self-restraint (sila, “precepts,” a

self-restraint (sila, “precepts,” and vinaya, “discipline”) and giving
(dana), reflects, in many respects, his Theravada Buddhist worldview.
Within the modern economic situation, however, he did not take into
sufficient account the issue of scarcity and poverty at the structural
level caused by the global market economy. Perhaps this was not as
clear to him at that time as it is to us today.
If the life of Thai people in the past was “better” than it is today, this
mainly resulted from the self-sufficiency of their local economies and
the decentralization of political power, and hence the integrity of local
culture and social values. Buddhist liberation theology must do more
than advocate mindfulness and the ideal of simplicity. To construct a
healthier Buddhist society requires a change of the economic structure
into one of more local self-sufficiency, and the political structure
into one of more local decentralization, with local moral and cultural
values adapted to a contemporary context. Only then can a Buddhist
social ethics take root in society as it did in the historical past. The
Buddhist spirit of loving-kindness, compassion, sharing, and cooperation
will then prevail, at both the personal and the structural levels.
If we consider Buddhist liberation theology in contemporary Thai
society from a more structural perspective, we are forced to recognize
that greed, hatred, and delusion,21 which Buddhism identifies as the
root of all harmful things, currently prevail. A systematic and structural
greed can be found in the present economic system, in which millions
of traditional farmers have been uprooted from their farmlands
by tenancy and agribusiness, causing massive dislocation, unemployment,
and poverty. Centralized political power and an economic
system of dependency have caused structural hatred to arise as elites
grow richer while the vast majority of people are driven into greater
poverty. A structural delusion comes from the expanding influence of
commercial advertising in the mass media, leading people to discard
their cultural values and embrace consumerism.
In order to overcome greed, hatred, and delusion, a person needs
to change not only his or her personal conduct or lifestyle but also
the system that creates structural greed, hatred, and delusion. Buddhist
ethics, such as the Five Precepts (sila), need to address this structural
change more vigorously. For example, the first precept is to refrain
from killing and harming living beings; when applying this to a poor
country like Thailand, it becomes clear that the military budget, which
comprises a large portion of the GNP, should be reduced. The violation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความอดกลั้น (ศิลา "ศีล" และพระวินัย ปิฎก, "วินัย") และให้(ดา), สะท้อน หลายประการ โลกทัศน์ของพระพุทธศาสนาเถรวาทภายในสถานการณ์เศรษฐกิจที่ทันสมัย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เอาลงพอบัญชีปัญหาการขาดแคลนและความยากจนที่โครงสร้างการระดับที่เกิดจากเศรษฐกิจตลาดโลก ทีนี้ไม่เป็นล้างเขาในขณะนั้นก็คือการที่เราวันนี้ถ้าชีวิตของคนไทยในอดีต "ดี" กว่าจะเป็นวันนี้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากปรัชญาของเศรษฐกิจของท้องถิ่น และกระจายอำนาจการแพร่กระจายของอำนาจทางการเมือง และดังนั้นความสมบูรณ์ของท้องถิ่นวัฒนธรรมและค่านิยมทางสังคม ปลดปล่อยเปรียญต้องทำเพิ่มเติมทนายสติและของความเรียบง่าย เพื่อสร้างความพุทธสุขภาพจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างทางเศรษฐกิจเป็นหนึ่งในปรัชญาท้องถิ่นเพิ่มเติม และโครงสร้างทางการเมืองเป็นหนึ่งในหลายท้องถิ่นกระจายอำนาจการแพร่กระจาย มีจริยธรรม และวัฒนธรรมในท้องถิ่นค่าปรับการบริบทร่วมสมัย หลังจากนั้น สามารถเป็นพุทธศาสนิกชนจริยธรรมทางสังคมมีรากในสังคมเหมือนในอดีตประวัติศาสตร์ ที่จิตวิญญาณพุทธ loving-kindness เมตตา ร่วมกัน และความร่วมมือจะแล้วเหนือกว่า ส่วนบุคคลและระดับโครงสร้างถ้าเราพิจารณาปลดปล่อยเปรียญในไทยร่วมสมัยสังคมจากมุมมองโครงสร้างมากขึ้น เราถูกบังคับให้รับรู้ที่ความโลภ ความเกลียดชัง และการลวง ตา 21 ซึ่งระบุว่าพระพุทธศาสนาเป็นรากของสิ่งที่เป็นอันตราย อยู่เหนือกว่า มีระบบ และโครงสร้างความโลภสามารถพบได้ในระบบเศรษฐกิจปัจจุบัน ในล้านที่ของเกษตรกรดั้งเดิมได้ถูก uprooted จากความถีโดยเช่าเกษตร สาเหตุใหญ่เคลื่อน ว่างงานและความยากจน ศูนย์กลางอำนาจทางการเมืองและการเศรษฐกิจระบบการอ้างอิงทำให้เกิดความเกลียดชังทางโครงสร้างจะเกิดขึ้นเป็นที่ร่ำรวยเติบโตขึ้นในขณะที่คนส่วนใหญ่จะขับเคลื่อนไปมากความยากจน ลวงตาโครงสร้างมาจากอิทธิพลการขยายตัวของโฆษณาในสื่อมวลชน นำผู้คนละทิ้งการพาณิชย์ค่านิยมทางวัฒนธรรมของพวกเขาและกอดบริโภคนิยมผู้ต้องการเอาชนะความโลภ ความเกลียดชัง และลวงตาการเปลี่ยนแปลงไม่เพียงแต่เขา หรือเธอปฏิบัติส่วนบุคคลหรือวิถีชีวิตแต่ยังระบบที่ สร้างโครงสร้างความโลภ ความเกลียดชัง ความเข้าใจผิด พระพุทธศาสนาจริยธรรม เช่นศีลห้า (ศิลา), ต้องการโครงสร้างนี้เปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมดั่ง ตัวอย่าง precept แรกถูกละเว้นจากการฆ่า และเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตอยู่ เมื่อใช้นี้กับความยากจนประเทศเช่นประเทศไทย เป็นที่ชัดเจนที่งบประมาณทหาร ที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ GNP จะ ควรจะลดลง การละเมิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข่มใจตนเอง (ศิลา "ศีล" และพระวินัย "วินัย") และให้
(Dana) สะท้อนให้เห็นถึงหลายประการเถรวาทพุทธศาสนาโลกทัศน์ของเขา.
ภายในสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่ทันสมัย ​​แต่เขาไม่ได้นำเข้า
บัญชีที่เพียงพอ ปัญหาของความขาดแคลนและความยากจนที่มีโครงสร้าง
ระดับที่เกิดจากเศรษฐกิจตลาดโลก บางทีนี่อาจจะไม่ได้เป็น
ที่ชัดเจนกับเขาในเวลาที่มันเป็นกับเราว่าวันนี้.
ถ้าชีวิตของคนไทยในอดีตที่ผ่านมาเป็น "ดี" มากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้
มีสาเหตุหลักจากการพึ่งตัวเองของเศรษฐกิจในท้องถิ่นของพวกเขาและ
การกระจายอำนาจของอำนาจทางการเมืองและด้วยเหตุนี้ความสมบูรณ์ของท้องถิ่น
วัฒนธรรมและค่านิยมทางสังคม วิมุตติธรรมทางพุทธศาสนาจะต้องทำมากขึ้น
กว่าผู้สนับสนุนสติและเหมาะของความเรียบง่าย เพื่อสร้าง
สังคมที่นับถือศาสนาพุทธมีสุขภาพดีต้องมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเศรษฐกิจ
เป็นหนึ่งในการพึ่งตัวเองในท้องถิ่นมากขึ้นและโครงสร้างทางการเมือง
เป็นหนึ่งของการกระจายอำนาจท้องถิ่นมากขึ้นด้วยศีลธรรมและวัฒนธรรมท้องถิ่น
ค่าปรับให้เข้ากับบริบทร่วมสมัย เท่านั้นแล้วสามารถพุทธ
จริยธรรมทางสังคมหยั่งรากในสังคมเท่าที่จะทำได้ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา
จิตวิญญาณของพุทธศาสนาของความรักความเมตตาความเมตตาร่วมกันและความร่วมมือ
จากนั้นจะเหนือกว่าทั้งในส่วนบุคคลและระดับโครงสร้าง.
ถ้าเราพิจารณาวิมุตติธรรมพุทธศาสนาในไทยร่วมสมัย
สังคมจากมุมมองของโครงสร้างมากขึ้นเราถูกบังคับให้รับรู้
ว่าความโลภ ความเกลียดชังและความเข้าใจผิด, 21 ซึ่งพระพุทธศาสนาระบุว่า
รากของทุกสิ่งที่เป็นอันตรายในขณะนี้เหนือกว่า ระบบและโครงสร้าง
ความโลภสามารถพบได้ในระบบเศรษฐกิจในปัจจุบันซึ่งในล้าน
ของเกษตรกรแบบดั้งเดิมที่ได้รับการถอนจากนาของพวกเขา
โดยการครอบครองและธุรกิจการเกษตร, การก่อให้เกิดการเคลื่อนที่ขนาดใหญ่, การว่างงาน
และความยากจน อำนาจทางการเมืองส่วนกลางและเศรษฐกิจ
ระบบของการพึ่งพาได้ก่อให้เกิดความเกลียดชังที่มีโครงสร้างที่จะเกิดขึ้นเป็นชนชั้น
เติบโตยิ่งขึ้นในขณะที่ส่วนใหญ่ของคนที่กำลังขับรถเข้าไปมากขึ้น
ความยากจน ความเข้าใจผิดที่มีโครงสร้างมาจากอิทธิพลของการขยายตัวของ
การโฆษณาเชิงพาณิชย์ในสื่อมวลชนนำคนที่จะทิ้ง
คุณค่าทางวัฒนธรรมของพวกเขาและโอบกอดการคุ้มครองผู้บริโภค.
เพื่อที่จะเอาชนะความโลภความเกลียดชังและความเข้าใจผิด, คนต้องการ
ที่จะเปลี่ยนแปลงไม่เพียง แต่ความประพฤติส่วนตัวของเขาหรือเธอ หรือการดำเนินชีวิต แต่ยัง
ระบบที่สร้างความโลภโครงสร้างความเกลียดชังและความเข้าใจผิด ชาวพุทธ
จริยธรรมเช่นศีลห้า (ศิลา) ต้องอยู่โครงสร้างนี้
การเปลี่ยนแปลงมากขึ้นอย่างจริงจัง ตัวอย่างเช่นศีลแรกคือการละเว้น
จากการฆ่าและทำร้ายสิ่งมีชีวิต; เมื่อใช้นี้เพื่อคนยากจน
ประเทศเช่นประเทศไทยก็เป็นที่ชัดเจนว่างบประมาณทหารซึ่ง
ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติที่ควรจะลดลง การละเมิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การควบคุมตนเอง ( ศีล " ศีล " พระธรรมวินัย " วินัย " ) และให้
( เดน่า ) , สะท้อนให้เห็นในหลายประการ พระพุทธเถรวาทโลกทัศน์ .
ภายในสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่ทันสมัย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เอาลง
บัญชีเพียงพอ ปัญหาข้าวยากหมากแพง และความยากจนในระดับโครงสร้าง
ที่เกิดจาก ตลาดของเศรษฐกิจโลก บางทีนี่อาจจะไม่ได้เป็น
ชัดเจนเขาตอนนั้นมันเป็นเราในวันนี้ . . . .
ถ้าชีวิตของคนไทยในอดีตคือ " ดี " กว่าก็คือวันนี้
ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากเศรษฐกิจของเศรษฐกิจในท้องถิ่นและ
การกระจายอำนาจของอำนาจทางการเมือง ดังนั้น ความสมบูรณ์ของวัฒนธรรมท้องถิ่น
และคุณค่าทางสังคม เทววิทยาการปลดปล่อยชาวพุทธต้องทำมากขึ้น
กว่าสติสนับสนุนและอุดมคติของความเรียบง่าย สร้าง
สังคมชาวพุทธสุขภาพดีต้องเปลี่ยนโครงสร้างทางเศรษฐกิจ
เป็นหนึ่งการท้องถิ่นมากขึ้น และโครงสร้างทางการเมือง
เป็นหนึ่งของการกระจายอำนาจท้องถิ่นมากขึ้น กับท้องถิ่น ศีลธรรมและวัฒนธรรม
ค่าดัดแปลงบริบทร่วมสมัย เท่านั้นแล้ว พุทธจริยธรรม
สังคมหยั่งรากในสังคมเหมือนในปีที่ผ่านมาทางประวัติศาสตร์
พุทธ วิญญาณแห่งความรักความเมตตา ความกรุณาการใช้งานร่วมกันและความร่วมมือ
แล้วจะเหนือกว่า ทั้งในส่วนบุคคลและโครงสร้างระดับ .
ถ้าเราพิจารณาพุทธวิมุตติธรรมในสังคมไทย
ร่วมสมัยจากมุมมองในเชิงโครงสร้าง เราถูกบังคับให้จำ
ที่ความโลภ โทสะ โมหะ 21 ซึ่งพระพุทธศาสนาระบุเป็น
รากของสิ่งที่เป็นอันตรายทั้งหมดในปัจจุบัน เป็นต่อ ระบบและโครงสร้าง
ความโลภสามารถพบได้ในระบบเศรษฐกิจปัจจุบันที่ล้านของเกษตรกรแบบดั้งเดิมได้ถูกถอนรากถอนโคน

โดยการเช่าจากนา และธุรกิจการเกษตร เป็นสาเหตุใหญ่ เคลื่อน การว่างงาน
และความยากจน ศูนย์กลางอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจของการพึ่งพาได้ก่อให้เกิดความเกลียดชัง
ระบบโครงสร้างที่จะเกิดขึ้นเป็นชนชั้นสูง
รวยขึ้น ในขณะที่คนส่วนใหญ่จะขับเคลื่อนในมากขึ้น
ความยากจน หลงผิดโครงสร้างมาจากการขยายอิทธิพลของ
เชิงโฆษณาในสื่อมวลชน นำผู้คนละทิ้งค่านิยมทางวัฒนธรรมของพวกเขาและโอบกอด

ในลัทธิบริโภคนิยม เพื่อที่จะเอาชนะความโลภ โทสะ โมหะ บุคคลต้องการ
เปลี่ยนไม่เพียง ของเขาหรือเธอ ความประพฤติส่วนตัวหรือชีวิตแต่ยัง
ระบบโครงสร้างที่สร้างความโลภ โทสะ โมหะ . พุทธศาสนา
จริยธรรมเช่นเบญจศีล ( ศีล ) ต้องอยู่ที่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง
นี้อย่างแข็งขัน ตัวอย่างเช่น เรื่องศีล คือ ละเว้นจากการฆ่าและการทำร้ายสิ่งมีชีวิต
; เมื่อใช้กับประเทศที่ยากจน
เช่นประเทศไทย , มันจะกลายเป็นที่ชัดเจนว่า งบประมาณทางทหาร ซึ่ง
ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ GNP ,ควรจะลดลง การละเมิด