used a pH regulated continuous cult

used a pH regulated continuous culture (dilution rate controlled by
pH) with ethanol in the feed to select, within a few days, the most
tolerant strains among a mixture of Saccharomyces cerevisiae hybrid
strains. Dinh, Nagahisa, Hirasawa, Furusawa, and Shimizu (2008)
also recovered ethanol adapted yeast strains from a haploid laboratory
strain after a stepwise increase in ethanol concentration from
0 to 10% during repetitive cultivation. Stanley, Fraser, et al. (2010)
obtained mutants with increased growth rates in sub-lethal
ethanol concentrations by continuous culture of a haploid strain
in YEPD supplemented with increasing amounts of ethanol.
In these examples, ALE was employed on laboratory strains,
either as a proof of concept (Brown & Oliver, 1982), or as a tool to
study mechanisms involved in ethanol tolerance by yeasts. However,
genetic improvement of industrial yeast strains might prove,
in principle, more difficult given their higher ploidy and their better
adaptation to industrial fermentation conditions than laboratory
strains.
McBryde, Gardner, de Barros Lopes, and Jiranek (2006) used
sequential batch fermentation for adaptive evolution of a wine
yeast strain. While the original strain gave rise to sluggish fermentations
in a 200 g/L sugars synthetic must, the final mixed
culture obtained from adaptive evolution was able to complete
total sugar consumption. Cadière, Ortiz-Julien, Camarasa, and
Dequin (2011) using sequential batch cultivation on gluconate as
carbon source of a wine commercial strain obtained evolved strains
with increased flux towards the pentose phosphate pathway.
In this work we have used adaptive laboratory evolution in
continuous culture, with ethanol as the challenging agent, in order to
obtain derivatives of two industrial wine yeast strains. Some of these
evolved strains show improved fermentation kinetics under harsh
environmental conditions, among other phenotypic modifications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ควบคุม pH วัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง (เจือจางอัตราควบคุมโดยpH) กับเอทานอลในอาหารการเลือก ภายในกี่วัน มากที่สุดสายพันธุ์ป้องกันความผิดพลาดในส่วนผสมของ Saccharomyces cerevisiae ไฮบริดสายพันธุ์ ดินห์ Nagahisa, Hirasawa, Furusawa และชิมิซุ (2008)ยัง กู้เอทานอลดัดแปลงยีสต์จากห้องปฏิบัติการ haploidสายพันธุ์หลังจากเพิ่มความเข้มข้นของเอทานอลจากการ stepwise0-10% ในช่วงเพาะปลูกซ้ำ สแตนลีย์ เฟรเซอร์ et al. (2010)ได้รับสายพันธุ์ มีอัตราการขยายตัวเพิ่มขึ้นในย่อยยุทธภัณฑ์ความเข้มข้นเอทานอล โดยวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องของต้องใช้ haploidใน YEPD เสริม ด้วยการเพิ่มจำนวนของเอทานอลในตัวอย่างเหล่านี้ เบียร์ถูกลูกจ้างในห้องปฏิบัติการสายพันธุ์หลักฐานของแนวคิด (น้ำตาลและ Oliver, 1982), หรือ เป็นเครื่องมือในการศึกษากลไกที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับเอทานอล โดย yeasts อย่างไรก็ตามปรับปรุงพันธุกรรมของยีสต์อุตสาหกรรมอาจพิสูจน์หลัก ยากพล็อยดีของพวกเขาสูงและดีกว่าของพวกเขาปรับเงื่อนไขการหมักอุตสาหกรรมกว่าปฏิบัติสายพันธุ์McBryde การ์ดเนอร์ de Barros Lopes และ Jiranek (2006) ใช้ชุดลำดับหมักสำหรับวิวัฒนาการแบบอะแดปทีฟไวน์ต้องใช้ยีสต์ ในขณะที่พันธุ์เดิมให้หมักแหนมที่ซบเซาสุดท้ายผสมในตัว 200 g/L ต้องหนังสังเคราะห์น้ำตาลวัฒนธรรมที่ได้รับจากวิวัฒนาการแบบปรับได้สมบูรณ์การบริโภคน้ำตาลรวมกัน Cadière พล.ต. Julien, Camarasa และDequin (2011) ใช้เพาะปลูกชุดลำดับ gluconate เป็นแหล่งคาร์บอนต้องใช้ค้าไวน์ได้รับการพัฒนาสายพันธุ์มีไหลขึ้นไปทางสฟอสเฟตในงานนี้ เราได้ใช้ห้องปฏิบัติการเหมาะสมวิวัฒนาการในวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง มีเอทานอลเป็นตัวแทนความท้าทาย ตามลำดับไปหาอนุพันธ์ของสองอุตสาหกรรมไวน์ยีสต์ เหล่านี้พัฒนาสายพันธุ์แสดงจลนพลศาสตร์การหมักดีขึ้นภายใต้รุนแรงสภาพแวดล้อม ผู้ปรับเปลี่ยนไทป์อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ PH ระเบียบวัฒนธรรมต่อเนื่อง ( อัตราการเจือจางที่ควบคุมโดย
M ) กับเอทานอลในอาหารให้เลือก ภายในไม่กี่วัน ส่วนใหญ่ของส่วนผสมของ
ใจกว้างสายพันธุ์ Saccharomyces cerevisiae สายพันธุ์ลูกผสม
. nagahisa Dinh , furusawa ฮิราซาว่า และ ชิมิ ( 2008 )
ยังหายเอทานอลปรับสายพันธุ์ยีสต์จาก
ปฏิบัติการเดี่ยวเมื่อยหลัง = เพิ่มความเข้มข้นของเอทานอลจาก
0 ถึง 10 % ในระหว่างการผลิตซ้ำ สแตนลีย์ เฟรเซอร์ , et al . ( 2010 )
) เพิ่มขึ้น อัตราการเจริญเติบโต ในสายพันธุ์ย่อย Lethal
เอทานอลความเข้มข้นโดยวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องของ
สายพันธุ์เดี่ยว สุขเสริม เพิ่มปริมาณของเอทานอล .
ในตัวอย่างเหล่านี้ แต่เป็นลูกจ้างในสายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการ
ไม่ว่าจะเป็นหลักฐานของแนวคิด ( สีน้ำตาล&โอลิเวอร์ , 1982 ) หรือเป็นเครื่องมือกลไกการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับความอดทน
เอทานอลโดยยีสต์ อย่างไรก็ตาม การพัฒนาพันธุกรรมของสายพันธุ์ยีสต์อุตสาหกรรมอาจพิสูจน์
ในหลักยากได้รับการที่สูงขึ้นและดีขึ้น
การปรับตัวเพื่ออุตสาหกรรมการหมักสภาพกว่าสายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการ
.
mcbryde การ์ดเนอร์ เดอ บาร์รอส โลเปส , , ,jiranek ( 2006 ) และใช้ระบบการหมักแบบวิวัฒนาการการปรับตัวสำหรับ

ของไวน์ยีสต์สายพันธุ์ ในขณะที่สายพันธุ์เดิมให้สูงขึ้นเพื่อ
fermentations ซบเซาใน 200 กรัมต่อลิตร น้ำตาลสังเคราะห์ต้องวัฒนธรรม ผสม
สุดท้ายที่ได้รับจากวิวัฒนาการที่ปรับตัวได้ก็สามารถที่จะสมบูรณ์
การบริโภคน้ำตาลทั้งหมด CADI . อีกครั้ง , พลโท จูเลี่ยน camarasa และ
dequin ( 2011 ) โดยใช้ชุดลำดับการต่อ กลูโคเนตเป็นแหล่งคาร์บอนของเมื่อย

ได้พัฒนาสายพันธุ์ไวน์เชิงพาณิชย์เพิ่มขึ้น ไหลสู่วิถีเพนโตสฟอสเฟต .
ในงานนี้เราได้ใช้ห้องปฏิบัติการวิวัฒนาการการปรับตัวใน
วัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง ด้วยเอทานอลเป็นท้าทายเจ้าหน้าที่ เพื่อขอรับ (
2 สายพันธุ์ยีสต์ ไวน์อุตสาหกรรม บางส่วนของเหล่านี้
การพัฒนาสายพันธุ์ที่แสดงการปรับปรุงการหมักภายใต้สภาวะแวดล้อมแบบรุนแรง
ในหมู่การปรับเปลี่ยนคุณสมบัติอื่น ๆ