Sugarcane crop (Saccharum spp.) has

Sugarcane crop (Saccharum spp.) has a great
importance in Brazil's economy, mainly due to sugar and
ethanol production, for either domestic consumption or
exportation, which generates a considerable income for the
country. Moreover, sugarcane can be used as alternative
forage for ruminant feeding in periods of drought.
Considering the high biomass production and low
consumption of nitrogen fertilizer, which means low
energy balance based on the ratio between the total energy
contained in the biofuel and the total fossil energy needed
by its obtention, sugarcane emerges as a powerful crop for
biofuel production (Urquiaga et al., 2005). Currently, there
is a strong trend for expansion of sugarcane area,
motivated by the increasing interest in obtaining
alternative sources of energy that can help reduce the high
CO2 emissions, characteristic of the traditional fossil
energy source. Sugarcane ethanol is considered to be an
alternative fuel for gasoline (Urquiaga et al., 2005).
Phosphorus (P) is considered the second most
essential macronutrient following nitrogen, so it may limit
plant growth, as it plays an important role in growth of
structure, its function, and transfer of energy. Agricultural
soils contain large reserves of phosphorus due to its
regular application. A large proportion of inorganic
phosphorus in soluble form is rapidly fixed to its insoluble
form after the application of phosphate fertilizers. In turn,
this important nutrient becomes unavailable to the plants
(Igual et al., 2001; Rodriguez and Fraga, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเพาะปลูกอ้อย (โอกำแพงแสน)ความสำคัญในเศรษฐกิจของบราซิล ส่วนใหญ่เนื่องจากน้ำตาล และการผลิตเอทานอล การบริโภคภายในประเทศ หรือส่งออก ที่สร้างรายได้จำนวนมากสำหรับการประเทศ นอกจากนี้ สามารถใช้อ้อยเป็นอื่นอาหารสัตว์สำหรับอาหาร ruminant ในช่วงแล้งพิจารณาการผลิตชีวมวลสูงและต่ำปริมาณการใช้ปุ๋ยไนโตรเจน ซึ่งหมายความว่าต่ำสมดุลพลังงานตามอัตราส่วนระหว่างพลังงานทั้งหมดอยู่เชื้อเพลิงชีวภาพและพลังงานฟอสซิลจำเป็นโดย obtention อ้อยขึ้นเป็นพืชที่มีประสิทธิภาพสำหรับผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ (Urquiaga et al., 2005) ในปัจจุบัน มีแนวโน้มแข็งแกร่งสำหรับการขยายตัวของอ้อยแรงจูงใจจากดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นในการรับสำรองแหล่งพลังงานที่สามารถช่วยลดสูงปล่อย CO2 ลักษณะของซากพืชซากสัตว์โบราณแหล่งพลังงาน อ้อยเอทานอลถือเป็นการเชื้อเพลิงทดแทนน้ำมันเบนซิน (Urquiaga et al., 2005)ฟอสฟอรัส (P) ถือว่าเป็นสองmacronutrient สำคัญต่อไนโตรเจน ดังนั้นมันอาจจำกัดเจริญเติบโตพืช มันมีบทบาทสำคัญในการเจริญเติบโตของโครงสร้าง ฟังก์ชัน ความโอนของพลังงาน เกษตรดินเนื้อปูนประกอบด้วยสำรองขนาดใหญ่ของฟอสฟอรัสเนื่องของโปรแกรมประยุกต์ทั่วไป สัดส่วนขนาดใหญ่ของอนินทรีย์ฟอสฟอรัสในฟอร์มละลายเป็นคงจะไม่ละลายตัวอย่างรวดเร็วหลังใช้ปุ๋ยฟอสเฟต ในเลี้ยวสารสำคัญนี้จะไม่พร้อมใช้งานพืช(Igual et al., 2001 ร็อดริเกซและ Fraga, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพาะปลูกอ้อย (Saccharum spp.) มีดี
ถึงความสำคัญในทางเศรษฐกิจของบราซิลส่วนใหญ่เกิดจากน้ำตาลและ
การผลิตเอทานอลสำหรับทั้งการบริโภคภายในประเทศหรือ
ส่งออกซึ่งจะสร้างรายได้มากสำหรับ
ประเทศ นอกจากนี้อ้อยสามารถใช้เป็นทางเลือก
สำหรับการให้อาหารอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องในช่วงเวลาของภัยแล้ง.
พิจารณาการผลิตชีวมวลสูงและต่ำ
การบริโภคของปุ๋ยไนโตรเจนซึ่งหมายความต่ำ
สมดุลของพลังงานตามอัตราส่วนระหว่างพลังงานทั้งหมด
ที่มีอยู่ในเชื้อเพลิงชีวภาพและฟอสซิลทั้งหมด พลังงานที่จำเป็น
โดย obtention ของอ้อยโผล่ออกมาเป็นพืชที่มีประสิทธิภาพสำหรับ
การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ (Urquiaga et al., 2005) ปัจจุบันมี
แนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับการขยายตัวของพื้นที่อ้อย
แรงบันดาลใจจากดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการได้รับ
แหล่งพลังงานทางเลือกที่สามารถช่วยลดสูง
การปล่อย CO2 ลักษณะของฟอสซิลแบบดั้งเดิม
แหล่งพลังงาน เอทานอลอ้อยจะถือเป็น
เชื้อเพลิงทางเลือกสำหรับน้ำมันเบนซิน (Urquiaga et al., 2005).
ฟอสฟอรัส (P) ได้รับการยกย่องมากที่สุดที่สอง
ธาตุอาหารหลักที่สำคัญดังต่อไปนี้ไนโตรเจนดังนั้นมันอาจจะ จำกัด การ
เจริญเติบโตของพืชในขณะที่มันมีบทบาทสำคัญในการเจริญเติบโตของ
โครงสร้างการทำงานของตนและถ่ายโอนพลังงาน การเกษตร
ดินมีสำรองขนาดใหญ่ของฟอสฟอรัสเนื่องจากมัน
ใช้งานปกติ ส่วนใหญ่ของนินทรีย์
ฟอสฟอรัสในรูปแบบที่ละลายน้ำได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็วที่ไม่ละลายน้ำของ
รูปแบบหลังจากการประยุกต์ใช้ปุ๋ยฟอสเฟต ในทางกลับกัน
สารอาหารที่สำคัญนี้จะสามารถใช้งานกับพืช
(Igual et al, 2001;. Rodriguez และ Fraga, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( อ้อยปลูกอ้อย spp . ) มีความสำคัญอย่างยิ่ง
ในเศรษฐกิจของบราซิล เนื่องจากน้ำตาลและ
การผลิตเอทานอล เพื่อให้บริโภคภายในประเทศหรือ
การส่งออกซึ่งจะสร้างรายได้มากสำหรับ
ประเทศ นอกจากนี้ อ้อยสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับการให้อาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องใน

ช่วงแล้ง เมื่อพิจารณาจากผลผลิตมวลชีวภาพสูงและต่ำ
การใช้ปุ๋ยไนโตรเจน ซึ่งหมายถึง ความสมดุลของพลังงานต่ำ

ขึ้นอยู่กับอัตราส่วนระหว่างพลังงานทั้งหมดที่มีอยู่ในเชื้อเพลิงและพลังงานฟอสซิลทั้งหมดต้องการ
โดย obtention อ้อย โผล่ออกมาเป็นพืชที่มีประสิทธิภาพสำหรับ
การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ( urquiaga et al . , 2005 ) ขณะนี้มี
เป็นแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับการขยายตัวของพื้นที่อ้อย
แรงจูงใจจากดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการขอรับ
แหล่งทางเลือกของพลังงานที่สามารถช่วยลดการปล่อย CO2 สูง

แบบฟอสซิล ลักษณะของแหล่งพลังงาน อ้อยเอทานอลถือเป็น
เชื้อเพลิงทางเลือกสำหรับเครื่องยนต์ ( urquiaga et al . , 2005 ) .
ฟอสฟอรัส ( P ) เป็นสองส่วนใหญ่ที่จำเป็นต่อไปนี้
อาหารไนโตรเจน ดังนั้นมันอาจกัด
การเจริญเติบโตของพืช มันมีบทบาทสำคัญในการเจริญเติบโตของ
โครงสร้างหน้าที่และการถ่ายทอดพลังงาน ดินเกษตร
ประกอบด้วยขนาดใหญ่สำรองของฟอสฟอรัส เนื่องจากโปรแกรมปกติของมัน

สัดส่วนขนาดใหญ่ของฟอสฟอรัสอนินทรีย์
ในรูปแบบละลายอย่างรวดเร็วแก้ไขรูปไม่ละลาย
หลังจากการใช้ปุ๋ยฟอสเฟต ในการเปิด ,
สารอาหารสำคัญนี้จะไม่สามารถใช้ได้กับพืช
( igual et al . , 2001 ; Rodriguez และ ฟราการ์ , 1999 )