You were sitting at the edge of a s

You were sitting at the edge of a slope which had a vision on a field that was normally filled with flowers, but in winter it was just a pain, snowy field. Not even a snowdrop peaking through the snow. You glared towards the snowy ground, mentally cursing the snow for covering up everything pretty and colourful. Then, out of nowhere a tiny, snow-white flower was held in your field of vision. A snowdrop?

"I'm sorry. I'm such an idiot sometimes." You looked the side where Yukimura was sitting on his knees, firmly holding the flower towards you. You shot him a glare and hit him on the shoulder.

"You're so.. stupid!" You said while he shifted from knees to butt.

"I know, and I'm sorry." Yukimura sighed and moved the flower away from you again, looking at it in regret. That sight alone broke your heart and you placed your hand on the one that held the flower. He looked up in surprise and you smiled gently.

"I forgive you." You took the snowdrop from his hand. "The Snowdrop, in purest white array, First rears her head on Candlemas day."

"What?" Yukimura raised an eyebrow.

"It's a little rhyme my mother once told me when I took one of them home and showed it to her."

"Oh.."

"And after that she told me that if you see a single one in an empty field or take one home with you it is considered unlucky."

"Really? So I just gave you something unlucky?" Yukimura let out a deep sigh.

"No, it means that I'm lucky to have you as a friend." You smiled and put the little flower behind your ear.

"I see. They're your favorite flowers, right?"

"Yes."

"Then," Yukimura got to his feet and held out his hand towards you. You took it and he pulled you up, not letting go. "Allow me."

He pulled you along, past the many fields.

"Close your eyes." He muttered and you raised an eyebrow. "Just do it please."

You chuckled, but did close your eyes.

"Can I open them yet?" You asked for the millionth time.

"No, not yet." It surprised you how calm his reply was. Normally when you kept asking the same thing over and over again, he would sigh in frustration and hush you up with any means necessary. Then, you suddenly got to a halt and Yukimura let go of your hand. He grabbed you shoulders and turned you a quarter.

"Now you may open your eyes." He let go of you as you slowly opened your eyes, blinking rapidly to get used to the sunlight again. When you finally could see again you gasped in amazement. Namely, in front of you there was a small, open field completely filled with snowdrops. You stepped towards the edge of the small slope, not believing your eyes.

"Hyouga-kun?"

"Yes?" He was standing next to you, slightly bending forward to see your facial expression. You smiled and turned towards him. Then, you suddenly jumped him around the neck, making him lose his balance and making you both roll down the slope.

When the two of you came to a stop, you on top of him, you couldn't control your laughter anymore. After some time you heard the quiet laugh of Yukimura as well and the two of you kept on laughing for quite some time. When you both finally managed to control your laughter again, your eyes met and you were caught in the moment.

You leaned forward and pressed your lips onto his. At first he stiffened, but then he wrapped one arm around your waist and placed his other hand on the back of your head, pressing you closer to him and deepening the kiss. Then, after some time he suddenly rolled over, making you end up in the snow, him on top of you. There he finally broke the kiss, both of you panting slightly.

"So.. somehow, miraculously, no flowers were harmed." He said, looking around a bit before bending towards you again, a small smirk on his face. You chuckled.

"I'm glad. Say," You gave a small smile as you placed your hand on his cheek. "What do you prefer? Yuki-chan or Hyouga-kun?"
His smile faded and he thought for a little. Then, he bent forward again and kissed you shortly.

"I prefer just Hyouga." He whispered to your lips, making you chuckle again. Then, you wrapped your arms around him and pulled him closer.

"All right, Hyouga." You sighed and let your hand mess up his hair as you locked your lips once again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณนั่งที่ขอบของความชันที่มีวิสัยทัศน์ปกติก็เต็มไป ด้วยดอกไม้ แต่ในฤดูหนาว มันเป็นเพียงอาการปวด หิมะเขต ไม่แม้กระทั่ง snowdrop ที่จุดผ่านหิมะ คุณ glared ต่อพื้นหิมะ จิตใจ cursing หิมะสำหรับครอบจึงสวย และมีสีสัน แล้ว งาม ดอกเล็ก ๆ snow-white จัดขึ้นในของคุณของการมองเห็น Snowdrop"ขอโทษ ฉันเป็นคนบ้าบางครั้ง" คุณมองด้านที่ยูคิมูระนั่งอยู่บนเข่าของเขา ถือดอกไม้ต่อคุณอย่างมั่นคง คุณยิงเป็นแสงจ้าเขา และตีเขาบนไหล่"คุณให้ โง่ " คุณกล่าวว่า ในขณะที่เขาเปลี่ยนจากเข่าชน"ฉันรู้ และขอ" ยูคิมูระถอนหายใจ และย้ายดอกไม้จากคุณอีก หาได้ในริเกร็ต สายตาที่คนเดียวยากจนใจ และคุณวางมือบนที่จัดดอกไม้ เขาดูในความประหลาดใจ และคุณยิ้มเบา ๆ"ฉันให้อภัยคุณ" คุณเอา snowdrop จากมือของเขา "Snowdrop ในอาร์เรย์สีขาวบริสุทธิ์ที่สุด แรก rears หัวของเธอในวัน Candlemas""อะไร" ยูคิมูระยกคิ้วเป็น"มันเป็นสัมผัสเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แม่เคยบอกฉันเมื่อฉันเอาออกบ้าน และแสดงให้เห็นว่าเธอ""แหม...""และหลังจากที่ เธอบอกฉันว่า ถ้าคุณเห็นหนึ่งเดียวในเขตข้อมูลว่าง หรือนำบ้านเดียวกับคุณ ก็ถือว่าไป""จริง ๆ ดังนั้น ฉันเพียงให้คุณบางสิ่งบางอย่างไปหรือไม่" ยูคิมูระให้ออกล่องลึก"ไม่ นั่นหมายความ ว่า ฉันโชคดีได้คุณเป็นเพื่อน" คุณยิ้ม และใส่ดอกไม้เล็ก ๆ ข้างหลังหูของคุณ"อืมม เป็นดอกไม้โปรดของคุณ ขวา""ใช่"", " ยูคิมูระได้ไปที่เท้าของเขา แล้วจัดออกมือต่อคุณ คุณเอา และเขาดึงคุณขึ้น ไม่ให้ไป "อนุญาตให้ฉัน"เขาดึงคุณไป ผ่านมาหลายสาขา"ปิดตา" เขา muttered และคุณยกคิ้วเป็น "เพียงทำได้เพียง"คุณเบา ๆ แต่ไม่ได้ปิดตา"ฉันจะเปิดได้ยัง" คุณขอเวลาชี้"ไม่มี ยังไม่ได้" ประหลาดใจคุณสงบตอบเขาอย่างไรได้ โดยปกติเมื่อคุณเก็บไว้ถามเหมือนเล่า เขาจะถอนหายใจในแห้ว และปิดคุณ มีก็จำเป็น แล้ว คุณก็ได้หยุดและยูคิมูระและปล่อยมือ เขาคว้าไหล่ และเปิดคุณไตร"ตอนนี้คุณอาจเปิดตา" เขาปล่อยคุณเป็นคุณช้าเปิดตา กะพริบอย่างรวดเร็วให้ได้ใช้แสงอาทิตย์อีกครั้ง เมื่อคุณก็ได้เห็นอีกคุณ gasped ในความประหลาดใจ คือ หน้าของคุณ มีเขตข้อมูลขนาดเล็ก เปิดที่กรอกข้อมูลครบถ้วนพร้อม snowdrops คุณก้าวไปทางขอบลาดขนาดเล็ก ไม่เชื่อตาของคุณ"Hyouga-kun""ใช่หรือไม่" เขายืนคุณ ดัดเล็กน้อยคอยดูสีหน้าของคุณ คุณยิ้ม และหันไปทางเขา แล้ว คุณก็ไปเขารอบคอ ทำให้เขาสูญเสียสมดุลของเขาและทำให้คุณทั้งสองม้วนลงลาดเมื่อคุณทั้งสองมาหยุด คุณบนเขา คุณไม่สามารถควบคุมเสียงหัวเราะของคุณอีกต่อไป หลังจากบางเวลาคุณได้ยินเสียงหัวเราะเงียบของยูคิมูระเป็นอย่างดีและทั้งสอง เมื่อคุณเก็บไว้หัวเราะสำหรับค่อนข้างบางเวลา เมื่อคุณทั้งสองก็จัดการควบคุมการหัวเราะอีก ได้พบกับตา และคุณถูกจับในขณะคุณก็เอนไปข้างหน้า และกดริมฝีปากบนของเขา ในตอนแรกเขา stiffened แต่เขาห่อหนึ่งแขนรอบเอวของคุณ แล้ววางพระหัตถ์บนด้านหลังของหัวของคุณ กดคุณใกล้ชิดกับเขา และจูบลึก แล้ว บางเวลา เขาก็สะสม ทำให้คุณลงเอยในหิมะ เขาอยู่ด้านบนของคุณ มีเขาก็ยากจนจูบ คุณ panting เล็กน้อยทั้งสอง"ดังนั้นการ อย่างใด อัศจรรย์ ดอกไม้ไม่ได้อันตราย" เขากล่าวว่า ดูรอบ ๆ บิตก่อนดัดต่อคุณอีก เกเรเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา เบา ๆ"ฉันดีใจ พูดว่า คุณให้รอยยิ้มเล็ก ๆ คุณทำมือของคุณบนแก้มของเขา "ที่คุณต้องการ ยูกิจังหรือ Hyouga kun"สีจางลงรอยยิ้มของเขา และเขาคิดว่า สำหรับน้อย แล้ว เขางอไปข้างหน้าอีกครั้ง และรั้งคุณไม่ช้า"ฉันชอบเพียง Hyouga" เขากระซิบกับริมฝีปากของคุณ ทำให้คุณ chuckle อีกครั้ง คุณห่อแผ่นดินรอบเขา แล้วดึงเขาเข้าใกล้"ทั้งหมดถูก Hyouga" คุณถอนหายใจ และปล่อยให้มือของคุณทำร้ายผมของเขาเป็นคุณล็อคริมฝีปากของคุณอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณกำลังนั่งอยู่ที่ขอบของความลาดชันที่มีวิสัยทัศน์ในสนามที่เต็มไปด้วยดอกไม้ตามปกติได้ แต่ในช่วงฤดูหนาวมันเป็นเพียงแค่ความเจ็บปวดข้อมูลเต็มไปด้วยหิมะ ไม่ได้วิงจุดผ่านหิมะ คุณจ้องไปที่พื้นเต็มไปด้วยหิมะจิตใจแช่งหิมะสำหรับครอบคลุมถึงทุกอย่างสวยและมีสีสัน จากนั้นออกมาจากที่ไหนเล็ก ๆ ดอกไม้หิมะสีขาวที่จัดขึ้นในเขตของคุณในการมองเห็น วิงหรือไม่? "ฉันขอโทษ. ฉันงี่เง่าเช่นบางครั้ง." คุณมองด้านข้างที่ Yukimura กำลังนั่งอยู่บนหัวเข่าของเขามั่นถือดอกไม้ที่มีต่อคุณ คุณยิงเขาแสงจ้าและตีเขาบนไหล่. "คุณดังนั้น .. โง่!" คุณบอกว่าในขณะที่เขาเปลี่ยนจากหัวเข่าไปชน. "ฉันรู้และฉันขอโทษ." Yukimura ถอนหายใจและย้ายดอกไม้ไปจากคุณอีกครั้งมองหาที่มันอยู่ในความเสียใจ สายตาที่อยู่คนเดียวทำลายหัวใจของคุณและคุณวางไว้ในมือของคุณหนึ่งที่จัดดอกไม้ เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจและคุณยิ้มเบา ๆ . "ฉันยกโทษให้คุณ." คุณเอาวิงจากมือของเขา "การวิงในสีขาวบริสุทธิ์อาร์เรย์แรก rears หัวของเธอในวันคริสต์." "คืออะไร" Yukimura ยกคิ้ว. "มันเป็นสัมผัสเล็ก ๆ น้อย ๆ แม่ของฉันเคยบอกฉันเมื่อฉันเอาหนึ่งของพวกเขาที่บ้านและแสดงให้เธอ." "โอ้ .. " "และหลังจากนั้นเธอบอกผมว่าถ้าคุณเห็นหนึ่งเดียวใน สนามว่างเปล่าหรือใช้เวลาหนึ่งบ้านกับคุณก็ถือว่าโชคร้าย. "" จริงเหรอ? ดังนั้นผมเพียงแค่ให้คุณบางอย่างโชคร้าย? " Yukimura ให้ออกถอนหายใจลึก. "ไม่ว่าฉันโชคดีที่มีคุณเป็นเพื่อน". คุณยิ้มและวางดอกไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ หลังใบหูของคุณ. "ผมเห็น. พวกเขากำลังดอกไม้ที่คุณชื่นชอบใช่มั้ย?" "ใช่." "จากนั้น" Yukimura มีการเท้าของเขาและถือมือของเขาออกต่อคุณ คุณเอามันและเขาดึงคุณขึ้นไม่ปล่อยให้ไป "อนุญาตให้ฉัน." เขาดึงคุณพร้อมที่ผ่านมาสาขาจำนวนมาก. "ปิดตาของคุณ." เขาพึมพำและคุณยกคิ้ว "เพียงแค่ทำโปรด." คุณหัวเราะ แต่ไม่ปิดตาของคุณ. "ฉันสามารถเปิดได้หรือยัง" คุณขอเวลาที่ล้าน. "ไม่ยังไม่ได้." มันทำให้คุณประหลาดใจวิธีสงบคำตอบของเขาคือ โดยปกติเมื่อคุณเก็บไว้ขอให้สิ่งเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีกเขาจะถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดและเงียบขึ้นกับคุณวิธีการใด ๆ ที่จำเป็น จากนั้นคุณก็มีการหยุดชะงักและ Yukimura ปล่อยให้ไปของมือของคุณ เขาคว้าไหล่ของคุณและหันคุณไตรมาส. "ตอนนี้คุณอาจจะเปิดตาของคุณ." เขาปล่อยให้ไปของคุณเป็นคุณอย่างช้า ๆ เปิดตาของคุณกระพริบอย่างรวดเร็วในการรับใช้แสงแดดอีกครั้ง ในที่สุดเมื่อคุณได้เห็นอีกครั้งคุณอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ กล่าวคือในหน้าของคุณมีขนาดเล็กทุ่งโล่งสมบูรณ์เต็มไปด้วย snowdrops คุณก้าวไปสู่ขอบของความลาดชันขนาดเล็กที่ไม่เชื่อสายตาของคุณ. "Hyouga คุง?" "ใช่" เขาเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างคุณเล็กน้อยดัดหวังที่จะเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของคุณ คุณยิ้มและหันไปทางเขา จากนั้นคุณก็เพิ่มขึ้นรอบคอเขาทำให้เขาสูญเสียความสมดุลและทำให้คุณม้วนลงเนินเขาทั้งสอง. เมื่อคุณสองคนมาหยุดคุณที่ด้านบนของเขาคุณไม่สามารถควบคุมเสียงหัวเราะของคุณอีกต่อไป หลังจากที่บางครั้งที่คุณได้ยินเสียงหัวเราะที่เงียบสงบของ Yukimura เช่นกันและสองของคุณเก็บไว้บนหัวเราะสำหรับค่อนข้างบางเวลา เมื่อคุณทั้งสองในที่สุดการจัดการในการควบคุมเสียงหัวเราะของคุณอีกครั้งได้พบกับตาของคุณและคุณถูกจับในขณะนี้. คุณโน้มตัวไปข้างหน้าและกดลงบนริมฝีปากของคุณของเขา ในตอนแรกเขาตัวแข็งทื่อ แต่แล้วเขาก็ห่อแขนข้างหนึ่งรอบเอวของคุณและวางไว้ในมืออื่น ๆ ของเขาที่ด้านหลังของหัวของคุณกดคุณใกล้ชิดกับเขาและลึกจูบ จากนั้นหลังจากที่บางครั้งเขาก็กลิ้งไปมาทำให้คุณจะจบลงในหิมะเขาด้านบนของคุณ ในที่สุดก็มีเขายากจนจูบคุณทั้งสองหอบเล็กน้อย. "ดังนั้น .. อย่างใดอย่างน่าอัศจรรย์ดอกไม้ไม่ถูกทำร้าย." เขากล่าวว่ามองไปรอบ ๆ เล็กน้อยก่อนที่จะดัดต่อคุณอีกครั้งรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา คุณหัวเราะ. "ฉันดีใจ. พูดว่า" คุณยิ้มเล็ก ๆ ที่คุณวางไว้ในมือของคุณแก้มของเขา "คุณต้องการอะไร? ยูกิจังหรือ Hyouga คุง?" รอยยิ้มของเขาจางหายไปและเขาคิดว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ จากนั้นเขางอไปข้างหน้าอีกครั้งและจูบคุณในไม่ช้า. "ฉันชอบเพียง Hyouga." เขากระซิบกับริมฝีปากของคุณทำให้คุณหัวเราะอีกครั้ง จากนั้นคุณห่อแขนของคุณรอบ ๆ ตัวเขาและดึงเขาใกล้ชิด. "สิทธิทั้งหมด Hyouga." คุณถอนหายใจและให้เลอะมือของคุณขึ้นผมของเขาที่คุณล็อคริมฝีปากของคุณอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณนั่งอยู่ที่ขอบลาดซึ่งมีวิสัยทัศน์บนสนามที่ปกติจะเต็มไปด้วยดอกไม้ แต่ในฤดูหนาว มันเป็นแค่ความเจ็บปวด สโนวี่ ฟิลด์ แม้แต่ประเทศฮอลแลนด์จุดผ่านหิมะ เธอถลึงตากับพื้นหิมะ จิตสาปแช่งหิมะปกปิดทุกอย่างสวยสีสันสดใส แล้ว จู่ๆ เล็ก ๆ แนวดอกไม้ถูกจัดขึ้นในฟิลด์ของวิสัยทัศน์มีหิมะ ?

" ฉันขอโทษ ฉันมันงี่เง่าในบางครั้ง คุณมองฝั่งที่ยูกินั่งอยู่บนเข่าของเขา มั่นถือดอกไม้กับคุณ คุณยิงเขาลดแสงจ้าและตีเขาอยู่บนไหล่

" คุณช่าง . . . . . . . โง่ ! " คุณกล่าวว่าในขณะที่เขาเลื่อนจากหัวเข่าถึงสะโพก

" ฉันรู้ และฉันขอโทษ " ยูคิมูระถอนหายใจและย้ายดอกไม้ไปจากเธออีกครั้ง มองมันด้วยความเสียใจสายตาคนเดียวทำลายหัวใจของคุณ และคุณใส่มือของคุณในหนึ่งที่ถือดอกไม้ เขาเงยหน้าขึ้นมองอย่างประหลาดใจ และยิ้มอย่างอ่อนโยนให้

" ฉันให้อภัยคุณ . " คุณเอาสโนว์ดรอปจากมือของเขา . " หิมะสีขาวบริสุทธิ์ที่ในแถวแรก rears หัวของเธอบน candlemas วัน "

" อะไร " ยูกิยกคิ้ว .

" ที่ 's a ตจ little mother my จะปลอมแม่ , i บอกให้มีจากของ " มูลค่าเพิ่ม showed ที่ไม่ her . " เก็บกวาดเก็บกวาด " oh ถูกเก็บกวาดเก็บกวาด " ( after that she told me that อยู่จาก see ข้อมูล in an empty field or take one home ฉันจากที่ considered วันเวลา . "

" จริงๆเหรอ ? ดังนั้นฉันให้อะไรเธอโชคร้าย ? ยูคิมูระถอนหายใจลึก .

" มันหมายความว่า ผมโชคดีที่ได้คุณเป็นเพื่อน" เธอยิ้มแล้ววางดอกไม้ไว้หลังหูของคุณ .

" ผมเห็น พวกเขาเป็นดอกไม้ที่คุณชื่นชอบใช่ไหม ? "

" ค่ะ "

" แล้ว " ยูคิมูระ ต้องลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือมาหาเธอ เฮ้ it คุณ pulled จาก up ) Lovers go . " ให้ผมได้ . . . "

เขาดึงคุณไป ผ่านทุ่งนามากมาย

" หลับตา " เขาพึมพำและยกคิ้ว " . แค่ทำมันเถอะ เธอหัวเราะ

,แต่ไม่ได้หลับตา

" ฉันเปิดรึยัง ? " คุณถามถึงเวลา่

" ไม่ " มันแปลกใจคุณสงบ คำตอบของเขาคือ โดยปกติเมื่อคุณถามว่าสิ่งเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาถอนหายใจในเสียงและเงียบขึ้นด้วยทุกวิธีที่จำเป็น งั้น คุณก็ต้องหยุด และยูคิมูระไปจากมือของคุณ เขาจับไหล่เธอและคุณ

เปิดไตรมาสที่