But is Roberts right? Is the confid

But is Roberts right? Is the confidence of the diplomatic disposition in the sovereign state system which allows him to tell his story in the way he does justified? After all, it is not merely the sterile, frightened ideologues of the Politiburo who have recently been swept away. So too has the USSR which Dobrynin served and about the impermanence of which he has little to say. It can be argued that European great powers face a similar, if gentler, fate. It may be symptomatic of international political change that one must turn to diplomats from the remaining superpower for clear reaffirmation of the priorities of princes over peace. The American Max Kampelman argues that one should be careful about creating too many international organizations because "experience shows that [their] staffs ... begin to establish their own policy and goals." Few contemporary European diplomats would openly agree, and none would echo Robert Vansittart's view of a half-century ago that "The more we are together' should become " the Froth-Blowers' Anthem", at least not on the record. And yet the anchor remains. Ask EU diplomats about their daily work and they will describe in great detail the multilateral committees in which they try to establish a better way of solving this problem or regulating that behaviour for the benefit of all. The operative pronoun is 'we' and yet, ask them who they serve and they will say their government or country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่โรเบิร์ตขวา มีความเชื่อมั่นของการจัดการทางการทูตในระบบรัฐอธิปไตยซึ่งช่วยให้เขาบอกเล่าเรื่องราวของเขาในแบบที่เขาไม่ชิด หลังจากที่ทุก ไม่เพียงการเป็นหมัน กลัว ideologues ของ Politiburo การที่มีเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้หลุดลอยไป ดังนั้นเกินไป มีสหภาพโซเวียตซึ่ง Dobrynin เสิร์ฟ และ เกี่ยวกับความไม่แน่นอนซึ่งเขาได้พูด สามารถโต้เถียงที่ อำนาจมากยุโรปเผชิญมีชะตากรรมคล้ายกัน ถ้าเบา อาจเป็นอาการของการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองระหว่างประเทศที่หนึ่งต้องพลิกการทูตจากมหาอำนาจที่เหลือสำหรับ reaffirmation ที่ชัดเจนของความสำคัญของเจ้าชายสงบ Kampelman สูงสุดอเมริกันระบุว่า หนึ่งควรระมัดระวังเกี่ยวกับการสร้างองค์กรระหว่างประเทศที่มากเกินไปเนื่องจาก "ประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าพนักงาน [ตน]...เริ่มต้นที่จะกำหนดนโยบายและเป้าหมายของตนเอง" นักการทูตยุโรปร่วมสมัยไม่กี่จะยอมรับอย่างเปิดเผย และไม่มีจะสะท้อนโรเบิร์ต Vansittart ดูของในครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาที่ "เราอยู่ด้วยกันมากยิ่งขึ้น ' ควรเป็น"เพลงที่ฟองนมเครื่องเป่าลม" ตามเรกคอร์ด และยัง ยังคงยึดการ ถามทูตสหภาพยุโรปเกี่ยวกับงานประจำวัน และพวกเขาจะอธิบายในรายละเอียดมากคณะกรรมการพหุภาคีที่ซึ่งพวกเขาพยายามสร้างวิธีดีกว่าการแก้ปัญหานี้ หรือควบคุมพฤติกรรมที่เกิดประโยชน์ต่อทั้งหมด คำสรรพนามผ่าตัดเป็น 'เรา' และยัง ขอให้พวกเขาที่พวกเขารับใช้ และพวกเขาจะบอกว่า รัฐบาลหรือประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่โรเบิร์ตใช่มั้ย? ความเชื่อมั่นของนักการทูตจำหน่ายในระบบรัฐอธิปไตยซึ่งทำให้เขาสามารถบอกเล่าเรื่องราวของเขาในทางที่เขาไม่เป็นธรรม? หลังจากทั้งหมดมันไม่ได้เป็นเพียงหมันกลัวพฤติกรรมของ Politiburo ที่เพิ่งได้รับการกวาดออกไป ดังนั้นก็มีสหภาพโซเวียตซึ่งทำหน้าที่ Dobrynin และเกี่ยวกับความไม่แน่นอนของการที่เขามีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะบอกว่า มันสามารถจะแย้งว่ามหาอำนาจยุโรปเผชิญกับการที่คล้ายกันถ้าอ่อนโยนชะตากรรม มันอาจจะเป็นอาการของการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองระหว่างประเทศที่หนึ่งต้องหันไปเป็นนักการทูตจากประเทศมหาอำนาจที่เหลือสำหรับการยืนยันที่ชัดเจนของการจัดลำดับความสำคัญของเจ้าชายมากกว่าความสงบสุข อเมริกันแม็กซ์ Kampelman ระบุว่าหนึ่งควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับการสร้างองค์กรระหว่างประเทศมากเกินไปเพราะ "ประสบการณ์ที่แสดงให้เห็นว่าบุคคลากร [ของ] ... เริ่มต้นในการกำหนดนโยบายของตัวเองและเป้าหมาย." ไม่กี่นักการทูตยุโรปร่วมสมัยอย่างเปิดเผยจะเห็นด้วยและไม่มีใครจะสะท้อนมุมมองของโรเบิร์ต Vansittart ของครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาว่า "ยิ่งเราอยู่ด้วยกัน 'ควรจะเป็น" ฟองเป่า' เพลงสรรเสริญพระบารมี "อย่างน้อยไม่เกี่ยวกับการบันทึก. และยัง สมอยังคง. ขอให้นักการทูตสหภาพยุโรปเกี่ยวกับการทำงานในชีวิตประจำวันของพวกเขาและพวกเขาจะอธิบายในรายละเอียดมากคณะกรรมการพหุภาคีที่พวกเขาพยายามที่จะสร้างทางที่ดีขึ้นของการแก้ปัญหานี้หรือควบคุมพฤติกรรมที่เพื่อประโยชน์ของทุกคน. สรรพนามผ่าตัดคือ 'เรา' และยังขอให้พวกเขาที่พวกเขาให้บริการและพวกเขาจะบอกว่ารัฐบาลหรือประเทศของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ โรเบิร์ต ใช่มั้ย ? คือความเชื่อมั่นในการจัดการทางการทูตในอธิปไตยของรัฐระบบซึ่งช่วยให้เขาเล่าเรื่องราวของเขาในทางที่เขาจะชอบธรรม ? หลังจากทั้งหมด มันไม่แค่เป็นหมัน หวาดกลัวความคิดนี้ของ politiburo ที่เพิ่งถูกขับออกไปแล้ว ดังนั้นจึงมีสหภาพโซเวียตซึ่ง dobrynin เสิร์ฟและ เรื่องอนิจจัง ซึ่งเขามีเพียงเล็กน้อยที่จะพูด มันสามารถจะแย้งว่ามหาอำนาจยุโรป หน้าก็คล้ายกัน ถ้าเบา โชคชะตา มันอาจจะมีอาการของการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองระหว่างประเทศที่ต้องกลายเป็นนักการทูตจากประเทศมหาอำนาจที่เหลือให้ชัดเจนยืนยันความสําคัญของเจ้าชายมากกว่าสันติภาพ อเมริกันแม็กซ์ kampelman แย้งว่า หนึ่งควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับการสร้างองค์กรต่างประเทศมากเกินไป เพราะ " ประสบการณ์แสดงให้เห็นว่า [ ] พนักงาน . . . . . . . เริ่มต้นในการสร้างนโยบายของตนเองและเป้าหมาย " นักการทูตยุโรปร่วมสมัยไม่กี่จะตรงไปตรงมา ยอมรับ และ โรเบิร์ต vansittart ไม่มีจะสะท้อนมุมมองของครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาว่า " ยิ่งเราอยู่ด้วยกันควรเป็น " เป่าฟอง " เพลงชาติ " อย่างน้อยไม่ได้อยู่ในบันทึก และยังยึดอยู่ ขอให้อียูนักการทูตเรื่องงานทุกวันของพวกเขา และพวกเขาจะอธิบายในรายละเอียดมากในคณะกรรมการพหุภาคีที่พวกเขาพยายามที่จะสร้างวิธีที่ดีกว่าของการแก้ไขปัญหานี้ หรือควบคุมพฤติกรรมเพื่อประโยชน์ของทุกคน คำสรรพนามทำหน้าที่ " เรา " และยังถามพวกเขาที่พวกเขาให้บริการและพวกเขาจะกล่าวว่า รัฐ หรือประเทศของตน