during manual activities (Zaino & M

during manual activities (Zaino & McCoy, 2008); the postural response to perturbations
during reaching (Cherng et al., 2009); the relationship between static standing postural
control and dynamic postural control during gait (Liao et al., 1997); and the relationship
between balance deficits and COP/COM measurements during gait (Hsue et al., 2009).
However, there are still few studies assessing postural control during the performance of
functional activities, as evidenced by the small amount of papers (n = 8) that met the
inclusion criteria for this review, and the focus limited to gait and reaching tasks.
We suggest that assessing postural control during functional tasks is important to understand
balance adjustments adopted by these children in their daily live specially because of the
significant balance perturbations occurring during the performance of functional tasks.
Exploring the postural control during functional activities in future research will contribute
to understand the relationship between structural impairment and activity performance in the
organism, which in turn will lead to better understanding of children’s capabilities and of the
specific consequences of brain injury on functionality. Moreover, such information will
contribute to the creation of rehabilitation programs aimed at improving postural and
functional skills according to each child’s needs.
The study of other functional skills than gait and reaching only is important because there
are many other sources of sensory and balance conflicts in the daily routine. Thus, the
characteristics of postural control during functional activities still need to be further
investigated.
3.3. Measurement tools and outcome variables
Some of the tools used to assess sitting and standing postural control included
electromyography (Bigongiari et al., 2011; Burtner et al., 1998; Cherng et al., 2009;
Girolami et al., 2011), infrared emitter (Barela et al., 2011) and magnetic tracking
(kinematics analysis) of the head movements in space (Saavedra et al., 2010).
However, most studies employed force platforms to evaluate moments of force around the
joints (Chen & Woollacott, 2007), amplitude of ground reaction force (Cherng et al., 2009;
Ferdjallah et al., 2002; Näslund et al., 2007), and COP displacement within a given period of
time (Burtner et al., 2007; Cherng et al., 1999, 2009; Corrêa et al., 2007; Donker et al.,
2008; Girolami et al., 2011; Hsue et al., 2009; Ju et al., 2012; Liao et al., 1997; Liu et al.,
2007; Reilly et al., 2008; Rha et al., 2010; Rose et al., 2002; Zaino & McCoy, 2008).
Despite the large number of instruments mentioned above, it is important to highlight the
lack of studies using tests and scales that can be used to assess postural control in children
with CP such as Pediatric Reach Test (Bartlett & Birmingham, 2003) and Berg Balance
Scale (Franjoine, Gunther, & Taylor, 2003). These tests are reliable, easy to handle and
involve the performance of functional tasks to be completed. Their low cost makes them
valuable tools to be used in clinical practice. Thus, the assessment of postural control by
means of refined instruments associated with these tests may provide a better understanding
of the functional impairments in postural control, being a wide field of research in literature
concerning CP.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระหว่างกิจกรรมคู่มือ (Zaino & แท้ 2008); การตอบสนองต่อการทรงตัวเพื่อเยี่ยงอย่าง
ในระหว่างถึง (เชิง et al, 2009.); ความสัมพันธ์ระหว่างการทรงตัวคงยืน
การควบคุมและการควบคุมการทรงตัวแบบไดนามิกในระหว่างการเดิน (Liao et al, 1997.); และความสัมพันธ์
ระหว่างการขาดดุลสมดุลและ COP / วัด COM ในระหว่างการเดิน (Hsue et al., 2009).
แต่มีการศึกษาน้อยยังคงการประเมินการควบคุมการทรงตัวในระหว่างการปฏิบัติงานของ
กิจกรรมการทำงานเป็นหลักฐานโดยจำนวนเงินขนาดเล็กของเอกสาร (n = 8) ที่ได้พบกับ
เกณฑ์การคัดเลือกเพื่อการตรวจสอบนี้และโฟกัส จำกัด ให้เดินและถึงงาน.
เราขอแนะนำให้การประเมินการควบคุมการทรงตัวในระหว่างงานการทำงานเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจ
การปรับสมดุลการรับรองโดยเด็กเหล่านี้มีชีวิตอยู่ในชีวิตประจำวันของพวกเขาเป็นพิเศษเพราะ
ความสมดุลอย่างมีนัยสำคัญ เยี่ยงอย่างที่เกิดขึ้นในระหว่างการทำงานของงานที่ทำงาน.
สำรวจการควบคุมการทรงตัวในระหว่างกิจกรรมการทำงานในการวิจัยในอนาคตจะมีส่วนร่วม
ในการทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการด้อยค่าของโครงสร้างและผลการดำเนินกิจกรรมใน
ชีวิตซึ่งจะนำไปสู่ความเข้าใจที่ดีขึ้นของความสามารถของเด็กและของ
ที่เฉพาะเจาะจง ผลกระทบของการบาดเจ็บของสมองในการทำงาน นอกจากนี้ข้อมูลดังกล่าวจะ
นำไปสู่การสร้างโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพที่มุ่งปรับปรุงการทรงตัวและ
ทักษะการทำงานตามความต้องการของเด็กแต่ละคน.
การศึกษาทักษะการทำงานอื่น ๆ นอกเหนือจากการเดินและถึงเพียงเป็นสิ่งที่สำคัญเพราะมี
เป็นแหล่งอื่น ๆ อีกมากมายของความขัดแย้งทางประสาทสัมผัสและความสมดุลใน กิจวัตรประจำวัน ดังนั้น
ลักษณะของการควบคุมการทรงตัวในระหว่างกิจกรรมการทำงานยังคงต้องเพิ่มเติม
การตรวจสอบ.
3.3 เครื่องมือวัดและตัวแปรผล
บางส่วนของเครื่องมือที่ใช้ในการประเมินนั่งและยืนควบคุมการทรงตัวรวม
electromyography (Bigongiari et al, 2011;. Burtner et al, 1998;. เชิง et al, 2009;.
. Girolami et al, 2011), อินฟาเรด อีซีแอล (Barela et al., 2011) และการติดตามแม่เหล็ก
(การวิเคราะห์จลนศาสตร์) ของการเคลื่อนไหวใหญ่ในพื้นที่ (เบ et al., 2010).
อย่างไรก็ตามการศึกษาส่วนใหญ่มีงานทำแพลตฟอร์มแรงในการประเมินช่วงเวลาของแรงรอบ
ข้อต่อ (เฉิน & Woollacott 2007), ความกว้างของพื้นดินแรงปฏิกิริยา (เชิง et al, 2009;.
Ferdjallah et al, 2002;.. Näslund, et al, 2007) และการกำจัด COP ภายในระยะเวลาที่กำหนดของ
เวลา (Burtner et al, 2007;. เชิง et al, 1999, 2009;.. Corrêa et al, 2007; เข้ม, et al.
2008; Girolami, et al, 2011;. Hsue et al, 2009;. จู, et al, 2012;. เหลียว et al, 1997. หลิว, et al.
2007; Reilly และคณะ, 2008;. Rha et al, 2010;. โรส et al, 2002;.. Zaino & แท้ 2008)
แม้จะมีจำนวนมากของเครื่องมือดังกล่าวข้างต้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้น
ขาดจากการศึกษาโดยใช้การทดสอบและเครื่องชั่งน้ำหนักที่สามารถใช้ในการประเมินการควบคุมการทรงตัวในเด็ก
ที่มี CP เช่นเด็กเข้าถึงการทดสอบ (บาร์ตเลตต์และเบอร์มิงแฮม, 2003) และยอดคงเหลือ Berg
สเกล (Franjoine กุนเธอร์และเทย์เลอร์, 2003) การทดสอบเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือและง่ายต่อการจัดการและ
เกี่ยวข้องกับผลการปฏิบัติงานการทำงานจะเสร็จสมบูรณ์ ค่าใช้จ่ายต่ำของพวกเขาทำให้พวกเขา
เครื่องมือที่มีคุณค่าเพื่อนำไปใช้ในทางคลินิก ดังนั้นการประเมินผลการควบคุมการทรงตัวโดย
วิธีการเครื่องมือที่ใช้ในการกลั่นที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบเหล่านี้อาจมีความเข้าใจที่ดีขึ้น
ของความบกพร่องในการทำงานในการควบคุมการทรงตัวเป็นทุ่งกว้างของการวิจัยในวรรณกรรม
ที่เกี่ยวข้องกับซีพี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระหว่างกิจกรรมคู่มือ ( ไซโน่&ของแท้ , 2008 ) ; ท่าทางการตอบสนองระหว่างการเข้าถึงได้
( เชิง et al . , 2009 ) ; ความสัมพันธ์ระหว่างสถิตยืนอยู่ท่าทาง
การควบคุมและการควบคุมท่าทางแบบไดนามิกระหว่างการเดิน ( เหลียว et al . , 1997 ) และความสัมพันธ์ระหว่างการขาดดุลสมดุลและตำรวจ
/ วัดในรีวิว ท่าเดิน ( hsue et al . , 2009 ) .
อย่างไรก็ตามยังคงมีไม่กี่การศึกษาการประเมินการควบคุมท่าทางในการปฏิบัติ
กิจกรรมการทำงานเป็น evidenced โดยจำนวนเล็ก ๆของกระดาษ ( n = 8 ) ที่เจอ
รวมเกณฑ์สำหรับรีวิวนี้ และโฟกัส จำกัด การเดินและการเข้าถึงงาน
เราแนะนำให้ประเมินการควบคุมท่าทางในการทำงาน งานเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจ
การปรับสมดุลโดยนำเด็กเหล่านี้ในชีวิตประจําวันเป็นพิเศษเนื่องจาก
ได้สมดุลสำคัญที่เกิดขึ้นในระหว่างการปฏิบัติงานตามหน้าที่
สำรวจการควบคุมท่าทางในระหว่างกิจกรรมการทำงานในการวิจัยในอนาคตจะส่งผล
เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างความบกพร่องเชิงโครงสร้างและกิจกรรมการแสดงใน
สิ่งมีชีวิตซึ่งจะนำไปสู่ความเข้าใจที่ดีขึ้นของความสามารถของเด็กและของ
เฉพาะผลของการบาดเจ็บที่สมองในการทำงาน นอกจากนี้ ข้อมูลดังกล่าวจะช่วยในการสร้างของ
โปรแกรมการฟื้นฟูมุ่งปรับปรุงท่าทางการทำงานและทักษะตามความต้องการ

ของเด็กแต่ละคนการศึกษาทักษะการทำงาน นอกจากการเดินและการเข้าถึงสำคัญเท่านั้น เพราะมีอีกหลายทางประสาทสัมผัส
เป็นแหล่งความความขัดแย้งในชีวิตประจำวัน ดังนั้น ,
คุณลักษณะของการควบคุมท่าทางในระหว่างกิจกรรมการทำงานยังคงต้องสอบสวนต่อไป
.
3.3 . เครื่องมือวัดและตัวแปรผล
บางส่วนของเครื่องมือที่ใช้ประเมินการควบคุมท่าทางการนั่งและยืนรวม
คลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ ( bigongiari et al . , 2011 ; burtner et al . , 1998 ; เชิง et al . , 2009 ;
girolami et al . , 2011 ) , อีซีแออินฟราเรด ( บาร์เรล่า et al . , 2011 ) และ
ติดตามแม่เหล็ก ( การวิเคราะห์จลนศาสตร์ ) หัวหน้าขบวนการในพื้นที่ ( าล ซา เวดรา et al . , 2010 ) .
อย่างไรก็ตามการศึกษาส่วนใหญ่ที่ใช้บังคับแพลตฟอร์มเพื่อประเมินช่วงเวลาของแรงรอบ
ข้อต่อ ( เฉิน& woollacott , 2007 ) , ขนาดของแรง ปฏิกิริยาดิน ( เชิง et al . , 2009 ;
ferdjallah et al . , 2002 ; n และ slund et al . , 2007 ) และตำรวจการกระจัดภายในกำหนดเวลา ( ของ
burtner et al . , 2007 ; เชิง et al . , 1999 , 2009 ; RR êเป็น et al . , 2007 ; donker et al . ,
2008 ; girolami et al . , 2011 ; hsue et al . ,2009 ; จู et al . , 2012 ; เหลียว et al . , 1997 ; Liu et al . ,
2007 ; Reilly et al . , 2008 ; แกลบ et al . , 2010 ; กุหลาบ et al . , 2002 ; ไซโน่&ของแท้ , 2008 ) .
แม้จะมีจำนวนมากของเครื่องมือดังกล่าวข้างต้น มันคือ ที่สำคัญเน้น
ขาดการศึกษาโดยใช้แบบทดสอบและแบบที่สามารถใช้เพื่อประเมินการควบคุมท่าทางในเด็ก
กับ CP เช่น ทดสอบถึงเด็ก ( Bartlett &เบอร์มิงแฮม2546 ) และ เบิร์กสมดุล
ขนาด ( franjoine กันเธอร์& , เทย์เลอร์ , 2003 ) การทดสอบนี้มีความน่าเชื่อถือและง่ายต่อการจัดการและการทำงาน
เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของงานจะเสร็จสมบูรณ์ ค่าใช้จ่ายต่ำของพวกเขาทำให้พวกเขา
เครื่องมือที่มีคุณค่าที่จะใช้ในทางคลินิก ดังนั้น การประเมินการควบคุมท่าทางโดย
วิธีการกลั่นเครื่องมือที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบเหล่านี้อาจให้
เข้าใจได้ดีของความบกพร่องในการทำหน้าที่ในการควบคุมท่าทางเป็นทุ่งกว้างของการวิจัยในวรรณคดี
เกี่ยวกับ CP