว่าผมจะถามเธอเกี่ยวกับมัน. มันไม่เหมือนฉันเป็นนักบุญ และผมก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในอากาศเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง. ฉันจำเป็นต้องใช้เงินเพื่อให้ที่อยู่อาศัย จะกินเช่าห้องพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งและยังจะได้รับอุปกรณ์บางอย่างผมจำเป็นต้องใช้เงิน. ...... .seriously เราจริงๆทำงานสมบูรณ์ฟรีเมื่อเราเป็นวีรบุรุษ. ทุกอย่างอาจจะได้รับเพื่อประโยชน์ของประชาชน แต่มัน ไม่เคยเป็นตัวเองของเราเอง. มันจริงๆความจริงที่ฉันสามารถร้องไห้. [O.Renji ใกล้กับเท้าของคุณ.] ที่ผิดปกติ . เหรียญสาปแช่ง Ermenhilde ยกเสียงด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกับเสียงที่ได้กล่าวว่าเป็นผมมองใกล้เท้าของฉันฉันเห็นเหรียญทองแดง. ในโลกนี้ระบบค่าเป็นเหรียญทองแดง -> เหรียญทอง -> เหรียญเงินใน ว่าคำสั่ง. ปกติคุณคิดว่าทองควรจะมีค่ามากขึ้น แต่ทองไม่สามารถหลงใหลได้ปลื้มกับความมหัศจรรย์และมันก็หนักกว่าด้านบนของมัน. ดีเงินก็ยังหนัก แต่มันอาจจะหลงใหลได้ปลื้มกับความมหัศจรรย์และยังเป็นประโยชน์กับผีและ undeads ทำให้พวกเขาสูญเสียอำนาจการปฏิรูปหรือการเปลี่ยนให้เป็นเถ้า. เนื่องจากว่าในโลกนี้แตกต่างจากโลกจินตนาการปกติค่าของเงินและทองคำที่ได้รับกลับ. นี้ทำให้ผมคิดว่า Armours ทองแสดงในฝันต้อง ได้รับหนัก. ผมอยากจะลองสวมใส่ว่าเมื่อ แต่ผมคิดว่าผมจะไม่สามารถที่จะได้ย้ายไปหลังจากนั้น. ดีอยู่แล้วว่าออกจากกันฉันหยิบเหรียญทองแดงจากพื้นดิน. "งานที่ดี." [ด้วยวิธีนี้คุณสามารถซื้อสองชิ้นของขนมปัง.] สำหรับ เวลาที่มีการปัญหาของฉันสำหรับอาหารค่ำของวันนี้ได้รับการแก้ไข. โดยวิธีการหนึ่งชิ้นส่วนของเหรียญทองแดงสามารถซื้อสองชิ้นของขนมปังหรือหนึ่งชิ้นส่วนของกระตุก. เพื่อรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารมีสไตล์เล็กน้อยคุณจะต้องประมาณ 20 ทองแดง เหรียญ. Fufun ขณะที่ฮัมผมเดินผ่านที่ราบด้วยขั้นตอนแสง. จริงๆคุณควรจะช่วยให้ผู้คน Yup. [... ..Ah ฉันรู้สึกเหมือนร้องไห้บิต.] "คุณสามารถแม้กระทั่งร้องไห้กับร่างกายเช่นนั้น?" [หุบปาก ......... วิถีการดำเนินชีวิตที่น่าสงสารนี้ก็เจาะเข้าไปในแกนกลางของร่างกายของฉัน. "ดูเหมือนว่ามันเป็นความรู้สึกลง. อาจจะเนื่องมาจากความภาคภูมิใจมากเกินไปมันก็ไม่สามารถที่จะแบกรับความจริงที่ว่าจริง ๆ แล้วมันก็กลายเป็นความสุขจากการหาการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กอยู่บนท้องถนน. มันเกิดขึ้นบางครั้งดังนั้นฉันก็ควรจะปล่อยให้มันเป็น. แม้หลังจากที่ความรู้สึกลงดังนั้น มากถ้ามันจริงรู้สึกมีความสุขจากการหาการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ที่มีอยู่แล้วไม่มีที่ว่างสำหรับการบันทึก. ยังมีความจริงที่ว่า Ermenhilde พบว่ามันเร็วกว่าผมจึงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้. ขณะที่ผมเดินในขณะที่พลิกเหรียญทองแดง ด้วยนิ้วหัวแม่มือของฉันฉันได้ยินเสียงลมของดาบปะทะกัน. "ในขณะที่คาดว่า ...... " ฉันให้ถอนหายใจ. ทำไมคนหนุ่มสาวมักจะทำสิ่งที่ประมาท. ขณะที่ผมย้ายสายตาของฉันฉันไม่สามารถมองเห็นผู้หญิงคนนั้น ในสายตาของเราเป็นร็อคที่ยิ่งใหญ่ 3 ที่ได้รับการทำเครื่องหมายโดยหมู่บ้าน. ผมคิดว่าเธอจะย้ายไปสถานที่ที่ยืนออกและดูเหมือนว่าฉันถูกขวา. น่าจะเป็นผู้หญิงปัจจุบันในด้านอื่น ๆ ของ ร็อค. เพื่อให้แน่ใจว่าฉันไม่สายเกินไปที่ผม trotted ใกล้ชิดไปทางร็อคและตัดสินใจที่จะมองและดูสถานการณ์. สิ่งแรกที่เข้ามาในสายตาของเราเป็นผู้หญิงที่มีผมสีน้ำผึ้งที่ฉันเพิ่งพบกันก่อนหน้านี้บางส่วนของเสื้อผ้าของเธอได้รับการฉีกขาด แต่อย่างน้อยเธอก็ยังดูดี ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกได้. และหันหน้าไปทางของเธอเป็นสัตว์ประหลาดที่ความสูงเดียวกันของ schooler ประถมที่มีผิวซีด; มันก็ก๊อบลิน. ในมือมันเป็นดาบยาว battleaxes และค้อนที่จะต้องได้รับการถูกขโมยมาจากนักผจญภัย. มันได้จมูกขนาดใหญ่และสูงเมื่อเทียบกับใบหน้าและหูมีขนาดใหญ่ได้เป็นอย่างดี หากมีการใส่หูสองข้างเข้าด้วยกันก็อาจจะมีขนาดใหญ่พอที่เป็นใบหน้าของผมคิดว่า. ก๊อบลินดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่มีความภาคภูมิใจให้ฉัน. แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการตัดสินใจส่วนตัวของฉันที่ได้รับจากหลายต่อหลายครั้งที่ผมต้องต่อสู้กับพวกเขา. ก๊อบลินผู้เหวี่ยง อาวุธของพวกเขาเบา ๆ และค่อย ๆ ขับรถผู้หญิงที่จะมุม. [fumu ดังนั้นเธอยังมีชีวิตอยู่.] "โอ้คุณกลับมาเป็นปกติ?" [หุบปาก ฉันจะฆ่าคุณ.] "ใช่ใช่." ในขณะที่ภัยคุกคามและไม่สนใจเสียงโห่ฮาของผมสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งขณะที่เธอต่อสู้กับก๊อบลินจำนวนมาก. ไม่ได้เวลามากจะต้องผ่านไปนับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการต่อสู้. กลับมาแล้วเธอไม่ได้มี อาวุธ แต่ตอนนี้เธอมีดีงามดาบสั้นมอง. เธอต้องไปที่ร้านอาวุธหลังจากแยกทางจากฉันและหายไปแล้วออกไปล่าสัตว์. อาจจะได้รับรอบ 10mins หรือดังนั้น. แต่ยังคงหญิงถูกหายใจอย่างหนักและ ถือดาบสั้นแสงที่มีทั้งสองมือของเธอ. มี 5 ก๊อบลินและแต่ละของพวกเขาดูเหมือนจะแต่งสวย. หลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขาจะดีกว่าทั้งทักษะและตัวเลข. ถ้าพวกเขาถูกโจมตีในขณะที่โดยรอบคนแม้ผจญภัยระดับกลางอาจต้องเผชิญกับความพ่ายแพ้ . พวกเขาทันทีสามารถในการดูแลของนักผจญภัยมือใหม่ แต่โดยไม่ต้องมีพลังในการที่พวกเขากำลังรอให้ศัตรูของพวกเขาลดลงและหยุดการเคลื่อนย้าย. นั่นเป็นส่วนที่ลำบากที่สุดของมอนสเตอร์ พวกเขามีปัญญาที่จะทำให้แน่ใจว่าพวกเขามีความได้เปรียบในการต่อสู้. เวลานี้พวกเขาได้ใช้ความแตกต่างของพวกเขาในจำนวนที่ลดลงศัตรูของพวกเขา. เพราะนี้ทุ่งหญ้าโล่งกว้างถ้าพวกเขาล้อมรอบศัตรูที่พวกเขาสามารถโจมตีจากจุดบอดและแม้กระทั่ง ถ้าศัตรูจะป้องกันมันเขาจะมากไอเสียยังคงความเข้มข้นและความแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว. เมื่อภายในถ้ำมีบางครั้งที่พวกเขายังวางกับดักเช่นกัน เอาชีวิตหรือข้อผิดพลาดอื่น ๆ ว่าเป็นวิธีที่พวกเขามีความฉลาด. โดยเฉพาะอย่างยิ่งมนุษย์มีมอนสเตอร์ที่ยอดเยี่ยมดังนั้น. [เธอดูไม่เหมือนเธอจะถือมากอีกต่อไป.] "ฉันรู้ว่า." ในสายตาของผู้หญิงคนนั้นช่วยในการได้รับมุมเหตุผลเดียวที่พวกเขาไม่ได้ฆ่าเธอยังเป็นเพราะพวกเขากำลังเล่นกับเธอ. เมื่อเหยื่อของคุณเป็นเพียงหนึ่งและมือสมัครเล่นที่ว่าก็ไม่แปลกสำหรับพวกเขาที่จะมีแนวโน้มที่ซาดิสต์. ดีขอบคุณที่ผมสามารถที่จะทำให้ ในเวลาแม้ว่า. ฉันรู้ว่ามันมีอยู่แล้วมหัศจรรย์สำหรับเธอที่จะมีการจัดออกมาต่อต้าน 5 ก๊อบลินเวลา 10 นาทีทั้ง. ขณะที่คิดว่าผมนำออกเหรียญจากกระเป๋าของฉันและจับมันในมือซ้ายของฉัน. "ยืมผมของคุณ ความแข็งแรง Ermenhilde. "[โรเจอร์ว่านายของข้าพเจ้า.] บรรยากาศเย้ยหยันจนถึงขณะนี้หายไปอย่างสมบูรณ์. ในขณะที่การต่อสู้ก็มักจะร้ายแรง ฝ่ายตรงข้ามเป็นเพียงทอดขนาดเล็ก แต่มีความแตกต่างระหว่างความสงบและความประมาท. ฉันรู้ว่าชีวิตมนุษย์สามารถหายไปได้อย่างง่ายดายเพียงเพราะความประมาทเล็กน้อย. ในมือซ้ายของฉันเริ่มปรากฏความอบอุ่น พลังงานมหัศจรรย์ของแหล่งที่มาของความสามารถในการโกงของฉัน Ermenhilde เอารูปแบบ. หนึ่งมีด ห้าด. มีการตกแต่งที่ไม่มี มันเป็นอาวุธกักขฬะกับความเครียดในยูทิลิตี้. ยืนยันอาวุธผมใส่เหรียญกลับเข้าไปในกระเป๋าของฉัน. โฮลดิ้งมีดในมือซ้ายของฉันฉันคงกริชบนสายพานของฉัน. "จริงเหรอตราบเท่าที่ฉันมีเธอฉันไม่ 'จริงๆต้องซื้ออาวุธใด ๆ . "[อย่าเข้าใจผิดใช้ของพวกเขาแน่นอน.]" ฉันรู้ว่า. "ฉัน[พระเจ้า Slayer] และคุณ [พระเจ้าสังหารอาวุธ]. ฉันจะไม่ลืม ว่าในชีวิตทั้งชีวิตของฉัน. ขณะที่ผมบอกว่าผมกระโดดออกมาจากเงาของหินและโยนกริช. โดยไม่ได้ความสามารถในการรับรู้ฉันกริชแทงผ่านหัวและผีตาย เลือดสีแดงสีทุ่งหญ้า. การออกกริชอื่นผมอีกครั้งโยนมัน ผมนำมาลงอีกคนหนึ่ง ที่ทำให้ 2 ลง. หลังจากนั้นพวกเขาก็ตระหนักถึงผู้บุกรุกที่ฉันและวางยามของพวกเขา. ฉันโยนกริชอีก แต่มันก็ฟาดลงด้วยดาบยาว. ฉันอยากจะเสร็จพวกเขาออกด้วยมีดสั้นเพียง แต่ ...... ผมคิดว่าที่ว่า. โลกไม่ได้เป็นเช่นสถานที่ง่าย. "อา." ฉันไม่สนใจผู้หญิงคนหนึ่งขณะที่เธอยกเสียงในการบรรเทา. 3 ยังคงอยู่ ฉันเสียเปรียบถ้าเราพิจารณาเพียงตัวเลข. ผมมีความมั่นใจในความสามารถที่เหนือกว่าของฉัน แต่ถ้าฉันได้รับการล้อมรอบฉันเท่านั้นอาจสูญเสียแล้ว. เปลี่ยนมีดไปทางขวามือของฉันฉันจัดขึ้นในกริชซ้ายของฉันก. สอง สไตล์ดาบ แต่โชคไม่ดีฉันคนนัดมือที่ถูกต้อง. "Shaa !!" ฉันหยุดการโจมตีของดาบยาวกับกริชฉัน. ด้วยมีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณคิดว่าคุณคิดว่าของมอนสเตอร์ป่า

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่ม แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของสามัญสำนึกผิดในโลกนี้

ว่าแต่ เราก็คิดเหมือนกัน ตอนแรกที่เราเข้ามาสู่โลก บิตห่างจากทางหลวงเป็นทุ่งหญ้าและแม้แต่เพิ่มเติม คือ ป่ามืด

มี พบอัตราจะสูงกว่าคือว่าหนึ่งในเกมของเราผู้เชี่ยวชาญสหายครับ

แต่มันไม่ได้จริงจริง

แน่นอน แน่นอนมีมอนสเตอร์ในป่า แต่ในความเป็นจริงแล้วทุ่งหญ้าเหล่านั้นและที่ราบเป็นปัญหามากกว่านะ

โดยเฉพาะ พวกก๊อบลินว่า ผู้หญิงที่มีผมสีฮันนี่กำลังมองหา

พวกมันแห่กันเข้ามา พวกเขาไม่ได้ทำคนเดียวอย่างน้อยที่สุดจะอยู่ในกลุ่มสาม แต่บางครั้งพวกเขาก็ย้ายไปอยู่ในกลุ่มของ 10 เช่นกัน

ถ้าเป็นถ้ำที่พวกเขาสามารถได้รับโดยไม่ถูกล้อมรอบไปด้วยเลย

แต่ในทุ่งหญ้าธรรมดา พวกเขาจะล้อมรอบด้วยตัวเลข และโจมตีจากจุดบอด .

เป็นผู้หญิงทราบเช่นนี้

[ บุคลิกภาพของคุณยังคงเดิม ]

" จริงๆ . . . . .แม้ว่ามันจะไม่ทำอะไรฉันเลย "

เพราะผมไม่สามารถปฏิเสธมัน ผมเห็นด้วย

แค่กี่ครั้งแล้วที่ผมทำงานแบบนี้ ฟรี

แม้ว่าฉันมีปัญหาเรื่องเงิน ผมก็ทำเรื่องที่ไม่ได้รับอะไรเลย

ก็สวยยากเมื่อ ทุกคนรอบตัวคุณจะศรัทธาในตัวคุณ

ไม่ว่าใครจะพูดยังไง เอาชนะมอนสเตอร์เป็นงานที่คุ้มค่ามากที่สุดของนักผจญภัย .

นักผจญภัยที่ไม่สู้จะถูกมองด้วยสายตาที่เหมาะสม

โดยเฉพาะผมที่ไม่ได้ใช้ใด ๆอื่น ๆรวบรวมเควสมากกว่าสมุนไพรซึ่งเป็นฟรีอันตราย

แต่นั่นเพราะผมอยู่แค่

ผมก็จะไม่มาอยู่

ไม่งั้นอันตราย จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะผมที่อ่อนแอที่สุดในบรรดา 13 . ฮ้าาา
[ ]

ไม่ต้องถอนหายใจ ผมก็จะกลายเป็นเศร้า