Coffee is one of the most popular b

Coffee is one of the most popular beverages and widely
consumed in America, Japan and Europe [11,12]. According to the
coffee trade record from the International Coffee Organization [13],
the global coffee production has increased by 6% since 2010, and
the total coffee production in 2014 was 142 million bags, equalling
9.6 million tonnes. The amount of spent coffee grounds (SCG), the
solid residues obtained from coffee brewing, therefore increases
accordingly. Despite such biomass residues are generated in large
quantities each year, they are mostly underutilized, being disposed
in landfills or small amounts used for composting [14]. However,
the complex organic substances (e.g., caffeine, tannins and polyphenols)
left in the coffee residue were found to have adverse
impacts on land and the environment [11]. Some industries
attempted to process SCG into coffee logs or pellets for heating and
electricity generation, while its combustion generated particulate
matter and hazardous gases, especially high nitrogen oxidants in
emissions, compared to wood pellets or briquettes. This dramatically
limits the direct use of SCG as solid fuels [15,16]. New interests
are recently developed to use SCG for liquid biofuels production.
Kondamudi et al. [12] extracted coffee oil from SCG for biodiesel
production. However, the average oil content in SCG is fairly low,
only 10e15% mass fraction, and the necessary solvent extraction
makes this option economically unfavorable. Mussatto et al. [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาแฟเป็นเครื่องดื่มที่นิยม และแพร่หลายใช้ในอเมริกา ญี่ปุ่นและยุโรป [11, 12] ตามระเบียนการค้ากาแฟจากองค์การกาแฟระหว่างประเทศ [13],การผลิตกาแฟทั่วโลกเพิ่มขึ้น 6% ตั้งแต่ 2010 และการผลิตกาแฟรวมในปี 2557 มี 142 ล้านถุง อ้างแสนวิเศษ 9.6 ล้านตัน ยอดเงินของใช้กาแฟ (เอสซีจี), การดังนั้นจึงเพิ่มตกค้างแข็งที่ได้จากการชงกาแฟตามลำดับ แม้ว่าชีวมวลดังกล่าว ตกค้างสร้างขึ้นในขนาดใหญ่ปริมาณในแต่ละปี พวกเขาเป็นส่วนใหญ่ underutilized ถูกทิ้งในหลุมฝังกลบหรือเงินใช้สำหรับหมัก [14] อย่างไรก็ตามสารอินทรีย์ซับซ้อน (เช่น คาเฟอีน ชิม และโพลีฟีน)ในกากกาแฟพบว่ามีอาการไม่พึงประสงค์ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม [11] อุตสาหกรรมบางประเภทพยายามดำเนินการเอสซีจีในบันทึกกาแฟหรือเม็ดสำหรับเครื่องทำความร้อน และไฟฟ้า ในขณะที่การเผาไหม้ที่สร้างอนุภาคเรื่องและก๊าซอันตราย อนุมูลอิสระของไนโตรเจนสูงในปล่อย การเปรียบเทียบกับไม้ขี้หรือ briquettes นี้อย่างมากจำกัดการใช้โดยตรงของเอสซีจีเป็นเชื้อ [15,16] สถานที่ท่องเที่ยวใหม่ล่าสุดพัฒนาขึ้นใช้ซีจีสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพของเหลวKondamudi et al. [12] สกัดน้ำมันกาแฟจากเอสซีจีสำหรับไบโอดีเซลการผลิต อย่างไรก็ตาม เนื้อหาเฉลี่ยน้ำมันในเอสซีจีมีค่อนข้างน้อยเพียง 10e15% ส่วนมวล และตัวทำละลายสกัดจำเป็นทำให้ตัวเลือกนี้เสียเปรียบทางเศรษฐกิจ Mussatto et al. [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาแฟเป็นหนึ่งในเครื่องดื่มที่นิยมกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดและ
การบริโภคในอเมริกา, ญี่ปุ่นและยุโรป [11,12] ตามที่
บันทึกการค้ากาแฟจากองค์การกาแฟระหว่างประเทศ [13],
การผลิตกาแฟทั่วโลกได้เพิ่มขึ้น 6% ตั้งแต่ปี 2010 และ
การผลิตกาแฟทั้งหมดในปี 2014 เป็น 142,000,000 ถุงเท่ากับ
9,600,000 ตัน ปริมาณของกากกาแฟใช้เวลา (เอสซีจี) ซึ่งเป็น
สารตกค้างที่เป็นของแข็งที่ได้รับจากการผลิตเบียร์กาแฟจึงเพิ่มขึ้น
ตามไปด้วย แม้จะมีสารตกค้างชีวมวลดังกล่าวจะเกิดขึ้นในขนาดใหญ่
ปริมาณในแต่ละปีพวกเขาส่วนใหญ่ underutilized ถูกทิ้ง
ในหลุมฝังกลบหรือจำนวนเงินขนาดเล็กที่ใช้สำหรับการทำปุ๋ยหมัก [14] แต่
มีความซับซ้อนสารอินทรีย์ (เช่นคาเฟอีนแทนนินและโพลีฟีน)
ที่เหลืออยู่ในกากกาแฟที่พบว่ามีอาการไม่พึงประสงค์
ผลกระทบเกี่ยวกับที่ดินและสิ่งแวดล้อม [11] บางอุตสาหกรรม
ได้พยายามประมวลผลเอสซีจีเข้าไปในบันทึกกาแฟหรือเม็ดสำหรับการทำความร้อนและ
การผลิตกระแสไฟฟ้าในขณะที่การเผาไหม้ของมันสร้างอนุภาค
สสารและก๊าซอันตรายอนุมูลอิสระไนโตรเจนสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการ
ปล่อยก๊าซเรือนกระจกเมื่อเทียบกับเม็ดไม้หรือ briquettes ละครเรื่องนี้
จะ จำกัด การใช้โดยตรงของเอสซีจีเชื้อเพลิงแข็ง [15,16] ผลประโยชน์ใหม่
ได้รับการพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้เอสซีจีที่จะใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพของเหลว.
Kondamudi et al, [12] น้ำมันที่สกัดจากกาแฟเอสซีจีไบโอดีเซล
ที่ผลิต อย่างไรก็ตามปริมาณน้ำมันโดยเฉลี่ยในเอสซีจีอยู่ในระดับต่ำอย่างเป็นธรรม
เท่านั้น 10e15% ส่วนมวลและการสกัดที่จำเป็น
ทำให้ตัวเลือกนี้เสียเปรียบทางเศรษฐกิจ Mussatto et al, [17]